TED2009
Kary Mullis: A next-gen cure for killer infections
แครี่ มัลลิส (Kary Mullis): ปฏิวัติวิธีการรักษาโรคติดเชื้อร้ายแรงยุคใหม่
Filmed:
Readability: 3.4
691,090 views
แบคทีเรียที่ดื้อยาอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้แม้จะรักษาในโรงพยาบาลชั้นนำ แต่โรคติดเชื้อร้ายแรงเช่นสแตฟิโลคอคคัสหรือแอนแทรกซ์อาจจะต้องถึงคราวประหลาดใจบ้าง เมื่อแครี่ มัลลิส นักเคมีผู้ได้รับรางวัลโนเบล ซึ่งเคยต้องเห็นเพื่อนตายไปต่อหน้าต่อตาเพราะยาปฏิชีวนะที่ทรงพลังใช้ไม่ได้ผล จะมาเปิดเผยวิธีรักษาแบบใหม่ล่าสุดที่น่าจะให้ความหวังกับเราได้มากเป็นพิเศษ
Kary Mullis - Biochemist
Kary Mullis won the Nobel Prize in Chemistry for developing a way to copy a strand of DNA. (His technique, called PCR, jump-started the 1990s' biorevolution.) He's known for his wide-ranging interests -- and strong opinions. Full bio
Kary Mullis won the Nobel Prize in Chemistry for developing a way to copy a strand of DNA. (His technique, called PCR, jump-started the 1990s' biorevolution.) He's known for his wide-ranging interests -- and strong opinions. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:18
So it was about four years ago, five years ago,
0
0
3000
เหตุเกิดเมื่อราว ๆ สี่ห้าปีก่อน
00:21
I was sitting on a stage in Philadelphia, I think it was,
1
3000
2000
ผมกำลังนั่งอยู่บนเวทีที่ฟิลาเดลเีฟีย คิดว่า...
00:23
with a bag similar to this.
2
5000
3000
พร้อมกับถุงอันหนึ่งคล้าย ๆ ใบนี้
00:26
And I was pulling a molecule out of this bag.
3
8000
3000
ตอนนั้นผมดึงแบบจำลองโมเลกุลอันหนึ่งออกมาจากถุง
00:29
And I was saying, you don't know this molecule really well,
4
11000
3000
แล้วผมก็พูดว่า คุณไม่รู้จักโมเลกุลนี้ดีพอหรอก
00:32
but your body knows it extremely well.
5
14000
3000
แต่ร่างกายของคุณรู้ัจักดีมากเลย
00:35
And I was thinking that your body hated it, at the time,
6
17000
4000
ตอนนั้นผมคิดว่า
ร่างกายของเราต้องเกลียดโมเลกุลชนิดนี้
ร่างกายของเราต้องเกลียดโมเลกุลชนิดนี้
00:39
because we are very immune to this. This is called alpha-gal epitope.
7
21000
3000
เพราะเรามีภูมิคุ้มกันต่อมัน
โมเลกุลนี้มีชื่อว่าอัลฟา-แกล เอพิโทป
โมเลกุลนี้มีชื่อว่าอัลฟา-แกล เอพิโทป
00:42
And the fact that pig heart valves have lots of these on them
8
24000
4000
และความจริงที่ว่า
บนลิ้นหัวใจของหมูมีโมเลกุลชนิดนี้จำนวนมาก
บนลิ้นหัวใจของหมูมีโมเลกุลชนิดนี้จำนวนมาก
00:46
is the reason that you can't transplant a pig heart valve into a person easily.
9
28000
4000
เป็นเหตุผลว่า ทำไมเราถึงไม่สามารถปลูกถ่ายลิ้นหัวใจหมู
มาสู่คนได้โดยง่าย
มาสู่คนได้โดยง่าย
00:50
Actually our body doesn't hate these.
10
32000
2000
แต่ที่จริงร่างกายของเรา
ไม่ได้เกลียดโมเลกุลพวกนี้หรอก
ไม่ได้เกลียดโมเลกุลพวกนี้หรอก
00:52
Our body loves these. It eats them.
11
34000
3000
ร่างกายของเราชอบ แล้วก็กินพวกมันด้วย
00:55
I mean, the cells in our immune system are always hungry.
12
37000
3000
คือว่าเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายมันหิวอยู่เสมอ
00:58
And if an antibody is stuck to one of these things
13
40000
4000
และถ้ามีแอนติบอดีเกาะอยู่ที่โมเลกุลพวกนี้
01:02
on the cell, it means "that's food."
14
44000
3000
บนเซลล์ของเรา มันหมายความว่า "นั่นคืออาหาร"
01:05
Now, I was thinking about that and I said, you know, we've got this
15
47000
2000
ผมก็เลยนึกถึงเรื่องนั้นแล้วก็บอกว่า รู้ไหมว่าเรามี...
