Heather Lanier: "Good" and "bad" are incomplete stories we tell ourselves
هیتر لانیر: "خوب" و "بد" داستان های ناقصی که به خودمان می گوییم
Heather Lanier illuminates truths about the human condition that speak to both the head and the heart. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
که اسبش را گم کرد.
about a farmer who lost his horse.
"Oh, that's too bad."
«اوه، خیلی بد شد.»
"Good or bad, hard to say."
and brings with it seven wild horses.
وحشی دیگر آورد،
"Oh, that's so good!"
«اوه، خیلی خوب شد.»
and says, "Good or bad, hard to say."
گفت: «خوب یا بد، گفتنش سخت است.»
rides one of the wild horses,
وحشی میشود
"Oh, that's terrible luck."
« اوه ،این خیلی بد شانسی است .»
"Good or bad, hard to say."
knocking on people's doors,
خانه ها را زدند،
and they pass him by.
دیدند و بی خیال بردن او شدند
"Ooh, that's great luck!"
"اوه این شانس بزرگی است"
"Good or bad, hard to say."
"خوب یا بد، گفتنش سخت است"
۲۰ سال پیش شنیدم،
looking on the bright side
نیمه پر لیوان نیست
آخرهر اتفاق را ببینیم.
to label a situation,
حریص باشیم برای برچسب زدن به یک اتفاق،
incomplete stories that we tell ourselves.
که ما به خودمان میگوییم.
to the story of good or bad,
"خوب" یا "بد" بودن داستان،
to truly see a situation.
از خودم میگیرم.
and loosen my grip
میکنم و به راهم ادامه میدهم.
with curiosity and wonder.
کنجکاوی و دقت.
wholeheartedly what was good.
چه چیزی خوب است.
was some version of a superbaby,
یکجور بچه استثنایی باشد،
who possessed not a single flaw
که هیچ نقصی ندارد
flying into her superhero future.
پرواز میپوشد.
had a super-high-functioning,
باشم کودکم بالاترین سطح عملکرد با مغزی
would help me make not just a good baby,
میکند که نه فقط یک کودک خوب بلکه بهترین
بوجود بیاورم.
she weighed 4 pounds, 12 ounces,
چهار پوند و دوازده اونس بود.
two possible explanations
وجود دارد،
(اشاره به دریافت بیماری از پدر)
(دریافت بیماری از مادر)
to lose the thread of his logic:
منظور دکتر از این حرف چیست:
(اشاره به بیماری ژنتیکی)
had an ultra-rare chromosomal condition
مشکل کروموزومی فوق العاده کمیاب دارد،
of her fourth chromosome.
with her syndrome
delays and disabilities.
و گسترش یافتهای داشتند.
راه بروند یا حرف بزنند.
of the farmer.
unequivocally bad to me.
حکایت خیلی به کارم آمد،
I felt gripped by despair,
من احساس میکردم که با ناامیدی محاصره شدم،
that all of this was tragic.
اینها غمانگیز بود.
is much more fluid,
سیال است،
this mysterious person who was my kid,
عجیب که بچه من بود کردم،
خودم ساخته بودم از بین رفت.
would bounce her tiny body up and down
می اندازد او آرام لبخند میزند
the most stunning Lake Tahoe blue,
زیباترین دریاچه آبی دنیا تبدیل شد،
into other people's eyes.
افراد دیگر زل بزند
hold her head up like other babies,
مانند کودکان دیگر بالا نگه دارد،
intent eye contact.
جذابی برقرار کند.
aware baby I've ever seen."
کودکی است که تا به حال دیدهام.»
of her calm, attentive presence,
او را دیدم وقتی بود که:
over to our house to work with Fiona
فیونا کار کند
عصب شناسی کند ذهن بود.
نمیتوانست غلت بزند،
to wake her neurology up.
که ما باید سیستم عصبی او را بیدار کنیم.
my daughter's body,
visit our house that first year,
they thought was bad about my kid.
کودک من بد است کار کردند.
Fiona started using her right hand
از دست راستش استفاده کند
on my child's left hand.
تمرکز کرده بود.
not to use this hand very often,
the fingers on that hand.
we should devise a splint,
to actually use those fingers,
از انگشتهای خود استفاده کند
into some position that looked normal.
to realize a few things.
به درک چند چیز کردم.
my kid had some bad therapists.
بچه من چند درمانگر بد داشت.
a red pill or a blue pill,
برای بلعیدن پیشنهاد می دهد،
my daughter's differences as bad;
تفاوتهای بد دختر خودم را ببینم؛
that her therapists called,
درمانگرانش میخواستند،
when they could say about a kid,
میتوانستند در مورد یک بچه بگویند،
or 'autistic' or 'different.'"
"کند" یا "اوتیسمی" یا "متفاوت" است.»
was the path that erased
مسیریست که پاک شده است
a disastrous pursuit,
my daughter had rare blueprints.
دارای طرحهای نادر است.
to be like other people.
که مثل دیگران باشد.
I could drop my story
من میتوانم داستانم را دور بنیدازم
and developmental delays and disabilities
that a more able-bodied life was better.
