Kelli Jean Drinkwater: Enough with the fear of fat
کلی جین درینک واتر: ترس از چاقی بس است
Kelli Jean Drinkwater is a multi-disciplinary artist and activist recognized for her creative practice and voice in radical body politics. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
about a very powerful little word,
بک کلمه کوچک و بسیار قدرتمند سخنرانی کنم،
متوجه شده باشد،
muttered-behind-my-back kind,
نوشته می شود،
chubby or cuddly.
voluptuous or curvaceous kind.
یا گرد و قلمبه هم نیستم.
از نوع اف-ای-تی با حروف بزرگ.
that fat people are funny."
خنده دار هستن."
"Where does she get her confidence from?"
"اعتماد به نفسش رو از کجا آورده؟"
is almost unthinkable.
تقریباً غیرقابل تصور است.
members of the audience
که علاقمند به مد هستند
فوق العاده به نظر می رسم
so much more slimming."
خیلی لاغرتر بود."
یا به طور ناخودآگاه، تعجب کنید،
that you ate carbs after 7pm last night,
بعد از ٧ عصر کربوهیدرات خوردهاید،
your gym membership.
جداً باید عوض کنید.
at individuals and groups,
یا یک گروه باشد،
be directed at ourselves.
is known as fatphobia.
چاق هراسی نام دارد.
in complex structures
با ساختارهای پیچیده ای
و نژادپرستی عجین شده،
really difficult to see,
حتی قابل مشاهده باشد،
is seen as being a bad person --
به معنی بد بودن تلقی می شود--
bodies and lives.
و زندگی را در دست دارد.
دولت در زمینه سلامت،
که با آن روبرو هستند
we should just lose weight.
فقط باید وزن خود را کم کنیم.
so integral, so ingrained
چنان عجین و یکپارچه شده
we have such contempt for people of size
که چرا افراد درشت جثه را تحقیر می کنیم
we place on how we look
که به ظاهر خود می دهیم
در جامعه ای زندگی کنیم
their basic humanity
to some arbitrary form of acceptable?
to a bunch of little girls in our garage.
به چند دختربچه باله یاد می داد.
than most of the group.
گروه حدود ٣٠ سانتیمتر بیشتر بود.
our first performance,
about wearing a pretty pink tutu.
توتوی صورتی و زیبایی بپوشم.
into their Lycra and tulle creations,
لباسهای رقص خود را می پوشیدند،
was big enough to fit me.
excluded from the performance,
recognize it at the time,
in that glorious fourfour
با آن فورفور باشکوه
a radical fat activist.
به یک فعال تندرو چاقی بود.
that this whole body-love thing
این اعتماد به نفس
a glittering path of self-acceptance
what the mainstream considers normal
چیزی که اکثریت طبیعی میداند
and deprogramming these messages,
و خنثی سازی این پیام ها بوده ام،
abused from passing cars
ماشین های عبوری آزارم داده اند
to walk down the street
and your head held high.
little six-year-old has stayed with me,
با من مانده است،
stand before you today
امروز جلوی شما بایستم
که متأسف نیست،
through the world in this body of mine.
چگونه باید حرکت کنم.
community of people
از افرادی هستم
than passively accepting
انتخاب کرده ایم
and probably always will be big,
و شاید همیشه بزرگ بماند،
in these bodies as they are today.
به همین شکلی که امروز هستند رشد کنیم.
and work with, not against,
و با محدودیت های آشکار ما به جای مقابله،
self-worth and how we feel in our bodies
به ارزش خود و این که چه حسی در بدن خود
to our overall well-being.
that living in these fat bodies
که زندگی در این بدن های چاق
of this complex subject.
این موضوع پیچیده نوشته اند.
who reclaim their bodies and their beauty
that we're all taught to hide.
یادمان داده اند بپوشانیم.
teach yoga or do kickboxing,
یوگا یا بوکس آموزش می دهند،
firmly held up to the status quo.
