TED2002
Arthur Ganson: Moving sculpture
อาร์เธอร์ แกนสัน สร้างประติมากรรมเคลื่อนไหว
Filmed:
Readability: 3.2
928,010 views
ประติมากรและวิศวกร อาร์เธอร์ แกนสัน (Arthur Ganson) เล่าถึงงานของเขา -- จลนศิลป์ (kinetic art) ที่ทั้งเข้าถึงแนวคิดทางปรัชญาได้อย่างลุ่มลึกและยังสนุกสนานอย่างน่าทึ่งในยามมอง
Arthur Ganson - Sculptor
Arthur Ganson's kinetic metal sculptures mix high art with gearhead humor. He's also the inventor of the kids' construction toy Toobers & Zots. Full bio
Arthur Ganson's kinetic metal sculptures mix high art with gearhead humor. He's also the inventor of the kids' construction toy Toobers & Zots. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:18
A few words about how I got started,
0
0
2000
ขอเล่าสั้นๆว่าผมเริ่มทำพวกนี้ได้ยังไง
00:20
and it has a lot to do with happiness, actually.
1
2000
4000
จริงๆแล้ว ทั้งหลายทั้งแหล่ก็เป็นเรื่องของความสุขนั่นแหละครับ
00:24
When I was a very young child, I was extremely introverted
2
6000
3000
ตอนที่ผมยังเป็นเด็กเล็กๆ ผมขี้อายมากเลย
00:27
and very much to myself.
3
9000
3000
แล้วก็มีโลกส่วนตัวสูงมาก
00:30
And, kind of as a way of surviving,
4
12000
3000
ซึ่งก็เป็นเหมือนวิธียังชีวิตให้รอดแบบหนึ่ง
00:33
I would go into my own very personal space,
5
15000
3000
ผมจะเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวของผมเอง
00:36
and I would make things.
6
18000
2000
แล้วผมก็จะทำของพวกนี้
00:38
I would make things for people
7
20000
2000
ผมทำพวกนี้ให้คนอื่นครับ
00:40
as a way of, you know, giving, showing them my love.
8
22000
4000
เป็นวิธีที่คุณก็รู้ครับว่าคือ การให้ การแสดงออกซึ่งความรัก
00:44
I would go into these private places,
9
26000
3000
ผมจะเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัว
00:47
and I would put my ideas and my passions into objects --
10
29000
4000
แล้วผมจะใส่แนวความคิดและแรงปรารถนาเข้าไปในชิ้นงาน
00:51
and sort of learning how to speak with my hands.
11
33000
3000
แล้วก็ทำนองว่าเรียนรู้การคุยกับมือตัวเองยังไง
00:54
So, the whole activity of working with my hands and creating objects
12
36000
4000
ดังนั้น กิจกรรมทั้งหมดของการทำงานด้วยมือกับการสร้างสรรค์ชิ้นงาน
00:58
is very much connected with not only the idea realm,
13
40000
5000
เกี่ยวเนื่องอย่างเหนียวแน่น ไม่ใช่เพียงแค่โลกของแนวความคิด
01:03
but also with very much the feeling realm.
14
45000
3000
แต่เป็นโลกของความรู้สึกด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ
01:07
And the ideas are very disparate.
15
49000
4000
และแนวความคิดก็ต่างกันไปคนละทิศละทาง
01:11
I'm going to show you many different kinds of pieces,
16
53000
3000
ผมจะให้คุณดูชิ้นงานหลายๆประเภทนะครับ
01:14
and there's no real connection between one or the other,
17
56000
3000
และไม่มีความเกี่ยวข้องกันระหว่างงานชิ้นไหนเลย
01:17
except that they sort of come out of my brain,
18
59000
2000
ยกเว้นว่าชิ้นงานพวกนี้ทำนองว่าออกมาจากสมองของผมครับ
01:19
and they're all different sort of thoughts that are triggered
19
61000
4000
และมันก็สะท้อนถึงความคิดต่างๆนานาที่เกิดขึ้น
01:23
by looking at life, and seeing nature and seeing objects,
20
65000
4000
จากการครุ่นคิดเรื่องชีวิต การมองดูธรรมชาติและวัตถุ
01:27
and just having kind of playful random thoughts about things.
21
69000
4000
และเพียงแค่ีความคิดแบบสนุกๆนั่นบ้างนี่บ้างเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
01:31
When I was a child, I started to explore motion.
22
73000
8000
ตอนผมยังเด็ก ผมเริ่มค้นคว้าเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว
01:39
I fell in love with the way things moved,
23
81000
2000
ผมตกหลุมรักกับวิธีที่สิ่งต่างๆเคลื่อนไหว
01:41
so I started to explore motion by making little flipbooks.
