TEDxRiodelaPlata
Cristina Domenech: Poetry that frees the soul
คริสตินา โดเมเนค (Cristina Domenech): บทกวีที่ให้อิสระภาพกับจิตวิญญาณ
Filmed:
Readability: 3.1
777,733 views
มีคำพูดที่ว่า "จะเป็นกวีจะต้องเคยตกนรกสักครั้ง" คริสตินา โดเมเนค ร่วมประสานงานโครงการฝึกสอนการเขียนในเรือนจำที่อาร์เจนตินา และมาเล่าถึงประสบการณ์อันน่าประทับใจที่ได้ช่วยนักโทษได้แสดงออกทางความคิด ได้เข้าใจตนเอง และเพื่อให้เกิดความสุขในเสรีภาพในการพูด หนึ่งในนักเรียนของเธอได้มาอ่านบทกลอนที่สะเทือนอารมณ์ต่อหน้าผู้ชม 10,000 คน
Cristina Domenech - Poet and educator
Cristina Domenech proposes to use language as an instrument of liberation and as a way to change the world. Full bio
Cristina Domenech proposes to use language as an instrument of liberation and as a way to change the world. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:14
It's said that to be a poet
0
2963
3025
ว่ากันว่าหากจะเป็นกวีต้องเคยตกนรกสักครั้ง
00:18
you have to go to hell and back.
1
6948
3605
ครั้งแรกที่ฉันได้เข้าไปในเรือนจำ
ฉันไม่แปลกใจต่อเสียงต่าง ๆ
ฉันไม่แปลกใจต่อเสียงต่าง ๆ
00:24
The first time I visited the prison,
2
12173
3176
00:27
I was not surprised by the noise
of the padlocks,
of the padlocks,
3
15349
4676
เสียงแม่กุญแจ หรือเสียงประตูที่กำลังปิด
หรือเสียงของตารางห้องขัง
หรือเสียงของตารางห้องขัง
00:32
or the closing doors,
or the cell bars,
or the cell bars,
4
20025
4218
ไม่มีสักสิ่งที่เหมือนกับ
ที่ฉันเคยจินตนาการเอาไว้เลย
ที่ฉันเคยจินตนาการเอาไว้เลย
00:36
or by any of the things
I had imagined.
I had imagined.
5
24243
4003
บางที นั่นอาจเป็นเพราะห้องขัง
อยู่ในที่ค่อนข้างเปิดโล่ง
อยู่ในที่ค่อนข้างเปิดโล่ง
00:40
Maybe because the prison
is in a quite open space.
is in a quite open space.
6
28246
5313
ที่มองเห็นท้องฟ้า
00:45
You can see the sky.
7
33559
2130
นกนางนวลกำลังบินผ่านไป
และคุณคิดว่ามีทะเลอยู่ห่างไปไม่ไกล
และคุณคิดว่ามีทะเลอยู่ห่างไปไม่ไกล
00:47
Seagulls fly overhead,
and you feel like you're next to the sea,
and you feel like you're next to the sea,
8
35689
3643
ว่าคุณอยู่ใกล้ ๆ กับชายหาด
00:51
that you're really close to the beach.
9
39332
3043
แต่อันที่จริง นกนางนวลบินผ่านไป
กินอาหารที่กองขยะที่อยู่ใกล้ ๆ กับเรือนจำ
กินอาหารที่กองขยะที่อยู่ใกล้ ๆ กับเรือนจำ
00:54
But in fact, the gulls are looking
for food in the dump near the prison.
for food in the dump near the prison.
10
42375
5930
01:01
I went farther inside and I suddenly saw
inmates moving across the corridors.
inmates moving across the corridors.
11
49250
5971
ฉันเดินต่อ เข้าไปในเรือนจำ ทันใดนั้น
ฉันก็เห็นนักโทษที่กำลังเดินผ่านตัวอาคาร
ฉันก็เห็นนักโทษที่กำลังเดินผ่านตัวอาคาร
01:07
Then it was as if I stepped back
and thought
and thought
12
55886
4080
นั่นเป็นเหมือนกับการย้อนกลับไป
และฉันก็คิดว่า
และฉันก็คิดว่า
01:11
that I could have very well been
one of them.
one of them.
13
59966
3809
ฉันอาจจะเป็นหนึ่งในพวกเขาก็ได้
ที่มีเรื่องราว สภาพแวดล้อม
และความโชคดีอีกแบบหนึ่ง
และความโชคดีอีกแบบหนึ่ง
01:15
If I had another story,
another context, different luck.
another context, different luck.
