ABOUT THE SPEAKER

Wes Moore - Author, advocate
Wes Moore's life transformed with these words out of his mother's mouth: "I'm sending you to military school." The author of the book, "The Other Wes Moore," he is now a vocal advocate for America's youth as well as for fellow veterans returning from Iraq and Afghanistan.

Why you should listen

Wes Moore grew up in Maryland in the early '80s and, after his father passed away when he was three years old, he started acting up. Eventually, at age 13, his mother sent him away to military school. This turned out to be a life-changing experience. He adjusted well to the rigid order and took off academically, going on to study International Relations at Oxford University on a Rhodes Scholarship.

In his bestselling book The Other Wes Moore, he takes a hard look at how his life might have unfolded. He does this by interviewing a man who shares his name and had a similar upbringing, but who is serving life in prison for the murder of a Baltimore police officer. It's a beautifully-told tale that shows how lives pivot on circumstance. Moore donates a portion of the book's proceeds to charities focused on empowering America's youth.

A paratrooper and Captain in the United States Army who served a tour of duty in Afghanistan, Moore is also an advocate for veterans. In the PBS special Coming Back Home with Wes Moore, he uses his interviewing chops to talk to other veterans about their experiences returning from Iraq and Afghanistan. Moore is also the host of Beyond Belief on the Oprah Winfrey Network.

More profile about the speaker
Wes Moore | Speaker | TED.com

TEDSalon NY2014

Wes Moore: How to talk to veterans about war

เวส มอร์ (Wes Moore): จะพูดกับทหารผ่านศึกเรื่องสงครามอย่างไร

Filmed: 2014-01-16

Readability: 3.6

1,947,735 views

เวส มอร์ (Wes Moore) เข้าร่วมกับกองทัพบกสหรัฐฯ เพราะพวกเขาจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยให้ แต่ประสบการณ์ที่ได้กลายมาเป็นแก่นแท้ที่ช่วยนิยามตัวตนเขา ในการพูดที่กินใจครั้งนี้ พลร่มและกัปตัน ผู้กลับมาเขียนหนังสือ "The Other Wes Moore" (เวส มอร์ อีกคนหนึ่ง) อธิบายความรู้สึกของการกลับบ้านหลังจากไปรบที่อัฟกานิสถาน เขาแบ่งปันประโยคที่เขาได้ยินพลเรือนพูดซ้ำไปมา และแสดงให้เห็นว่าทำไมมันถึงยังไม่พอ เป็นการเรียกร้องให้พวกเราทุกคนลองถามทหารผ่านศึกให้เล่าเรื่องราวของพวกเขาดู และ รับฟัง

Wes Moore - Author, advocate
Wes Moore's life transformed with these words out of his mother's mouth: "I'm sending you to military school." The author of the book, "The Other Wes Moore," he is now a vocal advocate for America's youth as well as for fellow veterans returning from Iraq and Afghanistan. Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:12

I'm excitedตื่นเต้น to be here to speakพูด about vetsสัตวแพทย์,

0

755

2291

ผมตื่นเต้นที่ได้มาพูด
เรื่องทหารผ่านศึกในวันนี้

00:15

because I didn't joinร่วม the Armyกองทัพบก

1

3046

1606

เพราะว่า ผมเข้าร่วมกองทัพ

00:16

because I wanted to go to warสงคราม.

2

4652

2148

ไม่ใช่เพราะอยากออกรบ

00:18

I didn't joinร่วม the Armyกองทัพบก because I had a lustความต้องการทางเพศ

3

6800

2718

ผมไม่ได้เข้าร่วมกับกองทัพ
เพราะมีความกระหาย

00:21

or a need to go overseasต่างประเทศ and fightสู้.

4

9518

3657

หรืออยากไปต่างแดน และต่อสู้

00:25

Franklyตรงไปตรงมา, I joinedเข้าร่วม the Armyกองทัพบก because

5

13175

2340

พูดกันตรงๆ ผมเข้าร่วมกองทัพเพราะ

00:27

collegeวิทยาลัย is really damnประณาม expensiveแพง,

6

15515

1727

มหาวิทยาลัยน่ะ ราคาแพงหูฉี่มาก

00:29

and they were going to help with that,

7

17242

1709

และกองทัพจะช่วยออกค่าใช้จ่าย

00:30

and I joinedเข้าร่วม the Armyกองทัพบก because

8

18951

2340

และที่ผมเข้าร่วมกองทัพ

00:33

it was what I knewรู้ว่า,

9

21291

2156

เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมรู้จัก

00:35

and it was what I knewรู้ว่า that I thought I could do well.

10

23447

2862

ผมรู้จักมัน และคิดว่าตัวเองจะทำได้ดี

00:38

I didn't come from a militaryทหาร familyครอบครัว.

11

26309

2398

ผมไม่ได้มาจากครอบครัวทหาร

00:40

I'm not a militaryทหาร bratเด็กเหลือขอ.

12

28707

1243

ไม่ได้คลั่งไคล้ทหาร

00:41

No one in my familyครอบครัว ever
had joinedเข้าร่วม the militaryทหาร at all,

13

29950

2779

ไม่เคยมีใครในครอบครัวผม
ที่เป็นทหารมาก่อนเลย

00:44

and how I first got introducedแนะนำ to the militaryทหาร

14

32729

2286

ผมได้รู้จักกับการทหารครั้งแรก

00:47

was when I was 13 yearsปี oldเก่า

15

35015

2095

ตอนผมอายุ 13

00:49

and I got sentส่ง away to militaryทหาร schoolโรงเรียน,

16

37110

2679

ผมถูกส่งใปอยู่โรงเรียนทหาร

00:51

because my motherแม่ had been threateningคุกคาม me

17

39789

1669

เพราะแม่คอยขู่ผมอยู่เรื่อย

00:53

with this ideaความคิด of militaryทหาร schoolโรงเรียน
ever sinceตั้งแต่ I was eightแปด yearsปี oldเก่า.

18

41458

3106

เรื่องจะส่งไปอยู่โรงเรียนทหาร
ตั้งแต่ผมอายุ 8 ขวบแหละครับ

00:56

I had some issuesปัญหา when I was comingมา up,

19

44564

3067

ผมมีปัญหานิดหน่อย
ตอนเริ่มแตกหนุ่ม

00:59

and my motherแม่ would always tell me, she's like,

20

47631

2028

และแม่พูดตลอดเลย
แม่จะบอกว่า

01:01

"You know, if you don't get this togetherด้วยกัน,

21

49659

1446

"รู้ไหม ถ้าลูกไม่ปรับปรุงตัว

01:03

I'm going to sendส่ง you to militaryทหาร schoolโรงเรียน."

22

51105

1266

แม่จะส่งลูกเข้าโรงเรียนทหาร"

01:04

And I'd look at her, and I'd say, "Mommyแม่,

23

52371

1560

ผมก็จะมองแม่ แล้วบอกว่า "แม่ครับ

01:05

I'll work harderยาก."

24

53931

1932

ผมจะพยายามมากขึ้น"

01:07

And then when I was nineเก้า yearsปี oldเก่า,

25

55863

1484

พอผมอายุ 9 ขวบ

01:09

she startedเริ่มต้น givingให้ me brochuresโบรชัวร์
to showแสดง me she wasn'tก็ไม่ได้ playingเล่น around,

26

57347

2228

แม่ก็เริ่มยืนใบปลิวให้ผม
เพื่อให้รู้ว่าแม่ไม่ได้พูดเล่นนะ

01:11

so I'd look at the brochuresโบรชัวร์, and I'm like,

27

59575

1295

ผมก็จะอ่านใบปลิว แล้วบอกว่า

01:12

"Okay, Mommyแม่, I can see you're
seriousจริงจัง, and I'll work harderยาก."

