TED2011
Sarah Kay: If I should have a daughter ...
ซาร่า เคย์ (Sarah Kay): ถ้าฉันจะมีลูกสาว ...
Filmed:
Readability: 3.2
14,428,001 views
"ถ้าฉันจะมีลูกสาว แทนที่จะเรียกแม่ ลูกจะเรียกฉันว่า จุด B... " ซาร่า เคย์ กวีกลอนปาก กล่าวเปิดทอล์คที่ได้รับเสียงปรบมืออย่างล้นหลามที่ TED2011 ซาร่าเล่าเรื่องราวการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเธอ จากวัยรุ่นที่จมอยู่กับบทกลอนที่ Bowery Poetry Club ในนิวยอร์ค จนกลายมาเป็นคุณครูผู้เชื่อมต่อเด็กๆด้วยพลังของการเป็นตัวของตัวเองผ่านโปรเจ็ค V.O.I.C.E เธอแสดงสองบทกลอนที่น่าประทับใจชื่อ "B" และ "ฮิโรชิม่า"
Sarah Kay - Poet
A performing poet since she was 14 years old, Sarah Kay is the founder of Project VOICE, an organization that uses spoken word poetry as a literacy and empowerment tool. Full bio
A performing poet since she was 14 years old, Sarah Kay is the founder of Project VOICE, an organization that uses spoken word poetry as a literacy and empowerment tool. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
If I should have a daughter,
0
0
3000
ถ้าฉันมีลูกสาว
00:18
instead of "Mom,"
1
3000
2000
แทนที่จะให้เรียก "แม่"
00:20
she's gonna call me "Point B,"
2
5000
3000
ลูกจะเรียกฉันว่า "จุด B"
00:23
because that way she knows that no matter what happens,
3
8000
3000
เธอจะได้รู้ว่า
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
00:26
at least she can always find her way to me.
4
11000
3000
เธอจะหาทาง
กลับมาหาฉันได้เสมอ
กลับมาหาฉันได้เสมอ
00:29
And I'm going to paint solar systems on the backs of her hands
5
14000
3000
ฉันจะวาดภาพระบบสุริยะ
บนหลังมือลูก
บนหลังมือลูก
00:32
so she has to learn the entire universe
6
17000
3000
เธอจะได้เรียนรู้จักรวาล
ก่อนที่จะพูดได้ว่า "ฉันคุ้นเคยมันดี
เสมือนเป็นหลังมือตัวเอง"
เสมือนเป็นหลังมือตัวเอง"
00:35
before she can say, "Oh, I know that like the back of my hand."
7
20000
3000
00:38
And she's going to learn
8
23000
2000
เธอจะเรียนรู้
00:40
that this life will hit you hard in the face,
9
25000
3000
ว่าการใช้ชีวิตจะเจ็บเหมือน
ถูกตบแรงๆ ที่หน้า
ถูกตบแรงๆ ที่หน้า
00:43
wait for you to get back up just so it can kick you in the stomach.
10
28000
3000
รอให้เธอลุกขึ้นยืนใหม่
เพื่อที่มันจะได้ต่อยท้องเธอซ้ำ
เพื่อที่มันจะได้ต่อยท้องเธอซ้ำ
00:46
But getting the wind knocked out of you
11
31000
2000
แต่ว่าการโดนต่อยท้องหนักๆ
00:48
is the only way to remind your lungs
12
33000
2000
เป็นทางเดียวที่จะ
เตือนปอดของเธอ
เตือนปอดของเธอ
00:50
how much they like the taste of air.
13
35000
2000
ว่ามันรักสัมผัส
ของอากาศมากแค่ไหน
ของอากาศมากแค่ไหน
00:52
There is hurt, here,
14
37000
2000
มันมีความเจ็บปวด ตรงนี้
00:54
that cannot be fixed by Band-Aids or poetry.
15
39000
2000
ที่ไม่อาจรักษาได้ด้วย
พลาสเตอร์ยาหรือบทกลอน
พลาสเตอร์ยาหรือบทกลอน
00:56
So the first time she realizes
16
41000
2000
เพราะฉะนั้นครั้งแรก
ที่เธอตระหนัก
ที่เธอตระหนัก
00:58
that Wonder Woman isn't coming,
17
43000
2000
ว่าวันเดอร์ วูแมน จะไม่มาช่วย
01:00
I'll make sure she knows
18
45000
2000
ฉันจะเช็คให้มั่นใจ
ว่าเธอไม่ต้องสวมผ้าคลุม
ด้วยตัวคนเดียว
ด้วยตัวคนเดียว
01:02
she doesn't have to wear the cape all by herself
19
47000
2000
01:04
because no matter how wide you stretch your fingers,
20
49000
2000
เพราะไม่ว่าเธอจะยืด
ฝ่ามือออกไปขนาดไหน
ฝ่ามือออกไปขนาดไหน
01:06
your hands will always be too small
21
51000
2000
มือของเธอจะยังคงเล็กเกินไป
01:08
to catch all the pain you want to heal.
22
53000
2000
ที่จะกุมความเจ็บ
ที่เธออยากรักษา
ที่เธออยากรักษา
01:10
Believe me, I've tried.
23
55000
2000
เชื่อสิ
แม่ลองมาแล้ว
แม่ลองมาแล้ว
01:12
"And, baby," I'll tell her,
24
57000
2000
ฉันจะบอกเธอว่า "ลูกแม่"
01:14
don't keep your nose up in the air like that.
25
59000
2000
"อย่าทำจมูกเชิดแบบนั้น"
01:16
I know that trick; I've done it a million times.
26
61000
2000
แม่รู้จักมุกนี้
แม่ทำมาเป็นล้านครั้งแล้ว
แม่ทำมาเป็นล้านครั้งแล้ว
01:18
You're just smelling for smoke
27
63000
2000
ลูกแค่พยายาม
จะตามกลิ่นควัน
จะตามกลิ่นควัน
01:20
so you can follow the trail back to a burning house,
28
65000
3000
หาทางไปยังบ้านที่มีเพลิงไหม้
01:23
so you can find the boy who lost everything in the fire
29
68000
2000
ลูกจะได้เจอผู้ชาย
ที่เสียทุกอย่างไปกับไฟ
ที่เสียทุกอย่างไปกับไฟ
01:25
to see if you can save him.
30
70000
2000
เพื่อจะได้หาทางช่วยเขา
01:27
Or else find the boy who lit the fire in the first place,
31
72000
4000
หรือไม่ ลูกจะพบผู้ชาย
ที่เป็นคนก่อเพลิงเอง
ที่เป็นคนก่อเพลิงเอง
01:31
to see if you can change him."
32
76000
2000
เพื่อหาทางเปลี่ยนเขา
01:33
But I know she will anyway,
33
78000
2000
แต่ฉันรู้ว่า
ยังไงเธอก็จะพยายาม
ยังไงเธอก็จะพยายาม
01:35
so instead I'll always keep an extra supply
34
80000
2000
ฉันเลยจะเตรียม
01:37
of chocolate and rain boots nearby,
35
82000
2000
ช็อคโกแลตกับบู๊ตกันฝนไว้ใกล้ๆ
01:39
because there is no heartbreak that chocolate can't fix.
36
84000
3000
เพราะว่าไม่มีอกหักครั้งไหน
ที่ช็อคโกแลตทำให้รู้สึกดีขึ้นไม่ได้
ที่ช็อคโกแลตทำให้รู้สึกดีขึ้นไม่ได้
01:43
Okay, there's a few heartbreaks that chocolate can't fix.
37
88000
2000
โอเค อาจมีบางครั้ง
ที่ช็อคโกแลตไม่ช่วย
ที่ช็อคโกแลตไม่ช่วย
01:45
But that's what the rain boots are for,
38
90000
2000
แต่ว่านั่นคือเหตุผล
ที่ฉันเตรียมบู๊ตกันฝน
ที่ฉันเตรียมบู๊ตกันฝน
01:47
because rain will wash away everything, if you let it.
39
92000
4000
เพราะว่าฝนจะชำระล้างทุกอย่าง
ถ้าเธอยอมให้มันทำ
ถ้าเธอยอมให้มันทำ
01:51
I want her to look at the world
40
96000
2000
ฉันอยากให้เธอมองโลก
01:53
through the underside of a glass-bottom boat,
41
98000
2000
ผ่านพื้นกระจกเรือ
01:55
to look through a microscope
42
100000
2000
อยากให้เธอใช้กล้องจุลทรรศน์
01:57
at the galaxies that exist
43
102000
2000
มองไปยังกาแล็กซีที่อยู่บน
01:59
on the pinpoint of a human mind,
44
104000
2000
จุดเล็กๆ ใน
ความคิดของเรา
ความคิดของเรา
02:01
because that's the way my mom taught me.
45
106000
2000
แม่สอนฉันมาแบบนี้
02:03
That there'll be days like this.
