ABOUT THE SPEAKER
Tan Le - Entrepreneur
Tan Le is the founder & CEO of Emotiv, a bioinformatics company that's working on identifying biomarkers for mental and other neurological conditions using electroencephalography (EEG).

Why you should listen

Tan Le is the co-founder and president of Emotiv. Before this, she headed a firm that worked on a new form of remote control that uses brainwaves to control digital devices and digital media. It's long been a dream to bypass the mechanical (mouse, keyboard, clicker) and have our digital devices respond directly to what we think. Emotiv's EPOC headset uses 16 sensors to listen to activity across the entire brain. Software "learns" what each user's brain activity looks like when one, for instance, imagines a left turn or a jump.

Le herself has an extraordinary story -- a refugee from Vietnam at age 4, she entered college at 16 and has since become a vital young leader in her home country of Australia.

More profile about the speaker
Tan Le | Speaker | TED.com
TEDxWomen 2011

Tan Le: My immigration story

Filmed:
1,296,505 views

In 2010, technologist Tan Le took the TEDGlobal stage to demo a powerful new interface. But now, at TEDxWomen, she tells a very personal story: the story of her family -- mother, grandmother and sister -- fleeing Vietnam and building a new life.
- Entrepreneur
Tan Le is the founder & CEO of Emotiv, a bioinformatics company that's working on identifying biomarkers for mental and other neurological conditions using electroencephalography (EEG). Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:15
How can I speakพูด in 10 minutesนาที
0
0
3000
ฉันจะพูดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงจาก 3 ยุคสมัยได้อย่างไร
00:18
about the bondsพันธบัตร of womenผู้หญิง over threeสาม generationsชั่วอายุคน,
1
3000
3000
ภายในเวลาเพียงแค่ 10 นาที
00:21
about how the astonishingน่าอัศจรรย์ strengthความแข็งแรง of those bondsพันธบัตร
2
6000
3000
และความลึกซึ้งของสายสัมพันธ์ระหว่างกัน
00:24
tookเอา holdถือ in the life
3
9000
2000
ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเด็กผู้หญิง
00:26
of a four-year-oldสี่ปี girlสาว
4
11000
2000
อายุ 4 ขวบคนหนึ่ง
00:28
huddledhuddled with her youngหนุ่มสาว sisterน้องสาว,
5
13000
2000
ซุกกอด เบียดกันกับน้องสาวตัวน้อย
00:30
her motherแม่ and her grandmotherยาย
6
15000
2000
แม่ของเธอ และยายของเธอ
00:32
for fiveห้า daysวัน and nightsคืน
7
17000
2000
เป็นเวลาห้าวันห้าคืน
00:34
in a smallเล็ก boatเรือ in the Chinaประเทศจีน Seaทะเล
8
19000
2000
ในเรือลำเล็กๆ ในทะเลจีน
00:36
more than 30 yearsปี agoมาแล้ว,
9
21000
3000
เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน
00:39
bondsพันธบัตร that tookเอา holdถือ in the life of that smallเล็ก girlสาว
10
24000
2000
สายสัมพันธ์ที่ผูกชีวิตเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆไว้
00:41
and never let go --
11
26000
3000
และมีอยู่ตลอดไป
00:44
that smallเล็ก girlสาว now livingการดำรงชีวิต in Sanซาน Franciscoฟรานซิส
12
29000
2000
เด็กผู้หญิงคนนั้นตอนนี้อาศัยอยู่ที่ ซาน ฟรานซิสโก
00:46
and speakingการพูด to you todayในวันนี้?
13
31000
3000
และกำลังยืนพูดกับทุกคนอยู่ในวันนี้
00:49
This is not a finishedเสร็จ storyเรื่องราว.
14
34000
3000
นี่ไม่ใช่เรื่องเล่าที่มีตอนจบ
00:52
It is a jigsawเลื่อยเล็ก puzzleปริศนา still beingกำลัง put togetherด้วยกัน.
15
37000
3000
มันเป็นเหมือนชิ้นจิกซอว์ที่ค่อยๆประกอบเข้าด้วยกัน
00:55
Let me tell you about some of the piecesชิ้น.
16
40000
4000
ดิฉันจะเล่าเรื่องชิ้นส่วนพวกนั้นให้ฟัง
00:59
Imagineจินตนาการ the first pieceชิ้น:
17
44000
2000
ลองจินตนาการชิ้นส่วนชิ้นแรก
01:01
a man burningร้อน his life'sชีวิต work.
18
46000
3000
ผู้ชายคนหนึ่งมีชีวิตเพื่องาน
01:04
He is a poetกวี, a playwrightนักเขียนบทละคร,
19
49000
3000
เขาเป็นนักกวีและนักเขียนบทละคร
01:07
a man whoseใคร wholeทั้งหมด life
20
52000
2000
ผู้ชายที่ชีวิตอยู่เพื่อความหวัง
01:09
had been balancedสมดุลย์ on the singleเดียว hopeหวัง
21
54000
2000
หวังเดียวที่จะทำให้ประเทศของเขา
01:11
of his country'sของประเทศ unityเอกภาพ and freedomเสรีภาพ.
22
56000
3000
มีเสรีภาพและความเป็นหนึ่งเดียวกัน
01:14
Imagineจินตนาการ him as the communistsคอมมิวนิสต์ enterเข้าสู่ Saigonไซ่ง่อน,
23
59000
3000
ลองจินตนาการผู้ชายท่านนั้นเดินทางไปไซ่ง่อนในฐานะนักคอมมิวนิสต์
01:17
confrontingปฏิบถ the factความจริง
24
62000
2000
เพื่อไปเผชิญความจริงที่ว่า
01:19
that his life had been a completeสมบูรณ์ wasteของเสีย.
25
64000
2000
ชีวิตเขาที่้ผ่านมาช่างสูญเปล่า
01:21
Wordsคำ, for so long his friendsเพื่อน, now mockedเยาะเย้ย him.
26
66000
3000
โดนคำพูดถากถาง ดูถูกมากมาย
01:24
He retreatedถอยกลับ into silenceความเงียบ.
27
69000
3000
เค้าหลีกหนีจากทุกสิ่งอย่างเงียบๆ
01:27
He diedเสียชีวิต brokenแตก by historyประวัติศาสตร์.