28

60870

2327

"โอเคฮะ แม่ เข้าใจแล้ว
ว่าแม่จริงจัง ผมจะพยายามให้มากขึ้น"

01:15

And then when I was 10 and 11,

29

63197

2152

แล้วพอผมอายุ 10 ขวบ 11 ขวบ

01:17

my behaviorพฤติกรรม just keptเก็บไว้ on gettingได้รับ worseแย่ลง.

30

65349

3154

พฤติกรรมของผม ก็แย่ลงเรื่อยๆ

01:20

I was on academicวิชาการ and disciplinaryวินัย probationการคุมประพฤติ

31

68503

2367

ผมโดนทัณฑ์บนทั้งเรื่องเกรด
และความประพฤติ

01:22

before I hitตี doubleสอง digitsตัวเลข,

32

70870

3731

ตั้งแต่ก่อนสิบขวบด้วยซ้ำ

01:26

and I first feltรู้สึกว่า handcuffsกุญแจมือ on my wristsข้อมือ

33

74601

2942

ผมถูกใส่กุญแจมือครั้งแรก

01:29

when I was 11 yearsปี oldเก่า.

34

77543

1948

ตอนอายุ 11 ขวบ

01:31

And so when I was 13 yearsปี oldเก่า,

35

79491

1616

เพราะฉะนั้น เมื่อผมอายุ 13

01:33

my motherแม่ cameมา up to me, and she was like,

36

81107

2014

แม่ก็เดินมาหาผม แล้วบอกว่า

01:35

"I'm not going to do this anymoreอีกต่อไป.

37

83121

1736

"แม่จะไม่ยอมทนต่อไปอีกแล้วนะ

01:36

I'm going to sendส่ง you to militaryทหาร schoolโรงเรียน."

38

84857

1546

แม่จะส่งลูกไปเรียนโรงเรียนทหาร"

01:38

And I lookedมอง at her, and I said, "Mommyแม่,

39

86403

1838

ตอนนั้นผมมองแม่ แล้วบอกว่า "แม่จ๋า

01:40

I can see you're upsetอารมณ์เสีย, and
I'm going to work harderยาก."

40

88241

3140

ผมเข้าใจนะที่กังวล แล้วผมจะ
พยายามมากขึ้นอีกนะ"

01:43

And she was like, "No, you're going nextต่อไป weekสัปดาห์."

41

91381

2095

แล้วแม่ก็ตอบว่า
"ไม่ ลูกต้องไปอาทิตย์หน้านี้เลย"

01:45

And that was how I first got introducedแนะนำ

42

93476

2405

ด้วยเหตุนี้ ผมจึงได้รู้จักกับ

01:47

to this wholeทั้งหมด ideaความคิด of the militaryทหาร,

43

95881

2590

ระบบและแนวคิดทหารครับ

01:50

because she thought this was a good ideaความคิด.

44

98471

2896

เพราะแม่คิดว่า มันเป็นความคิดที่ดี

01:53

I had to disagreeไม่เห็นด้วย with her wholeheartedlyสุดใจ

45

101367

1812

ผมคัดค้านความคิดแม่สุดหัวใจทีเดียว

01:55

when I first showedแสดงให้เห็นว่า up there,

46

103179

1300

ตอนแรกที่ผมไปถึงที่นั้นน่ะ

01:56

because literallyอย่างแท้จริง in the first fourสี่ daysวัน,

47

104479

1800

เพราะว่า แค่ช่วง 4 วันแรก

01:58

I had alreadyแล้ว runวิ่ง away fiveห้า timesครั้ง from this schoolโรงเรียน.

48

106279

2168

ผมก็พยายามหนีออกจากโรงเรียน ถึง 5 ครั้ง

02:00

They had these bigใหญ่ blackสีดำ gatesประตู
that surroundedล้อมรอบ the schoolโรงเรียน,

49

108447

1886

ที่โรงเรียน จะมีประตูใหญ่ๆ สีดำ
ล้อมรอบเอาไว้

02:02

and everyทุกๆ time they would turnกลับ theirของพวกเขา backsหลัง,

50

110333

2090

และทุกครั้งที่เขาหันหลังให้

02:04

I would just simplyง่ายดาย runวิ่ง out of the blackสีดำ gatesประตู

51

112423

2456

ผมก็จะรีบหนีผ่านทางประตูดำเหล่านั้น

02:06

and take them up on theirของพวกเขา offerเสนอ
that if we don't want to be there,

52

114879

1862

ทำตามที่พวกเขาพูดไว้ว่า
ถ้าเราไม่อยากอยู่ที่นั้น

02:08

we can leaveออกจาก at any time.

53

116741

1430

เราจะไปตอนไหนก็ได้

02:10

So I just said, "Well, if that's the caseกรณี,

54

118171

1693

ผมก็เลยบอกว่า "งั้นถ้าเป็นหยั่งงั้น

02:11

then I'd like to leaveออกจาก." (Laughterเสียงหัวเราะ)

55

119864

3248

ผมก็อยากไปแล้วฮะ"
(เสียงหัวเราะ)

02:15

And it never workedทำงาน.

56

123112

2111

แต่มันไม่เคยได้ผลเลย

02:17

And I keptเก็บไว้ on gettingได้รับ lostสูญหาย.

57

125223

2174

และผมก็หลงทางอยู่เสมอๆ

02:19

But then eventuallyในที่สุด,

58

127397

1182

แต่ในที่สุด

02:20

after stayingการเข้าพัก there for a little while,

59

128579

2530

หลังจากอยู่ที่นั้นได้สักพัก

02:23

and after the endปลาย of that first yearปี

60

131109

1402

และหลังจากจบปีแรก

02:24

at this militaryทหาร schoolโรงเรียน,

61

132511

1848

ของการอยู่ที่โรงเรียน

02:26

I realizedตระหนัก that I actuallyแท้จริง was growingการเจริญเติบโต up.

62

134359

4656

ผมตระหนักว่า ผมโตขึ้นจริงๆ

02:31

I realizedตระหนัก the things that I enjoyedมีความสุข about this schoolโรงเรียน

63

139015

3524

ผมตระหนักว่า หลายๆ สิ่งที่ผม
ชอบเกี่ยวกับโรงเรียนนั่น

02:34

and the thing that I enjoyedมีความสุข about the structureโครงสร้าง

64

142539

2348

และสิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับโครงสร้าง

02:36

was something that I'd never foundพบ before:

65

144887

2747

คือสิ่งที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน

02:39

the factความจริง that I finallyในที่สุด feltรู้สึกว่า like I
was partส่วนหนึ่ง of something biggerที่ใหญ่กว่า,

66

147634

2869

เรื่องที่ ผมรู้สึกว่า ในที่สุด
ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่

02:42

partส่วนหนึ่ง of a teamทีม, and it actuallyแท้จริง matteredสำคัญ to people

67

150503

2450

เป็นส่วนหนึ่งของทีม
และคนอื่นก็เห็นความสำคัญ

02:44

that I was there,

68

152953

1712

ในตัวผมด้วย

02:46

the factความจริง that leadershipความเป็นผู้นำ wasn'tก็ไม่ได้ just a punchlineมุก there,

69

154665

3190

เรื่องที่ว่า ความเป็นผู้นำ ไม่ใช่แค่คำพูดสวยหรู

02:49

but that it was a realจริง, actuallyแท้จริง coreแกน partส่วนหนึ่ง

70

157855

3276

แต่เป็นแก่นแท้สำคัญ

02:53

of the entireทั้งหมด experienceประสบการณ์.

