TED2010
Daniel Kahneman: The riddle of experience vs. memory
دانیل کانمن: معمای تجربه و حافظه
Filmed:
Readability: 3.5
6,094,013 views
با استفاده از چند مثال از تعطیلات گرفته تا کولونوسکپی (اسکن روده بزرگ) ، برنده جایزه نوبل و بنیان گذار اقتصاد رفتاری، دانیل کنمن (Daniel Kahneman)، نشان می دهد که چگونه "خود تجربه کننده" و "خود به یاد آورنده" ما درک متفاوتی از خوشبختی دارند. این بینش جدید پیامدهای عمیقی بر روی اقتصاد ، سیاست های عمومی --و خود آگاهی ما خواهد داشت.
Daniel Kahneman - Behavioral economics founder
Widely regarded as the world's most influential living psychologist, Daniel Kahneman won the Nobel in Economics for his pioneering work in behavioral economics -- exploring the irrational ways we make decisions about risk. Full bio
Widely regarded as the world's most influential living psychologist, Daniel Kahneman won the Nobel in Economics for his pioneering work in behavioral economics -- exploring the irrational ways we make decisions about risk. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
Everybody talks about happiness these days.
0
0
3000
این روزها همه در مورد خوشبختی صحبت می کنند.
00:18
I had somebody count the number of books
1
3000
3000
من از کسی خواستم که تعداد کتابهایی را که در پنج ساله گذشته منتشر شده‌اند و
00:21
with "happiness" in the title published in the last five years
2
6000
3000
کلمهٔ "خوشبختی" در عنوان آنها ذکر شده را بشمرد
00:24
and they gave up after about 40, and there were many more.
3
9000
5000
ولی تعداد آنقدر زیاد بود که آنها بعد از شماره ۴۰، از شمردن منصرف شدند.
00:29
There is a huge wave of interest in happiness,
4
14000
3000
این روزها علاقه زیادی در مورد خوشبختی
00:32
among researchers.
5
17000
2000
در میان محققان بوجود آمده است.
00:34
There is a lot of happiness coaching.
6
19000
2000
کلاس‌های زیادی در مورد خوشبختی وجود دارد.
00:36
Everybody would like to make people happier.
7
21000
2000
همه میخواهند مردم را خوشبختر (شادتر) کنند.
00:38
But in spite of all this flood of work,
8
23000
4000
ولی علیرغم همه این تلاشها
00:42
there are several cognitive traps
9
27000
2000
تله‌ها ی شناختی مختلفی وجود دارد که ...
00:44
that sort of make it almost impossible to think straight
10
29000
3000
تشخیص درست در مورد خوشبختی را
00:47
about happiness.
11
32000
2000
تقریبا غیر ممکن میسازد.
00:49
And my talk today will be mostly about these cognitive traps.
12
34000
3000
و صحبتهای امروز من بیشتر در مورد این تله‌ها ی شناختی خواهد بود.
00:52
This applies to laypeople thinking about their own happiness,
13
37000
3000
این هم برای مردم عادی که به خوشبختی خودشان فکر میکنند کاربرد دارد،
00:55
and it applies to scholars thinking about happiness,
14
40000
3000
و هم برای محققانی که در زمینه خوشبختی تحقیق میکنند،
00:58
because it turns out we're just as messed up as anybody else is.
15
43000
4000
زیرا ما محققین هم به اندازهٔ بقیه مشکل داریم.
01:02
The first of these traps
16
47000
2000
اولین این تله‌ها
01:04
is a reluctance to admit complexity.
17
49000
3000
عدم تمایل به قبول پیچیدگی است.
01:07
It turns out that the word "happiness"
18
52000
3000
به نظر میرسد که کلمهٔ خوشبختی
01:10
is just not a useful word anymore,
19
55000
3000
کاربرد خود را از دست داده باشد
01:13
because we apply it to too many different things.
20
58000
3000
زیرا ما از آن در خیلی از موارد متفاوت استفاده میکنیم.
01:16
I think there is one particular meaning to which we might restrict it,
21
61000
3000
من فکر میکنم یک معنی خاص وجود داشته باشد که ما بتوانیم خوشبختی را به آن محدود کنیم
01:19
but by and large,
22
64000
2000
ولی، روی هم رفته،
01:21
this is something that we'll have to give up
23
66000
2000
این چیزیست که باید به آن تسلیم شویم
01:23
and we'll have to adopt the more complicated view
24
68000
4000
و باید دیدگاه پیچیده تری در مورد اینکه
01:27
of what well-being is.
25
72000
2000
"خوشبخت بودن" چیست اتخاذ کنیم.
01:29
The second trap is a confusion between experience and memory;
26
74000
4000
تله ی دوم قاطی کردن تجربه و تصور ما از خوشبختی است:
01:33
basically, it's between being happy in your life,
27
78000
3000
این، فرق بین احساس خوشبختی کردن در زندگی روز مره
01:36
and being happy about your life
28
81000
2000
و خوشبخت بودن در زندگی
01:38
or happy with your life.
29
83000
2000
یا از زندگی خود راضی بودن است.
01:40
And those are two very different concepts,
30
85000
2000
و این دو، دو موضوع کاملا متفاوتی هستند،
01:42
and they're both lumped in the notion of happiness.
31
87000
3000
ولی ملغمه ی از این دو بعنوان تعریف خوشبختی استفاده میشود.
01:45
And the third is the focusing illusion,
32
90000
3000
و سومین، اشتباه در تشخیص اهمیّت است،
01:48
and it's the unfortunate fact that we can't think about any circumstance
33
93000
3000
متاسفانه ما نمیتوانیم درمورد هیچ امری که
01:51
that affects well-being
34
96000
2000
خوشبخت بودن را تحت تاثیر قرار میدهد فکر کنیم
01:53
without distorting its importance.
35
98000
2000
بدون اینکه در تشخیص اهمیت آن دچار اشتباه شویم.
01:55
I mean, this is a real cognitive trap.
36
100000
3000
منظورم اینه که این یک تله شناختی واقعی است.
01:58
There's just no way of getting it right.
37
103000
3000
هیچ راهی برای فرار از آن وجود ندارد.
02:01
Now, I'd like to start with an example
38
106000
2000
حالا من میخواهم با یک مثال در دربارهٔ کسی شروع کنم
02:03
of somebody who had a question-and-answer session
39
108000
5000
که در جلسهٔ پرسش و پاسخ بعد از یک از سخنرانی‌‌های من
02:08
after one of my lectures reported a story,
40
113000
4000
داستانی را تعریف کرد.
02:12
and that was a story --
41
117000
1000
داستانش این بود:
02:13
He said he'd been listening to a symphony,
42
118000
3000
او گفت که به یک سمفونی گوش میداده است
02:16
and it was absolutely glorious music
43
121000
3000
موسیقی بسیار زیبا بوده
02:19
and at the very end of the recording,
44
124000
3000
ولی در آخر آهنگ،
02:22
there was a dreadful screeching sound.