24
83000
5000
ผมจึงเริ่มศึกษาการเคลื่อนไหวโดยทำเป็นสมุดภาพเคลื่อนไหวอันเล็กๆ
01:46
And this is one that I did, probably like when I was around seventh grade,
25
88000
4000
นี่เป็นเล่มนึงที่ผมทำขึ้นมา น่าจะตอนที่ผมอยู่ประมาณชั้น ม.1
01:50
and I remember when I was doing this,
26
92000
3000
ผมจำได้ว่า ตอนที่ผมทำ
01:53
I was thinking about that little rock there,
27
95000
3000
ผมกำลังคิดไปถึงหินก้อนเล็กนั่น
01:56
and the pathway of the vehicles as they would fly through the air,
28
98000
5000
และวิถีที่รถจะพลิกหมุนในอากาศ
02:01
and how the characters --
29
103000
2000
และตัวการ์ตูนพวกนี้
02:03
(Laughter) --
30
105000
1000
(เสียงหัวเราะ)
02:04
would come shooting out of the car,
31
106000
2000
จะพุ่งออกจากรถยังไง
02:06
so, on my mind, I was thinking about the trajectory of the vehicles.
32
108000
7000
ดังนั้น ในหัวผม ผมกำลังคิดถึงแนววิถีของรถ
02:13
And of course, when you're a little kid, there's always destruction.
33
115000
3000
และก็แน่นอนครับ ตอนคุณยังเล็กๆ จะมีอะไรแบบทำลายล้างเสมอ
02:16
So, it has to end with this --
34
118000
2000
ดังนั้น ก็เลยจบแบบนี้ครับ
02:18
(Laughter) --
35
120000
1000
(เสียงหัวเราะ)
02:19
gratuitous violence.
36
121000
2000
การทำลายล้างด้วยเสน่หา
02:21
(Laughter)
37
123000
2000
(เสียงหัวเราะ)
02:23
So that was how I first started to explore the way things moved,
38
125000
6000
นั่นคือความเป็นมาของผมในการเริ่มค้นคว้าวิธีที่สิ่งต่างๆเคลื่อนไหว
02:29
and expressed it.
39
131000
2000
และสื่อมันออกมา
02:31
Now, when I went to college,
40
133000
2000
พอผมเข้ามหาวิทยาลัย
02:33
I found myself making fairly complicated, fragile machines.
41
135000
7000
ผมพบว่าตัวเองมักประดิษฐ์กลไกแบบต่างๆที่เปราะบางทว่าสลับซับซ้อน
02:40
And this really came about
42
142000
3000
และจริงๆแล้วนี่ก็มาจาก
02:43
from having many different kinds of interests.
43
145000
3000
การมีความสนใจที่แตกต่างหลากหลาย
02:46
When I was in high school, I loved to program computers,
44
148000
3000
ตอนผมอยู่มัธยม ผมชอบเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์
02:49
so I sort of liked the logical flow of events.
45
151000
4000
ผมจึงออกจะชอบตรรกะของการดำเนินเหตุการณ์ต่างๆ
02:54
I was also very interested in perhaps going into surgery
46
156000
5000
แล้วผมก็ยังสนใจอีกว่าผมอาจจะเข้าสู่วงการศัลยกรรม
02:59
and becoming a surgeon,
47
161000
2000
เป็นหมอศัลย์
03:01
because it meant working with my hands
48
163000
2000
เพราะว่านั่นหมายถึงการทำงานโดยใช้มือ
03:03
in a very focused, intense way.
49
165000
3000
อย่างเอาจริงเอาจังและต้องเพ่งสมาธิสูง
03:06
So, I started taking art courses,
50
168000
2000
แล้วผมก็เริ่มลงเรียนวิชาศิลปะ
03:08
and I found a way to make sculpture
51
170000
3000
และผมค้นพบวิธีสร้างประติมากรรม
03:11
that brought together my love for being very precise with my hands,
52
173000
4000
ที่ผูกโยงความชอบที่จะทำในสิ่งที่ต้องอาศัยความเที่ยงตรงมากๆด้วยการใช้มือ
03:15
with coming up with different kinds of logical flows of energy through a system.
53
177000
10000
กับตรรกะการดำเนินไปในรูปแบบแตกต่างหลากหลายของพลังงานในระบบ
03:25
And also, working with wire -- everything that I did
54
187000
6000
แล้วก็ทำงานกับเส้นลวดด้วย--ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำมา
03:31
was both a visual and a mechanical engineering decision
55
193000
6000
ต้องอาศัยทั้งการตัดสินใจด้วยสายตาและด้วยศาสตร์ทางวิศวกรรมเครื่องกล
03:37
at the same time.
56
199000
2000
ในเวลาเดียวกัน
03:39
So, I was able to sort of exercise all of that.
57
201000
2000
ดังนั้น ผมสามารถใช้ทักษะความชอบทั้งหมดพวกนี้ได้
03:41
Now, this kind of machine is as close as I can get to painting.
58
203000
6000
ครับ เครื่องกลแบบนี้ทำให้ผมเหมือนได้เข้าใกล้กับการเขียนรูปมากที่สุดแล้ว
03:47
And it's full of many little trivial end points,
59
209000
5000
แล้วมันก็เต็มไปด้วยจุดตรงปลายหลายๆจุดที่ไม่มีสาระสำคัญอะไร
03:52
like there's a little foot here that just drags around in circles
60
214000
5000
อย่างเช่น เท้าเล็กๆนี่ที่ก็แค่ลากไปเรื่อยๆในวงกลม
03:57
and it doesn't really mean anything.
