TED2010
Chip Conley: Measuring what makes life worthwhile
ชิพ คอนลี: อะไรที่ทำให้ชีวิตมีคุณค่า
Filmed:
Readability: 4.7
3,205,596 views
ช่วงที่ฟองสบู่ดอทคอมแตก ชิพ คอนลี เจ้าของกิจการโรงแรม ได้มุ่งหน้าแสวงหาโมเดลธุรกิจที่มีพื้นฐานบนความสุข ด้วยมิตรภาพเก่าแก่ของเขากับลูกจ้างคนหนึ่ง และจากปรัชญาของกษัตริย์ชาวพุทธพระองค์หนึ่ง ชิพได้เรียนรู้ว่าความสำเร็จที่แท้ ขึ้นอยู่กับว่าคุณให้คุณค่ากับอะไร
Chip Conley - CEO, author
Chip Conley creates joyful hotels, where he hopes his employees, customers and investors alike can realize their full potential. His books share that philosophy with the wider world. Full bio
Chip Conley creates joyful hotels, where he hopes his employees, customers and investors alike can realize their full potential. His books share that philosophy with the wider world. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:16
I'm going to talk about the simple truth in leadership
0
1000
2000
ผมจะพูดถึงสัจจธรรมง่ายๆ ของการเป็นผู้นำ
00:18
in the 21st century.
1
3000
2000
ในคริสต์ศตวรรษที่ 21
00:20
In the 21st century, we need to actually look at --
2
5000
3000
ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 เราจำเป็นต้องพิจารณากันถึง --
00:23
and what I'm actually going to encourage you to consider today --
3
8000
3000
และนี่เป็นสิ่งที่ผมจะมาชวนให้คุณคิดวันนี้ --
00:26
is to go back to our school days
4
11000
2000
นั่นคือ เราจะมาย้อนเวลากลับไปสมัยเรียน
00:28
when we learned how to count.
5
13000
2000
ตอนที่เราเริ่มเรียนว่าเราจะนับอย่างไร
00:30
But I think it's time for us to think about what we count.
6
15000
3000
แต่ผมคิดว่า ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่เราจะมาคิดกันว่า เรานับอะไร
00:33
Because what we actually count
7
18000
2000
เพราะการที่เราจะเลือกนับอะไร
00:35
truly counts.
8
20000
2000
มันสำคัญจริงๆ นะครับ
00:37
Let me start by telling you a little story.
9
22000
2000
ผมขอเริ่มด้วยเรื่องราวเล็กๆ เรื่องหนึ่ง
00:39
This is Van Quach.
10
24000
2000
นี่คือแวน ควอช
00:41
She came to this country in 1986 from Vietnam.
11
26000
3000
เธอมาจากเวียดนาม เข้ามาอเมริกาในปี 1986
00:44
She changed her name to Vivian
12
29000
2000
เธอเปลี่ยนชื่อเป็นวิเวียน
00:46
because she wanted to fit in here in America.
13
31000
2000
เพราะเธออยากทำตัวให้กลมกลืนกับที่นี่
00:48
Her first job was at an inner-city motel
14
33000
2000
เธอได้งานแรกเป็นพนักงานทำความสะอาด
00:50
in San Francisco as a maid.
15
35000
2000
ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในซานฟรานซิสโก
00:52
I happened to buy that motel
16
37000
2000
แล้วผมก็บังเอิญไปซื้อโรงแรมนั้น
00:54
about three months after Vivian started working there.
17
39000
3000
หลังจากวิเวียนเริ่มทำงานที่นั่นได้สามเดือน
00:57
So Vivian and I have been working together for 23 years.
18
42000
3000
ฉะนั้น ผมกับวิเวียนก็ทำงานด้วยกันมาตั้ง 23 ปีแล้ว
01:01
With the youthful idealism of a 26-year-old,
19
46000
2000
ด้วยอุดมคติของคนหนุ่มอายุ 26 ปี
01:03
in 1987,
20
48000
2000
ในปี 1987
01:05
I started my company and I called it Joie de Vivre,
21
50000
2000
ผมตั้งบริษัทของตัวเอง และให้ชื่อว่า Joie de Vivre (ความสุขแห่งชีวิต)
01:07
a very impractical name,
22
52000
2000
เป็นชื่อที่ดูเพ้อฝันมากเลยนะครับ
01:10
because I actually was looking to create joy of life.
23
55000
3000
นั่นเป็นเพราะผมตั้งใจที่จะสร้างความสุขแห่งชีวิต
01:13
And this first hotel that I bought, motel,
24
58000
3000
และโรงแรมแห่งแรกที่ผมซื้อนั้น
01:16
was a pay-by-the-hour, no-tell motel
25
61000
3000
เป็นโรงแรมรายชั่วโมงแบบที่เข้าพักแล้วไม่ควรให้ใครรู้
01:19
in the inner-city of San Francisco.
26
64000
2000
ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองซานฟรานซิสโก
01:21
As I spent time with Vivian,
27
66000
2000
เมื่อผมได้ทำงานกับวิเวียน
01:23
I saw that she had sort of a joie de vivre
28
68000
3000
ผมก็เห็นว่าเธอเป็นคนที่มีความสุขในชีวิต
01:26
in how she did her work.
29
71000
2000
ตลอดเวลาที่เธอทำงาน
01:28
It made me question and curious:
30
73000
2000
ทำให้ผมตั้งคำถามและอยากรู้ว่า
01:30
How could someone actually find joy
31
75000
2000
คนเราจะหาความสุข
01:32
in cleaning toilets for a living?
32
77000
3000
จากการล้างห้องน้ำเพื่อหาเลี้ยงชีพได้ยังไง
01:35
So I spent time with Vivian, and I saw that
33
80000
3000
ผมก็เลยใช้เวลาสังเกตวิเวียน และพบว่า
01:38
she didn't find joy in cleaning toilets.
34
83000
2000
เธอไม่ได้หาความสุขจากการขัดห้องน้ำ
01:40
Her job, her goal and her calling
35
85000
2000
งานของเธอ เป้าหมาย และความมุ่งมั่นของเธอ
01:42
was not to become the world's greatest toilet scrubber.
36
87000
3000
ไม่ได้ต้องการเป็นคนขัดห้องน้ำมือหนึ่งของโลก
01:45
What counts for Vivian was the emotional connection
37
90000
2000
สิ่งที่มีคุณค่าสำหรับวิเวียน คือความผูกพันทางใจ
01:47
she created with her fellow employees and our guests.
38
92000
3000
ที่เธอสร้างขึ้นกับเพื่อนร่วมงานและแขกที่มาพัก
01:50
And what gave her inspiration and meaning
39
95000
2000
และสิ่งที่สร้างแรงบันดาลใจและความหมายในชีวิตให้เธอ
01:52
was the fact that she was taking care of people
40
97000
3000
ก็คือความจริงที่ว่า ที่จริงแล้ว เธอกำลังดูแลผู้คน
01:55
who were far away from home.
41
100000
2000
ที่ต้องอยู่ไกลบ้าน
01:57
Because Vivian knew what it was like to be far away from home.
42
102000
3000
เพราะวิเวียนรู้ดีว่าการต้องอยู่ไกลบ้านมันเป็นยังไง
02:00
That very human lesson,
43
105000
2000
บทเรียนที่ลึกซึ้งถึงความเป็นมนุษย์
02:02
more than 20 years ago,
44
107000
2000
ที่ผมได้รับเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว
02:04
served me well during the last
45
109000
2000
ช่วยผมได้มากในช่วง
02:06
economic downturn we had.
46
111000
3000
ที่เผชิญภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งล่าสุด
02:09
In the wake of the dotcom crash and 9/11,
47
114000
2000
จากผลของฟองสบู่ดอทคอมแตก และเหตุการณ์ 9/11
02:11
San Francisco Bay Area hotels
48
116000
2000
โรงแรมแถบเบย์ แอเรีย ในซานฟรานซิสโก
02:13
went through the largest percentage revenue drop
49
118000
2000
ประสบปัญหารายได้ตกต่ำครั้งที่ใหญ่ที่สุด
02:15
in the history of American hotels.
