TEDGlobal 2005
Barry Schwartz: The paradox of choice
แบร์รี่ ชวาร์ตส กับความขัดแย้งของตัวเลือก
Filmed:
Readability: 3.5
14,210,098 views
นักจิตวิทยา แบร์รี่ ชวาร์ตส ได้เล็งเห็นถึงศูนย์กลางความเชื่อของสังคมตะวันตก นั่นก็คือเสรีภาพในตัวเลือก ด้วยการประมาณการของ ชวาร์ตส
Barry Schwartz - Psychologist
Barry Schwartz studies the link between economics and psychology, offering startling insights into modern life. Lately, working with Ken Sharpe, he's studying wisdom. Full bio
Barry Schwartz studies the link between economics and psychology, offering startling insights into modern life. Lately, working with Ken Sharpe, he's studying wisdom. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:25
I'm going to talk to you about some stuff that's in this book of mine
0
0
3000
วันนี้ผมจะพูดถึงเนื้อหาบางส่วนที่ผมเขียนในหนังสือ
00:28
that I hope will resonate with other things you've already heard,
1
3000
3000
ผมหวังว่ามันจะมีหนักแน่นพอกับเรื่องอื่นๆ ที่คุณเคยได้ยินมาแล้ว
00:31
and I'll try to make some connections myself, in case you miss them.
2
6000
4000
และเดี๋ยวผมจะบอกความเชื่อมโยงนั้นๆ เผื่อคุณไม่เข้าใจ
00:35
I want to start with what I call the "official dogma."
3
10000
4000
ผมจะเริ่มด้วยสิ่งที่ผมเรียกว่า "หลักคำสอนของทางการ"
00:39
The official dogma of what?
4
14000
2000
หลักคำสอนของทางการ เกี่ยวกับอะไรล่ะ?
00:41
The official dogma of all western industrial societies.
5
16000
4000
มันคือหลักคำสอนของทางการ ของสังคมอุตสาหกรรมตะวันตกทั้งหมด
00:45
And the official dogma runs like this:
6
20000
2000
และหลักคำสอนของทางการ มีความว่า:
00:47
if we are interested in maximizing the welfare of our citizens,
7
22000
4000
ถ้าหากเราต้องการทำให้เกิดสวัสดิภาพของประชาชนมากที่สุด
00:51
the way to do that is to maximize individual freedom.
8
26000
6000
เราก็ต้องทำให้เกิดเสรีภาพส่วนบุคคลมากที่สุด
00:57
The reason for this is both that freedom is in and of itself good,
9
32000
5000
เหตุผลก็คือ เสรีภาพเป็นสิ่งที่ดี
01:02
valuable, worthwhile, essential to being human.
10
37000
3000
เป็นสิ่งที่มีค่า และจำเป็นต่อมนุษย์
01:05
And because if people have freedom,
11
40000
3000
และเมื่อทุกคนมีเสรีภาพ
01:08
then each of us can act on our own
12
43000
2000
ทุกคนก็จะสามารถทำทุกอย่างได้ตามใจ
01:10
to do the things that will maximize our welfare,
13
45000
2000
สามารถพยายามทำให้เกิดสวัสดิภาพของตนเองให้มากที่สุดได้
01:12
and no one has to decide on our behalf.
14
47000
4000
และไม่มีใครต้องมาตัดสินใจแทนเรา
01:16
The way to maximize freedom is to maximize choice.
15
51000
5000
วิถีทางที่จะทำให้เกิดเสรีภาพมากที่สุดนั้น ก็คือการทำให้มีตัวเลือกมากที่สุด
01:21
The more choice people have, the more freedom they have,
16
56000
3000
ยิ่งตัวเลือกมากเท่าไหร่ คนก็จะมีเสรีภาพมากเท่านั้น
01:24
and the more freedom they have,
17
59000
2000
และเสรีภาพที่มากขึ้น
01:26
the more welfare they have.
18
61000
3000
ก็จะทำให้เกิดสวัสดิภาพมากขึ้น
01:29
This, I think, is so deeply embedded in the water supply
19
64000
5000
ผมคิดว่า สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังมาอย่างดี
01:34
that it wouldn't occur to anyone to question it.
20
69000
3000
และไม่มีใครคิดที่จะเถียงมัน
01:37
And it's also deeply embedded in our lives.
21
72000
5000
และมันก็ถูกฝังลึกลงไปในชีวิตของเราด้วย
01:42
I'll give you some examples of what modern progress has made possible for us.
22
77000
6000
ผมจะยกตัวอย่างสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เพราะความเจริญก้าวหน้า
01:48
This is my supermarket. Not such a big one.
23
83000
4000
นี่คือซุปเปอร์มารเก็ตของผม มันอาจจะไม่ใหญ่มากนัก
01:52
I want to say just a word about salad dressing.
24
87000
2000
ผมอยากจะพูดเกี่ยวกับน้ำสลัดคร่าวๆ
01:54
175 salad dressings in my supermarket,
25
89000
3000
ในซุปเปอร์มารเก็ตของผมมีน้ำสลัด 175 ชนิด
01:57
if you don't count the 10 extra-virgin olive oils
26
92000
3000
ซึ่งยังไม่รวมน้ำมันมะกอกอีก 10 ชนิด
02:00
and 12 balsamic vinegars you could buy
27
95000
3000
และน้ำส้มสายชูหมักอีก 12 ชนิดที่สามารถซื้อได้
02:03
to make a very large number of your own salad dressings,
28
98000
3000
ซึ่งทำให้เกิดทางเลือกในการทำสลัดของคุณอย่างมากมาย
02:06
in the off-chance that none of the 175 the store has on offer suit you.
29
101000
5000
ซึ่งมีโอกาสน้อยมากที่ 175 ชนิดของน้ำสลัด จะไม่มีอันไหนเหมาะกับคุณเลย
02:11
So this is what the supermarket is like.
30
106000
2000
ซึ่งนี่คือสิ่งที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็น
02:13
And then you go to the consumer electronics store to set up a stereo system --
31
108000
4000
จากนั้น คุณก็ไปที่ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า เพื่อซื้อระบบเครื่องเสียง
02:17
speakers, CD player, tape player, tuner, amplifier --
32
112000
4000
ลำโพง เครื่องเล่นซีดี เครื่องเล่นเทป วิทยุ เครื่องขยายเสียง
02:21
and in this one single consumer electronics store,
33
116000
4000
และในร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ผมพูดถึง
02:25
there are that many stereo systems.
34
120000
4000
ก็จะมีระบบเครื่องเสียงจำนวนมาก อย่างที่ผมได้พูด
02:29
We can construct six-and-a-half-million different stereo systems
35
124000
5000
เราสามารถประกอบชุดเครื่องเสียงที่ไม่ซ้ำกันได้ถึง 6.5 ล้านแบบ
02:34
out of the components that are on offer in one store.
36
129000
3000
โดยชุดเครื่องเสียงทุกแบบ ประกอบขึ้นจากชิ้นส่วนที่มีในร้านเดียว
02:37
You've got to admit that's a lot of choice.
37
132000
2000
คุณต้องยอมรับเลยว่า นั่นเป็นตัวเลือกที่เยอะมากทีเดียว
02:39
In other domains -- the world of communications.