71

161131

2149

ของช่วงเวลาทั้งหมดที่นั่นเลย

02:55

And so when it was time for me to actuallyแท้จริง

72

163280

2124

ฉะนั้น เมื่อถึงเวลาที่

02:57

finishเสร็จสิ้น up highสูง schoolโรงเรียน,

73

165404

2044

ผมจบมัธยมปลาย

02:59

I startedเริ่มต้น thinkingคิด about what I wanted to do,

74

167448

2668

ผมก็เริ่มคิด ว่าตัวเองอยากทำอะไร

03:02

and just like probablyอาจ mostมากที่สุด studentsนักเรียน,

75

170116

1804

ผมก็เหมือนนักเรียนส่วนใหญ่

03:03

had no ideaความคิด what that meantความหมาย or what I wanted to do.

76

171920

3394

ที่ยังนึกภาพไม่ออก หรือไม่รู้ตัวว่าอยากทำอะไร

03:07

And I thought about the people who I

77

175314

1695

ผมก็เลยคิดไปถึงคนที่ผม

03:09

respectedที่เคารพนับถือ and admiredชื่นชม.

78

177009

2289

เคารพและให้ความนับถือ

03:11

I thought about a lot of the people,

79

179298

1686

ผมคิดถึง คนหลายๆ คน

03:12

in particularโดยเฉพาะ a lot of the menผู้ชาย, in my life

80

180984

2819

ถ้าให้เจาะจงก็คือ พวกคนที่เข้ามาในชีวิตผม

03:15

who I lookedมอง up to.

81

183803

1929

ที่ผมยึดถือเป็นแบบ

03:17

They all happenedที่เกิดขึ้น to wearสวมใส่ the uniformเหมือนกัน

82

185732

1875

เผอิญว่า ทุกคนใส่เครื่องแบบ

03:19

of the Unitedปึกแผ่น Statesสหรัฐอเมริกา of Americaสหรัฐอเมริกา,

83

187607

1939

ทหารสหรัฐฯ เสียด้วย

03:21

so for me, the questionคำถาม and the answerตอบ

84

189546

2245

ดังนั้น สำหรับผม
คำตอบของคำถามนั้น

03:23

really becameกลายเป็น prettyน่ารัก easyง่าย.

85

191791

2067

เลยง่ายทีเดียว

03:25

The questionคำถาม of what I wanted to do

86

193858

1748

คำถามที่ว่า ผมอยากทำอะไร

03:27

was filledเต็มไปด้วย in very quicklyอย่างรวดเร็ว with sayingคำพูด,

87

195606

1638

ได้คำตอบแบบเร็วไวว่า

03:29

I guessเดา I'll be an Armyกองทัพบก officerเจ้าหน้าที่.

88

197244

3199

ขอเป็นทหารก็แล้วกัน

03:32

So the Armyกองทัพบก then wentไป throughตลอด this processกระบวนการ

89

200443

1824

กองทัพก็จัดการทำตามขั้นตอน

03:34

and they trainedผ่านการฝึกอบรม me up,

90

202267

1201

และก็ฝึกผมให้เป็นเช่นนั้น

03:35

and when I say I didn't joinร่วม the Armyกองทัพบก

91

203468

1402

ที่ผมบอกว่า ผมไม่ได้เข้าร่วมกองทัพ

03:36

because I wanted to go to warสงคราม,

92

204870

1630

เพราะผมอยากเข้าร่วมสงครามน่ะ

03:38

the truthความจริง is, I joinedเข้าร่วม in 1996.

93

206500

2083

ความจริงก็คือ ผมเข้าร่วมในปี 1996

03:40

There really wasn'tก็ไม่ได้ a wholeทั้งหมด lot going on.

94

208583

2770

ตอนนั้นไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่

03:43

I didn't ever feel like I was in dangerอันตราย.

95

211353

2066

ผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเอง
ตกอยู่ในอันตรายเลย

03:45

When I wentไป to my momแม่,

96

213419

1123

ตอนที่ผมไปหาแม่

03:46

I first joinedเข้าร่วม the Armyกองทัพบก when I was 17 yearsปี oldเก่า,

97

214542

1613

ผมเข้าร่วมกองทัพครั้งแรกตอนอายุ 17

03:48

so I literallyอย่างแท้จริง neededจำเป็น parentalผู้ปกครอง permissionการอนุญาต

98

216155

1709

เพราะฉะนั้น ผมต้องมี
คำยินยอมจากพ่อแม่

03:49

to joinร่วม the Armyกองทัพบก,

99

217864

1083

ให้เข้าร่วมกองทัพ

03:50

so I kindชนิด of gaveให้ the paperworkเอกสาร to my momแม่,

100

218947

1480

ผมก็ยื่นเอกสารให้แม่ไป

03:52

and she just assumedสันนิษฐาน it was
kindชนิด of like militaryทหาร schoolโรงเรียน.

101

220427

1993

แม่ก็ทึกทักเอาว่า มันคงเป็น
แบบโรงเรียนทหารอีกมั้ง

03:54

She was like, "Well, it was good for him before,

102

222420

1304

แม่ก็แบบ
"ก็ ก่อนหน้านี้ มันทำให้เขาดีขึ้น

03:55

so I guessเดา I'll just let him keep doing it,"

103

223724

2383

ถ้าให้ทำต่อคงไม่เสียหายอะไร"

03:58

havingมี no ideaความคิด that the
paperworkเอกสาร that she was signingการลงชื่อ

104

226107

2801

ไม่ได้รู้เลยว่าเอกสารที่แม่เซ็นน่ะ

04:00

was actuallyแท้จริง signingการลงชื่อ her sonบุตรชาย up

105

228908

2032

จริงๆ แล้วคือให้ลูกชาย
เข้าร่วมกองทัพ

04:02

to becomeกลายเป็น an Armyกองทัพบก officerเจ้าหน้าที่.

106

230940

3198

ฝึกฝนเพื่อเป็นนายทหาร

04:06

And I wentไป throughตลอด the processกระบวนการ,

107

234138

1774

ผมผ่านขั้นตอนเหล่านั้น

04:07

and again the wholeทั้งหมด time still just thinkingคิด,

108

235912

1794

ก็เหมือนเดิมที่ตลอดเวลา
ก็คิดว่า

04:09

this is great, maybe I'll serveบริการ on a weekendสุดสัปดาห์,

109

237706

3823

นี่เจ๋งดีว่ะ
ฉันคงทำหน้าที่แค่ตอนสุดสัปดาห์

04:13

or two weeksสัปดาห์ที่ผ่านมา duringในระหว่าง the yearปี, do drillเจาะ,

110

241529

5114

หรือสักสองอาทิตย์ในปีนึง
ทำตามแผนการฝึก

04:18

and then a coupleคู่ yearsปี after I signedลงนาม up,

111

246643

2716

แต่สักสองสามปีหลังจาก
ผมเข้าร่วมกองทัพ

04:21

a coupleคู่ yearsปี after my motherแม่ signedลงนาม those papersเอกสาร,

112

249359

2586

ไม่กี่ปีหลังจากแม่เซ็นเอกสารพวกนั้น

04:23

the wholeทั้งหมด worldโลก changedการเปลี่ยนแปลง.

113

251945

3726

โลกทั้งใบก็เปลี่ยนไป

04:27

And after 9/11, there was an entirelyอย่างสิ้นเชิง newใหม่ contextบริบท

114

255671

3204

หลังจากเหตุการณ์ 11 กันยา
สายตาที่ผู้คนมอง

04:30

about the occupationอาชีพ that I choseเลือก.