45
127000
2000
یک صدای دلخراش ضبط شده بود.
02:24
And then he added, really quite emotionally,
46
129000
2000
و او با حالتی احساساتی اضافه کرد که،
02:26
it ruined the whole experience.
47
131000
4000
آن صدای دلخراش تمام تجربه او (لذت از موسیقی) را ضایع کرد.
02:30
But it hadn't.
48
135000
2000
ولی واقعا این طور نبود.
02:32
What it had ruined were the memories of the experience.
49
137000
3000
چیزی که ضایع شده بود خاطرات او از آن تجربه بود.
02:35
He had had the experience.
50
140000
2000
او آن تجربه را داشته است.
02:37
He had had 20 minutes of glorious music.
51
142000
2000
او ۲۰ دقیقه از آن موسیقی زیبا لذت برده است.
02:39
They counted for nothing
52
144000
2000
ولی آن ۲۰ دقیقه به حساب نمی‌‌آید
02:41
because he was left with a memory;
53
146000
3000
زیرا برای او فقط یک خاطره مانده بود؛
02:44
the memory was ruined,
54
149000
2000
که آن هم ضایع شد،
02:46
and the memory was all that he had gotten to keep.
55
151000
3000
خاطره تنها چیزیست که او می‌توانست برای خود نگاه دارد.
02:49
What this is telling us, really,
56
154000
3000
چیزی که این داستان واقعا به ما می‌گوید،
02:52
is that we might be thinking of ourselves and of other people
57
157000
2000
این است که ما به خودمان و بقیه
02:54
in terms of two selves.
58
159000
2000
به صورت دو "خود" فکر میکنیم.
02:56
There is an experiencing self,
59
161000
3000
یک خود تجربه کننده،
02:59
who lives in the present
60
164000
2000
که در زمان حال زندگی میکند
03:01
and knows the present,
61
166000
2000
و زمان حال را می‌‌شناسد،
03:03
is capable of re-living the past,
62
168000
2000
قادر است که گذشته را دوباره زندگی کند،
03:05
but basically it has only the present.
63
170000
3000
ولی اساسا فقط زمان حال را دارد.
03:08
It's the experiencing self that the doctor approaches --
64
173000
3000
این "خود تجربه کننده" است وقتی پزشک سوال می کنند که --
03:11
you know, when the doctor asks,
65
176000
1000
مثلا می‌‌پرسد،
03:12
"Does it hurt now when I touch you here?"
66
177000
4000
"آیا وقتی من این نقطه را دست میزنم احساس درد میکنی؟"
03:16
And then there is a remembering self,
67
181000
3000
اما یک "خود به یاد آورنده" وجود دارد
03:19
and the remembering self is the one that keeps score,
68
184000
4000
و خود به یاد آورنده آنیست که حساب‌ها را نگاه می‌‌دارد
03:23
and maintains the story of our life,
69
188000
2000
و داستان زندگی ما را حفظ میکند
03:25
and it's the one that the doctor approaches
70
190000
3000
این "خود به یاد آورنده" است وقتی پزشک ...
03:28
in asking the question,
71
193000
2000
می‌‌پرسد
03:30
"How have you been feeling lately?"
72
195000
3000
"اخیراً حالتون چطور بوده؟"
03:33
or "How was your trip to Albania?" or something like that.
73
198000
3000
یا "سفرتون به آلبانی چطور بود؟" یا چیزی شبیه آن.
03:36
Those are two very different entities,
74
201000
3000
آنها دو هویت کاملا متفاوت هستند ،
03:39
the experiencing self and the remembering self,
75
204000
3000
خود تجربه کننده و خود به یاد آورنده
03:42
and getting confused between them is part of the mess
76
207000
4000
و اشتباه گرفتن این دو با هم بخشی از مشکل
03:46
about the notion of happiness.
77
211000
3000
فهم خوشبختی است.
03:49
Now, the remembering self
78
214000
3000
خود به یاد آورنده
03:52
is a storyteller.
79
217000
3000
داستان گوست.
03:55
And that really starts with a basic response of our memories --
80
220000
4000
که با واکنش اولیه حافظهٔ ما شروع میشود
03:59
it starts immediately.
81
224000
2000
بلا فاصله شروع به کار میکند.
04:01
We don't only tell stories when we set out to tell stories.
82
226000
3000
ما لازم نیست که تصمیم به داستان گفتن بگیریم.
04:04
Our memory tells us stories,
83
229000
3000
حافظه ما برایمان داستان می‌گوید،
04:07
that is, what we get to keep from our experiences
84
232000
2000
یعنی، چیزهایی که ما از تجربیاتمان نگاه داشته ایم
04:09
is a story.
85
234000
2000
یک داستان است.
04:11
And let me begin with one example.
86
236000
5000
بگذارید من با یک مثال شروع کنم.
04:16
This is an old study.
87
241000
2000
این یک تحقیق قدیمیست.
04:18
Those are actual patients undergoing a painful procedure.
88
243000
3000
اینها مریض‌های واقعی هستند که تحت یک عمل دردناک قرار گرفته‌اند.
04:21
I won't go into detail. It's no longer painful these days,
89
246000
3000
وارد جزئیات نمیشوم. این عمل این روزها دیگر دردناک نیست،
04:24
but it was painful when this study was run in the 1990s.
90
249000
4000
ولی در سالهای ۱۹۹۰ که این تحقیق انجام می‌گرفت این عمل دردناک بود.
04:28
They were asked to report on their pain every 60 seconds.
91
253000
3000
از مریضها خواسته شده بود که مقدار درد خود را هر ۶۰ ثانیه اعلام کنند.
04:31
Here are two patients,
92
256000
3000
و اینها این دو مریض هستند.
04:34
those are their recordings.
93
259000
2000
و آنها نتایج ثبت شده‌ی آنهاست.
04:36
And you are asked, "Who of them suffered more?"
94
261000
3000
از شما پرسیده میشود "کدام یک بیشتر درد کشید؟"
04:39
And it's a very easy question.
95
264000
2000
و این سوال بسیار آسانیست.
04:41
Clearly, Patient B suffered more --
96
266000
2000
به وضوح، مریض "ب" بیشتر درد کشید.
04:43
his colonoscopy was longer,
97
268000
2000
عمل کولونوسکپی او بیشتر طول کشید،
04:45
and every minute of pain that Patient A had,
98
270000
3000
به ازای هر دقیقه‌ای که بیمار "الف" درد داشت
04:48
Patient B had, and more.
99
273000
3000
بیمار ب هم داشت و چه بسا بیشتر.
04:51
But now there is another question:
100
276000
3000
حالا سوال این است:
04:54
"How much did these patients think they suffered?"
101
279000
3000
"خود این بیماران فکر میکنند چقدر درد کشیده اند؟"
04:57
And here is a surprise.