46
108000
2000
ว่ามันจะมีวันที่เป็นแบบนี้
02:05
♫ There'll be days like this, my momma said. ♫
47
110000
3000
♫ มันจะมีวันที่เป็นแบบนี้ แม่บอกไว้♫
02:08
When you open your hands to catch
48
113000
2000
วันที่เธอยื่นมือออกไปคว้า
02:10
and wind up with only blisters and bruises;
49
115000
2000
แต่กลับได้บาดแผล
และรอยฟกช้ำ
และรอยฟกช้ำ
02:12
when you step out of the phone booth and try to fly
50
117000
3000
วันที่เธอก้าวออกจากตู้โทรศัพท์
และพยายามจะบิน
และพยายามจะบิน
02:15
and the very people you want to save
51
120000
2000
แต่ผู้คนที่เธออยากช่วย
02:17
are the ones standing on your cape;
52
122000
2000
คือคนที่ยืนเหยียบผ้าคลุมของเธออยู่
02:19
when your boots will fill with rain,
53
124000
2000
วันที่ฝนนองเต็มในบู๊ตกันฝน
02:21
and you'll be up to your knees in disappointment.
54
126000
2000
และเธอทรุดลงเพราะความผิดหวัง
02:23
And those are the very days you have all the more reason to say thank you.
55
128000
3000
และอีกหลายๆ วันที่เธอ
จะมีเหตุผลให้พูด "ขอบคุณ"
จะมีเหตุผลให้พูด "ขอบคุณ"
02:26
Because there's nothing more beautiful
56
131000
2000
เพราะว่าไม่มีอะไรสวยงามไปกว่า
02:28
than the way the ocean refuses to stop kissing the shoreline,
57
133000
3000
การที่ทะเลปฏิเสธที่จะ
หยุดโอบกอดชายฝั่ง
หยุดโอบกอดชายฝั่ง
02:31
no matter how many times it's sent away.
58
136000
3000
ไม่ว่ามันจะถูกผลักไส
ออกไปกี่ครั้งก็ตาม
ออกไปกี่ครั้งก็ตาม
02:34
You will put the wind in winsome, lose some.
59
139000
3000
เธอจะเรียนรู้ทั้งชัยชนะ
และความพ่ายแพ้
และความพ่ายแพ้
02:37
You will put the star
60
142000
2000
เธอจะเรียนรู้และพยายาม
02:39
in starting over, and over.
61
144000
2000
ที่จะเริ่มใหม่อีกครั้ง
และอีกครั้ง
และอีกครั้ง
02:41
And no matter how many land mines erupt in a minute,
62
146000
3000
ไม่ว่าในหนึ่งนาทีจะมีคนเหยียบ
กับระเบิดมากแค่ไหน
กับระเบิดมากแค่ไหน
02:44
be sure your mind lands
63
149000
2000
จงมั่นใจว่าความคิดของเธอ
จะเหยียบย่างสู่ความสวยงาม
ของสิ่งประหลาดที่เรียกว่าชีวิต
ของสิ่งประหลาดที่เรียกว่าชีวิต
02:46
on the beauty of this funny place called life.
64
151000
2000
02:48
And yes, on a scale from one to over-trusting,
65
153000
3000
จริงอยู่ ว่าถ้าจะวัดระดับความเชื่อคนง่าย
02:51
I am pretty damn naive.
66
156000
2000
ฉันค่อนข้างจะไร้เดียงสา
02:53
But I want her to know that this world is made out of sugar.
67
158000
3000
แต่ฉันอยากให้เธอรู้ว่า
โลกนี้สร้างมาจากน้ำตาล
โลกนี้สร้างมาจากน้ำตาล
02:56
It can crumble so easily,
68
161000
2000
มันสามารถละลายได้ง่ายๆ
02:58
but don't be afraid to stick your tongue out and taste it.
69
163000
3000
แต่อย่ากลัวที่จะยื่นลิ้น
ออกมาแตะเพื่อชิมรสของมัน
ออกมาแตะเพื่อชิมรสของมัน
03:01
"Baby," I'll tell her, "remember, your momma is a worrier,
70
166000
3000
"ลูกแม่" ฉันจะบอกเธอ
"จำไว้ว่าแม่ของลูกขี้กังวล
"จำไว้ว่าแม่ของลูกขี้กังวล
03:04
and your poppa is a warrior,
71
169000
2000
และพ่อของลูก คือนักสู้
03:06
and you are the girl with small hands and big eyes
72
171000
2000
และลูกคือเด็กน้อย
กับมือเล็กๆ และตาโตๆ
กับมือเล็กๆ และตาโตๆ
03:08
who never stops asking for more."
73
173000
2000
ที่ไม่เคยหยุดถามคำถาม"
03:10
Remember that good things come in threes
74
175000
2000
จำไว้ว่าสิ่งดีๆ จะเข้ามาทีละสาม
03:12
and so do bad things.
75
177000
2000
และสิ่งแย่ๆ ก็เหมือนกัน
03:14
And always apologize when you've done something wrong,
76
179000
2000
อย่าลืมขอโทษเสมอ
เมื่อลูกทำอะไรผิด
เมื่อลูกทำอะไรผิด
03:16
but don't you ever apologize
77
181000
2000
แต่อย่าขอโทษ
03:18
for the way your eyes refuse to stop shining.
78
183000
3000
ที่ดวงตาของลูกไม่เคย
หยุดส่องประกาย
หยุดส่องประกาย
03:21
Your voice is small, but don't ever stop singing.
79
186000
3000
เสียงของลูกอาจจะเล็ก
แต่อย่าหยุดร้องเพลง
แต่อย่าหยุดร้องเพลง
03:24
And when they finally hand you heartache,
80
189000
2000
และเมื่อพวกเขาทำให้
หัวใจลูกเจ็บปวด
หัวใจลูกเจ็บปวด
03:26
when they slip war and hatred under your door
81
191000
3000
เมื่อพวกเขาสอดความเกลียดชัง
ผ่านมาทางช่องประตู
ผ่านมาทางช่องประตู
03:29
and offer you handouts on street-corners
82
194000
2000
หรือยื่นกระดาษที่เต็มไปด้วย
03:31
of cynicism and defeat,
83
196000
2000
คำถากถางและความพ่ายแพ้
03:33
you tell them that they really ought to meet your mother.
84
198000
5000
ลูกบอกเขาไป ว่าเขาควรจะ
พบกับแม่ของลูก
พบกับแม่ของลูก
03:39
Thank you. Thank you.
85
204000
4000
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ
03:43
(Applause)
86
208000
2000
(เสียงปรบมือ)
03:45
Thank you.
87
210000
2000
ขอบคุณค่ะ
03:47
(Applause)
88
212000
3000
(เสียงปรบมือ)
03:50
Thanks.
89
215000
2000
ขอบคุณ
03:52
(Applause)
90
217000
2000
(เสียงปรบมือ)
03:54
Thank you.
91
219000
2000
ขอบคุณ
03:56
(Applause)
92
221000
4000
(เสียงปรบมือ)
04:00
All right, so I want you to take a moment,
93
225000
3000
เอาละ ฉันอยากให้คุณ
หยุดคิดสักนิดนึง
หยุดคิดสักนิดนึง
04:03
and I want you to think of three things
94
228000
2000
ฉันอยากให้คุณนึกถึงสามสิ่ง
04:05
that you know to be true.
95
230000
2000
ที่คุณรู้ว่าเป็นความจริง
04:07
They can be about whatever you want --
96
232000
2000
เกี่ยวกับอะไรก็ได้
04:09
technology, entertainment, design,
97
234000
2000
เทคโนโลยี การบันเทิง ดีไซน์
04:11
your family, what you had for breakfast.
98
236000
2000
ครอบครัว สิ่งที่คุณทานเมื่อเช้านี้
04:13
The only rule is don't think too hard.
99
238000
3000
กฎข้อเดียวคือ
อย่าคิดหนักเกินไป
อย่าคิดหนักเกินไป
04:16
Okay, ready? Go.
100
241000
2000
โอเค พร้อมไหมคะ
04:24
Okay.
101
249000
2000
โอเค
04:26
So here are three things I know to be true.
102
251000
2000
นี่คือสามสิ่งที่ฉันรู้ว่าเป็นจริง
ฉันรู้ว่าจอห์น-ลุค โกดาร์ดพูดถูก
04:28
I know that Jean-Luc Godard was right
103
253000
2000
04:30
when he said that, "a good story
104
255000
2000
ตอนที่เขาพูดว่า "เรื่องเล่าที่ดี
04:32
has a beginning, a middle and an end,
105
257000
2000
จะมีตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบ
04:34
although not necessarily in that order."
106
259000
3000
แต่ไม่จำเป็นต้องตามลำดับนั้น"
04:37
I know that I'm incredibly nervous and excited to be up here,
107
262000
3000
ฉันรู้ว่าฉันตื่นเต้นมากๆ
ที่จะขึ้นมาพูดบนนี้
ที่จะขึ้นมาพูดบนนี้
04:40
which is greatly inhibiting my ability to keep it cool.
108
265000
2000
ซึ่งมีผลต่อความสามารถของฉัน
ที่จะทำให้ทอล์คนี้เจ๋ง
ที่จะทำให้ทอล์คนี้เจ๋ง
04:42
(Laughter)
109
267000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:44
And I know
110
269000
2000
และฉันรู้
04:46
that I have been waiting all week to tell this joke.