38
134000
4000
ในอีกมุมหนึ่ง ในโลกของการสื่อสาร
02:43
There was a time, when I was a boy,
39
138000
2000
แต่ก่อน สมัยที่ผมยังเป็นเด็กอยู่
02:45
when you could get any kind of telephone service you wanted,
40
140000
3000
ตอนที่คุณสามารถมีบริการโทรศัพท์ได้ทุกชนิดที่คุณต้องการ
02:48
as long as it came from Ma Bell.
41
143000
2000
ก็ต่อเมื่อมันมาจากบริษัทมาเบล
02:50
You rented your phone. You didn't buy it.
42
145000
2000
คุณเช่าโทรศัพท์ คุณจะไม่ได้ซื้อมัน
02:52
One consequence of that, by the way, is that the phone never broke.
43
147000
3000
ผลที่ได้รับก็คือ โทรศัพท์ก็จะไม่มีวันเสีย หากคุณเช่ามัน
02:55
And those days are gone.
44
150000
3000
และสมัยนั้นก็ได้ผ่านไปแล้ว
02:58
We now have an almost unlimited variety of phones,
45
153000
3000
เดี๋ยวนี้เรามีโทรศัพท์ที่หลากหลายมากๆ
03:01
especially in the world of cell phones.
46
156000
2000
โดยเฉพาะในโลกของโทรศัพท์มือถือ
03:03
These are cell phones of the future.
47
158000
3000
สิ่งเหล่านี้คือโทรศัพท์มือถือของอนาคต
03:06
My favorite is the middle one --
48
161000
2000
ผมชอบตัวตรงกลางมากที่สุด
03:08
the MP3 player, nose hair trimmer, and creme brulee torch.
49
163000
4000
เป็น เครื่องเล่น MP3 เครื่องเล็มขนจมูก และหัวพ่นไฟ
03:12
And if by some chance you haven't seen that in your store yet,
50
167000
6000
และถ้าหากคุณยังไม่เห็นมันขายอยู่ตามท้องตลอดนั้น
03:18
you can rest assured that one day soon you will.
51
173000
2000
คุณมั่นใจได้ว่า อีกหน่อยคุณก็จะเห็นมัน
03:20
And what this does is
52
175000
2000
และที่สิ่งเหล่านี้ทำก็คือ
03:22
it leads people to walk into their stores asking this question.
53
177000
4000
มันทำให้คนเดินเข้าไปในร้านเพื่อถามถึงสิ่งนี้
03:26
And do you know what the answer to this question now is?
54
181000
2000
และคุณรู้คำตอบสำหรับตอนนี้หรือไม่?
03:28
The answer is "No."
55
183000
2000
คำตอบก็คือ "ไม่มี"
03:30
It is not possible to buy a cell phone that doesn't do too much.
56
185000
4000
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อโทรศัพท์มือถือ ที่มีความสามารถพอดีๆ
03:34
So, in other aspects of life that are much more significant than buying things,
57
189000
5000
ในแง่มุมอื่นของชีวิตที่มีความสำคัญกว่าการซื้อของ
03:39
the same explosion of choice is true.
58
194000
4000
ปัญหาของตัวเลือกที่มากเกิน ก็เกิดขึ้นเช่นกัน
03:43
Health care -- it is no longer the case in the United States
59
198000
4000
ในแง่การดูแลสุขภาพ -- มันเป็นไปไม่ได้แล้วในสหรัฐอเมริกา
03:47
that you go to the doctor, and the doctor tells you what to do.
60
202000
3000
ที่คุณไปหาหมอ แล้วหมอบอกสิ่งที่คุณต้องทำ
03:50
Instead, you go to the doctor,
61
205000
2000
ในทางกลับกัน คุณไปหาหมอ
03:52
and the doctor tells you, "Well, we could do A, or we could do B.
62
207000
3000
และหมอก็จะบอกคุณว่า เราสามารถรักษาแบบ ก. ได้ หรือรักษาแบบ ข. ได้
03:55
A has these benefits, and these risks.
63
210000
3000
ก. มีข้อดีตามนี้ มีข้อเสียตามนี้
03:58
B has these benefits, and these risks. What do you want to do?"
64
213000
4000
ข. มีข้อดีตามนี้ มีข้อเสียตามนี้ คุณต้องการรักษาแบบไหน?
04:02
And you say, "Doc, what should I do?"
65
217000
3000
แล้วคุณก็จะพูดว่า "หมอครับ ผมควรทำแบบไหน?"
04:05
And the doc says, "A has these benefits and risks, and B has these benefits and risks.
66
220000
4000
แล้วหมอก็จะพูดว่า ก. มีข้อดีข้อเสียตามนี้ ข. มีข้อดีข้อเสียตามนี้
04:09
What do you want to do?"
67
224000
3000
คุณต้องการรักษาแบบไหน?
04:12
And you say, "If you were me, Doc, what would you do?"
68
227000
3000
แล้วคุณก็จะพูดว่า "แล้วถ้าหมอเป็นผม หมอจะทำแบบไหน?"
04:15
And the doc says, "But I'm not you."
69
230000
4000
แล้วหมอก็จะพูดว่า "แต่ผมไม่ใช่คุณนะ"
04:19
And the result is -- we call it "patient autonomy,"
70
234000
3000
ผลลัพธ์ที่ได้ -- เราเรียกมันว่า "อิสรภาพของคนไข้"
04:22
which makes it sound like a good thing,
71
237000
2000
ซึ่งทำให้มันดูเป็นสิ่งที่ดี
04:24
but what it really is is a shifting of the burden and the responsibility
72
239000
2000
แต่จริงๆ แล้ว มันก็คือการโอนถ่ายภาระ และความรับผิดชอบ
04:26
for decision-making from somebody who knows something --
73
241000
3000
ในการตัดสินใจ จากคนที่รู้ --
04:29
namely, the doctor --
74
244000
1000
นั่นก็คือ คุณหมอ --
04:30
to somebody who knows nothing and is almost certainly sick
75
245000
3000
ไปสู่คนที่ไม่รู้อะไรเลย ที่กำลังป่วย
04:33
and thus not in the best shape to be making decisions --
76
248000
3000
ซึ่งจะเป็นคนที่ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ควรมาตัดสินใจ --
04:36
namely, the patient.
77
251000
2000
นั่นก็คือ คนไข้
04:38
There's enormous marketing of prescription drugs
78
253000
3000
มีการโฆษณายาที่ต้องสั่งโดยแพทย์อย่างมหาศาล
04:41
to people like you and me,
79
256000
1000
โดยโฆษณาให้กับคนอย่างคุณและผม
04:42
which, if you think about it, makes no sense at all,
80
257000
2000
ซึ่ง ถ้ามาลองคิดดูแล้ว มันไม่มีเหตุผลเลย
04:44
since we can't buy them.
81
259000
2000
เพราะเราซื้อมันเองไม่ได้
04:46
Why do they market to us if we can't buy them?
82
261000
2000
แล้วทำไมเขาถึงโฆษณาให้เรา ถ้าเราซื้อมันไม่ได้ล่ะ?
04:48
The answer is that they expect us to call our doctors the next morning
83
263000
4000
คำตอบก็คือ เขาคาดว่า เราจะโทรหาหมอในวันถัดไป
04:52
and ask for our prescriptions to be changed.
84
267000
4000
และบอกให้หมอเปลี่ยนยาที่สั่งให้เขา
04:56
Something as dramatic as our identity
85
271000
4000
และในบางอย่างที่น่าทึ่งเช่นตัวตนของเรา
05:00
has now become a matter of choice,
86
275000
2000
ก็กลายเป็นปัญหาของทางเลือกเช่นกัน
05:02
as this slide is meant to indicate.
