TEDWomen 2010
Caroline Casey: Looking past limits
แคโรไลน์ เคซีย์: มองข้ามขีดจำกัด
Filmed:
Readability: 2.7
2,344,099 views
แคโรไลน์ เคซีย์ นักกิจกรรม บอกเล่าเรื่องราวชีวิตเหนือธรรมดาของเธอ เริ่มด้วยการเปิดเผยความจริงที่น่าตกใจเกี่ยวกับตัวเธอเอง ในการพูดของเธอครั้งนี้ที่จะเปลี่ยนมุมมองของคุณ เคซีย์ชักชวนให้พวกเราก้าวข้ามขีดจำกัดที่เราสร้างขึ้นมาเอง
Caroline Casey - Inclusivity activist
Caroline Casey works relentlessly to bring out a global shift in business inclusion, and ensure that everyone can live their life without limit or labels. Full bio
Caroline Casey works relentlessly to bring out a global shift in business inclusion, and ensure that everyone can live their life without limit or labels. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
Can any of you
0
0
2000
จำกันได้ไหมคะ
00:17
remember what you wanted to be
1
2000
2000
ว่าพวกคุณเคยอยากเป็นอะไร
00:19
when you were 17?
2
4000
2000
ตอนอายุ 17
00:21
Do you know what I wanted to be?
3
6000
2000
รู้มั้ยคะว่าฉันอยากเป็นอะไร
00:23
I wanted to be a biker chick.
4
8000
2000
ฉันอยากเป็นสาวนักซิ่ง
00:25
(Laughter)
5
10000
2000
(เสียงหัวเราะ)
00:27
I wanted to race cars,
6
12000
2000
ฉันอยากแข่งรถ
00:29
and I wanted to be a cowgirl,
7
14000
3000
และฉันก็อยากเป็นคาวบอย
00:32
and I wanted to be Mowgli from "The Jungle Book."
8
17000
3000
และก็เมาคลีลูกหมาป่าจากเรื่อง "เดอะ จังเกิล บุ๊ค"
00:35
Because they were all about being free,
9
20000
4000
เพราะพวกเขาเหล่านั้นล้วนมีอิสระ
00:39
the wind in your hair -- just to be free.
10
24000
3000
มีอิสระราวกับสายลม
00:42
And on my seventeenth birthday,
11
27000
2000
และในวันเกิดอายุ 17 ปีของฉัน
00:44
my parents, knowing how much I loved speed,
12
29000
3000
พ่อแม่ของฉันรู้ว่าฉันรักความเร็วแค่ไหน
00:47
gave me one driving lesson
13
32000
2000
พวกเขาส่งฉันไปเรียนขับรถ
00:49
for my seventeenth birthday.
14
34000
2000
สำหรับวันเกิดปีที่ 17 ของฉัน
00:51
Not that we could have afforded I drive,
15
36000
2000
ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะให้ฉันขับรถได้หรอก
00:53
but to give me the dream of driving.
16
38000
3000
แต่มันเป็นการทำให้ฉันมีความฝันที่จะขับรถ
00:57
And on my seventeenth birthday,
17
42000
2000
ในวันเกิดปีนั้น
00:59
I accompanied my little sister
18
44000
2000
ฉันออกไปกับน้องสาว
01:01
in complete innocence,
19
46000
2000
โดยที่ไม่รู้อะไรเลย
01:03
as I always had all my life --
20
48000
3000
เหมือนที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนตลอดชีวิตของฉัน
01:06
my visually impaired sister --
21
51000
2000
น้องสาวที่มีปัญหาด้านการมองเห็น
01:08
to go to see an eye specialist.
22
53000
2000
เราไปหาหมอตาด้วยกัน
01:10
Because big sisters
23
55000
2000
เพราะพี่สาว
01:12
are always supposed to support their little sisters.
24
57000
3000
ควรจะช่วยเหลือน้องสาวอยู่เสมอ
01:15
And my little sister wanted to be a pilot --
25
60000
2000
น้องของฉันอยากเป็นนักบิน
01:17
God help her.
26
62000
2000
พระเจ้าช่วยเธอเถอะ
01:19
So I used to get my eyes tested
27
64000
2000
ฉันก็เลยตรวจตาไปด้วยเลย
01:21
just for fun.
28
66000
2000
ตรวจเล่นๆ แบบไม่จริงจัง
01:23
And on my seventeenth birthday,
29
68000
2000
และในวันเกิดปีนั้น
01:25
after my fake eye exam,
30
70000
3000
หลังจากการตรวจตาหลอกๆไปแล้ว
01:28
the eye specialist just noticed it happened to be my birthday.
31
73000
3000
คุณหมอบังเอิญทราบว่าเป็นวันเกิดของฉัน
01:31
And he said, "So what are you going to do to celebrate?"
32
76000
4000
เขาพูดว่า "วันนี้เธอจะฉลองวันเกิดยังไงล่ะ"
01:35
And I took that driving lesson,
33
80000
2000
และฉันก็เอาใบลงทะเบียนเรียนขับรถออกมา
01:37
and I said, "I'm going to learn how to drive."
34
82000
4000
แล้วฉันตอบว่า ฉันจะไปเรียนขับรถ
01:43
And then there was a silence --
35
88000
3000
หลังจากนั้น ทุกคนเงียบ
01:46
one of those awful silences
36
91000
2000
มันเป็นความเงียบแบบที่ว่า
01:48
when you know something's wrong.
37
93000
2000
เวลามีอะไรบางอย่างผิดปกติ
01:50
And he turned to my mother,
38
95000
2000
เขาหันไปถามแม่ของฉัน
01:52
and he said, "You haven't told her yet?"
39
97000
4000
"ยังไม่เคยบอกเธอหรือครับ"
01:58
On my seventeenth birthday,
40
103000
3000
วันเกิดปีที่ 17 ของฉัน
02:01
as Janis Ian would best say,
41
106000
3000
อย่างที่แจนิส เอียนพูด
02:04
I learned the truth at 17.
42
109000
3000
ฉันรู้ความจริงเมื่ออายุ 17
02:07
I am, and have been since birth,
43
112000
4000
ว่าตลอดชีวิตของฉัน ตั้งแต่แรกเกิด ฉัน...