115

258875

3990

อาชีพที่ผมเลือกก็เปลี่ยนไป

04:34

When I first joinedเข้าร่วม, I never joinedเข้าร่วม to fightสู้,

116

262865

4565

ตอนที่ผมเข้าร่วม
ผมไม่ได้เข้าร่วมเพื่อรบ

04:39

but now that I was in,

117

267430

1670

แต่ในเมื่อผมเข้ามาแล้ว

04:41

this is exactlyอย่างแน่นอน what was now going to happenเกิดขึ้น.

118

269100

3787

นั่นแหละคือสิ่งที่ต้องเกิดขึ้น

04:44

And I thought about so much about the soldiersทหาร

119

272887

3347

และผมคิดหลายตลบมากเลย
เกี่ยวกับพวกทหาร

04:48

who I eventuallyในที่สุด had to endปลาย up leadingชั้นนำ.

120

276234

1857

ที่จะมาอยู่ใต้การนำของผม

04:50

I rememberจำ when we first, right after 9/11,

121

278091

2510

ผมจำได้ว่าหลังจากเหตุการณ์ 11 กันยา

04:52

threeสาม weeksสัปดาห์ที่ผ่านมา after 9/11, I was
on a planeเครื่องบิน headingหัวข้อ overseasต่างประเทศ,

122

280601

2623

สามอาทิตย์หลังจาก 11 กันยา
ผมนั่งเครื่องบินเดินทางไปต่างแดน

04:55

but I wasn'tก็ไม่ได้ headingหัวข้อ overseasต่างประเทศ with the militaryทหาร,

123

283224

1986

แต่ผมไม่ได้ไปต่างแดนกับกองทัพ

04:57

I was headingหัวข้อ overseasต่างประเทศ because I got a scholarshipทุนการศึกษา

124

285210

2035

ผมเดินทางไปต่างแดนเพราะว่าผมได้ทุน

04:59

to go overseasต่างประเทศ.

125

287245

1321

ให้ไปเรียนต่างแดน

05:00

I receivedที่ได้รับ the scholarshipทุนการศึกษา to go overseasต่างประเทศ

126

288566

1850

ผมได้ทุนให้ไปต่างแดน

05:02

and to go studyศึกษา and liveมีชีวิต overseasต่างประเทศ,

127

290416

2300

ไปเรียนและใช้ชีวิตต่างแดน

05:04

and I was livingการดำรงชีวิต in Englandอังกฤษ and that was interestingน่าสนใจ,

128

292716

2072

ผมไปอยู่ที่อังกฤษ ซึ่งน่าสนใจมาก

05:06

but at the sameเหมือนกัน time, the sameเหมือนกัน people who

129

294788

1466

แต่ในขณะเดียวกัน คนที่

05:08

I was trainingการอบรม with,

130

296254

2744

ผ่านการฝึกมากับผม

05:10

the sameเหมือนกัน soldiersทหาร that I wentไป
throughตลอด all my trainingการอบรม with,

131

298998

2413

ทหารกลุ่มเดียวกับที่
ผมได้ร่วมฝึก

05:13

and we preparedเตรียมพร้อม for warสงคราม,

132

301411

2189

และซ้อมรบมาด้วยกัน

05:15

they were now actuallyแท้จริง headingหัวข้อ over to it.

133

303600

3486

พวกเขากำลังเดินทางไปรบจริงๆ

05:19

They were now about to find themselvesตัวเอง

134

307086

1881

พวกเขากำลังจะเดินทางไป

05:20

in the middleกลาง of placesสถานที่ the factความจริง is

135

308967

2184

ในพื้นที่ที่

05:23

the vastกว้างใหญ่ majorityส่วนใหญ่ of people,

136

311151

1568

ประชาชนส่วนใหญ่

05:24

the vastกว้างใหญ่ majorityส่วนใหญ่ of us as we were trainingการอบรม,

137

312719

2266

พวกเราส่วนใหญ่ในตอน
ที่กำลังฝึกอยู่นั้น

05:26

couldn'tไม่สามารถ even pointจุด out on a mapแผนที่.

138

314985

3939

ยังชี้ไม่ได้เลยว่า
อยู่ตรงไหนบนแผนที่

05:30

I spentการใช้จ่าย a coupleคู่ yearsปี finishingการตกแต่ง graduateจบการศึกษา schoolโรงเรียน,

139

318924

1766

ผมใช้เวลาสองสามปีเพื่อจบปริญญาโท

05:32

and the wholeทั้งหมด entireทั้งหมด time while I'm sittingนั่ง there

140

320690

2260

และตลอดเวลาที่ผมนั่งอยู่

05:34

in buildingsสิ่งปลูกสร้าง at Oxfordฟอร์ด

141

322950

1586

ในอาคารที่อ็อกซ์ฟอร์ด

05:36

that were literallyอย่างแท้จริง builtสร้างขึ้น hundredsหลายร้อย of yearsปี

142

324536

2374

ที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายร้อยปี

05:38

before the Unitedปึกแผ่น Statesสหรัฐอเมริกา was even foundedก่อตั้งขึ้นเมื่อ,

143

326910

1848

ก่อนการก่อตั้งสหรัฐฯ เสียอีก

05:40

and I'm sittingนั่ง there talkingการพูด to donsดอน

144

328758

3172

ผมอยู่ที่นั้น นั่งคุยกับอาจารย์

05:43

about the assassinationการลอบสังหาร of Archdukeขุนนางชั้นสูงสุด Ferdinandเฟอร์ดินานด์,

145

331930

3964

เกี่ยวกับ การลอบสังหารอาร์คดยุคเฟอร์ดินานด์

05:47

and how that influencedอิทธิพล the startเริ่มต้น of Worldโลก Warสงคราม I,

146

335894

4322

และอิทธิพลที่เหตุการณ์นั้นทำให้
เกิดสงครามโลกครั้งที่ 1

05:52

where the entireทั้งหมด time my heartหัวใจ and my headหัว

147

340216

2244

ทั้งๆ ที่ตลอดเวลาทั้งหัวใจ และในหัวผม

05:54

were on my soldiersทหาร

148

342460

2884

คิดถึงอยู่แต่เพื่อนทหาร

05:57

who were now throwingการขว้างปา on KevlarsKevlars

149

345344

1970

ที่หยิบชุดเคฟล่าร์

05:59

and grabbingโลภ theirของพวกเขา flakสะเก็ดระเบิด vestsเสื้อ

150

347314

1436

และเสื้อกันกระสุนมาสวม

06:00

and figuringการหา out how exactlyอย่างแน่นอน do I changeเปลี่ยนแปลง around

151

348750

2548

ที่นั่งคิดว่าจะเปลี่ยนแม็กกระสุน

06:03

or how exactlyอย่างแน่นอน do I cleanสะอาด a machineเครื่อง gunปืน

152

351298

2292

หรือทำความสะอาดปืน

06:05

in the darknessความมืด.

153

353590

3048

ในความมืดอย่างไรดี

06:08

That was the newใหม่ realityความจริง.

154

356638

2933

นั่นคือความจริงแบบใหม่

06:11

By the time I finishedเสร็จ that up and I rejoinedสมทบ

155

359571

2373

กว่าผมจะจบปริญญา และกลับไปเข้าร่วม

06:13

my militaryทหาร unitหน่วย and we were gettingได้รับ
readyพร้อมแล้ว to deployปรับใช้ to Afghanistanอัฟกานิสถาน,

156

361944

2690

กับหน่วยผม ตอนนั้นพวกเรา
กำลังเตรียมตัวไปอัฟกานิสถาน

06:16

there were soldiersทหาร in my unitหน่วย who were now

157

364634

1588

มีทหารในหน่วยผมหลายคน

06:18

on theirของพวกเขา secondที่สอง and thirdที่สาม deploymentsการใช้งาน

158

366222

2098

ที่ไปแล้วเป็นครั้งที่สองที่สาม

06:20

before I even had my first.

