Soraya Chemaly: The power of women's anger
ثریا شمالی: قدرت خشم زنان
Double-click the English transcript below to play the video.
to be able to say just those words.
تا بتوانم این کلمات را بگویم.
my anger has been,
حق داشتهام عصبانی بشوم،
that my anger is an exaggeration,
که بفهمم خشم من یک مبالغه است،
و ناخوشایند به نظر برسم.
that anger is an emotion
که خشم برای یک دختر احساسی است
from school one day,
از مدرسه به خانه آمدم،
outside of our kitchen,
از آشپزخانهمان ایستاده بود،
started to throw them like Frisbees...
شروع کرد آنها را مثل فریزبی پرت کردن ...
into thousands of pieces
cheerfully, "How was your day?"
به من گفت، «روزت چطور بود؟»
would look at an incident like this
چطور به واقعهای چنین نگاه میکند
destructive, even frightening.
مخرب و حتی ترسناک است.
who's angry is a girl or a woman.
یک دختر یا یک زن باشد.
neither good nor bad.
insult and harm.
و آسیب اخطار میدهد.
anger is reserved as the moral property
یا مردان انگاشته میشود.
is viewed as a criminal,
به چشم مجرم نگاه میشود،
دارای عصمت مدنی است.
the emotion is gendered.
این حس دچار تفکیک جنسیتی است.
in girls and women,
در دختران و زنان خوار بشمارند،
that penalize it.
که به خاطر آن تنبیه میکنند.
anger from femininity?
means we sever girls and women
یعنی دختران و زنان را
protects us from injustice.
در برابر بیعدالتی حفظ میکند جدا کنیم.
developing emotional competence
remarkably socialize children
هنوز هم داریم کودکان را
و متضاد اجتماعی میکنیم.
rigid norms of masculinity --
و سخت مردانگی را یاد میگیرند
of sadness or fear
مثل غم یا ترس را انکار کنند
as markers of real manhood.
نمادهای مردانگی واقعی در آغوش بکشند.
girls learn to be deferential,
یاد میگیرند مؤدب باشند،
to cross our legs and tame our hair,
روی هم بیندازیم و موهایمان را مرتب کنیم،
and swallow our pride.
و غرورمان را فروببریم.
is that for all of us,
این است که برای همه ما،
in our notions of femininity.
tale to that bifurcation.
شخصی و سیاسی طولانی دارد.
spoiled princesses and hormonal teens,
و نوجوانانی هورمونی،
and shrill, ugly nags.
با نیاز به نگهداری بالا تبدیل میشویم.
طعم دلخواهتان را انتخاب کنید.
when you're mad?
یک لاتینتبار تند داغ میشوید؟
Or a crazy white one?
یا زن سیاهی عصبانی؟ یا یک سفید دیوانه؟
that when we say what's important to us,
که وقتی میگوییم چه برایمان مهم است،
to get angry at us for being angry.
عصبانیتمان از دست ما عصبانی شوند.
or at work or in a political arena,
یا سر کار و یا در صحنه سیاست،
and it confounds femininity.
for doing the same.
ourselves and our own interests.
و از منافعمان دفاع کنیم.
street harasser, predatory employer,
مزاحم خیابانی، کارفرمایی استثمارگر،
و نژادپرست مواجه باشیم،
"Are you kidding me?"
the anger gets all tangled up
and the risk and retaliation.
و خطر و تلافی در هم میتند.
in response to their anger,
از چه بیش از همه میترسند،
identities, it's not just mockery.
این تنها مسخره شدن نیست.
if you put a stake in the ground,
اگر گامی در این جهت بردارید،
not in big, bold and blunt ways,
به روشهای بزرگ، جسورانه و بیپرده،
روزمره زندگی بازتولید میکنیم.
every single morning
ribbons and blocks --
و آجر اسباببازی میساخت
knocked it down gleefully.
با خوشحالی آن را خراب میکرد.
intervened before the fact.
پیش از واقعه مداخله نمیکردند.
platitudes afterwards:
couldn't help himself."
دیگر نتوانست جلو خودش را بگیرد.»
and women learn to do.
زنان و دختران یاد میگیرند انجام دهند.
to do the same thing.
in the classroom, to no effect.
