Megan Phelps-Roper: I grew up in the Westboro Baptist Church. Here's why I left
مگان فلپس ـ روپر: چرا از کلیسای باپتیست وِستبُرو که در آن بزرگ شدهام بیرون آمدم
A former member of Westboro Baptist Church, Megan Phelps-Roper is now a writer and educator on topics related to extremism, bullying and empathy in dialogue. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
به صف معترضین پیوستم
chubby-cheeked five-year-old
on the picket line for the first time.
با چشمانی آبی و لپهای تپل بودم.
عروسکهایم را در ماشین بگذارم
my dolls in the minivan.
in the heavy Kansas humidity,
شرجی کانزاس ایستاده بودم.
و من با مشت کوچکم
a sign that I couldn't read yet:
نمیتوانستم بخوانم محکم چسبیده بودم:
رویه روزانه
a daily occurrence
of Westboro Baptist Church,
کلیسای باپتیست وِستبُرو
on picket lines across the country.
در سراسر کشور بودم.
وقتی اتفاق افتاد که
of engaging the other.
دیگران را نشان دادند.
spiritual battle between good and evil.
at odds with the world,
our otherness on a daily basis.
این تضاد را قویتر میکرد.
between the unclean and the clean,"
with neon protest signs in hand
پلاکاردمان میرساندیم
how "unclean" they were
they were headed for damnation.
in a world that sits in Satan's lap.
تنها راه خوب همین بود.
with all my heart,
with a special sort of zeal.
وِستبُرو را اجرا میکردم.
۲۰۰۹ به پای توییتر کشاند.
I encountered on the platform
of the screaming hordes
since I was a kid.
with the usual rage and scorn,
به سراغ صفحه من میآمد
of Bible verses, pop culture references
آیات انجیل٬ سخنان پاپ
confused and caught off guard,
ظالمانهای از دنیا رسیدهاند؟
outrageous conclusions about the world?
even bled into real life.
زندگی واقعی هم میشدند.
با آنها بحث میکردم
to the picket line to see me
of heated but friendly arguments online,
داغ اما دوستانه
at a picket in New Orleans.
معترضین نیواورلین آمد.
from Jerusalem, where he lives,
شهری که زندگی میکرد آورد
بردم در حالی که روی
"خدا از یهودیان متنفر است"
about our positions,
was becoming blurred.
as human beings,
we spoke to one another.
با هم را تغییر داد.
planted seeds of doubt in me.
بذر شک را در من پروراند.
to understand Westboro's doctrines,
فلسفه وستبرو وقت میگذاشتند
I'd missed my entire life.
من تمام عمرم آنها را نفهمیده بودم.
محکوم به مرگ میدانستیم
the death penalty for gays
without sin cast the first stone?"
مرتکب نشده اولین سنگ را بندازد"؟
همسایهمان را دوست داریم
praying for God to destroy them?
میخواستیم او را نابود کند؟
by these strangers on the internet
غریبهها در اینترنت به من نشان میدادند
the demons I'd been led to believe.
که من فکر میکردم نبودند.
the ultimate arbiters of divine truth
of protesting funerals
در تشییع جنازهها
of trust in my church,
impossible for me to stay.
در کلیسا غیر ممکن ساخت.
I left Westboro in 2012.
وستبرو را در سال ۲۰۱۲ ترک کردم.
was almost paralyzing.
from the judgement of my family,
با من صحبت نخواهند کرد.
speak to me again --
had meant everything to me.
برای من بسیار اهمیت داشت.
I'd rejected for so long --
که برای مدت طولانی رد کرده بودم
to give me a second chance
به من شانس دیگری دهند
because it was all over the internet --
چون در همه جای اینترنت باقی بود --
and hundreds of interviews,
to "The Howard Stern Show" --
تا "نمایش هُوارد اِستِرن" --
with open arms anyway.
یک عذرخواهی نوشتم
for the harm I'd caused,
could never undo any of it.
آن همه کار را از بین نخواهد برد.
یک زندگی جدید تلاش کنم
to repair some of the damage.
بخشی از آن آسیب بیابم.
to doubt my sincerity,
به صداقت من را داشتند
من را پذیرفتند.
خانه را ترک کند.
the light and a way forward
نوری و راهی به جلو مییافتیم
we'd targeted for so long.
برای سالهای طولانی ضدشان بودیم.
a Jewish community in Los Angeles.
در لس آنجلس دعوت کرد.
of a Hasidic rabbi and his wife
three years earlier
پیش برعلیهاش تظاهرات کردم
"Your rabbi is a whore."
"خاخام شما زناکار است."
about theology and Judaism and life
درباره الهیات یهودیت و زندگی گذراندیم
مخصوصشان ظرفها را میشستیم
in their kosher kitchen
I had during that time --
که آن زمان با خود داشتم --
to let go of the harsh judgments
بیتوجهی به قضاوتهای تندی بود
about nearly every person I saw.
با دیدن تقریبا هر کسی میگذشت.
of my mind lately,
in our public discourse
همان سخنرانیهای مخربی
that ruled my former church.
میبینم اما نمیتوانم جلویشان را بگیرم.
more than at any other time in memory,
هر زمان دیگری جشن میگیریم
هر روز بیشتر و بیشتر میشود.
freedom, dignity, prosperity --
I walked away from four years ago.
من چهار سال پیش از آن خارج شدم
ما و آنها تقسیم کرده بودیم٬
پناهگاهمان دور میشدیم
at the other camp.
به اردوگاه طرف مقابل پرتاب کنیم.
as out-of-touch liberal elites
نخبگان معتدل از همه جا بیخبر
and understanding for the other side,
درک از طرف دیگر کمک میخواهد،
who deserves more empathy.
the flaws in our positions
when they dare to question the party line.