61
219000
2000
และไม่ได้สื่อความหมายอะไรเลยจริงๆ
03:59
It's really just for the sort of joy of its own triviality.
62
221000
5000
จริงๆ มันเป็นเพียงอะไรที่เพลิดเพลินในการหาสาระไม่ได้ในตัวมันเอง
04:05
The connection I have with engineering
63
227000
3000
ความเชื่อมโยงที่ผมมีต่อวิศวกรรม
04:08
is the same as any other engineer, in that I love to solve problems.
64
230000
5000
ก็เหมือนกับวิศวกรคนอื่นๆนั่นแหละครับ คือผมชอบแก้โจทย์ปัญหา
04:13
I love to figure things out,
65
235000
2000
ผมชอบค้นคว้าหาคำตอบ
04:15
but the end result of what I'm doing is really completely ambiguous.
66
237000
5000
แต่ผลท้ายสุดในสิ่งที่ผมทำนั้นมีความคลุมเครืออย่างสมบูรณ์แบบจริงๆครับ
04:21
(Laughter)
67
243000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:23
That's pretty ambiguous.
68
245000
2000
ช่างคลุมเครือจริงๆเลยครับ
04:25
(Laughter)
69
247000
1000
(เสียงหัวเราะ)
04:27
The next piece that is going to come up
70
249000
5000
งานชิ้นต่อไปที่จะปรากฏ
04:32
is an example of a kind of machine that is fairly complex.
71
254000
9000
เป็นตัวอย่างของกลไกชนิดหนึ่งที่ซับซ้อนมากครับ
04:42
I gave myself the problem.
72
264000
2000
ผมตั้งโจทย์ปัญหาให้กับตัวเอง
04:44
Since I'm always liking to solve problems,
73
266000
2000
เนื่องด้วยผมชอบแก้โจทย์ปัญหาอยู่แล้ว
04:46
I gave myself the problem of turning a crank in one direction,
74
268000
4000
ผมก็เลยตั้งโจทย์ให้ตัวเองว่า ให้หมุนลานไปทิศทางเดียว
04:50
and solving all of the mechanical problems
75
272000
3000
แล้วให้มันตอบโจทย์ปัญหากลไกทั้งหมด
04:53
for getting this little man to walk back and forth.
76
275000
3000
ที่จะต้องพาผู้ชายตัวเล็กๆคนนี้ให้เดินไปและกลับ
04:57
So, when I started this, I didn't have an overall plan for the machine,
77
279000
4000
ดังนั้น ตอนที่ผมเริ่มทำ ผมไม่มีแผนสร้างกลไกอันนี้อย่างครอบคลุม
05:02
but I did have a sense of the gesture,
78
284000
3000
แต่ผมมีในใจคร่าวๆว่ากลไกนี้จะเคลื่อนไหวอย่างไร
05:05
and a sense of the shape and how it would occupy space.
79
287000
4000
ลักษณะออกมาแบบไหน และครอบครองพื้นที่อย่างไร
05:09
And then it was a matter of starting from one point
80
291000
3000
แล้วต่อจากนั้นก็เป็นเรื่องของการเริ่มสร้างจากจุดหนึ่งก่อน
05:12
and sort of building to that final point.
81
294000
3000
และก็สร้างต่อๆไปจนถึงจุดสุดท้าย
05:16
That little gear there switches back and forth to change direction.
82
298000
4000
เฟืองอันเล็กๆตรงนั้นเปลี่ยนข้างสลับไปมาเพื่อเปลี่ยนทิศทาง
05:21
And that's a little found object.
83
303000
2000
แล้วอันนั้นก็เป็นชิ้นส่วนเล็กๆที่ผมไปพบเข้า
05:25
So a lot of the pieces that I've made,
84
307000
3000
มีชิ้นงานที่ผมทำหลายๆชิ้น
05:28
they involve found objects.
85
310000
3000
ที่ประกอบด้วยชิ้นส่วนที่ผมไปพบเข้า
05:32
And it really -- it's almost like doing visual puns all the time.
86
314000
8000
แล้วมันก็เกือบจะเหมือนสิ่งที่มองได้ว่ามีความหมายสองนัยตลอดเลย
05:40
When I see objects, I imagine them in motion.
87
322000
3000
ผมเห็นอะไรเข้า ผมก็จะนึกภาพมันในท่าเคลื่อนไหว
05:43
I imagine what can be said with them.
88
325000
2000
ผมนึกภาพว่ามันจะสื่ออะไรออกมาได้บ้าง
05:45
This next one here, "Machine with Wishbone,"
89
327000
4000
อันถัดมาตรงนี้ เป็นกลไกที่ประกอบไปด้วยกระดูกง่ามอกไก่
05:49
it came about from playing with this wishbone after dinner.
90
331000
7000
มันเกิดจากการเล่นกับกระดูกง่ามอกไก่หลังอาหารเย็น
05:56
You know, they say, never play with your food --
91
338000
2000
เราต่างรู้กันนะครับว่าเขาบอกว่าอย่าเอาอาหารมาเล่นเป็นอันขาด
05:58
but I always play with things.