انگشت میانی را به وضع موجود نشان می دهند.
that radical body politics
که سیاست های افراطی در مورد بدن
to our body-shaming culture.
فرهنگ شرمساری از بدن ماست.
that people shouldn't change their bodies
که افراد نباید بدن خود را تغییر دهند
of the most gorgeous acts of self-love
جلوه های عشق به خود است
a million different things,
روش مختلف داشته باشد،
to body contouring
تا کوچک کردن بدن
and yes, even weight loss.
و بله، حتی کاهش وزن.
بهتر است با آن چه بکنید.
that we fatties aren't supposed to do,
که انتظار انجام آن از ما چاق ها نیست،
and then making art about it.
و یک کار ذوقی کرد.
through most of this work
often prohibitive to bigger bodies,
که اغلب از بدن های بزرگ دریغ می شود،
تا شوی گروهی،
to prominent dance stages.
تا صحنه های معروف رقص.
is not only a powerful artistic statement
نه تنها یک روش هنری قدرتمند
برای شکل گیری جوامع است.
of friends in Sydney.
در سیدنی شروع کردم.
a bunch of defiant fat women
without a care
بی ملاحظه هوا می کنند
that fat bodies are inherently political,
یاد گرفتم بدن های چاق ذاتاً سیاسی هستند،
company Force Majeure,
رقص فورس ماژور،
in collaboration with performers of size
با همکاری اجراکننده های درشت جثه ای
and authentic as we all are.
مانند خودمان داشته باشیم.
as you could imagine.
از باله به دور بود.
by such a prestigious company
توسط چنین شرکت معروفی اجرا شود
on mainstream dance stages before
در صحنه های معروف رقص
for a full-length production?"
a sellout hit of Sydney Festival.
در جشنواره سیدنی به فروش رفت.
in over 27 languages.
به بیش از ٢٧ زبان نوشته شد.
were seen worldwide.
در سرتاسر دنیا دیده شد.
people of all sizes
افراد با جثههای مختلف
has changed their lives,
زندگی آنان را تغییر داده،
shift their relationship
their own bias.
بر ذهنیت خود غلبه کنند.
that pushes people's buttons
مردم را عصبی می کند
that I'm glorifying obesity.
که چاقی را می ستایم.
that centers fat people's bodies and lives
درباره بدن و زندگی افراد چاق است
with valuable stories to tell.
که داستان های ارزشمندی برای گفتن دارند.
که باعث خنده می شود.
the diet industry,
که صنعت رژیم غذایی را تغذیه می کند،
from making peace with our own bodies,
با بدن هایمان باز می دارد،
in the room here is fatphobia.
چاق هراسی است.
آزاد گذاشتن این ترس هستند.
and respect for all of us,
و احترام به یکدیگر
to embrace diversity
به پذیرش کثرت تغییر دهیم
there are to have a body.
که برای داشتن بدن وجود دارد.
ABOUT THE SPEAKER
Kelli Jean Drinkwater - Artist, activistKelli Jean Drinkwater is a multi-disciplinary artist and activist recognized for her creative practice and voice in radical body politics.
Why you should listen
Kelli Jean Drinkwater uses the fat body as a site to investigate the complex relationship we all have with our bodies and how that defines the world we live in.
Recurring themes in Drinkwater's work are notions of taking up space, queering fat embodiment and how this reclamation can transform and reimagine the potential of self and community. Her work is motivated by how these ideas intersect with gender, race, class and ability.
Drinkwater's work has featured in major international galleries, festivals and magazines. Now based in Sydney, Australia, her recent performances in include Force Majeure's "Nothing to Lose" for Sydney Festival, "NightCraft" for the Museum of Contemporary Art, "Tableau Vivant" for Underbelly Arts Festival, and "MonstaGras" at The Red Rattler Theatre.
Drinkwater's film Aquaporko! won the Audience Award for Best Documentary at Mardi Gras Film Festival 2013. Drinkwater is currently in production on a documentary feature that follows the making of the "Nothing to Lose" live show.
Kelli Jean Drinkwater | Speaker | TED.com