28
72000
4000
และสุดท้ายจากโลกนี้ไปโดยไม่มีบันทึกใดๆ ในประวัติศาสตร์
01:31
He is my grandfatherคุณปู่.
29
76000
2000
ผู้ชายคนนั้นคือคุณตาของดิฉัน
01:33
I never knewรู้ว่า him in realจริง life.
30
78000
4000
ดิฉันไม่เคยได้มีโอกาสรู้จักเขา
01:37
But our livesชีวิต are much more than our memoriesความทรงจำ.
31
82000
4000
แต่ชีวิตคนเราไม่ได้มีแค่ความทรงจำเท่านั้น
01:41
My grandmotherยาย never let me forgetลืม his life.
32
86000
3000
คุณยายเล่าเรื่องชีวิตของคุณตาให้ดิฉันฟังเสมอ
01:44
My dutyหน้าที่ was not to allowอนุญาต it to have been in vainไร้สาระ,
33
89000
3000
หน้าที่ของดิฉันคือระลึกถึงมันอยู่ตลอด
01:47
and my lessonบทเรียน was to learnเรียน
34
92000
2000
และบทเรียนของดิฉันคือ
01:49
that, yes, historyประวัติศาสตร์ triedพยายาม to crushบด us,
35
94000
3000
แน่นอน ประวัติศ่าสตร์จะตามมาหลอกหลอนเรา
01:52
but we enduredทน.
36
97000
2000
แต่เรายังยืนหยัดอยู่ได้
01:54
The nextต่อไป pieceชิ้น of the jigsawเลื่อยเล็ก
37
99000
2000
จิ๊กซอว์ชิ้นต่อไป
01:56
is of a boatเรือ in the earlyตอนต้น dawnรุ่งอรุณ
38
101000
2000
คือเรือลำหนึ่งในเวลารุ่งสาง
01:58
slippingลื่นไถล silentlyเงียบ out to seaทะเล.
39
103000
3000
กำลังออกสู่ทะเลอย่างเงียบๆ
02:01
My motherแม่, Maiเชียงใหม่, was 18
40
106000
2000
เมื่อตอนคุณตาเสีย
02:03
when her fatherพ่อ diedเสียชีวิต --
41
108000
2000
แม่ของดิฉัน คุณไหมมีอายุ 18 ปี
02:05
alreadyแล้ว in an arrangedจัด marriageการแต่งงาน,
42
110000
2000
มีชีวิตแต่งงานที่มาจากการคลุมถุงชน
02:07
alreadyแล้ว with two smallเล็ก girlsสาว ๆ.
43
112000
3000
และลูกสาวตัวน้อยๆ สองคน
02:10
For her, life had distilledกลั่น itselfตัวเอง into one taskงาน:
44
115000
3000
สำหรับเธอแล้ว ชีวิตลิขิตมาให้ทำเพียงอย่างเดียว
02:13
the escapeหนี of her familyครอบครัว
45
118000
2000
คือหนีจากครอบครัวที่เธอมี
02:15
and a newใหม่ life in Australiaออสเตรเลีย.
46
120000
3000
และไปเริ่มต้นใหม่ที่ประเทศออสเตรเีลีย
02:18
It was inconceivableนึกไม่ถึง to her
47
123000
2000
เธอไม่มีทางเลือกอื่น
02:20
that she would not succeedประสบความสำเร็จ.
48
125000
2000
นอกจากจะทำสิ่งที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ
02:22
So after a four-yearสี่ปี sagaนิยายเกี่ยวกับวีรชน that defiesได้อย่างหวุดหวิด fictionเรื่องอ่านเล่น,
49
127000
3000
หลังจากหนังชีวิตดำเนินไปสี่ปี
02:25
a boatเรือ slippedเล็ดรอด out to seaทะเล
50
130000
2000
เรือลำน้อยซึ่งปลอมเป็นเรือหาปลา
02:27
disguisedซึ่งปลอมตัว as a fishingประมง vesselเรือ.
51
132000
3000
จึงลอยออกสู่ทะเล
02:30
All the adultsผู้ใหญ่ knewรู้ว่า the risksความเสี่ยง.
52
135000
3000
ผู้ใหญ่ทุกคนรู้ว่าเป็นเรื่องเสี่ยง
02:33
The greatestใหญ่ที่สุด fearกลัว was of piratesโจรสลัด,
53
138000
2000
เสี่ยงมากที่จะเจอโจรสลัด
02:35
rapeข่มขืน and deathความตาย.
54
140000
2000
ถูกข่มขืนหรือถึงแก่ชีวิต
02:37
Like mostมากที่สุด adultsผู้ใหญ่ on the boatเรือ,
55
142000
2000
เช่นเดียวกับผู้ใหญ่ส่วนมากในเรือ
02:39
my motherแม่ carriedดำเนินการ a smallเล็ก bottleขวด of poisonยาพิษ.
56
144000
4000
แม่ของดิฉันมีขวดยาพิษเล็กๆ อยู่ขวดหนึ่ง
02:43
If we were capturedถูกจับกุม, first my sisterน้องสาว and I,
57
148000
3000
หากว่าเราถูกจับ แม่จะกรอกยาพิษให้ดิฉันแล้วน้องสาวก่อน
02:46
then she and my grandmotherยาย would drinkดื่ม.
58
151000
4000
ตามมาด้วยตัวท่านเองและคุณยาย
02:50
My first memoriesความทรงจำ are from the boatเรือ --
59
155000
2000
ความทรงจำแรกๆ ของดิฉันมาจากชีวิตบนเรือนั้น
02:52
the steadyมั่นคง beatตี of the engineเครื่องยนต์,
60
157000
2000
เสียงเครื่องยนต์ดังเป็นจังหวะต่อเนื่อง
02:54
the bowคันธนู dippingจุ่ม into eachแต่ละ waveคลื่น,
61
159000
3000
คลื่นกระทบหัวเรือ
02:57
the vastกว้างใหญ่ and emptyว่างเปล่า horizonขอบฟ้า.