92
340000
2000
แต่ผมเล่นกับสิ่งของต่างๆอยู่เสมอ
06:00
So, I had this wishbone, and I thought,
93
342000
2000
พอผมมีกระดูกง่ามอกไก่อันนี้ ผมก็คิดขึ้นมาว่า
06:02
it's kind of like a cowboy who's been on his horse for too long.
94
344000
3000
มันดูเหมือนกับคาวบอยที่ควบม้ามานานเกิน
06:05
(Laughter)
95
347000
1000
(เสียงหัวเราะ)
06:06
And I started to make him walk across the table,
96
348000
3000
ผมจึงเริ่มทำให้เขาก้าวเดินไปบนโต๊ะครับ
06:09
and I thought, "Oh, I can make a little machine that will do that."
97
351000
3000
แล้วผมก็คิดขึ้นมาว่า "ใช่แล้ว เราทำกลไกลเล็กๆที่จะพาเขาเดินไปได้นิ"
06:14
So, I made this device, linked it up, and the wishbone walks.
98
356000
6000
ผมจึงทำเครื่องกลชิ้นนี้ขึ้นมาแล้วเชื่อมเข้ากับกระดูกง่ามอกไก่ แล้วมันก็เดินได้
06:20
And because the wishbone is bone -- it's animal --
99
362000
3000
และก็เพราะกระดูกง่ามอกไ่ก่มันคือกระดูก -- เป็นสัตว์ --
06:23
it's sort of a point where I think we can enter into it.
100
365000
5000
มันเป็นเหมือนกับจุดที่ผมว่าเราเอามาประยุกต์ใช้ได้
06:29
And that's the whole piece.
101
371000
2000
และนั่นก็เป็นชิ้นงานที่เสร็จสมบูรณ์ครับ
06:31
(Laughter)
102
373000
1000
(เสียงหัวเราะ)
06:32
That's about that big.
103
374000
3000
ใหญ่ขนาดนี้เลยครับ
06:35
(Applause)
104
377000
4000
(เสียงปรบมือ)
06:40
This kind of work is also very much like puppetry,
105
382000
5000
งานประเภทนี้จะคล้ายกับการสร้างหุ่นกระบอกมาก
06:45
where the found object is, in a sense, the puppet,
106
387000
4000
ตรงที่ของที่เราหาเจอเอามาใช้ จะว่าไปก็คือหุ่นกระบอก
06:49
and I'm the puppeteer at first, because I'm playing with an object.
107
391000
5000
และผมก็เป็นคนเชิดหุ่น ในที่แรกก็เพราะผมเล่นกับวัตถุสิ่งของนั่น
06:54
But then I make the machine, which is sort of the stand-in for me,
108
396000
4000
แต่ต่อมาผมสร้างกลไกขึ้นซึ่งก็เหมือนกับเป็นตัวแทนของผม
06:58
and it is able to achieve the action that I want.
109
400000
3000
และมันก็เคลื่อนไหวได้ตามแบบที่ผมต้องการ
07:03
The next piece I'll show you is a much more conceptual thought,
110
405000
7000
งานชิ้นต่อไปที่ผมจะนำเสนอเป็นแนวคิดเชิงมโนภาพยิ่งขึ้นไปอีกครับ
07:10
and it's a little piece called "Cory's Yellow Chair."
111
412000
3000
เป็นชิ้นงานเล็กๆที่ชื่อว่า "เก้าอี้สีเหลืองของคอรีย์ (Cory's Yellow Chair)"
07:14
I had this image in my mind, when I saw my son's little chair,
112
416000
5000
ผมมีมโนภาพขึ้นมาแบบนี้ตอนที่ผมเห็นเก้าอี้ตัวเล็กของลูกชาย
07:19
and I saw it explode up and out.
113
421000
4000
และผมก็เห็นมันแยกชิ้นส่วนกระจายไปคนละทิศ
07:24
And --
114
426000
2000
และ
07:28
so the way I saw this in my mind at first,
115
430000
3000
งั้น มโนภาพในตอนแรกที่เกิดในหัวผม
07:31
was that the pieces would explode up and out with infinite speed,
116
433000
4000
ก็คือชิ้นส่วนแยกกันกระจุยกระจายไปด้วยความเร็วไร้ขีดจำกัด
07:35
and the pieces would move far out,
117
437000
2000
และชิ้นส่วนจะเคลื่อนออกห่างไปไกลๆ
07:37
and then they would begin to be pulled back
118
439000
2000
ต่อจากนั้นจึงค่อยเริ่มกลับคืนมาสู่ที่เดิม
07:39
with a kind of a gravitational feel,
119
441000
2000
เหมือนถูกดึงดูดเข้าหากัน
07:41
to the point where they would approach infinite speed back to the center.
120
443000
4000
จนถึงจุดหนึ่งที่มันกลับมาที่จุดศูนย์กลางด้วยความเร็วไร้ขีดจำกัด
07:45
And they would coalesce for just a moment,
121
447000
3000
และก็จะอยู่รวมติดกันอย่างนั้นสักครู่
07:48
so you could perceive that there was a chair there.