102
282000
2000
تعجب آور این است که:
04:59
The surprise is that Patient A
103
284000
2000
بیمار الف
05:01
had a much worse memory of the colonoscopy
104
286000
3000
خاطره بسیار بدتری از کولونوسکپی نسبت به
05:04
than Patient B.
105
289000
2000
بیمار ب داشت.
05:06
The stories of the colonoscopies were different,
106
291000
3000
داستانهای این دو کولونوسکپی با هم متفاوت بودند
05:09
and because a very critical part of the story is how it ends.
107
294000
6000
و از آنجایی که مهمترین قسمت داستان آخر آن می‌‌باشد
05:15
And neither of these stories is very inspiring or great --
108
300000
3000
هیچ کدام از این دو داستان الهام بخش یا خوب نیستند
05:18
but one of them is this distinct ... (Laughter)
109
303000
4000
ولی یکی از آنها به طور مشخص...(خنده)
05:22
but one of them is distinctly worse than the other.
110
307000
3000
ولی یکی از آنها به طور مشخص از دیگری بدتر است.
05:25
And the one that is worse
111
310000
2000
در داستان بدتر
05:27
is the one where pain was at its peak at the very end;
112
312000
3000
بیشترین مقدار درد در آخر عمل اتفاق افتاد.
05:30
it's a bad story.
113
315000
2000
این داستان بدی است.
05:32
How do we know that?
114
317000
2000
ما از کجا میدانیم؟
05:34
Because we asked these people after their colonoscopy,
115
319000
3000
به خاطر اینکه ما از این بیماران هم بلا فاصله بعد از کولونوسکپی،
05:37
and much later, too,
116
322000
1000
و هم چند وقت بعدتر پرسیدیم،
05:38
"How bad was the whole thing, in total?"
117
323000
2000
"کل ماجرا چقدر بد بود؟"
05:40
And it was much worse for A than for B, in memory.
118
325000
4000
و عمل در حافظهٔ بیمار الف بسیار بدتر از بیمار ب بود.
05:44
Now this is a direct conflict
119
329000
2000
و این یک تناقض مستقیم است
05:46
between the experiencing self and the remembering self.
120
331000
3000
بین خود تجربه کننده و خود به یاد آورنده.
05:49
From the point of view of the experiencing self,
121
334000
3000
از نقطه نظر خود تجربه کننده،
05:52
clearly, B had a worse time.
122
337000
2000
به طور وضوح، به بیمار ب بدتر گذشت.
05:54
Now, what you could do with Patient A,
123
339000
3000
حالا کاری که شما میتوانید برای بیمار الف انجام دهید،
05:57
and we actually ran clinical experiments,
124
342000
3000
و ما این آزمایش بالینی را انجام داده‌ایم،
06:00
and it has been done, and it does work --
125
345000
2000
که انجام شده، و کار هم میکند،
06:02
you could actually extend the colonoscopy of Patient A
126
347000
5000
شما میتوانید مدت زمان کولونوسکپی بیمار الف را طولانی تر کنید،
06:07
by just keeping the tube in without jiggling it too much.
127
352000
3000
فقط با داخل نگاه داشتن لوله، بدون آنکه آن را خیلی تکان دهید.
06:10
That will cause the patient
128
355000
3000
این باعث میشود که بیمار
06:13
to suffer, but just a little
129
358000
3000
درد بکشد، ولی به مقدار کم
06:16
and much less than before.
130
361000
2000
و خیلی کمتر از قبل.
06:18
And if you do that for a couple of minutes,
131
363000
2000
و اگر این کار را برای چند دقیقه انجام دهید،
06:20
you have made the experiencing self
132
365000
2000
شما باعث شده اید که خود تجربه کننده
06:22
of Patient A worse off,
133
367000
2000
بیمار الف درد بیشتری بکشد،
06:24
and you have the remembering self of Patient A
134
369000
3000
و خود به یاد آورنده بیمار الف
06:27
a lot better off,
135
372000
2000
تجربهٔ بهتری داشته باشد،
06:29
because now you have endowed Patient A
136
374000
2000
زیرا شما حالا به بیمار الف
06:31
with a better story
137
376000
2000
داستان بهتری
06:33
about his experience.
138
378000
3000
در مورد تجربهٔ خودش اعطا کرده اید.
06:36
What defines a story?
139
381000
3000
چه چیزی یک داستان را شکل میدهد؟
06:39
And that is true of the stories
140
384000
2000
این هم در مورد داستان‌هایی که
06:41
that memory delivers for us,
141
386000
2000
حافظهٔ ما به ما تحویل میدهد صادق است،
06:43
and it's also true of the stories that we make up.
142
388000
3000
و هم در مورد داستان‌هایی که از خودمان در می‌‌آوریم.
06:46
What defines a story are changes,
143
391000
4000
تغییرها یک داستان رو شکل میدهند،
06:50
significant moments and endings.
144
395000
3000
لحظه‌های مهم و پایان ها.
06:53
Endings are very, very important
145
398000
2000
پایان‌ها بسیار بسیار مهم هستند
06:55
and, in this case, the ending dominated.
146
400000
4000
و در این داستان پایان آن مهمترین قسمت بود.
06:59
Now, the experiencing self
147
404000
2000
خود تجربه کننده
07:01
lives its life continuously.
148
406000
3000
بطور ممتد زندگی میکند.
07:04
It has moments of experience, one after the other.
149
409000
3000
و یکی پس از دیگری لحظات را تجربه میکند.
07:07
And you can ask: What happens to these moments?
150
412000
3000
شما میپرسید: این لحظات چه میشوند؟
07:10
And the answer is really straightforward:
151
415000
2000
جواب این سوال بسیار ساده است.
07:12
They are lost forever.
152
417000
2000
آنها برای همیشه از دست میروند.
07:14
I mean, most of the moments of our life --
153
419000
2000
منظور این است که بیشتر لحظات زندگی ما (در لحظه بودن)--
07:16
and I calculated, you know, the psychological present
154
421000
3000
که من حسابش کردم -- از لحاظ روانشناسی
07:19
is said to be about three seconds long;
155
424000
2000
گفته میشود تقریبا سه ثانیه طول می‌‌کشد.
07:21
that means that, you know,
156
426000
2000
به این معنی که
07:23
in a life there are about 600 million of them;
157
428000
2000
در یک طول عمر ۶۰۰ میلیون
07:25
in a month, there are about 600,000 --
158
430000
3000
و در یک ماه حدود ۶۰۰،۰۰۰ از این لحظات وجود دارد.
07:28
most of them don't leave a trace.
159
433000
4000
بیشتر آنها هیچ اثری از خود باقی نمی گذارند.
07:32
Most of them are completely ignored
160
437000
2000
خود به یاد آورنده به بیشتر
07:34
by the remembering self.