62
162000
3000
เส้นขอบฟ้าที่กว้างใหญ่และไม่มีจุดจบ
03:00
I don't rememberจำ the piratesโจรสลัด who cameมา manyจำนวนมาก timesครั้ง,
63
165000
3000
ดิฉันจำโจรสลัดที่มาบุกเรือเราอยู่หลายต่อหลายครั้งไม่ได้
03:03
but were bluffedbluffed by the bravadoความองอาจ
64
168000
2000
แต่ทุกคนโอ้อวดถึงความกล้าหาญ
03:05
of the menผู้ชาย on our boatเรือ,
65
170000
2000
ของผู้ชายบนเรือลำนั้น
03:07
or the engineเครื่องยนต์ dyingเฮือกสุดท้าย
66
172000
2000
หรือเรื่องเครื่องยนต์พัง
03:09
and failingความล้มเหลว to startเริ่มต้น for sixหก hoursชั่วโมง.
67
174000
3000
แล้วไม่สามารถติดเครื่องใหม่ได้นานเกือบ 6 ชั่วโมง
03:12
But I do rememberจำ the lightsไฟ on the oilน้ำมัน rigเสกสรร
68
177000
2000
แต่ดิฉันจำแสงของแท่นขุดเจาะน้ำมัน
03:14
off the Malaysianชาวมาเลเซีย coastชายฝั่ง
69
179000
2000
ทางชายฝั่งมาเลเซียได้
03:16
and the youngหนุ่มสาว man who collapsedทรุดตัวลง and diedเสียชีวิต,
70
181000
3000
และผู้ชายหนุ่มท่านหนึ่งที่ล้มลงและเสียชีวิต
03:19
the journey'sการเดินทางของ endปลาย too much for him,
71
184000
3000
การเดินทางของเขาได้สิ้นสุดลง
03:22
and the first appleแอปเปิ้ล I tastedลิ้มรส,
72
187000
2000
มีู้ผู้ชายจากฐานขุดเจาะน้ำมัน
03:24
givenรับ to me by the menผู้ชาย on the rigเสกสรร.
73
189000
3000
ยื่นแอปเปิ้ลลูกหนึ่งให้ดิฉันชิมเป็นครั้งแรกในชีวิต
03:27
No appleแอปเปิ้ล has ever tastedลิ้มรส the sameเหมือนกัน.
74
192000
3000
ไม่มีแอปเปิ้ลลูกไหนรสชาติเหมือนแอปเปิ้ลลูกนั้นอีกเลย
03:32
After threeสาม monthsเดือน in a refugeeผู้ลี้ภัย campค่าย,
75
197000
2000
หลังจากสามเดือนในค่ายอพยพ
03:34
we landedเป็นเจ้าของที่ดิน in Melbourneเมลเบิร์น.
76
199000
2000
เราเดินทางมาถึงเมลเบิร์น
03:36
And the nextต่อไป pieceชิ้น of the jigsawเลื่อยเล็ก
77
201000
2000
จิ๊กซอว์ชิ้นต่อไป
03:38
is about fourสี่ womenผู้หญิง acrossข้าม threeสาม generationsชั่วอายุคน
78
203000
3000
คือผู้หญิงสี่ท่านจากสามยุคสามสมัย
03:41
shapingการสร้าง a newใหม่ life togetherด้วยกัน.
79
206000
3000
พยายามสร้างชีวิตใหม่ร่วมกัน
03:44
We settledปึกแผ่น in FootscrayFootscray,
80
209000
2000
เราตั้งรกรากในเมือง ฟุ๊ตสเครย์
03:46
a working-classชนชั้นแรงงาน suburbชานเมือง
81
211000
2000
ชานเมืองสำหรับชนชั้นแรงงาน
03:48
whoseใคร demographicกลุ่มผู้เข้าชม is layersชั้น of immigrantsอพยพ.
82
213000
3000
ซึ่งเต็มไปด้วยผู้อพยพหลายเชื้อชาติ
03:51
Unlikeแตกต่าง the settledปึกแผ่น middle-classชนชั้นกลาง suburbsชานเมือง,
83
216000
2000
ต่างกับชานเมืองของคนชั้นชนกลางทั่วไป
03:53
whoseใคร existenceการดำรงอยู่ I was obliviousลบเลือน of,
84
218000
2000
ซึ่งให้สิทธิแก่ดิฉัน
03:55
there was no senseความรู้สึก of entitlementสิทธิ in FootscrayFootscray.
85
220000
3000
ที่ฟุ๊ตสเครย์ ไม่มีสิทธิเหล่านั้น
03:58
The smellsกลิ่น from shopร้านขายของ doorsประตู were from the restส่วนที่เหลือ of the worldโลก.
86
223000
3000
กลิ่นจากประตูร้านเป็นกลิ่นจากทั่วทุกมุมโลก
04:01
And the snippetsเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย of haltingที่ลังเล Englishอังกฤษ
87
226000
2000
ทุกคนพยายามสื่อสารกัน
04:03
were exchangedแลกเปลี่ยน betweenระหว่าง people
88
228000
2000
ผ่านภาษาอังกฤษกระท่อนกระแท่น
04:05
who had one thing in commonร่วมกัน,
89
230000
2000
แต่ทุกคนต่างมีสิ่งๆ หนึ่งที่เหมือนกัน
04:07
they were startingที่เริ่มต้น again.
90
232000
3000
คือการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
04:10
My motherแม่ workedทำงาน on farmsฟาร์ม,
91
235000
2000
แม่ของดิฉันเริ่มงานในฟาร์ม
04:12
then on a carรถ assemblyการชุมนุม lineเส้น,
92
237000
2000
และโรงงานประกอบรถยนต์
04:14
workingการทำงาน sixหก daysวัน, doubleสอง shiftsกะ.
93
239000
2000
ทำงานวันละสองกะ หกวัน
04:16
Somehowอย่างใด she foundพบ time to studyศึกษา Englishอังกฤษ
94
241000
3000
ท่านหาเวลาเรียนภาษาอังกฤษจากเวลาอันน้อยนิดที่เหลือ
04:19
and gainได้รับ IT qualificationsคุณสมบัติ.
95
244000
2000
และได้รับวุฒิทางด้านไอที
04:21
We were poorน่าสงสาร.
