TEDxUSC
Jane Poynter: Life in Biosphere 2
เจน พอยเทอร์ (Jane Poynter): ชีวิตในชีวมณฑล (ไบโอสเฟียร์) 2
Filmed:
Readability: 3.3
1,078,073 views
เจน พอยเทอร์ เล่าเรื่องของเธอเกี่ยวกับการใช้ชีวิตสองปีกับอีกยี่สิบนาที ในไบโอสเฟียร์ 2 ประสบการณ์ที่กระตุ้นให้เธอสำรวจว่า เราน่าจะดำรงชีวิตอย่างยั่งยืนในสิ่งแวดล้อมที่แสนกันดารได้อย่างไร นี่เป็น TED talk แรกจากงาน TEDx event ซึ่งจัดขึ้นโดยมหาวิทยาลัย Southern California
Jane Poynter - Biospherian
After weathering two years in Biosphere 2, Jane Poynter is trying to create technologies that allow us to live in hostile environments -- like outer space. Full bio
After weathering two years in Biosphere 2, Jane Poynter is trying to create technologies that allow us to live in hostile environments -- like outer space. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:12
I have had the distinct pleasure
0
0
3000
ฉันมีความประทับใจมาก
00:15
of living inside two biospheres.
1
3000
3000
ที่ได้อาศัยอยู่ในไบโอสเฟียร์
(biosphere; ชีวมณฑล) ทั้งสอง
(biosphere; ชีวมณฑล) ทั้งสอง
00:18
Of course we all here in this room live in Biosphere 1.
2
6000
4000
แน่ล่ะ พวกเราทุกคนในห้องนี้อยู่ใน ไบโอสเฟียร์ 1
00:22
I've also lived in Biosphere 2.
3
10000
4000
ฉันนั้นได้ไปอยู่ใน ไบโอสเฟียร์ 2 ด้วย
00:26
And the wonderful thing about that is that I get to compare biospheres.
4
14000
4000
และที่มันยอดเยี่ยมก็เพราะว่าฉันได้เปรียบเทียบมัน
00:30
And hopefully from that I get to learn something.
5
18000
3000
และหวังว่าฉันจะได้เรียนรู้อะไรจากสิ่งนั้น
00:33
So what did I learn? Well,
6
21000
2000
แล้วฉันได้เรียนรู้อะไรน่ะหรือ
00:35
here I am inside Biosphere 2, making a pizza.
7
23000
3000
นี่คือฉันใน ไบโอสเฟียร์ 2 กำลังทำพิซซ่า
00:38
So I am harvesting the wheat, in order to make the dough.
8
26000
3000
ฉันกำลังเก็บเกี่ยวข้าว เพื่อจะนำไปทำแป้ง
00:41
And then of course I have to milk the goats
9
29000
2000
และแน่นอน ฉันต้องรีดนมแพะ
00:43
and feed the goats in order to make the cheese.
10
31000
3000
และให้อาหารพวกมันเพื่อที่จะทำชีส
00:46
It took me four months in Biosphere 2 to make a pizza.
11
34000
2000
ฉันใช้เวลาสี่เดือนใน ไบโอสเฟียร์ 2 ในการทำพิซซ่า
00:48
Here in Biosphere 1, well it takes me about two minutes,
12
36000
3000
ใน ไบโอสเฟียร์ 1 นั้น ฉันใช้เวลาแค่สองนาที
00:51
because I pick up the phone and I call and say,
13
39000
2000
เพราะฉันยกหูโทรศัพท์และฉันก็พูดว่า
00:53
"Hey, can you deliver the pizza?"
14
41000
2000
"เฮ้ มาส่งพิซซ่าหน่อยได้ไหม"
00:55
So Biosphere 2
15
43000
3000
ไบโอสเฟียร์ 2
00:58
was essentially a three-acre,
16
46000
2000
เป็นโลกเล็กๆ ที่มีพื้นที่สามเอเคอร์
01:00
entirely sealed, miniature world
17
48000
2000
ถูกปิดสนิท
01:02
that I lived in for two years and 20 minutes.
18
50000
3000
และฉันอยู่ในนั้นสองปีกับอีกยี่สิบนาที
01:05
(Laughter)
19
53000
3000
(เสียงหัวเราะ)
01:08
Over the top it was sealed with steel and glass,
20
56000
2000
มันถูกปิดด้วยเหล็กและกระจกทางด้านบน
01:10
underneath it was sealed with a pan of steel --
21
58000
3000
ใต้นั้นถูกปิดด้วยแผ่นโลหะ
01:13
essentially entirely sealed.
22
61000
2000
มันถูกปิดหมดมิดชิด
01:15
So we had our own miniature rainforest,
23
63000
2000
เรามีป่าฝนเล็กๆ ของเราเอง
01:17
a private beach with a coral reef.
24
65000
2000
มีหาดส่วนตัวที่มีแนวปะการัง
01:19
We had a savanna, a marsh, a desert.
25
67000
3000
เรามีทุ่งหญ้าเขตร้อน บึง และทะเลทราย
01:22
We had our own half-acre farm that we had to grow everything.
26
70000
3000
พวกเรามีมีไร่นาครึ่งเอเคอร์ ที่เราต้องปลูกทุกอย่าง
01:25
And of course we had our human habitat, where we lived.
27
73000
3000
และแน่นอน พวกเรามีที่อยู่อาศัย
01:28
Back in the mid-'80s when we were designing Biosphere 2,
28
76000
3000
ย้อนกลับไปยังกลางยุค 80
พวกเราออกแบบ ไบโอสเฟียร์ 2
พวกเราออกแบบ ไบโอสเฟียร์ 2
01:31
we had to ask ourselves some pretty basic questions.
29
79000
2000
พวกเราต้องถามตัวเราเองถึงคำถามพื้นฐาน
01:33
I mean, what is a biosphere?
30
81000
2000
ว่า อะไรคือ ไบโอสเฟียร์
01:35
Back then, yes, I guess we all know now
31
83000
2000
ย้อนกลับไปตอนนั้น ฉันคิดว่าเรารู้แล้วตอนนี้
01:37
that it is essentially the sphere of life around the Earth, right?
32
85000
3000
ว่ามันคือบรรยากาศโลกที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ จริงไหม
01:40
Well, you have to get a little more specific than that if you're going to build one.
33
88000
3000
อืม แต่เราต้องเจาะจงมากกว่านั้น ถ้าเราจะสร้างมัน
01:43
And so we decided that what it really is
34
91000
3000
และเราก็ตัดสินใจว่า แท้จริงแล้ว
01:46
is that it is entirely materially closed --
35
94000
3000
มันถูกปิดอย่างสนิท
01:49
that is, nothing goes in or out at all, no material --
36
97000
3000
ไม่มีอะไรเข้าหรือออกเลย ในแง่ของวัตถุ
01:52
and energetically open,
37
100000
2000
และ มันก็เปิดให้พลังงานผ่านเข้าออก
01:54
which is essentially what planet Earth is.