122
450000
3000
พอให้เรารู้ได้ว่ามีเก้าอี้อยู่ตรงนั้น
07:51
For me, it's kind of a feeling about the fleetingness of the present moment,
123
453000
6000
สำหรับผม มันเป็นเหมือนความรู้สึกชั่วอึดใจเดียวของคำว่า ปัจจุบันขณะ
07:57
and I wanted to express that.
124
459000
2000
และผมก็อยากสื่อออกมา
07:59
Now, the machine is -- in this case, it's a real approximation of that,
125
461000
5000
เอาหล่ะครับ กลไกนั้นคือ -- ในกรณีนี้ มันเป็นการเทียบเคียงได้อย่างเป็นจริง
08:04
because obviously you can't move physical matter
126
466000
3000
เพราะชัดเจนว่าเราเคลื่อนย้ายสสารเชิงกายภาพไม่ได้
08:07
infinitely with infinite speed and have it stop instantaneously.
127
469000
4000
อย่างไร้การสิ้นสุดด้วยความเร็วไร้ีขีดจำกันและให้มันหยุดทันทีทันควัน
08:11
This whole thing is about four feet wide,
128
473000
4000
ทั้งชิ้นนี่กว้างประมาณ 4 ฟุตครับ
08:15
and the chair itself is only about a few inches.
129
477000
3000
และเก้าอี้ตัวนี้มีขนาดแค่ราว 2-3 นิ้วเท่านั้นเอง
08:18
(Applause)
130
480000
5000
(เสียงปรบมือ)
08:23
Now, this is a funny sort of conceptual thing,
131
485000
3000
เอาหล่ะครับ งานอันนี้เป็นแนวคิดเชิงมโนภาพแบบขำๆ
08:26
and yesterday we were talking about Danny Hillis' "10,000 Year Clock."
132
488000
5000
เมื่อวานนี้ เราพูดถึงนาฬิกาหมื่นปีของแดนนี่ ฮิลลีส (Danny Hillis)
08:31
So, we have a motor here on the left,
133
493000
2000
เราก็มีเลยมีมอเตอร์ตรงนี้ทางด้านซ้าย
08:33
and it goes through a gear train.
134
495000
3000
และมันเชื่อมผ่านรถไฟที่มีเฟืองนี่
08:36
There are 12 pairs of 50:1 reductions,
135
498000
5000
ที่ย่อขนาดลงมา 1 ใน 50 มีทั้งหมด 12 คู่ด้วยกัน
08:41
so that means that the final speed of that gear on the end
136
503000
5000
งั้นนั่นก็หมายถึงว่าความเร็วท้ายสุดของเฟืองในตอนท้าย
08:46
is so slow that it would take two trillion years to turn once.
137
508000
4000
ช้ามากจนต้องใช้เวลา 2 ล้านล้านปีที่จะหมุนครั้งหนึ่ง
08:50
So I've invented it in concrete, because it doesn't really matter.
138
512000
3000
ดังนั้น ผมจึงสร้างมันด้วยคอนกรีตเพราะไม่สำคัญว่ามันเป็นอะไรอยู่แล้วครับ
08:53
(Laughter)
139
515000
1000
(เสียงหัวเราะ)
08:54
Because it could run all the time.
140
516000
2000
เพราะว่ามันเดินเครื่องอยู่ตลอดเวลา
08:56
(Laughter)
141
518000
1000
(เสียงหัวเราะ)
08:57
Now, a completely different thought.
142
519000
4000
คราวนี้มาถึงแนวคิดที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
09:01
I'm always imagining myself in different situations.
143
523000
4000
ผมมักจะนึกภาพตัวเองอยู่ในสถานการณ์แบบต่างๆอยู่เสมอ
09:05
I'm imagining myself as a machine.
144
527000
2000
ผมกำลังนึกภาพว่าตัวเองเป็นเครื่องจักร
09:07
What would I love?
145
529000
2000
ผมจะนึกชอบอะไรบ้างนะ?
09:09
I would love to be bathed in oil.
146
531000
2000
ผมจะนึกอยากอาบตัวเองด้วยน้ำมัน
09:11
(Laughter)
147
533000
1000
(เสียงหัวเราะ)
09:12
So, this machine does nothing but just bathe itself in oil.
148
534000
5000
เพราะงั้น กลไกอันนี้ไม่ทำอะไรอื่นใดนอกจากแค่อาบตัวมันด้วยน้ำมัน
09:17
(Laughter)
149
539000
2000
(เสียงหัวเราะ)
09:19
(Applause)
150
541000
4000
(เสียงปรบมือ)
09:23
And it's really, just sort of --
151
545000
3000
แล้วจริงๆมันก็แค่ทำนองว่า--
09:26
for me, it was just really about the lusciousness of oil.
152
548000
3000
สำหรับผมนะครับ จริงๆมันเป็นเรื่องของ ความหวานล้ำของน้ำมัน ครับผม
09:29
(Laughter)
153
551000
1000
(เสียงหัวเราะ)
09:30
And then, I got a call from a friend
154
552000
3000
ต่อมา ผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนคนหนึ่ง
09:33
who wanted to have a show of erotic art,
155
555000
3000
ที่อยากจัดนิทรรศการแสดงผลงานกามิกศิลป์ (erotic art)
09:36
and I didn't have any pieces.
