Moshe Safdie: Building uniqueness
Μοσέ Σάφντι: Χτίζοντας τη μοναδικότητα
Moshe Safdie's buildings -- from grand libraries to intimate apartment complexes -- explore the qualities of light and the nature of private and public space. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
θα ήθελα να μιλήσω
το οποίο είναι:
πραγματικά ιδιαίτερο σε μια εργασία;
τόσο μοναδικής όσο ένα πρόσωπο;
ότι η εύρεση της διαφορετικότητας
ολόκληρης της δύναμης της παγκοσμιοποίησης
στην εύρεση της μοναδικότητας του τόπου
ενός κτιριολογικού προγράμματος.
να φτιάξω ένα μουσείο επιστήμης
δίπλα στο ποτάμι.
να κάνω το κτίριο, μέρος του ποταμού.
από τη Λεωφόρο ΜακΛέιν
«Ας αναδρομολογήσουμε τη ΜακΛέιν»
το κίνημα Φίλοι της Λεωφόρου ΜακΛέιν.
στην κατασκευαστική επιτροπή
του Τζάνταρ Μάνταρ στην Τζαϊπούρ
τι χαρακτηρίζει ένα κτίριο επιστήμης.
πολύπλοκη, πλούσια κι όμως πλήρως λογική,
είχε κάποια σχέση με την επιστήμη,
διαφορετικό, μοναδικό και να το δηλώνει.
αφού έφυγα, έλεγε:
και ας φτιάξουμε ένα νησιώτικο κτίριο».
και είπαν,
και μπαζώσαμε το κανάλι
για να φτιάξουμε θέσεις εργασίας».
την πλάτη στην κοινότητα».
οι εκθεσιακοί χώροι θα σχημάτιζαν ένα νησί
ή στην οροφή.
συναρπαστικά χαρακτηριστικά:
μέσω των χερσαίων κτιρίων,
σε παιδικές χαρές σε ανοιχτό χώρο.
να περάσεις από τη γέφυρα στην οροφή,
και μετά να γοητευθείς εντελώς,
την είσοδο 5 δολαρίων.
κατά κάποιο τρόπο,
αλλά ουσιαστικά ευχαριστημένος.
γιατί ένιωθα ότι αυτό ήταν επιδεικτικό.
στην πολυπλοκότητά του.
συνθετική πολυπλοκότητα,
αυτό για το οποίο μιλούσα,
έπρεπε να υπάρχει κάποια παράγουσα ιδέα
τοροειδής παράγουσα γεωμετρία,
μέσα στη γη για το χερσαίο κτίριο
στον ουρανό για το κτίριο του νησιού.
ή για κάποιους από μας, ενός λουκουμά.
άρχισαν να ξεπηδούν πολλές,
σχεδίων και δυνατοτήτων,
σε σχέση με τα εκθέματα,
με την τοροειδή γεωμετρία.
Αυτή είναι η μακέτα.
για τον προϋπολογισμό, είπα,
τα διπλά για τα λεφτά σου: αντανακλάσεις».
και όπως φαίνεται από το κέντρο.
περνά ακριβώς μέσα από το κτίριο,
και να έλκονται από το κτίριο.
ένα πολύ αποδοτικό κτίριο:
όλα από συνθετικό ξύλο.
στις εντάσεις και υποστηρίζει το κτίριο.
να μπαίνει από τους φωταγωγούς,
ένα μουσείο μνήμης των παιδιών
στο Γιαντ Βασέμ στην Ιερουσαλήμ.
ρουχισμού και ζωγραφιές.
και δεν μπορούσα να καταλήξω,
που βγαίνουν από το ιστορικό μουσείο,
και άλλο ένα μουσείο με πληροφορίες
Υπήρχε μια σπηλιά στο οικόπεδο.
μέσα από τον βράχο σε έναν υπόγειο θάλαμο.
από παιδιά που χάθηκαν
σε έναν μεγάλο χώρο.