01:07
immune response to this ridiculous molecule
16
49000
3000
ภูมิคุ้มกันต่อเจ้าโมเลกุลตัวแสบนี้
01:10
that we don't make, and we see it a lot in other animals and stuff.
17
52000
4000
ที่ร่างกายเราไม่ได้สร้างขึ้น
และเราก็พบในสัตว์อื่น ๆ มากมาย
และเราก็พบในสัตว์อื่น ๆ มากมาย
01:14
But I said we can't get rid of it,
18
56000
3000
แต่เราก็กำจัดมันไม่ได้
01:17
because all the people who tried to transplant heart valves
19
59000
2000
เพราะว่าทุกคนที่ได้ลองพยายามปลูกถ่ายลิ้นหัวใจ
01:19
found out you can't get rid of that immunity.
20
61000
2000
พบว่าเราไม่สามารถกำจัดภูมิคุ้มกันนี้ออกไปได้
01:21
And I said, why don't you use that?
21
63000
2000
ผมก็เลยบอกว่า งั้นทำไมไม่ใช้ประโยชน์มันเสียเลย
01:23
What if I could stick this molecule,
22
65000
3000
สมมติว่าเราสามารถแปะโมเลกุลนี้
01:26
slap it onto a bacteria
23
68000
2000
ลงไปบนตัวแบคทีเรีย
01:28
that was pathogenic to me, that had just invaded my lungs?
24
70000
4000
ที่ก่อโรคในตัวเรา ที่บุกรุกเข้ามาในปอดของเรา
01:32
I mean I could immediately tap into
25
74000
2000
ถ้าสำเร็จ ก็หมายความว่าเราสามารถใช้ประโยชน์
01:34
an immune response that was already there,
26
76000
2000
จากระบบภูมิคุ้มกันที่มีอยู่แล้วในตัวเราได้ทันที
01:36
where it was not going to take five or six days to develop it --
27
78000
3000
ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึงห้า
หรือหกวันเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันใหม่
หรือหกวันเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันใหม่
01:39
it was going to immediately attack whatever this thing was on.
28
81000
3000
ภูมิคุ้มกันจะโจมตีทุกอย่างที่โมเลกุลนี้เกาะอยู่
01:42
It was kind of like the same thing that happens when you,
29
84000
2000
คล้าย ๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นเวลาที่...
01:44
like when you're getting stopped for a traffic ticket in L.A.,
30
86000
4000
คุณถูกตำรวจเรียกเพราะฝ่าไฟแดงในแอลเอ
01:48
and the cop drops a bag of marijuana in the back of your car,
31
90000
3000
แล้วตำรวจแอบเอาถุงกัญชาหย่อนลงหลังรถคุณ
01:51
and then charges you for possession of marijuana.
32
93000
3000
แล้วจับคุณข้อหามีกัญชาในครอบครอง
01:54
It's like this very fast, very efficient way to get people off the street.
33
96000
4000
ซึ่งเป็นวิธีที่เร็วมาก
และได้ผลมากในการจับคนบริสุทธิ์ออกไปจากถนน
และได้ผลมากในการจับคนบริสุทธิ์ออกไปจากถนน
01:58
(Laughter)
34
100000
2000
(เสียงหัวเราะ)
02:00
So you can take a bacteria
35
102000
2000
คุณแค่เอาแบคทีเรีย
02:02
that really doesn't make these things at all,
36
104000
2000
ที่ไม่ได้สร้างโมเลกุลพวกนี้เลย
02:04
and if you could clamp these on it really well
37
106000
2000
แล้วถ้าเอาโมเลกุลนี้แปะลงไปบนหลังของม้ันดี ๆ
02:06
you have it taken off the street.
38
108000
2000
เราก็สามารถกำจัดมันออกไปจากถนนได้แล้ว
02:08
And for certain bacteria
39
110000
2000
และสำหรับแบคทีเรียบางชนิด
02:10
we don't have really efficient ways to do that anymore.
40
112000
2000
เราไม่มีวิธีที่อื่นที่จะกำจัดมันอย่างได้ผลอีกต่อไปแล้ว
02:12
Our antibiotics are running out.
41
114000
2000
เรากำลังจะไม่มียาปฏิชีวนะเหลือให้ใช้แล้ว
02:14
And, I mean, the world apparently is running out too.