156
558000
2000
ผมไม่มีสักชิ้นเลย
09:38
But when she suggested to be in the show, this piece came to mind.
157
560000
4000
แต่พอเธอแนะนำผมให้ไปร่วมงานนี้ให้ได้ ผมก็นึกถึงชิ้นงานนี้ขึ้นมา
09:42
So, it's sort of related, but you can see it's much more overtly erotic.
158
564000
4000
มันก็ดูจะเกี่ยวกันอยู่นะ แต่คุณจะเห็นได้ว่ามันออกจะโจ่งครึ่มกว่ามาก
09:48
And this one I call "Machine with Grease."
159
570000
3000
และผมเรียกอันนี้ว่า "จัิกรกลจาระบี (Machine With Grease)"
09:51
It's just continually ejaculating, and it's --
160
573000
2000
มันหลั่งออกมาอย่างต่อเนื่องและมันก็
09:53
(Laughter) --
161
575000
1000
(เสียงหัวเราะ)
09:54
this is a happy machine, I'll tell you.
162
576000
3000
เป็นกลไกที่มีความสุขนะครับ ขอบอก
09:57
(Laughter)
163
579000
1000
(เสียงหัวเราะ)
09:58
It's definitely happy.
164
580000
2000
มีความสุขแท้แน่นอน
10:02
From an engineering point of view,
165
584000
3000
จากมุมมองทางวิศวกรรม
10:05
this is just a little four-bar linkage.
166
587000
2000
นี่ก็เป็นเพียงการเชื่อมต่อแกนสี่อัน
10:07
And then again, this is a found object, a little fan that I found.
167
589000
5000
และก็อีกครั้งครับ นี่เป็นสิ่งของที่ผมพบเข้า เป็นพัดอันเล็กๆที่ผมหาเจอ
10:12
And I thought, what about the gesture of opening the fan,
168
594000
3000
ผมคิดว่า 'ถ้าลองทำเป็นการคลี่พัดดูล่ะ
10:15
and how simply could I state something.
169
597000
3000
เราจะนำเสนอเนื้อหาบางอย่างให้ดูเรียบง่ายยังไงได้นะ'
10:18
And, in a case like this, I'm trying to make something which is clear
170
600000
8000
และในกรณีแบบนี้ ผมกำลังพยายามทำชิ้นงานที่สื่อบางอย่างออกมาอย่างชัดเจน
10:26
but also not suggestive of any particular kind of animal or plant.
171
608000
5000
และก็ไม่ได้ชี้เป็นนัยถึงสัตว์หรือพืชชนิดใดโดยเฉพาะ
10:33
For me, the process is very important,
172
615000
5000
สำหรับผม กระบวนการสร้างงานมีความสำคัญมาก
10:38
because I'm inventing machines,
173
620000
2000
เพราะผมประดิษฐ์กลไกขึ้นมา
10:40
but I'm also inventing tools to make machines,
174
622000
3000
แล้วก็ยังประดิษฐ์เครื่องมือที่ใช้สร้างกลไกพวกนี้ด้วย
10:43
and the whole thing is all sort of wrapped up from the beginning.
175
625000
3000
และทั้งหมดนี้ก็เกี่ยวประสานเข้าด้วยกันมาตั้งแต่แรก
10:46
So this is a little wire-bending tool.
176
628000
3000
นี่ก็คืออุปกรณ์ดัดลวดอันเล็กๆ
10:49
After many years of bending gears with a pair of pliers,
177
631000
3000
หลังจากนานปีที่ผมใช้คีมดัดลวดทำเป็นฟันเฟือง
10:52
I made that tool, and then I made this other tool
178
634000
3000
ผมก็ทำเครื่องมือชิ้นนี้ขึ้น ต่อจากนั้น ผมก็ทำเครื่องมือนี้อีกอัน
10:55
for sort of centering gears very quickly --
179
637000
3000
สำหรับปรับศูนย์กลางเฟืองได้อย่างรวดเร็ว
10:59
sort of developing my own little world of technology.
180
641000
3000
คล้ายเป็นการพัฒนาโลกเทคโนโลยีใบเล็กๆของผมเอง
11:02
My life completely changed when I found a spot welder.
181
644000
6000
ชีวิตผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงครับเมื่อผมค้นพบเครื่องบัดกรีแบบจุด
11:08
(Laughter)
182
650000
1000
(เสียงหัวเราะ)
11:09
And that was that tool.
183
651000
2000
และนั่นก็คือเครื่องบัดกรีครับ
11:11
It completely changed what I could do.
184
653000
2000
มันเปลี่ยนขอบเขตของสิ่งที่ผมสามารถทำได้ไปอย่างสิ้นเชิง
11:13
Now here, I'm going to do a very poor job of silver soldering.
185
655000
4000
นี่นะครับ ผมกำลังจะบัดกรีอย่างหยาบๆ ใช้โลหะเงินในการเชื่อม
11:18
This is not the way they teach you to silver solder when you're in school.
186
660000
5000
นี่ไม่ใช่วิธีบัดกรีด้วยโลหะเงินที่สอนกันในวิทยาลัย
11:23
I just like, throw it in.