بگویم که زندگی با توانایی بالاتر بهتر باشد
about what made a life good or bad
در مورد زندگی خوب یا بد رها کنم
my daughter's life as it unfolded
out of the side of her mouth
her body onto her belly.
داخل شکمش جمع کند.
and rolled back onto her back,
to do it all over again,
under a coffee table.
و ۴۰۰ گرمی خود در زیر میز قهوه.
she'd gotten stuck there,
او آنجا گیر کرده بود،
that her eye had been on all along:
چشمانش تمام مدت به آن بود:
pulling up to stand and toddling around,
ایستادن یا راه رفتن بودند بودند،
limber freedom of mobility.
از آزادی محدود حرکتی لذت میبرد.
was a baby yanking on an electric cord,
یک نوزاد بود که یک سیم برق را تکان میداد،
that when I released my grip
وقتی خودم را رها کردم
را میسازد،
and see what it was.
کنم و ببینم چه چیز بود.
of the human experience.
از تجربه انسانی
to a new state in America,
ایالت جدید در آمریکا نقل مکان کردیم
batch of therapists.
جدیدی از درمانگران باشیم.
all that was wrong with my kid.
as problems to fix.
که بخواهند رفعش کنند.
as normal as possible;
که فیونا را تا جای ممکن نرمال کنند؛
be as independent as possible
کنند تا جای ممکن مستقل باشد
however that looked for her.
میتواند تکمیل کند
this open attitude about disabilities.
نسبت به ناتوانیها باز نمیکند .
"birth defects,"
« نقصهای تولد» می خوانیم.
were objects on a factory line.
در یک خط تولید هستند.
با جملات ترحمآمیز و دلسوزانه
had a baby with Down syndrome.
سندروم دان دارد، حرف بزنیم.
about a suicidal wheelchair user,
را عالی میپنداریم،
wheelchair users tell us
صندلی چرخدار به ما می گویند:
decide what lives are not worth living.
زندگی چه افرادی ارزش زیستن ندارد.
children's hospital
to a lifesaving kidney transplant
of disabilities as bad manifests
insidious counterstory --
شگفتآوری وجود دارد--
with intellectual disabilities are good
افراد خوبی هستند،
to teach us something magical,
موارد شگفت آوری را به ما آموزش دهند،
and always sweet.
و همیشه شیرین هستند.
who's one of God's special children,
یکی از فرزندان خاص خداوند است،
and the communication device
in my daughter's life
in angel's wings and a halo
don't experience the sticky complexities
پیچیدگیهای دشوار
especially as a baby,
به خصوص به عنوان یک کودک
that any other kid does,
هر بچه دیگری انجام میدهد
shoved her two-year-old sister.
خواهر دو ساله اش را هل داد.
to annoy the hell out of you,
با شیطنت شما را اذیت کند،
و يا فرشته میگذاريم،
and complexity that that title brings,
و بيجيدگیهايی را ميآوردند،
زير پا گذاشته میشود.
بخواهدبه من یا هر کدام ما
mozzarella cheese sticks
can consume in one day --
my culture's beliefs
باورهای فرهنگی من بود
زندگی را خوب میکند
and iPad app to communicate,
آیپد برای ارتباط استفاده میکند،
I handed Fiona her iPad,
که به فیونا آیپدش را،
or little square on her iPad app.
در اپلیکیشن نشان داده شده بودند.
و امیدوارانه آن را احساس کردم.
that my expectations were way too high,
انتظارات من خیلی بالاست،
to hit those tiny targets.
as she gradually learned
میکرم درحالیکه او به تدریج می آموخت
words she loved,
that her mouth couldn't yet say.
دهانش هنوز نمیتوانست بگوید.
less-fun words, prepositions --
جذابیت کمتری داشتند
به او تدریس کنیم.
at a dining room table
اتاق غذاخوری
که بگوید
ABOUT THE SPEAKER
Heather Lanier - Essayist, poetHeather Lanier illuminates truths about the human condition that speak to both the head and the heart.
Why you should listen
As an essayist and a poet, Heather Lanier's work spans a range of subjects, from parenting and disability to pop culture and religion. She is the author of two award-winning poetry chapbooks, The Story You Tell Yourself and Heart-Shaped Bed in Hiroshima, along with the nonfiction book, Teaching in the Terrordome: Two Years in West Baltimore with Teach For America, which MacArthur Genius Deborah Meier called "a heart-wrenching … much-needed account." She has received an Ohio Arts Council Individual Excellence Award and a Vermont Creation Grant.
In her viral Vela Magazine essay, "SuperBabies Don't Cry," Lanier chronicles her daughter's diagnosis of a rare chromosomal syndrome and explores the ways pregnant women are pressured to create perfect humans. As a mother and a disability advocate, she shines a light on ableist attitudes, encourages readers to see disability as an aspect of diversity, and marvels at the strange beauty of being human. Her book about raising her daughter is forthcoming from Penguin Press and Piatkus / Little, Brown UK. She writes a related blog here, and teaches writing at Southern Vermont College.
Heather Lanier | Speaker | TED.com