96
246000
2000
พวกเรายากจน
04:23
All the dollarsดอลลาร์ were allocatedจัดสรร
97
248000
2000
เงินที่หามาได้ถูกแบ่งจัดสรร
04:25
and extraพิเศษ tuitionการปกครอง in Englishอังกฤษ and mathematicsคณิตศาสตร์
98
250000
2000
ส่วนสำหรับการติวพิเศษภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์
04:27
was budgetedงบประมาณ for
99
252000
2000
ถูกแบ่งมาจาก
04:29
regardlessไม่คำนึงถึง of what missedพลาด out,
100
254000
3000
อะไรก็ตามที่พวกเราสละได้
04:32
whichที่ was usuallyมักจะ newใหม่ clothesเสื้อผ้า;
101
257000
2000
ซึ่งมักจะเป็นเสื้อผ้าใหม่ๆ
04:34
they were always secondhandมือสอง.
102
259000
2000
เสื้อผ้าพวกเราเป็นของมือสองเสมอ
04:36
Two pairsคู่ of stockingsถุงน่อง for schoolโรงเรียน,
103
261000
3000
เรามีถุงเท้าสองคู่สำหรับไปโรงเรียน
04:39
eachแต่ละ to hideปิดบัง the holesหลุม in the other.
104
264000
2000
ใส่ทับกันเพื่อปิดรู ของแต่ละข้าง
04:41
A schoolโรงเรียน uniformเหมือนกัน down to the anklesข้อเท้า,
105
266000
2000
ชุดนักเรียนนั้นยาวถึงตาตุ่ม
04:43
because it had to last for sixหก yearsปี.
106
268000
4000
เพื่อจะเก็บไว้ใช้ได้ตลอด 6 ปี
04:47
And there were rareหายาก but searingsearing chantsบทสวด
107
272000
2000
บางครั้งจะมีเสียงสาปแช่ง
04:49
of "slit-eyeกรีดตา"
108
274000
2000
จากผู้ไม่ประสงค์ดี
04:51
and the occasionalเป็นครั้งคราว graffitiกราฟฟิตี:
109
276000
2000
บางทีก็มีการพ่นเพ้นท์กำแพง
04:53
"Asianเอเชีย, go home."
110
278000
2000
เขียนว่า "พวกผิวเหลือง กลับบ้านไปซะ"
04:55
Go home to where?
111
280000
2000
ดิฉันรู้สึกจุกข้างใน
04:57
Something stiffenedตัวแข็งทื่อ insideภายใน me.
112
282000
3000
จะให้พวกเรากลับไปไหนล่ะ
05:00
There was a gatheringการชุมนุม of resolveแก้ไข
113
285000
2000
บางครั้งมีการรวมตัวกันย่อมๆ
05:02
and a quietเงียบ voiceเสียงพูด sayingคำพูด, "I will bypassทางอ้อม you."
114
287000
4000
มีเสียงพึมพำว่า "เดี๋ยวแกเจอดีแน่"
05:06
My motherแม่, my sisterน้องสาว and I
115
291000
2000
แม่ดิฉัน น้องสาว และตัวดิฉัน
05:08
sleptนอนหลับ in the sameเหมือนกัน bedเตียง.
116
293000
3000
นอนบนเตียงเดียวกัน
05:11
My motherแม่ was exhaustedเหนื่อย eachแต่ละ night,
117
296000
2000
แม่มักจะเหนื่อยล้าในตอนกลางคืน
05:13
but we told one anotherอื่น about our day
118
298000
2000
แต่เราไม่เคยลืมจะเล่าเรื่องวันของพวกเราให้กันและกันฟัง
05:15
and listenedฟัง to the movementsการเคลื่อนไหว
119
300000
2000
พร้อมฟังเสียงคุณยายเดินไปเดินมา
05:17
of my grandmotherยาย around the houseบ้าน.
120
302000
2000
รอบๆ บ้าน
05:19
My motherแม่ sufferedได้รับความเดือดร้อน from nightmaresฝันร้าย
121
304000
2000
แม่ของดิฉันทุกข์ทรมานกับฝันร้าย
05:21
all about the boatเรือ.
122
306000
3000
ฝันเกียวกับชีวิตบนเรือ
05:24
And my jobงาน was to stayพักอยู่ awakeตื่นตัว untilจนกระทั่ง her nightmaresฝันร้าย cameมา
123
309000
3000
และหน้าที่ของดิฉันคืออยู่เฝ้าแม่จนกว่าแม่จะฝัน
05:27
so I could wakeปลุก her.
124
312000
3000
ดิฉันจะได้ปลุกเธอจากฝันร้ายขึ้นมา
05:30
She openedเปิด a computerคอมพิวเตอร์ storeเก็บ
125
315000
2000
ท่านเปิดร้านขายคอมพิวเตอร์
05:32
then studiedมีการศึกษา to be a beauticianช่างเสริมสวย
126
317000
2000
เรียนเป็นช่างเสริมสวย
05:34
and openedเปิด anotherอื่น businessธุรกิจ.
127
319000
2000
และเปิดธุรกิจเสริมสวยควบคู่กันไป
05:36
And the womenผู้หญิง cameมา with theirของพวกเขา storiesเรื่องราว
128
321000
2000
พวกผู้หญิงชอบมาเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง
05:38
about menผู้ชาย who could not make the transitionการเปลี่ยนแปลง,
129
323000
2000
เรื่องหนุ่มๆ ขี้โมโห เอาแต่ใจ
05:40
angryโกรธ and inflexibleตาย,
130
325000
2000
ไม่สามารถผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อได้
05:42
and troubledทุกข์ childrenเด็ก ๆ caughtจับ betweenระหว่าง two worldsโลก.
131
327000
3000
ลูกๆ ที่มีปัญหาจากการใช้ชีวิตในโลกสองแบบ
05:45
Grantsแกรนต์ and sponsorsผู้ให้การสนับสนุน were soughtขอ.
132
330000
3000
มีการก่อตั้งศูนย์ช่วยเหลือ
05:48
Centersศูนย์ were establishedที่จัดตั้งขึ้น.
133
333000
2000
เพื่อเรี่ยไรเงินบริจาคและสปอนเซอร์
05:50
I livedอาศัยอยู่ in parallelขนาน worldsโลก.
