Oskar Eustis: Why theater is essential to democracy
Oskar Eustis: Tiyatro neden demokrasinin vazgeçilmezidir
As the artistic director of New York's legendary Public Theater, Oskar Eustis nurtures new, groundbreaking works that shift the cultural conversation. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
çünkü demokrasi büyük önem taşır.
art form of democracy,
vazgeçilmez sanat formudur.
they were born in the same city.
şehirde doğmuş olmasından biliyoruz.
olan bir demokrasiydi,
from the consent of the governed,
rızasından doğması,
from below to above,
aşağıdakilere değil de,
yayılması fikri
legend has it, somebody named Thespis --
isimli biri,
the Festival of Dionysus gathered
getirdiğini,
they would watch dancing,
dansları seyrettiğini
as part of the Festival of Dionysus.
hikâyelerini anlatıldığını biliyoruz.
what's happening right now:
buradaki gibi olurdu:
and you are receiving what I have to say.
söylediklerimi dinliyorsunuz.
you may think I'm an insufferable fool,
çekilmez bir aptal olduğumu düşünebilir
taking place inside your own head.
kafanızda gerçekleşiyor.
instead of me talking to you --
onstage with me?
konuşsam ne olur?
I'm not the possessor of truth;
gerçeğin sahibi olan adam değil
ne oluyor.
conflict -- they disagree with me.
çatışma -- bana katılmıyorlar.
two points of view.
çatışma var.
is that the truth can only emerge
Gerçek, yalnızca
of different points of view.
çatışmasıyla ortaya çıkabilir.
you have to believe that.
buna inanmak zorundasınız.
you're an autocrat
demokrasiye katlanmak
points of views leads to the truth.
bizi gerçeğe götürür.
and listen to me.
beni dinlemenizi istemiyorum.
to me as a character.
gözüktüğünü, hissetiğini görmenizi.
to switch your mind
to the other person talking.
hissettiğini hayal etmenizi istiyorum.
yapmanızı istiyorum.
from the collision of different ideas
çatışmasından doğduğu fikri
for democratic citizenship.
gerekli araçlarıdır.
that when you go to the movies,
sinemaya gittiğinizde,
and if it's empty, you're delighted,
boşsa memnuniyet duyuyorsunuz,
between you and the movie.
aranızda olmayacak.
over the top of the stadium seats,
koltuğa koyabilrsiniz,
tadını çıkarabilirsiniz.
olduğunu görürseniz,
uğrarsınız,
the collective experience
nefesinizi tutup
holding your breath together
toplu olarak deneyimlemek için
as an individual consumer,
olarak girmiş olabilirsiniz,
yerine getirirse,
of yourself as part of a whole,
toplumun bir parçası olarak
işlenmiştir.
Joe Papp decided
Joe Papp, kültürün ABD'de
everybody in the United States of America,
karar verdi
to try to deliver on that promise.
çalışmayı kendine görev bildi.
is based on a very simple idea,
çok basit bir fikre dayanıyor:
the best art that we can produce,
en iyi sanatın,
and belong to everybody,
herkese mal olması fikri.
we can provide for free.
için sıraya giriyor.
after he figured that out,
13 yıl sonra,
circle was not complete
vermekle demokratik halka
create their own classics
yaratıp sahneye çıkmalarını
downtown on Astor Place,
Public Theater'i açtı
was the world premiere of "Hair."
gösterisi, "Hair"in dünya prömiyeriydi.
that wasn't Shakespeare.
ilk şey buydu.
that it was as if Mr. Papp took a broom
bunun sanki Papp bir süpürgeyle
from the East Village streets
tüm çer çöpü Public'te
olduğunu söyledi.
he was so proud of it.
ve bununla gurur duyuyordu.
the next years with amazing shows like
Suicide / When the Rainbow Is Enuf,"
Suicide / When the Rainbow İs Enuf,",
gösterileriyle gurur duydu.
example I can think of:
örneklerden biri şu:
about the AIDS crisis,
üzerine acımasız öfke patlaması:
that play in 1985,
ortaya koyduğunda,
eleştirisinde AIDS hakkında,
in the New York Times
yayımladığından
in the previous four years.
the dialogue about AIDS
Joe da sahneye koyarak
on Tony Kushner's "Angels in America,"
America"sında severek
and along with "Normal Heart,"
ve o süreçte "Normal Heart" ile birlikte,
was actually shifting,
gerçekten de görebiliyorduk
olmanın ne demek olduğunu
in the United States.
yapıyordu.
gurur duyuyorum.
at the Public in 2005,
üstlendiğimde,
was a victim of our own success,
kendi başarımızın kurbanıydı:
had been founded as a program for access,
için bir program olarak kurulmuştu
to get in New York City.
alınması en zor bilet.
to get those tickets.
iki gece dışarda uyudular.