سوال بردن عقایدمان را میکنند٬ حمله میکنیم.
sniping, deepening polarization,
حمله و شکاف بیشتر،
که میخواهیم نمیرساند.
we can do something about this.
میتوانیم کاری برایش بکنیم
to people we disagree with.
و با آنها صحبت کنیم.
came to their positions.
that ours is the right side,
extending empathy and compassion
و تحقیر وارد شدهاند.
hostility and contempt.
is so tempting,
خیلی وسوسهانگیز است
by those people I encountered on Twitter,
که این کار را کردند غبطه میخورم٬
who became my beloved friends.
understanding and generous guy,
about the way I responded to him.
شیوه برخورد من با او نبود.
over the past few years
این موضوع اندیشیدهام
they did differently
in difficult conversations today.
این روشها را در گفتگوهای سخت به کار گیرم
were aggressive and offensive,
تند و توهینآمیز است
که عملم درست است.
I was doing the right thing.
almost instantly cuts us off
بلافاصله ما را از فهم درست
why someone does and believes as they do.
دیگران باز میدارد.
that shaped their mind,
که ذهنشان را شکل داده
on that first wave of anger,
ever moving beyond it.
گفتگو تقریباً غیر ممکن میشود.
نیت خوب یا خنثی بگذاریم
framework for dialogue.
برای گفتگو میدهیم.
across ideological divides,
مختلف ایدئولوژيکی هستند
helps us map the disconnect
we can't present effective arguments
که نمیتوانیم بحث مفیدی داشته باشیم
the other side is actually coming from
دیگر از کجا منشأ میگیرد
to point out flaws in our positions.
تا ضعف استدلالمان را گوشزد کند.
serves another purpose;
that they're being heard.
میرساند که شنیده میشوند.
دست از متهم کردنم کشیدند
stopped accusing
to ask them questions
the dynamic of our conversation.
فضای بحثمان را تغییر میداد.
how my manner of speaking affected others.
طرز بیانم روی دیگران اهمیت ندهم.
justified my rudeness --
گستاخیم را توجیه میکند
insults, interruptions --
و بریدن کلام دیگران
is ultimately counterproductive.
is natural in stressful situations,
موقعیتهای استرسزا طبیعی است٬
to an unsatisfactory, explosive end.
نامطلوب و طوفانی میبرد
just an anonymous Twitter acquaintance,
became hard and pointed,
یافتن آن جلوگیری میکردیم.
یا کتابی را معرفی میکرد
from the conversation.
اتمام بحث پیدا میکرد.
to bring us back to an even keel.
تا ما به تعادل برگردیم.
communication makes us less civil,
اینترنتی ما را بیفرهنگ میکند
conversations have over in-person ones.
نسبت به صحبت رو در رو هست.
whose ideas we find so frustrating.
برای ما غیر قایل تحمل است داریم.
we can pause, breathe,
مکث کنیم، نفس عمیق بکشیم،
of having strong beliefs
is or should be obvious and self-evident,
و بدیهی است٬ یا باید باشد،
have to defend our positions
it's their problem --
که بهشان آموزش دهم.
به این مهربانی نبودند
made their arguments,
to see the world in a different way.
زاویه دیگر بسیار سختتر میشد.
to spontaneously change their own minds.
فوراً نظرشان را تغییر دهند.
their beliefs or their principles --
و نظراتشان را ترک نکردند٬
infinitely justifiable offense
منطقی خود را جمعبندی کردند
tempered with kindness and humor.
به طنز و دوستی به سراغ من آمدند.
of outrage, disdain and violence.
وقت٬ انرژی و یا صبر
the time or the energy or the patience
که نظرش با ما متفاوت است
available to all of us.
that we can do hard things,
از پس کارهای سخت برآییم٬
but for us and our future.
بلکه برای خودمان در آینده.
and intractable conflict
a few weeks before I left Westboro,
ترک کنم، مادرم به من چیزی گفت.
I could stay with my family.
with every pulse of my heart
that chubby-cheeked five-year-old,
با لپ گوشتالو
holding a sign I couldn't read.
در دست گیرم که نمیتوانستم بخوانم.
but to trust God and my elders.
و بزرگترها اعتماد کنم.
the bigger picture --
او واقعیت بزرگتری را نمیدید --
by that most basic fact,
حرکت کنیم
with generosity and compassion.
و دلسوزی کمک کنیم.
contributes to the communities
that we make up.
آن ساخته شدیم خدمت میکنیم.
begins with one person
عتاب با کسی شروع میشود
these destructive, seductive impulses.
و اغواکننده را نمیگیرد.
that it's going to start with us.
که این را از خودمان شروع کنیم.
ABOUT THE SPEAKER
Megan Phelps-Roper - Writer, activistA former member of Westboro Baptist Church, Megan Phelps-Roper is now a writer and educator on topics related to extremism, bullying and empathy in dialogue.
Why you should listen
Megan Phelps-Roper was raised in the Westboro Baptist Church, the Topeka, Kansas church known internationally for its daily public protests against members of the LGBT community, Jews, the military and countless others. As a child, teenager and early 20-something, she participated in the picketing almost daily and pioneered the use of social media in the church. Dialogue with "enemies" online proved instrumental in her deradicalization, and she left the church and her entire way of life in November 2012. Since then she has become an advocate for people and ideas she was taught to despise -- especially the value of empathy in dialogue with people across ideological lines. She speaks widely, engaging audiences in schools, universities, faith groups, and law enforcement anti-extremism workshops. Her forthcoming memoir will be published by Farrar, Straus and Giroux.
Megan Phelps-Roper | Speaker | TED.com