111
271000
2000
ว่าฉันรอมาตลอดอาทิตย์
เพื่อที่จะเล่นมุกนี้
เพื่อที่จะเล่นมุกนี้
04:48
(Laughter)
112
273000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:50
Why was the scarecrow invited to TED?
113
275000
3000
ทำไมหุ่นไล่กาถึงถูก TED เชิญมาพูด
04:53
Because he was out standing in his field.
114
278000
3000
เพราะมันยืนโดดเด่นอยู่คนเดียว
04:56
(Laughter)
115
281000
3000
(เสียงหัวเราะ)
04:59
I'm sorry.
116
284000
3000
ขอโทษค่ะ
05:02
Okay, so these are three things I know to be true.
117
287000
3000
โอเค นั่นคือสามสิ่งที่ฉันรู้ว่าเป็นจริง
05:05
But there are plenty of things I have trouble understanding.
118
290000
3000
แต่ยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ
05:08
So I write poems to figure things out.
119
293000
4000
ฉันเลยเขียนกลอนเพื่อหาทางออก
05:12
Sometimes the only way I know how to work through something
120
297000
2000
บางครั้ง ทางเดียวที่ฉัน
จะเข้าใจบางสิ่ง
จะเข้าใจบางสิ่ง
05:14
is by writing a poem.
121
299000
2000
คือการเขียนกลอน
05:16
And sometimes I get to the end of the poem
122
301000
2000
และบางครั้ง ฉันเขียนมาถึงตอนจบ
05:18
and look back and go, "Oh, that's what this is all about,"
123
303000
2000
และมองกลับไปแล้วพบว่า
"อย่างนี้นี่เอง"
"อย่างนี้นี่เอง"
05:20
and sometimes I get to the end of the poem
124
305000
2000
และบางครั้ง ฉันเขียนมาถึงตอนจบ
05:22
and haven't solved anything,
125
307000
2000
และไม่สามารถเข้าใจอะไรได้เลย
05:24
but at least I have a new poem out of it.
126
309000
2000
แต่อย่างน้อยฉันก็ได้กลอนบทใหม่
05:26
Spoken word poetry is the art of performance poetry.
127
311000
3000
การขับกลอน
คือศิลปะการแสดงของกลอน
คือศิลปะการแสดงของกลอน
05:29
I tell people it involves creating poetry
128
314000
2000
ฉันบอกคนอื่นว่ามันคือบทกลอน
05:31
that doesn't just want to sit on paper,
129
316000
2000
ที่ไม่ใช่แค่เพื่อเขียนไว้บนกระดาษ
05:33
that something about it demands it be heard out loud
130
318000
3000
แต่คือบางสิ่งที่ต้องการ
จะถูกขับกล่าวออกมา
จะถูกขับกล่าวออกมา
05:36
or witnessed in person.
131
321000
2000
ให้ผู้อื่นได้ยิน
05:38
When I was a freshman in high school,
132
323000
2000
ปีแรกในไฮสคูลของฉัน
05:40
I was a live wire of nervous hormones.
133
325000
4000
ฉันคือมนุษย์
ที่เต็มไปด้วยฮอร์โมน
ที่เต็มไปด้วยฮอร์โมน
05:44
And I was underdeveloped
134
329000
2000
ฉันยังไม่โตเต็มที่
05:46
and over-excitable.
135
331000
2000
และถูกกระตุ้นได้ง่ายเกินไป
05:48
And despite my fear
136
333000
2000
ถึงแม้ว่าฉันจะกลัว
ที่จะถูกผู้คนจ้องมองเป็นเวลานานๆ
05:50
of ever being looked at for too long,
137
335000
2000
05:52
I was fascinated by the idea of spoken word poetry.
138
337000
3000
เสน่ห์ของการขับกลอน
กลับทำให้ฉันหลงใหล
กลับทำให้ฉันหลงใหล
05:55
I felt that my two secret loves, poetry and theatre,
139
340000
3000
ฉันรู้สึกว่าคนรักลับๆ ของฉัน
อย่างบทกลอนและการแสดง
อย่างบทกลอนและการแสดง
05:58
had come together, had a baby,
140
343000
3000
ได้มาอยู่ร่วมกัน
และมีลูกออกมา
และมีลูกออกมา
06:01
a baby I needed to get to know.
141
346000
2000
ลูกที่ฉันจำเป็นต้องทำความรู้จัก
06:03
So I decided to give it a try.
142
348000
2000
ฉันเลยตัดสินใจที่จะลอง
06:05
My first spoken word poem,
143
350000
2000
กลอนบทแรกของฉัน
06:07
packed with all the wisdom of a 14-year-old,
144
352000
4000
เต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาด
ของเด็กอายุ 14
ของเด็กอายุ 14
06:11
was about the injustice
145
356000
2000
เกี่ยวกับความไม่เป็นธรรม
06:13
of being seen as unfeminine.
146
358000
2000
ของการถูกมองว่า
ไม่เหมือนผู้หญิง
ไม่เหมือนผู้หญิง
06:15
The poem was very indignant,
147
360000
2000
กลอนบทนั้นเต็มไปด้วยความเดือดดาล
06:17
and mainly exaggerated,
148
362000
2000
และโอ้อวดจนเกินจริง
06:19
but the only spoken word poetry that I had seen up until that point
149
364000
3000
แต่กลอนแบบเดียว
ที่ฉันเคยเห็นมาถึงตอนนั้น
ที่ฉันเคยเห็นมาถึงตอนนั้น
06:22
was mainly indignant,
150
367000
2000
ค่อนข้างที่จะดุเดือด
06:24
so I thought that that's what was expected of me.
151
369000
2000
ฉันเลยนึกว่านั่นคือ
สิ่งที่ฉันควรจะเขียน
สิ่งที่ฉันควรจะเขียน
06:26
The first time that I performed,
152
371000
2000
ครั้งแรกที่ฉันแสดง
06:28
the audience of teenagers hooted and hollered their sympathy,
153
373000
3000
วัยรุ่นที่ฟังส่งเสียง
แสดงความเห็นใจ
แสดงความเห็นใจ
06:31
and when I came off the stage I was shaking.
154
376000
3000
ขาของฉันยังสั่น
ตอนที่ฉันลงจากเวที
ตอนที่ฉันลงจากเวที
06:34
I felt this tap on my shoulder,
155
379000
2000
ฉันรู้สึกได้ถึงสัมผัสบนไหล่ของฉัน
06:36
and I turned around to see
156
381000
2000
ฉันหันกลับไปมอง
และพบกับ
และพบกับ
เด็กผู้หญิงตัวใหญ่ในเสื้อฮู้ด
ก้าวออกมาจากฝูงชน
ก้าวออกมาจากฝูงชน
06:38
this giant girl in a hoodie sweatshirt emerge from the crowd.
157
383000
2000
06:40
She was maybe eight feet tall
158
385000
2000
มันดูเหมือนว่าเธอสูงแปดฟุต
06:42
and looked like she could beat me up with one hand,
159
387000
2000
และดูเหมือนว่าเธอสามารถ
รังแกฉันได้ด้วยมือข้างเดียว
รังแกฉันได้ด้วยมือข้างเดียว
06:44
but instead she just nodded at me
160
389000
2000
แต่เธอกลับแค่พยักหน้าให้ฉัน
06:46
and said, "Hey, I really felt that. Thanks."
161
391000
3000
และพูดว่า "เฮ้ ฉันรู้สึกได้จริงๆ ขอบคุณนะ"
06:49
And lightning struck.
162
394000
2000
ฉันรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า
06:51
I was hooked.
163
396000
2000
ฉันถูกผูกติดกับบทกลอน
06:53
I discovered this bar on Manhattan's Lower East Side
164
398000
3000
ฉันพบบาร์แห่งหนึ่งในแมนฮัตตัน
06:56
that hosted a weekly poetry open mic,
165
401000
3000
ที่จัดการแสดง
ขับกลอนทุกสัปดาห์
ขับกลอนทุกสัปดาห์
06:59
and my bewildered, but supportive, parents took me
166
404000
3000
พ่อแม่ที่สับสน
แต่สนับสนุนของฉันพาฉันไป
แต่สนับสนุนของฉันพาฉันไป
07:02
to soak in every ounce of spoken word that I could.
167
407000
3000
เพื่อจมอยู่กับทุกถ้อยคำของบทกลอน
ฉันเด็กกว่าคนอื่นๆ
อย่างน้อยก็สิบปี
อย่างน้อยก็สิบปี
07:05
I was the youngest by at least a decade,
168
410000
3000
07:08
but somehow the poets at the Bowery Poetry Club
169
413000
3000
แต่ยังไงก็ตาม นักกวีที่คลับนั้น
07:11
didn't seem bothered by the 14-year-old wandering about --
170
416000
3000
ดูจะไม่เดือดร้อนกับบทกลอน
ของเด็กอายุ 14
ของเด็กอายุ 14
07:14
if fact, they welcomed me.