14
63775
5747
เพราะว่าไม่มีใคร ไม่มีใครเลย
ที่จะเลือกสถานที่เกิดได้
ที่จะเลือกสถานที่เกิดได้
01:22
Because nobody - nobody -
can choose where they're born.
can choose where they're born.
15
70457
5502
01:29
In 2009, I was invited to join a project
16
77790
4663
ปี ค.ศ. 2009
ฉันได้รับเชิญให้เข้าร่วมโครงการ
ฉันได้รับเชิญให้เข้าร่วมโครงการ
01:34
that San Martín National University
conducted at the Unit 48 penitentiary,
conducted at the Unit 48 penitentiary,
17
82453
5407
กับมหาวิทยาลัยซานมาติน (San Martín)
ที่จัดขึ้นทีหน่วย 48
ที่จัดขึ้นทีหน่วย 48
01:39
to coordinate a writing workshop.
18
87865
3215
เพื่อสอนเกี่ยวกับการฝึกเขียน
01:43
The prison service ceded some land
at the end of the prison,
at the end of the prison,
19
91080
6445
ทัณฑสถานให้พื้นที่ด้านในสุดของเรือนจำ
กับพวกเขา
กับพวกเขา
01:49
which is where they constructed
the University Center building.
the University Center building.
20
97525
5632
และพวกเขาก็สร้างอาคารของมหาวิทยาลัย
ตรงนั้น
ตรงนั้น
นั่นเป็นครั้งแรก
ที่ฉันได้เข้าไปพบกับนักโทษ
ที่ฉันได้เข้าไปพบกับนักโทษ
01:56
The first time I met with the prisoners,
21
104152
2418
ฉันถามพวกเขาว่า
ทำไมถึงขอฝึกเรียนการเขียน
ทำไมถึงขอฝึกเรียนการเขียน
01:58
I asked them why they were asking
for a writing workshop
for a writing workshop
22
106570
3675
พวกเขาตอบว่าเพราะอยากจะบันทึกทุกสิ่ง
02:02
and they told me they wanted
to put on paper
to put on paper
23
110245
3651
ที่พวกเขาไม่สามารถพูดหรือทำได้
ลงบนหน้ากระดาษ
ลงบนหน้ากระดาษ
02:05
all that they couldn't say and do.
24
113896
3931
ฉันจึงตัดสินใจที่นำบทกวีไปสู่เรือนจำ
02:11
Right then I decided that I wanted poetry
to enter the prison.
to enter the prison.
25
119062
4867
ฉันจึงบอกพวกเขาว่า
ทำไมเราถึงไม่ลองฝึกเขียนบทกวีล่ะ
ทำไมเราถึงไม่ลองฝึกเขียนบทกวีล่ะ
02:17
So I said to them
why don't we work with poetry,
why don't we work with poetry,
26
125434
3604
02:21
if they knew what poetry was.
27
129044
1736
ถ้าหากพวกเขารู้ว่าบทกวีคืออะไรนะ
แต่ไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ แล้วกวีคืออะไร
02:23
But nobody had a clue
what poetry really was.
what poetry really was.
28
131375
4892
นั่นบอกฉันว่าห้องเรียนนี้ต้องไม่ใช่แค่
02:30
They also suggested to me
29
138622
1634
02:32
that the workshop should be
not just for the inmates
not just for the inmates
30
140256
2519
ห้องเรียนสำหรับนักโทษมหาวิทยาลัย
แต่ว่ามันต้องเป็นห้องเรียนสำหรับ
แต่ว่ามันต้องเป็นห้องเรียนสำหรับ
02:34
taking university classes,
but for all the inmates.
but for all the inmates.
31
142775
5256
ทุกคนที่เป็นนักโทษ
ฉันจึงพูดว่า
เพื่อที่เราจะเริ่มเรียน
เพื่อที่เราจะเริ่มเรียน
02:40
And so I said
that to start this workshop,
that to start this workshop,
32
148641
3167
02:43
I needed to find a tool
that we all had in common.
that we all had in common.
33
151808
3842
ฉันต้องมีอุปกรณ์ที่เราทุกคนมี
อุปกรณ์นั้นคือภาษา
02:47
That tool was language.
34
155650
3106
เมื่อเรามีภาษา เรามีชั้นเรียน
เราจึงจะมีบทกวี
เราจึงจะมีบทกวี
02:50
We had language, we had the workshop.
We could have poetry.