38
102000
2000
ซึ่งโลกก็เป็นเช่นนั้น
01:56
This is a chamber that was 1/400th the size of Biosphere 2
39
104000
3000
นี่เป็นห้องที่มีขนาด 1 ใน 400 ของ ไบโอสเฟียร์ 2
01:59
that we called our Test Module.
40
107000
2000
ที่เราเรียกว่า ห้องทดลอง
02:01
And the very first day that this fellow, John Allen,
41
109000
2000
และวันแรกๆ ที่เพื่อนของเรา จอห์น อัลแลน (John Allen)
02:03
walked in, to spend a couple of days in there
42
111000
2000
เดินเข้าไป ใช้ชีวิตในนั้นวันสองวัน
02:05
with all the plants and animals and bacteria that we'd put in there
43
113000
2000
กับบรรดาพฤกษาและสรรพสัตว์และแบคทีเรีย
ที่เราปล่อยไว้ในนั้น
ที่เราปล่อยไว้ในนั้น
02:07
to hopefully keep him alive,
44
115000
2000
โดยหวังว่าพวกมันจะทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้
02:09
the doctors were incredibly concerned
45
117000
2000
คุณหมอวิตกเอามากๆ ว่า
02:11
that he was going to succumb to some dreadful toxin,
46
119000
2000
เขาจะตายเพราะสารพิษอันตราย
02:13
or that his lungs were going to get choked with bacteria or something, fungus.
47
121000
4000
หรือปอดของเขาจะสำลักแบคทีเรีย หรือเชื้อรา
02:17
But of course none of that happened.
48
125000
3000
แต่แน่ล่ะ ไม่มีเหตุการณ์พวกนั้นเกิดขึ้น
02:20
And over the ensuing few years,
49
128000
2000
และสองสามปีที่มีการติดตามอย่างใกล้ชิด
02:22
there were great sagas about designing Biosphere 2.
50
130000
2000
มันก็เกิดตำนานอันยิ่งใหญ่ในการออกแบบไอโอสเฟียร์ 2
02:24
But by 1991
51
132000
2000
แต่เมื่อปี 1991
02:26
we finally had this thing built.
52
134000
2000
เราได้สร้างสิ่งนี้ขึ้นในที่สุด
02:28
And it was time for us to go in
53
136000
2000
และมันก็ถึงเวลาที่เราจะเข้าไป
02:30
and give it a go.
54
138000
2000
และลองดู
02:32
We needed to know,
55
140000
2000
เราต้องการทราบว่า
02:34
is life this malleable?
56
142000
2000
ชีวิตนั้นดัดแปลงได้ไหม
02:36
Can you take this biosphere,
57
144000
2000
คุณจะเอาไบโอสเฟียร์
02:38
that has evolved on a planetary scale,
58
146000
2000
ที่มีวิวัฒนาการมาในระดับใหญ่ขนาดดาวเคราะห์
02:40
and jam it into a little bottle,
59
148000
2000
มายัดใส่ลงในขวดเล็กๆ
02:42
and will it survive?
60
150000
2000
แล้วมันจะอยู่ได้หรือเปล่า
02:44
Big questions.
61
152000
2000
คำถามสำคัญจริงๆ
02:46
And we wanted to know this both for being able to go somewhere else
62
154000
3000
และเราต้องการจะทราบความจริงสองข้อ
เพื่อที่จะไปยังที่อื่นๆ ในจักรวาล
เพื่อที่จะไปยังที่อื่นๆ ในจักรวาล
02:49
in the universe -- if we were going to go to Mars, for instance,
63
157000
3000
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราจะต้องไปดาวอังคาร
02:52
would we take a biosphere with us, to live in it?
64
160000
2000
เราจะต้องเอาไบโอสเฟียร์ไปกับเรา
เพื่อเราจะอาศัยในนั้นไหม
เพื่อเราจะอาศัยในนั้นไหม
02:54
We also wanted to know so we can understand more about
65
162000
2000
เราอยากทราบอีก เพื่อที่เราจะได้เข้าใจมากขึ้น
02:56
the Earth that we all live in.
66
164000
2000
เกี่ยวกับโลกที่เราอาศัยอยู่
02:58
Well, in 1991 it was finally time for us to go in
67
166000
3000
ในปี 1991 มันมาถึงเวลาที่เราเข้าไป
03:01
and try out this baby.
68
169000
2000
และลองเจ้าหนูนี่
03:03
Let's take it on a maiden voyage.
69
171000
2000
ไปออกเดินทางใหม่ซิงนี้กัน
03:05
Will it work? Or will something happen
70
173000
2000
มันจะได้ผลหรือเปล่า หรือมันจะเกิดอะไร
03:07
that we can't understand and we can't fix,
71
175000
4000
ที่เราไม่เข้าใจและแก้ไขมันไม่ได้
03:11
thereby negating the concept of man-made biospheres?
72
179000
4000
ซึ่งจะเป็นการปฏิเสธแนวคิดของไบโอสเฟียร์
ที่สร้างโดยมนุษย์ หรือเปล่า
ที่สร้างโดยมนุษย์ หรือเปล่า
03:15
So eight of us went in: four men and four women.
73
183000
3000
พวกเราแปดคนเข้าไป: ชายสี่และหญิงสี่
03:18
More on that later.
74
186000
2000
เดี๋ยวค่อยบอกรายละเอียดทีหลัง
03:20
(Laughter)
75
188000
2000
(เสียงหัวเราะ)
03:22
And this is the world that we lived in.
76
190000
3000
และนี่คือโลกที่เราอาศัยอยู่
03:25
So, on the top, we had
77
193000
2000
ด้านบน เรามี
03:27
these beautiful rainforests and an ocean,
78
195000
2000
ป่าฝนอันงดงามและท้องทะเล
03:29
and underneath we had all this technosphere, we called it,
79
197000
4000
และเบื้องล่าง เรามีส่วนควบคุมบรรยากาศ (technosphere)
03:33
which is where all the pumps and the valves
80
201000
2000
ซึ่งเป็นที่ที่ปั๊มและวาล์วทั้งหมด
03:35
and the water tanks and the air handlers, and all of that.
81
203000
3000
และถังเก็บน้ำและพัดลมระบายอากาศพวกนั้น
03:38
One of the Biospherians called it "garden of Eden
82
206000
2000
หนึ่งในผู้อาศัยในไบโอสเฟียร์เรียกมันว่า "สวนอีเดน
03:40
on top of an aircraft carrier."
