TEDGlobal 2009
Becky Blanton: The year I was homeless
เบคกี้ แบลนตัน: ปีที่ฉันไร้บ้าน
Filmed:
Readability: 3.9
1,278,615 views
เบคกี้ แบลงตัน วางแผนที่จะอาศัยอยู่ในรถตู้ของเธอซักปีและท่องเที่ยวไปให้ทั่ว แต่เมื่อความเศร้าสะเทือนใจถาโถม และงานที่ทำอยู่จบลง การตั้งแคมป์เล่นๆก็กลายเป็นการไร้บ้านขึ้นมาจริงๆ ในการบรรยายแบบกันเองนี้ เธอจะพูดถึงประสบการณ์ของการเป็นคนจรแห่งอเมริกาโดยละเอียด
Becky Blanton - Writer
Becky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others. Full bio
Becky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
I'm a writer and a journalist,
0
0
3000
ชั้นเป็นนักเขียน และนักข่าว
00:18
and I'm also an insanely curious person,
1
3000
3000
และชั้นก็เป็นคนขี้สงสัยเอาซะมากๆด้วย
00:21
so in 22 years as a journalist,
2
6000
2000
ดังนั้นในชีวิตการเป็นนักข่าว 22 ปีที่ผ่านมา
00:23
I've learned how to do a lot of new things.
3
8000
2000
ชั้นก็เลยได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆมากมาย
00:25
And three years ago, one of the things I learned how to do
4
10000
3000
และเมื่อสามปีที่แล้ว สิ่งหนึ่งที่ชั้นได้เรียนรู้ก็คือ
00:28
was to become invisible.
5
13000
3000
การทำตัวให้ล่องหน
00:31
I became one of the working homeless.
6
16000
3000
ชั้นทำตัวเป็นคนเร่ร่อนตัวจริงเสียงจริง
00:34
I quit my job as a newspaper editor
7
19000
2000
ชั้นลาออกจากงานบก.หนังสือพิมพ์
00:36
after my father died in February of that same year,
8
21000
4000
หลังจากที่พ่อของชั้นเสีย ในเดือนกุมภาพันธ์ปีนั้น
00:40
and decided to travel.
9
25000
3000
และตัดสินใจว่าจะออกเดินทางซักพัก
00:43
His death hit me pretty hard.
10
28000
2000
ความตายของท่านทำให้ชั้นเจ็บปวดมาก
00:45
And there were a lot of things that I wanted to feel and deal with while I was doing that.
11
30000
4000
และก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ชั้นต้องการที่จะรับมือกับมัน ในขณะที่เดินทาง
00:49
I've camped my whole life. And I decided
12
34000
2000
ชั้นหยุดชีวิตของชั้นชั่วคราว และตัดสินใจว่า
00:51
that living in a van for a year to do this
13
36000
2000
จะอยู่ในรถตู้ซักปีนึง เพื่อที่จะทำอย่างที่ว่ามา
00:53
would be like one long camping trip.
14
38000
2000
คงเหมือนกับการตั้งแคมป์ที่นานมากๆครั้งนึงเลยทีเดียว
00:55
So I packed my cat, my Rottweiler
15
40000
3000
เพราะงั้นชั้นก็เลยรวบแมวและหมาสุดที่รักของชั้น
00:58
and my camping gear into a 1975 Chevy van,
16
43000
4000
และอุปกรณ์ตั้งแคมป์ที่จำเป็น เข้าไปในรถตู้เชวี่ปี 75
01:02
and drove off into the sunset,
17
47000
2000
แล้วก็บึ่งออกไปสู่แสงอาทิตย์อัสดง
01:04
having fully failed to realize three critical things.
18
49000
4000
โดยลืมเลือนสิ่งที่สำคัญมาก สามสิ่งด้วยกัน
01:08
One: that society equates
19
53000
2000
ข้อแรก สังคมแสดงให้เห็นว่า
01:10
living in a permanent structure, even a shack,
20
55000
4000
การอยู่อาศัยในโครงสร้างถาวร แม้ว่าจะเป็นแค่กระท่อมเล็กๆ
01:14
with having value as a person.
21
59000
2000
เท่ากับการมีคุณค่าของความเป็นมนุษย์
01:16
Two: I failed to realize how quickly
22
61000
3000
ข้อสอง ชั้นคิดไม่ถึงเลยว่า ความรวดเร็ว
01:19
the negative perceptions of other people
23
64000
2000
ของการมองเราในแง่ร้ายจากคนอื่นๆ
01:21
can impact our reality, if we let it.