87
277000
4000
เหมือนที่สไลด์นี้ต้องการจะบอก
05:06
We don't inherit an identity; we get to invent it.
88
281000
2000
เราไม่ได้สืบต่อเอกลักษณ์ของเรา เราสร้างมันขึ้นมา
05:08
And we get to re-invent ourselves as often as we like.
89
283000
4000
และเราสามารถสร้างตัวเราใหม่กี่ครั้งก็ได้ ตามใจชอบ
05:12
And that means that everyday, when you wake up in the morning,
90
287000
2000
นั่นก็หมายความว่า ทุกเช้าที่คุณตื่นขึ้นมา
05:14
you have to decide what kind of person you want to be.
91
289000
5000
คุณต้องตัดสินใจว่าคุณต้องการเป็นคนแบบไหน
05:19
With respect to marriage and family,
92
294000
3000
ในแง่การแต่งงานและครอบครัว
05:22
there was a time when the default assumption that almost everyone had
93
297000
6000
เคยมีสมัยที่เกือบทุกคนมีความเห็นที่คล้ายกัน
05:28
is that you got married as soon as you could,
94
303000
1000
นั่นก็คือ คุณแต่งงานให้เร็วที่สุด
05:29
and then you started having kids as soon as you could.
95
304000
2000
แล้วคุณก็มีลูกให้ได้เร็วที่สุด
05:31
The only real choice was who,
96
306000
4000
ทางเลือกเดียวที่มีก็คือ กับใคร?
05:35
not when, and not what you did after.
97
310000
3000
ไม่ใช่ที่ไหน หรือทำอะไรต่อ
05:38
Nowadays, everything is very much up for grabs.
98
313000
3000
เดี๋ยวนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว
05:41
I teach wonderfully intelligent students,
99
316000
3000
ผมมีลูกศิษย์คนนึง
05:44
and I assign 20 percent less work than I used to.
100
319000
3000
ผมสั่งงานน้อยลง 20 เปอร์เซ็นต์
05:47
And it's not because they're less smart,
101
322000
3000
ไม่ใช่ว่าเขาโง่กว่าคนอื่นๆ
05:50
and it's not because they're less diligent.
102
325000
2000
หรือเพราะเขาไม่ขยัน
05:52
It's because they are preoccupied, asking themselves,
103
327000
4000
แต่เป็นเพราะเขาต้องหมกมุ่นกับสิ่งอื่นๆ
05:56
"Should I get married or not? Should I get married now?
104
331000
2000
"ฉันควรจะแต่งงานหรือเปล่า? แต่งงานตอนนี้เลยมั้ย?
05:58
Should I get married later? Should I have kids first, or a career first?"
105
333000
4000
หรือฉันควรจะแต่งงานทีหลัง? ฉันควรมีลูกก่อน หรือทำงานก่อนดี?
06:02
All of these are consuming questions.
106
337000
3000
คำถามเหล่านี้เป็นคำถามที่ใช้เวลา
06:05
And they're going to answer these questions,
107
340000
2000
และเขาเหล่านั้นก็จะตอบคำถามเหล่านี้
06:07
whether or not it means not doing all the work I assign
108
342000
2000
ซึ่งหมายความว่า เขาอาจจะไม่มีเวลาทำงานที่ผมสั่งไปเลย
06:09
and not getting a good grade in my courses.
109
344000
3000
และได้เกรดที่ไม่ดีในวิชาของผม
06:12
And indeed they should. These are important questions to answer.
110
347000
5000
และแน่นอนว่าเขาควรจะทำอย่างนั้น เพราะคำถามเหล่านี้สำคัญมาก
06:17
Work -- we are blessed, as Carl was pointing out,
111
352000
3000
งาน -- เราได้รับพร ดังเช่นที่คาร์ลพูดไว้
06:20
with the technology that enables us
112
355000
2000
ด้วยเทคโนโลยีที่ทำให้เรา
06:22
to work every minute of every day from any place on the planet --
113
357000
7000
สามารถทำงานได้ทุกวินาทีของทุกวัน จากที่ไหนก็ได้บนโลก --
06:29
except the Randolph Hotel.
114
364000
2000
ยกเว้นโรงแรมแรนดอล์ฟ (ที่พักของงาน TED)
06:31
(Laughter)
115
366000
5000
(หัวเราะ)
06:36
There is one corner, by the way,
116
371000
2000
แต่มันมีอยู่ปัญหาหนึ่ง
06:38
that I'm not going to tell anybody about, where the WiFi works.
117
373000
5000
ผมจะไม่บอกใคร ว่าที่ไหนมี WiFi ให้ใช้บ้าง
06:43
I'm not telling you about it because I want to use it.
118
378000
2000
ผมจะไม่บอกใคร เพราะผมต้องการใช้มัน
06:45
So what this means, this incredible freedom of choice
119
380000
3000
ซึ่งนั่นก็หมายความว่า เสรีภาพในการเลือก
06:48
we have with respect to work, is that we have to make a decision,
120
383000
3000
ที่เรามีต่องานที่ทำ นั่นก็คือ เราต้องตัดสินใจ
06:51
again and again and again,
121
386000
2000
ตัดสินใจอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
06:53
about whether we should or shouldn't be working.
122
388000
3000
ว่าเราควรจะทำงานหรือไม่
06:56
We can go to watch our kid play soccer,
123
391000
3000
เราสามารถไปดูลูกของเราเล่นฟุตบอล
06:59
and we have our cell phone on one hip,
124
394000
2000
และเรามีโทรศัพท์มือถืออยู่ที่เอวข้างหนึ่ง
07:01
and our Blackberry on our other hip,
125
396000
2000
และ Blackberry อยู่ที่เอวอีกข้าง
07:03
and our laptop, presumably, on our laps.
126
398000
2000
เครื่องโน๊ตบุ๊คอยู่บนตัก
07:05
And even if they're all shut off,
127
400000
3000
และถึงแม้ว่าทั้งสามอย่างจะถูกปิด
07:08
every minute that we're watching our kid mutilate a soccer game,
128
403000
2000
ทุกนาทีที่คุณดูลูกของคุณเล่นฟุตบอล
07:10
we are also asking ourselves,
129
405000
2000
คุณก็จะถามตัวเองว่า
07:12
"Should I answer this cell phone call?
130
407000
3000
"ฉันควรจะรับสายนี้มั้ย?
07:15
Should I respond to this email? Should I draft this letter?"
131
410000
2000
ฉันควรตอบอีเมล์นี้มั้ย? ฉันควรเขียนจดหมายฉบับนี้หรือเปล่า?"
07:17
And even if the answer to the question is "no,"
132
412000
3000
และถึงแม้ว่าคุณจะตอบว่า "ไม่"
07:20
it's certainly going to make the experience of your kid's soccer game
133
415000
3000
มันก็ยังจะทำให้การไปดูลูกเล่นฟุตบอล
07:23
very different than it would've been.
134
418000
3000
ต่างจากที่มันควรจะเป็นอย่างมาก
07:26
So everywhere we look,
135
421000
2000
ลองมองไปรอบๆ ตัว
07:28
big things and small things, material things and lifestyle things,
136
423000
3000
ทั้งสิ่งที่ใหญ่หลวง และเล็กกระจิ๊ด สิ่งของ และไลฟ์สไตล์
07:31
life is a matter of choice.
