Jason B. Rosenthal: The journey through loss and grief
Τζέισον Μπ. Ρόζενταλ: Το ταξίδι μέσα στην απώλεια και τη θλίψη
When Jason B. Rosenthal's wife died, he says: "as clichéd as it sounds, I started working on living each day as it comes, to get through the complexities of life." Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
that explain why I am here.
εξηγούν γιατί βρίσκομαι εδώ.
published an article she wrote
ένα άρθρο που έγραψε
on March 3, 2017.
στις 3 Μαρτίου 2017.
by over five million people.
εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως.
about our life together,
Want to Marry My Husband."
να παντρευτείς τον σύζυγό μου».
on a personal ad for me.
δοσμένη με δημιουργικό τρόπο
an empty space for me to fill
ώστε να το γεμίσω εγώ
για τη μισή μου ζωή.
three wonderful, now grown children,
τρία υπέροχα παιδιά, μεγάλα πια,
of our life together.
κομμάτι της κοινής μας ζωής.
up until her last day.
και την τελευταία της μέρα.
που έγραψε με την κόρη μας Πάρις
with our daughter Paris,
on the "New York Times" bestseller list.
με τα ευπώλητα των New York Times.
ως μικροσκοπική παραγωγός ταινιών.
were not that long.
δεν είχαν μεγάλη διάρκεια.
to gather people together.
ικανότητα να φέρνει τους ανθρώπους κοντά.
and adults of all ages
όλων των ηλικιών
in the sense of it being rather public.
μοναδική γιατί δημοσιεύτηκε.
was not my story alone.
δεν είναι μόνο δική μου ιστορία.
and I'm so grateful for that.
και είμαι πολύ ευγνώμων γι' αυτό.
into my new life,
χρόνος στη νέα μου ζωή,
part of the process of moving forward
την πορεία προς τα εμπρός,
I think it would be important
νομίζω ότι είναι σημαντικό
about the end of life,
emotionally since then.
τον συναισθηματικό μου κόσμο.
στις 9 Ιανουαρίου 2017.
we could do hospice at home
να νοσηλευτεί είτε στο σπίτι
would shrink to half her body weight,
συρρικνωνόταν στο μισό της βάρος,
with her husband again,
ξανά με τον σύζυγό της,
would soon feel like running a marathon.
σύντομα θα έμοιαζε σαν μαραθώνιος.
a beautiful environment to die in.
ένα καλό περιβάλλον για να πεθάνεις.
the sounds of machines beeping
μηχανήματα να κάνουν μπιπ μπιπ,
drug administration,
υποχρεωτικά τα φάρμακα,
μαζί με την οικογένειά σου.
as meaningful as we could.
νόημα σ' αυτές τις εβδομάδες.
to happen to them, like, for sure,
τους συμβεί στα σίγουρα,
about it was liberating.
ανοιχτά γι' αυτό ήταν απελευθερωτικό.
όπως ο γονεϊκός ρόλος.
possible to our children in her absence.
καλύτερος γονιός όταν αυτή θα έλειπε.
she gave me confidence
μου έδωσε αυτοπεποίθηση
I had with each one of them,
είχα με το κάθε παιδί,
can make decisions together.
να παίρναμε τις αποφάσεις μαζί.
να τις κάνετε τώρα,
we organized groups of visitors.
οργανώσαμε σε ομάδες τους επισκέπτες.
even as she began her physical decline.
παρόλο που το σώμα της κατέρρεε.
of Amy and of us.
για την Έιμι και για εμάς.
on her loyal friends.
στους καλούς της φίλους.
for the surviving family members.
τόσο ωραία για τους επιζώντες συγγενείς.
and tell you that to this date,
και θα σας πω ότι μέχρι και σήμερα,
final weeks that haunt me.
εβδομάδες που με στοιχειώνουν.
to the bathroom,
προς τα πίσω στο μπάνιο,
compared to Amy's frail body.
σε σχέση με το εύθραστο σώμα της Έιμι.
μέσα στο σπίτι μας.
ωοθηκών στο κρεβάτι μας.
out of my head.
η εικόνα από το μυαλό.
through the hospice experience,
την εμπειρία της κατ' οίκον νοσηλείας,
να έχεις αυτές τις αναμνήσεις
to have those memories
if they ever want to talk about it.
ποτέ να μιλήσουν.
living each day with those lasting images.
που ζει κάθε μέρα με αυτές τις εικόνες.
but I've never been asked that question.
αλλά ποτέ κανείς δεν με ρώτησε.
to experience grief in a public way.
να ζήσω το πένθος δημόσια.
wrote beautiful words of reflection.
υπέροχα λόγια και σκέψεις.
was deeper and richer
ήταν βαθύτερο και μεγαλύτερο
with the intense grieving process
βοήθησαν στη διαδικασία του πένθους
from a woman reader
από μια αναγνώστρια
but that really is not my issue.
αλλά αυτό δεν είναι το πρόβλημά μου.
μια τέτοια πρόταση;
this note from a family friend:
διάβασα αυτό από έναν οικογενειακό φίλο:
how to make cornbread croutons.
κρουτόν από καλαμποκόψωμο.
creativity in croutons."
κάτι το δημιουργικό στα κρουτόν».
after Amy's death,
μετά τον θάνατο της Έιμι,
with Parkinson's disease.