24
66000
3000
จะกระทบกับชีวิตของเราขนาดไหน ถ้าเราปล่อยให้มันเกิดขึ้น
01:24
Three: I failed to realize
25
69000
2000
และสาม ชั้นไม่รู้เลยว่า
01:26
that homelessness is an attitude,
26
71000
2000
การไร้ที่อยู่อาศัยนั้น เป็น ทัศนคติ
01:28
not a lifestyle.
27
73000
3000
ไม่ใช่วิถีทางในการดำเนินชีวิต
01:31
At first, living in the van was great.
28
76000
2000
ในช่วงแรก การอยู่ในรถตู้นั้นเจ๋งมากๆ
01:33
I showered in campgrounds. I ate out regularly.
29
78000
3000
ชั้นอาบน้ำในบริเวณค่าย ชั้นทานอาหารนอกบ้านเป็นประจำ
01:36
And I had time to relax and to grieve.
30
81000
4000
และก็มีเวลาที่จะผ่อนคลาย และเศร้าโศก
01:40
But then the anger and the depression about my father's death set in.
31
85000
4000
แต่ความโกรธและความเศร้าจากการตายของพ่อชั้นก็ถาโถมเข้ามา
01:44
My freelance job ended. And I had to get a full-time job
32
89000
3000
งานที่ทำอยู่ก็สะดุด ชั้นก็เลยต้องหางานประจำทำ
01:47
to pay the bills.
33
92000
2000
เพื่อที่จะจ่ายค่าน้ำค่าไฟ
01:49
What had been a really mild spring
34
94000
2000
ฤดูใบไม้ผลิที่แสนอบอุ่น
01:51
turned into a miserably hot summer.
35
96000
2000
กลายเป็นฤดูร้อนที่น่าผิดหวัง
01:53
And it became impossible to park anywhere --
36
98000
2000
และมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาที่จอดรถดีๆซักที่
01:55
(Laughs)
37
100000
1000
(เสียงหัวเราะ)
01:56
-- without being very obvious
38
101000
2000
โดยที่จะไม่เป็นจุดสนใจ
01:58
that I had a cat and a dog with me, and it was really hot.
39
103000
3000
ว่าชั้นมีทั้งแมวและหมา และมันก็ร้อนเอามากๆ
02:01
The cat came and went through an open window in the van.
40
106000
3000
เจ้าแมวนั้นคอยแต่จะวิ่งเข้าวิ่งออกจากหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ของรถ
02:04
The doggy went into doggy day care.
41
109000
2000
ส่วนเจ้าหมาก็ถูกเอาไปฝากเลี้ยง
02:06
And I sweated.
42
111000
2000
และชั้นเองก็นั่งเหงื่อตก
02:08
Whenever I could, I used
43
113000
2000
เมื่อไรก็ตามที่ทำได้ ชั้นจะ
02:10
employee showers in office buildings and truck stops.
44
115000
4000
เข้าไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำของที่ทำงานหรือจุดจอดรถบรรทุก
02:14
Or I washed up in public rest rooms.
45
119000
4000
หรือไม่ก็ล้างจานในห้องน้ำสาธารณะ
02:18
Nighttime temperatures in the van rarely dropped below 80 degrees Fahrenheit,
46
123000
3000
อุณหภูมิยามค่ำคืนที่แสนโหดร้าย ก็ไม่ค่อยจะตกลงมาต่ำกว่า 27 องศาเซลเซียส
02:21
making it difficult or impossible to sleep.
47
126000
3000
ซึ่งทำให้การพักผ่อนนอนหลับนั้นช่างยากเย็นแสนเข็ญยิ่งนัก
02:24
Food rotted in the heat.
48
129000
3000
อาหารก็เน่าเสียด้วยความร้อน
02:27
Ice in my ice chest melted within hours,
49
132000
3000
น้ำแข็งที่เก็บไว้ก็ละลายภายในไม่กี่ชั่วโมง
02:30
and it was pretty miserable.
50
135000
8000
และชีวิตช่วงนั้น มันช่างแสนจะทุกข์ทรมาน
02:38
I couldn't afford to find an apartment,
51
143000
2000
ชั้นไม่มีเงินพอที่จะเช่าอพาร์ทเม้นท์
02:40
or couldn't afford an apartment that would allow me
52
145000
2000
หรืออีกนัยหนึ่งคือ ไม่มีเงินพอที่จะเช่าอพาร์ทเม้นท์ที่อนุญาตให้ชั้น
02:42
to have the Rottweiler and the cat.
53
147000
2000
เลี้ยงทั้งเจ้ารอตไวเลอร์และน้องแมวของชั้นได้
02:44
And I refused to give them up,
54
149000
2000
และชั้นก็ไม่คิดจะทอดทิ้งมัน
02:46
so I stayed in the van.