134
335000
2000
ดิฉันอาศัยอยู่ในโลกสองโลกที่คู่ขนานกัน
05:52
In one, I was the classicคลาสสิก Asianเอเชีย studentนักเรียน,
135
337000
4000
โลกใบหนึ่ง ดิฉันเป็นนักเรียนชาวเอเชียทั่วๆ ไป
05:56
relentlessกระด้าง in the demandsความต้องการ that I madeทำ on myselfตนเอง.
136
341000
3000
ต่อสู้กับความต้องการต่างๆ ในชีวิต
05:59
In the other, I was enmeshedพัวพัน in livesชีวิต that were precariousล่อแหลม,
137
344000
3000
ในอีกโลกหนึี่่ง ดิฉันติดอยู่ในโลกที่โหดร้าย
06:02
tragicallyอนาถ scarredมีแผลเป็น by violenceความรุนแรง,
138
347000
2000
เต็มไปด้วยความรุนแรง
06:04
drugยา abuseการละเมิด and isolationความเหงา.
139
349000
3000
การใช้ยาเสพติดและการทอดทิ้ง
06:07
But so manyจำนวนมาก over the yearsปี were helpedช่วย.
140
352000
2000
แต่เวลาก็พอที่จะช่วยบรรเทาจิตใจได้บ้าง
06:09
And for that work, when I was a finalสุดท้าย yearปี lawกฎหมาย studentนักเรียน,
141
354000
3000
ดังนั้นขณะเป็นนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ปีสุดท้าย
06:12
I was chosenได้รับการแต่งตั้ง as the youngหนุ่มสาว Australianชาวออสเตรเลีย of the yearปี.
142
357000
3000
ดิฉันได้รับเลือกให้เป็น the young Australian แห่งปี
06:15
And I was catapultedเหวี่ยง
143
360000
2000
ดิฉันเหมือนถูกดีด
06:17
from one pieceชิ้น of the jigsawเลื่อยเล็ก to anotherอื่น,
144
362000
2000
จากจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่งไปอีกชิ้นหนึ่ง
06:19
and theirของพวกเขา edgesขอบ didn't fitพอดี.
145
364000
2000
แต่ว่ามุมของแต่ละชิ้นไม่พอดีกัน
06:21
Tanสีน้ำตาล LeLe, anonymousไม่ระบุชื่อ FootscrayFootscray residentผู้อยู่อาศัย,
146
366000
2000
ทาน ลี ผู้อยู่อาศัยในฟุ๊ตสเครย์นิรนามคนหนึ่ง
06:23
was now Tanสีน้ำตาล LeLe, refugeeผู้ลี้ภัย and socialสังคม activistกิจกรรม,
147
368000
4000
กลายมาเป็น ทาน ลี ผู้ิอพยพและนักกิจกรรมทางสังคม
06:27
invitedได้รับเชิญ to speakพูด in venuesสถานที่จัดงาน she had never heardได้ยิน of
148
372000
3000
ได้รับเชิญให้ไปพูดในที่ต่างๆ มากมาย
06:30
and into homesบ้าน whoseใคร existenceการดำรงอยู่
149
375000
2000
ได้รับเชิญให้ไปที่บ้าน
06:32
she could never have imaginedจินตนาการ.
150
377000
2000
ของบุคคลสำคัญอย่างที่ไม่เคยจะจินตนาการได้
06:34
I didn't know the protocolsโปรโตคอล.
151
379000
2000
ดิฉันไม่เคยรู้พิธีการทางการฑูต
06:36
I didn't know how to use the cutleryมีด.
152
381000
3000
ไม่รู้วิธีการใช้ช้อน ส้อมอย่างถูกวิธี
06:39
I didn't know how to talk about wineไวน์.
153
384000
3000
ดิฉันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับไวน์ไว้คุยกับใครได้
06:42
I didn't know how to talk about anything.
154
387000
4000
ไม่รู้ว่าจะพูดเรื่องอะไรเลย
06:46
I wanted to retreatล่าถอย to the routinesกิจวัตร and comfortความสะดวกสบาย
155
391000
3000
ดิฉันอยากกลับย้อนกลับไปมีชีวิตแบบเดิม
06:49
of life in an unsungไม่ได้ร้อง suburbชานเมือง --
156
394000
3000
อยู่ในชานเมืองเงียบๆ สบายๆ
06:52
a grandmotherยาย, a motherแม่ and two daughtersลูกสาว
157
397000
3000
มียาย แม่ และเด็กผู้หญิงสองคน
06:55
endingสิ้นสุด eachแต่ละ day as they had for almostเกือบจะ 20 yearsปี,
158
400000
3000
จบวันแต่ละวันด้วยการเล่าเรื่องให้กันและกันฟัง
06:58
tellingบอก one anotherอื่น the storyเรื่องราว of theirของพวกเขา day
159
403000
2000
ทำสิ่งที่ทำมานานเป็นเวลาเกือบ 20 ปี
07:00
and fallingล้ม asleepนอนหลับ,
160
405000
2000
และหลับไป
07:02
the threeสาม of us still in the sameเหมือนกัน bedเตียง.
161
407000
4000
บนเตียงๆ เดียวกัน
07:06
I told my motherแม่ I couldn'tไม่สามารถ do it.
162
411000
4000
ดิฉันบอกว่าแม่ว่า ดิฉันคงทำเรื่องยิ่งใหญ่แบบนี้ไม่ได้
07:10
She remindedเตือน me that I was now the sameเหมือนกัน ageอายุ she had been
163
415000
3000
ท่านบอกกับดิฉันว่า
07:13
when we boardedboarded the boatเรือ.
164
418000
3000
ดิฉันอายุเท่าท่านตอนลงเรือ
07:16
No had never been an optionตัวเลือก.
165
421000
3000
ไม่มีคำว่า "ไม่ได้"
07:19
"Just do it," she said,
166
424000
2000
"แค่ลงมือทำ" ท่านบอกกับดิฉัน
07:21
"and don't be what you're not."
167
426000
3000
"และเป็นตัวของตัวเอง"
07:24
So I spokeพูด out on youthหนุ่ม unemploymentการว่างงาน and educationการศึกษา
168
429000
3000
ดังนั้นดิฉันจึงได้มาพูดเกี่ยวกับการศึกษาและการว่างงานของเยาวชน
07:27
and the neglectละเลย of the marginalizedชายขอบ and the disenfranchisedสิทธิ์.