02:11
legally blind.
44
116000
3000
เป็นคนตาบอดตามกฎหมาย
02:14
And you know,
45
119000
2000
คุณดูสิ
02:16
how on earth did I get to 17
46
121000
2000
ฉันโตมาจนอายุ 17 ได้ยังไง
02:18
and not know that?
47
123000
2000
โดยที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย
02:20
Well, if anybody says country music isn't powerful,
48
125000
3000
ถ้ามีคนพูดว่าเพลงคันทรี่เป็นเพลงที่ไม่มีพลัง
02:23
let me tell you this:
49
128000
3000
ฉันจะบอกให้ว่า
02:26
I got there
50
131000
2000
ฉันผ่านมาได้
02:28
because my father's passion for Johnny Cash
51
133000
3000
เพราะความคลั่งไคล้จอห์นนี่ แคช ของพ่อของฉัน
02:31
and a song, "A Boy Named Sue."
52
136000
3000
และเพลง "เด็กผู้ชายชื่อซู"
02:35
I'm the eldest of three. I was born in 1971.
53
140000
3000
ฉันแก่ที่สุดในพี่น้องสามคน ฉันเกิดเมื่อปี 1971
02:38
And very shortly after my birth,
54
143000
2000
หลังจากที่ฉันเกิดไม่นาน
02:40
my parents found out I had a condition called ocular albinism.
55
145000
3000
พ่อแม่ของฉันพบว่าฉันเป็นโรคตาเผือก
02:43
And what the hell does that mean to you?
56
148000
2000
มันหมายความว่ายังไงรู้ไหม
02:45
So let me just tell you, the great part of all of this?
57
150000
2000
ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดของมัน
02:47
I can't see this clock and I can't see the timing,
58
152000
3000
ฉันมองไม่เห็นนาฬิกาเรือนนี้ ฉันไม่รู้เวลา
02:50
so holy God, woohoo! (Laughter)
59
155000
2000
วู้ฮู
02:52
I might buy some more time.
60
157000
2000
ฉันจะมีเวลาเท่าไหร่ก็ได้
02:54
But more importantly, let me tell you --
61
159000
3000
แต่ที่สำคัญกว่านั้น
02:57
I'm going to come up really close here. Don't freak out, Pat.
62
162000
3000
ฉันจะเข้าไปใกล้ๆ นะ อย่าตกใจล่ะ แพท
03:00
Hey.
63
165000
2000
นี่
03:02
See this hand?
64
167000
2000
เห็นมือนี่ไหม
03:04
Beyond this hand is a world of Vaseline.
65
169000
3000
ผ่านมือนี้ไปเป็นโลกของวาสลีน
03:07
Every man in this room, even you, Steve,
66
172000
3000
ผู้ชายทุกคนในห้องนี้ รวมถึงคุณด้วย สตีฟ
03:10
is George Clooney.
67
175000
2000
คือจอร์จ คลูนีย์
03:12
(Laughter)
68
177000
2000
(เสียงหัวเราะ)
03:14
And every woman, you are so beautiful.
69
179000
3000
และผู้หญิงทุกคน คุณสวยมาก
03:17
And when I want to look beautiful, I step three feet away from the mirror,
70
182000
3000
เวลาที่ฉันอยากสวย ฉันจะก้าวถอยจากกระจกไปสามก้าว
03:20
and I don't have to see these lines etched in my face
71
185000
2000
แล้วฉันก็จะมองไม่เห็นริ้วรอยบนใบหน้า
03:22
from all the squinting I've done all my life
72
187000
2000
ที่เกิดจากการหยีตามาตลอดชีวิตของฉัน
03:24
from all the dark lights.
73
189000
3000
จากแสงอันมืดมิด
03:27
The really strange part is
74
192000
2000
สิ่งที่ประหลาดมากก็คือ
03:29
that, at three and a half, just before I was going to school,
75
194000
3000
ตอนฉันอายุสามขวบครึ่ง ก่อนเข้าโรงเรียน
03:32
my parents made a bizarre, unusual
76
197000
2000
พ่อแม่ของฉันตัดสินใจอย่างแปลกประหลาด
03:34
and incredibly brave decision.
77
199000
4000
และกล้าหาญในขณะเดียวกัน
03:38
No special needs schools.
78
203000
3000
ว่าไม่เอาโรงเรียนสำหรับเด็กพิเศษ
03:41
No labels.
79
206000
2000
จะไม่มีการตีตรา
03:43
No limitations.
80
208000
3000
ไม่มีขีดจำกัด
03:46
My ability and my potential.
81
211000
2000
ความสามารถของฉัน
03:48
And they decided to tell me
82
213000
3000
พวกเขาตัดสินใจบอกฉันว่า
03:51
that I could see.
83
216000
2000
ฉันมองเห็นได้
03:54
So just like Johnny Cash's Sue,
84
219000
4000
ก็เหมือนกับซู ของจอห์นนี่แคช
03:58
a boy given a girl's name,
85
223000
3000
เด็กผู้ชายที่มีชื่อแบบเด็กผู้หญิง
04:01
I would grow up and learn from experience
86
226000
3000
ฉันเติบโตและเรียนรู้จากประสบการณ์
04:04
how to be tough and how to survive,
87
229000
3000
ทำให้ฉันแกร่งกล้าและเอาตัวรอดได้
04:07
when they were no longer there to protect me,
88
232000
2000
ในเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่ปกป้องฉันอีกต่อไป
04:09
or just take it all away.
89
234000
2000
และฉันผ่านทุกสิ่งมาได้
04:11
But more significantly,
90
236000
2000
แต่สำคัญกว่านั้น
04:13
they gave me the ability
91
238000
2000
พวกเขาให้ความสามารถ
04:15
to believe,
92
240000
2000
ที่จะเชื่อมั่นแก่ฉัน
04:17
totally, to believe that I could.
93
242000
3000
เชื่ออย่างแน่วแน่ว่าฉันทำได้
04:20
And so when I heard that eye specialist
94
245000
2000
ดังนั้นเมื่อฉันได้ยินคุณหมอ
04:22
tell me all the things, a big fat "no,"
95
247000
4000
บอกความจริงทุกอย่าง ที่ฉันไม่เชื่อว่าจริง
04:26
everybody imagines I was devastated.
