Emtithal Mahmoud: A young poet tells the story of Darfur
امتیدال محمود: یک شاعر جوان ماجرای دارفور را روایت میکند
Emtithal "Emi" Mahmoud dedicates her time to spreading understanding through poetry and advocacy, particularly for the cause of refugees and disadvantaged communities the world over. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
کلمهی «نسلکشی» پی بردم.
what the word "genocide" meant.
attacked because of their race --
به طرز وحشیانهای حمله شده بود --
of its own government.
speaking out against the crisis.
به انتقاد از این بحران کردند.
that it was destroying my parents.
از بین بردن پدر و مادرم بود.
we are burying so many people.
این همه آدم را دفن میکنیم؟
10-year-old daughter,
استفاده کرد را به یاد ندارم،
my first poem about Darfur.
را درباره دارفور سرودم.
to hear and see us,
که صدایمان را بشنوند و ما را ببینند،
the thing that changed me.
که من را تغییر داد.
African woman with a scarf around my head,
زن جوان آفریقایی هستم که روسری بر سر دارم،
brutal of Monday mornings seem inviting.
صبحهای دوشنبه را جذاب جلوه میدهد.
that they deserve to be seen.
که استحقاق دیده شدن را دارند.
classroom one day,
to give a presentation about Darfur.
ارائهای در مورد دارفور داشته باشم.
when a classmate of mine said,
که یکی از همکلاسیهایم گفت:
and how it will make us feel?"
میشود چه احساسی داشته باشیم؟»
what to say to her,
نمیدانستم به او چه بگویم،
that I felt in that moment,
not to talk about "this."
در این باره صحبت نکنیم.
and nights on the ground in Darfur,
و شبهایی برد که در دارفور بودم،
would swallow any and all noise;
هر صدایی را در خود محو میکرد.
deserve to be heard
started taking their seats
بر روی صندلیهای خود نشستند
that I didn't deserve to be there,
که من سزاوار بودن در آنجا نبودم،
در کنار هم نگاه میداشتند.
mind, body and soul,
روبرو میشوی، ذهن، بدن و روح
keenly aware of your own humanity.
از انسانیت خودتان غیرممکن است.
the power of witness,
under the weight of this stress.
just left South Sudan.
سودان جنوبی را ترک کردهاند.
on the heels my mother bought,
که مادرم خریده را احساس میکنم،
to choose flight?
just found a grave
هم نتوانست ما را در کنار هم نگاه دارد،
hold us together,
که حرفم را خلاصه کنم؟
که انگار دیگر این اتفاقها نمیافتد
as if this isn't still happening,
their final stand
full of fact sheets about our genocides,
در مورد نسلکشیهای ما نوشته نشدهاند،
would swallow our voices.
بدون خدا تنها یک آتش است.
امن است را میسنجم.
در مورد آوارگی؟
که در تلویزیون میبینید نیست؟
as what you see on TV,
before the camera is on?
هفتهها ترس وجود دارد؟
mothers forced to watch the slaughter?
مادرانی که مجبور به تماشای کشتار بودند؟
until our homes sank?
تا زمانی که خانههایمان نابود شدند؟
at the bite of the bomb?
و ارزش تیر خوردن هم نداشتند،
kept the flames alive?
آتش را زنده نگه میداشت؟
and an audience to swallow.
و یک شنونده خیلی سخت است.
with the putrid smoke of our deaths.
از کشتههایمان پر شده است.
به یک کفن تبدیل شود؟
کمتر آزاردهنده خواهد بود؟
will you listen better?
بهتر گوش میکنید؟
when the microphone does?
درد از بین میرود؟
as if I'm saying my last?
هیچوقت زغال نبودیم.
که نتوانم با آنها بدوم.
that this life has been:
to cry the most,
so as not to waste it on pain.
و هدر ندادن آن بر روی درد.
a thief in a silo laugh
را در یک انبار بخندانم
out of sorrow.
ازدواج شکسته میسازد.
enough remnants to leave.
برای ترک کردن پیدا کند.
the borders of our broken homeland.
مرزهای میهن از بین رفتهمان است.
زمان زیادی باقی میماند.
even the most bitter of times,
لحظات هم غلبه میکند،
days of laughing until I cried,
خندیدن تا به گریه رسیدن
رنگآمیزی شده.
involuntary human reactions,
غیرارادی انسان هستند،
we were in Sudan together,
در سودان با هم بودیم، ندیده بودم،
and French were not enough.
و فرانسوی کافی نبودند.
به صداهای تهی تبدیل شدند،
that I've ever stood on,
که بر روی آن ایستادم،
as a dowry to a relentless war
جنگ بیرحمانه باقی مانده بودند.
to make pearls of this life;
از این زندگی بسازیم؛
to not only laugh,
خندیدن را به من آموختند،
مرگ را به من یاد دادند.
به سمت آسمان گرفتند،
and saying, "Smile;
اندازه گرفتند و گفتند، «بخند،
in a place like France,
در جایی مثل فرانسه آموخت،
poems on her deathbed --
در بستر مرگش بشنود --
and she made me feel like gold.
حس کنم ارزشمند هستم.
ABOUT THE SPEAKER
Emtithal Mahmoud - PoetEmtithal "Emi" Mahmoud dedicates her time to spreading understanding through poetry and advocacy, particularly for the cause of refugees and disadvantaged communities the world over.
Why you should listen
Emtithal "Emi" Mahmoud is the reigning 2015 Individual World Poetry Slam Champion and 2016 Woman of the World Co-champion. One of BBC's 100 Most Inspirational Women of 2015, Mahmoud studied anthropology and molecular, cellular amd developmental biology at Yale University and is a Darfur native from the heart of Philadelphia.
A UNHCR High Profile Supporter, a Yale Global Health Fellow and Leonore Annenberg Scholar, Mahmoud dedicates her time to spreading understanding through poetry and advocacy, particularly for the cause of refugees and disadvantaged communities the world over. A closing speaker for Yale University's 2016 graduation ceremony, Mahmoud has part-taken in multiple White House round-table discussions, including a session with President Obama and has presented at multiple United Nations events, opening and closing for the Secretary General. In December 2016, she spoke at the Laureates and Leaders Summit in New Delhi and launched the 100 Million for 100 Million child advocacy campaign alongside the Dalai Lama, Indian President Pranab Mukherjee, Kailash Satyarthi and 14 other Nobel laureates and Leaders. A member of the Philanthropy Age "How to Do Good" speaking tour and a Hedgebrook writing fellow, Mahmoud has entered profound spaces across countless audiences -- spanning four continents in person and the entire international community digitally.
Emtithal Mahmoud | Speaker | TED.com