137
426000
3000
ชีวิต ก็คือการเลือก
07:34
And the world we used to live in looked like this.
138
429000
4000
และโลกที่เราเคยอยู่ ก็แบบเป็นนี้
07:40
That is to say, there were some choices,
139
435000
2000
นั้นก็คือ เรามีทางเลือกบางอย่าง
07:42
but not everything was a matter of choice.
140
437000
2000
แต่ไม่ใช่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับทางเลือก
07:44
And the world we now live in looks like this.
141
439000
3000
และนั่นคือโลกที่เราอยู่ในปัจจุบัน
07:47
And the question is, is this good news, or bad news?
142
442000
6000
คำถามก็คือ แล้วนี่เป็น"สิ่งที่ดี"? หรือเป็น "สิ่งที่ไม่ดี"?
07:53
And the answer is yes.
143
448000
3000
คำตอบก็คือ "ใช่"
07:56
(Laughter)
144
451000
2000
(หัวเราะ)
07:58
We all know what's good about it,
145
453000
2000
เราทุกคนรู้ว่ามันดียังไง
08:00
so I'm going to talk about what's bad about it.
146
455000
3000
เพราะฉะนั้นผมจะบอกในสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับทางเลือก
08:03
All of this choice has two effects,
147
458000
3000
ทางเลือกทั้งหมดมีผลกระทบสองอย่าง
08:06
two negative effects on people.
148
461000
3000
เป็นผลกระทบในแง่ลบทั้งสองอย่าง
08:09
One effect, paradoxically,
149
464000
2000
ผลกระทบแรก ที่ขัดแย้ง
08:11
is that it produces paralysis, rather than liberation.
150
466000
5000
ก็คือมันทำให้เกิดอัมพาต แทนที่จะเป็นการปลดปล่อย
08:16
With so many options to choose from,
151
471000
2000
ด้วยทางเลือกที่มากมายให้เราเลือก
08:18
people find it very difficult to choose at all.
152
473000
4000
ผู้คนรู้สึกได้ว่า การต้องเลือกกลายเป็นสิ่งที่ลำบาก
08:22
I'll give you one very dramatic example of this:
153
477000
3000
ผมจะยกตัวอย่างให้คุณดู
08:25
a study that was done of investments in voluntary retirement plans.
154
480000
6000
มีการศึกษาการลงทุนเพื่อการเลี้ยงชีพ
08:31
A colleague of mine got access to investment records from Vanguard,
155
486000
5000
เพื่อนของผมคนหนึ่งได้รับการอนุญาตให้ดูบันทึกการลงทุนจากแวนการ์ด
08:36
the gigantic mutual fund company
156
491000
2000
ซึ่งเป็นบริษัทกองทุนหลักทรัพย์ที่ใหญ่มากๆ
08:38
of about a million employees and about 2,000 different workplaces.
157
493000
4000
มีพนักงานกว่าครึ่งล้าน และมีสำนักงานกว่า 2,000 แห่ง
08:42
And what she found is that
158
497000
2000
และสิ่งที่เธอพบ ก็คือ
08:44
for every 10 mutual funds the employer offered,
159
499000
3000
ในทุกๆ 10 กองทุนที่บริษัทแนะนำ
08:47
rate of participation went down two percent.
160
502000
5000
การมีส่วนร่วมลดลง 2 เปอร์เซ็นต์
08:52
You offer 50 funds -- 10 percent fewer employees participate
161
507000
4000
คุณมี 50 กองทุน -- พนักงานจะมีส่วนร่วมน้อยลง 10 เปอร์เซ็นต์
08:56
than if you only offer five. Why?
162
511000
4000
ลดลงจากที่คุณมีแค่ 5 กองทุน ทำไมล่ะ?
09:00
Because with 50 funds to choose from,
163
515000
2000
เพราะด้วย 50 กองทุนที่คุณให้เลือก
09:02
it's so damn hard to decide which fund to choose
164
517000
4000
มันยากมากๆที่จะเลือกกองทุนที่ต้องการ
09:06
that you'll just put it off until tomorrow.
165
521000
2000
คุณก็จะปล่อยมันไปถึงวันพรุ่งนี้
09:08
And then tomorrow, and then tomorrow,
166
523000
2000
และพรุ่งนี้ และพรุ่งนี้อีก
09:10
and tomorrow, and tomorrow,
167
525000
2000
และพรุ่งนี้ และพรุ่งนี้
09:12
and of course tomorrow never comes.
168
527000
2000
และแน่นอน พรุ่งนี้ไม่เคยมาถึง
09:14
Understand that not only does this mean
169
529000
2000
การที่เราเข้าใจนั้น ไม่ใช่แค่ว่า
09:16
that people are going to have to eat dog food when they retire
170
531000
2000
คนเราจะต้องกินอาหารหมาเมื่อเกษียณ
09:18
because they don't have enough money put away,
171
533000
2000
เพราะเขาไม่มีเงินมากพอที่จะใช้จ่าย
09:20
it also means that making the decision is so hard
172
535000
3000
แต่ก็หมายความว่า การตัดสินใจเป็นสิ่งที่ลำบาก
09:23
that they pass up significant matching money from the employer.
173
538000
4000
และเขาก็จะปล่อยให้เงินหลุดมือไปเป็นจำนวนมาก
09:27
By not participating, they are passing up as much as 5,000 dollars a year
174
542000
4000
ในการที่ไม่มีส่วนร่วม เขาปล่อยให้กว่า 5,000 ดอลล่าร์หลุดไป
09:31
from the employer, who would happily match their contribution.
175
546000
4000
จากผู้จ้างงาน ที่พร้อมที่จะร่วมลงทุน
09:35
So paralysis is a consequence of having too many choices.
176
550000
4000
ดังนั้น อัมพาตเป็นผลที่เกิดจากการที่มีตัวเลือกมากเกินไป
09:39
And I think it makes the world look like this.
177
554000
2000
และผมคิดว่า นี่คือสิ่งที่ทำให้โลกเราเป็นแบบนี้
09:41
(Laughter)
178
556000
7000
(หัวเราะ)
09:48
You really want to get the decision right if it's for all eternity, right?
179
563000
4000
คุณต้องการตัดสินใจให้ถูกต้อง ถ้าหากมันจะมีผลตลอดไป ใช่มั้ย?
09:52
You don't want to pick the wrong mutual fund, or even the wrong salad dressing.
180
567000
3000
คุณไม่ต้องการที่จะเลือกกองทุนที่ไม่ดี หรือแม้กระทั่งน้ำสลัดที่ไม่เหมาะกับคุณ
09:55
So that's one effect. The second effect is that
181
570000
3000
นั่นคือผลกระทบอย่างแรก ผลกระทบอย่างที่สองก็คือ
09:58
even if we manage to overcome the paralysis and make a choice,
182
573000
5000
ถึงแม้ว่าเราจะสามารถฝ่าฟันกับอัมพาต และตัดสินใจเลือกได้
10:03
we end up less satisfied with the result of the choice
183
578000
4000
คุณก็จะไม่มีความสุขกับการตัดสินใจของคุณ
10:07
than we would be if we had fewer options to choose from.
184
582000
3000
ยิ่งเสียกว่าตอนที่คุณมีทางเลือกเพียงนิดเดียว
10:10
And there are several reasons for this.