96
251000
2000
ทุกคนคิดว่าฉันจะช็อค
04:28
And don't get me wrong, because when I first heard it --
97
253000
3000
แต่เมื่อตอนที่ฉันได้ยินเขาพูด
04:31
aside from the fact that I thought he was insane --
98
256000
2000
นอกจากที่ฉันคิดว่าเขาบ้าแล้ว
04:33
I got that thump in my chest,
99
258000
2000
ฉันรู้สึกถึงแรงสะเทือนในอก
04:35
just that "huh?"
100
260000
3000
แบบว่า "หา"
04:38
But very quickly I recovered. It was like that.
101
263000
3000
แต่ฉันก็กลับสู่ปกติอย่างรวดเร็ว แค่นั้น
04:41
The first thing I thought about was my mom,
102
266000
2000
สิ่งแรกที่ฉันคิดถึงคือแม่ของฉัน
04:43
who was crying over beside me.
103
268000
2000
กำลังร้องไห้อยู่ข้างๆ
04:45
And I swear to God, I walked out of his office,
104
270000
2000
และฉันสาบานต่อพระเจ้า ฉันเดินออกไปจากคลินิก
04:47
"I will drive. I will drive.
105
272000
3000
"ฉันจะขับรถ ฉันจะขับรถ
04:50
You're mad. I'll drive. I know I can drive."
106
275000
3000
คุณบ้าไปแล้วเหรอ ฉันรู้ว่าฉันขับรถได้"
04:53
And with the same dogged determination
107
278000
2000
ด้วยความมุ่งมั่นแบบที่ฉันมีมาตลอด
04:55
that my father had bred into me since I was such a child --
108
280000
3000
ที่พ่อได้ปลูกฝังให้ฉันตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ
04:58
he taught me how to sail,
109
283000
2000
เขาสอนให้ฉันแล่นเรือ
05:00
knowing I could never see where I was going, I could never see the shore,
110
285000
3000
โดยที่รู้ว่า ฉันจะมองไม่เห็นว่าฉันไปทางไหน ฉันจะไม่มีวันเห็นชายหาด
05:03
and I couldn't see the sails, and I couldn't see the destination.
111
288000
3000
และฉันจะไม่เห็นผ้าใบเรือ ฉันจะไม่เห็นปลายทาง
05:06
But he told me to believe
112
291000
3000
แต่เขาบอกให้ฉันเชื่อมั่น
05:09
and feel the wind in my face.
113
294000
2000
และสัมผัสลมที่ปะทะหน้าของฉัน
05:11
And that wind in my face made me believe
114
296000
3000
และสายลมนั้นทำให้ฉันเชื่อ
05:14
that he was mad and I would drive.
115
299000
2000
ว่าคุณหมอพูดไม่จริง และฉันจะขับรถได้
05:16
And for the next 11 years,
116
301000
2000
และ 11 ปีหลังจากนั้น
05:18
I swore nobody would ever find out that I couldn't see,
117
303000
2000
ฉันสาบานได้ว่าไม่มีคนรู้ว่าฉันมองไม่เห็น
05:20
because I didn't want to be a failure,
118
305000
2000
เพราะฉันไม่อยากให้มันกลายเป็นความล้มเหลว
05:22
and I didn't want to be weak.
119
307000
2000
ฉันไม่อยากอ่อนแอ
05:24
And I believed I could do it.
120
309000
2000
และฉันก็เชื่อว่าฉันทำได้
05:26
So I rammed through life as only a Casey can do.
121
311000
3000
ฉันผ่านชีวิตมาแบบที่เคซีย์เท่านั้นจะผ่านมาได้
05:29
And I was an archeologist, and then I broke things.
122
314000
3000
ฉันเคยเป็นนักโบราณคดี แล้วฉันก็ทำของเสียหาย
05:32
And then I managed a restaurant, and then I slipped on things.
123
317000
2000
ฉันบริหารภัตตาคาร แล้วฉันก็ทำของเสียหาย
05:34
And then I was a masseuse. And then I was a landscape gardener.
124
319000
2000
แล้วฉันก็เป็นหมอนวด เป็นนักทำสวน
05:36
And then I went to business school.
125
321000
2000
แล้วฉันก็ไปเรียนโรงเรียนธุรกิจ
05:38
And you know, disabled people are hugely educated.
126
323000
2000
คนพิการมากมายได้รับการศึกษาสูงมาก
05:40
And then I went in and I got a global consulting job with Accenture.
127
325000
3000
ฉันเข้าไปเรียน แล้วฉันก็ได้งานเป็นที่ปรึกษากับบริษัทคอนเซาลติ้งใหญ่ยักษ์ของอเมริกา
05:43
And they didn't even know.
128
328000
3000
แล้วพวกเขาก็ไม่รู้ว่าฉันมองไม่เห็น
05:46
And it's extraordinary
129
331000
2000
มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์
05:48
how far belief can take you.
130
333000
3000
ว่าความเชื่อมันจะพาฉันมาได้ไกลขนาดนี้
05:51
In 1999,
131
336000
2000
ในปี 1999
05:53
two and a half years into that job,
132
338000
3000
หลังจากทำงานมาได้สองปีครึ่ง
05:56
something happened.
133
341000
2000
ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น
05:58
Wonderfully, my eyes decided, enough.
134
343000
3000
ดวงตาของฉัน
06:02
And temporarily,
135
347000
2000
เป็นการชั่วคราวเท่านั้น
06:04
very unexpectedly,
136
349000
2000
แต่ฉันไม่ได้คาดคิดไว้
06:06
they dropped.
137
351000
2000
ตาของฉันตก ปิดลงมา
06:08
And I'm in one of the most competitive environments in the world,
138
353000
3000
แล้วฉันก็อยู่ในสภาพแวดล้อมซึ่งแข่งขันกันมากที่สุดในโลก
06:11
where you work hard, play hard, you gotta be the best, you gotta be the best.
139
356000
3000
เมื่อคุณเต็มที่กับการทำงาน การพักผ่อน คุณต้องทำให้ดีที่สุด
06:14
And two years in,
140
359000
2000
หลังการทำงานมาสองปี
06:16
I really could see very little.