171
419000
2000
ที่จริงแล้ว พวกเขาต้อนรับฉัน
07:16
And it was here, listening to these poets share their stories,
172
421000
2000
ฉันได้ฟังบทกลอน
ที่เล่าเรื่องราวของพวกเขา
ที่เล่าเรื่องราวของพวกเขา
07:18
that I learned that spoken word poetry didn't have to be indignant,
173
423000
3000
และฉันเรียนรู้ว่า บทกลอนนั้น
ไม่จำเป็นต้องดุเดือด
ไม่จำเป็นต้องดุเดือด
07:21
it could be fun or painful
174
426000
3000
มันสามารถสนุก หรือเจ็บปวด
07:24
or serious or silly.
175
429000
2000
หรือจริงจัง หรือโง่เขลา
07:26
The Bowery Poetry Club became my classroom and my home,
176
431000
3000
สถานที่นั้น กลายมาเป็น
ห้องเรียนและบ้านของฉัน
ห้องเรียนและบ้านของฉัน
07:29
and the poets who performed
177
434000
2000
และนักกวีที่แสดง
07:31
encouraged me to share my stories as well.
178
436000
2000
สนับสนุนให้ฉันแชร์
เรื่องราวของฉัน
เรื่องราวของฉัน
07:33
Never mind the fact that I was 14 --
179
438000
2000
โดยที่ไม่สนใจว่าฉันอายุแค่ 14
07:35
they told me, "Write about being 14."
180
440000
3000
พวกเขาบอกฉันให้เขียน
เกี่ยวกับการเป็นเด็กอายุ 14
เกี่ยวกับการเป็นเด็กอายุ 14
07:38
So I did and stood amazed every week
181
443000
2000
ฉันเลยเขียน
และแปลกใจทุกครั้ง
และแปลกใจทุกครั้ง
07:40
when these brilliant, grown-up poets
182
445000
3000
ที่นักกวีที่ยอดเยี่ยม
และเป็นผู้ใหญ่
และเป็นผู้ใหญ่
07:43
laughed with me and groaned their sympathy
183
448000
2000
หัวเราะกับฉัน และส่งเสียง
พึมพัมด้วยความเข้าใจ
พึมพัมด้วยความเข้าใจ
07:45
and clapped and told me, "Hey, I really felt that too."
184
450000
3000
ปรบมือให้ และบอกฉันว่า
"เราเคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน"
"เราเคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน"
07:49
Now I can divide my spoken word journey
185
454000
3000
ตอนนี้ฉันสามารถแบ่ง
การเดินทางของบทกลอนของฉัน
การเดินทางของบทกลอนของฉัน
07:52
into three steps.
186
457000
2000
ได้เป็นสามขั้นตอน
07:54
Step one was the moment I said,
187
459000
2000
หนึ่ง คือตอนที่ฉันคิดว่า
07:56
"I can. I can do this."
188
461000
2000
"ฉันทำได้
ฉันทำสิ่งนี้ได้"
ฉันทำสิ่งนี้ได้"
07:58
And that was thanks to a girl in a hoodie.
189
463000
2000
และนั่นก็ต้องขอบคุณ
เด็กผู้หญิงในเสื้อฮู้ดคนนั้น
เด็กผู้หญิงในเสื้อฮู้ดคนนั้น
08:00
Step two was the moment I said,
190
465000
2000
สอง คือตอนที่ฉันคิดว่า
08:02
"I will. I will continue.
191
467000
2000
"ฉันจะทำ
จะทำต่อไป
จะทำต่อไป
08:04
I love spoken word. I will keep coming back week after week."
192
469000
3000
ฉันรักการขับกลอน และฉัน
จะกลับมาที่นี่ทุกสัปดาห์"
จะกลับมาที่นี่ทุกสัปดาห์"
08:07
And step three began
193
472000
2000
ขั้นที่สามเริ่มต้นขึ้น
08:09
when I realized that I didn't have to write poems that were indignant,
194
474000
2000
ตอนที่ฉันตระหนักว่า
ฉันไม่ต้องเขียนกลอนที่ดุเดือด
ฉันไม่ต้องเขียนกลอนที่ดุเดือด
08:11
if that's not what I was.
195
476000
2000
ถ้ามันไม่ใช่ตัวฉัน
08:13
There were things that were specific to me,
196
478000
2000
มีหลายๆ สิ่งที่
พิเศษสำหรับฉัน
พิเศษสำหรับฉัน
08:15
and the more that I focused on those things,
197
480000
3000
และยิ่งฉันโฟกัสกับสิ่งเหล่านั้น
บทกลอนของฉันก็ยิ่ง
ประหลาดขึ้นเรื่อยๆ
ประหลาดขึ้นเรื่อยๆ
08:18
the weirder my poetry got,
198
483000
2000
08:20
but the more that it felt like mine.
199
485000
2000
แต่มันกลับรู้สึก
เป็นตัวฉันมากขึ้น
เป็นตัวฉันมากขึ้น
08:22
It's not just the adage "write what you know."
200
487000
3000
ที่ว่า"เขียนสิ่งที่คุณรู้"
ไม่ใช่แค่คำกล่าว
ไม่ใช่แค่คำกล่าว
08:25
It's about gathering up all of the knowledge and experience
201
490000
3000
แต่มันคือการรวบรวม
ความรู้และประสบการณ์
ความรู้และประสบการณ์
08:28
you've collected up to now
202
493000
2000
ที่คุณได้สะสมมาตลอดชีวิต
08:30
to help you dive into the things you don't know.
203
495000
3000
เพื่อช่วยคุณเข้าใจสิ่งที่คุณไม่รู้
08:33
I use poetry to help me work through what I don't understand,
204
498000
2000
ฉันใช้บทกลอนช่วย
อธิบายสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ
อธิบายสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ
08:35
but I show up to each new poem
205
500000
2000
แต่ฉันพบปะกับ
กลอนบทใหม่
กลอนบทใหม่
08:37
with a backpack full
206
502000
2000
ด้วยกระเป๋าที่เต็มไปด้วย
08:39
of everywhere else that I've been.
207
504000
2000
ทุกสิ่งที่ได้เรียนรู้มา
08:41
When I got to university, I met a fellow poet
208
506000
3000
ตอนที่ฉันเข้ามหาลัย
ฉันได้พบเพื่อนนักกวีคนหนึ่ง
ฉันได้พบเพื่อนนักกวีคนหนึ่ง
08:44
who shared my belief in the magic of spoken word poetry.
209
509000
3000
ซึ่งแชร์ความเชื่อของฉัน
เกี่ยวกับความมหัศจรรย์ของบทกลอน
เกี่ยวกับความมหัศจรรย์ของบทกลอน
08:47
And actually, Phil Kaye and I
210
512000
2000
ที่จริงแล้ว ฟิล เคย์ กับฉัน
08:49
coincidentally also share the same last name.
211
514000
3000
บังเอิญแชร์นามสกุลเดียวกันด้วย
08:52
When I was in high school I had created Project V.O.I.C.E.
212
517000
3000
ตอนที่ฉันอยู่ไฮสคูล
ฉันก่อตั้งโปรเจ็ค V.O.I.C.E.
ฉันก่อตั้งโปรเจ็ค V.O.I.C.E.
08:55
as a way to encourage my friends to do spoken word with me.
213
520000
3000
เพื่อสนับสนุนเพื่อนๆ
ให้เขียนและขับกลอนเหมือนฉัน
ให้เขียนและขับกลอนเหมือนฉัน
08:58
But Phil and I decided to reinvent Project V.O.I.C.E. --
214
523000
3000
แต่ฟิลกับฉัน ตัดสินใจที่จะพัฒนา
โปรเจ็ค V.O.I.C.E.
โปรเจ็ค V.O.I.C.E.
09:01
this time changing the mission
215
526000
2000
ครั้งนี้ เราเปลี่ยนจุดมุ่งหมาย
09:03
to using spoken word poetry as a way to entertain,
216
528000
3000
เป็นการใช้บทกลอนเพื่อสร้างความบันเทิง
09:06
educate and inspire.
217
531000
2000
ความรู้ และแรงบันดาลใจ
09:08
We stayed full-time students, but in between we traveled,
218
533000
2000
เรายังคงเป็นนักศึกษา
ในระหว่างนั้น เราเดินทาง
ในระหว่างนั้น เราเดินทาง
09:10
performing and teaching
219
535000
2000
แสดง และสอน
09:12
nine-year-olds to MFA candidates,
220
537000
3000
จากเด็ก 9 ขวบ ถึงนักศึกษาปริญญาโท
09:15
from California to Indiana to India
221
540000
3000
จากแคลิฟอร์เนีย
ถึงอินเดียน่า ถึงอินเดีย
ถึงอินเดียน่า ถึงอินเดีย
09:18
to a public high school just up the street from campus.
222
543000
3000
ถึงโรงเรียนรัฐบาล
ถัดจากมหาวิทยาลัย
ถัดจากมหาวิทยาลัย
09:21
And we saw over and over
223
546000
2000
และเราได้พบกับ
09:23
the way that spoken word poetry
224
548000
2000
วิธีที่บทกลอน
09:25
cracks open locks.