We could have poetry.
35
158756
6192
02:56
But what I hadn't considered
was that inequality exists in prison, too.
was that inequality exists in prison, too.
36
164948
5826
แต่สิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงก็คือ
ในเรือนจำก็มีความไม่เท่าเทียมกัน
ในเรือนจำก็มีความไม่เท่าเทียมกัน
03:02
Many of the prisoners hadn't even
completed grammar school.
completed grammar school.
37
170774
5121
หลายคนเรียนไม่จบแม้แต่ชั้นประถม
หลายคนไม่รู้จักตัวเขียน, รู้จักแต่ตัวพิมพ์
03:07
Many couldn't use cursive,
could barely print.
could barely print.
38
175895
5380
แถมยังเขียนไม่คล่องอีกด้วย
03:15
They didn't write fluently, either.
39
183410
3672
ดังนั้น เราจึงเริ่มกันด้วยการหาบทกลอนสั้น ๆ
สั้นมาก ๆ แต่ก็มีประสิทธิภาพมาก
สั้นมาก ๆ แต่ก็มีประสิทธิภาพมาก
03:19
So we started looking for short poems.
40
187082
4611
03:23
Very short, but very powerful.
41
191693
3066
เราเริ่มอ่านงานของนักเขียนไปทีละคน
03:26
And we started to read, and we'd read
one author, then another author,
one author, then another author,
42
194759
3748
เมื่ออ่านบทกลอนสั้น ๆ ทุกคนก็เริ่มรู้สึกว่า
03:30
and by reading such short poems,
they all began to realize
they all began to realize
43
198507
5475
สิ่งที่ภาษาของบทกวีได้ทำก็คือ
03:35
that what the poetic language did
was to break a certain logic,
was to break a certain logic,
44
203982
4657
การทำลายการใช้เหตุผลแบบหนึ่ง
และใส่อีกระบบเข้าไป
และใส่อีกระบบเข้าไป
03:40
and create another system.
45
208639
1755
การทำลายการใช้เหตุผลของภาษาคือ
การทำลายการใช้เหตุผลของระบบเช่นกัน
การทำลายการใช้เหตุผลของระบบเช่นกัน
03:42
Breaking the logic of language
also breaks the logic of the system
also breaks the logic of the system
46
210394
3594
ระบบที่เขาเคยชินที่จะตอบสนอง
03:45
under which they've learned to respond.
47
213988
3767
ระบบใหม่จึงเกิดขึ้น
ระเบียบใหม่
ระเบียบใหม่
03:50
So a new system appeared,
48
218550
3493
03:54
new rules that made them
understand very quickly,
understand very quickly,
49
222043
5159
ซึ่งทำให้พวกเขาเข้าใจ
ได้อย่างรวดเร็วมากจริง ๆ
ได้อย่างรวดเร็วมากจริง ๆ
03:59
- very quickly -
50
227202
1879
ด้วยภาษาของบทกวี
พวกเขาสื่อถึงทุกอย่างที่เขาต้องการจริง ๆ
พวกเขาสื่อถึงทุกอย่างที่เขาต้องการจริง ๆ
04:01
that with poetic language
51
229081
2149
04:03
they would be able to say
absolutely whatever they wanted.
absolutely whatever they wanted.
52
231230
4509
มีคำพูดที่ว่า
จะเป็นกวีจะต้องเคยตกนรกสักครั้ง
จะเป็นกวีจะต้องเคยตกนรกสักครั้ง
04:11
It's said that to be a poet
you have to go to hell and back.
you have to go to hell and back.
53
239479
5091
และสำหรับพวกเขา
นรกนั้นมีอย่างล้นเหลือ
นรกนั้นมีอย่างล้นเหลือ
04:17
And they have plenty of hell.
Plenty of hell.
Plenty of hell.
54
245475
4499
04:21
One of them once said:
"In prison you never sleep.
"In prison you never sleep.
55
249974
4615
ครั้งหนึ่ง หนึ่งในพวกเขาพูดว่า
"คุณไม่เคยหลับในคุก
"คุณไม่เคยหลับในคุก
คุณไม่สามารถข่มตาหลับได้ในคุก
คุณไม่เคยจะสามารถปิดเปลือกตาได้"
คุณไม่เคยจะสามารถปิดเปลือกตาได้"
04:26
You can never sleep in jail.
You can never close your eyelids."
You can never close your eyelids."