98 percent of the population
gitmeyi düşünmekten bile
to homeless shelters,
hapishanelere, evsiz barınaklarına,
and Westchester County.
County'de de dâhil.
that we knew intuitively:
bildiğimiz bir şeyi gösterdi:
is as powerful as their desire for food
yemeğe ve içmeye
and we've continued it.
ve devam da ediyoruz.
that we realized we weren't crossing,
başka bir engel daha var,
from being a commodity, an object,
olmaktan çıkarıp gerçek anlamına,
bir ilişki takımına
of the amazing Lear deBessonet,
rehberliğinde,
musical pageants,
müzisyenlerin,
actors and musicians
and domestic workers
yeni atılmış tutuklularla,
and recently incarcerated prisoners,
yan yana, aynı sahnede
gösterilerini ortaya koyuyor.
sosyal program değil,
en iyi sanat.
that artistry is not something
şu: Sanatkârlık,
ait değildir.
in being a human being.
aslında vardır.
a lot more of our lives practicing it.
daha fazla çalışıyor.
ortaya çıkıyor.
of the foundational story of this country
hikâyesini, Batı Hint Adaları'ndan,
Father who was a bastard immigrant orphan
tek Kurucu Babası'nın gözünden,
yeniden aktarımı.
the language of the people,
daha güçlü hâle getiriyordu
insanları,
who spoke the language.
with a cast of black and brown people,
ve koyu tenli insanlardan seçerek
for the United States,
of the American Dream.
dâhiliyet.
a wave of patriotism in me
milliyetçi bir dalga;
is proving to be insatiable.
and it's where I want to end,
ve bununla bitirmek istiyorum,
I want to talk about.
that Vice President-elect Pence
seçilmiş başkan yardımcısı Pence,
izlemeye geldi.
some of my fellow New Yorkers booed him.
bazı New Yorklular onu yuhaladı.
şunu söyledi:
respectful statement from the stage,
bir bildiri okundu,
listened to it,
of outrage, a tweetstorm,
tweet fırtınası yarattı
edildiğini düşünen öfkeli kişiler,
we had treated him with disrespect.
we're getting something wrong here.
burada bir şeyler yanlış anlaşılıyor.
this boycott petition,
"Hamilton" anyway.
to a city near them.
bile sahnelenmeyecekti.
they couldn't afford a ticket,
bilet almaya güçleri yetmeyecek;
they didn't have the connections
electoral map of the United States,
mavi ve kırmızı alanlara bakarsanız
tüm ana kuruluşları
cultural institutions,"
exactly what the economy,
eğitim sisteminin,
what technology has done,
aynısını yaptık, o da şu:
on a large part of the country.
sırtımızı döndük.
it has to keep going.
bu fikir devam etmek zorunda.
şahane prodüksiyonu,
Pulitzer Prize-winning play "Sweat."
çıkarıyoruz.
led her to write this play
yıllar süren araştımaları,
of Pennsylvania:
dair bu oyunu yazmasını sağladı:
and we're touring it
Minnesota'nın
kesimlerine götürüyoruz.
organizations there to try and make sure
işbirliği yapıp
that we're trying to reach,
ulaştığımızdan emin olmanın yanında,
to listen to them back
bulmaya ve onlara,
is here for you, too."
demeye çalışıyoruz.
that we don't know what our job is.
bilmiyoruz deme hakkımız yok.
as 'twere, a mirror to nature;
doğaya tutar gibi,
a vision to America
vizyonuna ayna tutmaya çalışmak,
who all of us are individually,
birey olarak değil de
the commonality that we need to be,
anlayışına,
ayna tutmak.
as well as we can.
çalışmamız gereken şey bu.
ABOUT THE SPEAKER
Oskar Eustis - Theater directorAs the artistic director of New York's legendary Public Theater, Oskar Eustis nurtures new, groundbreaking works that shift the cultural conversation.
Why you should listen
Throughout his career, Oskar Eustis has been dedicated to the development of new plays and the classics as a director, dramaturg and producer. Among the plays he's helped bring into being, you can count Angels in America, the Tony-winning Hamilton and Fun Home, with more new work constantly on the bubble. Throughout his career, he has also produced and directed Shakespeare in venues around the US, from prisons to Broadway, including The Public's 2017 free Shakespeare in the Park staging of Julius Ceasar that generated a national conversation.
Eustis has also directed the world premieres of plays by Philip Kan Gotanda, David Henry Hwang, Emily Mann, Suzan-Lori Parks, Ellen McLaughlin and Eduardo Machado, among many others. He's a professor of dramatic writing and arts and public policy at New York University and has held professorships at UCLA, Middlebury College and Brown University, where he founded and chaired the Trinity Rep/Brown University consortium for professional theater training. He has been Artistic Director of The Public Theater in New York since 2005.
Oskar Eustis | Speaker | TED.com