141
361000
3000
ฉันมองเห็นได้น้อยมากจริง ๆ
06:19
And I found myself in front of an HR manager
142
364000
3000
ฉันไปหาผู้จัดการแผนกบุคคล
06:22
in 1999,
143
367000
2000
ในปี 1999
06:24
saying something I never imagined that I would say.
144
369000
3000
เพื่อพูดสิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะพูด
06:27
I was 28 years old.
145
372000
2000
ฉันอายุ 28 ปี
06:29
I had built a persona all around what I could and couldn't do.
146
374000
4000
ฉันรู้ว่าฉันทำอะไรได้หรือไม่ได้
06:33
And I simply said,
147
378000
3000
ฉันพูดว่า
06:36
"I'm sorry.
148
381000
3000
ขอโทษค่ะ
06:39
I can't see, and I need help."
149
384000
4000
ฉันมองไม่เห็น และฉันต้องการความช่วยเหลือ"
06:44
Asking for help can be incredibly difficult.
150
389000
3000
การขอความช่วยเหลือบางครั้งก็ยากมาก
06:47
And you all know what it is. You don't need to have a disability to know that.
151
392000
3000
พวกคุณรู้ใช่ไหม คุณไม่ต้องพิการถึงจะรู้
06:50
We all know how hard it is
152
395000
2000
เราทุกคนรู้ว่ามันยากแค่ไหน
06:52
to admit weakness and failure.
153
397000
2000
ที่จะยอมรับความอ่อนแอและความล้มเหลว
06:54
And it's frightening, isn't it?
154
399000
2000
และมันก็น่ากลัวใช่ไหม
06:56
But all that belief had fueled me so long.
155
401000
2000
แต่ด้วยความเชื่อที่เป็นพลังให้ฉันมาตลอดเวลา
06:58
And can I tell you, operating in the sighted world when you can't see,
156
403000
4000
แล้วฉันก็บอกคุณได้เลยว่า การใช้ชีวิตในโลกโดยมองไม่เห็น
07:02
it's kind of difficult -- it really is.
157
407000
3000
มันยากจริง ๆ
07:05
Can I tell you, airports are a disaster.
158
410000
2000
สนามบินกลายเป็นหายนะ
07:07
Oh, for the love of God.
159
412000
2000
จริง ๆ ค่ะ
07:09
And please, any designers out there?
160
414000
2000
มีคนไหนเป็นนักออกแบบมั้ยคะ
07:11
OK, designers, please put up your hands, even though I can't even see you.
161
416000
3000
ช่วยยกมือขึ้นด้วยค่ะ ถึงแม้ฉันจะมองไม่เห็นคุณ
07:14
I always end up in the gents' toilets.
162
419000
3000
ฉันมักจะหลงเข้าไปในห้องน้ำผู้ชายเสมอ ๆ
07:17
And there's nothing wrong with my sense of smell.
163
422000
2000
การดมกลิ่นของฉันปกติดีค่ะ
07:19
But can I just tell you,
164
424000
2000
แต่ว่าฉันอยากบอกคุณว่า
07:21
the little sign for a gents' toilet or a ladies' toilet
165
426000
3000
สัญลักษณ์ห้องน้ำหญิง ชาย
07:24
is determined by a triangle.
166
429000
2000
สำหรับฉันเป็นแค่ป้ายรูปสามเหลี่ยม
07:26
Have you ever tried to see that
167
431000
2000
คุณลองคิดดูค่ะว่า
07:28
if you have Vaseline in front of your eyes?
168
433000
4000
ถ้ามีวาสลีนมาเคลือบตาคุณอยู่
07:32
It's such a small thing, right?
169
437000
3000
มันแทบจะแยกกันไม่ออกเลย
07:35
And you know how exhausting it can be
170
440000
2000
และคุณก็รู้ว่ามันเหนื่อยมาก
07:37
to try to be perfect when you're not,
171
442000
2000
ที่จะพยายามทำตัวให้เพอร์เฟค ในเมื่อความจริงมันไม่ใช่
07:39
or to be somebody that you aren't?
172
444000
2000
หรือพยายามเป็นบางอย่างที่คุณไม่ได้เป็น
07:41
And so after admitting I couldn't see to HR,
173
446000
2000
หลังจากที่ฉันบอกกับฝ่ายบุคคลว่าฉันมองไม่เห็น
07:43
they sent me off to an eye specialist.
174
448000
2000
เขาให้ฉันไปหาผู้เชี่ยวชาญด้านตา
07:45
And I had no idea that this man was going to change my life.
175
450000
3000
ตอนนั้นฉันไม่รู้เลยว่าชายคนนี้จะเปลี่ยนชีวิตฉัน
07:48
But before I got to him, I was so lost.
176
453000
3000
ก่อนหน้านั้น ฉันสับสนมาก
07:51
I had no idea who I was anymore.
177
456000
2000
ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร
07:53
And that eye specialist, he didn't bother testing my eyes.
178
458000
2000
และผู้เชี่ยวชาญคนนั้นไม่แม้แต่จะตรวจตาของฉัน
07:55
God no, it was therapy.
179
460000
2000
มันคือการรักษา
07:57
And he asked me several questions,
180
462000
2000
คำถามที่เขาถามฉัน
07:59
of which many were, "Why?
181
464000
2000
หลายคำถามคือ ทำไม?
08:01
Why are you fighting so hard
182
466000
3000
ทำไมคุณต่อสู้ขนาดนี้
08:04
not to be yourself?
183
469000
2000
เพื่อที่จะไม่เป็นตัวเอง?
08:06
And do you love what you do, Caroline?"
184
471000
3000
แล้วคุณรักสิ่งที่คุณทำหรือเปล่า แคโรไลน์?
08:09
And you know, when you go to a global consulting firm,
185
474000
2000
เมื่อคุณไปทำงานที่บริษัทที่ปรึกษาระดับโลก
08:11
they put a chip in your head, and you're like,
186
476000
2000
พวกเขาฟังชิฟใส่หัวคุณ ให้คุณคิดว่า
08:13
"I love Accenture. I love Accenture. I love my job. I love Accenture.