185
585000
3000
และมันมีหลายเหตุผลสำหรับสิ่งนี้
10:13
One of them is that with a lot of different salad dressings to choose from,
186
588000
4000
เหตุผลแรกก็คือ ด้วยน้ำสลัดนานาชนิดที่คุณเลือกได้
10:17
if you buy one, and it's not perfect -- and, you know, what salad dressing is? --
187
592000
3000
ถ้าคุณซื้อไป แล้วมันไม่ได้เพอร์เฟค -- แล้วคุณรู้มั้ยว่าน้ำสลัดคืออะไร
10:20
it's easy to imagine that you could have made a different choice
188
595000
3000
มันเป็นไปได้ง่ายมากที่จะนึกถึงทางเลือกอื่นๆ
10:23
that would have been better. And what happens is
189
598000
4000
คิดว่า มันน่าจะดีกว่าแน่นอน และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ
10:27
this imagined alternative induces you to regret the decision you made,
190
602000
5000
การที่คุณนึกถึงทางเลือกอื่น ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีที่ตัดสินใจลงไป
10:32
and this regret subtracts from the satisfaction you get out of the decision you made,
191
607000
4000
และการเสียดายนี้ จะถูกลบออกจากความพึงพอใจที่คุณตัดสินใจลงไป
10:36
even if it was a good decision.
192
611000
3000
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการตัดสินใจที่ดีแล้ว
10:39
The more options there are, the easier it is to regret anything at all
193
614000
3000
เมื่อมีตัวเลือกมากขึ้น ก็จะทำให้ยิ่งเสียดายสิ่งอื่นๆง่ายขึ้น
10:42
that is disappointing about the option that you chose.
194
617000
3000
นั่นก็คือการผิดหวังกับสิ่งที่คุณเลือกไป
10:45
Second, what economists call "opportunity costs."
195
620000
3000
เหตุผลที่สอง คือสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า ค่าเสียโอกาส
10:48
Dan Gilbert made a big point this morning
196
623000
2000
แดน กิลเบิร์ต ได้เน้นแล้วเมื่อเช้า
10:50
of talking about how much the way in which we value things
197
625000
5000
โดยพูดเกี่ยวกับ การที่เราให้ความสำคัญบางสิ่ง
10:55
depends on what we compare them to.
198
630000
2000
ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราเทียบมันด้วย
10:57
Well, when there are lots of alternatives to consider,
199
632000
4000
เมื่อมีทางเลือกหลายทาง
11:01
it is easy to imagine the attractive features
200
636000
3000
เราก็จะจินตนาการถึงสิ่งที่น่าสนใจ
11:04
of alternatives that you reject,
201
639000
3000
เกี่ยวกับสิ่งที่เราทิ้งมันไปได้อย่างง่ายดาย
11:07
that make you less satisfied with the alternative that you've chosen.
202
642000
5000
ทำให้คุณพอใจกับสิ่งที่คุณเลือกน้อยลง
11:12
Here's an example. For those of you who aren't New Yorkers, I apologize.
203
647000
4000
ตัวอย่างหนึ่ง ก่อนอื่นผมต้องขออภัยสำหรับคนที่ไม่ได้มาจากนิวยอร์ค
11:16
(Laughter)
204
651000
1000
(หัวเราะ)
11:17
But here's what you're supposed to be thinking.
205
652000
2000
แต่นี่คือสิ่งที่คุณควรจะคิดอยู่
11:19
Here's this couple on the Hamptons.
206
654000
2000
นี่เป็นคู่สมรสที่แฮมพ์ตอนส์
11:21
Very expensive real estate.
207
656000
2000
อสังหาริมทรัพย์ที่แพงมาก
11:23
Gorgeous beach. Beautiful day. They have it all to themselves.
208
658000
3000
หาดทรายที่สวยงาม วันที่แสนงดงาม เขามีทุกอย่างที่มีได้แล้ว
11:26
What could be better? "Well, damn it,"
209
661000
2000
จะมีอะไรที่ดีกว่านี้อีก "แย่ที่สุด"
11:28
this guy is thinking, "It's August.
210
663000
2000
ผู้ชายคนนี้กำลังคิด "นี่มันเดือนสิงหาคม
11:30
Everybody in my Manhattan neighborhood is away.
211
665000
4000
ทุกคนในละแวกแมนฮัตตันไปเที่ยวกันหมด
11:34
I could be parking right in front of my building."
212
669000
4000
ฉันสามารถจอดรถที่หน้าตึกได้เลย"
11:38
And he spends two weeks nagged by the idea
213
673000
3000
แล้วความคิดนี้ก็รบกวนใจเขาไปตลอดสองอาทิตย์
11:41
that he is missing the opportunity, day after day, to have a great parking space.
214
676000
7000
ว่าเขากำลังเสียโอกาสไปทุกวัน ทุกวัน ที่จะได้มีที่จอดรถที่ดีมาก
11:48
Opportunity costs subtract from the satisfaction we get out of what we choose,
215
683000
4000
ค่าเสียโอกาส ลบด้วยความพอใจจากสิ่งที่เราเลือก
11:52
even when what we choose is terrific.
216
687000
3000
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราเลือกไปจะดีมากๆ
11:55
And the more options there are to consider,
217
690000
2000
และเมื่อมีทางเลือกมากขึ้น
11:57
the more attractive features of these options
218
692000
2000
ก็จะมีสิ่งที่น่าสนใจมากขึ้น
11:59
are going to be reflected by us as opportunity costs.
219
694000
4000
ซึ่งจะถูกรวมเข้าไปในค่าเสียโอกาสอีก
12:03
Here's another example.
220
698000
2000
อีกตัวอย่างหนึ่ง
12:09
Now this cartoon makes a lot of points.
221
704000
2000
การ์ตูนนี้สื่ออะไรหลายๆอย่าง
12:11
It makes points about living in the moment as well,
222
706000
4000
สื่อเกี่ยวกับการใช้ชีวิตปัจจุบัน
12:15
and probably about doing things slowly.
223
710000
2000
และเกี่ยวกับการทำทุกอย่างช้าๆ
12:17
But one point it makes is that whenever you're choosing one thing,
224
712000
3000
และอีกสิ่งที่มันสื่อ ก็คือ เมื่อคุณเลือกที่จะทำสิ่งหนึ่ง
12:20
you're choosing not to do other things.
225
715000
2000
ก็ถือว่าคุณกำลังเลือกที่จะไม่ทำอีกสิ่งหนึ่ง
12:22
And those other things may have lots of attractive features,
226
717000
2000
และสิ่งอื่นๆที่ไม่ได้เลือก อาจจะมีอะไรน่าดึงดูดหลายอย่าง
12:24
and it's going to make what you're doing less attractive.
227
719000
3000
และมันก็จะทำให้สิ่งที่คุณทำอยู่ น่าสนใจน้อยลง
12:27
Third: escalation of expectations.
228
722000
2000
อย่างที่สาม ก็คือความคาดหวังที่สูงขึ้น
12:29
This hit me when I went to replace my jeans.
229
724000
3000
สิ่งนี้เกิดขึ้นตอนที่ผมต้องการซื้อกางเกงยีนส์ตัวใหม่
12:32
I wear jeans almost all the time.