169
432000
3000
การเพิกเฉยต่อคนชายขอบและการตัดสิทธิพลเมือง
07:30
And the more candidlyเถรตรง I spokeพูด,
170
435000
2000
และยิ่งดิฉันเปิดเผยมากเท่าไหร่
07:32
the more I was askedถาม to speakพูด.
171
437000
3000
ก็ยิ่งมีคนชักชวนดิฉันให้ไปพูดมากยิ่งขึ้น
07:35
I metพบ people from all walksเดิน of life,
172
440000
3000
ดิฉันมีโอกาสพบคนมากมายทุกรูปแบบ
07:38
so manyจำนวนมาก of them doing the thing they lovedรัก,
173
443000
2000
หลายๆ คนมีโอกาสได้ทำสิ่งที่รัก
07:40
livingการดำรงชีวิต on the frontiersพรมแดน of possibilityความเป็นไปได้.
174
445000
3000
ใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นไปได้ที่เหมือนจะเป็นไปไม่ได้
07:43
And even thoughแม้ I finishedเสร็จ my degreeระดับ,
175
448000
3000
และถึงแม้ว่าดิฉันจะเรียนจบด้านกฏหมายมา
07:46
I realizedตระหนัก I could not settleชำระ into a careerอาชีพ in lawกฎหมาย.
176
451000
3000
ดิฉันได้ค้นพบตัวเองว่ามันไม่ใช่ศาสตร์สำหรับดิฉัน
07:49
There had to be anotherอื่น pieceชิ้น of the jigsawเลื่อยเล็ก.
177
454000
3000
มันจะต้องมีจิ๊กซอว์ชิ้นอื่นที่ลงตัวกว่า
07:52
And I realizedตระหนัก at the sameเหมือนกัน time
178
457000
3000
ดิฉันยังค้นพบอีกว่า
07:55
that it is okay to be an outsiderคนนอก,
179
460000
2000
มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเป็นคนนอก
07:57
a recentเมื่อเร็ว ๆ นี้ arrivalการมาถึง,
180
462000
2000
เป็นคนมาใหม่
07:59
newใหม่ on the sceneฉาก --
181
464000
2000
เป็นคนใหม่ในเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง
08:01
and not just okay,
182
466000
2000
และไม่ใช่แค่โอเค
08:03
but something to be thankfulกตัญญู for,
183
468000
2000
แต่ต้องขอบคุณมันด้วยซ้ำ
08:05
perhapsบางที a giftของขวัญ from the boatเรือ.
184
470000
3000
บางทีมันอาจจะเป็นของขวัญจากเรือลำนั้น
08:08
Because beingกำลัง an insiderคนวงใน
185
473000
2000
เพราะการเป็นคนนอก
08:10
can so easilyอย่างง่ายดาย mean collapsingยุบ the horizonsอันไกลโพ้น,
186
475000
2000
หมายถึงการอยู่นอกขอบเขตที่ถูกกำหนด
08:12
can so easilyอย่างง่ายดาย mean
187
477000
2000
หมายถึง
08:14
acceptingยอมรับ the presumptionsสมมติฐาน of your provinceจังหวัด.
188
479000
3000
การยอมรับคำครหาต่างๆ
08:17
I have steppedก้าว outsideด้านนอก my comfortความสะดวกสบาย zoneโซน enoughพอ now
189
482000
3000
ดิฉันได้ก้าวพ้นจากขอบเขตของสิ่งที่คุ้นเคยมาไกล
08:20
to know that, yes, the worldโลก does fallตก apartต่างหาก,
190
485000
2000
เพียงพอที่จะรู้ว่า ถึงแม้โลกของเราจะพังทลาย
08:22
but not in the way that you fearกลัว.
191
487000
3000
แต่มันอาจจะไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิด
08:25
Possibilitiesความเป็นไปได้ that would not have been allowedได้รับอนุญาต
192
490000
2000
เราพร้อมที่จะทำ
08:27
were outrageouslyอุกอาจ encouragedการสนับสนุน.
193
492000
2000
ทำในสิ่งที่เราอาจจะไม่สามารถทำได้มาก่อน
08:29
There was an energyพลังงาน there,
194
494000
2000
มันจะเกิดพลังบางอย่าง
08:31
an implacableไม่โอนอ่อน optimismแง่ดี,
195
496000
2000
เกิดการมองโลกในแง่บวก
08:33
a strangeแปลก mixtureสารผสม of humilityความนอบน้อม and daringความกล้าหาญ.
196
498000
3000
เกิดการผสมอย่างแปลกประหลาดระหว่างความกล้าและความถ่อมตน
08:36
So I followedตาม my hunchesลางสังหรณ์.
197
501000
2000
ดังนั้น ดิฉันจึงตัดสินใจตามสัญชาตญาณ
08:38
I gatheredรวมตัวกัน around me a smallเล็ก teamทีม of people
198
503000
3000
ดิฉันรวบรวมทีมเล็กๆ ทีมหนึ่งขึ้นมา
08:41
for whomใคร the labelฉลาก "It can't be doneเสร็จแล้ว"
199
506000
2000
จากกลุ่มคนพร้อมจะเอาชนะ
08:43
was an irresistibleต่อต้านไม่ได้ challengeท้าทาย.
200
508000
3000
คำว่า "ทำไม่ได้"
08:46
For a yearปี we were pennilessหมดตัว.
201
511000
2000
เป็นเวลาเกือบปีที่พวกเราไม่มีรายได้
08:48
At the endปลาย of eachแต่ละ day, I madeทำ a hugeใหญ่ potหม้อ of soupซุป
202
513000
2000
ในแต่ละวันดิฉันจะต้มซุปหม้อใหญ่
08:50
whichที่ we all sharedที่ใช้ร่วมกัน.
203
515000
2000
ไว้ให้ทานร่วมกัน
08:52
We workedทำงาน well into eachแต่ละ night.
204
517000
3000
พวกเรามักจะทำงานแม้กระทั่งเวลากลางคืน
08:55
Mostมากที่สุด of our ideasความคิด were crazyบ้า,
205
520000
2000
ไอเดียส่วนใหญ่หลุดโลก
08:57
but a fewน้อย were brilliantสุกใส,
206
522000
2000
แต่มีอยู่สองสามอัน ที่พิเศษ
08:59
and we brokeยากจน throughตลอด.