225
550000
2000
ปลดล็อกความคิดของผู้คน
09:27
But it turns out sometimes,
226
552000
2000
แต่กลับกลายเป็นว่า
บางครั้ง
บางครั้ง
09:29
poetry can be really scary.
227
554000
2000
บทกลอนกลาย
เป็นสิ่งที่น่ากลัว
เป็นสิ่งที่น่ากลัว
09:31
Turns out sometimes,
228
556000
2000
กลับกลายเป็นว่าบางครั้ง
09:33
you have to trick teenagers into writing poetry.
229
558000
3000
คุณต้องหาทางหลอกให้
เด็กวัยรุ่นเขียนบทกลอนขึ้นมาได้
เด็กวัยรุ่นเขียนบทกลอนขึ้นมาได้
09:36
So I came up with lists. Everyone can write lists.
230
561000
3000
ฉันเลยสร้างลิสต์ขึ้นมา
ใครๆ ก็สามารถเขียนลิสต์ได้
ใครๆ ก็สามารถเขียนลิสต์ได้
09:39
And the first list that I assign
231
564000
2000
ลิสต์แรกที่ฉันสั่งคือ
09:41
is "10 Things I Know to be True."
232
566000
3000
"10 อย่างที่ฉันรู้ว่าเป็นจริง"
09:44
And here's what happens, and here's what you would discover too
233
569000
3000
และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น
สิ่งที่คุณจะค้นพบเหมือนกัน
สิ่งที่คุณจะค้นพบเหมือนกัน
09:47
if we all started sharing our lists out loud.
234
572000
2000
เมื่อเราเริ่มแชร์ลิสต์ของพวกเรา
09:49
At a certain point, you would realize
235
574000
2000
ณ จุดนึง คุณจะพบว่า
09:51
that someone has the exact same thing,
236
576000
3000
บางคน มีสิ่งเดียวกันเป๊ะ
09:54
or one thing very similar,
237
579000
2000
หรือสิ่งที่คล้ายกันมากๆ
09:56
to something on your list.
238
581000
2000
กับลิสต์คุณ
09:58
And then someone else
239
583000
2000
และใครอีกคน
10:00
has something the complete opposite of yours.
240
585000
3000
จะมีสิ่งที่ตรงข้ามโดยสิ้นเชิง
10:03
Third, someone has something you've never even heard of before.
241
588000
3000
สาม บางคนจะมีสิ่งที่คุณ
ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
10:06
And fourth, someone has something you thought you knew everything about,
242
591000
3000
และสี่ บางคนจะมีสิ่งที่คุณ
นึกว่าคุณรู้จักเป็นอย่างดี
นึกว่าคุณรู้จักเป็นอย่างดี
10:09
but they're introducing a new angle of looking at it.
243
594000
3000
แต่เขานำเสนอ
มุมมองใหม่ของสิ่งเดียวกัน
มุมมองใหม่ของสิ่งเดียวกัน
10:12
And I tell people that this is where great stories start from --
244
597000
3000
ฉันบอกคนอื่นว่า
นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวดีๆ
นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวดีๆ
10:15
these four intersections
245
600000
2000
จุดตัดสี่จุดนี้
10:17
of what you're passionate about
246
602000
2000
ของสิ่งที่คุณสนใจ
10:19
and what others might be invested in.
247
604000
2000
และคนอื่นอาจ
สนใจเหมือนกัน
สนใจเหมือนกัน
10:21
And most people respond really well to this exercise.
248
606000
3000
ผู้คนส่วนใหญ่ตอบสนอง
กับกิจกรรมนี้ได้ดีมาก
กับกิจกรรมนี้ได้ดีมาก
10:24
But one of my students, a freshman named Charlotte,
249
609000
3000
แต่ชาร์ล็อตต์
นักเรียนคนหนึ่งของฉัน
นักเรียนคนหนึ่งของฉัน
10:27
was not convinced.
250
612000
2000
ไม่รู้สึกแบบเดียวกัน
10:29
Charlotte was very good at writing lists, but she refused to write any poems.
251
614000
3000
ชาร์ล็อตต์เขียนลิสต์ได้เก่งมากๆ
แต่เธอปฏิเสธที่จะเขียนกลอน
แต่เธอปฏิเสธที่จะเขียนกลอน
10:32
"Miss," she'd say, "I'm just not interesting.
252
617000
3000
"ครูคะ" เธอพูด
"หนูว่าหนูไม่น่าสนใจ
"หนูว่าหนูไม่น่าสนใจ
10:35
I don't have anything interesting to say."
253
620000
3000
หนูไม่มีอะไรเจ๋งๆ จะพูด"
10:38
So I assigned her list after list,
254
623000
2000
ฉันเลยสั่งให้เธอเขียนลิสต์
แล้วก็ลิสต์
แล้วก็ลิสต์
10:40
and one day I assigned the list
255
625000
2000
จนวันนึง
ฉันให้เธอเขียนลิสต์เกี่ยวกับ
ฉันให้เธอเขียนลิสต์เกี่ยวกับ
10:42
"10 Things I Should Have Learned by Now."
256
627000
2000
"10 อย่างที่ฉันควรจะรู้ได้แล้ว"
10:44
Number three on Charlotte's list was,
257
629000
2000
ข้อสามบนลิสต์ของชาร์ล็อตต์เขียนว่า
10:46
"I should have learned not to crush on guys
258
631000
2000
"ฉันควรรู้ได้แล้วว่า
ฉันไม่ควรหลงชอบ
ฉันไม่ควรหลงชอบ
10:48
three times my age."
259
633000
2000
ผู้ชายที่แก่กว่าฉันสามเท่า"
10:50
I asked her what that meant,
260
635000
2000
ฉันถามเธอว่า
หมายถึงอะไร
หมายถึงอะไร
10:52
and she said, "Miss, it's kind of a long story."
261
637000
2000
เธอบอก
"ครูคะ เรื่องมันยาว"
"ครูคะ เรื่องมันยาว"
10:54
And I said, "Charlotte, it sounds pretty interesting to me."
262
639000
3000
ฉันเลยบอกว่า "ชาร์ล็อตต์
มันฟังดูน่าสนใจ"
มันฟังดูน่าสนใจ"
10:57
And so she wrote her first poem,
263
642000
2000
เธอเลยเริ่มเขียน
กลอนบทแรกของเธอ
กลอนบทแรกของเธอ
10:59
a love poem unlike any I had ever heard before.
264
644000
3000
กลอนรัก แบบที่ฉันไม่เคยได้ยินที่ไหน
11:02
And the poem began,
265
647000
3000
มันเริ่มต้นด้วย
11:05
"Anderson Cooper is a gorgeous man."
266
650000
2000
"แอนเดอร์สัน คูเปอร์
เป็นผู้ชายที่หล่อมาก"
เป็นผู้ชายที่หล่อมาก"
11:07
(Laughter)
267
652000
2000
(เสียงหัวเราะ)
11:09
"Did you see him on 60 Minutes,
268
654000
2000
"คุณเห็นเขาในรายการ 60 Minutes
11:11
racing Michael Phelps in a pool --
269
656000
2000
แข่งกับไมเคิล เฟลป์ส
ในสระว่ายน้ำไหม
ในสระว่ายน้ำไหม
11:13
nothing but swim trunks on --
270
658000
2000
ใส่แค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว
11:15
diving in the water, determined to beat this swimming champion?
271
660000
2000
แหวกว่าย ตั้งใจจะ
เอาชนะแชมป์นักว่ายน้ำ
เอาชนะแชมป์นักว่ายน้ำ
11:17
After the race, he tossed his wet, cloud-white hair
272
662000
3000
หลังขึ้นจากน้ำ
เขาสะบัดผมสีขาว
เขาสะบัดผมสีขาว
11:20
and said, 'You're a god.'
273
665000
2000
พูดว่า "คุณคือพระเจ้า"
11:22
No, Anderson, you're the god."
274
667000
2000
ไม่ แอนเดอร์สัน
คุณสิพระเจ้า"
คุณสิพระเจ้า"
11:24
(Laughter)
275
669000
2000
(เสียงหัวเราะ)
11:26
(Applause)
276
671000
4000
(เสียงปรบมือ)
11:30
Now I know that the number one rule to being cool
277
675000
3000
ฉันรู้ว่ากฎข้อหนึ่ง
ของการที่จะเป็นคนเจ๋ง
ของการที่จะเป็นคนเจ๋ง
11:33
is to seem unfazed,
278
678000
2000
คือการทำเป็นไม่สะทกสะท้าน
11:35
to never admit that anything scares you
279
680000
3000
การไม่ยอมรับว่ามีความกลัว
11:38
or impresses you or excites you.
280
683000
2000
หรือความประทับใจ หรือตื่นเต้น
11:40
Somebody once told me
281
685000
2000
ใครบางคนเคย
บอกฉันว่า
บอกฉันว่า
11:42
it's like walking through life like this.