230
727000
2000
ผมใส่ยีนส์เกือบตลอดเวลา
12:34
And there was a time when jeans came in one flavor,
231
729000
3000
และมันเคยมีสมัยที่ยีนส์มีเพียงชนิดเดียว
12:37
and you bought them, and they fit like crap,
232
732000
2000
คุณซื้อมันมา แล้วมันก็ไม่ได้ดีเลย
12:39
and they were incredibly uncomfortable,
233
734000
2000
ใส่แล้วจะอึดอัดที่สุด
12:41
and if you wore them long enough and washed them enough times,
234
736000
2000
และถ้าคุณใส่มันบ่อยๆ ซักมันบ่อยๆ
12:43
they started to feel OK.
235
738000
2000
มันก็จะเริ่มดีขึ้น
12:45
So I went to replace my jeans after years and years of wearing these old ones,
236
740000
3000
จากนั้น ผมก็จะเปลี่ยนยันส์ใหม่หลังจากที่ใส่มันไปเป็นเวลาหลายต่อหลายปี
12:48
and I said, you know, "I want a pair of jeans. Here's my size."
237
743000
3000
ผมจะพูดว่า "ผมอยากได้ยีนส์ตัวนึง นี่คือไซส์ของผม"
12:51
And the shopkeeper said,
238
746000
1000
คนขายก็จะพูดว่า
12:52
"Do you want slim fit, easy fit, relaxed fit?
239
747000
3000
"คุณต้องการแบบรัดรูป แบบสบายๆ หรือแบบหลวมๆ?
12:55
You want button fly or zipper fly? You want stonewashed or acid-washed?
240
750000
3000
คุณต้องการแบบมีซิป หรือติดกระดุม? คุณต้องการแบบที่ผ่านการซักหิน หรือซักกรด?
12:58
Do you want them distressed?
241
753000
2000
คุณต้องการแบบขาดๆ?
13:00
You want boot cut, you want tapered, blah blah blah ..." On and on he went.
242
755000
3000
คุณต้องการขาม้า ขาเรียว บลา บลา บลา" คนขายก็จะถามไปเรื่อยๆ
13:03
My jaw dropped, and after I recovered, I said,
243
758000
3000
ผมอ้าปากค้าง และหลังจากที่ผมรู้สึกตัว ผมพูดว่า
13:06
"I want the kind that used to be the only kind."
244
761000
3000
แบบที่เคยมีอยู่แบบเดียว ผมต้องการแบบนั้นแหละ
13:09
(Laughter)
245
764000
5000
(หัวเราะ)
13:14
He had no idea what that was,
246
769000
2000
เขาไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง
13:16
so I spent an hour trying on all these damn jeans,
247
771000
4000
ผมก็เลยต้องเสียเวลาเป็นชั่วโมง เพื่อเลือกยีนส์บ้าๆ เหล่านั้น
13:20
and I walked out of the store -- truth! -- with the best-fitting jeans I had ever had.
248
775000
5000
และผมก็เดินออกจากร้าน -- ด้วยความจริงใจ -- ยีนส์ที่เหมาะสมที่สุดเท่าที่ผมเคยมี
13:25
I did better. All this choice made it possible for me to do better.
249
780000
4000
ผมทำได้ดีขึ้น เพราะทางเลือกทั้งหมดที่มีทำให้ผมได้สิ่งที่ดีขึ้น
13:29
But I felt worse.
250
784000
4000
แต่มันทำให้ผมรู้สึกแย่ลง
13:33
Why? I wrote a whole book to try to explain this to myself. (Laughter)
251
788000
4000
ทำไมล่ะ? ผมก็เลยเขียนหนังสือเป็นเล่ม เพื่ออธิบายให้ตัวเองฟัง
13:37
The reason I felt worse is that,
252
792000
8000
เหตุผลที่ผมรู้สึกแย่ลงก็คือ
13:45
with all of these options available,
253
800000
3000
ด้วยตัวเลือกทั้งหลายที่มี
13:48
my expectations about how good a pair of jeans should be went up.
254
803000
6000
ความคาดหวังต่อยีนส์ที่ผมซื้อก็มากขึ้น
13:54
I had very low --
255
809000
1000
ผมเคยมีความคาดหวังน้อยมากๆ
13:55
I had no particular expectations when they only came in one flavor.
256
810000
3000
ผมไม่เคยมีความคาดหวังเจาะจง สมัยที่ยังมียีนส์แค่แบบเดียว
13:58
When they came in 100 flavors, damn it,
257
813000
2000
แต่ตอนที่มันมีเป็น 100 ชนิดนี่สิ ให้ตาย
14:00
one of them should've been perfect.
258
815000
2000
มันน่าจะมีซักตัวที่เพอร์เฟคจริงๆ
14:02
And what I got was good, but it wasn't perfect.
259
817000
2000
และสิ่งที่ผมได้มันก็ดี แต่ไม่เพอร์เฟค
14:04
And so I compared what I got to what I expected,
260
819000
3000
ผมก็เลยเปรียบเทียบมันกับสิ่งที่ผมคาดไว้
14:07
and what I got was disappointing in comparison to what I expected.
261
822000
3000
และสิ่งที่ผมได้ ก็เลยกลายเป็นสิ่งที่น่าผิดหวัง เทียบกับที่คาดไว้
14:10
Adding options to people's lives
262
825000
3000
การเพิ่มตัวเลือกให้ผู้คน
14:13
can't help but increase the expectations people have
263
828000
4000
ไม่ได้ช่วย แต่จะทำให้คนคาดหวังมากขึ้น
14:17
about how good those options will be.
264
832000
2000
ว่าการมีตัวเลือกมันดีแค่ไหน
14:19
And what that's going to produce is less satisfaction with results,
265
834000
3000
และสิ่งที่จะเกิดขึ้น ก็คือการพอใจกับผลลัพธ์ที่น้อยลง
14:22
even when they're good results.
266
837000
3000
ถึงแม้ว่ามันจะดีก็ตาม
14:25
Nobody in the world of marketing knows this,
267
840000
3000
ไม่มีใครในโลกการตลาดรู้เรื่องนี้
14:28
because if they did, you wouldn't all know what this was about.
268
843000
6000
เพราะถ้าพวกเขารู้ คุณก็คงไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมพูดมามันเป็นยังไง
14:34
The truth is more like this.
269
849000
3000
ความจริงเหมือนจะเป็นแบบนี้เสียมากกว่า
14:37
(Laughter)
270
852000
3000
(หัวเราะ)
14:40
The reason that everything was better back when everything was worse
271
855000
4000
เหตุผลที่ทุกอย่างมันดีกว่านี้ สมัยที่ทุกอย่างมันแย่กว่านี้
14:44
is that when everything was worse,
272
859000
2000
ก็เพราะ สมัยที่ทุกอย่างมันแย่กว่านี้
14:46
it was actually possible for people to have experiences that were a pleasant surprise.
273
861000
5000
มันทำให้คนสามารถรู้สึกดีมากๆ เมื่อมีเซอร์ไพรส์ที่ดี
14:51
Nowadays, the world we live in -- we affluent, industrialized citizens,
274
866000
4000
เดี๋ยวนี้ ในโลกที่เราใช้ชีวิตอยู่ -- เราประชากรที่ร่ำรวยและเจริญแล้ว
14:55
with perfection the expectation --
275
870000
2000
และความคาดหวังที่เพอร์เฟค --
14:57
the best you can ever hope for is that stuff is as good as you expect it to be.