161
439000
2000
آنها توجهی نمیکند.
07:36
And yet, somehow you get the sense
162
441000
2000
با این حال، شما احساس میکنید که
07:38
that they should count,
163
443000
2000
این لحظات باید به حساب بیایند،
07:40
that what happens during these moments of experience
164
445000
3000
و اینکه اتفاقاتی که در این لحظات تجربه می‌افتد
07:43
is our life.
165
448000
2000
زندگی ماست.
07:45
It's the finite resource that we're spending
166
450000
2000
اینها منابع محدودی هستند که ما در طول زندگی خود
07:47
while we're on this earth.
167
452000
2000
بر روی زمین آنها را مصرف میکنیم.
07:49
And how to spend it
168
454000
2000
و چگونه استفاده کردن آنها،
07:51
would seem to be relevant,
169
456000
2000
بنظر مهم میرسد،
07:53
but that is not the story
170
458000
2000
ولی این داستانی نیست
07:55
that the remembering self keeps for us.
171
460000
2000
که خود به یاد آورنده برای ما نگاه می‌‌دارد.
07:57
So we have the remembering self
172
462000
2000
پس ما یک خود به یاد آورنده داریم
07:59
and the experiencing self,
173
464000
2000
ویک خود تجربه کننده،
08:01
and they're really quite distinct.
174
466000
2000
و این دو کاملا از هم متمآیز هستند.
08:03
The biggest difference between them
175
468000
2000
بزرگترین تفاوت آنها
08:05
is in the handling of time.
176
470000
3000
در چگونگی اداره زمان است.
08:08
From the point of view of the experiencing self,
177
473000
3000
از نقطه نظر خود تجربه کننده،
08:11
if you have a vacation,
178
476000
2000
وقتی شما به تعطیلات می‌روید،
08:13
and the second week is just as good as the first,
179
478000
3000
و هفته دوم با هفته اول تفاوت چندانی نداشته باشد،
08:16
then the two-week vacation
180
481000
3000
در نتیجه تعطیلات دو هفتهای
08:19
is twice as good as the one-week vacation.
181
484000
3000
دو برابر بهتر از تعطیلات یک هفته ایست.
08:22
That's not the way it works at all for the remembering self.
182
487000
3000
ولی خود به یاد آورنده کاملا متفاوت عمل میکند.
08:25
For the remembering self, a two-week vacation
183
490000
2000
برای خود به یاد آورنده تعطیلات دو هفتهای
08:27
is barely better than the one-week vacation
184
492000
3000
فقط کمی از تعطیلات یک هفتهای بهتر است
08:30
because there are no new memories added.
185
495000
2000
زیرا خاطرات جدیدی اضافه نمی‌شود.
08:32
You have not changed the story.
186
497000
3000
شما داستان را عوض نکرده اید.
08:35
And in this way,
187
500000
2000
و بدین صورت،
08:37
time is actually the critical variable
188
502000
3000
زمان در واقع متغیر اصلی است
08:40
that distinguishes a remembering self
189
505000
3000
که خود به یاد آورنده را
08:43
from an experiencing self;
190
508000
2000
از خود تجربه کننده متمایز میسازد.
08:45
time has very little impact on the story.
191
510000
3000
زمان تاثیر مهمی روی این داستان ندارد.
08:49
Now, the remembering self does more
192
514000
3000
خود به یاد آورنده در کنار به یاد آوردن و بازگویی داستانها،
08:52
than remember and tell stories.
193
517000
2000
کار دیگری هم دارد.
08:54
It is actually the one that makes decisions
194
519000
4000
در واقع او تصمیم گیرنده است.
08:58
because, if you have a patient who has had, say,
195
523000
2000
زیرا اگر بیماری داشته باشید که بر فرض مثال
09:00
two colonoscopies with two different surgeons
196
525000
3000
دو کولونوسکپی با دو جراح مختلف انجام داده باشد
09:03
and is deciding which of them to choose,
197
528000
3000
و بخواهد بین دو جراح یکی را انتخاب کند،
09:06
then the one that chooses
198
531000
3000
در نتیجه آن که انتخاب میکند
09:09
is the one that has the memory that is less bad,
199
534000
4000
آنیست که خاطره کمتر بدی داشته است،
09:13
and that's the surgeon that will be chosen.
200
538000
2000
و آن جراحیست که انتخاب خواهد شد.
09:15
The experiencing self
201
540000
2000
خود تجربه کننده
09:17
has no voice in this choice.
202
542000
3000
در این انتخاب نقشی ندارد.
09:20
We actually don't choose between experiences,
203
545000
3000
ما در واقع بین تجربه‌ها انتخاب نمی‌کنیم.
09:23
we choose between memories of experiences.
204
548000
3000
ما بین خاطره تجربه‌ها انتخاب میکنیم.
09:26
And even when we think about the future,
205
551000
3000
و حتی وقتی ما به آینده فکر میکنیم
09:29
we don't think of our future normally as experiences.
206
554000
3000
ما معمولا به آینده به صورت تجربه‌ها فکر نمی‌کنیم.
09:32
We think of our future
207
557000
2000
ما به آینده
09:34
as anticipated memories.
208
559000
3000
به صورت خاطراتی که انتظار داریم اتفاق بیفتند فکر میکنیم.
09:37
And basically you can look at this,
209
562000
2000
شما میتوانید به این موضوع،
09:39
you know, as a tyranny of the remembering self,
210
564000
3000
به صورت استبداد خود به یاد آورنده نگاه کنید،
09:42
and you can think of the remembering self
211
567000
2000
و شما میتوانید تصور کنید که خود به یاد آورنده
09:44
sort of dragging the experiencing self
212
569000
2000
خود تجربه کننده را به دنبال خود
09:46
through experiences that
213
571000
2000
در بین تجربه‌هایی
09:48
the experiencing self doesn't need.
214
573000
2000
که خود تجربه کننده به آنها احتیاجی ندارد می‌‌کشد.
09:50
I have that sense that
215
575000
2000
من احساس میکنم که
09:52
when we go on vacations
216
577000
2000
وقتی ما به تعطیلات می‌رویم
09:54
this is very frequently the case;
217
579000
2000
و این غالباً اتفاق می‌افتد،
09:56
that is, we go on vacations,
218
581000
2000
که وقتی ما به تعطیلات می‌رویم،
09:58
to a very large extent,
219
583000
2000
به مقدار زیادی،
10:00
in the service of our remembering self.
220
585000
3000
برای خوش خدمتی به خود به یاد اورنده است.
10:03
And this is a bit hard to justify I think.
221
588000
3000
به نظر من توجیه این موضوع کمی مشکل است.
10:06
I mean, how much do we consume our memories?
222
591000
3000
ما چقدر از خاطراتمان استفاده میکنیم؟
10:09
That is one of the explanations
223
594000
2000
این یکی از توجیهاتی است
10:11
that is given for the dominance
224
596000
2000
که برای توضیح تسلط
10:13
of the remembering self.