56
254589
4865
04:32
And so, like I’m doing now,
I gave them a moment of silence,
I gave them a moment of silence,
57
260351
6356
ฉันจึงทำอย่างที่ฉันทำอยู่ตอนนี้
ให้ทุกคนอยู่ในความเงียบชั่วขณะหนึ่ง
และฉันก็พูดว่า ทุกคุณ นี่แหละบทกวี
และฉันก็พูดว่า ทุกคุณ นี่แหละบทกวี
04:38
then said,
“That's what poetry is, you guys.
“That's what poetry is, you guys.
58
266707
4722
โลกแห่งเรือนจำกำลังปรากฎให้เห็น
ในมือของพวกคุณ
ในมือของพวกคุณ
04:44
It's in this prison universe
that you have all around you.
that you have all around you.
59
272309
5185
ทุกสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับเรื่องที่ว่า
คุณไม่เคยนอนหลับได้เลย
คุณไม่เคยนอนหลับได้เลย
04:49
Everything you say
about how you never sleep,
about how you never sleep,
60
277494
2280
มันกลั่นแสดงถึงความกลัว
ทั้งหมดนี้ที่ไม่ได้มีเขียนไว้ นี่คือบทกวี
ทั้งหมดนี้ที่ไม่ได้มีเขียนไว้ นี่คือบทกวี
04:51
it exudes fear.
61
279774
1690
04:53
All the things that go unwritten --
all of that is poetry."
all of that is poetry."
62
281464
4765
ดังนั้นเราจึงเริ่มใช้สิ่งที่มีอยู่ในนรกนั้น
04:59
So we started appropriating that hell;
63
287469
4207
เรานำความคิดในหัวของเรา
ไปยังนรกขุมที่เจ็ด
ไปยังนรกขุมที่เจ็ด
05:03
we plunged ourselves, headfirst,
into the seventh circle.
into the seventh circle.
64
291676
3508
ในนรกขุมที่เจ็ดที่เป็นของเรา
และเป็นที่รักยิ่งนั้น
และเป็นที่รักยิ่งนั้น
05:07
And in that seventh circle of hell,
our very own, beloved circle,
our very own, beloved circle,
65
295184
4038
พวกเขาได้เรียนรู้ว่ากำแพงจะล่องหน
จะร้องตะโกน
จะร้องตะโกน
05:11
they learned that they could
make the walls invisible,
make the walls invisible,
66
299222
4212
05:15
that they could make the windows yell,
67
303434
2170
ได้ที่หน้าต่าง
จะหลบซ่อนได้อยู่ในเงามืด
จะหลบซ่อนได้อยู่ในเงามืด
05:17
and that we could hide inside the shadows.
68
305604
2940
05:23
When the first year
of the workshop had ended,
of the workshop had ended,
69
311504
3960
เมื่อจบการเรียนปีแรก
05:27
we organized a little closing party,
70
315464
2408
เราจัดงานเลี้ยงสิ้นปีเล็ก ๆ
05:29
like you do when a job is done
with so much love,
with so much love,
71
317872
3690
อย่างที่ทำกันเมื่อเราทำงานด้วยความรัก
เราย่อมอยากฉลองและจัดงานเลี้ยง
05:33
and you want to celebrate with a party.
72
321562
2950
เราจึงเชิญครอบครัว เพื่อน
เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยมาด้วย
เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยมาด้วย
05:36
We called family, friends,
the university authorities.
the university authorities.
73
324512
4467
05:40
The only thing the inmates
had to do was read a poem,
had to do was read a poem,
74
328979
4342
สิ่งเดียวที่พวกเขาต้องทำก็คืออ่านบทกลอน
รับประกาศนียบัตร ปรบมือ
และนั่นคืองานเลี้ยงที่เรียบง่ายของเรา
และนั่นคืองานเลี้ยงที่เรียบง่ายของเรา
05:45
and receive their diplomas and applause.
75
333321
2237
05:47
That was our simple party.
76
335558
2527
สิ่งเดียวที่ฉันต้องการที่จะฝากเอาไว้
คือวินาทีที่พวกชายเหล่านั้น
คือวินาทีที่พวกชายเหล่านั้น
05:52
The only thing I want to leave you with
77
340105
4899
05:58
is the moment in which those men,
78
346694
4325
ที่ตัวใหญ่โตเมื่อพวกเขายืนอยู่ข้าง ๆ ฉัน
06:03
some of them just huge
when standing next to me,
when standing next to me,
79
351019
2495
หรือหนุ่มน้อยทั้งหลาย
ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
06:05
or the young boys - so young,
but with an enormous pride,
but with an enormous pride,
80
353519
5711
ถือแผ่นกระดาษในมือ ยืนตัวสั่นเหมือนเด็ก ๆ
และเหงื่อแตกท่วม
และเหงื่อแตกท่วม
06:11
held their papers and trembled
like little kids and sweated,
like little kids and sweated,
81
359230
5843
และอ่านบทกลอนของเขาด้วยเสียงแหบห้าว
06:17
and read their poems with their
voices completely broken.
voices completely broken.
