Abha Dawesar: Life in the "digital now"
Άμπα Νταουεσάρ: Η ζωή στο «ψηφιακό τώρα»
Double-click the English transcript below to play the video.
όταν χτύπησε ο τυφώνας Σάντυ
λόγω διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος,
ανεβαίνοντας τις σκάλες,
κατεβαίνοντας, για τη βόλτα του,
από μπουκάλια νερό
ανάμεσα στα δόντια μου.
είχαν ξεμείνει από φακούς,
περπατούσα 40 τετράγωνα
του γυμναστηρίου μου.
οι μεγάλες ανησυχίες της ημέρας μου.
το πρώτο άτομο που θα μπει
με καλώδια προέκτασης και φορτιστές
από τους πάγκους αρτοποιείων
ανάμεσα στη Μάντισον και την 5η Λεωφόρο
φορτίζοντας τα κινητά τους
απ' όλη την τεχνολογία μας,
παθιασμένοι για σύνδεση.
σαν μια κρίση
τι είναι σημαντικό και τι όχι,
να συνειδητοποιήσω ότι οι συσκευές μας
τόση σημασία για εμάς
κάποτε δεν υπάρχει πια,
ψηφιακό σύμπαν
για το τι νομίζω ότι σημαίνει αυτό.
και ενδιαφέρομαι για τον εαυτό
έχουν πολλά κοινά.
πράγματα χωρίς κάποια ιστορία.
στα σκαλοπάτια πολύ γρήγορα
έχουμε για τη ζωή μας,
αίσθηση, είναι έμμεση.
βασίζεται στην άμεση εμπειρία,
μετά την άλλη για να δημιουργηθεί,
χρειάζεται επίσης μια αψίδα.
είναι τα κεφάλαιά της.
με αυτά τα κεφάλαια.
απογοήτευση και την ευτυχία,
πιο σημαντικό, παρά αυτών,
δύο διαστάσεις του χρόνου:
που είναι η διάρκεια της ζωής μας,
είναι ενσωματωμένη σε όλα,
μέσα σε ένα τριαντάφυλλο.
και η διανοητική μας κατάσταση
αυτή τη ροή του χρόνου.
που έχουμε για την αφήγηση μας,
η στιγμή, έχει συρρικνωθεί.
τα όργανα μας, μας επιτρέπουν
και μικρότερες μονάδες χρόνου,
μια πιο λεπτομερή κατανόηση
έναν τεράστιο όγκο δεδομένων
δεν μπορεί πλέον να κατανοήσει
όλο και πιο περίπλοκους υπολογιστές.
και τι μπορούμε να μετρήσουμε
μέσα σε ένα πικοδευτερόλεπτο,
να έχουμε την εσωτερική εμπειρία
εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου.
και τη ροή της φύσης,
τόσο μεγάλο μέρος του χρόνου
κατανοήσουμε την αιτία και το αποτέλεσμα,
προθέσεις και τα κίνητρά μας.
σήμερα έχουμε την αίσθηση
είναι στραμμένο παντού
δεν ρέει στον ψηφιακό κόσμο
έχει συρρικνωσεί το χώρο
είναι τώρα το εδώ.
στην εφαρμογή του κινητού μου
ή το Νέο Δελχί.
για το δείπνο σου από το προηγούμενο έτος,
με τους τωρινούς φίλους,
μεταξύ του παρελθόντος,
και του εδώ ή εκεί,
που θα την ονομάσω το ψηφιακό τώρα.
να δώσουμε προτεραιότητα
δεν είναι το παρόν,
λίγα δευτερόλεπτα πιο μπροστά,
ενός παροξυσμικού πόνου στο πόδι σας
τον εαυτό σας σε ένα σπουδαίο βιβλίο.
στη δική μας κατάσταση.
είναι να μας αποσπάσει την προσοχή
είναι μια πρόσκληση
τώρα και να πας κάπου αλλού
Τουίταρέ το. Μοιράσου το.
Βρες κι άλλα βιβλία όπως ακριβώς αυτό.
που διαβάζουν αυτά τα βιβλία.
να είναι απελευθερωτικά,
αλλά όχι όταν είναι συνεχώς
πολύ μακριά από το παρόν,
όχι μόνο εγώ είμαι απών από αυτό,
αλλά είναι και όλοι οι υπόλοιποι.
ευκολία και η φρίκη του.
ξενόγλωσσα βιβλία στη μέση της νύχτας,
που θα τα δουν αργότερα.
και ταχύτητα από εσάς,
μπορεί να καταρρεύσει.
που επέστρεψαν στις ζωές τους,
η τεχνολογία φαίνεται να διαιωνίζει
ότι όλοι το κάνουν,
χαστούκι στο πρόσωπο,
ότι υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι
σε κινητά τηλέφωνα, παρά σε τουαλέτες.
που είναι ήδη τόσο μεγάλο
και της εξάπλωσης της τεχνολογίας,
που ζούμε στο ψηφιακό τώρα
των ξύπνιων στιγμών μας μέσα σε αυτό,
σε δύο ρεύματα του χρόνου
μέσα σε διαρκή αντιπερισπασμό;
ότι οι νεώτεροι από εμάς,
θα προσαρμοστούν ευκολότερα.
τα παιδικά μου χρόνια.
να κάνει επανάληψη
χωρίστηκαν από το Δούναβη,
μια ισπανική σχολή ιππασίας.
εύκολα να μάθω αυτές τις πληροφορίες
και υπερ-συνδέσμους,
τον παππού μου δίπλα μου.
και μου έδειχνε το Δία
όταν βλέπω τη Μεγάλη Άρκτο,
του να είμαι παιδί,
και να προσπαθώ να ισορροπήσω
του να είσαι πάλι παιδί.
ήταν περιτυλιγμένο
και γνώση και γεγονότα,
το χρόνο, προκαλεί
να αρχειοθετήσουμε το παρελθόν
δύσκολο να το ξεχάσουμε,
και αντ'αυτού μένουμε
που εξαφανίζονται όταν τις αγγίζουμε.
πιστεύουμε ότι μπορούμε να τ' αποθηκεύσουμε
ακριβώς τι σημαίνει
τα συναισθήματα με τη γιαγιά μου.
και βρήκε ένα παλιό σχοινί
και με κρατούσε μέσα στην κουζίνα,
για έναν ολόκληρο μήνα.
ότι τα πράγματα συμβαίνουν
δεν μπορεί να καταπολεμηθεί ο χρόνος
και θα προχωρήσει,
στην παρούσα στιγμή.
της γιόγκα μου είπε κάποτε
τις λύσεις και αυτές τις καινοτομίες
τη ροή του χρόνου
και να συντονιστούμε
να πάρουμε το χρόνο πίσω.
ABOUT THE SPEAKER
Abha Dawesar - NovelistAbha Dawesar writes to make sense of the world -- herself included.
Why you should listen
Abha Dawesar began her writing career as an attempt to understand herself -- at age 7. It’s a goal that remains at the center of her work: Sensorium, her most recent novel, explores the nature of time, self, and uncertainty, using Hindu mythology and modern science as prisms. “At a very basic level, writing was always my way of apprehending the world,” she has said.
Dawesar moved from India to the United States to study at Harvard, and Delhi appears at the center of her novels Family Values and Babyji. But the oversimplified genres of immigrant fiction or ethnic fiction do not appeal to her. “Those looking for a constant South Asian theme or Diaspora theme or immigrant theme will just be disappointed in the long run from my work,” she has said. “The only label I can put up with is that of a writer. And my ideas come from everywhere.”
Abha Dawesar | Speaker | TED.com