225
598000
2000
خود به یاد آورنده داده میشود.
10:15
And when I think about that, I think about a vacation
226
600000
2000
وقتی من به این موضوع فکر میکنم به یاد تعطیلاتی می‌‌افتم
10:17
we had in Antarctica a few years ago,
227
602000
3000
که ما چند سال پیش در قطب جنوب داشتیم،
10:20
which was clearly the best vacation I've ever had,
228
605000
3000
که یکی از بهترین تعطیلاتی بود که من تا به حال داشته‌ام
10:23
and I think of it relatively often,
229
608000
2000
و من به آن،
10:25
relative to how much I think of other vacations.
230
610000
2000
نسبت به باقی تعطیلات بیشتر فکر میکنم.
10:27
And I probably have consumed
231
612000
4000
و من احتمالا
10:31
my memories of that three-week trip, I would say,
232
616000
2000
می توانم بگویم که خاطرات آن سفر سه هفتهای را،
10:33
for about 25 minutes in the last four years.
233
618000
3000
تقریبا به مدت ۲۵ دقیقه در چهار سال گذشته مرور کرده ام.
10:36
Now, if I had ever opened the folder
234
621000
3000
اگر من لای پوشه را باز کرده بودم
10:39
with the 600 pictures in it,
235
624000
3000
و ۶۰۰ عکس داخل آن را نگاه کرده بودم،
10:42
I would have spent another hour.
236
627000
2000
احتمالا یک ساعت دیگر هم مرور می‌‌کردم.
10:44
Now, that is three weeks,
237
629000
2000
حالا اون سه هفته است،
10:46
and that is at most an hour and a half.
238
631000
2000
و این تقریبا یک ساعت و نیم.
10:48
There seems to be a discrepancy.
239
633000
2000
به نظر میرسد که در اینجا یک تناقض وجود داشته باشد.
10:50
Now, I may be a bit extreme, you know,
240
635000
2000
حالا شاید من در این که
10:52
in how little appetite I have for consuming memories,
241
637000
3000
اشتهای کمی برای مرور خاطرات دارم افراطی باشم،
10:55
but even if you do more of this,
242
640000
3000
ولی حتی اگر شما بیشتر از من مرور کنید،
10:58
there is a genuine question:
243
643000
3000
جای این سوال هست که،
11:01
Why do we put so much weight on memory
244
646000
4000
چرا ما این مقدار برای خاطرات
11:05
relative to the weight that we put on experiences?
245
650000
3000
بیشتر از تجربیات ارزش قائلیم؟
11:08
So I want you to think
246
653000
2000
من از شما میخواهم
11:10
about a thought experiment.
247
655000
3000
که به این آزمایش خیالی فکر کنید.
11:13
Imagine that for your next vacation,
248
658000
2000
تصور کنید که در تعطیلات بعدی شما
11:15
you know that at the end of the vacation
249
660000
3000
در آخر تعطیلات
11:18
all your pictures will be destroyed,
250
663000
3000
تمام عکسهایی که گرفته اید از بین خواهند رفت،
11:21
and you'll get an amnesic drug
251
666000
2000
و شما یک داروی فراموشی خواهید گرفت
11:23
so that you won't remember anything.
252
668000
2000
در نتیجه هیچ چیزی را به خاطر نخواهید آورد.
11:25
Now, would you choose the same vacation? (Laughter)
253
670000
4000
حالا باز با این شرایط شما همان تعطیلات را انتخاب میکنید؟ (خنده)
11:29
And if you would choose a different vacation,
254
674000
5000
اگر تعطیلات دیگری را انتخاب کنید،
11:34
there is a conflict between your two selves,
255
679000
2000
دو خود شما با هم درگیرند،
11:36
and you need to think about how to adjudicate that conflict,
256
681000
3000
و شما باید فکر کنید که بین آن دو چگونه می‌‌خواهید داوری کنید،
11:39
and it's actually not at all obvious, because
257
684000
3000
و این موضوع خیلی هم واضح نیست زیرا،
11:42
if you think in terms of time,
258
687000
3000
اگر از نظر زمان به قضیه نگاه کنید،
11:45
then you get one answer,
259
690000
3000
به یک جواب میرسید
11:48
and if you think in terms of memories,
260
693000
3000
و اگر از نظر خاطرات به قضیه نگاه کنید،
11:51
you might get another answer.
261
696000
2000
ممکن است به جواب متفاوتی برسید.
11:53
Why do we pick the vacations we do
262
698000
3000
جواب به این سوال که ما چرا یک تعطیلات
11:56
is a problem that confronts us
263
701000
3000
به خصوص را انتخاب میکنیم،
11:59
with a choice between the two selves.
264
704000
2000
ما را مجبور به انتخاب بین دو خود میکند.
12:01
Now, the two selves
265
706000
3000
دو خود ما
12:04
bring up two notions of happiness.
266
709000
2000
تعریف متفاوتی از خوشبختی دارند.
12:06
There are really two concepts of happiness
267
711000
2000
در واقع دو تعریف متفاوت برای خوشبختی وجود دارد
12:08
that we can apply, one per self.
268
713000
3000
که مربوط به هر یک از خود‌ها میشود.
12:11
So you can ask: How happy is the experiencing self?
269
716000
5000
شما میتوانید بپرسید: خود تجربه کننده چقدر احساس خوشبختی میکند؟
12:16
And then you would ask: How happy are the moments
270
721000
2000
بعد شما میتوانید بپرسید: لحظات زندگی
12:18
in the experiencing self's life?
271
723000
3000
خود تجربه کننده چقدر شاد بوده است؟
12:21
And they're all -- happiness for moments
272
726000
2000
شادی لحظات
12:23
is a fairly complicated process.
273
728000
2000
یک فرایند پیچیده است.
12:25
What are the emotions that can be measured?
274
730000
3000
ما چه احساساتی را می‌‌توانیم اندازه بگیریم؟
12:28
And, by the way, now we are capable
275
733000
2000
به هر حال، ما الان می‌‌توانیم
12:30
of getting a pretty good idea
276
735000
2000
ایده خوبی از
12:32
of the happiness of the experiencing self over time.
277
737000
4000
میزان خوشبختی خود تجربه کننده در طول زمان داشته باشیم.
12:38
If you ask for the happiness of the remembering self,
278
743000
3000
اگر شما در مورد خوشبختی خود تجربه کننده بپرسید،
12:41
it's a completely different thing.
279
746000
2000
موضوع متفاوت خواهد بود.
12:43
This is not about how happily a person lives.
280
748000
3000
موضوع دیگر این نیست که یک شخص چقدر خوش بخت زندگی میکند.
12:46
It is about how satisfied or pleased the person is
281
751000
3000
بلکه این است که وقتی شخصی به زندگی خود فکر میکند
12:49
when that person thinks about her life.
