Jer Thorp: Make data more human
Jer Thorp’s work focuses on adding meaning and narrative to huge amounts of data as a way to help people take control of the information that surrounds them. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
جالبترین چیزهای ممکن صحبت کنم.
of the most exciting possible things.
a definition of history.
برایتان ارائه دهم.
of history within a framework.
در یک چارچوب مطالعه کنیم.
historical documents,
that have happened in the past,
together into a story.
تا به داستان تبدیل شوند.
of my own story.
who works creatively with computers,
خلاقانه با کامپیوتر کار میکنند،
well-adjusted young man --
اجتماعی و متعادل بودم.
in the type of business that I'm in,
حرفهای شبیه حرفه من هستند،
متوجه شدید، درست است؟
not the Apple on the right.
by the Apple on the right
I mean, look at that logo!
It's not even in the right order!
about the company.
a machine, though.
I go back and I think about this.
من به این موضوع در گذشته فکر میکنم.
when I was about 12 years old,
حدودا دوازده سالم بود،
that could change our lives that way.
زندگیمان را اینگونه تغییر بدهد،
to talk about the computer.
درمورد کامپیوتر صحبت کنم.
that came loaded on that computer.
روی رایانه من نصب بود صحبت کنم.
not the guy on the left,
who the guy on the right is?
to this question.
for tons of things
کامپیوترتان میبینید.
that Bill Atkinson wrote,
صحبت کنم که بیل آتکینسون نوشت،
that shipped with the Mac,
که برای مک ساخته شد،
for users of the computer
that we think about today,
اپلیکیشنهای امروزی
and their big distribution.
توزیع گسترده نبودند.
of their local basketball team scores
دنبال کردن امتیازات تیم محلی بسکتبالشان
و غریب نجومی
there were some art projects.
kind of exploratory environment.
all of the time.
قدردان ستارههای اقبالم هستم.
for putting me in this era
on a public computer
روی یک کامپیوتر عمومی بود
of the computer to make programs with it.
تا با آن برنامههای کامپیوتری بسازند.
who invented the computer
کامپیوتر صحبت کنید
جادویی فرا خواهد رسید،
a day, a magical day,
نمیتواند آنرا برنامه ریزی کند،
but none of them knew how to program,
با کامپیوترم ساختم و درمورد چیزهایی
with my computer, small-scale things,
the growth systems of plants.
a simulated economy
شبیه سازی کردم،
with one another,
these types of systems work,
چگونه کار میکنند،
to start working with data.
که من با داده کار کنم.
"communism" in the New York Times --
as "communism" is going away.
درحالی که کمونیسم ناپدید میشود.
interested in the aesthetic of the graphs.
به هنر گرافیک علاقه مند شدم.
a "timepiece graph."
گراف ساعت نامیده میشود.
overlaying "despair" over "hope."
غلبه ناامیدی بر امیدواری را نشان میدهد،
it's "crisis" over "hope" --
بحرانی را نشان میدهد که نا امیدی--
when "crisis" eclipses "hope."
of one of them right now.
with the New York Times data
دادهی مجلهی نیویورک تایمز.
an entire year's news cycle
a full year of news, all the people,
into a single graphic.
نشان میدهند.
interested again in more active systems.
سیستمهای فعالتر شدم.
tweeting on Twitter.
in Hawaii!" -- you know,
that into their Twitter conversation.
این را در گفتگوی توییتری خود جا کنند.
But I did just land in Hawaii."
در هاوایی فرود آمدم.»
those people's trips,
we can use social network
شبکهی اجتماعی استفاده کنم
to epidemiologists, among other people.
همه گیرشناسان مفید است.
is a similar project,
saying "Good morning" to each other
on the West Coast wake up much later
خیلی دیرتر بیدار میشوند
from the Kepler Project
that made sense to me.
قالب بصری که معقول بود، جلوه دهم.
I've shown you up to now --
چیزهایی که به شما نشان دادم--
that I just did for fun.
but this comes back from HyperCard.
همهی اینها هایپرکارد است.
kind of occupy this weird space
from my experience with HyperCard,
to help me understand systems.
سیستمها، این ابزارهای بصری را میسازم.
نیویورک تایمز کار میکنم.
at the New York Times.
of really interesting projects,
to share with you today.
in conjunction with Mark Hansen.
کار کردم با همکاری مارک هانسن بود.
at UCLA. He's also a media artist.
UCLA است. او همچنین هنرمند رسانه است.
with a very interesting question
در اینترنت به اشتراک میگذارند،
from person A to person B?
شخص اول به شخص دوم میرسد؟
to person C to person D?
به چهارم؟
in the internet,
را دراینترنت به اشتراک
is what happens in that gap
the tool to explore that,
تحقیق این موضوع بسازیم،
that leads to other events,
و به یک واقعهی دیگر ختم میشود،
actually happen over time.
را مدلبندی میکنیم.
a lot of people who share our content,
که محتویات ما را نشر میدهند
they look more like this.
و مثل آبشار قبلی نیستند.
the content from one person to another,
فردی به فرد دیگر منتقل میشوند،
degrees of separation,
مراحل جدایی است، بالا رفته
زمان است، حرکت می کنیم.
in a couple of different views:
به یک گفتگو نگاه کنیم،
the threads of conversation,
مکالمهای را نشان میدهد،
that stacked view
با نمایی ترکیب کرده
مکالمه را به ما نشان میدهد.
about 7,000 pieces of content
when we were building this tool,
این ابزارها را میسازیم،
this vast terrain of data.
