Heather Lanier: "Good" and "bad" are incomplete stories we tell ourselves
Heather Lanier: 'Goed' en 'slecht' zijn onvolledige verhalen die we onszelf vertellen
Heather Lanier illuminates truths about the human condition that speak to both the head and the heart. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
about a farmer who lost his horse.
die zijn paard kwijt is.
"Oh, that's too bad."
"Oh, dat is jammer."
"Good or bad, hard to say."
moeilijk te zeggen."
and brings with it seven wild horses.
met zeven wilde paarden.
"Oh, that's so good!"
"Oh, dat is zo goed."
and says, "Good or bad, hard to say."
"Goed of slecht, moeilijk te zeggen."
rides one of the wild horses,
van de boer een van de wilde paarden
"Oh, that's terrible luck."
"Oh, dat is tegenslag."
"Good or bad, hard to say."
"Goed of slecht, moeilijk te zeggen."
knocking on people's doors,
and they pass him by.
en nemen hem niet mee.
"Ooh, that's great luck!"
"Oh, wat een geluk."
"Good or bad, hard to say."
"Goed of slecht, moeilijk te zeggen."
looking on the bright side
langs de zonnige zijde te zien
to label a situation,
we een situatie willen labelen
verhalen die we onszelf vertellen.
incomplete stories that we tell ourselves.
to the story of good or bad,
goed-of-slecht-verhaal,
écht te zien, afsluit.
to truly see a situation.
and loosen my grip
with curiosity and wonder.
en verwondering.
vergat ik deze les helemaal.
wholeheartedly what was good.
dat ik wist wat goed was.
was some version of a superbaby,
who possessed not a single flaw
zonder ook maar één afwijking,
flying into her superhero future.
superheld-toekomst tegemoet vloog.
had a super-high-functioning,
een super-hoogfunctionerend,
een natuurlijke bevalling
would help me make not just a good baby,
niet alleen een goede baby te maken,
she weighed 4 pounds, 12 ounces,
woog ze 4 pond en 12 ons
two possible explanations
twee mogelijke verklaringen waren
to lose the thread of his logic:
dat ik zijn gedachtengang niet begreep.
had an ultra-rare chromosomal condition
zeldzame chromosomale conditie had:
of her fourth chromosome.
haar vierde chromosoom.
with her syndrome
delays and disabilities.
en handicaps hebben.
of the farmer.
berusting van de boer.
unequivocally bad to me.
er heel erg slecht uit.
I felt gripped by despair,
voelde ik me helemaal wanhopig,
that all of this was tragic.
dat alles zo tragisch was.
is much more fluid,
gelukkig maar, veel flexibeler,
this mysterious person who was my kid,
die mijn kind was, beter leerde kennen,
en tragische verhaal.
van reggae hield
would bounce her tiny body up and down
haar lichaampje op en neer wiegde
the most stunning Lake Tahoe blue,
een prachtig zeeblauw
into other people's eyes.
in de ogen van anderen te kijken.
hold her head up like other babies,
niet omhoog houden zoals andere baby's,
intent eye contact.
intens oogcontact aanhouden.
aware baby I've ever seen."
bewuste baby die ik ooit zag."
of her calm, attentive presence,
aandachtige aanwezigheid,
over to our house to work with Fiona
die bij ons in Florida aan huis kwam,
moesten stimuleren.
to wake her neurology up.
my daughter's body,
over het lichaam van mijn dochter,
"Word wakker, word wakker! "
visit our house that first year,
over de vloer het eerste jaar
dat er mis was met mijn kind.
they thought was bad about my kid.
Fiona started using her right hand
met haar rechterhand
on my child's left hand.
op haar linkerhand.
not to use this hand very often,
the fingers on that hand.
we should devise a splint,
een spalk te maken,
die vingers te gebruiken,
to actually use those fingers,
in een ‘normale’ positie staan.
into some position that looked normal.
to realize a few things.
besefte ik een aantal dingen.
mijn kind had enkele slechte therapeuten.
my kid had some bad therapists.
of een blauwe pil kan kiezen,
a red pill or a blue pill,
bij mijn dochter als slecht te zien.
my daughter's differences as bad;
that her therapists called,
dat haar therapeuten omschreven als:
als ze konden zeggen:
when they could say about a kid,
of ‘autistisch’ of ‘verschillend'."
or 'autistic' or 'different.'"
het uitwissen was
was the path that erased
a disastrous pursuit,
zeldzame blauwdrukken.
my daughter had rare blueprints.
to be like other people.
zoals de meeste mensen.