55
151000
6000
ดังนั้น ชั้นก็เลยต้องอยู่ในรถต่อไป
02:52
And when the heat made me too sick
56
157000
2000
และเมื่อความร้อนทำให้ชั้นทนไม่ไหว
02:54
to walk the 50 feet to the public restroom
57
159000
3000
แม้แต่จะเดินไปยังห้องน้ำสาธารณะใกล้ๆ
02:57
outside my van at night,
58
162000
2000
นอกรถตู้ของฉันในเวลาค่ำคืน
02:59
I used a bucket and a trash bag as a toilet.
59
164000
3000
ชั้นก็ใช้ถังน้ำ และถุงขยะแทนห้องน้ำซะเลย
03:02
When winter weather set in, the temperatures dropped
60
167000
3000
เมื่อฤดูหนาวมาถึง อุณหภูมิก็ตกลง
03:05
below freezing. And they stayed there.
61
170000
2000
ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง และคงอยู่แถวๆนั้น
03:07
And I faced a whole new set of challenges.
62
172000
5000
ชั้นก็เลยต้องพบกับความท้าทายชุดใหม่
03:12
I parked a different place every night
63
177000
3000
ชั้นจอดรถในที่ต่างๆกันไปทุกคืน
03:15
so I would avoid being noticed and hassled by the police.
64
180000
3000
เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถูกพบเห็นและทะเลาะกับตำรวจ
03:18
I didn't always succeed.
65
183000
2000
แต่มันก็ไม่สำเร็จไปซะทุกครั้งหรอกนะ
03:20
But I felt out of control of my life.
66
185000
7000
แต่.. ชั้นรู้สึกว่าสูญเสียการควบคุมชีวิตของชั้น
03:27
And I don't know when or how it happened,
67
192000
4000
และชั้นก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้เมื่อไร ยังไง
03:31
but the speed at which I went
68
196000
2000
แต่ความเร็วของการที่ชั้น
03:33
from being a talented writer and journalist
69
198000
3000
เปลี่ยนจากนักเขียนนักข่าวที่มีพรสวรรค์
03:36
to being a homeless woman, living in a van,
70
201000
3000
เป็นหญิงจรจัด, อาศัยอยู่ในรถตู้
03:39
took my breath away.
71
204000
2000
เอาลมหายใจของชั้นไป
03:41
I hadn't changed. My I.Q. hadn't dropped.
72
206000
3000
ตัวชั้นไม่ได้เปลี่ยน ไอคิวของชั้นไม่ได้ลดลง
03:44
My talent, my integrity, my values,
73
209000
6000
พรสวรรค์, ความซื่อสัตย์, คุณค่าของชั้น
03:50
everything about me remained the same.
74
215000
3000
ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับชั้นยังคงเดิม
03:53
But I had changed somehow.
75
218000
2000
แต่ชั้นก็เปลี่ยนไปในทางใดทางหนึ่ง
03:55
I spiraled deeper and deeper into a depression.
76
220000
3000
ชั้นวนเวียนลึกเข้าไปๆกับความเศร้าสะเทือนใจ
03:58
And eventually someone referred me to a homeless health clinic.
77
223000
3000
และในที่สุด ใครบางคนก็แนะนำให้ชั้นไปคลีนิครักษาสุขภาพสำหรับคนจรจัด
04:01
And I went. I hadn't bathed in three days.
78
226000
3000
และชั้นก็ไป โดยที่ไม่ได้อาบน้ำถึงสามวัน
04:04
I was as smelly and as depressed as anyone in line.
79
229000
4000
ชั้นตัวเหม็น และหดหู่พอๆกับทุกๆคนที่เข้าแถวอยู่
04:08
I just wasn't drunk or high.
80
233000
3000
แค่ไม่ได้เมา หรือติดยาแค่นั้นเอง
04:11
And when several of the homeless men realized that,
81
236000
3000
และเมื่อคนไร้บ้านหลายคนสังเกตเห็น
04:14
including a former university professor,
82
239000
2000
รวมถึงอดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง
04:16
they said, "You aren't homeless. Why are you really here?"
83
241000
4000
พวกเค้าก็พูดกันว่า "คุณไม่ใช่คนจรจัดนี่, แล้วคุณมาที่นี่ทำไมอ้ะ?"
04:20
Other homeless people didn't see me as homeless,
84
245000
2000
คนจรจัดคนอื่น ไม่มองว่าชั้นเป็นเหมือนกับพวกเค้า
04:22
but I did.