83
208000
2000
บนหลังคาของเรือบรรทุกเครื่องบิน"
03:42
And then also we had the human habitat of course,
84
210000
2000
และแน่ล่ะ เราก็มีที่อยู่อาศัยของมนุษย์
03:44
with the laboratories, and all of that.
85
212000
2000
ที่มีห้องปฏิบัติการ อะไรพวกนั้น
03:46
This is the agriculture.
86
214000
2000
นี่คือบริเวณเพาะปลูก
03:48
It was essentially an organic farm.
87
216000
3000
มันเป็นฟาร์มออร์แกนิกจริงๆ
03:51
The day I walked into Biosphere 2,
88
219000
2000
วันที่ฉันเดินเข้าไปในไบโอสเฟียร์ 2
03:53
I was, for the first time,
89
221000
2000
มันเป็นครั้งแรก
03:55
breathing a completely different atmosphere
90
223000
3000
ที่ฉันได้สูดอากาศที่แตกต่าง
03:58
than everybody else in the world,
91
226000
2000
จากที่คนอื่นๆ ในโลกได้สัมผัสอย่างสิ้นเชิง
04:00
except seven other people.
92
228000
2000
ยกเว้นคนอื่นๆ อีกเจ็ดคน
04:02
At that moment I became part of that biosphere.
93
230000
4000
ณ วินาทีนั้น ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของไบโอสเฟียร์
04:06
And I don't mean that in an abstract sense;
94
234000
3000
และฉันไม่ได้หมายถึงนิยามในแบบนามธรรม
04:09
I mean it rather literally.
95
237000
2000
ฉันเป็นส่วนหนึ่งของมันตามนิยามจริงๆ
04:11
When I breathed out, my CO2
96
239000
3000
เมื่อฉันหายใจออก คาร์บอนไดออกไซด์จากฉัน
04:14
fed the sweet potatoes that I was growing.
97
242000
4000
ก็ถูกดูดไปโดยมันหวานที่ฉันปลูกอยู่
04:18
And we ate an awful lot of the sweet potatoes.
98
246000
3000
และพวกเราก็กินมันหวานกันเยอะมาก
04:21
(Laughter)
99
249000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:23
And those sweet potatoes
100
251000
2000
และมันหวานพวกนี้
04:25
became part of me.
101
253000
2000
ก็เป็นส่วนหนึ่งของฉัน
04:27
In fact, we ate so many sweet potatoes
102
255000
2000
อันที่จริง พวกเรากินมันหวานเยอะมาก
04:29
I became orange with sweet potato.
103
257000
2000
จนฉันตัวส้มๆ
04:31
I literally was eating the same carbon over and over again.
104
259000
4000
ฉันกินคาร์บอนตัวเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
04:35
I was eating myself in some strange sort of bizarre way.
105
263000
4000
ฉันกินตัวของฉันเองในวิธีที่แปลกประหลาด
04:39
When it came to our atmosphere, however,
106
267000
2000
พูดถึงบรรยากาศในนั้น
04:41
it wasn't that much of a joke over the long term,
107
269000
4000
มันไม่ค่อยจะฮาเสียเท่าไร เมื่อเวลาผ่านไป
04:45
because it turned out that we were losing oxygen, quite a lot of oxygen.
108
273000
4000
เพราะว่าพวกเรากำลังเสียออกซิเจนปริมาณมาก
04:49
And we knew that we were losing CO2.
109
277000
2000
และเรารู้ว่าเรากำลังสูญเสียคาร์บอนไดออกไซด์
04:51
And so we were working to sequester carbon.
110
279000
3000
เราจึงทำการแยก (sequester) คาร์บอน
04:54
Good lord -- we know that term now.
111
282000
2000
ให้ตายเหอะ เรารู้จักคำนั้นซะที
04:56
We were growing plants like crazy.
112
284000
2000
เราปลูกต้นไม้กันอย่างบ้าคลั่ง
04:58
We were taking their biomass, storing them in the basement,
113
286000
2000
เรานำซากพืชเหล่านั้นมา เก็บไว้ในห้องใต้ดิน
05:00
growing plants, going around, around, around,
114
288000
2000
ปลูกพืช วนไปวนมา
05:02
trying to take all of that carbon out of the atmosphere.
115
290000
2000
พยายามดึงเอาคาร์บอนทั้งหมดในบรรยากาศออก
05:04
We were trying to stop carbon from going into the atmosphere.
116
292000
3000
เราพยายามหยุดยั้ง ไม่ให้คาร์บอนกลับไปสู่บรรยากาศ
05:07
We stopped irrigating our soil, as much as we could.
117
295000
2000
เราหยุดรดน้ำแก่ดิน มากที่สุดเท่าที่เราทำได้
05:09
We stopped tilling, so that we could prevent greenhouse gasses from going into the air.
118
297000
4000
เราหยุดพรวนดิน เพื่อที่เราจะป้องกัน
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่อากาศ
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่อากาศ
05:13
But our oxygen was going down faster
119
301000
2000
แต่ออกซิเจนของเราลดลงเร็วกว่าเดิม
05:15
than our CO2 was going up, which was quite unexpected,
120
303000
3000
กว่าปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มขึ้น
ซึ่งมันผิดความคาดหมาย
ซึ่งมันผิดความคาดหมาย
05:18
because we had seen them going in tandem in the test module.
121
306000
3000
เพราะเราเห็นพวกมันมีความสัมพันธ์กันในการทดสอบ
05:21
And it was like playing atomic hide-and-seek.
122
309000
3000
และนี่มันก็เป็นยังกับอะตอมเล่นซ่อนแอบ
05:24
We had lost seven tons of oxygen.
123
312000
2000
พวกเราเสียออกซิเจนไปเจ็ดตัน
05:26
And we had no clue where it was.
124
314000
2000
พวกเราไม่รู้เลยว่ามันหายไปไหน
05:28
And I tell you, when you lose a lot of oxygen --
125
316000
3000
และฉันบอกได้เลย เมื่อคุณเสียออกซิเจนไปเยอะๆ
05:31
and our oxygen went down quite far;
126
319000
2000
และออกซิเจนก็ลดลงมาก
05:33
it went from 21 percent down to 14.2 percent --
127
321000
3000
มันลดจาก 21 เปอร์เซ็นต์ ไปอยู่ที่ 14.2 เปอร์เซ็นต์
05:36
my goodness, do you feel dreadful.
128
324000
3000
พระเจ้า นี่มันน่ากลัวมาก
05:39
I mean we were dragging ourselves around the Biosphere.
129
327000
3000
ฉันหมายถึงเราต้องพาร่างของเราไปๆ มาๆ
ในไบโอสเฟียร์
ในไบโอสเฟียร์
05:42
And we had sleep apnea at night.
130
330000
2000
นอนแล้วหยุดหายใจตอนกลางคืน
05:44
So you'd wake up gasping with breath,
131
332000
3000
จนเราต้องตื่นขึ้นมาหายใจหอบ
05:47
because your blood chemistry has changed.