207
524000
3000
และพวกเราก็ตัดสินใจลงมือทำ
09:02
I madeทำ the decisionการตัดสิน to moveย้าย to the U.S.
208
527000
2000
ดิฉันตัดสินใจว่าจะย้ายมาอยู่ิอเมริกา
09:04
after only one tripการเดินทาง.
209
529000
2000
หลังจากมีโอกาสมาเยือนเพียงแค่ครั้งเดียว
09:06
My hunchesลางสังหรณ์ again.
210
531000
2000
ทำตามสัญชาตญาญอีกนั่นแหละ
09:08
Threeสาม monthsเดือน laterต่อมา I had relocatedย้าย,
211
533000
2000
สามเดือนหลังจากนั้นดิฉันได้ย้ายไปที่อื่นอีก
09:10
and the adventureการผจญภัย has continuedอย่างต่อเนื่อง.
212
535000
3000
การเดินทางของดิฉันยังคงมีต่อไป
09:13
Before I closeปิด thoughแม้,
213
538000
2000
ก่อนจะจบวันนี้
09:15
let me tell you about my grandmotherยาย.
214
540000
3000
ดิฉันขอเล่าเรื่องคุณยายให้ทุกท่านฟัง
09:18
She grewเติบโต up at a time
215
543000
2000
ท่านเติบโตในช่วงเวลาที่
09:20
when Confucianismลัทธิของขงจื๊อ was the socialสังคม normบรรทัดฐาน
216
545000
2000
ลัทธิขงจื๊อเป็นบรรทัดฐานทางสังคม
09:22
and the localในประเทศ Mandarinภาษาจีนกลาง was the personคน who matteredสำคัญ.
217
547000
3000
เป็นยุคที่ขุนนางจีนเป็นใหญ่เป็นโต
09:25
Life hadn'tไม่ได้ changedการเปลี่ยนแปลง for centuriesมานานหลายศตวรรษ.
218
550000
3000
ทุกอย่างดำเนินไปแบบเดิมเป็นร้อยๆ ปี
09:28
Her fatherพ่อ diedเสียชีวิต soonในไม่ช้า after she was bornโดยกำเนิด.
219
553000
4000
คุณพ่อของท่านเสียหลังจากที่ท่านเกิดไม่นาน
09:32
Her motherแม่ raisedยก her aloneคนเดียว.
220
557000
3000
คุณทวดเลี้ยงท่านมาตามลำพัง
09:35
At 17 she becameกลายเป็น the secondที่สอง wifeภรรยา
221
560000
3000
เมื่ออายุได้ 17 ปี ท่านกลายมาเป็นภรรยาคนที่สอง
09:38
of a Mandarinภาษาจีนกลาง whoseใคร motherแม่ beatตี her.
222
563000
3000
ของขุนนางจีนคนหนึ่ง และแม่เขยได้ทุบตีท่าน
09:41
With no supportสนับสนุน from her husbandสามี,
223
566000
2000
สามีท่านไม่ให้ความช่วยเหลือใดๆ
09:43
she causedก่อให้เกิดความ a sensationความรู้สึก by takingการ him to courtศาล
224
568000
3000
ท่านเรียกความสนใจได้อย่างมากเมื่อนำสามีขึ้นศาล
09:46
and prosecutingอัยการ her ownด้วยตัวเอง caseกรณี,
225
571000
2000
และฟ้องร้องดำเนินคดี
09:48
and a farห่างไกล greaterมากขึ้น sensationความรู้สึก when she wonวอน.
226
573000
3000
และเรื่องยิ่งอื้อฉาวเมื่อท่านชนะคดี
09:51
(Laughterเสียงหัวเราะ)
227
576000
2000
(เสียงหัวเราะ)
09:53
(Applauseการปรบมือ)
228
578000
4000
(เสียงปรบมือ)
09:57
"It can't be doneเสร็จแล้ว" was shownแสดงให้เห็นว่า to be wrongไม่ถูกต้อง.
229
582000
4000
"มันทำไม่ได้หรอก" ไม่มีอยู่จริง
10:03
I was takingการ a showerฝักบัว in a hotelโรงแรม roomห้อง in Sydneyซิดนีย์
230
588000
3000
ดิฉันกำลังอาบน้ำในโรงแรมแห่งหนึ่งในซิดนีย์
10:06
the momentขณะ she diedเสียชีวิต
231
591000
2000
เมื่อตอนท่านจากไป
10:08
600 milesไมล์ away in Melbourneเมลเบิร์น.
232
593000
3000
ห่างไป 600 ไมล์ในเมลเบิร์น
10:11
I lookedมอง throughตลอด the showerฝักบัว screenจอภาพ
233
596000
2000
ดิฉันมองผ่านม่านอาบน้ำ
10:13
and saw her standingจุดยืน on the other sideด้าน.
234
598000
3000
เห็นท่านยืนอยู่อีกด้านนึง
10:16
I knewรู้ว่า she had come to say goodbyeลาก่อน.
235
601000
2000
ดิฉันรู้ว่าท่านมาบอกลา
10:18
My motherแม่ phonedโทร minutesนาที laterต่อมา.
236
603000
3000
แม่ของดิฉันโทรมาไม่กี่นาทีหลังจากนั้นเพื่อบอกข่าวร้าย
10:21
A fewน้อย daysวัน laterต่อมา,
237
606000
2000
สองสามวันต่อมา
10:23
we wentไป to a Buddhistชาวพุทธ templeวัด in FootscrayFootscray
238
608000
2000
พวกเราไปวัดแห่งหนึ่งใน ฟุ๊ตสเครย์
10:25
and satกกท. around her casketโลงศพ.
239
610000
2000
และนั่งรอบๆ โรงศพของท่าน
10:27
We told her storiesเรื่องราว
240
612000
2000
เราต่างผลัดกันเล่าเรื่อง
10:29
and assuredมั่นใจ her that we were still with her.
241
614000
3000
และให้กำลังใจท่านว่า ไม่ว่ายังไงพวกเราจะยังอยู่กับท่าน
10:32
At midnightเที่ยงคืน the monkพระภิกษุสงฆ์ cameมา
242
617000
3000
พอเที่ยงคืน พระรูปหนึ่งเดินมา
10:35
and told us he had to closeปิด the casketโลงศพ.
