Sebastian Junger: Our lonely society makes it hard to come home from war
ซีบาสเตียน จังเกอร์: สังคมที่อ้างว้างทำให้เป็นเรื่องยากที่เราจะกลับคืนสู่บ้านหลังจากสงคราม
The author of "The Perfect Storm" and the director of the documentaries "Restrepo" and "Korengal," Sebastian Junger tells non-fiction stories with grit and emotion. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
that I really had a problem.
เกิดขึ้นกับผมจริง ๆ
and America wasn't at war yet.
ตอนนั้นอเมริกายังไม่ได้ทำสงคราม
จากเหตุการณ์ร้ายแรง หรือ PTSD
about the effect of trauma and war
ความชอกชํ้าและสงคราม
for a couple of months
as they were fighting the Taliban.
ตอนกำลังต่อสู้กับกลุ่มตาลีบัน
had an air force,
they had tanks, they had artillery,
pretty badly a couple of times.
than I had ever been in Afghanistan.
ผมรู้สึกกลัวมากกว่าตอนที่อยู่ในอัฟกานิสถาน
it was going to kill me,
ดูเหมือนกำลังจะมาฆ่าผม
everything was moving too quickly.
เคลื่อนไหวเร็วมากเหลือเกิน
and just waited for it.
และก็แค่ยืนคอยรถไฟอยู่
I ran out of the subway station
ผมจึงวิ่งออกมาจากสถานีรถไฟใต้ดิน
was short-term PTSD:
ที่เรียกว่า PTSD ในช่วงสั้นๆ:
to survive periods of danger,
อยู่รอดมาได้ในช่วงภยันตราย
กับเสียงที่คุณไม่คุ้นเคย
และรู้สึกตัวตื่นขึ้นอย่างเร็ว
predisposed to fight,
เพราะมันจูงใจให้คุณอยากจะต่อสู้
of circulation a little bit.
ออกจากวงจรนั้นไปได้บ้าง
but it's better than getting eaten.
แต่มันก็ดีกว่าถูกกัดกินไป
from that pretty quickly.
ได้รวดเร็วมาก
but they eventually went away.
แต่มันก็จะหายไปได้ในที่สุด
to the war that I'd seen.
ที่ผมได้ไปเห็นมา
now I'm not going crazy anymore.
ตอนนี้ผมจะไม่บ้าอีกต่อไปแล้ว
ซึ่งมีช่วงสั้น ๆ
who are vulnerable to long-term PTSD
อย่างยาวนานได้ง่าย
disorders in their family.
อยู่ในครอบครัวของพวกเขา
long-term PTSD from Vietnam.
ที่จะเป็นโรค PTSD ระยะยาวจากเวียตนาม
as a journalist,
ในฐานะเป็นนักหนังสือพิมพ์
really strange going on.
กำลังเกิดขึ้นอยู่
in the wrong direction.
ในทิศทางที่ผิด
fought as a country,
ในฐานะที่เป็นประเทศ
have gone down.
in the same direction,
have produced, thank God,
และอัฟกานิสถาน ขอบคุณพระเจ้า
of what it was in Vietnam.
ของสงครามในเวียตนาม
three times the disability rates.
is actively engaged in combat,
กำลังพัวพันอย่างแข็งขันกับการสู้รบอยู่
killing people,
seeing their friends get killed.
of our military.
from the government.
จากรัฐบาล
in a very logical way.
ในแบบที่ไม่สมเหตุสมผลอย่างยิ่ง
of 22 vets a day, on average,
ทหารผ่านศึก 22 คนต่อวัน โดยเฉลี่ย
are veterans of the Vietnam War,
เป็นทหารผ่านศึกจากสงครามเวียตนาม
actually might not be related
จริง ๆ แล้วอาจไม่เกี่ยวข้อง
between combat and suicide.
ระหว่างการสู้รบกับการฆ่าตัวตาย
and you're in a lot of combat,
และอยู่ในการสู้รบอย่างหนัก
than if you weren't.
หากคุณไม่ได้ไปอยู่ในสงคราม
to commit suicide later.
น้อยลงไปหน่อย
on the Navajo reservation.
long-distance runners.
เรื่องนาวาโฮนักวิ่งทางไกล
I was researching PTSD,
ขณะที่ผมกำลังค้นคว้าเรื่อง PTSD อยู่
I did when I was young,
ตอนผมยังเป็นหนุ่ม
the Apache, the Comanche --
นาวาโฮ อาปาเช คอมมานชี--
ที่พร้อมจะเข้าทำสงคราม
PTSD like we do.
อย่างเช่นพวกเรา
from fighting the US military
การสู้รบกับทหารสหรัฐ
right back into tribal life.
กลับเข้าสู่ชีวิตของชนเผ่า
to a close, cohesive, tribal society,
ของชนเผ่าที่ใกล้ชิดกันเหนียวแน่น
อย่างเร็วมาก
to an alienating, modern society,
ที่หมางเมินกัน
your entire life.
isn't them, the vets;
ไม่ได้อยู่ที่พวกเขา พวกทหารผ่านศึก
is hard on the human psyche
รุนแรงต่อภาวะจิตใจของมุษย์
แทนที่จะตํ่าลง
ในชีวิตของคุณ
agrarian society.
the highest rates of suicide
อัตราสูงการฆ่าตัวตายสูงสุด
and loneliness and child abuse
ความว้าเหว่เหงาใจและการข่มเหงเด็ก
ของมนุษยชาติ
and violent and corrupt
และทุจริตคอร์รัปชั่น
were urban women in North America.