50
120000
2000
ในประวัติศาสตร์ของวงการโรงแรมในอเมริกา
02:17
We were the largest operator of hotels in the Bay Area,
51
122000
3000
เราเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่ที่สุดในแถบเบย์ แอเรีย
02:20
so we were particularly vulnerable.
52
125000
2000
เราก็เสี่ยงที่จะเสียหายมากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว
02:22
But also back then,
53
127000
2000
ยังไม่พอ ย้อนกลับไปตอนนั้น
02:24
remember we stopped eating French fries in this country.
54
129000
2000
จำได้ไหมครับ ที่ในอเมริกาเราเลิกกินเฟรนช์ฟรายส์ (French fries)
02:26
Well, not exactly, of course not.
55
131000
3000
คือ ก็ไม่เชิงว่าเลิกหรอกครับ
02:29
We started eating "freedom fries,"
56
134000
3000
แต่เราเปลี่ยนชื่อมันเป็น "ฟรีดอม ฟรายส์" (freedom fries)
02:32
and we started boycotting anything that was French.
57
137000
3000
และเราก็เริ่มคว่ำบาตรอะไรก็ตามที่เป็นของฝรั่งเศส
02:35
Well, my name of my company, Joie de Vivre --
58
140000
3000
เอ่อ แล้วดูชื่อบริษัทผมสิครับ Joie de Vivre
02:38
so I started getting these letters
59
143000
2000
ผมก็เลยได้รับจดหมาย
02:40
from places like Alabama and Orange County
60
145000
3000
จากที่ต่างๆ อย่างอลาบามา ออเรนจ์เคาน์ตี้
02:43
saying to me that they were going to boycott my company
61
148000
2000
บอกว่าเขาจะคว่ำบาตรบริษัทของผม
02:45
because they thought we were a French company.
62
150000
2000
เพราะเขาคิดว่าเราเป็นบริษัทฝรั่งเศส
02:47
And I'd write them back, and I'd say, "What a minute. We're not French.
63
152000
3000
ผมก็เขียนกลับไปว่า "เดี๋ยวก่อนสิครับ เราไม่ใช่บริษัทฝรั่งเศสนะ
02:50
We're an American company. We're based in San Francisco."
64
155000
3000
เราเป็นบริษัทอเมริกัน ตั้งอยู่ในซานฟรานซิสโกนี่เอง"
02:53
And I'd get a terse response: "Oh, that's worse."
65
158000
2000
แล้วผมก็ได้จดหมายตอบมาสั้นๆ ว่า "เหรอ งั้นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่"
02:55
(Laughter)
66
160000
3000
(เสียงหัวเราะ)
02:58
So one particular day
67
163000
2000
แล้ววันหนึ่ง
03:00
when I was feeling a little depressed and not a lot of joie de vivre,
68
165000
2000
ขณะที่ผมจิตตกและไม่ค่อยมีความสุข (joie de vivre) เท่าไหร่
03:02
I ended up in the local bookstore around the corner from our offices.
69
167000
3000
ผมเดินไปร้านหนังสือแถวๆ ที่ทำงาน
03:05
And I initially ended up in the business section of the bookstore
70
170000
3000
แล้วก็มาหยุดตรงชั้นหนังสือหมวดธุรกิจ
03:08
looking for a business solution.
71
173000
2000
เพื่อมองหาทางออกทางธุรกิจ
03:10
But given my befuddled state of mind, I ended up
72
175000
2000
แต่ด้วยสภาพจิตใจที่กำลังย่ำแย่ ไม่นานผมก็เลยมาลงเอย
03:12
in the self-help section very quickly.
73
177000
2000
ตรงชั้นหนังสือหมวดการสร้างกำลังใจและพัฒนาตนเอง
03:14
That's where I got reacquainted with
74
179000
2000
และนั่นก็คือจุดที่ทำให้ผมได้มารื้อฟื้นสิ่งที่ผมรู้
03:16
Abraham Maslow's "hierarchy of needs."
75
181000
3000
เกี่ยวกับลำดับขั้นความต้องการของเอบราเฮม มาสโลว์อีกครั้ง
03:19
I took one psychology class in college,
76
184000
2000
ตอนเรียนมหาวิทยาลัยผมลงวิชาจิตวิทยาวิชาหนึ่ง
03:21
and I learned about this guy, Abraham Maslow,
77
186000
2000
และผมก็ได้รู้จักผู้ชายคนนี้ เอบราเฮม มาสโลว์
03:23
as many of us are familiar with his hierarchy of needs.
78
188000
2000
อย่างที่ทุกคนคงคุ้นเคยกับแนวคิด "ลำดับขั้นความต้องการ" ของเขา
03:25
But as I sat there for four hours,
79
190000
3000
ระหว่างที่ผมนั่งอยู่ตรงนั้นสี่ชั่วโมง
03:28
the full afternoon, reading Maslow,
80
193000
3000
อ่านมาสโลว์อยู่ตลอดบ่ายนั้น
03:31
I recognized something
81
196000
2000
ผมก็นึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
03:33
that is true of most leaders.
82
198000
2000
สิ่งที่เป็นเรื่องจริงสำหรับผู้นำส่วนใหญ่
03:35
One of the simplest facts in business
83
200000
2000
และเป็นหนึ่งในข้อเท็จจริงที่ง่ายที่สุดในการทำธุรกิจ
03:37
is something that we often neglect,
84
202000
2000
ที่เรามักละเลย
03:39
and that is that we're all human.
85
204000
2000
นั่นคือ เราทุกคนล้วนเป็นมนุษย์
03:41
Each of us, no matter what our role is in business,
86
206000
3000
และเราแต่ละคน ไม่ว่าจะมีบทบาทอะไรในธุรกิจ
03:44
has some hierarchy of needs
87
209000
2000
ล้วนมีลำดับขั้นความต้องการในระดับต่างๆ กัน
03:46
in the workplace.
88
211000
2000
ในที่ทำงาน
03:48
So as I started reading more Maslow,
89
213000
2000
เมื่อผมเริ่มอ่านงานของมาสโลว์มากขึ้น
03:50
what I started to realize is that
90
215000
2000
ผมจึงพบว่า
03:52
Maslow, later in his life,
91
217000
2000
ที่จริงแล้ว ตอนปีท้ายๆ ของชีวิต
03:54
wanted to take this hierarchy for the individual
92
219000
2000
มาสโลวต้องการเอาลำดับขั้นความต้องการของคนแต่ละคน
03:56
and apply it to the collective,
93
221000
2000
ไปปรับใช้กับกลุ่มคน
03:58
to organizations and specifically to business.
94
223000
3000
และในองค์กร โดยเฉพาะในภาคธุรกิจ
04:01
But unfortunately, he died prematurely in 1970,
95
226000
3000
แต่น่าเสียดายที่เขาเสียชีวิตเร็วเกินไป ในปี 1970
04:04
and so he wasn't really able to live that dream completely.
96
229000
2000
เขาจึงไม่สามารถทำความฝันของเขาให้เป็นจริงได้
04:06
So I realized in that dotcom crash
97
231000
3000
ในยุคฟองสบู่ดอทคอมแตกนั่นเอง ผมจึงได้ตระหนักว่า
04:09
that my role in life was to channel Abe Maslow.
98
234000
3000
บทบาทในชีวิตของผมคือการเป็นร่างทรงให้เอบ มาสโลว์
04:12
And that's what I did a few years ago
99
237000
2000
และนั่นเป็นสิ่งที่ผมทำเมื่อสองสามปีที่แล้ว
04:14
when I took that five-level hierarchy of needs pyramid
100
239000
3000
เมื่อผมเอาพีระมิดลำดับขั้นความต้องการที่มีห้าขั้น
04:17
and turned it into what I call the transformation pyramid,
101
242000
3000
มาดัดแปลงเป็นสิ่งที่ผมเรียกว่าพีระมิดของการปฏิรูปตัวเอง
04:20
which is survival, success and transformation.