187
478000
2000
ฉันรักบริษัทของฉัน ฉันรักงานของฉัน ฉันรักบริษัทของฉัน
08:15
I love Accenture. I love Accenture. I love my job. I love Accenture." (Laughter)
188
480000
3000
ฉันรักบริษัทของฉัน ฉันรักงานของฉัน ฉันรักบริษัทของฉัน
08:18
To leave would be failure.
189
483000
2000
การออกจากงานจะกลายเป็นความล้มเหลว
08:20
And he said, "Do you love it?"
190
485000
2000
แล้วเขาก็ถามฉันว่า "คุณรักงานคุณไหม"
08:22
I couldn't even speak I was so choked up.
191
487000
2000
ฉันพูดอะไรไม่ออก
08:24
I just was so -- how do I tell him?
192
489000
3000
ฉันคิดว่า ฉันจะตอบเขายังไงดี
08:27
And then he said to me, "What did you want to be when you were little?"
193
492000
3000
แล้วเขาก็ถามว่า "ฉันอยากเป็นอะไรตอนเป็นเด็ก"
08:30
Now listen, I wasn't going to say to him, "Well, I wanted to race cars and motorbikes."
194
495000
3000
คราวนี้ฉันจะไม่บอกว่า ฉันอยากเป็นนักแข่งรถแล้ว
08:33
Hardly appropriate at this moment in time.
195
498000
2000
คราวนี้คงไม่เหมาะสมนัก
08:35
He thought I was mad enough anyway.
196
500000
2000
เขาคิดว่าฉันบ้าพอที่จะทำอยู่แล้ว
08:37
And as I left his office,
197
502000
2000
ระหว่างที่ฉันกำลังจะกลับ
08:39
he called me back
198
504000
2000
เขาเรียกฉันกลับไป
08:41
and he said, "I think it's time.
199
506000
3000
แล้วพูดว่า "มันถึงเวลาแล้ว"
08:44
I think it's time
200
509000
2000
ถึงเวลาแล้ว
08:46
to stop fighting and do something different."
201
511000
2000
ที่จะหยุดต่อสู้ แล้วทำสิ่งใหม่ ๆ
08:48
And that door closed.
202
513000
2000
แล้วประตูก็ปิดลง
08:50
And that silence just outside a doctor's office,
203
515000
2000
เหลือแต่ความเงียบงัน
08:52
that many of us know.
204
517000
3000
ข้างนอกห้องตรวจ
08:55
And my chest ached.
205
520000
2000
ฉันเจ็บจี๊ดเข้าไปในอก
08:57
And I had no idea where I was going. I had no idea.
206
522000
2000
ฉันไม่รู้ว่าฉันกำลังไปในทิศทางไหน
08:59
But I did know the game was up.
207
524000
2000
แต่ฉันรู้ว่ามีบางสิ่งเปลี่ยนไป
09:01
And I went home, and, because the pain in my chest ached so much,
208
526000
2000
ฉันกลับบ้าน แต่ด้วยความที่ฉันเจ็บหน้าอกมาก
09:03
I thought, "I'll go out for a run."
209
528000
2000
ฉันก็เลยคิดว่า"จะออกไปวิ่ง"
09:05
Really not a very sensible thing to do.
210
530000
2000
ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย
09:07
And I went on a run that I know so well.
211
532000
2000
ฉันออกไปวิ่งตามปกติ
09:09
I know this run so well, by the back of my hand.
212
534000
3000
แบบที่ฉันวิ่งมาตลอด
09:12
I always run it perfectly fine.
213
537000
2000
ทุกอย่างเป็นไปตามที่เคยเป็น
09:14
I count the steps and the lampposts and all those things
214
539000
2000
ฉันนับก้าว นับโคมโฟ กล่องไปรษณีย์
09:16
that visually impaired people have a tendency to have a lot of meetings with.
215
541000
3000
และสิ่งต่าง ๆ ที่พวกคนมีปัญหาสายตาจะเจออยู่บ่อย ๆ
09:19
And there was a rock that I always missed.
216
544000
2000
มีหินอยู่ก้อนหนึ่งที่ฉันมักจะก้าวพลาดอยู่ตลอด
09:21
And I'd never fallen on it, never.
217
546000
2000
แต่ฉันไม่เคยล้มลง ไม่เลย
09:23
And there I was crying away,
218
548000
2000
แต่ตอนนั้นฉันร้องไห้
09:25
and smash, bash on my rock.
219
550000
2000
ฉันเตะตีก้อนหิน
09:27
Broken, fallen over
220
552000
3000
แล้วล้มลง
09:30
on this rock
221
555000
2000
บนหินก้อนนี้
09:32
in the middle of March in 2000,
222
557000
2000
ในกลางเดือนมีนาคมปี 2000
09:34
typical Irish weather on a Wednesday --
223
559000
2000
อากาศแบบไอร์แลนด์ตามปกติ ในวันพุธ
09:36
gray, snot, tears everywhere,
224
561000
2000
ฉันร้องไห้ น้ำมูกน้ำตาไหล
09:38
ridiculously self-pitying.
225
563000
2000
สงสารตัวเอง
09:40
And I was floored, and I was broken,
226
565000
2000
ฉันสับสน
09:42
and I was angry.
227
567000
2000
ฉันโกรธ
09:44
And I didn't know what to do.
228
569000
2000
ฉันไม่รู้ว่าควรทำอะไร
09:46
And I sat there for quite some time going,
229
571000
2000
ฉันนั่งตรงนั้นอยู่สักพักหนึ่ง
09:48
"How am I going to get off this rock and go home?
230
573000
2000
"ฉันจะลุกไปจากก้อนหินนี้แล้วกลับบ้านได้ยังไง
09:50
Because who am I going to be?
231
575000
2000
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะกลายเป็นใคร
09:52
What am I going to be?"
232
577000
2000
ฉันจะกลายเป็นอะไร?"
09:54
And I thought about my dad,
233
579000
2000
แล้วฉันก็คิดถึงพ่อ
09:56
and I thought, "Good God, I'm so not Sue now."
234
581000
3000
ฉันไม่ใช่ "ซู" แล้ว
09:59
And I kept thinking over and over in my mind,
235
584000
2000
ฉันคิดวนเวียนอยู่ในหัว
10:01
what had happened? Where did it go wrong? Why didn't I understand?