82
365078
5209
วินาทีนั้นทำให้ฉันได้คิดว่า
นี่ต้องเป็นครั้งแรกสำหรับพวกเขาหลายๆ คน
นี่ต้องเป็นครั้งแรกสำหรับพวกเขาหลายๆ คน
06:24
That moment made me think a lot
83
372042
3967
06:28
that for most of them,
it was surely the very first time
it was surely the very first time
84
376959
4107
ที่มีคนปรบมือให้
กับสิ่งที่พวกเขาได้ทำ
กับสิ่งที่พวกเขาได้ทำ
06:33
that someone applauded them
for something they had done.
for something they had done.
85
381066
4498
06:40
In prison there are things
that can't be done.
that can't be done.
86
388809
3453
ในคุกมีสิ่งที่ไม่สามารถทำได้
ในคุก คุณไม่อาจฝันได้
ในคุก คุณร้องไห้ไม่ได้
ในคุก คุณร้องไห้ไม่ได้
06:44
In prison, you can't dream.
In prison, you can't cry.
In prison, you can't cry.
87
392262
4856
มีคำพูดบางคำที่เกือบจะเป็นคำต้องห้าม
เช่น คำว่า เวลา
เช่น คำว่า เวลา
06:49
There are words that are virtually
forbidden, like the word "time,"
forbidden, like the word "time,"
88
397118
5029
คำว่าอนาคต คำว่าความปรารถนา
06:54
the word "future," the word "wish".
89
402147
4869
06:59
But we dared to dream, and to dream a lot.
90
407016
5306
แต่พวกเรากล้าที่จะฝัน
และฝันมากมายซะด้วย
และฝันมากมายซะด้วย
เพราะพวกเราตัดสินใจว่าจะเขียนหนังสือ
07:04
We decided
that they were going to write a book.
that they were going to write a book.
91
412322
4804
ไม่ใช่แค่ว่าพกเราเขียนหนังสือ
แต่พวกเรารวมเข้าเล่มเองด้วย
แต่พวกเรารวมเข้าเล่มเองด้วย
07:09
Not only did they write a book,
but they also bound it themselves.
but they also bound it themselves.
92
417126
4420
นั่นคือปลายปี ค.ศ. 2010
07:13
That was at the end of 2010.
93
421546
3096
พวกเราตั้งเป้าหมายที่สอง
และก็เขียนหนังสืออีกเล่ม
และก็เขียนหนังสืออีกเล่ม
07:16
Then, we doubled the bet
and wrote another book.
and wrote another book.
94
424642
4409
และก็รวบรวมเข้าเล่ม
07:21
And we bound that one, too.
95
429051
1634
นั่นเพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน
เมื่อปลายปีที่แล้วเอง
เมื่อปลายปีที่แล้วเอง
07:22
That was a short time ago,
at the end of last year.
at the end of last year.
96
430685
3424
07:28
What I see week after week,
97
436474
3526
สิ่งที่ฉันจะได้เห็นในแต่ละสัปดาห์
คือความเปลี่ยนแปลงของพวกเขา
คือความเปลี่ยนแปลงของพวกเขา
07:32
is how they're turning
into different people;
into different people;
98
440000
4357
ไปเป็นอีกคนหนึ่ง
คือการที่พวกเขากำลังเปลี่ยนไป
คือการที่พวกเขากำลังเปลี่ยนไป
07:36
how they're being transformed.
99
444357
2547
การที่คำทำให้พวกเขาเกิดความภูมิใจ
แบบที่พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน
แบบที่พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน
07:38
How words are empowering them
with a dignity they had never known,
with a dignity they had never known,
100
446904
4347
ไม่เคยแม้แต่จะจินตนาการถึง
07:43
that they couldn't even imagine.
101
451251
2083
พวกเขาไม่รู้ว่าความภูมิใจนั้นมีอยู่
และพวกเขาสามารถรู้สึกภูมิใจในตนเองได้
และพวกเขาสามารถรู้สึกภูมิใจในตนเองได้
07:45
They had no idea such dignity
could come from them.
could come from them.