282
687000
2000
มันเหมือนการใช้ชีวิต
ด้วยการเดินแบบนี้
ด้วยการเดินแบบนี้
11:44
You protect yourself
283
689000
2000
คุณป้องกันตัวคุณเอง
11:46
from all the unexpected miseries or hurt that might show up.
284
691000
3000
จากสิ่งลึกลับหรือ
ความเจ็บปวดที่คาดไม่ถึง
ความเจ็บปวดที่คาดไม่ถึง
11:49
But I try to walk through life like this.
285
694000
2000
แต่ฉันพยายามใช้ชีวิต
ด้วยการเดินแบบนี้
ด้วยการเดินแบบนี้
11:51
And yes, that means catching all of those miseries and hurt,
286
696000
3000
ใช่ มันคือการรอรับ
สิ่งลึกลับและความเจ็บปวด
สิ่งลึกลับและความเจ็บปวด
11:54
but it also means that when beautiful, amazing things
287
699000
3000
ในขณะเดียวกัน
เมื่อสิ่งสวยงามและมหัศจรรย์
เมื่อสิ่งสวยงามและมหัศจรรย์
11:57
just fall out of the sky,
288
702000
2000
ร่วงลงมาจากฟ้า
11:59
I'm ready to catch them.
289
704000
2000
ฉันก็พร้อมที่จะรับมันด้วย
12:01
I use spoken word to help my students
290
706000
2000
ฉันใช้บทกลอนเพื่อช่วยนักเรียน
12:03
rediscover wonder,
291
708000
2000
ค้นพบความประหลาดใจ
12:05
to fight their instincts to be cool and unfazed
292
710000
3000
เพื่อต่อสู้กับสัญชาตญาณ
ที่จะทำเป็นไม่สะทกสะท้าน
ที่จะทำเป็นไม่สะทกสะท้าน
12:08
and, instead, actively pursue being engaged with what goes on around them,
293
713000
3000
เพื่อรับรู้และตอบสนอง
กับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา
กับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา
12:11
so that they can reinterpret and create something from it.
294
716000
3000
ให้พวกเขาได้ตีความ
และสร้างบางสิ่งขึ้นมา
และสร้างบางสิ่งขึ้นมา
12:14
It's not that I think that spoken word poetry
295
719000
2000
มันไม่ใช่ว่า
ฉันคิดว่าบทกลอน
ฉันคิดว่าบทกลอน
12:16
is the ideal art form.
296
721000
2000
คือศิลปะในอุดมคติ
12:18
I'm always trying to find the best way to tell each story.
297
723000
3000
ฉันพยายามหาวิธีที่ดีที่สุด
ที่จะเล่าเรื่อง
ที่จะเล่าเรื่อง
12:21
I write musicals; I make short films alongside my poems.
298
726000
3000
ฉันเขียนบทละครเพลง
ฉันสร้างหนังสั้นคู่กับกลอน
ฉันสร้างหนังสั้นคู่กับกลอน
12:24
But I teach spoken word poetry
299
729000
2000
แต่ฉันสอนการขับกลอน
12:26
because it's accessible.
300
731000
2000
เพราะมันเข้าถึงได้ง่าย
12:28
Not everyone can read music
301
733000
2000
ไม่ใช่ทุกคนที่อ่าน
โน้ตเพลงได้
โน้ตเพลงได้
12:30
or owns a camera,
302
735000
2000
หรือมีกล้องถ่ายรูป
12:32
but everyone can communicate in some way,
303
737000
2000
แต่ทุกคนสามารถสื่อสารได้
12:34
and everyone has stories
304
739000
2000
และทุกคนมีเรื่องราวของตัวเอง
12:36
that the rest of us can learn from.
305
741000
2000
ที่คนอื่นสามารถเรียนรู้ได้จากมัน
12:38
Plus, spoken word poetry allows for immediate connections.
306
743000
3000
และบทกลอนสามารถ
เชื่อมโยงผู้คนอย่างรวดเร็ว
เชื่อมโยงผู้คนอย่างรวดเร็ว
12:41
It's not uncommon for people to feel like they're alone
307
746000
2000
มันไม่ใช่เรื่องแปลก
ที่คุณรู้สึกโดดเดี่ยว
ที่คุณรู้สึกโดดเดี่ยว
12:43
or that nobody understands them,
308
748000
2000
หรือไม่มีใครเข้าใจคุณ
12:45
but spoken word teaches
309
750000
2000
แต่บทกลอนสอนให้รู้ว่า
12:47
that if you have the ability to express yourself
310
752000
3000
คุณสามารถที่จะแสดงออก
12:50
and the courage to present those stories and opinions,
311
755000
2000
และคุณมีความกล้าที่จะเล่าเรื่อง
12:52
you could be rewarded
312
757000
2000
โดยที่สิ่งตอบแทน
12:54
with a room full of your peers,
313
759000
2000
คือห้องที่เต็มไปด้วย
เพื่อนของคุณ
เพื่อนของคุณ
12:56
or your community, who will listen.
314
761000
2000
หรือชุมชนของคุณ
ที่จะตั้งใจฟัง
ที่จะตั้งใจฟัง
12:58
And maybe even a giant girl in a hoodie
315
763000
2000
หรือแม้แต่เด็กผู้หญิงตัวใหญ่
ในเสื้อฮู้ด
ในเสื้อฮู้ด
13:00
will connect with what you've shared.
316
765000
2000
จะเข้าถึงเรื่องที่คุณแชร์
13:02
And that is an amazing realization to have,
317
767000
3000
และนั่นคือความรู้สึกที่มหัศจรรย์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคุณอายุ 14
13:05
especially when you're 14.
318
770000
2000
13:07
Plus, now with YouTube,
319
772000
2000
แถมด้วยตอนนี้เรามี YouTube
13:09
that connection's not even limited to the room we're in.
320
774000
2000
ที่ทำให้การเชื่อมโยงไม่จำกัด
อยู่ในห้องที่เรานั่งอยู่
อยู่ในห้องที่เรานั่งอยู่
13:11
I'm so lucky that there's this archive of performances
321
776000
3000
ฉันโชคดีมากที่เรามีวิดีโอ
13:14
that I can share with my students.
322
779000
2000
ที่ฉันสามารถแชร์มันกับนักเรียน
13:16
It allows for even more opportunities
323
781000
2000
และเพิ่มโอกาสดีๆ มากมาย
13:18
for them to find a poet or a poem
324
783000
3000
ให้พวกเขาได้ค้นพบกวี
หรือบทกลอน
หรือบทกลอน
13:21
that they connect to.
325
786000
2000
และสร้างความเชื่อมโยง
13:23
It is tempting -- once you've figured this out --
326
788000
2000
คุณจะพบว่ามันน่าดึงดูด
13:25
it is tempting to keep writing the same poem,
327
790000
2000
มันน่าดึงดูดที่จะเขียนบทกลอนบทเดิม
13:27
or keep telling the same story, over and over,
328
792000
3000
หรือเล่าเรื่องเดิม
ครั้งแล้วครั้งเล่า
ครั้งแล้วครั้งเล่า
13:30
once you've figured out that it will gain you applause.
329
795000
2000
เมื่อคุณพบว่ามันได้รับเสียงปรบมือ
13:32
It's not enough to just teach that you can express yourself.
330
797000
3000
แค่การเป็นตัวคุณเองมันยังไม่พอ
13:35
You have to grow and explore
331
800000
2000
คุณต้องเติบโต
ค้นหาสิ่งใหม่ๆ
ค้นหาสิ่งใหม่ๆ
13:37
and take risks and challenge yourself.
332
802000
2000
ต้องลองเสี่ยง
ท้าทายตัวเอง
ท้าทายตัวเอง
13:39
And that is step three:
333
804000
3000
และนั่นคือขั้นตอนที่สาม
13:42
infusing the work you're doing
334
807000
2000
ใส่ใจในงานที่คุณทำ
13:44
with the specific things that make you you,
335
809000
2000
ด้วยการใส่รายละเอียดที่เป็นตัวคุณ
13:46
even while those things are always changing.
336
811000
2000
แม้ขณะที่สิ่งเหล่านั้น
เปลี่ยนแปลง
เปลี่ยนแปลง
13:48
Because step three never ends.
337
813000
3000
เพราะว่าขั้นตอนที่สาม
ไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่มีที่สิ้นสุด
13:51
But you don't get to start on step three,
338
816000
2000
แต่คุณข้าม
ไปขั้นที่สามไม่ได้
ไปขั้นที่สามไม่ได้
13:53
until you take step one first: I can.
339
818000
3000
จนกว่าคุณจะเริ่มขั้นที่หนึ่ง
ขั้นที่ "คุณทำได้"
ขั้นที่ "คุณทำได้"
13:56
I travel a lot while I'm teaching,
340
821000
2000
ฉันเดินทางเยอะมาก
ตอนที่สอน
ตอนที่สอน
13:58
and I don't always get to watch all of my students reach their step three,
341
823000
3000
และฉันไม่ได้เห็น
นักเรียนทุกคนก้าวถึงขั้นที่สาม
นักเรียนทุกคนก้าวถึงขั้นที่สาม
14:01
but I was very lucky with Charlotte,
342
826000
2000
แต่ฉันโชคดีที่ได้เห็นชาร์ล็อตต์
14:03
that I got to watch her journey unfold the way it did.