282
754000
4000
چه مقدار از آن احساس رضایت میکند.
12:53
Very different notion.
283
758000
2000
مفاهیمی کاملا متفاوت.
12:55
Anyone who doesn't distinguish those notions
284
760000
3000
هر کسی که تفاوت این دو مفهوم را درک نکند،
12:58
is going to mess up the study of happiness,
285
763000
2000
تحقیق در باره خوش بختی را خراب خواهد کرد،
13:00
and I belong to a crowd of students of well-being,
286
765000
3000
و من به گروهی از دانشجویان خوش بخت تعلق دارم که
13:03
who've been messing up the study of happiness for a long time
287
768000
4000
برای مدت‌های طولانی تحقیقات در این زمینه را
13:07
in precisely this way.
288
772000
2000
دقیقا به همین دلیل خراب کرده اند.
13:09
The distinction between the
289
774000
2000
تفاوت بین
13:11
happiness of the experiencing self
290
776000
2000
خوشبختی خود تجربه کننده
13:13
and the satisfaction of the remembering self
291
778000
3000
و خوشبختی خود به یاد آورنده
13:16
has been recognized in recent years,
292
781000
2000
در سالهای اخیر در یافته شده است،
13:18
and there are now efforts to measure the two separately.
293
783000
3000
و جدیداً سعی میشود که این دو به طور جداگانه ارزیابی شوند،
13:21
The Gallup Organization has a world poll
294
786000
3000
سازمان گالوپ یک نظر سنجی جهانی دارد
13:24
where more than half a million people
295
789000
2000
که در آن از نیم میلیون نفر
13:26
have been asked questions
296
791000
2000
پرسیده شده که
13:28
about what they think of their life
297
793000
2000
نظرشان در مورد زندگی
13:30
and about their experiences,
298
795000
2000
و تجربیاتشان چیست.
13:32
and there have been other efforts along those lines.
299
797000
3000
تلاش‌های دیگری هم در این زمینه وجود داشته است.
13:35
So in recent years, we have begun to learn
300
800000
3000
ما در سالهای اخیر دربارهٔ
13:38
about the happiness of the two selves.
301
803000
3000
خوش بختی دو خود یاد گرفته ایم.
13:41
And the main lesson I think that we have learned
302
806000
3000
مهمترین درس ما این بوده است که،
13:44
is they are really different.
303
809000
2000
این دو با هم کاملا متفاوت هستند.
13:46
You can know how satisfied somebody is with their life,
304
811000
5000
اینکه شما بدانید یک نفر چه مقدار از زندگی خود به طور کلی رضایت دارد،
13:51
and that really doesn't teach you much
305
816000
2000
چیزی را برای شما در دربارهٔ اینکه این شخص
13:53
about how happily they're living their life,
306
818000
3000
در زندگی روز مره خود چقدر خوشحال است روشن نمیکند.
13:56
and vice versa.
307
821000
2000
و برعکس.
13:58
Just to give you a sense of the correlation,
308
823000
2000
فقط برای اینکه به شما ایده‌ای از میزان ارتباط بدهم،
14:00
the correlation is about .5.
309
825000
2000
اینها با ضریب ۵ به هم ربط دارند.
14:02
What that means is if you met somebody,
310
827000
3000
این بدین معناست که اگر شما با شخصی آشنا شوید،
14:05
and you were told, "Oh his father is six feet tall,"
311
830000
4000
و به شما گفته شود که قد پدر او ۶ فوت است،
14:09
how much would you know about his height?
312
834000
2000
شما چه میزان اطلاعات در مورد قد خود شخص خواهید داشت؟
14:11
Well, you would know something about his height,
313
836000
2000
خوب، شما مقداری در مورد قد او خواهید دانست،
14:13
but there's a lot of uncertainty.
314
838000
2000
ولی ابهامات بسیاری وجود دارد.
14:15
You have that much uncertainty.
315
840000
2000
شما بدین میزان ابهام دارید.
14:17
If I tell you that somebody ranked their life eight on a scale of ten,
316
842000
4000
اگر به شما بگویم که شخصی به زندگی خود نمره هشت از ده داده است،
14:21
you have a lot of uncertainty
317
846000
2000
شما ابهامات زیادی
14:23
about how happy they are
318
848000
2000
در مورد میزان خوشحالی این شخص
14:25
with their experiencing self.
319
850000
2000
با خود تجربه کننده خود خواهید داشت.
14:27
So the correlation is low.
320
852000
2000
پس میزان ارتباط کم است.
14:29
We know something about what controls
321
854000
3000
ما مقداری در مورد اینکه چه چیزهایی
14:32
satisfaction of the happiness self.
322
857000
2000
خوشحالی ما را کنترل میکنند میدانیم.
14:34
We know that money is very important,
323
859000
2000
ما میدانیم که پول بسیار مهم است،
14:36
goals are very important.
324
861000
2000
هدف‌ها بسیار مهم هستند
14:38
We know that happiness is mainly
325
863000
4000
ما میدانیم که خوشبختی اساسا
14:42
being satisfied with people that we like,
326
867000
3000
راضی بودن از کسانی که دوست داریم است،
14:45
spending time with people that we like.
327
870000
3000
وقت گذراندن با کسانی که دوست داریم است.
14:48
There are other pleasures, but this is dominant.
328
873000
2000
لذت‌های دیگری هم وجود دارند ولی این غالب تر است.
14:50
So if you want to maximize the happiness of the two selves,
329
875000
3000
در نتیجه اگر بخواهید خوشبختی هر دو خود را بهینه سازید،
14:53
you are going to end up
330
878000
2000
مجبور خواهید شد
14:55
doing very different things.
331
880000
2000
کارهای بسیار متفاوتی انجام دهید.
14:57
The bottom line of what I've said here
332
882000
2000
نهایت حرف هایی که من اینجا گفته‌ام
14:59
is that we really should not think of happiness
333
884000
4000
این است که ما نباید به خوش بختی
15:03
as a substitute for well-being.
334
888000
2000
به معنای خوش بودن فکر کنیم.
15:05
It is a completely different notion.
335
890000
3000
این دو با هم کاملا متفاوت هستند.
15:08
Now, very quickly,
336
893000
3000
حالا، خیلی سریع،
15:11
another reason we cannot think straight about happiness
337
896000
4000
یکی دیگر از دلایلی که ما نمیتوانیم به خوشبختی درست فکر کنیم
15:15
is that we do not attend to the same things
338
900000
7000
این است که طوری که ما به زندگی فکر میکنیم
15:22
when we think about life, and we actually live.
339
907000
3000
و طوری که آن را واقعا زندگی میکنیم متفاوت هستند.
15:25
So, if you ask the simple question of how happy people are in California,
340
910000
5000
اگر شما این سوال آسان را بپرسید که مردم در کالیفرنیا چقدر خوشحال هستند،
15:30
you are not going to get to the correct answer.