ที่อยู่ในเขตเมืองในอเมริกาเหนือมากที่สุด
for PTSD compensation.
จากโรค PTSD
really were not traumatized overseas
ไม่มีอาการบอบชํ้าใจตอนอยู่ในต่างประเทศ
they are dangerously alienated
อย่างฉกาจฉกรรจ์
but don't understand why?
แต่ไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร
of sort of tribal closeness
คล้าย ๆ กับความสนิทสนมแน่นแฟ้นในชนเผ่า
sleeping together,
with their lives.
to a society, a modern society,
who weren't even in the military.
แม้กับคนที่ไม่เคยอยู่ในกองทัพ
อยู่กับอาการPTSD
soldiers are traumatized
have to be treated for that.
is actually a kind of alienation.
จริง ๆ คือลักษณะความหมางเมินอย่างหนึ่ง
the wrong word for some of it,
ผิดไปบ้างบางอย่าง
our understanding,
หลังการรบในสงคราม"
for some of these people
สำหรับคนเหล่านี้บางคน
that didn't really happen
ที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ๆ
that really is happening.
ที่กำลังเกิดขึ้นจริง ๆ
dangerous feeling.
มันเป็นความรู้สึกที่อันตรายอย่างที่สุด
can lead to suicide.
นำไปสู่การฆ่าตัวตายได้
of around one percent.
ประมาณหนึ่งเปอร์เซ็นต์
is supposed to serve in the military.
from the front line,
environment to a civilian environment.
สู่สภาวะแวดล้อมพลเรือน
where everyone understands
or is going to be in it.
the situation they're all in.
เคยผ่านมา
in a cage by itself,
almost indefinitely.
เกือบไม่มีที่สิ้นสุด
and put it in a cage with other rats,
เอาขังในกรงรวมกับหนูตัวอื่น ๆ
it's pretty much OK.
went down by 40 percent.
went down after 9/11.
ลดลงมาหลังเหตุการณ์ 9/11
who suffered from PTSD
ซึ่งทนทุกข์ทรมานจากอาการ PTSD
after 9/11 happened.
หลังเหตุการณ์ 9/11
an entire society,
ถ้าคุณทำให้สังคมบอบชํ้าทั่วไปทั้งหมด
and turn on one another.
แล้วก็วิ่งเข้าใส่กัน
feels so good and is so good for us,
เป็นความรู้สึกดียิ่งและดียิ่งสำหรับเรา
with mental health issues.
went down during the bombings.
ลดลงในระหว่างการทิ้งระเบิด
back to -- a unified country.
ประเทศที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
the threat against us.
สิ่งที่คุกคามเรา
ourselves and the world.
to a country that is so bitterly divided
ที่ถูกแบ่งแยกอย่างขมขื่น
are literally accusing each other
กำลังกล่าวหากันและกันอย่างเอาจริงเอาจัง
an enemy of the state,
and the welfare of their own country.
และสวัสดิภาพของประเทศตนเอง
is the biggest it's ever been.
กว้างใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา
and even riots in the streets
บนท้องถนน
that treated itself that way -- in fact,
ที่ทำตัวแบบนั้น-- จริงๆแล้ว
that way -- would never survive.
ก็จะไม่รอดชีวิตไปได้
and are coming back
และกำลังจะกลับมา
with fresh eyes.
ด้วยสายตาที่สดใส
if we can save the vets.
จะช่วยชีวิตทหารผ่านศึกเหล่านี้ได้หรือไม่
is if we can save ourselves.
เราจะช่วยชีวิตของเราเองได้หรือไม่
who fought to protect us.
ที่ได้ไปต่อสู้เพื่อปกป้องเรา
ABOUT THE SPEAKER
Sebastian Junger - Journalist and documentarianThe author of "The Perfect Storm" and the director of the documentaries "Restrepo" and "Korengal," Sebastian Junger tells non-fiction stories with grit and emotion.
Why you should listen
Sebastian Junger thundered onto the media landscape with his non-fiction book, The Perfect Storm. A correspondent for Vanity Fair and ABC News, Junger has covered stories all across the globe, igniting a new interest in non-fiction. One of his main interests: war.
From 2007 to 2008, Junger and photographer Tim Hetherington embedded with the 173rd Airborne Brigade Combat Team in Afghanistan. They spent intensive time with the soldiers at the Restrepo outpost in the Korengal Valley, which saw more combat than any other part of Afghanistan. The experience became Junger's book WAR, and the documentary "Restrepo," which was nominated for the Academy Award for Best Documentary in 2011.
Junger and Hetherington planned to make a second documentary on the topic, "Korengal," meant to help soldiers and civilians alike understand the fear, courage and complexity involved in combat. It's a project that Junger decided to carry on after Hetherington was killed in Libya while covering the civil war there. Junger self-financed and released the film.
Sebastian Junger | Speaker | TED.com