159

368320

1420

ก่อนผมจะได้ไปรอบแรกด้วยซ้ำ

06:21

I rememberจำ walkingที่เดิน out with
my unitหน่วย for the first time,

160

369740

1988

ผมจำครั้งแรกที่ออกเดินกับหน่วยของผมได้

06:23

and when you joinร่วม the Armyกองทัพบก

161

371728

1364

เมื่อคุณเข้าร่วมกองทัพ

06:25

and you go throughตลอด a combatการต่อสู้ tourการท่องเที่ยว,

162

373092

1656

แล้วออกลาดตระเวน

06:26

everyoneทุกคน looksรูปลักษณ์ at your shoulderไหล่,

163

374748

1334

ทุกคนจะมองที่ไหล่คุณ

06:28

because on your shoulderไหล่ is your combatการต่อสู้ patchปะ.

164

376082

3778

เพราะที่ไหล่ จะมีตราเย็บไว้อยู่

06:31

And so immediatelyทันที as you meetพบกัน people,

165

379860

1276

ทันทีที่เจอคนใหม่ๆ

06:33

you shakeเขย่า theirของพวกเขา handมือ,

166

381136

1416

พอจับมือกัน

06:34

and then your eyesตา go to theirของพวกเขา shoulderไหล่,

167

382552

1859

สายตาจะไปหยุดที่ไหล่

06:36

because you want to see where did they serveบริการ,

168

384411

1613

เพราะอยากรู้ว่า เขาไปรบที่ไหนมา

06:38

or what unitหน่วย did they serveบริการ with?

169

386024

1306

และรบกับหน่วยไหน

06:39

And I was the only personคน walkingที่เดิน around

170

387330

1694

ผมเป็นคนเดียวในแถวนั้น

06:41

with a bareเปลือย shoulderไหล่,

171

389024

2290

ที่บนไหล่ว่างเปล่า

06:43

and it burnedเผาไหม้ everyทุกๆ time someoneบางคน staredจ้อง at it.

172

391314

4090

ผมอายมากเลย ทุกครั้งที่คนจ้องไหล่

06:47

But you get a chanceโอกาส to talk to your soldiersทหาร,

173

395404

3008

แต่ก็ได้โอกาสคุยกับพวกทหาร

06:50

and you askถาม them why did they signสัญญาณ up.

174

398412

3778

ได้ถามว่า ทำไมถึงมาเข้าร่วม

06:54

I signedลงนาม up because collegeวิทยาลัย was expensiveแพง.

175

402190

4089

ผมเข้าร่วม เพราะมหาวิทยาลัยแพง

06:58

A lot of my soldiersทหาร signedลงนาม up
for completelyอย่างสมบูรณ์ differentต่าง reasonsเหตุผล.

176

406279

4421

ทหารของผมหลายคนเข้าร่วม
ด้วยเหตุผลที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

07:02

They signedลงนาม up because of a senseความรู้สึก of obligationภาระผูกพัน.

177

410700

1932

บ้างก็เข้าร่วม เพราะรู้สึกว่าเป็นหน้าที่

07:04

They signedลงนาม up because they were angryโกรธ

178

412632

1809

บ้างก็เข้าร่วม เพราะรู้สึกโมโห

07:06

and they wanted to do something about it.

179

414441

1817

และอยากทำอะไรกับมันได้บ้าง

07:08

They signedลงนาม up because

180

416258

1312

บ้างก็เข้าร่วมเพราะว่า

07:09

theirของพวกเขา familyครอบครัว said this was importantสำคัญ.

181

417570

1846

ครอบครัวบอกว่าเป็นสิ่งสำคัญ

07:11

They signedลงนาม up because they
wanted some formฟอร์ม of revengeแก้แค้น.

182

419416

2212

บ้างก็เข้าร่วมเพราะ
อยากจะแก้แค้นในทางในทางหนึ่ง

07:13

They signedลงนาม for a wholeทั้งหมด
collectionชุด of differentต่าง reasonsเหตุผล.

183

421628

4648

ทุกคนต่างก็เข้าร่วม
ด้วยเหตุผลแตกต่างกันไป

07:18

And now we all foundพบ ourselvesตัวเรา overseasต่างประเทศ

184

426276

2768

และทีนี้พวกเราทุกคนก็จากบ้าน

07:21

fightingศึก in these conflictsความขัดแย้ง.

185

429044

3901

มาสู้ในความขัดแย้งพวกนี้

07:24

And what was amazingน่าอัศจรรย์ to me was that I

186

432945

2511

และสำหรับผม มันน่าอัศจรรย์มาก

07:27

very naivelyอย่างไร้เดียงสา startedเริ่มต้น hearingการได้ยิน this statementคำแถลง

187

435456

4322

ที่เริ่มได้ยินประโยคนี้

07:31

that I never fullyอย่างเต็มที่ understoodเข้าใจ,

188

439778

3266

ที่ผมไม่เคยเข้าใจอย่างถ่องแท้

07:35

because right after 9/11, you startเริ่มต้น hearingการได้ยิน this ideaความคิด

189

443044

2358

เพราะหลังจากเหตุการณ์ 11 กันยา
คุณจะเริ่มได้ยิน

07:37

where people come up to you and they say,

190

445402

1357

ผู้คนเดินมาหา แล้วบอกว่า

07:38

"Well, thank you for your serviceบริการ."

191

446759

2637

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"

07:41

And I just kindชนิด of followedตาม in and startedเริ่มต้น sayingคำพูด

192

449396

1963

ตอนนั้นผมก็ตามน้ำไป แล้วก็เริ่มพูด

07:43

the sameเหมือนกัน things to all my soldiersทหาร.

193

451359

1635

แบบนั้นกับทหารของผมเหมือนกัน

07:44

This is even before I deployedนำไปใช้.

194

452994

1581

นี่คือก่อนที่ผมจะไปรบเองอีกนะครับ

07:46

But I really had no ideaความคิด what that even meantความหมาย.

195

454575

3495

ผมไม่เข้าใจความหมายจริงๆ ของมันเลย

07:50

I just said it because it soundedฟัง right.

196

458070

2004

ผมแค่พูดไป เพราะมันฟังดูดี

07:52

I said it because it soundedฟัง like the right thing to say

197

460074

1776

ผมพูดไป เพราะมันฟังดูเหมาะสมดี

07:53

to people who had servedทำหน้าที่ overseasต่างประเทศ.

198

461850

1644

กับคนที่ต้องไปรับใช้ชาติในต่างแดน

07:55

"Thank you for your serviceบริการ."

199

463494

2430

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"

07:57

But I had no ideaความคิด what the contextบริบท was

200

465924

2016

แต่ผมไม่รู้ว่า มันต้องการจะสื่ออะไร

07:59

or what that even,

201

467940

2330

หรือว่าสำหรับ

08:02

what it even meantความหมาย to the people who heardได้ยิน it.

202

470270

3570

คนที่ได้ยิน มันจะหมายความว่ายังไง

08:05

When I first cameมา back from Afghanistanอัฟกานิสถาน,

203

473840

4786

ครั้งแรกที่ผมกลับมาจากอัฟกานิสถาน

08:10

I thought that if you make it back from conflictขัดกัน,

204

478626

3474

ผมคิดว่า ถ้าคุณรอดกลับมาจากสงคราม

08:14

then the dangersอันตราย were all over.