102
245000
3000
ซึ่งประกอบไปด้วยการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด ความสำเร็จ และการปฏิรูปตัวเอง
04:23
It's not just fundamental in business, it's fundamental in life.
103
248000
3000
มันไม่ใช่แค่พี้นฐานในธุรกิจ แต่มันเป็นพี้นฐานของชีวิต
04:26
And we started asking ourselves the questions
104
251000
2000
และเราก็เริ่มถามตัวเองจริงๆ
04:28
about how we were actually addressing
105
253000
2000
ว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรเพื่อตอบสนอง
04:30
the higher needs, these transformational needs
106
255000
2000
ต่อความต้องการในขั้นที่สูงขึ้นไป ความต้องการที่จะปฏิรูป
04:32
for our key employees in the company.
107
257000
3000
ของพนักงานคนสำคัญของบริษัท
04:35
These three levels of the hierarchy needs
108
260000
2000
ลำดับขั้นของความต้องการสามขั้นนี้
04:37
relate to the five levels
109
262000
2000
ก็ยังเกี่ยวเนื่องกับห้าขั้น
04:39
of Maslow's hierarchy of needs.
110
264000
2000
ในลำดับขั้นความต้องการของมาสโลว
04:41
But as we started asking ourselves about how we were addressing
111
266000
2000
แต่เมื่อเราเริ่มถามตัวเองว่าเราตอบสนองความต้องการ
04:43
the higher needs of our employees and our customers,
112
268000
3000
ขั้นที่สูงกว่าของพนักงานและลูกค้าของเราอย่างไร
04:46
I realized we had no metrics.
113
271000
2000
ผมถึงเพิ่งรู้ตัวว่าเราไม่มีระบบการวัดสิ่งเหล่านี้เลย
04:48
We had nothing that actually could tell us whether we were actually getting it right.
114
273000
3000
เราไม่มีข้อมูลอะไรเลยที่สามารถบอกได้ว่าเรากำลังทำสิ่งที่ถูกหรือเปล่า
04:51
So we started asking ourselves:
115
276000
2000
เราจึงเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า
04:53
What kind of less obvious metrics
116
278000
2000
วิธีวัดแบบไหนที่จะดูกลมกลืน
04:55
could we use to actually evaluate
117
280000
3000
แต่เราสามารถใช้ประเมิน
04:58
our employees' sense of meaning,
118
283000
2000
ว่าพนักงานของเรารู้สึกว่างานมีความหมายมากแค่ไหน
05:00
or our customers' sense of emotional connection with us?
119
285000
3000
ว่าลูกค้าของเรามีความผูกพันทางใจกับเราแค่ไหน
05:03
For example, we actually started asking our employees,
120
288000
2000
เช่น เราเริ่มถามพนักงานของเราว่า
05:05
do they understand the mission of our company,
121
290000
2000
เขาเข้าใจพันธกิจหรือเป้าหมายของบริษัทเราไหม
05:07
and do they feel like they believe in it,
122
292000
2000
แล้วเขาเชื่อในพันธกิจหรือเป้าหมายนั้นไหม
05:09
can they actually influence it,
123
294000
2000
เขามีส่วนในการกำหนดเป้าหมายนั้นหรือเปล่า
05:11
and do they feel that their work actually has an impact on it?
124
296000
3000
และเขารู้สึกว่างานที่เขาทำมีส่วนส่งเสริมเป้าหมายนั้นหรือไม่
05:14
We started asking our customers,
125
299000
2000
แล้วเราก็เริ่มถามลูกค้าของเราว่า♫
05:16
did they feel an emotional connection with us,
126
301000
2000
เขารู้สึกผูกพันทางใจกับเรา
05:18
in one of seven different kinds of ways.
127
303000
3000
ในด้านหนึ่งด้านใด จาก 7 ด้าน ต่างๆ กัน
05:21
Miraculously, as we asked these questions
128
306000
2000
ราวกับปาฏิหาริย์ เมื่อเราถามคำถามพวกนี้
05:23
and started giving attention higher up the pyramid,
129
308000
3000
และให้ความสำคัญกับสิ่งที่อยู่บนพีระมิดขั้นสูงกว่า
05:26
what we found is we created more loyalty.
130
311000
2000
เราพบว่าความจงรักภักดีต่อบริษัทเพิ่มมากขึ้น
05:28
Our customer loyalty skyrocketed.
131
313000
2000
ความภักดีของลูกค้าพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
05:30
Our employee turnover dropped
132
315000
2000
อัตราการลาออกของพนักงานลดลง
05:32
to one-third of the industry average,
133
317000
2000
เหลือแค่หนึ่งในสามของค่าเฉลี่ยการลาออกในธุรกิจโรงแรม
05:34
and during that five year dotcom bust,
134
319000
2000
และในระยะเวลาห้าปีของยุคที่ฟองสบู่ดอทคอมแตก
05:36
we tripled in size.
135
321000
2000
กิจการของเราขยายตัวถึงสามเท่า
05:38
As I went out and started spending time with other leaders out there
136
323000
3000
ต่อมาผมก็เริ่มไปคุยกับผู้นำคนอื่นๆ
05:41
and asking them how they were getting through that time,
137
326000
2000
และถามเขาว่าช่วงนั้นเขาทำอย่างไร
05:43
what they told me over and over again
138
328000
2000
สิ่งที่ผู้นำเหล่านี้บอกผมครั้งแล้วครั้งเล่า
05:45
was that they just manage what they can measure.
139
330000
2000
ก็คือ พวกเขาบริหารจัดการกับสิ่งที่เขาวัดได้
05:47
What we can measure is that tangible stuff
140
332000
2000
และสิ่งที่เราวัดได้ ก็คือสิ่งที่จับต้องมองเห็นได้
05:49
at the bottom of the pyramid.
141
334000
2000
ซึ่งอยู่ด้านล่างสุดของพีระมิด®
05:51
They didn't even see the intangible stuff
142
336000
2000
พวกเขาไม่แม้แต่จะมอง สิ่งที่ตามองไม่เห็น
05:53
higher up the pyramid.
143
338000
2000
ซึ่งอยู่ขั้นสูงขึ้นไปบนยอดพีระมิด
05:55
So I started asking myself the question:
144
340000
2000
ผมจึงตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผมจะทำให้ผู้นำทั้งหลาย
05:57
How can we get leaders to start valuing the intangible?
145
342000
2000
หันมาให้ความสำคัญกับสิ่งที่ตามองไม่เห็นได้อย่างไร?
05:59
If we're taught as leaders to just manage what we can measure,
146
344000
3000
ถ้าเราสอนให้ผู้นำบริหารกันแต่เฉพาะสิ่งที่สามารถวัดได้
06:02
and all we can measure is the tangible in life,
147
347000
3000
แล้วสิ่งที่เราวัดได้ก็มีแต่สิ่งที่จับต้องมองเห็นได้
06:05
we're missing a whole lot of things at the top of the pyramid.
148
350000
3000
เราก็พลาดอะไรมากมายที่อยู่บนยอดพีระมิด
06:08
So I went out and studied a bunch of things,
149
353000
2000
ผมจึงไปศึกษาอะไรอีกหลายอย่าง
06:10
and I found a survey that showed
150
355000
2000
และพบผลสำรวจที่ชี้ให้เห็นว่า
06:12
that 94 percent
151
357000
2000
94 เปอร์เซ็นต์
06:14
of business leaders worldwide
152
359000
2000
ของผู้นำทางธุรกิจทั่วโลก
06:16
believe that the intangibles are important in their business,
153
361000
2000
เชื่อว่าสิ่งที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นได้ด้วยตานั้นสำคัญมากในธุรกิจของเขา
06:18
things like intellectual property,
154
363000
2000
เช่น ทรัพย์สินทางปัญญา
06:20
their corporate culture, their brand loyalty,
155
365000
2000
วัฒนธรรมองค์กร และความจงรักภักดีต่อตราสินค้า
06:22
and yet, only five percent of those same leaders
156
367000
3000
แต่มีเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ของผู้นำกลุ่มนี้
06:25
actually had a means of measuring the intangibles in their business.