I could drop my story
mijn verhaal laten vallen
and developmental delays and disabilities
en handicaps slecht zijn,
een bekwamer lichaam een beter leven had.
that a more able-bodied life was better.
about what made a life good or bad
over wat goed of slecht is, loslaten
my daughter's life as it unfolded
hoe mijn dochter zich ontwikkelde
out of the side of her mouth
uit de zijkant van haar mond
her body onto her belly.
op haar buik te rollen
and rolled back onto her back,
to do it all over again,
op keer opnieuw te doen
under a coffee table.
onder een koffietafel te wriemelen.
she'd gotten stuck there,
vast kwam te zitten,
that her eye had been on all along:
waar haar oog op gevallen was:
pulling up to stand and toddling around,
trokken zich al op en waggelden rond,
van mijn kind er slecht uit:
limber freedom of mobility.
haar nieuwe bewegingsvrijheid.
was a baby yanking on an electric cord,
met een elektriciteitsdraad spelen.
that when I released my grip
goed of slecht maakt, op te geven,
and see what it was.
zich ontplooide en zien wat het was.
of the human experience.
een doodgewone menselijke ervaring.
to a new state in America,
een andere Amerikaanse staat
een gloednieuwe set therapeuten.
batch of therapists.
all that was wrong with my kid.
allemaal mis was met mijn kind.
as problems to fix.
dat moest opgelost worden.
as normal as possible;
zo normaal mogelijk maken,
be as independent as possible
however that looked for her.
zo ver als mogelijk was voor haar.
this open attitude about disabilities.
als het op handicaps aankomt.
"birth defects,"
geboorte-afwijkingen,
were objects on a factory line.
op een fabrieksband zijn.
krijgt met Down syndroom.
had a baby with Down syndrome.
about a suicidal wheelchair user,
over een suïcidale rolstoelgebruiker,
wheelchair users tell us
rolstoelgebruikers ons vertellen
en beschadigend is.
decide what lives are not worth living.
welke levens niet de moeite waard zijn.
syndroom als Fiona.
children's hospital
Amerikaans kinderhospitaal
to a lifesaving kidney transplant
of disabilities as bad manifests
het verhaal dat handicaps slecht zijn.
insidious counterstory --
schadelijk tegenverhaal.
with intellectual disabilities are good
met mentale handicaps goed zijn,
to teach us something magical,
and always sweet.
clichés beslist voorheen:
who's one of God's special children,
een van Gods speciale kinderen is
and the communication device
en het communicatietoestel
in my daughter's life
in angel's wings and a halo
met engelvleugels en halo te zien
de complexiteit van het menszijn ervaren.
don't experience the sticky complexities
er soms engelachtig uitzag,
especially as a baby,
that any other kid does,
net zoals andere kinderen.
shoved her two-year-old sister.
haar tweejarige zus een duw gaf.
to annoy the hell out of you,
onder de nagels vandaan halen,
tragisch of engelachtig labelen,
and complexity that that title brings,
die dat met zich meebrengt,
van jullie dingen te leren.
mozzarella cheese sticks
van 11 kilo kan eten op één dag --
can consume in one day --
my culture's beliefs
op mijn culturele overtuigingen
van een iPad app om te communiceren,
and iPad app to communicate,
I handed Fiona her iPad,
de eerste keer een iPad gaf,
or little square on her iPad app.
en hoopvol het aanvoelde
that my expectations were way too high,
dat mijn verwachtingen te hoog waren,
to hit those tiny targets.
om die kleine icoontjes aan te klikken.
as she gradually learned
hoe ze langzaam leerde
words she loved,
om haar favoriete woorden te zeggen
that her mouth couldn't yet say.
maar nog niet kon uitspreken.
woorden leren, voorzetsels,
less-fun words, prepositions --
at a dining room table
ABOUT THE SPEAKER
Heather Lanier - Essayist, poetHeather Lanier illuminates truths about the human condition that speak to both the head and the heart.
Why you should listen
As an essayist and a poet, Heather Lanier's work spans a range of subjects, from parenting and disability to pop culture and religion. She is the author of two award-winning poetry chapbooks, The Story You Tell Yourself and Heart-Shaped Bed in Hiroshima, along with the nonfiction book, Teaching in the Terrordome: Two Years in West Baltimore with Teach For America, which MacArthur Genius Deborah Meier called "a heart-wrenching … much-needed account." She has received an Ohio Arts Council Individual Excellence Award and a Vermont Creation Grant.
In her viral Vela Magazine essay, "SuperBabies Don't Cry," Lanier chronicles her daughter's diagnosis of a rare chromosomal syndrome and explores the ways pregnant women are pressured to create perfect humans. As a mother and a disability advocate, she shines a light on ableist attitudes, encourages readers to see disability as an aspect of diversity, and marvels at the strange beauty of being human. Her book about raising her daughter is forthcoming from Penguin Press and Piatkus / Little, Brown UK. She writes a related blog here, and teaches writing at Southern Vermont College.
Heather Lanier | Speaker | TED.com