Alex Honnold: How I climbed a 3,000-foot vertical cliff -- without ropes
الکس هانولد: چطور از یک صخره عمودی ۹۰۰ متری صعود کردم -- بدون طناب
Alex Honnold is a professional rock climber whose audacious free-solo ascents of America's biggest cliffs have made him one of the world's most recognized climbers. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
30 seconds of the best day of my life.
بهترین روز زندگیم را نشانتان دهم.
in California's Yosemite National Park,
در پارک ملی یوسیمیتی کالیفرنیا،
known as free soloing.
«تک نفره آزاد» معروف است.
of a nearly decade-long dream,
2,500 feet off the ground.
از زمین بالاتر هستم.
dreaming about soloing El Cap
درباره صعود تکنفره از الکپ رویا بافتم
as a walk in the park,
راحت و طبیعی بود،
were doing in Yosemite that day.
در یوسیمیتی داشتند میکردند.
how I was able to feel so comfortable
چطور توانستم آن قدر راحت باشم حرف بزنم
of how I became a climber,
صخره نورد شدنم شروع میکنم،
of my two most significant free solos.
صعودهای تکنفرهام را خواهم گفت.
which is why I'm here.
به خاطر همین امروز اینجا هستم.
the most fulfilling day of my life.
رضایتبخشترین روز زندگی من بوده است.
you'll see my process for managing fear.
فرآیند مدیریت ترس مرا خواهید دید.
when I was around 10 years old,
از حدود ۱۰ سالگی شروع کردم،
has been centered on climbing
of climbing mostly indoors,
and gradually started free soloing.
و کم کم صعود تک نفره آزاد را شروع کردم.
bigger and more challenging walls.
و چالشبرانگیزتر روی آوردم.
many free soloists before me,
صعود آزاد کرده بودند،
inspiration to draw from.
most of their previous solos in Yosemite
در یوسیمیتی را تکرار کرده بودم
breaking into new terrain.
رفتن سراغ زمینهای جدید.
the lords over the east end of the valley.
ارباب انتهای شرقی دره.
for a potential free solo.
برای یک صعود آزاد بالقوه آماده شوم.
and have an adventure.
was not the best strategy.
roped up with a friend two days before
با طناب مسیر را با دوستم طی کردم
that I knew roughly where to go
by myself two days later,
want to go that way.
one of the hardest parts of the climb.
and take the variation,
و راه جایگزین را انتخاب کنم،
هرگز از آن بالا نرفته بودم،
in the dead center of a 2,000-foot face,
یک دیواره ۶۰۰ متری هستید،
pretty much the right way
I was pretty rattled,
خیلی نگران بودم،
bother me too much
climbing was up at the top.
آن بالا نزدیک قله بود.
and as I climbed higher,
و من بالاتر صعود میکردم،
chatting and laughing on the summit.
که روی قله میگفتند و میخندیدند.
the normal trail on the back,
پیاده آمده بودند،
for my descent.
برای پایین رفتن از آن استفاده کنم.
lay a blank slab of granite.
از سنگ خارا قرار داشت.
or edges to hold on to,
up a slightly less than vertical wall.
بالای یک دیوار تقریباً عمودی.
between my climbing shoes
بین کفشهای صخرهنوردیام
between the small smears.
جلو و عقب میکردم.
that I didn't quite trust.
که خیلی از آن مطمئن نبودم.
stepped right up on it,
would stay on if I weighted it.
روی آن بیندازم پایم روی آن بند شود.
which seemed worse.
که بدتر به نظر میرسید.
a foot further out.
پایم را کمی بیرونتر بگذارم.
شروع کردم به ترسیدن.
on the summit just above me.
روی قله میخندیدند.
but I was too afraid to do it.
اما از انجام آن خیلی میترسیدم.
I accepted what I had to do
کاری که باید میکردم را پذیرفتم
of the hardest climbing.
towards the summit.
of climbing gear on you,
صخرهنوردی از شما آویزان است،
flock around you for photos.
و دور شما جمع میشوند تا عکس بگیرند.
shirtless, panting, jacked.
و سرخوش از لبه ظاهر شدم.
هیچ کس یک نظر هم نگاه نکرد.
that was too close to the edge.
که زیادی به لبه نزدیک شده است.
talking on cell phones and having picnics.
حرف میزدند و برای گردش آمده بودند.
and started hiking back down,
و شروع کردم به پایین آمدن از کوه،
That's so hard-core."
خیلی کار سختی است.»
I duly noted my free solo of Half Dome,
به درستی صعود آزاد از هفدوم را نوشتم،
and a comment, "Do better?"
و زیرش نوشتم، «بهتر هم میتوانی؟»
as a big first in climbing.
gotten away with something.
چیزهایی قسر در رفتهام.
I wanted to be a great climber.
میخواستم یک صخرهنورد بزرگ باشم.
off from free soloing,
بعد از آن صعود انفرادی نکردم،
make a habit of relying on luck.
نباید به عادت تبدیل شود.
I wasn't soloing very much,
زیاد صعود انفرادی نمیکردم،
as the obvious crown jewel of solos.
جواهر درخشان صعودهای انفرادی بود.
that I'm going to solo El Cap."
صعود انفرادی از الکپ را انجام میدهم.»
look up at the wall, and think,
به دیواره نگاه میکردم، و فکر میکردم،
I wanted to test myself against El Cap.
که میخواهم خودم را در برابر الکپ بسنجم.
or barely squeak by.
یا به بدبختی موفق شوم.
so intimidating
سه تا پنج روز طول میکشد
of vertical granite.
up a wall of that size
a chalk bag seemed impossible.