187
665000
2000
ผมก็แค่แต้มๆมันเข้าไป
11:25
I mean, real jewelers put little bits of solder in.
188
667000
2000
จริงๆ ช่างอัญมณีตัวจริงใส่โลหะสำหรับเชื่อมเข้าไปนิดเดียว
11:28
So, that's a finished gear.
189
670000
3000
นั่นก็เป็นเฟืองที่ทำเสร็จแล้ว
11:32
When I moved to Boston,
190
674000
2000
ตอนที่ผมย้ายมาอยู่บอสตัน
11:34
I joined a group called the World Sculpture Racing Society.
191
676000
5000
ผมเข้าร่วมกับกลุ่มที่เรียกว่า สมาคมวิ่งแข่งประติมากรรมโลก (World Sculpture Racing Society)
11:39
(Laughter)
192
681000
1000
(เสียงหัวเราะ)
11:40
And the idea, their premise was that we wanted to show
193
682000
7000
แนวคิด ข้อจัดตั้งของกลุ่ม ก็คือ เราต้องการจะนำเสนอ
11:47
pieces of sculpture on the street,
194
689000
2000
ชิ้นงานประติมากรรมไปบนท้องถนน
11:49
and there'd be no subjective decision about what was the best.
195
691000
4000
และจะไม่มีหลักเกณฑ์แบบอัตวิสัยในการตัดสินว่าชิ้นไหนดีที่สุด
11:53
It would be -- whatever came across the finish line first would be the winner.
196
695000
2000
ชิ้นไหนก็ตามที่เข้าเส้นชัยก่อนจะเป็นผู้ชนะ
11:55
(Laughter)
197
697000
1000
(เสียงหัวเราะ)
11:56
So I made -- this is my first racing sculpture,
198
698000
4000
ผมจึงทำ -- อันนี้เป็นประติมากรรมเพื่อวิ่งแข่งขันชิ้นแรกของผม
12:00
and I thought, "Oh, I'm going to make a cart,
199
702000
2000
ผมคิด "อื้อ เราจะทำรถเข็น
12:02
and I'm going to have it --
200
704000
2000
แล้วเราก็จะให้มัน--
12:04
I'm going to have my hand writing 'faster,'
201
706000
2000
เราจะให้มันเขียนด้วยลายมือของเราว่า 'เร็วขึ้นอีก'
12:06
so as I run down the street, the cart's going to talk to me
202
708000
4000
งั้น พอเราวิ่งลงไปตามถนน รถเข็นนี่ก็จะสื่อสารพูดคุยกับเราได้
12:10
and it's going to go, 'Faster, faster!' "
203
712000
3000
มันก็จะบอกว่า 'เร็วขึ้นอีก เร็วขึ้นอีก!' "
12:13
So, that's what it does.
204
715000
2000
นั่นคือสิ่งที่มันทำครับ
12:15
(Laughter)
205
717000
1000
(เสียงหัวเราะ)
12:16
But then in the end, what I decided
206
718000
5000
แต่ตอนหลังสุด สิ่งที่ผมตัดสินใจทำ
12:21
was every time you finish writing the word,
207
723000
3000
ก็คือ ทุกๆครั้งที่เขียนเสร็จ
12:24
I would stop and I would give the card to somebody on the side of the road.
208
726000
4000
ผมจะหยุดแล้วให้บัตรที่เขียนนั้นกับผู้คนที่อยู่ริมถนน
12:28
So I would never win the race because I'm always stopping.
209
730000
3000
ฉะนั้น ผมจึงไ้ม่เคยชนะการแข่งขันเลยเพราะว่าผมจะหยุดอยู่เรื่อย
12:31
But I had a lot of fun.
210
733000
2000
แต่ผมสนุกมากครับ
12:33
(Applause)
211
735000
6000
(เสียงปรบมือ)
12:39
Now, I only have two and a half minutes -- I'm going to play this.
212
741000
4000
เอาหละ ผมมีเวลาเหลือเพียง 2 นาทีครึ่ง -- ผมจะให้ดูนี่ครับ
12:43
This is a piece that, for me, is in some ways
213
745000
6000
อันนี้เป็นชิ้นงานที่สำหรับผมแล้วด้วยเหตุบางอย่าง
12:49
the most complete kind of piece.
214
751000
2000
เป็นชิ้นงานอย่างที่สมบูรณ์แบบที่สุด
12:51
Because when I was a kid, I also played a lot of guitar.
215
753000
2000
เพราะว่า ตอนที่ผมยังเด็ก ผมเล่นกีต้าร์ประจำ
12:53
And when I had this thought,
216
755000
4000
และพอผมมีความคิดนี้ขึ้นมา
12:57
I was imagining that I would make --
217
759000
2000
ผมนึกภาพว่าผมจะสร้าง
12:59
I would have a whole machine theater evening,
218
761000
3000
ผมจะสร้างโรงละครยามค่ำคืนที่เป็นเครื่องกลทั้งหมด
13:02
where I would -- you would have an audience,
219
764000
2000
ที่ผมจะ -- เราจะมีเป็นผู้ฟัง
13:04
the curtain would open, and you'd be entertained by machines on stage.
