Casey Gerald: The gospel of doubt
کیسی جرالد: آیین شک
Casey Gerald chronicles the current state of the American Dream and explores ways to sustain it for a new generation. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
into a Texas church
در کلیسایی در تگزاس جمع شده بود
draped in worn-down red fabric,
با روکش پارچه ای قرمز که غژغژ می کردند،
and a choir at my back
و گروه کر در پشتم
built into the wall behind them.
که روی دیوار پشت آنها ساخته شده بود.
in the back not paying attention.
که در ردیف پشت توجه نمی کنند.
that Jesus would return
که مسیح بر گردد
for all that I had done,
تازه مسئول اعمالم شدهام،
my house in order very quickly.
هرچه زودتر کارهایم را سر و سامان دهم.
as one might listen for noise,
که کسی بدنبال هیاهو،
hadn't pulled a fast one on me
که نکند که سرم کلاهی برود
that were all the rage at the time.
کتابهای پر از خشم« بازمانده» بود.
in the rapture at midnight,
taking the mark of the beast,
دوری از علامت شیطان،
and the Antichrist himself.
طاعون و مبارزه با خود ضد مسیح بود.
out of the pews and down to the altar
و به سوی محراب صدا کرد
when midnight struck.
تا در هنگام نیمه شب مشغول دعا باشیم.
as I like to call them --
اسمیه که من صداشون میکنم،
has a VIP section.
had been bent under hot suns
زیر آفتابهای داغ
a creaseless noble brown,
قهوه ای اصیلی و بدون چروک سوخته بود،
for what life might become
امید و آرزوهایشان از آنکه زندگی
چگونه می توانست باشد
were the stars of the show for me.
ستارههای نمایش بودند.
for this moment,
صبر کرده بودند،
had longed for the end of the world,
آرزوی پایان جهان داشتند،
waited for the Oprah Winfrey Show
برای نمایش «اپرا وینفری» منتظر میشد
every day at 4 o'clock.
to her hand during this prayer,
در مدت این دعا، دستم در دستش باشد،
to the call of the prayer
to add the dirge.
برای بالا بردن شور اضافه شد.
left in the field.
being separated from the chaff.
any signs of disappointment,
که نشانی از نومیدی نمایان کنند،
as best I could.
که می توانستم تسلیم وسوسه نشدم.
to turn on the television
تا تلویزیون را روشن کنم
announce the new millennium
شروع هزاره جدید را
been strange anyway,
که خیلی عجیب می شد،
even more ridiculous --
I did not stop believing.
من ایمانم را از دست ندادم.
I had were wrong,
اشتباه باشند،
a mountain of certitude,
کوهی از یقین بود،
to its foundation,
prepared for Y2K in a very different way,
کاملا به شکل دیگری آماده شدید،
the same thing that I have done
همان کاری را کرده که من
and my father stayed away
پدرم پیشم نیامد
from Oak Cliff, Texas
«اوک کلیف» تگزاس
all the challenges I had known,
تمام چالش هایی که می شناختم باشد،
and broken bodies I had seen.
و بدن های فرسوده ای که دیده بودم.
one winter break,
دوباره خود را درخانه یافتم،
couldn't save me.
هم نمی توانست نجاتم دهد.
at Lehman Brothers
در« لیمان برادرز» پیدایم شد،
couldn't save me.
نمی تواند نجاتم دهد.
in Washington DC as a young staffer,
کارمند جوان در واشنگتن دی سی پیدایم شد،
call out from Illinois,
ازایالت ایلینویز را شندیده بود،
که به این تغییر نیاز داریم
has come to America."
تغییر به آمریکا آمده.»
began to feel like a cruel joke,
تبدیل به یک شوخی بی رحمانه شد،
the political second coming
of the American Dream,
« آرزوی آمریکایی» زانو زدم،
that I would either believe
که یا ایمان می آورم
to yet another mecca,
simply accept the salvation
که کارهای بیشتری باید انجام شود.
of a crowded party,
یک مهمانی شلوغ شروع شد،
miserable Cambridge winter,
for something real have asked
or how we'd get there,
یا چطور به آنجا می رسیم،
که باید انجامش دهیم.
as Jack Kerouac wrote,
آنطور که «جک کرواک» نوشته،
and disappear somewhere,"
و جایی گم شدن،»
other voices who said
and the proof too thin,
اثباتش بی حاصل،
in the summer of 2013,
در سراسر آمریکا رفتیم،
through the desolation of Detroit,
تا ویرانه های دیترویت،
with men and women
را یافتیم و با آنها کار کردیم
at the West Point of capitalism,
نظامی «وست پوینت»،
called MBAs Across America,
MBA برای آمریکا توسعه پیدا کرد،
on this stage today.
a great hunger in our generation
اشتیاق زیاد نسل ما
countless entrepreneurs
کار آفرینان
و زندگی ها را تغییر می دهند
to which I would not go
of a broken country,
زخم های یک سرزمین شکسته را ببندیم،
in New York City,
of Harvard Business School.