132
335000
2000
เพราะเคมีของเลือดคุณนั้นเปลี่ยนไป
05:49
And that you literally do that. You stop breathing and then you -- (Gasps) --
133
337000
3000
และคุณก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
คุณหยุดหายใจและจากนั้นก็ (สะอึก)
คุณหยุดหายใจและจากนั้นก็ (สะอึก)
05:52
take a breath and it wakes you up. And it's very irritating.
134
340000
2000
หายใจ และมันทำให้คุณต้องตื่น
มันน่ารำคาญมากๆ
มันน่ารำคาญมากๆ
05:54
And everybody outside thought we were dying.
135
342000
2000
และทุกคนข้างนอกคิดว่าเรากำลังจะตาย
05:56
I mean, the media was making it sound like were were dying.
136
344000
2000
แบบว่า สื่อทำให้ทุกคนคิดว่าพวกเราจะตายกันแล้ว
05:58
And I had to call up my mother every other day saying, "No, Mum, it's fine, fine.
137
346000
3000
ฉันต้องโทรไปหาแม่ทุกวันสองวัน เพื่อบอกว่า
"ไม่ค่ะแม่ ฉันไม่เป็นไร
"ไม่ค่ะแม่ ฉันไม่เป็นไร
06:01
We're not dead. We're fine. We're fine."
138
349000
2000
พวกเราไม่ตายหรอก พวกเราสบายดี"
06:03
And the doctor was, in fact, checking us
139
351000
2000
และอันที่จริงหมอก็มาตรวจเรา
06:05
to make sure we were, in fact, fine.
140
353000
2000
เพื่อให้แน่ใจว่า เรานั้นสบายดีจริงๆ
06:07
But in fact he was the person who was most susceptible to the oxygen.
141
355000
4000
แต่เป็นว่า เขานั้นเป็นคนที่ทนต่อออกซิเจนได้น้อยที่สุด
06:11
And one day he couldn't add up a line of figures.
142
359000
2000
และวันหนึ่งเขาบวกเลขไม่ได้ด้วยซ้ำ
06:13
And it was time for us to put oxygen in.
143
361000
4000
และมันก็ถึงเวลาที่เราต้องเติมออกซิเจนเข้าไป
06:17
And you might think, well,
144
365000
2000
และคุณอาจคิดว่า
06:19
"Boy, your life support system
145
367000
2000
"ไอ้หยา ระบบประทังชีวิตของคุณ
06:21
was failing you. Wasn't that dreadful?"
146
369000
2000
ทำคุณผิดหวังแบบนี้ มันไม่น่ากลัวหรอกหรือ"
06:23
Yes. In a sense it was terrifying.
147
371000
4000
ค่ะ ในแง่หนึ่งมันน่ากลัวจริงๆ
06:27
Except that I knew I could walk out the airlock door
148
375000
3000
เว้นแต่ว่าฉันรู้ว่า
ฉันสามารถเดินออกไปจากประตูระบบแอร์ล็อค
ฉันสามารถเดินออกไปจากประตูระบบแอร์ล็อค
06:30
at any time, if it really got bad,
149
378000
2000
ได้ทุกเมื่อ ถ้าสถานการณ์มันแย่จริงๆ
06:32
though who was going to say, "I can't take it anymore!"?
150
380000
3000
แต่ใครจะเป็นคนบอกว่า "ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
06:35
Not me, that was for sure.
151
383000
2000
ไม่ใช่ฉันแน่ๆ
06:37
But on the other hand, it was the scientific gold of the project,
152
385000
4000
แต่ในเวลาเดียวกัน มันเป็นสิ่งที่แสนมีค่า
ทางวิทยาศาสตร์
ทางวิทยาศาสตร์
06:41
because we could really crank this baby up,
153
389000
2000
เพราะว่าเราเดินเครื่องมันได้จริงๆ
06:43
as a scientific tool,
154
391000
2000
เหมือนเป็นเครื่องมือวิทยาศาสตร์ชิ้นหนึ่ง
06:45
and see if we could, in fact, find
155
393000
2000
และดูซิว่า เราจะสามารถ
06:47
where those seven tons of oxygen had gone.
156
395000
3000
หาเจอหรือไม่ว่า ออกซิเจนเจ็ดตันหายไปไหน
06:50
And we did indeed find it.
157
398000
2000
และเราก็พบจริงๆ
06:52
And we found it in the concrete.
158
400000
2000
เราพบมันในคอนกรีต
06:54
Essentially it had done something very simple.
159
402000
2000
โดยพื้นฐานแล้ว มันทำในสิ่งที่ธรรมดาเหลือกัน
06:56
We had put too much carbon in the soil in the form of compost.
160
404000
3000
เราใส่คาร์บอนในรูปของสารประกอบลงในดินมากเกินไป
06:59
It broke down; it took oxygen out of the air;
161
407000
2000
มันสลายตัว มันปลดปล่อยออกซิเจนสู่อากาศ
07:01
it put CO2 into the air; and it went into the concrete.
162
409000
3000
มันทำให้เกิดคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ
และมันก็เข้าไปในคอนกรีต
และมันก็เข้าไปในคอนกรีต
07:04
Pretty straightforward really.
163
412000
2000
ค่อนข้างจะตรงไปตรงมานะ อันที่จริง
07:06
So at the end of the two years
164
414000
2000
ช่วงสุดท้ายของสองปีนั้น
07:08
when we came out, we were elated,
165
416000
2000
เมื่อเราออกมา พวกเรามีความสุข
07:10
because, in fact, although you might say
166
418000
3000
เพราะว่า แม้คุณจะบอกว่า
07:13
we had discovered something that was quite "uhh,"
167
421000
3000
เราได้พบอะไรบางอย่างที่มันแบบว่า "อืมมม"
07:16
when your oxygen is going down,
168
424000
2000
เมื่อออกซิเจนของคุณลดลง
07:18
stopped working, essentially, in your life support system,
169
426000
3000
หยุดทำงาน ในระบบประทังชีวิตของคุณ
07:21
that's a very bad failure.
170
429000
2000
มันเป็นความล้มเหลวแบบสุดๆ
07:23
Except that we knew what it was. And we knew how to fix it.
171
431000
3000
ยกเว้นที่ว่าเรารู้ว่ามันคืออะไร
และเรารู้ว่าจะแก้ไขอย่างไร
และเรารู้ว่าจะแก้ไขอย่างไร
07:26
And nothing else emerged
172
434000
2000
และไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
07:28
that really was as serious as that.
173
436000
2000
มันฟังดูเคร่งเครียดแบบนั้นจริงๆ ค่ะ
07:30
And we proved the concept, more or less.