157
370000
3000
ที่มีวิธีการวัดสิ่งที่ไม่อาจเห็นด้วยตาในธุรกิจของตัวเอง
06:28
So as leaders, we understand
158
373000
2000
ในฐานะของผู้นำ เราเข้าใจว่า
06:30
that intangibles are important,
159
375000
2000
สิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเป็นสิ่งสำคัญ♫
06:32
but we don't have a clue how to measure them.
160
377000
3000
แต่เราไม่รู้เลยสักนิด ว่าเราจะวัดมันได้อย่างไร
06:35
So here's another Einstein quote:
161
380000
2000
ไอน์สไตน์กล่าวไว้ว่า
06:37
"Not everything that can be counted counts,
162
382000
3000
"สิ่งที่นับได้ ก็ใช่จะมีค่าไปเสียทุกอย่าง
06:40
and not everything that counts can be counted."
163
385000
3000
และสิ่งที่มีค่า ก็ใช่จะนับได้เสียทุกอย่างเช่นกัน"
06:44
I hate to argue with Einstein,
164
389000
2000
ผมไม่อยากเถียงไอน์สไตน์น่ะนะ
06:46
but if that which is most valuable
165
391000
3000
แต่ถ้าสิ่งที่เราให้คุณค่าสูงสุด
06:49
in our life and our business
166
394000
2000
ในชีวิตและในธุรกิจของเรา
06:51
actually can't be counted or valued,
167
396000
3000
ไม่สามารถนับหรือประเมินค่าได้จริงๆ
06:54
aren't we going to spend our lives
168
399000
2000
มันจะไม่กลายเป็นว่า เราต้องใช้ชีวิต
06:56
just mired in measuring the mundane?
169
401000
3000
จมอยู่กับการวัดอะไรที่ไร้ค่าน่าเบื่อตลอดไปหรือครับ
06:59
It was that sort of heady question about what counts
170
404000
3000
คำถามที่รบกวนจิตใจว่าอะไรคือสิ่งที่มีคุณค่าควรแก่การนับ
07:02
that led me to take my CEO hat off for a week
171
407000
3000
ทำให้ผมถอดหมวกผู้บริหารออกไปสัปดาห์หนึ่ง
07:05
and fly off to the Himalayan peaks.
172
410000
3000
แล้วบินไปยอดเขาหิมาลัย
07:08
I flew off to a place that's been shrouded in mystery for centuries,
173
413000
3000
ผมบินไปยังดินแดนที่ซ่อนตัวอยู่ในความเร้นลับมาหลายศตวรรษ
07:11
a place some folks call Shangri-La.
174
416000
3000
ดินแดนที่บางคนเรียกว่าแชงกรีลา (เมืองสวรรค์)
07:14
It's actually moved from the survival base of the pyramid
175
419000
3000
ดินแดนที่ได้ข้ามพ้นฐานของพีระมิดที่เน้นแต่การเอาชีวิตให้รอด
07:17
to becoming a transformational
176
422000
2000
ไปสู่การเป็นต้นแบบการปฏิรูปตัวเอง
07:19
role model for the world.
177
424000
2000
เป็นแบบอย่างให้ประเทศอื่นๆ ในโลก
07:21
I went to Bhutan.
178
426000
2000
ผมไปภูฏาน
07:23
The teenage king of Bhutan was also a curious man,
179
428000
2000
กษัตริย์หนุ่มแห่งภูฏานก็ทรงเป็นคนช่างสงสัยเหมือนกัน
07:25
but this was back in 1972,
180
430000
3000
แต่ย้อนไปตั้งแต่ปี 1972
07:28
when he ascended to the throne
181
433000
2000
ปีที่ท่านขึ้นครองราชย์
07:30
two days after his father passed away.
182
435000
2000
สองวันหลังจากพระบิดาของท่านเสด็จสวรรคต
07:32
At age 17, he started asking the kinds of questions
183
437000
3000
ตอนพระชนมายุ 17 พรรษา ท่านได้เริ่มตั้งคำถาม
07:35
that you'd expect of someone with a beginner's mind.
184
440000
2000
ที่คุณอาจจะคาดว่าจะได้ยินจากคนที่มีความคิดอ่อนหัด
07:37
On a trip through India,
185
442000
2000
ครั้งหนึ่ง ท่านเสด็จอินเดีย
07:39
early in his reign as king,
186
444000
3000
ตอนที่เพิ่งครองราชย์ใหม่ๆ
07:42
he was asked by an Indian journalist
187
447000
2000
มีนักหนังสือพิมพ์ชาวอินเดียถามท่าน
07:44
about the Bhutanese GDP,
188
449000
2000
เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GDP) ของภูฏาน
07:46
the size of the Bhutanese GDP.
189
451000
3000
คือถามถึงตัวเลข GDP ของภูฏาน
07:49
The king responded in a fashion
190
454000
2000
ท่านให้คำตอบชนิดที่
07:51
that actually has transformed us four decades later.
191
456000
3000
มีผลปฏิรูปความคิดของเราในสี่ทศวรรษต่อมาเลย
07:54
He said the following, he said: "Why are we so obsessed
192
459000
3000
ท่านตอบว่าอย่างนี้ครับ ท่านพูดว่า "ทำไมเราถึงหมกมุ่นกันนัก
07:57
and focused with gross domestic product?
193
462000
2000
กับผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ
07:59
Why don't we care more about
194
464000
2000
ทำไมเราไม่หันมาสนใจ
08:01
gross national happiness?"
195
466000
2000
ความสุขมวลรวมประชาติให้มากขึ้น? "
08:03
Now, in essence, the king was asking us to consider
196
468000
3000
นี่ล่ะ กษัตริย์ภูฏานท่านเรียกร้องให้เราพิจารณา
08:06
an alternative definition of success,
197
471000
2000
นิยามใหม่ของความสำเร็จ
08:08
what has come to be known as
198
473000
2000
สิ่งที่ต่อมาเรารู้จักกันในชื่อ
08:10
GNH, or gross national happiness.
199
475000
3000
GNH หรือความสุขมวลรวมประชาชาติ
08:13
Most world leaders didn't take notice,
200
478000
2000
ผู้นำส่วนใหญ่ในโลกไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้
08:15
and those that did thought this was just "Buddhist economics."
201
480000
3000
ส่วนที่สนใจก็คิดว่ามันเป็นแค่เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธ
08:19
But the king was serious.
202
484000
2000
แต่กษัตริย์ภูฏานท่านจริงจังกับเรื่องนี้
08:21
This was a notable moment,
203
486000
2000
และนี่เป็นวาระสำคัญอันหนึ่ง
08:23
because this was the first time a world leader
204
488000
2000
เพราะนี่เป็นครั้งแรก
08:25
in almost 200 years
205
490000
2000
ในรอบเกือบ 200 ปี
08:27
had suggested
206
492000
2000
ที่ผู้นำระดับโลกกล่าวถึง
08:29
that intangible of happiness --
207
494000
2000
ความสุขที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นได้ --
08:31
that leader 200 years ago,
208
496000
2000
คือ เมื่อ 200 ปีก่อน
08:33
Thomas Jefferson with the Declaration of Independence --
209
498000
3000
ก็มีผู้นำอย่างโธมัส เจฟเฟอร์สัน ซึ่งเป็นผู้ประกาศอิสรภาพของอเมริกา --
08:36
200 years later,
210
501000
2000
และสองร้อยปีต่อมา
08:38
this king was suggesting that intangible of happiness
211
503000
2000
กษัตริย์ภูฏานก็ได้กล่าวว่าความสุขที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นได้
08:40
is something that we should measure,
212
505000
2000
คือสิ่งที่เราควรจะวัด
08:42
and it's something we should actually value
213
507000
2000
และให้คุณค่า
08:44
as government officials.