να τρεμοπαίζει στο κέντρο,
θα αντανακλά σε όλες τις κατευθύνσεις.
μια φωνή θα διαβάζει τα ονόματα,
των παιδιών.
για έξι μήνες.
και στον βορρά και στη ζωή.
«Οι άνθρωποι δεν θα το καταλάβουν,
Δεν γίνεται».
Και έμεινε εκεί για 10 χρόνια,
από το Λος Άντζελες,
του στο Άουσβιτς,
και χτίστηκε 10 χρόνια μετά.
το 1998,
στην Ιερουσαλήμ
από το Υπουργείο Εξωτερικών που έλεγε,
Τον πήγαμε μια επίσκεψη στο Γιαντ Βεσέμ,
συγκινήθηκε τρομερά.
Μπορείς να τον συναντήσεις στο Τελ Αβίβ;»
όπως κι εσείς οι Εβραίοι.
για να πούμε την ιστορία του λαού μας,
που δεν τα παίρνεις και πολύ στα σοβαρά.
σε μια κωμόπολη, την Αναντπούρ Σάιμπ,
την πρωτεύουσα του Παντζάμπ,
ο γκουρού Γκομπίντ,
που είναι το ιερό τους κείμενο.
και με πήγαν κάπου εκεί,
«Εδώ έχουμε επιλέξει την τοποθεσία».
«Αυτό δεν έχει λογική.
σε τεράστιους αριθμούς,
και λεωφορεία για να πάνε μέχρι εκεί.
και να πάμε στο οικόπεδο».
πάνω σε εκείνο τον λόφο και αυτό τον λόφο
το οικόπεδο αγοράστηκε μέσα σε μία βδομάδα
να χωρίσουμε το μουσείο στα δύο,
και τις περιοδικές εκθέσεις στην άλλη,
με μια σειρά από υδάτινους κήπους
και το κέντρο της πόλης.
από τους αμμώδεις γκρεμούς,
οι οροφές είναι από ανοξείδωτο ατσάλι,
το φως προς τον ίδιο τον ναό,
από τη μία πλευρά στην άλλη.
να υψώνεται από τους αμμώδεις γκρεμούς,
και θυμίζουν την παράδοση του οχυρού.
η μικρή μακέτα που είχα αφήσει πίσω
για δημόσια έκθεση στο οικόπεδο
μαζεύτηκαν για τους εορτασμούς.
καθώς αρχίζει η θεμελίωση.
Και εδώ είναι υπό κατασκευή.
και θα έχει ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια.
Αφού ξεκίνησε όλο αυτό το επεισόδιο,
εξαρχής το ιστορικό μουσείο
-το Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον-
όσον αφορά τις πληροφορίες.
κάθε χρόνο σε αυτό το σημείο.
στο πιάτο, οι Εβραίοι το κάνουν δύσκολο:
φάση ένα, φάση δύο, φάση τρία.
του κτιρίου στην Ουάσιγκτον,
θα σταθεί πάνω σε αυτόν τον εύθραυστο λόφο
σε εκθεσιακούς χώρους, δωμάτια με πόρτες
την ιστορία του Ολοκαυτώματος.
Αυτό ήταν το πρώτο μου σκίτσο.
μέσα στο βουνό,
από την άλλη πλευρά του βουνού,
διαμέσω του βουνού στους χώρους.
και κάποιος υπόγειος χώρος στάθμευσης.
τον τριγωνικό χώρο, 18 μέτρα ψηλό,
όπως πας προς το βορρά.
όλες οι εκθέσεις είναι υπόγειες,
διαπερνά το βουνό,
στην κορυφή αυτού του τριγώνου.
είναι υπόγεια.
όπου είναι δυνατόν - με τους φωταγωγούς.
κατά κάποιο τρόπο ενέπνευσε
θα μπορούσαν να είναι αυτές οι εκθέσεις.