102
453334
4791
ในช่วงการฝึกเขียนในนรกอันเป็นที่รักนั้น
พวกเราให้ พวกเราแบ่งปัน
พวกเราให้ พวกเราแบ่งปัน
07:51
At the workshop, in that beloved hell
we share, we all give something.
we share, we all give something.
103
459130
7267
พวกเราเปิดอ้อมแขน หัวใจ
และแบ่งปัน
และแบ่งปัน
07:58
We open our hands and hearts and give
what we have, what we can.
what we have, what we can.
104
466397
4600
ในสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราสามารถทำได้ ทุกคน
08:02
All of us;
all of us equally.
all of us equally.
105
470997
2154
ทุก ๆ คน
อย่างเท่าเทียมกัน
อย่างเท่าเทียมกัน
ด้วยวิธีนั้น คุณอาจรู้สึกได้ว่าอย่างน้อยที่สุด
08:05
And so you feel that at least
in a small way
in a small way
106
473151
4615
คุณกำลังซ่อมรอยแตกขนาดใหญ่ทางสังคม
08:09
you're repairing
that huge social fracture
that huge social fracture
107
477766
3650
08:13
which makes it so that for many of them,
108
481416
5218
ที่ทำให้คนอย่างพวกเขามองว่า
เรือนจำเป็นปลายทางเดียว
เรือนจำเป็นปลายทางเดียว
08:18
prison is their only destination.
109
486634
3178
ฉันจำวรรคหนึ่งของกวีผู้ยิ่งใหญ่ได้
08:24
I remember a verse
by a tremendous poet, a great poet,
by a tremendous poet, a great poet,
110
492172
5379
ในหน่วย 48 ในชั้นเรียนของเรา
นิโคลาส โดราโด:
นิโคลาส โดราโด:
08:30
from our Unit 48 workshop,
Nicolás Dorado:
Nicolás Dorado:
111
498586
5844
"ฉันต้องตามหาเส้นด้ายที่ยาวไม่มีสิ้นสุด
เพื่อเย็บรอยแผลรอยใหญ่นั้น"
เพื่อเย็บรอยแผลรอยใหญ่นั้น"
08:40
"I will need an infinite thread
to sew up this huge wound."
to sew up this huge wound."
112
508395
6394
บทกลอนทำให้เกิดสิ่งนี้
มันเย็บรอยแผลแห่งการแปลกแยก
มันเย็บรอยแผลแห่งการแปลกแยก
08:47
Poetry does that; it sews up
the wounds of exclusion.
the wounds of exclusion.
113
515485
5194
มันเปิดประตู
บทกวีเป็นดั่งกระจกเงา
บทกวีเป็นดั่งกระจกเงา
08:53
It opens doors.
Poetry works as a mirror.
Poetry works as a mirror.
114
521004
5238
08:58
It creates a mirror, which is the poem.
115
526417
3345
มันสร้างกระจกเงา ซึ่งก็คือกวี
09:01
They recognize themselves,
they look at themselves in the poem
they look at themselves in the poem
116
529762
3983
พวกเขาจดจำตัวเองได้
พวกเขามองเห็นตัวเองในบทกวี
พวกเขามองเห็นตัวเองในบทกวี
09:05
and write from who they are,
and are from what they write.
and are from what they write.
117
533745
5063
และพวกเขาเขียนจากสิ่งที่พวกเขาเป็น
และเป็นจากสิ่งที่พวกเขาเขียน
และเป็นจากสิ่งที่พวกเขาเขียน
เพื่อที่จะเขียน พวกเขาต้องใช้ช่วงเวลา
09:10
In order to write,
118
538808
2705
09:13
they need to appropriate
the moment of writing
the moment of writing
119
541513
4191
ที่เป็นเวลาแห่งอิสระภาพ
09:17
which is a moment
of extraordinary freedom.
of extraordinary freedom.