42
116000
3000
และโลก... ก็เหลือเวลาอีกน้อยเต็มทีเหมือนกัน
02:17
So probably it doesn't matter 50 years from now --
43
119000
3000
ฉะนั้นอย่าแปลกใจถ้าหากในอีก 50 ปีข้างหน้า
02:20
streptococcus and stuff like that will be rampant --
44
122000
3000
พวกแบคทีเรียอย่างสเตร็ปโตคอคคัสจะแพร่หลายไปทั่ว
02:23
because we won't be here. But if we are --
45
125000
2000
เพราะจะไม่มีมนุษย์เหลืออยู่แล้ว
แต่ถ้าเรายังจะรอดอยู่...
แต่ถ้าเรายังจะรอดอยู่...
02:25
(Laughter)
46
127000
2000
(เสียงหัวเราะ)
02:27
we're going to need something to do with the bacteria.
47
129000
2000
เราจำเป็นต้องมีวิธีการบางอย่าง
ที่จะจัดการกับแบคทีเรีย
ที่จะจัดการกับแบคทีเรีย
02:29
So I started working with this thing,
48
131000
4000
ผมก็เลยเริ่มทำงานเรื่องนี้
02:33
with a bunch of collaborators.
49
135000
2000
กับเพื่อนร่วมงานอีกจำนวนหนึ่ง
02:35
And trying to attach this to things that were
50
137000
3000
และพยายามแปะเจ้าโมเลกุลนี้ลงไป
บนบางสิ่งบางอย่าง (ตัวกลาง)
บนบางสิ่งบางอย่าง (ตัวกลาง)
02:38
themselves attached to certain specific target zones,
51
140000
4000
ที่มักไปเกาะกับเป้าหมายเฉพาะอีกทีหนึ่ง
02:42
bacteria that we don't like.
52
144000
2000
อย่างเช่นแบคทีเรียที่เราไม่ชอบ
02:44
And I feel now like George Bush.
53
146000
4000
และตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนกับจอร์จ บุช
02:48
It's like "mission accomplished."
54
150000
2000
คล้ายกับว่า "ภารกิจสำเร็จแล้ว"
02:50
So I might be doing something dumb, just like he was doing at the time.
55
152000
3000
คือผมอาจจะกำลังทำสิ่งที่โง่ ๆ อยู่ก็ได้
เหมือนกับที่เขาทำตอนนั้น
เหมือนกับที่เขาทำตอนนั้น
02:53
But basically what I was talking about there we've now gotten to work.
56
155000
4000
แต่หลัก ๆ แล้วสิ่งที่ผมพูดถึงตอนนั้น
มาถึงตอนนี้เราทำให้มันใช้งานได้แล้ว
มาถึงตอนนี้เราทำให้มันใช้งานได้แล้ว
02:57
And it's killing bacteria. It's eating them.
57
159000
4000
และมันก็ฆ่าแบคทีเรียได้ มันกินแบคทีเรีย
03:01
This thing can be stuck, like that little green triangle up there,
58
163000
4000
เจ้าโมเลกุลนี้ คือสามเหลี่ยมเล็ก ๆ สีเขียวในรูป
03:05
sort of symbolizing this right now.
59
167000
3000
ตอนนี้ผมขอใช้สัญญลักษณ์เป็นรูปแทนมันไปก่อน
03:08
You can stick this to something called a DNA aptamer.
60
170000
3000
เราสามารถยึดติดโมเลกุลนี้เข้ากับสิ่งที่เรียกว่า
ดีเอ็นเอแอปทาเมอร์
ดีเอ็นเอแอปทาเมอร์
03:11
And that DNA aptamer will attach specifically
61
173000
2000
แล้วเจ้าดีเอ็นเอแอปทาเมอร์นี้ ก็จะมุ่งไปเกาะเข้ากับ...
03:13
to a target that you have selected for it.
62
175000
2000
เป้าหมายที่เราเลือกมาให้มัน
03:15
So you can find a little feature on a bacterium that you don't like,
63
177000
4000
ดังนั้นเราสามารถเลือกลักษณะบางอย่าง
บนตัวของแบคทีเรียที่เราไม่ชอบ
บนตัวของแบคทีเรียที่เราไม่ชอบ
03:19
like Staphylococcus -- I don't like it in particular,
64
181000
3000
เช่นสแตฟฟิโลคอคคัส ผมไม่ชอบมันเป็นพิเศษ
03:22
because it killed a professor friend of mine last year.
65
184000
3000
เพราะมันได้คร่าชีวิตเพื่อนศาสตราจารย์คนหนึ่งของผม
เมื่อปีที่แล้ว
เมื่อปีที่แล้ว
03:25
It doesn't respond to antibiotics. So I don't like it.
66
187000
3000
มันไม่ตอบสนองต่อยาปฏิชีวนะ ผมจึงไม่ชอบมัน
03:28
And I'm making an aptamer that will have this attached to it.