214
509000
2000
ในฐานะที่เราเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ
08:46
For the next three dozen years as king,
215
511000
3000
และตลอดระยะเวลาสามสิบกว่าปีที่ท่านครองราชย์
08:49
this king actually started measuring
216
514000
3000
กษัตริย์พระองค์นี้ก็ทรงเริ่มวัดความสุขของประชาชน
08:52
and managing around happiness in Bhutan --
217
517000
3000
และบริหารประเทศภูฏานโดยตั้งอยู่บนพี้นฐานของความสุข
08:55
including, just recently, taking his country
218
520000
2000
ซึ่งนั่นรวมไปถึงเมื่อเร็วๆ นี้ที่ท่านได้ทรงเปลี่ยนแปลงการปกครอง
08:57
from being an absolute monarchy to a constitutional monarchy
219
522000
3000
จากสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ไปสู่ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข
09:00
with no bloodshed, no coup.
220
525000
2000
โดยไม่มีการเสียเลือดเนื้อ ไม่มีรัฐประหาร
09:02
Bhutan, for those of you who don't know it,
221
527000
2000
และสำหรับคนที่ไม่รู้จักประเทศนี้นะครับ
09:04
is the newest democracy in the world, just two years ago.
222
529000
3000
ภูฏานเป็นประเทศล่าสุดของโลกที่เปลี่ยนเป็นประชาธิปไตย เพิ่งสองปีมานี้เอง
09:07
So as I spent time with leaders in the GNH movement,
223
532000
3000
ระหว่างที่ผมใช้เวลาอยู่กับบรรดาผู้นำการเคลื่อนไหวเรื่อง GNH
09:10
I got to really understand what they're doing.
224
535000
2000
ผมจึงได้เข้าใจสิ่งที่เขากำลังทำกันอยู่
09:12
And I got to spend some time with the prime minister.
225
537000
2000
ผมได้คุยกับนายกรัฐมนตรีของภูฏานด้วย
09:14
Over dinner, I asked him an impertinent question.
226
539000
3000
ระหว่างอาหารเย็นวันหนึ่ง ผมทะลึ่งไปถามคำถามอันหนึ่ง
09:18
I asked him,
227
543000
2000
ผมถามท่านว่า
09:20
"How can you create and measure
228
545000
3000
"คุณสร้างและวัด
09:23
something which evaporates --
229
548000
2000
สิ่งที่จางหายไปในพริบตา
09:25
in other words, happiness?"
230
550000
2000
อย่างความสุขได้อย่างไร?"
09:27
And he's a very wise man, and he said,
231
552000
2000
ท่านนายกฯ เป็นคนมีไหวพริบปฏิภาณสูงมากครับ ท่านตอบว่า
09:29
"Listen, Bhutan's goal is not to create happiness.
232
554000
3000
"คืออย่างนี้นะครับ เป้าหมายของภูฏานไม่ใช่การสร้างความสุข
09:32
We create the conditions for happiness to occur.
233
557000
3000
เราสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อให้ความสุขเกิดขึ้นได้
09:35
In other words, we create a habitat of happiness."
234
560000
2000
พูดอีกอย่างคือ เราสร้างบ้านให้ความสุข"
09:37
Wow, that's interesting.
235
562000
2000
ว้าว น่าสนใจนะครับ
09:39
He said that they have a science behind that art,
236
564000
3000
และท่านก็บอกว่า ท่านมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์มารองรับศิลปะการสร้างบ้านที่ว่านะ
09:42
and they've actually created four essential pillars,
237
567000
2000
เขาสร้างเสาสี่ต้น
09:44
nine key indicators
238
569000
2000
เก้าตัวชี้วัดหลัก
09:46
and 72 different metrics
239
571000
2000
และตัวเลข 72 ตัว
09:48
that help them to measure their GNH.
240
573000
3000
ที่ใช้ในการวัดความสุขมวลรวมประชาติ
09:51
One of those key indicators is:
241
576000
3000
ที่จริง หนึ่งในตัวชี้วัดหลักคือ
09:54
How do the Bhutanese feel about
242
579000
2000
คนภูฏานรู้สึกอย่างไร
09:56
how they spend their time each day?
243
581000
2000
กับการใช้เวลาของตัวเองในแต่ละวัน£
09:58
It's a good question. How do you feel about
244
583000
2000
เป็นคำถามที่ดีนะครับ คุณรู้สึกอย่างไร
10:00
how you spend your time each day?
245
585000
2000
กับการใช้เวลาของตัวเองไปกับเรื่องต่างๆ ในแต่ละวัน?"
10:02
Time is one of the scarcest resources
246
587000
2000
เวลาเป็นทรัพยากรที่มีจำกัดที่สุด
10:04
in the modern world.
247
589000
2000
ในโลกสมัยใหม่
10:06
And yet, of course,
248
591000
2000
แต่แน่ละ ทั้งที่เป็นอย่างนี้
10:08
that little intangible piece of data
249
593000
2000
ข้อมูลชิ้นเล็กๆ ที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นได้นี้
10:10
doesn't factor into our GDP calculations.
250
595000
2000
ก็ไม่ได้ถูกนำไปคำนวณใน GDP
10:12
As I spent my week up in the Himalayas,
251
597000
2000
ดังนั้น ระหว่างหนึ่งสัปดาห์ที่ผมอยู่บนเขาหิมาลัย
10:14
I started to imagine
252
599000
2000
ผมเริ่มจินตนาการถึง
10:16
what I call an emotional equation.
253
601000
3000
สิ่งที่ผมเรียกว่าสมการอารมณ์
10:19
And it focuses on something I read long ago
254
604000
3000
ซึ่งมุ่งคำนวณสิ่งที่ผมเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว
10:22
from a guy named Rabbi Hyman Schachtel.
255
607000
2000
จากแรบไบ ไฮแมน แชคเทล
10:24
How many know him? Anybody?
256
609000
2000
มีใครรู้จักท่านบ้างไหมครับ มีไหมครับ?
10:26
1954, he wrote a book called "The Real Enjoyment of Living,"
257
611000
3000
เมื่อปี 1954 ท่านเขียนหนังสือเรื่อง "ความสุขที่แท้ในการใช้ชีวิต"
10:29
and he suggested that happiness
258
614000
2000
ท่านกล่าวว่า ความสุขนั้น
10:31
is not about having what you want;
259
616000
3000
ไม่ได้มาจากการมีสิ่งที่คุณพอใจและอยากจะได้
10:34
instead, it's about wanting what you have.
260
619000
3000
แต่มาจากการพอใจในสิ่งที่คุณมี
10:37
Or in other words, I think the Bhutanese believe
261
622000
3000
พูดอีกอย่างหนึ่ง คือ ผมคิดว่าคนภูฏานเชื่อว่า
10:40
happiness equals wanting what you have --
262
625000
2000
ความสุขคือการพึงพอใจในสิ่งที่คุณมี
10:42
imagine gratitude --
263
627000
2000
นั่นคือความรู้สึกขอบคุณหรือกตัญญูต่อสิ่งต่างๆ
10:44
divided by having what you want --
264
629000
3000
หารด้วยการมีสิ่งที่คุณต้องการ
10:47
gratification.
265
632000
2000
นั่นคือการได้รับการตอบสนองความพึงพอใจ
10:49
The Bhutanese aren't on some aspirational treadmill,
266
634000
3000
คนภูฏานไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่บนความทะเยอทะยาน
10:52
constantly focused on what they don't have.