στη θέα του φωτός και της πόλης
που δουλεύω εδώ και δύο μήνες.
στην Ουάσιγκτον,
είναι απέναντι από το μνημείο Λίνκολν,
Είναι το τελευταίο κτίριό του,
που έρχεται από την Βιρτζίνια.
στο οποίο μόλις αρχίζω να δουλεύω.
της ιδιαιτερότητας του οικοπέδου.
οπουδήποτε στην Ουάσιγκτον,
ένα συνεδριακό κέντρο,
-όλα όσα είναι αυτό το κτίριο-
στο Mall και δίπλα στο μνημείο Λίνκολν,
το σύμβολο της ειρήνης στο Εθνικό Πάρκο.
για να αντιμετωπισθεί.
ότι το κτίριο είναι πολλοί χώροι,
συνεδριακά κέντρα,
αφιερωμένο στην σύναψη ειρήνης
που υποβάλλαμε για τον διαγωνισμό,
που εξακτινώνονται από την είσοδο.
με τις κατασκευές του Εθνικό Πάρκο,
και να βλέπει προς τα μέσα.
έχει θέα από παντού προς την πόλη.
είναι ότι ήταν πραγματικά ένα κτίριο
είναι -για να παραθέσω από τον Κουντέρα-
και είχε να κάνει με την αισιοδοξία.
κατά κάποιο τρόπο εξελίσσεται.
πως να το κάνουμε να λάμπει,
να μην είναι επιδεικτικό.
κάποιο είδος τάξης, μια δομή.
απλώς να αλλάξεις
της συγκεκριμένης διαδικασίας.
όλα όσα είπα με τον όρο «ομορφιά».
στις μέρες μας,
στη συζήτηση σε αρχιτεκτονικές σχολές,
όλο αυτό είναι μια αναζήτηση για ομορφιά.
του ταιριάσματος.
από έναν μορφολόγο του 1917,
«Η ομορφιά υποδηλώνει ανθρωπιά.
επειδή βλέπουμε ότι
την τέλεια εκπλήρωση της λειτουργίας».
την τέλεια εκπλήρωση του σκοπού.
η ομορφιά σαν ο τύπος καταλληλότητας,
έχουν να κάνουν με το φυσικό περιβάλλον
και ειδικότερα το ανθρώπινο περιβάλλον.
που ήμασταν μαζί με τον Ρίτσαρντ,
ότι ακόμη ισχύει για μένα σήμερα.
θα βρει κενοδοξία.
θα απογοητευθεί.
υπηρέτη των συζόντων του πλασμάτων
θα πέσει στο λάκο της αλαζονείας.
και της φύσης του ανθρώπου
θα βρούμε ομορφιά».
(Χειροκρότημα)
ABOUT THE SPEAKER
Moshe Safdie - ArchitectMoshe Safdie's buildings -- from grand libraries to intimate apartment complexes -- explore the qualities of light and the nature of private and public space.
Why you should listen
Moshe Safdie's master's thesis quickly became a cult building: his modular "Habitat '67" apartments for Montreal Expo '67. Within a dizzying pile of concrete, each apartment was carefully sited to have natural light and a tiny, private outdoor space for gardening. These themes have carried forward throughout Safdie's career -- his buildings tend to soak in the light, and to hold cozy, user-friendly spaces inside larger gestures.
He's a triple citizen of Canada, Israel and the United States, three places where the bulk of his buildings can be found: in Canada, the National Gallery in Ottawa, the Montreal Museum of Fine Arts, the Vancouver public library. For Yad Vashem, the Holocaust museum in Jerusalem, he designed the Children's Memorial and the Memorial to the Deportees; he's also built airport terminals in Tel Aviv. In the US, he designed the elegant and understated Peabody Essex Museum in Salem, Masachusetts, and the Crystal Bridges Museum in Arkansas.
Moshe Safdie | Speaker | TED.com