205

482100

3841

อันตรายทั้งหลาย ก็จบลงแล้ว

08:17

I thought that if you madeทำ it
back from a conflictขัดกัน zoneโซน

206

485941

2197

ผมคิดว่า ถ้าคุณรอดกลับมาได้
จากแนวหน้า

08:20

that somehowอย่างใด you could kindชนิด of

207

488138

2299

คุณก็สามารถ

08:22

wipeเช็ด the sweatเหงื่อ off your browคิ้ว and say,

208

490437

1234

ปาดเหงื่อออกจากคิ้ว แล้วบอกว่า

08:23

"Whewต๊าย, I'm gladดีใจ I dodgedหลบ that one,"

209

491671

3744

"เฮ้อ ดีใจจริงที่รอดมาได้"

08:27

withoutไม่มี understandingความเข้าใจ that for so manyจำนวนมาก people,

210

495415

1808

โดยที่ไม่เข้าใจเลยว่า สำหรับหลายๆ คน

08:29

as they come back home,

211

497223

2143

ถึงแม้จะกลับมาบ้านแล้ว

08:31

the warสงคราม keepsช่วยให้ going.

212

499366

2299

แต่สงครามยังไม่จบ

08:33

It keepsช่วยให้ playingเล่น out in all of our mindsจิตใจ.

213

501665

2254

มันยังคงเกิดขึ้นในหัวของเรา

08:35

It playsการเล่น out in all of our memoriesความทรงจำ.

214

503919

2638

ยังติดอยู่ในความทรงจำ

08:38

It playsการเล่น out in all of our emotionsอารมณ์.

215

506557

4663

ในทุกห้วงอารมณ์ ความรู้สึก

08:43

Please forgiveยกโทษให้ us

216

511220

1337

ให้อภัยพวกเราด้วย

08:44

if we don't like beingกำลัง in bigใหญ่ crowdsฝูงชน.

217

512557

5210

ถ้าเราไม่ชอบอยู่ในที่ที่มีคนเยอะๆ

08:49

Please forgiveยกโทษให้ us

218

517767

2263

ให้อภัยพวกเราด้วย

08:52

when we spendใช้จ่าย one weekสัปดาห์ in a placeสถานที่

219

520030

2324

เวลาที่เราใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ในที่

08:54

that has 100 percentเปอร์เซ็นต์ lightเบา disciplineวินัย,

220

522354

2348

ที่ต้องจำกัดแสง 100 เปอร์เซ็นต์

08:56

because you're not allowedได้รับอนุญาต to
walkเดิน around with whiteขาว lightsไฟ,

221

524702

2228

เพราะคุณไม่ได้รับอนุญาต
ให้เดินไปมาถ้าใช้แสงขาว

08:58

because if anything has a whiteขาว lightเบา,

222

526930

1487

เพราะทุกอย่างที่มีแสงสีขาว

09:00

it can be seenเห็น from milesไมล์ away,

223

528417

1477

ถูกมองเห็นได้จากระยะเป็นไมล์

09:01

versusกับ if you use little greenสีเขียว

224

529894

1713

เมื่อเทียบกับสีเขียว

09:03

or little blueสีน้ำเงิน lightsไฟ,

225

531607

1167

หรือฟ้า

09:04

they cannotไม่ได้ be seenเห็น from farห่างไกล away.

226

532774

1932

ที่ไม่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกล

09:06

So please forgiveยกโทษให้ us if out of nowhereไม่มีที่ไหนเลย,

227

534706

2133

เพราะฉะนั้นให้อภัยพวกเราด้วย ถ้าจู่ๆ

09:08

we go from havingมี 100 percentเปอร์เซ็นต์ lightเบา disciplineวินัย

228

536839

3207

เราเปลี่ยนจากต้องมีการจำกัดแสง

09:12

to then a weekสัปดาห์ laterต่อมา beingกำลัง back
in the middleกลาง of Timesไทม์ส Squareสี่เหลี่ยม,

229

540046

2553

ไปเป็นสัปดาห์ต่อมา
ไปอยู่กลางไทมส์ สแควร์

09:14

and we have a difficultยาก time adjustingการปรับ to that.

230

542599

5131

แล้วเรามีปัญหาในการปรับตัวคืนสภาพ

09:19

Please forgiveยกโทษให้ us

231

547730

1432

ให้อภัยเราด้วย

09:21

when you transitionการเปลี่ยนแปลง back to a familyครอบครัว

232

549162

1839

เมื่อคุณย้ายกลับมาอยู่กับครอบครัว

09:23

who has completelyอย่างสมบูรณ์ been maneuveringการหลบหลีก withoutไม่มี you,

233

551001

4104

ที่ดำเนินชีวิตต่อไป โดยไม่มีคุณเรื่อยมา

09:27

and now when you come back, it's not that easyง่าย

234

555105

2027

แล้วพอกลับมาจริงๆ มันไม่ง่ายขนาดนั้น

09:29

to fallตก back into a senseความรู้สึก of normalityภาวะปกติ,

235

557132

3644

ที่จะทำตัวกลับเป็นปกติ

09:32

because the wholeทั้งหมด normalปกติ has changedการเปลี่ยนแปลง.

236

560776

4482

เพราะคำว่าปกติสำหรับเรา
มันเปลี่ยนไปแล้ว

09:37

I rememberจำ when I cameมา back,
I wanted to talk to people.

237

565258

3562

ผมจำได้ว่าตอนผมกลับมา
ผมอยากจะคุยกับคนอื่น

09:40

I wanted people to askถาม me about my experiencesประสบการณ์.

238

568820

2759

อยากให้คนอื่นถามเรื่อง
ประสบการณ์ของผม

09:43

I wanted people to come up to me and tell me,

239

571579

1748

อยากให้คนเดินเข้ามาหา แล้วพูดว่า

09:45

"What did you do?"

240

573327

1315

"คุณทำอะไรไปบ้าง"

09:46

I wanted people to come up to me and tell me,

241

574642

1487

อยากให้คนเดินเข้ามาหา แล้วพูดว่า

09:48

"What was it like? What was the foodอาหาร like?

242

576129

1618

"มันเป็นยังไงหรือ อาหารเป็นยังไง

09:49

What was the experienceประสบการณ์ like? How are you doing?"

243

577747

4525

ได้ประสบการณ์อะไรบ้าง สบายดีนะ"

09:54

And the only questionsคำถาม I got from people was,

244

582272

2061

แต่คำถามเดียวที่ได้จากคนอื่นก็คือ

09:56

"Did you shootยิง anybodyใคร ๆ?"

245

584333

2731

"ได้ยิงใครบ้างหรือเปล่า"

09:59

And those were the onesคน who were even curiousอยากรู้อยากเห็น

246

587064

1826

และนั่นเป็นคำถามจากคนที่สงสัยมากพอ

10:00

enoughพอ to say anything.

247

588890

3658

ที่จะกล้าเอ่ยปากพูด

10:04

Because sometimesบางครั้ง there's this fearกลัว

248

592548

1670

เพราะว่า มันจะมีความกลัวนี้อยู่

10:06

and there's this apprehensionความหวาดหวั่น that if I say anything,

249

594218

1565

จะมีความเข้าใจว่า ถ้าพูดอะไรออกไป

10:07

I'm afraidเกรงกลัว I'll offendขัดใจ,

250

595783

1476

อาจจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่

10:09

or I'm afraidเกรงกลัว I'll triggerไก something,

251

597259

1374

กลัวไปสะกิดความทรงจำอะไรเข้า

10:10

so the commonร่วมกัน defaultค่าเริ่มต้น is just sayingคำพูด nothing.

252

598633

4658

เพราะฉะนั้นโดยทั่วไป
จะไม่มีใครพูดอะไรเลย

10:15

The problemปัญหา with that

253

603291

2599

ปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือ

10:17

is then it feelsรู้สึก like your serviceบริการ

254

605890

1606

มันทำให้รู้สึกว่าที่ทำลงไป

10:19

was not even acknowledgedที่ยอมรับ,

255

607496

2514

เหมือนไม่มีใครรับรู้ด้วยซ้ำ

10:22

like no one even caredได้รับการดูแล.