267
637000
3000
มุ่งแสวงหาสิ่งที่ตัวเองยังไม่มีอยู่ตลอดเวลา
10:55
Their religion, their isolation,
268
640000
2000
ศาสนาและความสันโดษของคนภูฏาน
10:57
their deep respect for their culture
269
642000
2000
ความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อวัฒนธรรมของตัวเอง
10:59
and now the principles of their GNH movement
270
644000
2000
และตอนนี้ก็มีการเคลื่อนไหวในเรื่อง GNH
11:01
all have fostered a sense of gratitude
271
646000
2000
เหล่านี้ได้เสริมสร้างความรู้สึกยินดีและซึ้งในบุญคุณ
11:03
about what they do have.
272
648000
2000
ของสิ่งต่างๆ ที่พวกเขามี
11:05
How many of us here, as TEDsters in the audience,
273
650000
3000
มีพวกเราชาว TED สักกี่คนในที่นี้
11:08
spend more of our time
274
653000
2000
ที่ใช้เวลาของเรา
11:10
in the bottom half of this equation, in the denominator?
275
655000
3000
ไปกับครึ่งล่างของสมการ กับตัวหารน่ะครับ?
11:13
We are a bottom-heavy culture
276
658000
2000
พวกเราอยู่ในวัฒนธรรมที่ช่วงล่างใหญ่
11:15
in more ways than one.
277
660000
2000
ในหลายๆ แง่นะ
11:17
(Laughter)
278
662000
2000
(เสียงหัวเราะ)
11:19
The reality is, in Western countries,
279
664000
3000
ความจริงก็คือ ในประเทศทางตะวันตก
11:22
quite often we do focus on the pursuit of happiness
280
667000
3000
เรามักจะมุ่งใส่ใจอยู่กับการแสวงหาความสุข
11:25
as if happiness is something that we have to go out --
281
670000
3000
ราวกับว่าความสุขคืออะไรบางอย่างที่เราต้องออกไปไขว่คว้า
11:28
an object that we're supposed to get, or maybe many objects.
282
673000
3000
เป็นสิ่งของอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่าง ที่เราต้องไปหามา
11:31
Actually, in fact, if you look in the dictionary,
283
676000
2000
ที่จริง ถ้าคุณไปดูในพจนานุกรม
11:33
many dictionaries define pursuit
284
678000
3000
พจนานุกรมหลายเล่มนิยามคำว่าแสวงหา (persuit)
11:37
as to "chase with hostility."
285
682000
3000
ว่า "การไล่ล่าด้วยท่าทีเป็นปฏิปักษ์"
11:40
Do we pursue happiness with hostility?
286
685000
3000
เราแสวงหาความสุขด้วยท่าทีเป็นปฏิปักษ์หรือเปล่า?
11:43
Good question. But back to Bhutan.
287
688000
3000
เป็นคำถามที่ดีนะ แต่กลับมาที่ภูฏาน
11:46
Bhutan's bordered on its north and south
288
691000
3000
ภูฏานมีพรมแดนทางเหนือและใต้ติดกับประเทศ
11:49
by 38 percent of the world's population.
289
694000
2000
ที่มีประชากรคิดเป็น 38 เปอร์เซ็นต์ของประชากรโลก
11:51
Could this little country,
290
696000
3000
จะเป็นไปได้ไหม ที่ประเทศเล็กๆ แห่งนี้
11:54
like a startup in a mature industry,
291
699000
2000
เช่นเดียวกับการเริ่มต้นในประเทศอุตสาหกรรมที่พัฒนาแล้ว
11:56
be the spark plug that influences
292
701000
3000
ที่จะเป็นผู้จุดประกายและมีอิทธิพลต่อชีวิต
11:59
a 21st century
293
704000
2000
ในศตวรรษที่ 21
12:01
of middle-class in China and India?
294
706000
2000
ของชนชั้นกลางชาวอินเดียและจีน
12:03
Bhutan's created the ultimate export,
295
708000
3000
ภูฏานได้สร้าง
12:06
a new global currency of well-being,
296
711000
3000
กระแสใหม่เรื่องสุขภาวะส่งออกไปทั่วโลก
12:09
and there are 40 countries around the world today
297
714000
2000
ปัจจุบันมี 40 ประเทศทั่วโลก
12:11
that are studying their own GNH.
298
716000
2000
ที่ศึกษา GNH ของตนเอง
12:13
You may have heard, this last fall
299
718000
2000
คุณอาจจะได้ยินมาบ้าง เมื่อฤดูใบไม้ร่วงที่แล้ว
12:15
Nicolas Sarkozy in France
300
720000
2000
นิโคลัส ซาร์โคซี ประธานาธิบดีฝรั่งเศส
12:17
announcing the results of an 18-month study
301
722000
3000
ได้แถลงผลการศึกษาที่ใช้เวลา 18 เดือน
12:20
by two Nobel economists,
302
725000
2000
โดยนักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบลสองคน
12:22
focusing on happiness and wellness in France.
303
727000
2000
เพื่อมุ่งศึกษาเรื่องความสุขและสุขภาวะในฝรั่งเศส
12:24
Sarkozy suggested that
304
729000
2000
ซาร์โคซีได้กล่าวว่า
12:26
world leaders should stop
305
731000
2000
ผู้นำของโลกทั้งหลาย
12:28
myopically focusing on GDP
306
733000
2000
ควรหยุดมองอะไรแคบๆ โดยจำกัดอยู่แค่ GDP
12:30
and consider a new index,
307
735000
2000
และหันมาใช้ดัชนีใหม่
12:32
what some French are calling a "joie de vivre index."
308
737000
3000
ที่คนฝรั่งเศสบางคนเรียกว่า "Joie de vivre index" (ดัชนีความสุขของชีวิต)
12:35
I like it.
309
740000
2000
โอ้โห ผมชอบมากเลย
12:37
Co-branding opportunities.
310
742000
2000
เป็นโอกาสดีในการสร้างแบรนด์ร่วมกันเลย
12:39
Just three days ago, three days ago here at TED,
311
744000
2000
และเมื่อสามวันก่อน ที่ TED นี่เอง
12:41
we had a simulcast of David Cameron,
312
746000
2000
เราก็ได้ชมการถ่ายทอดปาฐกถาของเดวิด คาเมรอน
12:43
potentially the next prime minister of the UK,
313
748000
3000
ซึ่งอาจจะเป็นนายกรัฐมนตรีคนต่อไปของอังกฤษ
12:46
quoting one of my favorite speeches of all-time,
314
751000
3000
ท่านยกหนึ่งในปาฐกถาที่ผมชอบที่สุดตลอดกาลขึ้นมา
12:49
Robert Kennedy's poetic speech from 1968
315
754000
3000
เป็นปาฐกถาที่ไพเราะมากของโรเบิร์ต เคนเนดีเมื่อปี 1968
12:52
when he suggested that we're
316
757000
2000
โดยท่านกล่าวว่า
12:54
myopically focused on the wrong thing
317
759000
2000
เรามุ่งความสนใจของเราไปไม่ถูกทาง
12:56
and that GDP is a misplaced metric.
318
761000
3000
และว่า GDP เป็นตัวเลขที่ไม่เหมาะที่จะนำมาใช้
12:59
So it suggests that the momentum is shifting.
319
764000
3000
นี่สะท้อนว่าทิศทางลมเปลี่ยนแล้ว
13:02
I've taken that Robert Kennedy quote,
320
767000
2000
ผมนำคำพูดของท่านวุฒิสมาชิกโรเบิร์ต เคนเนดี
13:04
and I've turned it into a new balance sheet for just a moment here.
321
769000
3000
มาแปลงเป็นตารางเปรียบเทียบให้คุณดูตรงนี้
13:07
This is a collection of things
322
772000
2000
นี่คือรายการของสิ่งที่ท่านวุฒิสมาชิกโรเบิร์ต เคนเนดี
13:09
that Robert Kennedy said in that quote.
323
774000
2000
กล่าวเอาไว้ในปาฐกถาดังกล่าว
13:11
GDP counts everything from air pollution
324
776000
2000
GDP นับทุกอย่างตั้งแต่มลภาวะทางอากาศ
13:13
to the destruction of our redwoods.
