Carolyn Steel: How food shapes our cities
کارولین استیل: خوراکیها چطور جهان ما را شکل میدهند
Food is a shared necessity -- but also a shared way of thinking, argues Carolyn Steel. Looking at food networks offers an unusual and illuminating way to explore how cities evolved. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
تئاتر برای یک ساعتی میرویم،
در اندازه لندن هر روز باید
در جهان هستند،
که مثل همینی است که پشت سرم قرار دارد--
آنها را دیده است.
در صورتی که نخست از یک حیوان پیشی بگیرد،
دست به دست هم افزایش میابند.
را به ما تحمیل کند.
که باید تا ۲۰۵۰
منوال ادامه دهیم،
بسیار غیر ممکن است.
ازبین میروند
از زمینهای قابل کشت
فرسایش آن از دست میدهیم.
در حال حاضر دور ریخته میشود.
در حالی که یک میلیارد دیگر از گرسنگی میمیرند.
از تجارت جهانی در غذا اکنون
اداره میشود،
روش تغذیه غربی است.
میتوانیم برایش انجام دهیم؟
به یکدیگر نیاز دارند.
بحد کافی برای حمایت
بزرگ و پایدار بود.
اسکان دهیها چه شکلی هستند،
مثل این یکی
بعد از این که خدایان آنها را نمیخوردند را انجام میدادند.
صدق میکند.
خودش را تغذیه میکرد؟
" کیلومترشمار باستانی غذا" مینامیم. ( مسافت طی شده از زمانی که غذا تولید میشود تا تا به دست مصرف کننده برسد)
راههای خیلی دور را میسر میکرد.
این کار در جهان باستان بود،
طریق جادهها بسیار دشوار بود،
توسعه امپراطوری رم
فقط باید این را ذکر کنم:
صدف خوراکی از لندن وارد میکرد،
رودخانه تیمز میاید،
همان اتفاق را داریم.
لندن بود،
در حال اتفاق افتادن است.
ریشه بگیرد،
به توی شهرها راه بروند.
در شمال غرب میرسیدند،
در آنجا واقع شده است.
و از جاهایی در شمال شرق.
حس گوینده هواشناسی را دارم. بهرحال،
چیپ ساید میرسیدند،
عملا بواسطه غذا شکل گرفتهاند،
که به شما کلی سرنخ میدهد.
برای خرید ماهیتان آنجا میرفتید.
پر از خوراکی تجسم کنید.
خوراکی خرید و فروش میشد.
در ۱۸۳۰ نگاه کنیم
مثل این خیلی دشوار خواهد بود
حدود سه روز قبل در پشت پنجرهتان
اولین سری
دیگر توی بازارها راه نمیروند.
ابزار فیزیکی خیلی دشوار بدست آورند.
جغرافیا خارج شدند.
از این نقشههای لندن ببینید،
بواسطه حیواناتی که با
بعد از آمدن قطارها نوبت ماشینها بود،
عاری از مردم است،
در چنین منظرهای را نپروارنده بوده است.
این بود که سوار ماشینشان شده
یک رویداد اجتماعی بود.
الان فقط آب اضافه میکنیم،
کیک یا چیز دیگری درست کنیم.
مناسب خوردن هست.
به آن اعتماد نمیکنیم.
آن را دور میریزیم.
در هر جا و مکانی،
دور انداختهاند،
که تنها آنها میتوانند تحویل دهند،
توماس مور از خودش میپرسید.
"اتوپیا"[آرمانشهر] است.
نیمه مستقلی است،
در اصل شیفته مزرعهداری بودند
میخوردند و الا غیر.
آن شکل مزرعهداری نکردهاند.
آرمانشهری را داریم؛
شهر- ایالتهای نیمه مستقل:
زمینهای قابل کشت در اطراف،
استفاده کرد.
کلمهای یونانی است.
یا هیچ جا.
نمیتوان آن را داشت.
بسیار عمیق اسکان بشر
از یونان باستان،
سیتوپیا/ خوراک شهر معتقدم.
سوی خوراکیها زندگی میکنیم،
بعنوان یک ابزار واقعا قدرتند استفاده کنیم--
برای شکل دهی متفاوت جهان.
سیتوپیا چه شکلی خواهد بود؟
فقط حالت چهره سگ است.
مگر به شرط داشتن آدمهای این چنینی.
برنامه میریزند،
سبزیجات خام زل زده
بخشی از شبکه هستیم.
مثل این را نخواهیم داشت.
مردی سبزی میخرد.
خوراکی بومی پرورش میابد.
همچنین جزیی از چشم انداز باشد،
در آن به بچهها همه چیز
خوراکی خودشان گفته شده.
یا شاید
مطمئن نیستم.
بینهایت مهم هستند.
راهی برای مشاهده است.
بعنوان روشی از مشاهده.
شهرها بعنوان
و بزرگ و از این دست برخواهیم داشت.
تصویر فوقالعاده نیستف
به این شیوه تولید کنیم.
این کار از سوی ما کمک میکند.
دنیای ما را شکل میدهند.
به ۶۵۰ سال قبل تعلق دارد.
این تصویر را نقاشی کند؟
دنیا آنچه میخوریم نیز هست.
میتوانیم از غذا بعنوان یک ابزار
دنیایی بهتر استفاده کنیم.
ABOUT THE SPEAKER
Carolyn Steel - Food urbanistFood is a shared necessity -- but also a shared way of thinking, argues Carolyn Steel. Looking at food networks offers an unusual and illuminating way to explore how cities evolved.
Why you should listen
The question of how to feed cities may be one of the biggest contemporary questions, yet it's never asked: we take for granted that if we walk into a store or a restaurant, food will be there, magically coming from somewhere. Yet, think of it this way: just in London, every single day, 30 million meals must be provided. Without a reliable food supply, even the most modern city would collapse quickly. And most people today eat food of whose provenance they are unaware.
Architect and author Carolyn Steel uses food as a medium to "read" cities and understand how they work. In her book Hungry City she traces -- and puts into historical context -- food's journey from land to urban table and thence to sewer. Cities, like people, are what they eat.
Carolyn Steel | Speaker | TED.com