256

610010

3007

เหมือนไม่มีใครสนใจ

10:25

"Thank you for your serviceบริการ,"

257

613017

3023

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"

10:28

and we moveย้าย on.

258

616040

3093

แล้วทุกคนก็ก้าวเดินต่อไป

10:31

What I wanted to better understandเข้าใจ

259

619133

2676

ผมอยากจะเข้าใจให้ดีกว่านี้

10:33

was what's behindหลัง that,

260

621809

3314

ว่ามีอะไรซ่อนอยู่หลังคำพูดนั้น

10:37

and why "thank you for your serviceบริการ" isn't enoughพอ.

261

625123

5752

และทำไมแค่ "ขอบคุณที่รับใช้ชาติ" ถึงยังไม่พอ

10:42

The factความจริง is, we have literallyอย่างแท้จริง

262

630875

3616

ว่ากันตามตรง เรามี

10:46

2.6 millionล้าน menผู้ชาย and womenผู้หญิง

263

634491

2557

ชายและหญิงกว่า 2.6 ล้านคน

10:49

who are veteransทหารผ่านศึก of Iraqอิรัก or Afghanistanอัฟกานิสถาน

264

637048

2924

ที่เป็นทหารผ่านศึกจาก
สมรภูมิที่อิรักและอัฟกานิสถาน

10:51

who are all amongstในหมู่ us.

265

639972

2670

ที่อยู่ในหมู่พวกเรา

10:54

Sometimesบางครั้ง we know who they are,

266

642642

1480

บางครั้ง เราก็รู้ตัวว่าเป็นใคร

10:56

sometimesบางครั้ง we don't,

267

644122

3112

บางครั้งก็ไม่รู้

10:59

but there is that feelingความรู้สึก, the sharedที่ใช้ร่วมกัน experienceประสบการณ์,

268

647234

2167

แต่มันก็จะมีความรู้สึก
ประสบการณ์ที่มีร่วมกัน

11:01

the sharedที่ใช้ร่วมกัน bondพันธบัตร

269

649401

2924

เป็นสายสัมพันธ์

11:04

where we know that that experienceประสบการณ์

270

652325

1872

ที่เรารู้ว่าประสบการณ์เหล่านั้น

11:06

and that chapterบท of our life,

271

654197

2009

บทนั้นในชีวิตเรา

11:08

while it mightอาจ be closedปิด,

272

656206

2715

ที่แม้จะปิดฉากไปแล้ว

11:10

it's still not over.

273

658921

4046

แต่มันยังไม่จบ

11:14

We think about "thank you for your serviceบริการ,"

274

662967

1629

พวกเราคิดถึงประโยค "ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"

11:16

and people say, "So what does 'thank'ขอบคุณ
you for your service'บริการ' mean to you?"

275

664596

2069

และคนอื่นก็พูดว่า "แล้วที่ว่า 'ขอบคุณที่รับใช้ชาติ'
เนี่ย สำหรับพวกคุณหมายความว่ายังไง"

11:18

Well, "Thank you for your serviceบริการ" meansวิธี to me,

276

666665

1680

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ" สำหรับผมแล้ว

11:20

it meansวิธี acknowledgingยอมรับ our storiesเรื่องราว,

277

668345

4078

หมายถึง การรับรู้เรื่องราวของเรา

11:24

askingถาม us who we are,

278

672423

2866

ถามไถ่ว่า เราเป็นใคร

11:27

understandingความเข้าใจ the strengthความแข็งแรง

279

675289

2413

เข้าใจในความเข้มแข็ง

11:29

that so manyจำนวนมาก people, so manyจำนวนมาก
people who we serveบริการ with, have,

280

677702

4230

ของเพื่อนร่วมรบมากมายของเรา

11:33

and why that serviceบริการ meansวิธี so much.

281

681932

3720

และเหตุผลที่การรับใช้
ถึงมีค่ามากนัก

11:37

"Thank you for your serviceบริการ"
meansวิธี acknowledgingยอมรับ the factความจริง

282

685652

2134

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"
หมายถึงการรับรู้ว่า

11:39

that just because we'veเราได้ now come home

283

687786

1818

แค่การที่เรากลับมาบ้าน

11:41

and we'veเราได้ takenยึด off the uniformเหมือนกัน

284

689604

1291

แล้วถอดเครื่องแบบออก

11:42

does not mean our largerที่มีขนาดใหญ่ serviceบริการ to this countryประเทศ

285

690895

2280

ไม่ได้แปลว่า การรับใช้ชาติของเรานั้น

11:45

is somehowอย่างใด over.

286

693175

2676

จะจบลงไปด้วย

11:47

The factความจริง is, there's still a tremendousมหึมา amountจำนวน

287

695851

2881

ความจริงก็คือ เรายังสามารถ

11:50

that can be offeredที่นำเสนอ and can be givenรับ.

288

698732

4190

ทำเพื่อประเทศชาติได้อีกมากมาย

11:54

When I look at people

289

702922

1430

เวลาที่ผมมองคนอื่น

11:56

like our friendเพื่อน Taylorเทย์เลอร์ UrruelaUrruela,

290

704352

4658

อย่างเพื่อนเรา เทย์เลอร์ เออร์รูล่า (Taylor Urruela)

12:01

who in Iraqอิรัก losesสูญเสีย his legขา,

291

709010

1744

ที่เสียขาไปที่อิรัค

12:02

had two bigใหญ่ dreamsความฝัน in his life.

292

710754

2658

เขาฝันไว้สองอย่างในชีวิต

12:05

One was to be a soldierทหาร. The other
was to be a baseballกีฬาเบสบอล playerผู้เล่น.

293

713412

3068

อย่างแรก คือการเป็นทหาร
อย่างที่สอง คือเป็นนักเบสบอล

12:08

He losesสูญเสีย his legขา in Iraqอิรัก.

294

716480

4800

เขาเสียขาไปที่อิรัก

12:13

He comesมา back

295

721280

1624

เขากลับมาบ้าน

12:14

and insteadแทน of decidingการตัดสินใจ that,

296

722904

1694

แล้วแทนที่จะคิดว่า

12:16

well, now sinceตั้งแต่ I've lostสูญหาย my
legขา, that secondที่สอง dreamฝัน is over,

297

724598

2418

ในเมื่อฉันเสียขาไปแล้ว
ความฝันที่สองนั้นเป็นไปไม่ได้

12:19

he decidesตัดสินใจ that he still has that
dreamฝัน of playingเล่น baseballกีฬาเบสบอล,

298

727016

2414

เขาตัดสินใจ
ฝันที่จะเล่นเบสบอลต่อไป

12:21

and he startsเริ่มต้น this groupกลุ่ม calledเรียกว่า VETSportsVETSports,

299

729430

1972

และริเริ่มกลุ่ม เวตสปอร์ต (VETSports)

12:23

whichที่ now worksโรงงาน with veteransทหารผ่านศึก all over the countryประเทศ

300

731402

1911

ที่ได้รวมกลุ่มทหารผ่านศึกทั่วประเทศ

12:25

and usesการใช้งาน sportsกีฬา as a way of healingการรักษา.