325
778000
3000
ไปจนถึงการทำลายป่าต้นเรดวูดของเรา
13:16
But it doesn't count the health of our children
326
781000
2000
แต่มันไม่ได้นับเรื่องสุขภาพของลูกหลานเรา
13:18
or the integrity of our public officials.
327
783000
3000
หรือความซื่อสัตย์สุจริตของเจ้าหน้าที่รัฐของเรา
13:21
As you look at these two columns here,
328
786000
3000
เมื่อคุณมองดูรายการสองคอลัมน์นี้
13:24
doesn't it make you feel like it's time for us
329
789000
2000
คุณไม่รู้สึกบ้างหรือครับ ว่ามันถึงเวลาแล้ว
13:26
to start figuring out a new way to count,
330
791000
2000
ที่เราจะมาคิดถึงวิธีการนับใหม่ๆ
13:28
a new way to imagine
331
793000
2000
วิถีทางใหม่ที่เราจะมาจินตนาการกัน
13:30
what's important to us in life?
332
795000
2000
ว่าสิ่งที่สำคัญในชีวิตของเราคืออะไรกันแน่?
13:32
(Applause)
333
797000
4000
(เสียงปรบมือ)
13:36
Certainly Robert Kennedy suggested at the end of the speech exactly that.
334
801000
3000
และท่านวุฒิสมาชิกโรเบิร์ต เคนเนดีก็กล่าวปิดท้ายปาฐกถานั้นไว้แบบนี้เลย
13:39
He said GDP "measures everything in short,
335
804000
3000
ท่านกล่าวว่า "สรุปว่า GDP วัดทุกอย่าง
13:42
except that which makes life worthwhile."
336
807000
3000
ยกเว้นสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีค่าควรแก่การดำรงอยู่"
13:45
Wow.
337
810000
2000
ว้าว
13:47
So how do we do that?
338
812000
2000
แล้วเราจะทำยังไงล่ะครับ?
13:49
Let me say one thing we can just start doing
339
814000
2000
ผมขอพูดถึงเรื่องหนึ่งที่เราสามารถเริ่มทำได้เลย
13:51
ten years from now, at least in this country.
340
816000
2000
ภายในสิบปีจากวันนี้ อย่างน้อยก็ในประเทศนี้
13:53
Why in the heck in America
341
818000
2000
คิดดูสิ ประเทศอย่างอเมริกา
13:55
are we doing a census in 2010?
342
820000
2000
สำรวจสำมะโนประชากรปี 2010 กันไปทำไม
13:57
We're spending 10 billion dollars on the census.
343
822000
3000
เราจ่ายเงินหมื่นล้านดอลลาร์เพื่อทำสำมะโนประชากร
14:00
We're asking 10 simple questions -- it is simplicity.
344
825000
2000
แล้วเราก็ถามคำถามง่ายๆ 10 คำถาม เอาล่ะ มันก็เพื่อความสั้นและง่าย
14:02
But all of those questions are tangible.
345
827000
3000
แต่คำถามทุกข้อถามเรื่องสิ่งที่จับต้องได้หมดเลย
14:05
They're about demographics.
346
830000
2000
ถามเกี่ยวกับข้อมูลทางประชากรศาสตร์
14:07
They're about where you live, how many people you live with,
347
832000
2000
ถามว่าคุณอยู่ที่ไหน มีคนอยู่ด้วยกี่คน
14:09
and whether you own your home or not.
348
834000
2000
คุณเป็นเจ้าของบ้านหรือเปล่า
14:11
That's about it.
349
836000
2000
แค่นี้เอง
14:13
We're not asking meaningful metrics.
350
838000
2000
เราไม่ถามถึงตัวเลขอะไรที่มีความหมายเลย
14:15
We're not asking important questions.
351
840000
2000
เราไม่ได้ถามคำถามที่สำคัญ
14:17
We're not asking anything that's intangible.
352
842000
2000
เราไม่ได้ถามถึงอะไรที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นด้วยตาเลย
14:19
Abe Maslow said long ago
353
844000
2000
เอบ มาสโลว์พูดไว้นานแล้ว
14:21
something you've heard before, but you didn't realize it was him.
354
846000
3000
คุณน่าจะเคยได้ยิน แต่อาจไม่รู้ว่าเขาเป็นคนพูด
14:24
He said, "If the only tool you have is a hammer,
355
849000
3000
เขาบอกว่า "ถ้าคุณมีเครื่องมืออยู่แค่อย่างเดียว คือค้อน
14:27
everything starts to look like a nail."
356
852000
3000
ทุกอย่างก็จะเริ่มดูเหมือนตะปูไปหมด"
14:30
We've been fooled by our tool.
357
855000
2000
เราถูกเครื่องมือที่เรามีมันลวงเอาน่ะครับ
14:32
Excuse that expression.
358
857000
2000
ขอโทษที่ต้องพูดอย่างนี้
14:34
(Laughter)
359
859000
2000
(เสียงหัวเราะ)
14:36
We've been fooled by our tool.
360
861000
2000
เราถูกหลอกโดยเครื่องมือที่เรามีอยู่
14:38
GDP has been our hammer.
361
863000
3000
GDP คือค้อนของเรา
14:41
And our nail has been a 19th- and 20th-century
362
866000
3000
และตะปูก็คือโมเดลความสำเร็จ
14:44
industrial-era model of success.
363
869000
3000
ของศตวรรษที่ 19 และ 20
14:47
And yet, 64 percent
364
872000
2000
แต่ถึงอย่างนั้น 64 เปอร์เซ็นต์
14:49
of the world's GDP today
365
874000
2000
ของ GDP ในโลกทุกวันนี้
14:51
is in that intangible industry we call service,
366
876000
2000
มาจากอุตสาหกรรมที่เราเรียกว่าการบริการนะครับ
14:53
the service industry, the industry I'm in.
367
878000
3000
อุตสาหกรรมการบริการ อุตสาหกรรมแบบที่ผมทำอยู่
14:56
And only 36 percent is in the tangible industries
368
881000
2000
และอีกแค่ 36 เปอร์เซ็นต์มาจากอุตสาหกรรมที่มีสิ่งของจับต้องได้
14:58
of manufacturing and agriculture.
369
883000
2000
อย่างการผลิตสินค้าและเกษตรกรรม
15:00
So maybe it's time that we get a bigger toolbox, right?
370
885000
3000
ดังนั้น นี่คงถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องมีกล่องเครื่องมือที่ใหญ่ขึ้น ใช่ไหมครับ
15:03
Maybe it's time we get a toolbox that
371
888000
2000
ถึงเวลาแล้วที่เราต้องมีกล่องเครื่องมือ
15:05
doesn't just count what's easily counted, the tangible in life,
372
890000
3000
ที่ไม่ได้นับแค่สิ่งที่นับได้ง่ายๆ อย่างสิ่งที่จับต้องได้ในชีวิตของเรา
15:08
but actually counts what we most value,
373
893000
3000
แต่ต้องนับสิ่งที่เราให้คุณค่ามากที่สุด
15:11
the things that are intangible.
374
896000
2000
สิ่งที่ไม่อาจจับจ้องมองเห็นด้วยตา
15:13
I guess I'm sort of a curious CEO.
375
898000
2000
ผมว่าผมเป็นผู้บริหารที่ขี้สงสัย
15:15
I was also a curious economics major as an undergrad.
376
900000
3000
และสมัยเรียนปริญญาตรีผมก็เป็นนักศึกษาวิชาเอกเศรษฐศาสตร์ที่ขี้สงสัยด้วย
15:18
I learned that economists measure everything
377
903000
3000
ผมเรียนมาว่านักเศรษฐศาสตร์วัดทุกอย่าง
15:21
in tangible units of production and consumption
378
906000
3000
ในรูปของหน่วยผลผลิตและการบริโภคที่จับต้องมองเห็นได้
15:24
as if each of those tangible units
379
909000
2000
ราวกับว่าหน่วยวัดเหล่านั้น
15:26
is exactly the same.