343
828000
3000
ที่ฉันได้เห็นการเดินทางของเธอ
14:06
I watched her realize
344
831000
2000
ฉันมองเธอเรียนรู้
ว่าการใส่สิ่งที่เธอรู้ว่าเป็นจริงเข้าไป
14:08
that, by putting the things that she knows to be true into the work she's doing,
345
833000
3000
14:11
she can create poems that only Charlotte can write --
346
836000
3000
เธอสามารถเขียนกลอนที่
มีแค่เธอที่เขียนได้
มีแค่เธอที่เขียนได้
14:14
about eyeballs and elevators and Dora the Explorer.
347
839000
3000
เกี่ยวกับลูกตา และลิฟต์
และดอร่า สาวน้อยนักผจญภัย
และดอร่า สาวน้อยนักผจญภัย
14:17
And I'm trying to tell stories only I can tell --
348
842000
2000
และฉันพยายามจะเล่าเรื่อง
ที่มีแต่ฉันที่เล่าได้
ที่มีแต่ฉันที่เล่าได้
14:19
like this story.
349
844000
2000
อย่างเช่นเรื่องนี้
14:21
I spent a lot of time thinking about the best way to tell this story,
350
846000
3000
ฉันใช้เวลาค่อนข้างนาน
เพื่อหาวิธีที่ดีที่สุดที่จะเล่าเรื่องนี้
เพื่อหาวิธีที่ดีที่สุดที่จะเล่าเรื่องนี้
14:24
and I wondered if the best way
351
849000
2000
และฉันไม่แน่ใจว่า
วิธีที่ดีที่สุด
วิธีที่ดีที่สุด
จะเป็นพาวเวอร์พอยท์
หนังสั้น
หนังสั้น
14:26
was going to be a PowerPoint or a short film --
352
851000
2000
14:28
and where exactly was the beginning or the middle or the end?
353
853000
2000
หรือตรงไหนกันแน่คือตอนเริ่ม
ตอนกลาง หรือตอนจบ
ตอนกลาง หรือตอนจบ
14:30
And I wondered whether I'd get to the end of this talk
354
855000
3000
และฉันสงสัยว่า
ตอนจบของทอล์คนี้
ตอนจบของทอล์คนี้
14:33
and finally have figured it all out, or not.
355
858000
3000
ฉันจะเข้าใจมันทั้งหมด
หรือเปล่า
หรือเปล่า
14:36
And I always thought that my beginning was at the Bowery Poetry Club,
356
861000
2000
และฉันจะคิดเสมอว่าจุดเริ่มต้น
คือที่คลับที่ฉันเคยไป
คือที่คลับที่ฉันเคยไป
14:38
but it's possible that it was much earlier.
357
863000
3000
แต่มันเป็นไปได้ว่า
จุดเริ่มอาจจะเกิดก่อนหน้านั้น
จุดเริ่มอาจจะเกิดก่อนหน้านั้น
14:41
In preparing for TED,
358
866000
2000
ตอนที่ฉันเตรียมมาพูด TED
14:43
I discovered this diary page in an old journal.
359
868000
2000
ฉันพบกับหน้านึงในไดอารี่เล่มเก่าของฉัน
14:45
I think December 54th was probably supposed to be 24th.
360
870000
4000
ฉันคิดว่าวันที่ 54 ธันวาคม
ควรจะเป็นวันที่ 24
ควรจะเป็นวันที่ 24
14:49
It's clear that when I was a child,
361
874000
2000
มันชัดเจนว่า เมื่อตอนที่ฉันเป็นเด็ก
14:51
I definitely walked through life like this.
362
876000
2000
ฉันเดินผ่านชีวิตของฉันแบบนี้
14:53
I think that we all did.
363
878000
2000
ฉันคิดว่า
พวกเราทุกคนก็เหมือนกัน
พวกเราทุกคนก็เหมือนกัน
14:55
I would like to help others rediscover that wonder --
364
880000
3000
ฉันอยากจะช่วยให้คนอื่น
ค้นพบความรู้สึกนั้น
ค้นพบความรู้สึกนั้น
14:58
to want to engage with it, to want to learn,
365
883000
2000
ความอยากที่จะเป็นส่วนร่วม
ที่จะเรียนรู้
ที่จะเรียนรู้
15:00
to want to share what they've learned,
366
885000
2000
ที่จะแชร์เรื่องราว
ที่ได้เรียนรู้มา
ที่ได้เรียนรู้มา
15:02
what they've figured out to be true
367
887000
2000
เรื่องที่เขาพบว่าเป็นความจริง
15:04
and what they're still figuring out.
368
889000
2000
และเรื่องที่เขายังคง
พยายามหาคำตอบ
พยายามหาคำตอบ
15:06
So I'd like to close with this poem.
369
891000
3000
ฉันเลยขอปิดด้วยกลอนบทนี้
15:09
When they bombed Hiroshima,
370
894000
3000
ตอนที่ระเบิดลงฮิโรชิม่า
15:12
the explosion formed a mini-supernova
371
897000
3000
การปะทุก่อให้เกิดซูเปอร์โนวา
15:15
so every living animal, human or plant
372
900000
3000
ทำให้ทุกสิ่งมีชีวิต
สัตว์ มนุษย์ หรือพืช
สัตว์ มนุษย์ หรือพืช
15:18
that received direct contact
373
903000
2000
ที่ได้รับการสัมผัสโดยตรง
15:20
with the rays from that sun
374
905000
2000
จากรังสีแผดร้อนนั้น
15:22
was instantly turned to ash.
375
907000
2000
แหลกสลายเป็นผุยผง
15:24
And what was left of the city soon followed.
376
909000
2000
และสิ่งที่ถูกทิ้งไว้กับเมืองนั้น
15:26
The long-lasting damage of nuclear radiation
377
911000
2000
การทำลายล้างของรังสีนิวเคลียร์
15:28
caused an entire city and its population
378
913000
3000
ทำให้เมืองทั้งเมือง และผู้คน
15:31
to turn into powder.
379
916000
3000
กลายเป็นฝุ่นละออง
15:34
When I was born, my mom says I looked around the whole hospital room
380
919000
3000
ตอนที่ฉันเกิด แม่บอกว่า
ฉันมองไปรอบๆ ห้อง
ฉันมองไปรอบๆ ห้อง
15:37
with a stare that said, "This? I've done this before."
381
922000
4000
กับสายตาที่พูดว่า
"ฉันเคยทำสิ่งนี้มาก่อน"
"ฉันเคยทำสิ่งนี้มาก่อน"
15:41
She says I have old eyes.
382
926000
2000
เธอบอกว่าฉันมี
นัยน์ตาของผู้ผ่านโลก
นัยน์ตาของผู้ผ่านโลก
15:43
When my Grandpa Genji died, I was only five years old,
383
928000
3000
ตอนที่คุณตาเกนจิตาย
ฉันอายุแค่ห้าขวบ
ฉันอายุแค่ห้าขวบ
15:46
but I took my mom by the hand and told her,
384
931000
2000
แต่ฉันกุมมือของแม่ไว้ และบอกว่า
15:48
"Don't worry, he'll come back as a baby."
385
933000
3000
"อย่ากังวลเลย
คุณตาจะกลับมาเกิดใหม่"
คุณตาจะกลับมาเกิดใหม่"
15:51
And yet, for someone who's apparently done this already,
386
936000
3000
ถึงอย่างนั้น แม้ว่าฉันจะเคย
ทำสิ่งนี้มาก่อน
ทำสิ่งนี้มาก่อน
15:54
I still haven't figured anything out yet.
387
939000
3000
ฉันยังคงไม่เข้าใจมัน
15:57
My knees still buckle every time I get on a stage.
388
942000
3000
ขาของฉันยังคงสั่น
ทุกครั้งที่ก้าวขึ้นเวที
ทุกครั้งที่ก้าวขึ้นเวที
16:00
My self-confidence can be measured out
389
945000
2000
ความมั่นใจของฉันถูกตวงได้
16:02
in teaspoons mixed into my poetry,
390
947000
2000
ด้วยช้อนชา
ผสมลงไปในบทกลอน
ผสมลงไปในบทกลอน
16:04
and it still always tastes funny in my mouth.
391
949000
3000
และมันยังคงให้รสประหลาด
ทุกครั้งที่ชิม
ทุกครั้งที่ชิม
16:07
But in Hiroshima, some people were wiped clean away,
392
952000
3000
แต่ที่ฮิโรชิม่า
คนถูกลบออกไป
คนถูกลบออกไป
16:10
leaving only a wristwatch or a diary page.