دانشگاه مدیرت کسب و کار هاروارد،
and their good deeds.
و اعمال خیرشان را جشن گرفته بودند.
and assets under management
و سرمایه تحت مدیریت
sitting in an urban farm
مزرعه ای شهری یافتم
tell me of the kids
که برایم از بچه هایی می گفت
all of their belongings in a backpack
را در کوله پشتی حمل می کردند
in a homeless shelter.
از دست ندهند.
with money from his pension,
با حقوق بازنشستگی اش شروع کرده،
himself a salary,
the program struggled for resources.
برنامه در مشکلات دست و پا می زند،
I felt the sting and salt of tears
شوری و گزش اشکی را
had half a trillion dollars,
نیم تریلیون دلار داشتند،
that made me want to cry,
دلیل اینکه می خواستم گریه کنم نبود،
homeless kids,
این کودکان خردسال هم نبود،
because I had finally realized
a kidney transplant.
stood in for all those
داستان همه آنهایی است
themselves up by their bootstraps,
بتوانند روی پای خودشان بزرگ شوند،
that never went to Harlem
به هارلم یا آپالاشیا یا پایین بخش ۹
for all those voices
too unwashed, too unaccommodated.
خیلی بی پناه، به نظر می رسند.
in front of the television,
در جلو تلویزیون،
announce the new millennium
که آغاز هزاره جدید را خبر می دهد
from that altar
از آن محراب آمده ام
the world would end,
پایان دنیاست،
as a necessary act of God
اراده قطعی خدا می دانند
as any time that came before.
که همیشه در گذشته داشته ایم.
in the prophecy of Brené Brown
به گفته های «برنی براون» معتقدیم
of The New Yorker
«نیو یورکر» معتقد باشیم
at the church of TED,
TED عبادت می کنیم،
of charismatic leaders
of the capitalism that is our god,
کاپیتالیسمی که خدایمان است می بینیم،
the human price we pay
که می پردازیم را درک می کنیم
زیر سوال ببریم،
our whole foundation.
تمامی پایه هایمان را بلرزاند.
that we have come to accept,
پذیرا شده ایم،
of disruption or innovation
نوآوری ندارم
to share with you today, in fact.
ایمان آورید ندارم.
that you stop believing,
که ایمانتان را از دست دهید،
که به چیز جدیدی ایمان آورید:
we have are wrong,
اشتباه باشند،
themselves are wrong.
اشتباه باشند.
that it is possible that we,
ممکن است که ما،
that we hold in our hands,
در دستانمان داریم،
that we are putting my organization,
که در حال راه انداختن سازمانی هستیم،
and closed our doors
و درب هایمان را بسته ایم
their power to do this work
توان این کار را می بیند، می دهیم
and our odds are too long
و احتمالات خیلی زیاد
there will be no miracles here.
معجزه ای پیش نخواهد آمد.
ما را در هم شکست،
seem to lead to our demise,
ما را به سمت تباهی میبرد،
no comfort to our wounds,
را التیام نمیدهند،
into the darkness of our lives
بر تاریکی زندگی مان ما افشاند
ABOUT THE SPEAKER
Casey Gerald - AmericanCasey Gerald chronicles the current state of the American Dream and explores ways to sustain it for a new generation.
Why you should listen
Casey Gerald has witnessed every facet of the American Dream -- from his harrowing childhood in Texas, to his tenure at the heights of America's elite institutions, to his journeys through the cities and towns of the American heartland where he has spent his recent years as cofounder and CEO of MBAs Across America. Now his work as a writer, speaker, and business leader centers on the question: will the American dream survive another generation?
Gerald began his career in economic policy and government innovation at the Center for American Progress, and he has worked as a strategist with startup social ventures such as The Future Project as well as companies like The Neiman Marcus Group.
Born and raised in Dallas, Gerald received an MBA from Harvard Business School, where he delivered the 2014 commencement address, and a BA in Political Science from Yale College. He has been featured on MSNBC, in The New York Times, Financial Times, The Guardian, and he has appeared on the cover of Fast Company, which also named him one of the "Most Creative People in Business." He currently serves on the advisory board of NPR's Generation Listen.
Casey Gerald | Speaker | TED.com