85
247000
3000
แต่ฉันเป็นนะ
04:25
Then the professor listened to my story and he said,
86
250000
4000
หลังจากอาจารย์ท่านนั้นฟังเรื่องราวของชั้น ท่านก็บอกชั้นว่า
04:29
"You have a job. You have hope.
87
254000
3000
"คุณน่ะมีงานทำ คุณยังมีความหวัง
04:32
The real homeless don't have hope."
88
257000
4000
คนจรจัดที่แท้จริงน่ะ ไม่มีความหวังใดๆในชีวิตหรอก"
04:36
A reaction to the medication the clinic gave me for my depression
89
261000
3000
ปฏิกิริยาหนึ่งต่อการรับยาต้านความเศร้าจากคลีนิค
04:39
left me suicidal. And I remember thinking,
90
264000
2000
ทำให้ชั้นแทบอยากฆ่าตัวตาย และชั้นจำได้ว่าตอนนั้นชั้นคิดว่า
04:41
"If I killed myself, no one would notice."
91
266000
5000
"ถ้าชั้นฆ่าตัวตายไป ก็คงไม่มีใครสังเกตเห็นหรอก"
04:52
A friend told me, shortly after that,
92
277000
5000
เพื่อนคนหนึ่งบอกชั้นภายหลังว่า
04:57
that she had heard that Tim Russert,
93
282000
2000
เธอได้ยิน ทิม รัสเสิร์ท
04:59
a nationally renowned journalist,
94
284000
2000
นักข่าวชื่อดังระดับชาติ
05:01
had been talking about me on national T.V.
95
286000
2000
ได้พูดถึงชั้นในรายการทีวีที่มีคนดูทั่วประเทศ
05:03
An essay I'd written about my father,
96
288000
2000
บทความที่ชั้นเขียนเกี่ยวกับพ่อ
05:05
the year before he died, was in Tim's new book.
97
290000
4000
ในปีก่อนที่ท่านจะเสีย อยู่ในหนังสือของทิม
05:09
And he was doing the talk show circuit. And he was talking about my writing.
98
294000
3000
และเขาก็ทำรายการทอล์คโชว์ และเขาพูดเกี่ยวกับงานเขียนของชั้น
05:12
And when I realized that Tim Russert, former moderator of "Meet the Press,"
99
297000
4000
และเมื่อชั้นได้ทราบว่า ทิม รัสเสิร์ท อดีตผู้ดำเนินรายการโทรทัศน์ Meet the Press
05:16
was talking about my writing,
100
301000
2000
กำลังพูดถึงงานเขียนของชั้น
05:18
while I was living in a van in a Wal-Mart parking lot,
101
303000
2000
ในขณะที่ชั้นอาศัยอยู่ในรถตู้ในที่จอดรถของห้างวอลมาร์ท
05:20
I started laughing.
102
305000
2000
ชั้นก็ขำแตก
05:22
You should too.
103
307000
2000
คุณก็ควรจะขำนะ
05:24
(Laughter)
104
309000
1000
(เสียงหัวเราะ)
05:25
I started laughing
105
310000
2000
ชั้นเริ่มหัวเราะ
05:27
because it got to the point where,
106
312000
2000
เพราะมันถึงจุดที่ว่า
05:29
was I a writer, or was I a homeless woman?
107
314000
3000
ชั้นเป็นนักเขียน, หรือว่าชั้นเป็นหญิงจรจัดกันแน่?
05:32
So I went in the bookstore. And I found Tim's book.
108
317000
3000
เพราะงั้นชั้นก็เลยไปที่ร้านหนังสือ และหาหนังสือของทิม
05:35
And I stood there. And I reread my essay.
109
320000
3000
แล้วก็ยืนอยู่ที่นั่น อ่านบทความของชั้นใหม่อีกครั้ง
05:38
And I cried.
110
323000
2000
แล้วชั้นก็ร้องไห้
05:40
Because I was a writer.
111
325000
3000
เพราะว่าในที่สุดชั้นก็ได้คำตอบว่า ชั้นเป็นนักเขียน
05:43
I was a writer.
112
328000
2000
ชั้นเป็นนักเขียน
05:45
Shortly after that I moved back to Tennessee.
113
330000
3000
หลังจากนั้นไม่นาน ชั้นก็ย้ายกลับไปอยู่ที่เทนเนสซี
05:48
I alternated between living in a van and couch surfing with friends.
114
333000
3000
ชั้นสลับกันไปมาระหว่างอยู่ในรถตู้กับนอนโซฟาบ้านเพื่อนๆเวียนกันไปเรื่อย
05:51
And I started writing again.