301

733313

5335

ใช้กีฬาเยียวยาจิตใจ

12:30

People like Tammyแทมมี่ DuckworthDuckworth,

302

738648

2343

คนอย่าง แทมมี่ ดักเวิร์ธ (Tammy Duckworth)

12:32

who was a helicopterเฮลิคอปเตอร์ pilotนักบิน

303

740991

1248

ที่เป็นนักขับเฮลิคอปเตอร์

12:34

and with the helicopterเฮลิคอปเตอร์ that she was flyingการบิน,

304

742239

1866

และเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ขับน่ะ

12:36

you need to use bothทั้งสอง your handsมือ

305

744105

1539

ต้องใช้ทั้งสองมือ

12:37

and alsoด้วย your legsขา to steerคัดท้าย,

306

745644

1531

และขาด้วยในการบังคับ

12:39

and her helicopterเฮลิคอปเตอร์ getsได้รับ hitตี,

307

747175

1469

เฮลิคอปเตอร์ของเธอถูกยิง

12:40

and she's tryingพยายาม to steerคัดท้าย the chopperมีด,

308

748644

1262

เธอพยายามบังคับคอปเตอร์

12:41

but the chopper'sสับของ not reactingปฏิกิริยา

309

749906

1917

แต่มันไม่ยอมตอบสนอง

12:43

to her instructionsคำแนะนำ and to her commandsคำสั่ง.

310

751823

1681

ต่อคำสั่ง และการเคลื่อนไหวของเธอ

12:45

She's tryingพยายาม to landที่ดิน the chopperมีด safelyอย่างปลอดภัย,

311

753504

2511

เธอพยายามลงจอดอย่างปลอดภัย

12:48

but the chopperมีด doesn't landที่ดิน safelyอย่างปลอดภัย,

312

756015

1641

แต่มันไม่ได้ลงจอดอย่างปลอดภัย

12:49

and the reasonเหตุผล it's not landingท่าเรือ safelyอย่างปลอดภัย

313

757656

1112

เหตุผลก็คือ

12:50

is because it's not respondingการตอบสนอง to the
commandsคำสั่ง that her legsขา are givingให้

314

758768

2673

เพราะมันไม่ยอมตอบสนอง
ต่อคำสั่งจากขาของเธอ

12:53

because her legsขา were blownอ่อนไหว off.

315

761441

4848

เพราะขาของเธอ โดนระเบิด

12:58

She barelyเพิ่งจะ survivesมีชีวิตอยู่.

316

766289

2905

เธอแทบไม่รอดชีวิต

13:01

MedicsMedics come and they saveประหยัด her life,

317

769194

3906

แพทย์สนามเข้ามา
และช่วยชีวิตเธอไว้

13:05

but then as she's doing her
recuperationการพักฟื้น back at home,

318

773100

2461

แต่ขณะที่เธอพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน

13:07

she realizesตระหนัก that, "My job'sงาน still not doneเสร็จแล้ว."

319

775561

4310

เธอก็ตระหนักว่า "งานของฉันยังไม่จบ"

13:11

And now she usesการใช้งาน her voiceเสียงพูด

320

779871

1484

ตอนนี้เธอใช้เสียงของเธอ

13:13

as a Congresswomanส.ส. from Illinoisรัฐอิลลินอยส์

321

781355

2192

ในฐานะสมาชิกรัฐสภา
ของอิลลินอยส์

13:15

to fightสู้ and advocateสนับสนุน for a collectionชุด of issuesปัญหา

322

783547

2958

เพื่อสู้ และสนับสนุนให้ปัญหาต่างๆ

13:18

to includeประกอบด้วย veteransทหารผ่านศึก issuesปัญหา.

323

786505

3865

รวมถึงปัญหาทหารผ่านศึกด้วย

13:22

We signedลงนาม up because

324

790370

2726

เราเข้าร่วมกองทัพเพราะว่า

13:25

we love this countryประเทศ we representแทน.

325

793096

4470

เรามีความรักในประเทศนี้

13:29

We signedลงนาม up because

326

797566

2344

เราเข้าร่วมกองทัพ เพราะว่า

13:31

we believe in the ideaความคิด and we believe in the people

327

799910

2558

เราเชื่อในแนวคิด และในตัวผู้คน

13:34

to our left and to our right.

328

802468

2788

ที่อยู่รอบกายเรา

13:37

And the only thing we then askถาม is that

329

805256

1912

และพวกเราขอแค่สิ่งเดียว

13:39

"thank you for your serviceบริการ"

330

807168

2262

"ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"

13:41

needsจำเป็น to be more than just a quoteอ้างอิง breakหยุด,

331

809430

3124

จะต้องเป็นมากกว่า
แค่คำพูดที่ยืมๆ กันมา

13:44

that "thank you for your serviceบริการ" meansวิธี

332

812554

2626

ให้ "ขอบคุณที่รับใช้ชาติ"
หมายความถึง

13:47

honestlyอย่างสุจริต diggingขุด in

333

815180

2226

การใส่ใจใคร่รู้

13:49

to the people who have steppedก้าว up

334

817406

2950

ถึงผู้คน ที่อาสาปกป้อง

13:52

simplyง่ายดาย because they were askedถาม to,

335

820356

3843

เพียงเพราะพวกเขา
ถูกขอร้องให้ทำ

13:56

and what that meansวิธี for us not just now,

336

824199

2029

และความหมายของมัน
สำหรับเรา ไมใช่แค่ในตอนนี้

13:58

not just duringในระหว่าง combatการต่อสู้ operationsการดำเนินงาน,

337

826228

3492

ไม่ใช่แค่ในช่วงที่มีปฏิบัติการ

14:01

but long after the last vehicleพาหนะ has left

338

829720

3349

แต่หลังจากรถคันสุดท้ายออกจากสมรภูมิ

14:05

and after the last shotการถ่ายภาพ has been takenยึด.

339

833069

4874

และหลังจากเสียงปืนลั่นครั้งสุดท้าย

14:09

These are the people who I servedทำหน้าที่ with,

340

837943

2830

คนเหล่านี้ คือคนที่ผมรับใช้ชาติด้วย

14:12

and these are the people who I honorเกียรติ.

341

840773

3704

คือคนที่ผมยกย่องให้เกียรติ

14:16

So thank you for your serviceบริการ.

342

844477

2171

เพราะฉะนั้น ขอบคุณครับที่รับใช้ชาติ

14:18

(Applauseการปรบมือ)

343

846648

3852

(เสียงปรบมือ)

Translated by Pathumjit Atikomkamalasai
Reviewed by Teerachart Prasert

ABOUT THE SPEAKER

Wes Moore - Author, advocate
Wes Moore's life transformed with these words out of his mother's mouth: "I'm sending you to military school." The author of the book, "The Other Wes Moore," he is now a vocal advocate for America's youth as well as for fellow veterans returning from Iraq and Afghanistan.

Why you should listen

Wes Moore grew up in Maryland in the early '80s and, after his father passed away when he was three years old, he started acting up. Eventually, at age 13, his mother sent him away to military school. This turned out to be a life-changing experience. He adjusted well to the rigid order and took off academically, going on to study International Relations at Oxford University on a Rhodes Scholarship.

In his bestselling book The Other Wes Moore, he takes a hard look at how his life might have unfolded. He does this by interviewing a man who shares his name and had a similar upbringing, but who is serving life in prison for the murder of a Baltimore police officer. It's a beautifully-told tale that shows how lives pivot on circumstance. Moore donates a portion of the book's proceeds to charities focused on empowering America's youth.

A paratrooper and Captain in the United States Army who served a tour of duty in Afghanistan, Moore is also an advocate for veterans. In the PBS special Coming Back Home with Wes Moore, he uses his interviewing chops to talk to other veterans about their experiences returning from Iraq and Afghanistan. Moore is also the host of Beyond Belief on the Oprah Winfrey Network.

More profile about the speaker
Wes Moore | Speaker | TED.com

THE ORIGINAL VIDEO ON TED.COM

เวส มอร์ (Wes Moore): จะพูดกับทหารผ่านศึกเรื่องสงครามอย่างไร | TED Talk | TED.com