220
766000
4000
ม่านจะเปิดออก และเราจะเพริดเพลินไปกับกลไกบนเวที
13:08
So, I imagined a very simple gestural dance
221
770000
3000
ดังนั้น ผมจึงจินตนาการเป็นการเต้นรำที่แสนจะธรรมดา
13:11
that would be between a machine and just a very simple chair, and ...
222
773000
8000
ระหว่างตัวกลไกกับเก้าอี้ธรรมดาๆตัวหนึ่ง และ...
13:27
When I'm making these pieces, I'm always trying to find a point
223
789000
4000
ตอนที่ผมกำลังสร้างงานชิ้นนี้ ผมพยายามอยู่เสมอที่จะหาจุด
13:31
where I'm saying something very clearly and it's very simple,
224
793000
11000
ที่ผมจะสื่อบางอย่างได้อย่างชัดเจนและเรียบง่ายที่สุด
13:42
but also at the same time it's very ambiguous.
225
804000
3000
แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีความคลุมเครือมากด้วย
13:45
And I think there's a point between simplicity and ambiguity
226
807000
5000
ผมคิดว่า มันมีจุดที่อยู่ระหว่างความเรียบง่ายกับความคลุมเครือ
13:50
which can allow a viewer to perhaps take something from it.
227
812000
6000
ที่สามารถปล่อยให้ผู้ชมอาจจะรับสาห์นบางอย่างจากมันได้
13:59
And that leads me to the thought that all of these pieces
228
821000
4000
และนั่นทำให้ผมเกิดความคิดว่า ชิ้นงานทั้งหมดนี้
14:03
start off in my own mind, in my heart,
229
825000
4000
เริ่มจากมโนสำนึกของผม จากหัวใจของผม
14:07
and I do my best at finding ways to express them with materials,
230
829000
7000
และผมจะทำให้ดีที่สุดที่จะหาวิธีสื่อมันออกมาด้วยวัสดุ
14:14
and it always feels really crude.
231
836000
2000
มันจะรู้สึกแค่คร่าวๆเลือนลางๆเสมอ
14:16
It's always a struggle,
232
838000
2000
และมีอุปสรรคตลอด
14:19
but somehow I manage to sort of get this thought
233
841000
4000
แต่ด้วยอะไรก็ตาม ผมสามารถเอาความคิดนี้
14:23
out into an object, and then it's there, OK.
234
845000
4000
ออกมาสู่สิ่งประดิษฐ์ได้ และมันก็เกิดขึ้นมา
14:27
It means nothing at all.
235
849000
2000
มันไม่ได้หมายความถึงอะไรทั้งสิ้น
14:29
The object itself just means nothing.
236
851000
2000
ตัวชิ้นงานด้วยตัวมันเองไม่สื่อความหมายอะไรทั้งสิ้น
14:31
Once it's perceived, and someone brings it into their own mind,
237
853000
5000
แต่พอผู้คนสัมผัสรับรู้แล้วรับเอาไปใส่เข้าไปในความนึกคิด
14:36
then there's a cycle that has been completed.
238
858000
5000
นั่น จะเป็นวงจรที่ถูกเติมเต็มจนสมบูรณ์
14:41
And to me, that's the most important thing
239
863000
2000
และสำหรับผม นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
14:43
because, ever since being a kid, I've wanted to communicate my passion and love.
240
865000
5000
เพราะ ตั้งแต่ครั้งผมยังเด็ก ผมต้องการมาโดยตลอดที่จะสื่อสารถึงความรักความปรารถนาของผม
14:48
And that means the complete cycle of coming from inside,
241
870000
5000
และนั่นก็หมายถึงวงจรที่สมบูรณ์ที่มาจากภายใน
14:53
out to the physical, to someone perceiving it.
242
875000
5000
สู่โลกกายภาพภายนอก สู่ผู้คนที่สัมผัสรับรู้มัน
15:01
So I'll just let this chair come down.
243
883000
4000
ถ้างั้น ผมจะปล่อยเก้าอี้นี่ให้เคลื่อนลงมา
15:33
(Applause)
244
915000
1000
(เสียงปรบมือ)
15:34
Thank you.
245
916000
1000
ขอบคุณครับ
15:35
(Applause)
246
917000
3000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Arthur Ganson - SculptorArthur Ganson's kinetic metal sculptures mix high art with gearhead humor. He's also the inventor of the kids' construction toy Toobers & Zots.
Why you should listen
A modern-day creator of "twittering machines," Arthur Ganson uses simple, plain materials to build witty mechanical art. But the wit is not simply about Rube Goldberg-ian chain-reaction gags (though you'll find a few of those). His work examines the quiet drama of physical motion, whether driven by a motor or by the actions of the viewer. Notions of balance, of rising and falling, of action and reaction and consequence, play themselves out in wire and steel and plastic.
Ganson has been an artist-in-residence at MIT (where the Lemelson-MIT Award Program named him an Inventor of the Week, and where his show "Gestural Engineering" is ongoing) and has shown his work at art and science museums around the world -- including the legendary "Machine with Concrete," which will put on quite a show ... in 2 trillion years.
Arthur Ganson | Speaker | TED.com