276
872000
4000
สิ่งที่คุณหวังได้มากที่สุด ก็คือการหวังว่าสิ่งนั้นจะดีอย่างที่คาดไว้
15:01
You will never be pleasantly surprised
277
876000
2000
คุณจะไม่เคยได้เซอร์ไพรส์ที่เจ๋งมากๆ
15:03
because your expectations, my expectations, have gone through the roof.
278
878000
4000
เพราะความคาดหวังของคุณ ความคาดหวังของผม มันไปเกินลิมิตแล้ว
15:07
The secret to happiness -- this is what you all came for --
279
882000
3000
ความลับของการมีความสุข -- สิ่งที่คุณต้องการ --
15:10
the secret to happiness is low expectations.
280
885000
6000
ความลับของการมีความสุข คือการคาดหวังน้อยๆ
15:16
(Laughter)
281
891000
2000
(หัวเราะ)
15:18
(Applause)
282
893000
6000
(ปรบมือ)
15:24
I want to say -- just a little autobiographical moment --
283
899000
4000
ผมต้องการพูด -- เป็นการเล่าประวัติผมเล็กน้อย --
15:28
that I actually am married to a wife,
284
903000
3000
คือผมมีภรรยาแล้ว
15:31
and she's really quite wonderful.
285
906000
2000
และเธอก็เป็นคนที่งดงามใช้ได้เลย
15:33
I couldn't have done better. I didn't settle.
286
908000
3000
นี่คือดีที่สุดของผมแล้ว ผมไม่ได้ปักหลัก
15:36
But settling isn't always such a bad thing.
287
911000
3000
แต่การปักหลักก็ไม่ได้แย่เสมอไป
15:39
Finally, one consequence of buying a bad-fitting pair of jeans
288
914000
5000
สุดท้าย ผลลัพธ์ที่ได้จากการซื้อยีนส์ที่ไม่เหมาะเอาซะเลย
15:44
when there is only one kind to buy
289
919000
3000
สมัยที่มีแค่แบบเดียวให้ซื้อ
15:47
is that when you are dissatisfied, and you ask why,
290
922000
2000
ก็คือเมื่อคุณไม่พอใจ แล้วคุณถามว่าทำไม
15:49
who's responsible, the answer is clear:
291
924000
2000
ใครเป็นคนรับผิดชอบ คำตอบมันแน่นอนอยู่แล้ว
15:51
the world is responsible. What could you do?
292
926000
3000
โลกใบนี้แหละที่ต้องรับผิดชอบ แล้วคุณจะไปทำอะไรได้?
15:54
When there are hundreds of different styles of jeans available,
293
929000
3000
เมื่อมียีนส์เป็นร้อยชนิดให้เลือก
15:57
and you buy one that is disappointing,
294
932000
3000
และคุณซื้อตัวที่ผิดหวัง
16:00
and you ask why, who's responsible?
295
935000
2000
คุณถามว่า ใครจะรับผิดชอบ?
16:02
It is equally clear that the answer to the question is you.
296
937000
5000
คำตอบก็ค่อนข้างแน่นอน ว่านั่นคือคุณ
16:07
You could have done better.
297
942000
2000
คุณสามารถทำได้ดีกว่านี้
16:09
With a hundred different kinds of jeans on display,
298
944000
3000
ด้วยยีนส์เป็นร้อยแบบ
16:12
there is no excuse for failure.
299
947000
2000
มันไม่มีข้ออ้างว่าทำไมคุณถึงพลาด
16:14
And so when people make decisions,
300
949000
2000
ดังนั้น เมื่อคนตัดสินใจเลือก
16:16
and even though the results of the decisions are good,
301
951000
3000
ถึงแม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้จะดี
16:19
they feel disappointed about them;
302
954000
3000
พวกเขาก็จะรู้สึกผิดหวังอยู่ดี
16:22
they blame themselves.
303
957000
2000
เขาก็จะโทษตัวเอง
16:24
Clinical depression has exploded in the industrial world in the last generation.
304
959000
4000
ความหดหู่ระเบิดขึ้นอย่างมากในโลกสมัยใหม่
16:28
I believe a significant -- not the only, but a significant -- contributor
305
963000
4000
ผมเชื่อว่าตัวการสำคัญ
16:32
to this explosion of depression, and also suicide,
306
967000
3000
ของความหดหู่ที่แพร่หลาย และการฆ่าตัวตาย
16:35
is that people have experiences that are disappointing
307
970000
3000
ก็คือการที่คนมีประสบการณ์ที่ผิดหวัง
16:38
because their standards are so high,
308
973000
2000
เพราะมาตรฐานเขาสูงมาก
16:40
and then when they have to explain these experiences to themselves,
309
975000
3000
และเมื่อใดที่เขาต้องอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
16:43
they think they're at fault.
310
978000
2000
เขาก็จะคิดว่า เขาเป็นต้นเหตุ
16:45
And so the net result is that we do better in general, objectively,
311
980000
4000
ดังนั้น ผลลัพธ์คือ โดยรวมแล้วเราได้สิ่งที่ดีขึ้น
16:49
and we feel worse.
312
984000
3000
แต่เรารู้สึกแย่ลงจากความตั้งใจของเรา
16:52
So let me remind you.
313
987000
3000
ผมเลยอยากจะเตือนคุณว่า
16:55
This is the official dogma, the one that we all take to be true,
314
990000
4000
นี่เป็นคำสอนทางการ ที่เราคิดเสมอว่ามันคือความจริง
16:59
and it's all false. It is not true.
315
994000
4000
แต่มันผิดทั้งหมด
17:03
There's no question that some choice is better than none,
316
998000
4000
จริงอยู่ว่าตัวเลือกบางอย่าง เป็นสิ่งที่แย่ที่สุด
17:07
but it doesn't follow from that that more choice is better than some choice.
317
1002000
5000
แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า ตัวเลือกบางอย่างจะดีกว่าอีกอย่างเสมอไป
17:12
There's some magical amount. I don't know what it is.
318
1007000
3000
มันเป็นจำนวนที่น่าทึ่ง แต่ผมไม่รู้ว่ามันคือจำนวนเท่าไหร่
17:15
I'm pretty confident that we have long since passed the point
319
1010000
3000
ผมค่อนข้างมั่นใจว่า เราผ่านจุดนั้นมาแล้ว
17:18
where options improve our welfare.
320
1013000
2000
เวลาที่ตัวเลือกทำให้สวัสดิภาพมากขึ้น
17:20
Now, as a policy matter -- I'm almost done --
321
1015000
3000
ในแง่นโยบาย -- ผมใกล้จะจบแล้วครับ --
17:23
as a policy matter, the thing to think about is this:
322
1018000
4000
ในแง่นโยบาย สิ่งที่ต้องคิดคือ
17:27
what enables all of this choice in industrial societies is material affluence.
323
1022000
7000
สิ่งที่ทำให้เกิดตัวเลือกทั้งหลายนี้ขึ้น ก็คือความมั่งคั่งทางวัตถุ
17:34
There are lots of places in the world,
324
1029000
2000
มีอีกหลายที่บนโลกนี้
17:36
and we have heard about several of them,
325
1031000
2000
และเราก็ได้ยินถึงหลายที่นี้บ่อยๆ
17:38
where their problem is not that they have too much choice.
326
1033000
2000
ที่ซึ่งปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวเลือกมากเกินไป
17:40
Their problem is that they have too little.