120
545704
3451
พวกเขาต้องเข้าไปในความคิดของตัวเอง
และค้นหาเสี้ยวเล็ก ๆ ของอิสระภาพ
และค้นหาเสี้ยวเล็ก ๆ ของอิสระภาพ
09:21
They have to get into their heads,
search for that bit of freedom
search for that bit of freedom
121
549155
2943
ที่ไม่เคยมีใครที่จะลิดรอนไปได้
ในขณะที่พวกเขาเขียน
ในขณะที่พวกเขาเขียน
09:24
that can never be taken away
when they write
when they write
122
552098
5026
และใช้มันเพื่อพิสูจน์ว่า
อิสระภาพเป็นสิ่งที่เป็นไปได้
อิสระภาพเป็นสิ่งที่เป็นไปได้
09:29
and that is also useful
to realize that freedom is possible
to realize that freedom is possible
123
557124
3511
แม้ว่าเขาจะยังอยู่ในที่คุมขัง
และกรงขังเดียวที่เรามี
และกรงขังเดียวที่เรามี
09:32
even inside a prison,
124
560635
2338
09:34
and that the only bars we have
in our wonderful space
in our wonderful space
125
562973
5262
ในพื้นที่แสนวิเศษของเรา
ก็คือคำว่า กรงขัง
ก็คือคำว่า กรงขัง
09:40
is the word "bars,"
126
568235
1862
09:42
and that all of us in our hell
burn with happiness
burn with happiness
127
570097
3862
และทุกคนในนรกของพวกเรา
ก็ลุกเป็นไฟแห่งความสุข
ก็ลุกเป็นไฟแห่งความสุข
เมื่อสายชนวนแห่งคำถูกจุดให้ลุกไหม้
09:45
when we light the wick of the word.
128
573959
3710
09:49
(Applause)
129
577669
3000
(เสียงปรบมือ)
ฉันเล่าเรื่องมากมายเกี่ยวกับเรือนจำ
เรื่องมากมายจากประสบการณ์ของฉัน
เรื่องมากมายจากประสบการณ์ของฉัน
10:17
I told you a lot about the prison,
a lot about what I experience
a lot about what I experience
130
605143
6454
ในแต่ละสัปดาห์ และความสุขใจที่ฉันมีต่อมัน
และการที่ฉันเปลี่ยนไปพร้อมกับพวกเขา
และการที่ฉันเปลี่ยนไปพร้อมกับพวกเขา
10:23
every week, and how I enjoy it
and transform myself with the inmates.
and transform myself with the inmates.
131
611597
4581
แต่พวกคุณไม่รู้หรอกว่าฉันอยากสุขใจแค่ไหน
ถ้าพวกคุณสามารถได้สัมผัส ใช้ชีวิต
ถ้าพวกคุณสามารถได้สัมผัส ใช้ชีวิต
10:28
But you don't know how much I'd like it
132
616178
3415
10:31
if you could feel, live, experience,
even for a few seconds,
even for a few seconds,
133
619593
5566
และมีประสบการณ์
แม้ว่านั่นจะเป็นเพียงแค่เสี้ยววินาที
แม้ว่านั่นจะเป็นเพียงแค่เสี้ยววินาที
สิ่งที่ฉันสุขใจในแต่ละสัปดาห์
และทำให้ฉันเป็นฉัน
และทำให้ฉันเป็นฉัน
10:37
what I enjoy every week
and what makes me who I am.
and what makes me who I am.
134
625159
4335
10:44
(Applause)
135
632151
3000
(เสียงปรบมือ)
10:53
Martín Bustamante:
The heart chews tears of time;
The heart chews tears of time;
136
641228
4231
"หัวใจบดเคี้ยวหยดน้ำตาแห่งเวลา
10:57
blinded by that light,
137
645464
2882
ซึ่งเลือนบอดใบ้ด้วยแสงสว่าง
มันเก็บซ่อนความเร็วแห่งการมีอยู่
11:00
it hides the speed of existence
138
648346
3375
11:03
where the images go rowing by.
139
651721
2153
ที่ซึ่งภาพทั้งหลายถูกฉายผ่านให้เห็น
มันยืนหยัด สู้ไม่ถอย
11:05
It fights; it hangs on.
140
653874
2973
หัวใจแตกสลายภายใต้สายตาเศร้า
11:08
The heart cracks under sad gazes,
141
656847
3702
11:12
rides on storms that spread fire,
142
660554
3773
ควบเข้าไปในพายุที่พ่นลูกไฟร้อน
ยืดอกที่ถูกถ่วงด้วยความละอายขึ้น
11:16
lifts chests lowered by shame,
143
664327
3124
รู้ไว้ว่านั่นไม่ใช่แค่การอ่าน
และทำตาม ๆ กันไป
และทำตาม ๆ กันไป
11:19
knows that it's not just reading
and going on,
and going on,
144
667451
3176
แต่เป็นความปรารถนา
ที่จะผืนฟ้าอันไร้ขอบเขต
ที่จะผืนฟ้าอันไร้ขอบเขต
11:22
it also wishes to see the infinite blue.