174
438000
2000
และเราได้พิสูจน์แนวคิดไปไม่มากก็น้อย
07:32
People, on the other hand, was a different subject.
175
440000
3000
แต่ผู้คน ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
07:35
We were -- yeah I don't know that we were fixable.
176
443000
3000
พวกเรา ค่ะ ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเราจะรักษาหายไหม
07:38
We all went quite nuts, I will say.
177
446000
2000
พวกเราทุกคนแทบจะเป็นบ้า ฉันบอกได้เลย
07:40
And the day I came out of Biosphere 2,
178
448000
2000
และวันที่เราออกมาจากไบโอสเฟียร์ 2
07:42
I was thrilled I was going to see all my family and my friends.
179
450000
4000
ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้พบครอบครัวและเพื่อนๆ
07:46
For two years I'd been seeing people through the glass.
180
454000
3000
เป็นเวลาสองปีที่ฉันมองผู้คนผ่านกระจก
07:49
And everybody ran up to me.
181
457000
2000
และทุกคนก็วิ่งเข้ามาหาฉัน
07:51
And I recoiled. They stank!
182
459000
4000
ฉันเป็นอันต้องล่าถอย พวกเขาเหม็นหึ่ง
07:55
People stink!
183
463000
2000
ผู้คนนั้นเหม็นมากๆ
07:57
We stink of hairspray and underarm deodorant,
184
465000
3000
พวกเราฉุนกลิ่นสเปรย์ใส่ผมและน้ำยาดับกลิ่น
08:00
and all kinds of stuff.
185
468000
2000
อะไรพวกนั้น
08:02
Now we had stuff inside Biosphere to keep ourselves clean,
186
470000
3000
เรามีของข้างในไบโอสเฟียร์ที่พวกเราใช้ทำความสะอาด
08:05
but nothing with perfume.
187
473000
2000
แต่ไม่มีอะไรเลยที่มีน้ำหอม
08:07
And boy do we stink out here.
188
475000
3000
โอ้พระเจ้า พวกเราข้างนอกนี่เหม็นกันแบบนี้เชียว
08:10
Not only that,
189
478000
2000
ไม่ใช่แค่นั้น
08:12
but I lost touch of where my food came from.
190
480000
4000
แต่ฉันเสียสัมผัสไปว่าอาหารของฉันมาจากไหน
08:16
I had been growing all my own food.
191
484000
3000
ฉันปลูกอาหารของฉันเองทั้งหมด
08:19
I had no idea what was in my food, where it came from.
192
487000
3000
ฉันไม่เคยรู้ก่อนหน้านี้เลย
ว่าอาหารของฉันมีอะไร มาจากไหน
ว่าอาหารของฉันมีอะไร มาจากไหน
08:22
I didn't even recognize half the names in most of the food that I was eating.
193
490000
3000
ฉันจำชื่ออาหารที่เคยกินได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ
08:25
In fact, I would stand for hours in the aisles of shops,
194
493000
3000
ที่จริงแล้ว ฉันยืนเป็นชั่วโมงๆ ในร้าน
08:28
reading all the names on all of the things.
195
496000
2000
อ่านชื่อทุกสิ่งทุกอย่าง
08:30
People must have thought I was nuts.
196
498000
2000
คนคงคิดว่าฉันนี่บ้า
08:32
It was really quite astonishing.
197
500000
6000
มันค่อนข้างจะน่าประหลาดจริงๆ
08:38
And I slowly lost track
198
506000
3000
และฉันก็ค่อยๆ หลงเลือน
08:41
of where I was in this big biosphere, in this big biosphere that we all live in.
199
509000
4000
ว่าฉันเป็นส่วนไหนของไบโอสเฟียร์ใหญ่
ที่พวกเราอาศัยกันอยู่
ที่พวกเราอาศัยกันอยู่
08:45
In Biosphere 2 I totally understood
200
513000
3000
ในไบโอสเฟียร์ 2 ฉันเข้าใจอย่างเจนจบ
08:48
that I had a huge impact on my biosphere, everyday,
201
516000
4000
ว่าฉันมีผลกระทบอย่างมากต่อไบโอสเฟียร์องฉัน ทุกๆวัน
08:52
and it had an impact on me,
202
520000
2000
และมันก็มีผลต่อฉันเช่นกัน
08:54
very viscerally, very literally.
203
522000
2000
อย่างลึกซึ้งจริงๆ
08:56
So I went about my business:
204
524000
2000
ให้ฉันพูดถึงเรื่องธุรกิจของฉันบ้าง
08:58
Paragon Space Development Corporation,
205
526000
2000
บริษัทพารากอน สเปซ ดีเวลลอปเมนท์
(Paragon Space Development Corporation)
(Paragon Space Development Corporation)
09:00
a little firm I started with people while I was in the Biosphere,
206
528000
2000
บริษัทเล็กๆ ที่ฉันก่อตั้งกับคนอื่นๆ
ระหว่างที่ฉันอยู่ในไบโอสเฟียร์
ระหว่างที่ฉันอยู่ในไบโอสเฟียร์
09:02
because I had nothing else to do.
207
530000
2000
เพราะฉันไม่มีอะไรจะทำ
09:04
And one of the things we did was
208
532000
2000
และสิ่งหนึ่งที่เราทำก็คือ
09:06
try to figure out: how small can you make these biospheres,
209
534000
2000
พยายามที่จะเข้าใจว่า
เราสร้างไบโอสเฟียร์ได้เล็กที่สุดแค่ไหน
เราสร้างไบโอสเฟียร์ได้เล็กที่สุดแค่ไหน
09:08
and what can you do with them?
210
536000
2000
และเราทำอะไรกับมันได้บ้าง
09:10
And so we sent one onto the Mir Space Station.
211
538000
3000
เราได้ส่งไบโอสเฟียร์อันหนึ่งไป
บนสถานีอวกาศเมียร์ (Mir)
บนสถานีอวกาศเมียร์ (Mir)
09:13
We had one on the shuttle and one on the International Space Station,
212
541000
3000
เรามีอันหนึ่งบนกระสวยอวกาศ
และอีกอันหนึ่งบนสถานีอวกาศนานาชาติ
และอีกอันหนึ่งบนสถานีอวกาศนานาชาติ
09:16
for 16 months, where we managed to produce
213
544000
2000
เป็นเวลา 16 เดือน ที่ซึ่งพวกเราสามารถผลิต
09:18
the first organisms to go through
214
546000
2000
สิ่งมีชีวิตแรกที่ผ่านกระบวนการเจริญเติบโต
09:20
complete multiple life cycles in space --
215
548000
2000
จนครบวงจรชีวิตของมันในอวกาศ
09:22
really pushing the envelope
216
550000
2000
มันเป็นการผลักขอบเขต
09:24
of understanding how malleable
217
552000
2000
ของความเข้าใจว่าชีวิตของเรานั้น
09:26
our life systems are.