380
911000
2000
มันเหมือนกันเลย
15:28
They aren't the same.
381
913000
2000
แต่มันไม่เหมือนนะครับ
15:30
In fact, as leaders, what we need to learn
382
915000
2000
ที่จริง ในฐานะผู้นำ สิ่งที่เราต้องเรียนรู้
15:32
is that we can influence
383
917000
2000
ก็คือ เราสามารถส่งอิทธิพลต่อ
15:34
the quality of that unit of production
384
919000
3000
คุณภาพของหน่วยผลผลิตนั้นได้
15:37
by creating the conditions
385
922000
2000
โดยการสร้างสภาพแวดล้อมในการทำงาน
15:39
for our employees to live their calling.
386
924000
2000
ที่เอื้อให้พนักงานของเราได้ใช้ชีวิตเพื่อทำสิ่งที่เขามุ่งมั่น
15:41
In Vivian's case,
387
926000
2000
และที่จริง ในกรณีของวิเวียน
15:43
her unit of production
388
928000
2000
หน่วยผลผลิตของเธอ
15:45
isn't the tangible hours she works,
389
930000
2000
ไม่ใช่จำนวนชั่วโมงที่เธอทำงาน
15:47
it's the intangible difference she makes
390
932000
2000
แต่เป็นความแตกต่างที่ไม่อาจมองเห็นด้วยตาที่เธอสร้างขึ้น
15:49
during that one hour of work.
391
934000
2000
ภายในหนึ่งชั่วโมงที่เธอทำงาน
15:51
This is Dave Arringdale who's actually
392
936000
2000
นี่คือเดฟ อาร์ริงเดล
15:53
been a longtime guest at Vivian's motel.
393
938000
2000
ซึ่งเป็นแขกประจำเก่าแก่ของโรงแรมที่วิเวียนทำงาน
15:55
He stayed there a hundred times
394
940000
2000
เขาเข้าพักที่นั่นเป็นร้อยครั้งแล้ว
15:57
in the last 20 years,
395
942000
2000
ภายใน 20 ปีที่ผ่านมา
15:59
and he's loyal to the property because of the relationship
396
944000
3000
ที่เขาภักดีเหนียวแน่นกับโรงแรมก็เพราะความสัมพันธ์
16:02
that Vivian and her fellow employees have created with him.
397
947000
3000
ที่วิเวียนและเพื่อนร่วมงานของเธอได้สร้างขึ้นกับเขา
16:05
They've created a habitat of happiness for Dave.
398
950000
3000
พวกเขาได้สร้างบ้านของความสุขให้กับเดฟ
16:08
He tells me that he can always count
399
953000
3000
เขาบอกผมว่า เขาสามารถไว้วางใจ
16:11
on Vivian and the staff there
400
956000
2000
ในตัววิเวียนและพนักงานที่นั่นได้
16:13
to make him feel at home.
401
958000
3000
ว่าจะทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
16:16
Why is it that
402
961000
2000
แล้วทำไม
16:18
business leaders and investors
403
963000
2000
ผู้นำทางธุรกิจและนักลงทุน
16:20
quite often don't see the connection
404
965000
3000
จึงไม่ค่อยเห็นความเชื่อมโยง
16:23
between creating the intangible
405
968000
2000
ระหว่างการสร้างสิ่งที่ไม่อาจจับต้องมองเห็นได้ด้วยตา
16:25
of employee happiness
406
970000
2000
อย่างความสุขของพนักงาน
16:27
with creating the tangible
407
972000
2000
กับการสร้างผลประโยชน์ที่จับต้องได้
16:29
of financial profits in their business?
408
974000
3000
อย่างกำไรในธุรกิจของเขา
16:32
We don't have to choose between
409
977000
2000
เราไม่จำเป็นต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
16:34
inspired employees and sizable profits,
410
979000
3000
ระหว่างการสร้างแรงบันดาลใจให้พนักงานกับกำไรก้อนใหญ่
16:37
we can have both.
411
982000
2000
เราสามารถมีได้ทั้งสองอย่าง
16:39
In fact, inspired employees quite often
412
984000
2000
และที่จริง พนักงานที่มีแรงบันดาลใจ
16:41
help make sizable profits, right?
413
986000
3000
ก็มักจะช่วยทำกำไรก้อนใหญ่ให้เราด้วย ใช่ไหมครับ
16:44
So what the world needs now,
414
989000
2000
ดังนั้น สิ่งที่โลกเราต้องการในขณะนี้
16:46
in my opinion,
415
991000
2000
ตามความเห็นของผม
16:48
is business leaders and political leaders
416
993000
3000
ก็คือผู้นำทางธุรกิจและผู้นำทางการเมือง
16:51
who know what to count.
417
996000
2000
ที่รู้ว่าควรจะนับอะไร
16:53
We count numbers.
418
998000
2000
เรานับตัวเลข
16:55
We count on people.
419
1000000
3000
เราไว้วางใจคนอื่น
16:58
What really counts is when we actually use our numbers
420
1003000
3000
สิ่งที่มีคุณค่าอย่างแท้จริงก็คือเมื่อเราใช้ตัวเลขที่เรามี
17:01
to truly take into account our people.
421
1006000
3000
เพื่อทำความเข้าใจและเอาใจใส่คนของเราอย่างแท้จริง
17:04
I learned that from a maid in a motel
422
1009000
3000
ผมเรียนรู้สิ่งนี้จากพนักงานทำความสะอาดในโรงแรมเล็กๆ
17:07
and a king of a country.
423
1012000
2000
และพระมหากษัตริย์ของประเทศเล็กๆ แห่งหนึ่ง
17:09
What can you
424
1014000
2000
แล้วคุณล่ะครับ
17:11
start counting today?
425
1016000
2000
วันนี้คุณจะเริ่มนับอะไร
17:13
What one thing can you start counting today
426
1018000
3000
แล้ววันนี้ถ้าจะเริ่มนับอะไรสักอย่างหนึ่ง คุณจะนับอะไร
17:16
that actually would be meaningful in your life,
427
1021000
2000
ที่จะมีความหมายอย่างแท้จริงในชีวิตของคุณ
17:18
whether it's your work life or your business life?
428
1023000
3000
ไม่ว่าจะเป็นชีวิตการทำงานหรือธุรกิจของคุณ
17:21
Thank you very much.
429
1026000
2000
ขอบคุณมากครับ
17:23
(Applause)
430
1028000
8000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Chip Conley - CEO, authorChip Conley creates joyful hotels, where he hopes his employees, customers and investors alike can realize their full potential. His books share that philosophy with the wider world.
Why you should listen
In 1987, at the age of 26 and seeking a little "joy of life," Chip Conley founded Joie de Vivre Hospitality by transforming a small motel in San Francisco’s seedy Tenderloin district into the now-legendary Phoenix. Today, Joie de Vivre operates nearly 40 unique hotels across California, each built on an innovative design formula that inspires guests to experience an "identity refreshment" during their visits.
During the dotcom bust in 2001, Conley found himself in the self-help section of the bookstore, where he became reacquainted with one of the most famous theories of human behavior -- Maslow’s hierarchy of needs, which separates human desires into five ascending levels, from base needs such as eating to the highest goal of self-actualization, characterized by the full realization and achievement of one’s potential. Influenced by Maslow's pyramid, Conley revamped his business model to focus on the intangible, higher needs of his company's three main constituencies -- employees, customers and investors. He credits this shift for helping Joie de Vivre triple its annual revenues between 2001 and 2008.
Conley has written three books, including his most recent, PEAK: How Great Companies Get Their Mojo from Maslow, and is at work on two new ones, Emotional Equations and PEAK Leadership. He consults widely on transformative enterprises, corporate social responsibility and creative business development. He traveled to Bhutan last year to study its Gross National Happiness index, the country's unique method of measuring success and its citizens' quality of life.
Chip Conley | Speaker | TED.com