327
1035000
3000
แต่ปัญหาคือ เขามีตัวเลือกน้อยเกินไป
17:43
So the stuff I'm talking about is the peculiar problem
328
1038000
3000
ดังนั้น สิ่งที่ผมกำลังพูด เป็นปัญหาที่เฉพาะเจาะจง
17:46
of modern, affluent, Western societies.
329
1041000
3000
สำหรับสังคมยุคใหม่ที่มั่งคั่งแล้ว
17:49
And what is so frustrating and infuriating is this:
330
1044000
4000
และสิ่งที่น่าอึดอัดและน่าโกรธก็คือ
17:53
Steve Levitt talked to you yesterday about how
331
1048000
2000
สตีฟ เลอวิทท์ ได้พูดถึงเมื่อวานเกี่ยวกับ
17:55
these expensive and difficult-to-install child seats don't help. It's a waste of money.
332
1050000
11000
การที่ที่นั่งเด็กในรถยนต์ที่แสนแพงไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เป็นการสิ้นเปลืองเปล่าๆ
18:06
What I'm telling you is that these expensive, complicated choices --
333
1061000
4000
ผมพยายามจะบอกว่า ตัวเลือกที่แพงและซับซ้อน --
18:10
it's not simply that they don't help.
334
1065000
2000
ไม่ใช่แค่ว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรเลย
18:12
They actually hurt.
335
1067000
2000
มันกลับทำให้เราเจ็บอีกต่างหาก
18:14
They actually make us worse off.
336
1069000
3000
มันทำให้เราทุกคนแย่ลง
18:17
If some of what enables people in our societies to make all of the choices we make
337
1072000
5000
ถ้าหากบางสิ่งที่ทำให้เรามีตัวเลือกมากมายในสังคมของเรา
18:22
were shifted to societies in which people have too few options,
338
1077000
5000
ถูกถ่ายโอนไปยังสังคมที่ผู้คนมีตัวเลือกน้อยเกินไป
18:27
not only would those people's lives be improved,
339
1082000
2000
ไม่ใช่แค่ว่าชีวิตคนเหล่านั้นจะดีขึ้น
18:29
but ours would be improved also.
340
1084000
3000
ชีวิตของพวกเราก็จะดีขึ้นเช่นกัน
18:32
This is what economists call a "Pareto-improving move."
341
1087000
3000
นี่คือสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกกันว่า การพัฒนาแบบ Pareto
18:35
Income redistribution will make everyone better off -- not just poor people --
342
1090000
5000
การกระจายรายได้จะทำให้ชีวิตทุกคนดีขึ้น -- ไม่ใช่เฉพาะคนยากจน --
18:40
because of how all this excess choice plagues us.
343
1095000
4000
เพราะปัญหาของการที่ตัวเลือกมากเกินไปกำลังบั่นทอนเรา
18:44
So to conclude. You're supposed to read this cartoon,
344
1099000
4000
เพื่อเป็นการจบเสวนานี้ คุณควรจะอ่านการ์ตูนนี้
18:48
and, being a sophisticated person, say,
345
1103000
2000
และ โดยการเป็นคนที่ซับซ้อน คุณพูดว่า
18:50
"Ah! What does this fish know?
346
1105000
2000
"ปลาตัวนี้จะไปรู้อะไร?
18:52
You know, nothing is possible in this fishbowl."
347
1107000
4000
คุณรู้ว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปได้ในโถปลานี้"
18:56
Impoverished imagination, a myopic view of the world --
348
1111000
2000
จิตนตนาการที่เสื่อมลง การมองโลกในมุมแคบๆ --
18:58
and that's the way I read it at first.
349
1113000
2000
และนั่นเป็นสิ่งที่ผมอ่านในตอนแรก
19:00
The more I thought about it, however,
350
1115000
2000
แต่จากที่ผมได้คิดมากขึ้น
19:02
the more I came to the view that this fish knows something.
351
1117000
4000
ผมก็รู้สึกได้ว่า ปลาตัวนี้รู้อะไรบางอย่าง
19:06
Because the truth of the matter is that
352
1121000
2000
เพราะความจริงก็คือ
19:08
if you shatter the fishbowl so that everything is possible,
353
1123000
5000
ถ้าคุณทำให้โถปลานี้แตกละเอียด เพื่อที่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้
19:13
you don't have freedom. You have paralysis.
354
1128000
3000
คุณไม่ได้มีเสรีภาพ คุณกลายเป็นอัมพาต
19:16
If you shatter this fishbowl so that everything is possible,
355
1131000
3000
ถ้าคุณทำให้โถปลานี้แตกละเอียด เพื่อที่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้
19:19
you decrease satisfaction.
356
1134000
4000
คุณทำให้ความพึงพอใจของคุณน้อยลง
19:23
You increase paralysis, and you decrease satisfaction.
357
1138000
4000
คุณเพิ่มความเป็นอัมพาต และคุณก็ลดความพึงพอใจคุณลง
19:27
Everybody needs a fishbowl.
358
1142000
2000
ทุกคนจำเป็นต้องการโถปลา
19:29
This one is almost certainly too limited --
359
1144000
2000
แน่นอนว่าโถปลานี้คงจำกัดเกินไป
19:31
perhaps even for the fish, certainly for us.
360
1146000
3000
อาจจำกัดเกินสำหรับปลา แต่แน่นอนว่าจำกัดเกินไปสำหรับเรา
19:34
But the absence of some metaphorical fishbowl is a recipe for misery,
361
1149000
4000
แต่การที่เราไม่เปรียบเทียบกับโถปลา ก็คือสูตรสำเร็จสำหรับความทุกข์ทรมาน
19:38
and, I suspect, disaster.
362
1153000
3000
และ ผมว่า สำหรับหายนะ
19:41
Thank you very much.
363
1156000
2000
ขอบคุณมากครับ
19:43
(Applause)
364
1158000
2000
(ปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Barry Schwartz - PsychologistBarry Schwartz studies the link between economics and psychology, offering startling insights into modern life. Lately, working with Ken Sharpe, he's studying wisdom.
Why you should listen
In his 2004 book The Paradox of Choice, Barry Schwartz tackles one of the great mysteries of modern life: Why is it that societies of great abundance — where individuals are offered more freedom and choice (personal, professional, material) than ever before — are now witnessing a near-epidemic of depression? Conventional wisdom tells us that greater choice is for the greater good, but Schwartz argues the opposite: He makes a compelling case that the abundance of choice in today's western world is actually making us miserable.
Infinite choice is paralyzing, Schwartz argues, and exhausting to the human psyche. It leads us to set unreasonably high expectations, question our choices before we even make them and blame our failures entirely on ourselves. His relatable examples, from consumer products (jeans, TVs, salad dressings) to lifestyle choices (where to live, what job to take, who and when to marry), underscore this central point: Too much choice undermines happiness.
Schwartz's previous research has addressed morality, decision-making and the varied inter-relationships between science and society. Before Paradox he published The Costs of Living, which traces the impact of free-market thinking on the explosion of consumerism -- and the effect of the new capitalism on social and cultural institutions that once operated above the market, such as medicine, sports, and the law.
Both books level serious criticism of modern western society, illuminating the under-reported psychological plagues of our time. But they also offer concrete ideas on addressing the problems, from a personal and societal level.
Schwartz is the author of the TED Book, Why We Work.
Barry Schwartz | Speaker | TED.com