115
336000
3000
แล้วก็เริ่มเขียนอีกครั้ง
05:54
By the summer of the following year I was a working journalist.
116
339000
3000
ในช่วงฤดูร้อนถัดมาชั้นก็ทำงานเป็นนักข่าวเต็มตัว
05:57
I was winning awards. I was living in my own apartment.
117
342000
3000
ชั้นได้รับรางวัล ชั้นอยู่อาศัยในอพาร์ทเม้นท์ของตัวเอง
06:00
I was no longer homeless.
118
345000
2000
ไม่เป็นคนเร่ร่อนอีกต่อไป
06:02
And I was no longer invisible.
119
347000
3000
และก็ไม่ล่องหนแล้วด้วย
06:05
Thousands of people work full and part-time jobs,
120
350000
3000
ผู้คนนับพันทำงานทั้งเต็มเวลาและไม่เต็มเวลา
06:08
and live in their cars.
121
353000
2000
และอยู่อาศัยในรถของพวกเค้า
06:10
But society continues to stigmatize and criminalize
122
355000
3000
แต่สังคมก็ยังคงตราหน้าว่า การอยู่อาศัยในยานพาหนะ หรือบนถนน
06:13
living in your vehicle or on the streets.
123
358000
3000
เป็นสิ่งที่เสื่อมเสีย และผิดกฏหมาย
06:16
So the homeless, the working homeless, primarily remain invisible.
124
361000
4000
เพราะงั้นคนเร่ร่อน, คนจรจัดที่แท้จริง, ส่วนใหญ่ก็ยังคงล่องหนอยู่เช่นนั้นเอง
06:20
But if you ever meet one,
125
365000
2000
แต่ถ้าคุณเคยพบซักคนล่ะก็
06:22
engage them, encourage them, and offer them hope.
126
367000
4000
เข้าหาพวกเค้านะคะ ให้กำลังใจพวกเค้า และให้ความหวังกับเค้า
06:26
The human spirit can overcome anything if it has hope.
127
371000
5000
จิตวิญญาณของมนุษย์สามารถชนะได้ทุกสิ่ง ถ้าเพียงมีความหวัง
06:31
And I'm not here to be the poster girl for the homeless.
128
376000
2000
และชั้นก็ไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อเป็นแบบอย่างให้กับคนเร่ร่อนเท่านั้น
06:33
I'm not here to encourage you to give money to the next panhandler you meet.
129
378000
3000
ชั้นไม่ได้มาเพื่อกระตุ้นให้พวกคุณบริจาคเงินให้กับขอทานคนต่อไปที่คุณพบ
06:36
But I am here to tell you that, based on my experience,
130
381000
3000
แต่ชั้นมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า จากประสบการณ์ตรงของชั้น
06:39
people are not where they live,
131
384000
3000
คนเราไม่ได้ถูกตัดสินจากที่ๆพวกเขาอยู่
06:42
where they sleep,
132
387000
2000
ที่ๆพวกเขาหลับนอน
06:44
or what their life situation is at any given time.
133
389000
5000
หรือสถานการณ์ในขณะใดขณะหนึ่งในชีวิตของพวกเขา
06:49
Three years ago I was living in a van
134
394000
3000
สามปีที่แล้ว ชั้นยังนอนอยู่ในรถตู้
06:52
in a Wal-Mart parking lot,
135
397000
2000
ในที่จอดรถของห้างวอลมาร์ท
06:54
and today I'm speaking at TED.
136
399000
3000
แต่วันนี้ชั้นได้มาพูดที่ TED
06:57
Hope always, always finds a way. Thank you.
137
402000
5000
ความหวังนั้นจะคอยชี้ทางให้คุณ... เสมอ ขอบคุณค่ะ
07:02
(Applause)
138
407000
2000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Becky Blanton - WriterBecky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others.
Why you should listen
Primarily, Becky Blanton is a writer. She was a journalist for more than 22 years, working as a reporter, photojournalist and editor. Today, she is best known for her independent writing. Tim Russert selected her essay "The Monster," to be included in his last book, Wisdom of Our Fathers. On the heels of this success, Becky won a competition held by Dan Pink to come up with an additional lesson for his bestselling book The Adventures of Johnny Bunko. The prize was admission to TEDGlobal 2009, where she gave a talk on her personal journey through homelessness.
Blanton is now working on her first book, to be titled Staying Hungry, the Official Guide for Never Settling for What Life Puts on Your Plate, as well as a second about how her dog saved her life while she was homeless. The proceeds from the second book will be donated to The Humane Society. Blanton also continues to blog and post photos from her adventures at beckyblanton.com
Becky Blanton | Speaker | TED.com