218
554000
3000
ปรับเปลี่ยนได้อย่างไร
09:29
And I'm also proud to announce
219
557000
2000
และฉันก็รู้สึกเป็นเกียรติที่จะได้ประกาศว่า
09:31
that you're getting a sneak preview -- on Friday we're going to announce
220
559000
3000
คุณจะได้ชมตัวอย่าง ซึ่งวันศุกร์นี้เราจะประกาศ
09:34
that we're actually forming a team
221
562000
2000
ว่าเราได้ตั้งกลุ่ม
09:36
to develop a system to grow plants on the Moon,
222
564000
3000
เพื่อที่จะพัฒนาระบบที่จะปลูกพืชบนดวงจันทร์
09:39
which is going to be pretty fun.
223
567000
2000
ซึ่งมันจะต้องสนุกแน่ๆ
09:41
And the legacy of that is a system that we were designing:
224
569000
3000
และสิ่งที่ตกทอดมาก็คือคือระบบที่เราได้ออกแบบ
09:44
an entirely sealed system to grow plants to grow on Mars.
225
572000
4000
ระบบที่ถูกปิดสนิท
เพื่อที่จะใช้ปลูกพืชที่จะเติบโตบนดาวอังคาร
เพื่อที่จะใช้ปลูกพืชที่จะเติบโตบนดาวอังคาร
09:48
And part of that is that we had to model
226
576000
2000
และส่วนหนึ่งคือ เราจะต้องออกแบบ
09:50
very rapid circulation of CO2
227
578000
4000
ระบบหมุนเวียนที่คล่องตัว
09:54
and oxygen and water through this plant system.
228
582000
3000
ของคาร์บอนไดออกไซด์ ออกซิเจน และน้ำ
ผ่านระบบพืชนี้
ผ่านระบบพืชนี้
09:57
As a result of that modeling
229
585000
2000
ผลจากการออกแบบก็คือ
09:59
I ended up in all places,
230
587000
2000
ฉันได้ไปทุกหนทุกแห่ง
10:01
in Eritrea, in the Horn of Africa.
231
589000
3000
ในประเทศเอริเทรีย ซึ่งอยู่ที่จะงอยแอฟริกา
10:04
Eritrea, formerly part of Ethiopia,
232
592000
3000
ประเทศเอริเทรีย ที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของเอธิโอเปีย
10:07
is one of those places that is astonishingly beautiful,
233
595000
5000
เป็นหนึ่งในที่ซึ่งสวยเอามากๆ
10:12
incredibly stark, and I have no understanding
234
600000
4000
เหมือนหยุดอยู่ไม่เปลี่ยนแปร และฉันไม่เข้าใจเลยว่า
10:16
of how people eke out a living there.
235
604000
2000
คนอยู่ที่นั่นกันได้อย่างไร
10:18
It is so dry.
236
606000
2000
มันแห้งแล้งมาก
10:20
This is what I saw.
237
608000
2000
นี่คือสิ่งที่ฉันเห็น
10:22
But this is also what I saw.
238
610000
2000
แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่ฉันได้เห็นเช่นกัน
10:24
I saw a company that had
239
612000
3000
ฉันเห็นบริษัทที่ได้
10:27
taken seawater
240
615000
3000
นำเอาน้ำทะเล
10:30
and sand, and they were growing
241
618000
3000
และทราย และพวกเขา
10:33
a kind of crop that will grow on pure salt water without having to treat it.
242
621000
4000
ก็ปลูกพืชที่จะเติบโตด้วยน้ำเกลือเพียงอย่างเดียว
โดยที่ไม่ต้องบำบัดน้ำนั้นเลย
โดยที่ไม่ต้องบำบัดน้ำนั้นเลย
10:37
And it will produce a food crop.
243
625000
2000
และมันก็จะให้ผลผลิตทางการเกษตร
10:39
In this case it was oilseed.
244
627000
2000
ในกรณีนี้เป็นเมล็ดพืชที่ให้น้ำมัน
10:41
It was astonishing. They were also producing mangroves
245
629000
3000
มันน่าทึ่ง พวกเขายังได้ทำสวน
10:44
in a plantation.
246
632000
2000
ต้นโกงกางอีกด้วย
10:46
And the mangroves were providing wood
247
634000
2000
และต้นโกงกางนั้นก็ให้ไม้
10:48
and honey and leaves for the animals,
248
636000
2000
และน้ำผึ้งและใบไม้สำหรับสัตว์
10:50
so that they could produce milk and whatnot,
249
638000
2000
ดังนั้น พวกเขาจึงสามารถผลิตนมและสิ่งอื่นๆ
10:52
like we had in the Biosphere.
250
640000
2000
แบบเดียวกับพวกเราในไบโอสเฟียร์
10:54
And all of it was coming from this: shrimp farms.
251
642000
4000
และทั้งหมดนี้ก็มาจากสิ่งนี้ ฟาร์มกุ้ง
10:58
Shrimp farms are a scourge on the earth,
252
646000
2000
ฟาร์มกุ้งนั้นเป็นดั่งหายนะบนโลก
11:00
frankly, from an environmental point of view.
253
648000
2000
จากมุมมองเกี่ยวกับธรรมชาติ
11:02
They pour huge amounts of pollutants into the ocean.
254
650000
3000
พวกมันเทมลพิษขนานใหญ่ลงในทะเล
11:05
They also pollute their next-door neighbors.
255
653000
3000
พวกมันยังก่อมลพิษต่อเพื่อนบ้านมันด้วย
11:08
So they're all shitting each other's ponds, quite literally.
256
656000
3000
ดังนั้น พวกมันเหมือนโยนอึใส่กันและกัน ทำนองนั้น
11:11
And what this project was doing
257
659000
3000
และสิ่งที่โครงการนี้ทำ
11:14
was taking the effluent of these,
258
662000
2000
ก็คือเอาของเสียจากสิ่งเหล่านี้
11:16
and turning them into all of this food.
259
664000
2000
มาเปลี่ยนเป็นอาหารเหล่านี้
11:18
They were literally turning pollution into abundance for a desert people.
260
666000
5000
มันเป็นการเปลี่ยนจากมลพิษไปเป็นความอุดมสมบูรณ์
สำหรับผู้ที่อยู่ในทะเลทรายจริงๆ
สำหรับผู้ที่อยู่ในทะเลทรายจริงๆ
11:23
They had created an industrial ecosystem, of a sense.
261
671000
4000
พวกเขาได้สร้างอุตสาหกรรมนิเวศวิทยา อะไรแนวนั้น
11:27
I was there because I was actually modeling the mangrove portion
262
675000
4000
ฉันอยู่ที่นั่น เพราะฉันเป็นคนออกแบบส่วนสวนโกงกาง
11:31
for a carbon credit program, under the U.N.