341
915000
3000
جواب درستی نخواهید گرفت.
15:33
When you ask that question,
342
918000
2000
وقتی آن سوال را میپرسید،
15:35
you think people must be happier in California
343
920000
2000
فکر میکنید که مردم در کالیفرنیا باید خوشحال تر باشند،
15:37
if, say, you live in Ohio.
344
922000
2000
مثلا اگر شما در اهایو زندگی کنید.
15:39
(Laughter)
345
924000
2000
(خنده)
15:41
And what happens is
346
926000
3000
اتفاقی که می‌‌افتاد این است که
15:44
when you think about living in California,
347
929000
4000
وقتی شما به زندگی در کالیفرنیا فکر میکنید،
15:48
you are thinking of the contrast
348
933000
2000
شما به تفاوت
15:50
between California and other places,
349
935000
3000
بین کالیفرنیا و جاهای دیگر فکر میکنید،
15:53
and that contrast, say, is in climate.
350
938000
2000
این تفاوت مثلا آب و هوا است.
15:55
Well, it turns out that climate
351
940000
2000
در نهایت آب و هوا
15:57
is not very important to the experiencing self
352
942000
3000
برای خود تجربه کننده خیلی اهمیتی ندارد
16:00
and it's not even very important to the reflective self
353
945000
3000
و حتی برای خود به خاطر آورنده هم خیلی مهم نیست
16:03
that decides how happy people are.
354
948000
3000
با این حال بر خوشحالی مردم تصمیم می‌‌گذارد.
16:06
But now, because the reflective self is in charge,
355
951000
4000
ولی حالا چون خود به خاطر آورنده در راس است،
16:10
you may end up -- some people may end up
356
955000
2000
شما ممکن است- بعضی‌‌ها ممکن است
16:12
moving to California.
357
957000
2000
به کالیفرنیا مهاجرت کنند.
16:14
And it's sort of interesting to trace what is going to happen
358
959000
3000
جالب است که دنبال کنیم تا ببینیم چه اتفاقی
16:17
to people who move to California in the hope of getting happier.
359
962000
3000
برای کسانی که برای خوش بخت تر شدن به کالیفرنیا مهاجرت میکنند خواهد افتاد.
16:20
Well, their experiencing self
360
965000
2000
خود تجربه کننده آنها
16:22
is not going to get happier.
361
967000
2000
خوشحال تر نخواهد بود.
16:24
We know that.
362
969000
2000
خوب ما این را میدانیم.
16:27
But one thing will happen: They will think they are happier,
363
972000
3000
ولی یک چیز اتفاق خواهد افتاد. آنها فکر خواهند کرد که خوش بخت ترند،
16:30
because, when they think about it,
364
975000
4000
زیرا، وقتی به آن فکر میکنند،
16:34
they'll be reminded of how horrible the weather was in Ohio,
365
979000
4000
به یاد خواهند آورد که هوای اهایو چقدر وحشتناک بود.
16:38
and they will feel they made the right decision.
366
983000
3000
و احساس خواهند کرد که تصمیم درستی گرفته اند.
16:41
It is very difficult
367
986000
2000
خیلی مشکل است که
16:43
to think straight about well-being,
368
988000
2000
به خوش بودن درست فکر کنیم،
16:45
and I hope I have given you a sense
369
990000
3000
امیدوارم که به شما این حس را داده باشم
16:48
of how difficult it is.
370
993000
2000
که این کار چقدر مشکل است.
16:50
Thank you.
371
995000
2000
متشکرم.
16:52
(Applause)
372
997000
3000
(تشویق)
16:55
Chris Anderson: Thank you. I've got a question for you.
373
1000000
3000
کریس اندرسون: متشکرم. من یک سوال از شما دارم.
16:59
Thank you so much.
374
1004000
2000
بسیار متشکرم.
17:01
Now, when we were on the phone a few weeks ago,
375
1006000
4000
وقتی ما تلفنی چند هفته پیش صحبت می‌‌کردیم،
17:05
you mentioned to me that there was quite an interesting result
376
1010000
3000
شما اشاره کردید که نتایج بسیار جالبی
17:08
came out of that Gallup survey.
377
1013000
2000
از نظر سنجی گالوپ حاصل شده است.
17:10
Is that something you can share
378
1015000
2000
میتوانید آن را با ما در میان بگذارید
17:12
since you do have a few moments left now?
379
1017000
2000
با توجه به اینکه چند دقیقه از وقت شما باقیست؟
17:14
Daniel Kahneman: Sure.
380
1019000
2000
دنیل کانمن: حتما.
17:16
I think the most interesting result that we found in the Gallup survey
381
1021000
3000
فکر میکنم جالب‌ترین نتیجه‌ای که از نظر سنجی گالوپ بدست آوردیم
17:19
is a number, which we absolutely did not expect to find.
382
1024000
3000
یک عدد است که اصلا انتظار آن را نداشتیم.
17:22
We found that with respect to the happiness
383
1027000
2000
در مورد خوش بختی
17:24
of the experiencing self.
384
1029000
3000
خود تجربه کننده متوجه شدیم
17:27
When we looked at how feelings,
385
1032000
5000
وقتی به اینکه چطور احساسات
17:32
vary with income.
386
1037000
2000
با درامد تغییر میکنند نگاه کردیم.
17:34
And it turns out that, below an income
387
1039000
3000
مشخص شد که درامد زیر
17:37
of 60,000 dollars a year, for Americans --
388
1042000
3000
۶۰,۰۰۰ دلار در سال، برای آمریکایی ها،
17:40
and that's a very large sample of Americans, like 600,000,
389
1045000
3000
نظر سنجی شامل ۶۰۰,۰۰۰ آمریکایی می‌‌شد
17:43
so it's a large representative sample --
390
1048000
2000
که نمونه آماری بزرگی است،
17:45
below an income of 600,000 dollars a year...
391
1050000
2000
زیر درآمد ۶۰۰,۰۰۰ دلار در سال
17:47
CA: 60,000.
392
1052000
2000
کریس: ۶۰,۰۰۰
17:49
DK: 60,000.
393
1054000
2000
دانیل: ۶۰,۰۰۰
17:51
(Laughter)
394
1056000
2000
(خنده)
17:53
60,000 dollars a year, people are unhappy,
395
1058000
4000
۶۰,۰۰۰ دلار در سال مردم خوشحال نیستند،
17:57
and they get progressively unhappier the poorer they get.
396
1062000
3000
و هر چه فقیر تر میشوند ناراحت تر میشوند.
18:00
Above that, we get an absolutely flat line.
397
1065000
3000
بالای این عدد ما یک خط صاف داریم.
18:03
I mean I've rarely seen lines so flat.
398
1068000
3000
من کمتر خطی به این صافی دیده ام.