236
586000
3000
มันเกิดอะไรขึ้น ฉันทำผิดตอนไหน ทำไมฉันไม่เข้าใจ
10:04
And you know, the extraordinary part of it
237
589000
2000
แต่สิ่งที่พิเศษของมันคือ
10:06
is I just simply had no answers.
238
591000
2000
ฉันไม่มีคำตอบ
10:08
I had lost my belief.
239
593000
2000
ฉันสูญเสียความเชื่อ
10:10
Look where my belief had brought me to.
240
595000
2000
ความเชื่อของฉันพาฉันมาไกล
10:12
And now I had lost it. And now I really couldn't see.
241
597000
2000
แต่ตอนนี้ฉันเสียมันไปแล้ว แล้วฉันก็มองไม่เห็น
10:14
I was crumpled.
242
599000
2000
ฉันเสียหลัก
10:16
And then I remember thinking about that eye specialist
243
601000
3000
แล้วฉันก็คิดถึงผู้เชี่ยวชาญด้านตาคนนั้น
10:19
asking me, "What do you want to be? What do you want to be?
244
604000
3000
เขาถามฉันว่า "ฉันอยากเป็นอะไร
10:22
What did you want to be when you were little? Do you love what you do?
245
607000
2000
ฉันอยากเป็นอะไรตอนเด็กๆ ฉันรักสิ่งที่ฉันทำหรือเปล่า
10:24
Do something different. What do you want to be?
246
609000
2000
เปลี่ยนแปลง ทำสิ่งใหม่ๆ อะไรที่ฉันอยากเป็น
10:26
Do something different. What do you want to be?"
247
611000
3000
เปลี่ยนแปลง ทำสิ่งใหม่ๆ อะไรที่ฉันอยากเป็น"
10:29
And really slowly, slowly, slowly,
248
614000
3000
และอย่างช้าๆ ช้าๆ ช้าๆ
10:32
it happened.
249
617000
2000
มันก็เกิดขึ้น
10:34
And it did happen this way.
250
619000
3000
มันเกิดขึ้นแบบนี้
10:37
And then the minute it came,
251
622000
2000
ในนาทีนั้น
10:39
it blew up in my head
252
624000
2000
เหมือนมันพุ่งออกมาจากหัวฉัน
10:41
and bashed in my heart --
253
626000
2000
บีบหัวใจฉัน
10:43
something different.
254
628000
3000
บางสิ่งที่แตกต่าง
10:46
"Well, how about Mowgli from 'The Jungle Book'?
255
631000
4000
"แล้วเมาคลีลูกหมาป่าล่ะ
10:50
You don't get more different than that."
256
635000
3000
ไม่มีอะไรที่จะแตกต่างไปมากกว่านี้อีกแล้ว"
10:53
And the moment, and I mean the moment,
257
638000
2000
และ ณ จุดๆ นั้น
10:55
the moment that hit me,
258
640000
2000
ที่ฉันคิดได้
10:57
I swear to God,
259
642000
2000
ฉันสาบานต่อพระเจ้า
10:59
it was like woo hoo! You know -- something to believe in.
260
644000
3000
มันแบบว่า วู้! มันเป็นบางสิ่งที่ฉันเชื่อมั่นได้
11:02
And nobody can tell me no.
261
647000
2000
และก็ไม่มีใครห้ามฉันได้
11:04
Yes, you can say I can't be an archeologist.
262
649000
2000
ใช่ คุณพูดได้ว่าฉันเป็นนักโบราณคดีไม่ได้
11:06
But you can't tell me, no, I can't be Mowgli, because guess what?
263
651000
2000
แต่คุณพูดไม่ได้ว่า ฉันเป็นเมาคลีไม่ได้ เพราะว่า
11:08
Nobody's ever done it before, so I'm going to go do it.
264
653000
2000
ไม่เคยมีใครทำมาก่อน แล้วฉันก็จะทำมัน
11:10
And it doesn't matter whether I'm a boy or a girl, I'm just going to scoot.
265
655000
3000
แล้วก็ไม่สำคัญด้วยว่าฉันเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
11:13
And so I got off that rock, and, oh my God, did I run home.
266
658000
2000
ฉันลุกขึ้นจากหินก้อนนั้น แล้ววิ่งกลับบ้าน
11:15
And I sprinted home, and I didn't fall, and I didn't crash.
267
660000
3000
ฉันวิ่งอย่างเร็ว และฉันก็ไม่ได้หกล้ม ไม่ได้ชนอะไร
11:18
And I ran up the stairs, and there was one of my favorite books of all time,
268
663000
3000
ฉันวิ่งขึ้นบันไดไป ไปหาหนังสือเล่มโปรดของฉัน
11:21
"Travels on My Elephant" by Mark Shand -- I don't know if any of you know it.
269
666000
3000
"เดินทางบนหลังช้าง" ของ มาร์ค แชนด์ ไม่ทราบว่ามีใครรู้จักหรือเปล่า
11:24
And I grabbed this book off, and I'm sitting on the couch
270
669000
2000
ฉันหยิบหนังสืบเล่มนี้ ไปนั่งบนโซฟา
11:26
going, "I know what I'm going to do.
271
671000
2000
ฉันคิด "ฉันรู้ว่าฉันจะทำอะไร
11:28
I know how to be Mowgli.
272
673000
2000
ฉันรู้ว่าจะเป็นเมาคลีได้ยังไง
11:30
I'm going to go across India
273
675000
2000
ฉันจะเดินทางข้ามอินเดีย
11:32
on the back of an elephant.
274
677000
2000
บนหลังช้าง
11:34
I'm going to be an elephant handler."
275
679000
3000
ฉันจะเป็นควาญช้าง"
11:38
And I had no idea
276
683000
2000
ฉันไม่รู้หรอกว่า
11:40
how I was going to be an elephant handler.
277
685000
3000
ฉันจะเป็นควาญช้างได้ยังไง
11:43
From global management consultant to elephant handler.
278
688000
3000
จากที่ปรึกษาการจัดการระดับโลก สู่ควาญช้าง
11:46
I had no idea how. I had no idea how you hire an elephant, get an elephant.