263
679000
2000
สำหรับโครงการคาร์บอน
ภายใต้การควบคุมขององค์การสหประชาชาติ
ภายใต้การควบคุมขององค์การสหประชาชาติ
11:33
Kyoto Protocol system.
264
681000
2000
พิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol system)
11:35
And as I was modeling this mangrove swamp,
265
683000
2000
และเมื่อฉันได้ออกแบบสวนป่าโกงกางนี้
11:37
I was thinking to myself, "How do you put a box around this?"
266
685000
3000
ฉันคิดในใจว่า "จะเอาพวกมันใส่ครอบได้อย่างไร"
11:40
When I'm modeling a plant in a box, literally,
267
688000
3000
เมื่อฉันออกแบบพืชในกล่อง
11:43
I know where to draw the boundary.
268
691000
2000
ฉันรู้ว่าจะขีดเส้นขอบตรงไหน
11:45
In a mangrove forest like this I have no idea.
269
693000
3000
ในป่าโกงกางแบบนี้ฉันไม่รู้เหมือนกัน
11:48
Well, of course you have to draw the boundary around the whole of the Earth.
270
696000
3000
แน่ล่ะ คุณจะต้องวาดเส้นกรอบรอบโลกทั้งใบ
11:51
And understand its interactions with the entire Earth.
271
699000
3000
และเข้าใจปฏิสัมพันธ์ของมันที่เกิดขึ้นกับทั้งโลก
11:54
And put your project in that context.
272
702000
5000
และทำให้โครงการของคุณอยู่ในบริบทนั้น
11:59
Around the world today we're seeing an incredible transformation,
273
707000
5000
ปัจจุบัน เราเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมายทั่วโลก
12:04
from what I would call a biocidal species,
274
712000
4000
จากสิ่งที่ฉันอยากจะเรียกว่า สิ่งมีชีวิตที่มีพิษ
12:08
one that -- whether we intentionally or unintentionally --
275
716000
3000
ไม่ว่าจะจงใจหรือไม่
12:11
have designed our systems to kill life, a lot of the time.
276
719000
4000
พวกมันได้ออกแบบระบบของเราให้คร่าชีวิตอยู่บ่อยๆ
12:15
This is in fact, this beautiful photograph,
277
723000
4000
อันที่จริงแล้ว ภาพที่สวยงามนี้
12:19
is in fact over the Amazon.
278
727000
2000
เป็นส่วนเบื้องบนของอะเมซอน
12:21
And here the light green are areas of massive deforestation.
279
729000
5000
และสิ่งสีเขียวอ่อนนี้เป็นบริเวณที่เกิดการถางป่าอย่างหนัก
12:26
And those beautiful wispy clouds
280
734000
2000
และเมฆแสนสวยเหล่านั้น
12:28
are, in fact, fires, human-made fires.
281
736000
4000
อันที่จริง คือไฟที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์
12:32
We're in the process of transforming from this,
282
740000
3000
เราอยู่ในกระบวนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
12:35
to what I would call a biophilic society,
283
743000
4000
จากสิ่งนี้ สู่สิ่งที่ฉันเรียกว่าสังคมที่รักชีวภาพ
12:39
one where we learn to nurture society.
284
747000
3000
สังคมที่เราเรียนรู้ที่จะทะนุบำรุงสังคม
12:42
Now it may not seem like it, but we are.
285
750000
3000
ทีนี้ มันอาจรู้สึกไม่ค่อยใช่ แต่เราเป็นเช่นนั้น
12:45
It is happening all across the world,
286
753000
3000
มันเกิดขึ้นทั่วไปในโลก
12:48
in every kind of walk of life,
287
756000
2000
ในทุกผู้ทุกนาม
12:50
and every kind of career
288
758000
2000
และทุกสาขาอาชีพ
12:52
and industry that you can think of.
289
760000
4000
และทุกอุตสาหกรรมที่คุณจะนึกออก
12:56
And I think often times people get lost in that.
290
764000
3000
และฉันคิดอยู่บ่อยๆ ว่า คนนั้นหลงทางอยู่ในนั้น
12:59
They go, "But how can I possibly find my way in that?
291
767000
3000
พวกเขาพร่ำว่า "เราจะไปหาทางเจอได้อย่างไร
13:02
It's such a huge subject."
292
770000
2000
มันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยนะ"
13:04
And I would say that the small stuff counts. It really does.
293
772000
4000
และฉันก็อยากจะบอกว่า สิ่งเล็กๆ นั้นก็สำคัญ จริงๆ นะ
13:08
This is the story of a rake in my backyard.
294
776000
5000
นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับคราดในสวนหลังบ้านฉัน
13:13
This was my backyard,
295
781000
2000
นี่คือสวนหลังบ้านของฉัน
13:15
very early on, when I bought my property.
296
783000
2000
ช่วงก่อนหน้านี้ ตอนที่ฉันซื้อที่ดินนี้
13:17
And in Arizona, of course, everybody puts gravel down.
297
785000
3000
และในอริโซน่า แน่ล่ะ ทุกคนใส่ก้อนกรวดลงไป
13:20
And they like to keep everything beautifully raked. And they keep all the leaves away.
298
788000
4000
พวกเขาชอบที่จะทำให้ทุกอย่างเป็นระเบียบสวยงาม
และพวกเขาก็โกยใบไม้ออกไป
และพวกเขาก็โกยใบไม้ออกไป
13:24
And on Sunday morning the neighbors leaf blower comes out,
299
792000
3000
ตอนวันอาทิตย์เช้า เพื่อนบ้านก็เอาเครื่องเป่าใบไม้ออกมา
13:27
and I want to throttle them.
300
795000
2000
และฉันก็อยากจะบีบคอพวกเขา
13:29
It's a certain type of aesthetic.
301
797000
3000
มันเป็นสุนทรียศาสตร์อย่างหนึ่งนะ
13:32
We're very uncomfortable with untidiness.
302
800000
3000
เรารู้สึกไม่สบายใจมากๆ กับความไม่เรียบร้อย
13:35
And I threw away my rake.
303
803000
4000
ส่วนฉันน่ะทิ้งคราดนั้น
13:39
And I let all of the leaves fall from the trees that I have on my property.
304
807000
4000
ให้ใบไม้จากต้นไม้บนผืนดินนั้นร่วงลงมา
13:43
And over time, essentially what have I been doing?
305
811000
2000
และพอเวลาผ่านไป ฉันได้ทำอะไรลงไปน่ะหรอ
13:45
I've been building topsoil.
306
813000
2000
ฉันได้สร้างหน้าดิน
13:47
And so now all the birds come in. And I have hawks.