در کلاس تغییر داد، بدون هیچ اثری.
constructed a particular male entitlement.
بستری خاص حامی حقوق مردان ساختیم.
and control the environment,
و محیط را کنترل کند،
and worked around his needs.
و بر اساس نیازهای پسر کار کرد.
by not giving her anger the uptake
که سزاوارش بود را ندادیم.
of a much bigger problem.
از مشکلی بسیار بزرگتر است.
of masculinity --
that come with that performance --
of children and women.
زنان و بچهها ارجحیت میدهیم.
probably, to the people in this room
جای تعجب نیست
sustained ways and with more intensity
که زنان نسبت به مردان
that we're socialized to ruminate,
که ما اجتماعی شدهایم تا نشخوار کنیم،
و دوباره و دوباره به آن فکر کنیم.
socially palatable ways
اجتماعی هم پیدا کنیم
of emotion that we have
that it brings of our precarity.
with white hot rage when we cried,
از چه خشمی لبریز هستیم
changes that indicate anger.
ناشی از خشم را هم از دست میدهیم.
in a whole array of illnesses
در طیف وسیعی از بیماریها دخیل است
as "women's illnesses."
«بیماریهای زنان» معرفی میشوند.
autoimmune disorders, disordered eating,
اختلالات خودایمنی، اختلال در تغذیه،
self harm, depression.
خودآزاری، افسردگی.
our cardiovascular systems.
و سیستم قلبی عروقی ما اثر میگذارد.
that it affects mortality rates,
که بر نرخ مرگومیر هم اثر دارد،
I know being sick and tired.
که میشناسم خسته شده باشند.
it's our role to bring comfort.
که فرآهم کردن راحتی وظیفه ماست.
and buttress the status quo.
محکم حفظ کنیم میتوانیم عصبانی شویم.
میتوانیم عصبانی بشویم،
about the tremendous costs of nurturing.
بچه بزرگ کردن عصبانی باشیم.
patriarchal rules and regulations --
قوانین و مقررات پدرسالارانه --
آنها را سرزنش میکنیم.
because who doesn't love a good catfight?
چون کی از یک گیس و گیسکشی جانانه بدش میآید؟
lower status in an expressive hierarchy
از نژادپرستی و بیگانههراسی حمایت میکند
اجتماعی پایینتری دارند عصبانی باشیم.
of our authority,
with our anger.
with the discomfort they feel
عذرخواهی میگوید نه احساس میکنند خو دهیم.
of competence and not gender.
کفایت به آنها بیندیشیم و نه جنسیت.
and make meaning from it
تحلیل کنند و معنایی از آن بگیرند
writing about women and feelings,
که درباره زنان و احساسات مینویسد،
seriously, as a matter of politics.
یک مسئله سیاسی جدی بگیرند.
of the contempt and disdain and fury
و اهانت و غیظی میشناسیم
of macho-fascism in the world.
در تمام جهان تغذیه میکند.
it's also the antidote.
and we see it every single day
and marginalized people.
و مردم به حاشیه رانده شده میبینیم.
and empathy and love,
that anger as well.
respect women's anger don't respect women.
وقعی نمینهند به زنان احترام نمیگذارند.
it will break bonds or plates.
شکستن قیدها و بشقابها نیست.
how seriously we take ourselves,
ما چقدر خودمان را جدی میگیریم،
to take us seriously as well.
که آنها هم ما را جدی بگیرند.
when they want to.
آن وقت که خواستند لبخند بزنند.
ABOUT THE SPEAKER
Soraya Chemaly - Writer, activistSoraya Chemaly writes and thinks about social justice.
Why you should listen
Soraya Chemaly is an award-winning journalist, essayist and author whose work appears regularly in national and international media. In her writing, she rigorously and irreverently casts a bright, incisive light on what it means to be a woman in world built by men. Her narrative skill, careful research and humor-filled analyses described by the New Yorker as "relentless and revelatory." She brings these skills to bear in a critical examination of the social construction of anger and its effects on women's lives in her first book, Rage Becomes Her: The Power of Women's Anger.
Soraya Chemaly | Speaker | TED.com