393
955000
3000
เหลือไว้แค่นาฬิกาข้อมือ
หรือหน้าไดอารี่
หรือหน้าไดอารี่
16:13
So no matter that I have inhibitions to fill all my pockets,
394
958000
3000
ดังนั้น ถึงแม้จะถูกขวาง
ไม่ให้เติมเต็มกระเป๋าของฉัน
ไม่ให้เติมเต็มกระเป๋าของฉัน
16:16
I keep trying,
395
961000
2000
ฉันยังคงพยายาม
16:18
hoping that one day I'll write a poem
396
963000
2000
หวังว่าวันนึง
ฉันจะเขียนบทกลอน
ฉันจะเขียนบทกลอน
16:20
I can be proud to let sit in a museum exhibit
397
965000
2000
ให้มันได้เป็นสิ่งหนึ่งในพิพิธภัณฑ์
16:22
as the only proof I existed.
398
967000
2000
เพื่อเป็นหลักฐานเดียว
ว่าฉันเคยมีชีวิตอยู่
ว่าฉันเคยมีชีวิตอยู่
16:24
My parents named me Sarah,
399
969000
2000
พ่อแม่ตั้งชื่อฉันว่า ซาร่า
16:26
which is a biblical name.
400
971000
2000
ซึ่งเป็นชื่อจากคัมภีร์ไบเบิล
16:28
In the original story, God told Sarah she could do something impossible
401
973000
3000
ในต้นเรื่อง พระเจ้าบอกซาร่าว่า
เธอสามารถทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
เธอสามารถทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
16:31
and she laughed,
402
976000
3000
เธอหัวเราะ
16:34
because the first Sarah,
403
979000
2000
เพราะว่าซาร่าคนนั้น
เธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรที่เป็นไปไม่ได้
16:36
she didn't know what to do with impossible.
404
981000
2000
16:38
And me? Well, neither do I,
405
983000
3000
ฉันหรือ เอ่อ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
16:41
but I see the impossible every day.
406
986000
2000
แต่ฉันเห็นความเป็นไปไม่ได้ทุกวัน
16:43
Impossible is trying to connect in this world,
407
988000
3000
ความเป็นไปไม่ได้กำลังพยายาม
จะเชื่อมต่อโลกใบนี้
จะเชื่อมต่อโลกใบนี้
16:46
trying to hold onto others while things are blowing up around you,
408
991000
2000
ยึดเหนี่ยวผู้อื่น
ตอนที่สิ่งรอบตัวคุณแหลกสลาย
ตอนที่สิ่งรอบตัวคุณแหลกสลาย
16:48
knowing that while you're speaking,
409
993000
2000
รู้ไว้ว่าตอนที่คุณกำลังพูดอยู่นี้
16:50
they aren't just waiting for their turn to talk -- they hear you.
410
995000
3000
มันไม่ได้แค่รอเวลาที่มันจะพูด
มันได้ยินคุณ
มันได้ยินคุณ
16:53
They feel exactly what you feel
411
998000
2000
มันรู้สึกแบบเดียวกับที่คุณรู้สึก
16:55
at the same time that you feel it.
412
1000000
2000
เวลาเดียวกับที่คุณรู้สึก
16:57
It's what I strive for every time I open my mouth --
413
1002000
2000
มันคือเป้าหมายของฉัน
ทุกครั้งที่ฉันเปิดปากพูด
ทุกครั้งที่ฉันเปิดปากพูด
16:59
that impossible connection.
414
1004000
2000
นั่นคือการเชื่อมต่อที่เป็นไปไม่ได้
17:01
There's this piece of wall in Hiroshima
415
1006000
3000
มีผนังส่วนหนึ่งที่ฮิโรชิม่า
17:04
that was completely burnt black by the radiation.
416
1009000
3000
ที่ถูกเผาจนมอดไหม้ด้วยรังสี
17:07
But on the front step, a person who was sitting there
417
1012000
2000
แต่ที่บันไดขั้นแรก
คนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
คนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
17:09
blocked the rays from hitting the stone.
418
1014000
2000
ป้องกันรังสีไม่ให้สัมผัสแผ่นหิน
17:11
The only thing left now
419
1016000
2000
สิ่งเดียวที่เหลือตอนนี้
17:13
is a permanent shadow of positive light.
420
1018000
2000
คือรอยเงาของแสงสว่าง
17:15
After the A-bomb,
421
1020000
2000
หลังจากระเบิดครั้งนั้น
17:17
specialists said it would take 75 years
422
1022000
2000
ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า มันจะใช้เวลา 75 ปี
17:19
for the radiation-damaged soil of Hiroshima City
423
1024000
3000
กว่าที่พื้นดินในฮิโรชิม่า
17:22
to ever grow anything again.
424
1027000
2000
จะสามารถใช้เพาะปลูกได้อีกครั้ง
17:24
But that spring, there were new buds popping up from the earth.
425
1029000
3000
แต่ในฤดูใบไม้ผลินั้น
ต้นกล้ากลับงอกออกมาจากพื้นโลก
ต้นกล้ากลับงอกออกมาจากพื้นโลก
17:27
When I meet you, in that moment,
426
1032000
2000
ตอนที่ฉันพบคุณ ณ ขณะนั้น
17:29
I'm no longer a part of your future.
427
1034000
2000
ฉันไม่ใช่ส่วนหนึ่งของ
อนาคตของคุณอีกต่อไป
อนาคตของคุณอีกต่อไป
17:31
I start quickly becoming part of your past.
428
1036000
2000
ฉันกลายมาเป็นส่วนหนึ่ง
ของอดีตของคุณ
ของอดีตของคุณ
17:33
But in that instant, I get to share your present.
429
1038000
3000
แต่ ณ เวลานั้น
ฉันได้แชร์ปัจจุบันของคุณ
ฉันได้แชร์ปัจจุบันของคุณ
17:36
And you, you get to share mine.
430
1041000
2000
และคุณได้แชร์
ปัจจุบันของฉัน
ปัจจุบันของฉัน
17:38
And that is the greatest present of all.
431
1043000
2000
และนั่นคือของขวัญที่ดีที่สุด
17:40
So if you tell me I can do the impossible,
432
1045000
2000
เพราะฉะนั้น ถ้าคุณบอกว่าฉัน
สามารถทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
สามารถทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
17:42
I'll probably laugh at you.
433
1047000
2000
ฉันคงจะหัวเราะใส่คุณ
17:44
I don't know if I can change the world yet,
434
1049000
2000
เพราะฉันไม่รู้ว่า
จะสามารถเปลี่ยนโลกใบนี้ได้รึยัง
จะสามารถเปลี่ยนโลกใบนี้ได้รึยัง
17:46
because I don't know that much about it --
435
1051000
2000
เพราะฉันไม่รู้จักมันมากนัก
17:48
and I don't know that much about reincarnation either,
436
1053000
2000
และฉันไม่รู้เกี่ยวกับ
การกลับชาติมาเกิด
การกลับชาติมาเกิด
17:50
but if you make me laugh hard enough,
437
1055000
2000
แต่ถ้าคุณทำให้ฉันหัวเราะมากพอ
17:52
sometimes I forget what century I'm in.
438
1057000
3000
บางครั้งฉันจะลืมว่า
อยู่ในยุคไหน
อยู่ในยุคไหน
17:55
This isn't my first time here. This isn't my last time here.
439
1060000
3000
นี่ไม่ใช่ชีวิตแรกของฉัน
และนี่ไม่ใช่ชีวิตสุดท้าย
และนี่ไม่ใช่ชีวิตสุดท้าย
17:58
These aren't the last words I'll share.
440
1063000
2000
นี่จะไม่ใช่คำพูดสุดท้ายที่ฉันจะแชร์
18:00
But just in case, I'm trying my hardest
441
1065000
3000
แต่อย่างไรก็ตาม
ฉันพยายามอย่างดีที่สุด
ฉันพยายามอย่างดีที่สุด
18:03
to get it right this time around.
442
1068000
3000
ที่จะทำให้มันใช่ในครั้งนี้
18:06
Thank you.
443
1071000
2000
ขอบคุณค่ะ
18:08
(Applause)
444
1073000
4000
(เสียงปรบมือ)
18:12
Thank you.
445
1077000
2000
ขอบคุณ
18:14
(Applause)
446
1079000
2000
(เสียงปรบมือ)
18:16
Thank you.
447
1081000
2000
ขอบคุณค่ะ
18:18
(Applause)
448
1083000
4000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Sarah Kay - PoetA performing poet since she was 14 years old, Sarah Kay is the founder of Project VOICE, an organization that uses spoken word poetry as a literacy and empowerment tool.
Why you should listen
Plenty of 14-year-old girls write poetry. But few hide under the bar of the famous Bowery Poetry Club in Manhattan’s East Village absorbing the talents of New York’s most exciting poets. Not only did Sarah Kay do that -- she also had the guts to take its stage and hold her own against performers at least a decade her senior. Her talent for weaving words into poignant, funny, and powerful performances paid off.
Sarah holds a Masters degree in the art of teaching from Brown University and an honorary doctorate in humane letters from Grinnell College. Her first book, B, was ranked the number one poetry book on Amazon.com. Her second book, No Matter the Wreckage, is available from Write Bloody Publishing.
Sarah also founded Project VOICE, an organization that uses spoken word poetry as a literacy and empowerment tool. Project VOICE runs performances and workshops to encourage people to engage in creative self-expression in schools and communities around the world.
Sarah Kay | Speaker | TED.com