307
815000
2000
และตอนนี้ นกทั้งหลายก็เข้ามา และฉันก็พบเหยี่ยว
13:49
And I have an oasis.
308
817000
4000
และก็มีโอเอซิสด้วย
13:53
This is what happens every spring. For six weeks,
309
821000
4000
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทุกๆ ฤดูใบไม้ผลิ เป็นเวลาหกสัปดาห์
13:57
six to eight weeks, I have this flush of green oasis.
310
825000
3000
หกถึงแปดสัปดาห์ ฉันมีโอเอซิสเขียวชะอุ่ม
14:00
This is actually in a riparian area.
311
828000
2000
อันที่จริงมันเป็นพื้นที่ติดลำน้ำ
14:02
And all of Tucson could be like this
312
830000
2000
และเมืองทูซอน (Tucson) ก็สามารถเป็นแบบนี้ได้
14:04
if everybody would just revolt and throw away the rake.
313
832000
3000
ถ้าทุกคนปฏิวัติแล้วโยนคราดทิ้งไป
14:07
The small stuff counts.
314
835000
4000
สิ่งเล็กน้อยนั้นมีผล
14:11
The Industrial Revolution -- and Prometheus --
315
839000
3000
การปฎิวัติอุตสาหกรรม และโพรมีเทียส
14:14
has given us this, the ability to light up the world.
316
842000
5000
ได้ให้มองสิ่งนี้ให้กับเรา
มันคือความสามารถที่จะให้แสงสว่างแก่โลก
มันคือความสามารถที่จะให้แสงสว่างแก่โลก
14:19
It has also given us this,
317
847000
2000
มันยังมอบอีกสิ่งให้กับเรา
14:21
the ability to look at the world from the outside.
318
849000
4000
มันคือความสามารถที่จะมองดูโลกของเราจากภายนอก
14:25
Now we may not all have
319
853000
2000
ทีนี้ เราอาจจะไม่ได้มี
14:27
another biosphere that we can run to,
320
855000
2000
ไบโอสเฟียร์อีกอันที่เราสามารถจะกำกับมา
14:29
and compare it to this biosphere.
321
857000
3000
และเปรียบเทียบมันกับไบโอสเฟียร์นี้
14:32
But we can look at the world,
322
860000
2000
แต่เราสามารถมองดูโลก
14:34
and try to understand where we are in its context,
323
862000
5000
และพยายามที่จะเข้าใจ
ว่าเราอยู่ตรงส่วนไหนในบริบทของมัน
ว่าเราอยู่ตรงส่วนไหนในบริบทของมัน
14:39
and how we choose to interact with it.
324
867000
4000
และเราเลือกที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับมันอย่างไร
14:43
And if you lose where you are in your biosphere,
325
871000
3000
และถ้าเราหลงทาง
ว่าเราอยู่ตรงไหนกันแน่ในชีวมณฑลของเรา
ว่าเราอยู่ตรงไหนกันแน่ในชีวมณฑลของเรา
14:46
or are perhaps having a difficulty connecting
326
874000
2000
หรืออาจกำลังตกที่นั่งลำบากในการเชื่อมโยง
14:48
with where you are in the biosphere,
327
876000
2000
ว่าคุณอยู่ ณ จุดไหนในไบโอสเฟียร์นี้
14:50
I would say to you,
328
878000
3000
ฉันอยากจะบอกกับคุณว่า
14:53
take a deep breath.
329
881000
3000
หายใจลึกๆ
14:56
The yogis had it right.
330
884000
2000
พวกโยคีน่ะทำถูกแล้ว
14:58
Breath does, in fact, connect us all
331
886000
3000
ลมหายใจนั้น ผูกสัมพันธ์เราทั้งหมดไว้ด้วยกัน
15:01
in a very literal way.
332
889000
2000
ตามนิยามนั้นเลย
15:03
Take a breath now.
333
891000
2000
ลองสูดหายใจสิ
15:05
And as you breathe, think
334
893000
2000
เมื่อคุณหายใจ
15:07
about what is in your breath.
335
895000
4000
คิดดูว่าอะไรอยู่ในลมหายใจของคุณ
15:11
There perhaps is the CO2 from the person sitting next-door to you.
336
899000
5000
ในนั้น บางทีมันอาจมีคาร์บอนไดออกไซด์
จากคนที่นั่นถัดจากคุณ
จากคนที่นั่นถัดจากคุณ
15:16
Maybe there is a little bit of oxygen
337
904000
2000
มันอาจมีออกซิเจนนิดหน่อย
15:18
from some algae on the beach not far from here.
338
906000
5000
จากสาหร่ายบนชายหาดไม่ไกลจากนี้
15:23
It also connects us in time.
339
911000
3000
มันยังทำให้เราสัมพันธ์กันผ่านห้วงเวลา
15:26
There may be some carbon in your breath
340
914000
4000
มันอาจมีคาร์บอนในลมหายใจของคุณ
15:30
from the dinosaurs.
341
918000
3000
ที่มาจากไดโนเสาร์
15:33
There could also be carbon that you are exhaling now
342
921000
5000
มันอาจเป็นคาร์บอนที่คุณหายใจออกอยู่ตอนนี้
15:38
that will be in the breath
343
926000
4000
ที่จะกลายเป็นลมหายใจ
15:42
of your great-great-great-grandchildren.
344
930000
3000
ของทายาทรุ่นลูกรุ่นหลานของคุณ
15:45
Thank you. (Applause)
345
933000
2000
ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Jane Poynter - BiospherianAfter weathering two years in Biosphere 2, Jane Poynter is trying to create technologies that allow us to live in hostile environments -- like outer space.
Why you should listen
Jane Poynter is one of only eight people to live in Biosphere 2 for two years. In 1991, she and seven others were locked in a three-acre, hermetically-sealed environment in the Arizona desert. Nothing was allowed in or out, and everything had to be recycled. Poynter, and the rest of the team, endured dangerously low oxygen levels and constant hunger, but they survived -- something many scientists said was impossible.
After leaving Biosphere 2, Poynter went on to found Paragon Space Development Corporation, along with her former fellow biospherian and now husband, Taber MacCallum. Paragon develops technologies that might allow humans to live in extreme environments such as outer space and underwater. As president of Paragon, Poynter has had experiments flown on the International Space Station, Russian Mir Space Station and US Space Shuttle, as well as working on underwater technologies with the US Navy.
However, Poynter has not given up on her homeland -- Biosphere 1. She continues to consult on and write about sustainable development and new green technologies. In concert with the World Bank, she has worked on projects to mitigate climate change and to grow crops in typically arid and hostile regions of Africa and Central America. Through talks and appearances, she builds awareness of the fragile state of the environment. After all, she knows what it's like to watch your biosphere begin to break down.
The New York Times looks back on the Biosphere 2 story >>
Jane Poynter | Speaker | TED.com