و یک بسته گچ ناممکن مینمود.
hand and foot movements,
through sheer repetition.
به خاطر تکرار محض میدانستم.
over the previous decade with a rope.
با طناب از الکپ صعود کرده بودم.
method of rehearsing the moves.
برای تمرین ترجیح میدهم را نشان میدهد.
with over a thousand feet of rope
میخواهم از دیواره فرود کنم
that felt secure and repeatable,
و قابل تکرار بودند را پیدا میکردم،
so deeply ingrained within me
که چنان عمیق در من حک شده است
if I was going the right way
is a largely physical effort.
to hold on and make the movements upward.
که خود را نگهدارید و رو به بالا حرکت کنید.
plays out more in the mind.
نقش عمده را ذهن بازی میکند.
and performing at your best
any mistake could mean death
به معنای مرگ است
but if it is, it is.
اما اگر هست، خب هست.
through visualization,
از طریق تجسم به وجود بیاورم،
the entire experience of soloing the wall.
تمام تجربه صعود انفرادی از دیواره.
remember all the holds,
تا تمام گیرهها را به یاد بیاورم،
was about feeling the texture
بافت هر گیره در دستم بود
که بلند میشود و در جای خود قرار میگیرد.
reaching out and placing my foot just so.
dance thousands of feet up.
چندین متر بالای زمین تصور میکردم.
was called the Boulder Problem.
physical moves on the whole route:
with very small, slippery feet.
و جای پایی بسیار کوچک و لیز.
of a pencil but facing downward
of an adjacent corner,
به سینه گوشه کناری میزدم،
of precision and flexibility,
از دقت و انعطافپذیری بود،
a nightly stretching routine
به مدت یک سال پیش از موعد
make the reach with my leg.
به راحتی پایم را برسانم.
to the emotional component
and it was too scary?
و خیلی ترسناک بود چه؟
while I was safely on the ground,
تمام احتمالات را در نظر میگرفتم،
actually making the moves without a rope,
و خواستم حرکات را بدون طناب انجام دهم،
my perfect moment if I was afraid.
نخواهم توانست لحظه نابم را تجربه کنم.
enough to remove all doubt.
میکردم تا تمام تردید را بزدایم.
visualized how it would feel
تجسم میکردم چه حسی دارد
I was afraid to try?
میترسیدم امتحان کنم چه؟
in such an exposed position?
احساس راحتی نمیکردم چه؟
that I would put in the work and find out.
که تلاش لازم را بکنم و جواب را بفهمم.
with an empty backpack.
با کولهای خالی بالا میرود.
در میانه دیواره صعود کردیم
in the middle of the wall
difficult and potentially dangerous,
و بالقوه خطرناک میکردند،
might knock a rock to the ground
ممکن بود سنگی را زمین بیندازد
loaded them into the pack
داخل کوله گذاشتیم
how ridiculous it feels
just to fill a backpack full of rocks.
تا فقط کولهای را از سنگ پر کنی.
a pack full of rocks around.
but it still had to get done.
ولی باید انجام میشد.
بدون طناب از مسیر صعود کنم
the route without a rope.
toward a potential free solo of El Cap,
روی صعود انفرادی احتمالی از الکپ،
and foothold on the whole route,
در کل مسیر میشناختم،
breakfast of muesli and fruit
موسلی و میوهام را خوردم
of the wall before sunrise.
از خودم مطمئن بودم.
حتی حس بهتری داشتم.
به تخته سنگ لیزی رسیدم
given me so much trouble on Half Dome,
مشکل فراوانی برایم درست کرده بود،
hundreds of feet of wall to either side.
از هر طرف را بررسی کرده بودم.
and how to do it.
و چطور باید آن را انجام دهم.
I just climbed right through.
مستقیم به بالا صعود کردم.
sections passed by with ease.
و طاقتفرسا هم به سادگی گذشتم.
بدون نقص انجام میدادم.
below the Boulder Problem
practiced so many times with the rope on.
تمرین کرده بودم از آن هم صعود کردم.
on the left without hesitation,
به سینهٔ دیوار سمت چپ زدم،
میخواستم را به دست نیاوردم.
the experience that I wanted.
و این تجربهای نبود که میخواستم.
mountain was offering me a victory lap.
دارد به من دور افتخار پیشکش میکند.
swooping around the cliff.
صخره پرواز میکردند لذت میبردم.
و ۵۶ دقیقه صعود شکوهمند
of glorious climbing.
and it felt like mastery.
و به من حس استادی داد.
ABOUT THE SPEAKER
Alex Honnold - Rock climberAlex Honnold is a professional rock climber whose audacious free-solo ascents of America's biggest cliffs have made him one of the world's most recognized climbers.
Why you should listen
A gifted but hard-working athlete, Honnold is known as much for his humble, self-effacing attitude as he is for the dizzyingly tall cliffs he has climbed without a rope to protect him if he falls. Honnold has been profiled by 60 Minutes and the New York Times, featured on the cover of National Geographic, appeared in international television commercials and starred in numerous adventure films, including the Emmy-nominated Alone on the Wall. He is the subject of the documentary feature Free Solo, which was released by National Geographic Documentary Films.
Honnold is the founder of the Honnold Foundation, a nonprofit that promotes solar energy access worldwide. To this day, he maintains his simple "dirtbag-climber" existence, living out of his van, donating a significant portion of his income to the Honnold Foundation and traveling the world in search of the next great vertical adventure.
Alex Honnold | Speaker | TED.com