145
670627
3825
11:26
The heart sits down to think about things,
146
674457
3728
หัวใจพักเพื่อที่จะคิดถึงสิ่งต่าง ๆ
ต่อสู้เพื่อไม่ให้ตกลงอยู่ในความคุ้นเคย
11:30
fights to avoid being ordinary,
147
678185
2712
ตั้งใจเรียนรู้ที่จะรักโดยไม่ให้เกิดบาดแผล
11:32
tries to love without hurting,
148
680897
3423
หายใจเอาแสงอาทิตย์ สร้างกำลังใจ
11:36
breathes the sun,
giving courage to itself,
giving courage to itself,
149
684320
3703
มอบกายใจ ท่องเที่ยวไปหาเหตุผล
11:40
surrenders, travels toward reason.
150
688023
4368
หัวใจต่อสู้ในบึงตม
11:44
The heart fights among the swamps,
151
692391
2903
ที่อยู่ที่ขอบของโลกใต้พิภพ
11:47
skirts the edge of the underworld,
152
695294
3525
ทิ้งตัวลงอย่างไร้เรียวแรง
และไม่ยอมให้กับหนทางที่ง่ายกว่า
และไม่ยอมให้กับหนทางที่ง่ายกว่า
11:50
falls exhausted, but won't give in
to what's easy,
to what's easy,
153
698819
4282
ในขณะที่ย่างก้าวที่ไม่สม่ำเสมอของความสุข
11:55
while irregular steps of intoxication
154
703101
2489
ตื่นขึ้นเถิด
11:57
wake up,
155
705590
1577
ปลุกให้ความนิ่งเฉยตื่นขึ้นมา
11:59
wake the stillness.
156
707167
1890
ผมชื่อ มาร์ติน บัสตาเมนเต้
(Martín Bustamante)
(Martín Bustamante)
12:01
I'm Martín Bustamante,
157
709057
1972
ผมเป็นนักโทษที่
หน่วย 48 ที่เรือนจำซาน มาติน
หน่วย 48 ที่เรือนจำซาน มาติน
12:03
I'm a prisoner in Unit 48 of San Martín,
158
711756
3498
วันนี้ ผมได้รับอนุญาต
ให้ออกจากเรือนจำได้เป็นกรณีชั่วคราว
ให้ออกจากเรือนจำได้เป็นกรณีชั่วคราว
12:07
today is my day of temporary release.
159
715254
2858
และสำหรับผม บทกวีและวรรณกรรม
12:10
And for me, poetry and literature
have changed my life.
have changed my life.
160
718112
3672
ได้เปลี่ยนชีวิตของผม
ขอบคุณครับ
(เสียงปรบมือ)
(เสียงปรบมือ)
12:13
Thank you very much!
161
721784
1121
คริสตินา: ขอบคุณค่ะ
12:14
Cristina Domenech: Thank you!
162
722905
1420
(เสียงปรบมือ)
12:16
(Applause)
163
724325
2320
ABOUT THE SPEAKER
Cristina Domenech - Poet and educatorCristina Domenech proposes to use language as an instrument of liberation and as a way to change the world.
Why you should listen
Writer and philosopher Cristina Domenech coordinates reading and writing workshops for kids and adults, including the inmates of the Centro de Estudiantes Rodolfo Walsh of the Centro Universitario San Martín (CUSAM) Universidad Nacional de San Martín, Unidad Penitenciaria 48, in Buenos Aires.
She has participated since 1995 in numerous conferences and meetings of national and international writers, among which include the International Festival of Poetry in Havana, Cuba, in 2009 and 2010 and Cosmopoética 2013 in Cordoba, Spain.
Her published works include “Impalpable” (1994), “Condensación de la Luz” (1998), Tierra Negra (1999), Demudado (2007), anthologies of poetry in 2010 and 2011, and most recently “Sintaxis del nudo” ("Syntax Knot").
More profile about the speakerShe has participated since 1995 in numerous conferences and meetings of national and international writers, among which include the International Festival of Poetry in Havana, Cuba, in 2009 and 2010 and Cosmopoética 2013 in Cordoba, Spain.
Her published works include “Impalpable” (1994), “Condensación de la Luz” (1998), Tierra Negra (1999), Demudado (2007), anthologies of poetry in 2010 and 2011, and most recently “Sintaxis del nudo” ("Syntax Knot").
Cristina Domenech | Speaker | TED.com