243
620000
3000
และบอกกับพวกเราว่า ได้เวลาปิดโลง
10:38
My motherแม่ askedถาม us to feel her handมือ.
244
623000
3000
คุณแม่ให้พวกเราจับมือท่าน
10:41
She askedถาม the monkพระภิกษุสงฆ์,
245
626000
2000
แม่ถามพระว่า
10:43
"Why is it that her handมือ is so warmอบอุ่น
246
628000
2000
"ทำไมมือของคุณยายถึงยังอุ่น
10:45
and the restส่วนที่เหลือ of her is so coldหนาว?"
247
630000
3000
ในขณะที่ส่วนอื่นๆ เย็นไปหมด"
10:48
"Because you have been holdingโฮลดิ้ง it sinceตั้งแต่ this morningตอนเช้า," he said.
248
633000
4000
พระตอบว่า "เพราะท่านทั้งหลายจับมือคุณยายมาตั้งแต่เช้า"
10:52
"You have not let it go."
249
637000
3000
"โยมไม่ปล่อยวาง"
10:57
If there is a sinewเอ็น in our familyครอบครัว,
250
642000
2000
ผู้หญิงในตระกูลเรา
10:59
it runsวิ่ง throughตลอด the womenผู้หญิง.
251
644000
2000
มีพลังความแข็งแกร่งอยู่เต็มเปี่ยม
11:01
Givenป.ร. ให้ไว้ who we were and how life had shapedมีรูป us,
252
646000
3000
ในความเป็นเรา และชีวิตที่ผ่านมาของพวกเรา
11:04
we can now see
253
649000
2000
พวกเราจึงได้รู้ว่า
11:06
that the menผู้ชาย who mightอาจ have come into our livesชีวิต
254
651000
2000
ผู้ชายที่อาจจะหลงเข้ามาในชีวิต
11:08
would have thwartedขัดขวาง us.
255
653000
2000
จะขัดขวางทางเดินของเรา
11:10
Defeatความพ่ายแพ้ would have come too easilyอย่างง่ายดาย.
256
655000
3000
และพวกเราอาจจะต้องยอมแพ้อย่างง่ายๆ
11:13
Now I would like to have my ownด้วยตัวเอง childrenเด็ก ๆ,
257
658000
2000
เวลานี้ ดิฉันอยากจะมีลูกเป็นของตัวเอง
11:15
and I wonderน่าแปลกใจ about the boatเรือ.
258
660000
3000
และดิฉันก็นึกถึงเรือ
11:18
Who could ever wishประสงค์ it on theirของพวกเขา ownด้วยตัวเอง?
259
663000
3000
ดิฉันอยากจะส่งพวกเขาไปลงเรือบ้างไหม
11:21
Yetยัง I am afraidเกรงกลัว of privilegeสิทธิพิเศษ,
260
666000
2000
แต่ถึงกระนั้น ดิฉันกลัวการมีอภิสิทธิ์
11:23
of easeความสะดวก,
261
668000
2000
กลัวการไม่ชินกับความสะดวกสบาย
11:25
of entitlementสิทธิ.
262
670000
2000
หรือยศถาบรรดาศักดิ์
11:27
Can I give them a bowคันธนู in theirของพวกเขา livesชีวิต,
263
672000
2000
ดิฉันจะมอบไม้พายให้พวกเขา
11:29
dippingจุ่ม bravelyอย่างกล้าหาญ into eachแต่ละ waveคลื่น,
264
674000
3000
ให้พายต่อสู้กับคลื่นลม
11:32
the unperturbedใจเย็น ๆ and steadyมั่นคง beatตี of the engineเครื่องยนต์,
265
677000
3000
มีเสียงคลื่นยนต์ดังต่อเนื่อง
11:35
the vastกว้างใหญ่ horizonขอบฟ้า
266
680000
2000
และขอบฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด
11:37
that guaranteesการค้ำประกัน nothing?
267
682000
2000
แต่ไม่สามารถการันตีอะไรกับพวกเขาได้
11:39
I don't know.
268
684000
2000
ดิฉันไม่ทราบคำตอบเหมือนกัน
11:41
But if I could give it
269
686000
2000
แต่ถ้าสามารถมอบโอกาสนั้นให้พวกเขาได้เรียนรู้
11:43
and still see them safelyอย่างปลอดภัย throughตลอด,
270
688000
2000
และดิฉันได้เห็นว่าพวกเขาปลอดภัย
11:45
I would.
271
690000
3000
ถ้าเป็นเช่นนั้น ดิฉันจะทำ
11:48
(Applauseการปรบมือ)
272
693000
12000
(เสียงปรบมือ)
12:00
Trevorเทรเวอร์ Neilsonเนลสัน: And alsoด้วย, Tan'sตาล motherแม่ is here todayในวันนี้
273
705000
3000
เทรเวอร์ เนียลสัน: คุณแม่ของแทนนั่งอยู่ที่นี่ด้วยครับ
12:03
in the fourthที่สี่ or fifthที่ห้า rowแถว.
274
708000
3000
ในแถวที่สี่หรือห้าด้านหน้า
12:06
(Applauseการปรบมือ)
275
711000
4000
(เสียงปรบมือ)
Translated by Natta Yantasri
Reviewed by Fai Wisittanawat

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Tan Le - Entrepreneur
Tan Le is the founder & CEO of Emotiv, a bioinformatics company that's working on identifying biomarkers for mental and other neurological conditions using electroencephalography (EEG).

Why you should listen

Tan Le is the co-founder and president of Emotiv. Before this, she headed a firm that worked on a new form of remote control that uses brainwaves to control digital devices and digital media. It's long been a dream to bypass the mechanical (mouse, keyboard, clicker) and have our digital devices respond directly to what we think. Emotiv's EPOC headset uses 16 sensors to listen to activity across the entire brain. Software "learns" what each user's brain activity looks like when one, for instance, imagines a left turn or a jump.

Le herself has an extraordinary story -- a refugee from Vietnam at age 4, she entered college at 16 and has since become a vital young leader in her home country of Australia.

More profile about the speaker
Tan Le | Speaker | TED.com