279
691000
3000
ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ฉันไม่รู้ว่าจะหาช้างจากไหน
11:49
I didn't speak Hindi. I'd never been to India. Hadn't a clue.
280
694000
3000
ฉันพูดภาษาฮินดูไม่ได้ ฉันไม่เคยไปอินเดีย ไม่รู้อะไรเลย
11:52
But I knew I would.
281
697000
2000
แต่ฉันรู้ว่าฉันจะทำได้
11:54
Because, when you make a decision at the right time and the right place,
282
699000
3000
เพราะเมื่อคุณตัดสินใจในเวลาที่ถูกต้อง ในสถานที่ที่ถูกต้อง
11:57
God, that universe makes it happen for you.
283
702000
2000
ทุกอย่างจะทำให้มันเกิดขึ้นได้
11:59
Nine months later, after that day on snot rock,
284
704000
3000
เก้าเดือนหลังจากนั้น
12:02
I had the only blind date in my life
285
707000
2000
ฉันมีนัดบอดครั้งแรกในชีวิต
12:04
with a seven and a half foot elephant called Kanchi.
286
709000
4000
กับช้างสูงเจ็ดฟุตครึ่ง ชื่อ คันชิ
12:08
And together we would trek a thousand kilometers
287
713000
2000
แล้วเราจะเดินทางระยะหลายพันกิโลด้วยกัน
12:10
across India.
288
715000
2000
ข้ามผ่านอินเดีย
12:12
(Applause)
289
717000
2000
(เสียงปรบมือ)
12:14
The most powerful thing of all,
290
719000
2000
สิ่งที่มีพลังมากที่สุดคือ
12:16
it's not that I didn't achieve before then. Oh my God, I did.
291
721000
2000
ไม่ใช่ว่าฉันทำสิ่งที่ฉันตั้งใจก่อนหน้านั้นไม่ได้ ฉันทำได้
12:18
But you know, I was believing in the wrong thing.
292
723000
3000
แต่ฉันมีความเชื่อที่ผิด
12:21
Because I wasn't believing in me,
293
726000
2000
เพราะฉันไม่ได้เชื่อมั่นในตัวเอง
12:23
really me, all the bits of me --
294
728000
2000
ตัวฉันเองที่ฉันเป็นจริง ๆ
12:25
all the bits of all of us.
295
730000
2000
ตัวพวกคุณเองด้วย
12:27
Do you know how much of us all pretend to be somebody we're not?
296
732000
3000
รู้ไหมว่ามีคนจำนวนมากที่พยายามเป็นในสิ่งที่เราไม่ใช่
12:30
And you know what, when you really believe in yourself and everything about you,
297
735000
3000
และเมื่อคุณเชื่อในตัวเอง และทุกสิ่งของตัวคุณ
12:33
it's extraordinary what happens.
298
738000
2000
มันจะเกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้น
12:35
And you know what, that trip, that thousand kilometers,
299
740000
2000
และการเดินทางหลายพันกิโลนั้น
12:37
it raised enough money for 6,000 cataract eye operations.
300
742000
3000
ได้สร้างเงินพอสำหรับการผ่าตัดต้อกระจก 6000 ครั้ง
12:40
Six thousand people got to see because of that.
301
745000
2000
6000 คนสามารถมองเห็นได้เพราะการเดินทางครั้งนั้น
12:42
When I came home off that elephant,
302
747000
2000
เมื่อฉันลงจากหลังช้าง
12:44
do you know what the most amazing part was?
303
749000
2000
คุณรู้ไหมว่าอะไรเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุด
12:46
I chucked in my job at Accenture.
304
751000
2000
นั่นคือการที่ฉันลาออกจากงาน
12:48
I left, and I became a social entrepreneur,
305
753000
2000
ออกมาทำงานให้สังคม
12:50
and I set up an organization with Mark Shand called Elephant Family,
306
755000
3000
ฉันตั้งองค์กรร่วมกับมาร์ค แชนด์ ชื่อ "ครอบครัวช้าง"
12:53
which deals with Asian elephant conservation.
307
758000
2000
ซึ่งช่วยอนุรักษ์ช้างเอเชีย
12:55
And I set up Kanchi,
308
760000
2000
แล้วฉันก็ตั้ง "คันชิ" ขึ้นมา
12:57
because my organization was always going to be named after my elephant,
309
762000
3000
เพราะองค์กรของฉันจะถูกตั้งชื่อตามช้างของฉัน
13:00
because disability is like the elephant in the room.
310
765000
2000
เพราะความพิการก็เหมือนช้าง
13:02
And I wanted to make you see it in a positive way --
311
767000
3000
ฉันอยากให้คุณมองสิ่งนี้ในแง่บวก
13:05
no charity, no pity.
312
770000
2000
ไม่ใช่การกุศล ไม่ใช่ความน่าสงสาร
13:07
But I wanted to work only and truly
313
772000
2000
แต่ฉันต้องการทำงานจริง ๆ
13:09
with business and media leadership
314
774000
2000
กับพวกธุรกิจและสื่อ
13:11
to totally reframe disability
315
776000
2000
เพื่อที่จะให้คุณมองความพิการในมุมใหม่
13:13
in a way that was exciting and possible.
316
778000
3000
ในทางที่น่าตื่นเต้น และมันเป็นไปได้
13:16
It was extraordinary.
317
781000
3000
มันเป็นสิ่งพิเศษอย่างยิ่ง
13:19
That's what I wanted to do.
318
784000
2000
และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการทำ
13:21
And I never thought about noes anymore, or not seeing,
319
786000
2000
ฉันไม่เคยคิดถึงคำว่า "ไม่" อีกเลย หรือการที่มองเห็นไม่ได้
13:23
or any of that kind of nothing.
320
788000
2000
หรือสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์เหล่านั้น
13:25
It just seemed that it was possible.
321
790000
3000
ทุกอย่างมันดูเป็นไปได้
13:28
And you know, the oddest part is,
322
793000
3000
แต่สิ่งที่ประหลาดคือ
13:31
when I was on my way traveling here to TED,
323
796000
2000
ระหว่างการเดินทางมา TED
13:33
I'll be honest, I was petrified.