με την ασθένεια του Πάρκινσον.
can the human condition handle?
να αντέξει ένας άνθρωπος;
of dealing with this intense loss
να αντιμετωπίσουμε την απώλεια
και στα υπέροχα παιδιά μου;
is a lifelong mission,
είναι αγώνας μιας ολόκληρης ζωής,
I have done just that.
and seek the joy and the beauty
αναζητήσω τη χαρά και την ομορφιά
is capable of providing.
and events honoring Amy,
κι εκδηλώσεις για την Έιμι,
that way during those times?"
καλά εκείνες τις στιγμές;»
apply to other surviving spouses,
και άλλοι επιζώντες σύζυγοι,
between life and death
μεταξύ ζωής και θανάτου
that connects the two.
wonderful, vital parts of life,
υπέροχο, ζωντανό κομμάτι της ζωής,
we want to get rid of,
θέλουμε να ξεφορτωθούμε,
as I move forward with grieving.
την ιδέα και να προχωρήσω με το πένθος.
following Amy's death, though,
μετά τον θάνατο της Έιμι,
would be ever-present,
θα ήταν για πάντα εκεί,
to receive some promising advice.
μια ελπιδοφόρα συμβουλή.
που έχασαν συζύγους
lost her life partner kept repeating,
τον σύντροφό της, μου επαναλάμβανε:
what she was talking about.
very public permission
μια πολύ δημόσια άδεια
from time to time.
at an LCD Soundsystem concert,
σε μια συναυλία των LCD Soundsystem,
or with a college buddy on a boys' trip
και κολλητό μου ή με ένα συμφοιτητή
I never met before.
ανθρώπους που δε γνώριζα.
beating down on it on a cold day,
χτυπούσε ο ήλιος μια κρύα μέρα,
stunning children.
υπέροχα παιδιά μου.
with an older gentleman
με έναν ηλικιωμένο τύπο
and the caption, "I just met Popeye,"
και τη λεζάντα: «Βρήκα τον Ποπάι»,
walking to the train
που πήγαινε προς το τρένο
after graduating college,
μετά την αποφοίτησή του,
back at me and asked,
πίσω και με ρώτησε,
"You are 100 percent ready. You got this."
«Είσαι 100% έτοιμος. Το 'χεις».
through Battersea Park in London,
στο Μπάτερσι Παρκ στο Λονδίνο,
on our way to yoga.
καθώς πηγαίναμε για γιόγκα.
is also there to discover,
εκεί για να την ανακαλύψουμε,
φιλοσοφίας του wabi-sabi,
in this category, I want to say,
της κατηγορίας, θέλω να πω:
for you not to share with me."
για να μη το μοιραζόμαστε».
Manchester Orchestra album,
της ορχήστρας του Μάντσεστερ,
into "The Sunshine,"
με το τραγούδι «The Sunshine»,
of Luke Sital-Singh's "Killing Me,"
το «Killing me» του Λουκ Σιτάλ Σινγκ,
that you're not here with me.
που δεν είσαι εδώ μαζί μου.
but I'm feeling guilty."
αλλά αισθάνομαι ένοχος».
that life has to offer,
που έχει να μας προσφέρει η ζωή,
that was so much a part of Amy's DNA,
που έχει τόσο πολύ από το DNA της Έιμι,
reflecting off of Lake Michigan,
στα νερά της λίμνης Μίσιγκαν,
how the light shines
πως λάμπει το φως
noticing the fresh buildup of snow
στο Σικάγο, όταν παρατηρώ το φρέσκο χιόνι
that I'm a very fortunate person.
είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος.
that loves and supports me.
που με αγαπά και με στηρίζει.
during my time of grief.
ανάπτυξη κατά τη διάρκεια του πένθους.
που χρειάστηκε πολύ μόχθο
πεθαίνει ξαφνικά
with your intentional empty space,
ABOUT THE SPEAKER
Jason B. Rosenthal - Advocate, artistWhen Jason B. Rosenthal's wife died, he says: "as clichéd as it sounds, I started working on living each day as it comes, to get through the complexities of life."
Why you should listen
Jason B. Rosenthal writes: "I have practiced law and developed real estate in Chicago for half of my life. But that is only what I did 9 to 5. What made me better at my profession -- and as a human being getting through each day -- was realizing my thirst for learning and doing. I practiced yoga intensely; I traveled the world with my wife and my family; I learned to paint and made a home studio; and I developed a passion for cooking. I would not have called myself the most passionate student when I was in school, but in my adult life I have read with a thirst for knowledge -- everything from the most meaty fiction, fascinating nonfiction and magazines. My family is what makes me who I am today.
"I was married to the most amazing woman for half of my life. We raised three incredible children in Chicago, a culturally vibrant and livable city with people of good midwestern values. When my bride died of ovarian cancer after 26 years of marriage, I got in touch with real pain. I immediately reevaluated my life's work. I had talked for years about whether my chosen career path gave me real fulfillment. I am now the executive director of a nonprofit organization created in Amy's name, the Amy Krouse Rosenthal Foundation. I am fueled by its mission to provide programs that encourage child literacy and funding for early detection of ovarian cancer. My future is a blank space waiting to be filled."
Jason B. Rosenthal | Speaker | TED.com