67
190000
3000
และผมกำลังทำแอปตาเมอร์ที่มีโมเลกุึลนี้ติดอยู่
03:31
That will know how to find Staph when it's in your body,
68
193000
3000
ซึ่งจะสามารถค้นหาสตัฟฟิโลคอคคัส
เมื่อมันเข้ามาอยู่ในร่างกาย
เมื่อมันเข้ามาอยู่ในร่างกาย
03:34
and will alert your immune system to go after it.
69
196000
3000
และจะปลุกระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายขึ้น
เพื่อไล่ล่ามัน
เพื่อไล่ล่ามัน
03:37
Here's what happened. See that line on the very top
70
199000
3000
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น เห็นเส้นด้านบนสุดนั้นไหมครับ
03:40
with the little dots?
71
202000
2000
ที่มีจุดเล็ก ๆ เรียงกัน
03:42
That's a bunch of mice that had been poisoned
72
204000
3000
นั่นคือบรรดาหนูทดลองที่ถูกวางยา
03:45
by our scientist friends down in Texas,
73
207000
2000
โดยเพื่อนนักวิทยาศาสตร์ของเราที่เท็กซัส
03:47
at Brooks Air Base, with anthrax.
74
209000
3000
ที่ฐานทัพอากาศบรูคส์ ยาพิษก็คือเชื้อแอนแทรกซ์
03:50
And they had also been treated with a drug that we made
75
212000
3000
และพวกมันก็ไดัรับยาที่เราสร้างขึ้นด้วยเช่นกัน
03:53
that would attack anthrax in particular,
76
215000
3000
เพื่อให้เข้าไปสู้กับเชื้อแอนแทรกซ์โดยเฉพาะ
03:56
and direct your immune system to it.
77
218000
2000
โดยชี้นำระบบภูมิคุ้มกันให้วิ่งเข้าไปหามัน
03:58
You'll notice they all lived, the ones on the top line --
78
220000
2000
คุณจะเห็นว่าพวกมันมีชีวิตรอดทั้งหมด
หมายถึงพวกที่อยู่เส้นบนสุดนะครับ
หมายถึงพวกที่อยู่เส้นบนสุดนะครับ
04:00
that's a 100 percent survival rate.
79
222000
2000
อัตรารอดชีวิตคือร้อยละ 100
04:02
And they actually lived another 14 days,
80
224000
3000
และมันก็รอดชีวิตมาอีก 14 วัน
04:05
or 28 when we finally killed them,
81
227000
2000
หรือ 28 วัน ก่อนที่พวกเราจะฆ่ามันในที่สุด
04:07
and took them apart and figured out what went wrong.
82
229000
3000
และชำแหละออกมาดูเพื่อหาว่า
เหตุใดจึงเป็นอย่างนี้
เหตุใดจึงเป็นอย่างนี้
04:10
Why did they not die?
83
232000
2000
ทำไมพวกมันถึงไม่ตาย
04:12
And they didn't die because they didn't have anthrax anymore.
84
234000
3000
พวกมันไม่ตายก็เพราะมันไม่มีเชื้อแอนแทรกซ์
อยู่ในตัวอีกแล้ว
อยู่ในตัวอีกแล้ว
04:15
So we did it. Okay?
85
237000
2000
เราทำสำเร็จ ใช่ไหม?
04:17
(Applause)
86
239000
2000
(เสียงปรบมือ)
04:19
Mission accomplished!
87
241000
2000
ภารกิจสำเร็จแล้ว!
04:21
(Applause)
88
243000
7000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Kary Mullis - BiochemistKary Mullis won the Nobel Prize in Chemistry for developing a way to copy a strand of DNA. (His technique, called PCR, jump-started the 1990s' biorevolution.) He's known for his wide-ranging interests -- and strong opinions.
Why you should listen
In the early 1980s, Kary Mullis developed the polymerase chain reaction, an elegant way to make copies of a DNA strand using the enzyme polymerase and some basic DNA "building blocks." The process opened the door to more in-depth study of DNA -- like the Human Genome Project. Mullis shared the 1993 Nobel Prize in Chemistry for developing this technique.
As he tells it, after winning the Nobel Prize, his next career move was to learn how to surf. It's typical of Mullis, whose scientific method is to get deeply curious about a topic, work it out from first principles, and then imagine the next giant leap forward. As he puts it in his Nobel autobiography, revised several times since 1993, "I read a lot, and think a lot, and I can talk about almost anything. Being a Nobel laureate is a license to be an expert in lots of things as long as you do your homework."
Most recently, he's been taking a hard look at immunity; a recent patent from his company Altermune describes the redirection of an existing immune response to a new pathogen.
Kary Mullis | Speaker | TED.com