324
798000
3000
ฉันจะพูดความจริงนะ ฉันตัวแข็งเป็นก้อนหิน
13:36
And I speak,
325
801000
2000
ฉันมาพูด
13:38
but this is an amazing audience,
326
803000
2000
แต่พวกคุณเป็นผู้ฟังที่ไม่ธรรมดา
13:40
and what am I doing here?
327
805000
3000
แล้วฉันมาทำอะไรตรงนี้?
13:43
But as I was traveling here,
328
808000
2000
ระหว่างการเดินทางมาที่นี่
13:45
you'll be very happy to know,
329
810000
2000
คุณจะรู้สึกดีที่ได้รู้ว่า
13:47
I did use my white symbol stick cane,
330
812000
2000
ฉันได้ใช้ไม้ค้ำของคนตาบอด
13:49
because it's really good to skip queues in the airport.
331
814000
2000
เพราะมันดีที่จะได้ผ่านคิวยาวเหยียดที่สนามบิน
13:51
And I got my way here
332
816000
2000
แล้วฉันก็มาที่นี่
13:53
being happily proud that I couldn't see.
333
818000
3000
ภูมิใจที่ตัวเองมองไม่เห็น
13:56
And the one thing is that a really good friend of mine,
334
821000
2000
เพื่อนฉันคนหนึ่ง
13:58
he texted me on the way over, knowing I was scared.
335
823000
3000
เขารู้ว่าฉันกลัว เลยส่งข้อความมาให้
14:01
Even though I present confident, I was scared.
336
826000
2000
ถึงแม้ว่าฉันจะดูมั่นใจ แต่ที่จริงแล้วฉันกลัว
14:03
He said, "Be you."
337
828000
3000
เขาบอกว่า "เป็นตัวคุณเอง"
14:06
And so here I am.
338
831000
2000
แล้วฉันก็ทำตามนั้น
14:08
This is me, all of me.
339
833000
3000
นี่คือฉัน ตัวจริงของฉัน
14:11
(Applause)
340
836000
8000
(เสียงปรบมือ)
14:19
And I have learned, you know what,
341
844000
2000
และคุณรู้ไหม ฉันได้รู้ว่า
14:21
cars and motorbikes and elephants,
342
846000
3000
รถ มอเตอร์ไซค์ ช้าง
14:24
that's not freedom.
343
849000
2000
นั่นไม่ใช่อิสรภาพ
14:26
Being absolutely true to yourself is freedom.
344
851000
3000
แต่การเป็นตัวของตัวเอง คืออิสรภาพ
14:29
And I never needed eyes to see -- never.
345
854000
3000
แล้วฉันก็ไม่เคยต้องการตาเพื่อที่จะมองเห็น ไม่เคย
14:32
I simply needed vision and belief.
346
857000
2000
ฉันต้องการแค่วิสัยทัศน์ และความเชื่อ
14:34
And if you truly believe --
347
859000
2000
ถ้าคุณเชื่อมั่นอย่างแท้จริง
14:36
and I mean believe from the bottom of your heart --
348
861000
2000
จากก้นบึ้งของหัวใจคุณ
14:38
you can make change happen.
349
863000
2000
คุณจะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้
14:40
And we need to make it happen,
350
865000
2000
และพวกเราต้องทำให้มันเกิดขึ้น
14:42
because every single one of us --
351
867000
2000
เพราะว่าพวกเราทุกๆคน
14:44
woman, man, gay, straight,
352
869000
3000
ผู้หญิง ผู้ชาย หรือเกย์
14:47
disabled, perfect,
353
872000
2000
พิการหรือสมบูรณ์แบบ
14:49
normal, whatever --
354
874000
2000
ปกติธรรมดา อะไรก็แล้วแต่
14:51
everyone of us
355
876000
2000
พวกเราทุกคน
14:53
must be the very best of ourselves.
356
878000
3000
ต้องเป็นตัวเราให้ดีที่สุด
14:56
I no longer want anybody to be invisible.
357
881000
3000
ฉันไม่อยากให้ใครถูกแยกออกไป
14:59
We all have to be included.
358
884000
2000
พวกเราทุกคนไม่ว่าแบบไหน ก็มีความสำคัญ
15:01
And stop with the labels, the limiting.
359
886000
2000
และหยุดกับการตีตรา การสร้างขีดจำกัด
15:03
Losing of labels,
360
888000
2000
เอาตรานั่นออกไป
15:05
because we are not jam jars.
361
890000
2000
เพราะเราไม่ใช่ขวดใส่แยม
15:07
We are extraordinary, different, wonderful people.
362
892000
3000
พวกเราล้วนเป็นคนพิเศษ แตกต่าง และมหัศจรรย์
15:10
Thank you.
363
895000
2000
ขอบคุณค่ะ
15:12
(Applause)
364
897000
15000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Caroline Casey - Inclusivity activistCaroline Casey works relentlessly to bring out a global shift in business inclusion, and ensure that everyone can live their life without limit or labels.
Why you should listen
Caroline Casey is an award-winning social entrepreneur, Ashoka Fellow and Young Global Leader of the World Economic Forum. Since taking the life-changing decision at 28 to leave her career in management consulting, Caroline has committted to creating inclusion for all.
In 2000, she rode 1,000 kilometers across India on an elephant to raise funds for Sight Savers. Then, as founding CEO of Kanchi, in Dublin, she developed a set of best practices for businesses, to help them see "disabled" workers as an asset, as opposed to a liability. Hundreds of companies have adopted these standards, changing their policies and attitudes. In 2004, Casey started the Ability Awards, sponsored by 02, to recognize Irish businesses for their inclusion of people with disabilities, as employees, suppliers, customers and members of the community. The initiative received great international praise and, in 2010, a parallel program was launched in Spain, backed by Telefónica.
In 2015 Casey founded business inclusion company Binc which, in August 2017, launched #valuable – a worldwide ‘call to action’ for business to recognise the value and potential of the 1 billion people living with a disability and position disability equally on the global business agenda. To start the conversation and build momentum, Casey, who is registered blind, embarked on a 1,000km horse adventure through Colombia, ending with a keynote address at ‘One Young World Summit 2017’ in Bogota, Colombia.
Join the conversation @valuabletribe
Caroline Casey | Speaker | TED.com