وسیع اطلاعات را اکتشاف کنند،
that we're giving people
terrain of data.
playing in real time.
a tremendous moment.
data, fake data, for so long,
جعلی و قدیمی سروکار داشتیم،
for the first moment,
just dusted off these dinosaur bones.
دایناسوری را از دل خاک بیرون میکشد،
and we were seeing it for the first time,
that underlie the internet.
در زیر اینترنت هستند،
analogy is a good one,
some probabilistic guesses
میزنیم که این اطلاعات
pieces and making some guesses,
میکنیم و حدس میزنیم،
are as statistically rigorous as possible.
باید تا جای ممکن دقیق باشند.
they become parts of stories.
بخشی از داستان ما را شامل میشوند،
are the most interesting ones,
جز جالبترین آبشارها هستند.
are also interesting.
We call this the "Rabbi Cascade."
و آبشار خاخام نام دارد.
about this article in the New York Times,
نیویورک تایمز در مورد اینکه
don't get a lot of time off.
for them to take off.
خوبی برای تعطیلات آنها نیستند.
of rabbis having a conversation
Twitter name ever --
if it weren't for this exploratory tool.
ما هیچ وقت این موضوع را درک نمیکردیم.
been able to see that.
single pieces of information
building histories out of them,
about two years ago.
tremendously impactful event
has really become a more intricate one,
حادثه یازده سپتامبر بسیار پیچیده است،
of the 9/11 Memorial in Manhattan.
در منهتن کردم.
are not laid out in alphabetical order
حروف الفبا
که با هم مرتبط هستند
between the people who were killed
all of these myriad connections
بوده را در نظر دارد.
called Local Projects
and a software tool
the layout for the memorial:
برای ساخت طراحی این یاد بود
adjacency requests,
نفر برای ایجاد این نوع
a very dense narrative,
و سرگذشتی فراگیر است،
of this memorial.
we produce the software tool,
این نرم افزار را تولید کردیم،
first of all, generate a layout
که اولا طراحیای را تولید کرده
adjacency requests,
where they needed to
that they wanted to tell.
has an incredibly timely concept
networks that make up people's lives --
که زندگی مردم را میسازند--
inside of the memorial.
moving experiences
are placed next to each other,
در کنار هم قرار داده شدهاند،
is representing their own lives.
نمایانگر زندگی آنها است.
there was a controversy,
that on the iPhone
of the location data.
مکانی شما را ذخیره میکنیم.
this was not location data about you,
about wireless networks
this human-mobility data.
برای محققان مثل طلاست،
How many people have iPhones?"
database of location data
در مورد مکان داریم
would really, really like.
with researchers to share that data,
به اشتراک بگذارند و آن را در اختیار
that can actually put it to use.
تا آنها بتوانند از آن داده استفاده کنند.
success as a prototype.
نمونه اولیه موفقیت آمیز بود
see their lives unfolding
اثری که موبایلشان بر جا میگذارد
that are left behind on your devices.
was how moving this experience would be.
چه قدر میتواند سیار باشد.
I thought, "Big deal.
کردم، با خود گفتم:
What am I going to see here?"
میکنم، پس چه چیز را خواهم دید؟»
was that moment I got off the plane
that first night,
غذای تایلندی خوردم،
of being in New York;
نیویورک و روزی که
on Amsterdam Avenue.
دوست دخترم را ملاقات کردم.
I told you about those stories
که آن داستان را را برایتان گفتم
you about those stories?
in the tool, inadvertently,
into a human context.
به مفهومی انسانی تبدیل میکنیم،
tremendously important,
that are being stored on these devices.
میشود، سرگذشت خودمان است.
is get a better understanding
that we're sharing.
if we can put data into a human context,
در قالبی انسانی چارچوب بندی کنیم،
از چیزها را تغییر بدهیم،
for the people involved in these systems.
مردم شامل این سیستم ها منجر شده
in a fundamental respect,
اساسی را به دنبال دارد،
in a large part of technology,
از تکنولوژی وجود ندارد،
with issues like privacy,
حریم خصوصی سروکار داریم،
are not just numbers,
pieces of the real world.
the dialog becomes a lot different.
یک دکمه را کلیک کرده
your location data on your phone?
به دادهی موقعیت شما را میدهد.
to this information is the first party!
شما دست نمییابد گروه اول است.
about these pieces of data
a lot more important.
to do is really simple:
in a human context.
محتوایی انسانی نگاه کنید.
think about them in a human context.
think about them in a human context.
به چشم محتوایی انسانی به آن نگاه کنید.
is big business.
that we've developed involving resources.
چگونه عمل کردیم.
a lack of participation in these dialogues
با کمبود مشارکت در این گفتگوها
بشری رو به رو بودیم.
from artists, from poets, from writers --
نویسندگان و هر فردی را
into this discussion.
اضافه کند، درگیر این گفتگوها کنید،
with the resource industry
with the financial industry,
element into this story,
to tremendous places.
ABOUT THE SPEAKER
Jer Thorp - Data artistJer Thorp’s work focuses on adding meaning and narrative to huge amounts of data as a way to help people take control of the information that surrounds them.
Why you should listen
Currently the data artist in residence at the New York Times, Jer’s software-based art has been featured all over the world. His former career as a data artist explains why his art often brings big data sets to life and is deeply influenced by science. Originally from Vancouver, he lives in New York City, where, along with his work at the New York Times, he teaches in NYU’s ITP program.
Jer Thorp | Speaker | TED.com