18:06
Clearly, what is happening is
399
1071000
2000
به طور وضوح اتفاقی که می‌افتد این است که
18:08
money does not buy you experiential happiness,
400
1073000
3000
پول برای شما خوش بختی تجربه‌ای نمی‌‌خرد،
18:11
but lack of money certainly buys you misery,
401
1076000
3000
ولی کمبود پول برای شما بد بختی می‌‌خرد،
18:14
and we can measure that misery
402
1079000
2000
و ما می‌‌توانیم میزان این بد بختی را
18:16
very, very clearly.
403
1081000
2000
بسیار بسیار واضح اندازه‌گیری کنیم.
18:18
In terms of the other self, the remembering self,
404
1083000
3000
در مورد خود دیگر، خود به یاد اورنده،
18:21
you get a different story.
405
1086000
2000
داستان متفاوت است.
18:23
The more money you earn, the more satisfied you are.
406
1088000
3000
هرچه در آمد شما بیشتر باشد شما راضی تر هستید.
18:26
That does not hold for emotions.
407
1091000
2000
این در مورد احساسات صادق نیست.
18:28
CA: But Danny, the whole American endeavor is about
408
1093000
3000
کریس: ولی دنی، تمام تلاش آمریکایی‌ها برای
18:31
life, liberty, the pursuit of happiness.
409
1096000
3000
زندگی، آزادی، و جستجوی خوشبختی است.
18:34
If people took seriously that finding,
410
1099000
4000
اگر مردم این نتایج را جدی بگیرند،
18:38
I mean, it seems to turn upside down
411
1103000
3000
همه چیزهایی که به آن اعتقاد داریم،
18:41
everything we believe about, like for example,
412
1106000
2000
مثلا قوانین مالیاتی و غیره
18:43
taxation policy and so forth.
413
1108000
2000
وارونه خواهند شد.
18:45
Is there any chance that politicians, that the country generally,
414
1110000
3000
آیا شانسی وجود دارد که سیاستمداران، و کشور به طور کلی،
18:48
would take a finding like that seriously
415
1113000
3000
این نتایج را جدی بگیرند،
18:51
and run public policy based on it?
416
1116000
2000
و سیاست گذاری را بر اساس آن انجام دهند؟
18:53
DK: You know I think that there is recognition
417
1118000
2000
دانیل: به نظر من نقش تحقیقات در مورد خوشبختی
18:55
of the role of happiness research in public policy.
418
1120000
3000
در سیاست گذاری به رسمیت شناخته میشود.
18:58
The recognition is going to be slow in the United States,
419
1123000
2000
این موضوع در ایالت متحده کند خواهد بود،
19:00
no question about that,
420
1125000
2000
شکی در آن نیست،
19:02
but in the U.K., it is happening,
421
1127000
2000
ولی در انگلیس در حال رخ دادن است،
19:04
and in other countries it is happening.
422
1129000
2000
و در کشورهای دیگر در حال رخ دادن است.
19:06
People are recognizing that they ought
423
1131000
3000
مردم دارند متوجه میشوند
19:09
to be thinking of happiness
424
1134000
2000
وقتی به سیاست گذاری فکر میکنند
19:11
when they think of public policy.
425
1136000
2000
باید به خوش بختی فکر کنند.
19:13
It's going to take a while,
426
1138000
2000
این مدتی طول خواهد کشید،
19:15
and people are going to debate
427
1140000
3000
بسیاری در مورد اینکه
19:18
whether they want to study experience happiness,
428
1143000
2000
میخواهند خوشبختی تجربی و یا خوش بختی زندگی به طور کل را
19:20
or whether they want to study life evaluation,
429
1145000
2000
مورد تحقیق قرار دهند بحث خواهند کرد
19:22
so we need to have that debate fairly soon.
430
1147000
3000
لازم است این بحث‌ها بزودی انجام شوند.
19:25
How to enhance happiness
431
1150000
2000
اینکه چطور خوشبختی را افزایش دهیم،
19:27
goes very different ways depending on how you think,
432
1152000
3000
بسته به اینکه چطور به خوشبختی فکر میکنید متفاوت خواهد بود،
19:30
and whether you think of the remembering self
433
1155000
2000
اینکه شما به خود به یاد آورنده فکر میکنید
19:32
or you think of the experiencing self.
434
1157000
2000
و یا به خود تجربه کننده فکر میکنید.
19:34
This is going to influence policy, I think, in years to come.
435
1159000
3000
به نظر من این در سالهای آینده بر روی سیاست گذاری تاثیر خواهد داشت.
19:37
In the United States, efforts are being made
436
1162000
3000
در ایالت متحده تلاشهایی انجام شده
19:40
to measure the experience happiness of the population.
437
1165000
3000
تا میزان خوشبختی تجربی مردم را اندازه بگیرند.
19:43
This is going to be, I think, within the next decade or two,
438
1168000
3000
این به نظر من در یکی دو دههٔ آینده
19:46
part of national statistics.
439
1171000
2000
بخشی از آمار ملی خواهد بود.
19:48
CA: Well, it seems to me that this issue will -- or at least should be --
440
1173000
4000
کریس: به نظر میرسد که این موضوع
19:52
the most interesting policy discussion to track
441
1177000
2000
یکی از موضوعات جالب بحث سیاست گذاری
19:54
over the next few years.
442
1179000
2000
در چند سال آینده خواهد بود.
19:56
Thank you so much for inventing behavioral economics.
443
1181000
2000
از اینکه رشته اقتصاد رفتاری را ابداع کردید ممنونم.
19:58
Thank you, Danny Kahneman.
444
1183000
2000
ممنون دنی کانمن.
ABOUT THE SPEAKER
Daniel Kahneman - Behavioral economics founderWidely regarded as the world's most influential living psychologist, Daniel Kahneman won the Nobel in Economics for his pioneering work in behavioral economics -- exploring the irrational ways we make decisions about risk.
Why you should listen
Daniel Kahneman is an eminence grise for the Freakonomics crowd. In the mid-1970s, with his collaborator Amos Tversky, he was among the first academics to pick apart exactly why we make "wrong" decisions. In their 1979 paper on prospect theory, Kahneman and Tversky examined a simple problem of economic risk. And rather than stating the optimal, rational answer, as an economist of the time might have, they quantified how most real people, consistently, make a less-rational choice. Their work treated economics not as a perfect or self-correcting machine, but as a system prey to quirks of human perception. The field of behavioral economics was born.
Kahneman was awarded the Nobel Memorial prize in 2002 for his work with Tversky, who died before the award was bestowed. In a lovely passage in his Nobel biography, Kahneman looks back on his deep collaboration with Tversky and calls for a new form of academic cooperation, marked not by turf battles but by "adversarial collaboration," a good-faith effort by unlike minds to conduct joint research, critiquing each other in the service of an ideal of truth to which both can contribute.
Daniel Kahneman | Speaker | TED.com