TED2008
Jill Bolte Taylor: My stroke of insight
การรู้แจ้งอันยิ่งใหญ่ของ จิล โบลท์ เทย์เลอร์ - ประสบการณ์เส้นเลือดในสมองแตก
Filmed:
Readability: 3.7
26,359,883 views
จิล โบลท์ เทย์เลอร์ได้รับโอกาสทางการวิจัยที่นักวิทยาศาสตร์ด้านสมองที่น้อยคนนักหวังจะประสบ เมื่อเส้นเลือดในสมองของเธอแตกอย่างสาหัส ซึ่งเธอได้มีโอกาสสังเกตการทำงานของสมองของเธอขณะที่มันค่อยๆหยุดทำงานไปทีละส่วน ตั้งแต่การขยับตัว การพูด และแม้แต่ การรับรู้ถึงตนเอง นี่เป็นเรื่องราวอันน่าอัศจรรย์
Jill Bolte Taylor - Neuroanatomist
Brain researcher Jill Bolte Taylor studied her own stroke as it happened -- and has become a powerful voice for brain recovery. Full bio
Brain researcher Jill Bolte Taylor studied her own stroke as it happened -- and has become a powerful voice for brain recovery. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:18
I grew up to study the brain
0
0
3000
ฉันโตขึ้นมากับการเตรียมตัวเพื่อศึกษาการทำงานของสมอง
00:21
because I have a brother who has been diagnosed with a brain disorder:
1
3000
4000
เพราะฉันมีน้องชายที่ถูกวินิจฉัยว่ามีโรคทางสมอง
00:25
schizophrenia. And as a sister
2
7000
2000
ที่มีชื่อว่า โรคจิตเภท (หรือ ความผิดปกติทางความคิด) และในฐานะของพี่สาว
00:27
and later, as a scientist, I wanted to understand, why
3
9000
4000
และในภายหลังในฐานะของนักวิทยศาสตร์ ฉันอยากจะเข้าใจว่าทำไม
00:31
is it that I can take my dreams, I can connect
4
13000
3000
ฉันซึ่งสามารถมีความฝัน สามารถเชื่อมโยงมัน
00:34
them to my reality, and I can make my dreams come true?
5
16000
3000
เข้ากับความเป็นจริง ทำให้ความฝันกลายเป็นจริงขึ้นมาได้
00:37
What is it about my brother's brain and
6
19000
4000
แต่ทำไมสำหรับสมองของน้องชายของฉันและ
00:41
his schizophrenia that he cannot connect his
7
23000
3000
โรคจิตเภทของเขา ทำให้เขาไม่สามารถเชื่อมโยง
00:44
dreams to a common and shared reality, so they
8
26000
4000
ความฝันของเขา เข้ากับความเป็นจริงได้เหมือนกันกับพวกเรา
00:48
instead become delusion?
9
30000
2000
แต่กลับกลายเป็นอาการจิตหลอน
00:51
So I dedicated my career to research into the
10
33000
2000
ดังนั้นฉันจึงอุทิศอาชีพตัวเองให้กับการวิจัยในเรื่องของ
00:53
severe mental illnesses. And I moved from my home state
11
35000
3000
ความผิดปกติทางจิตขั้นรุนแรง และย้ายจากบ้านเกิดที่มลรัฐ
00:56
of Indiana to Boston, where I was working in
12
38000
3000
อินเดียนาไปที่เมืองบอสตัน ที่ซึ่งฉันทำงานใน
00:59
the lab of Dr. Francine Benes, in the Harvard
13
41000
3000
ศูนย์วิจัยภายใต้การดูแลของ ดร.แฟรนซีน เบเนส ที่ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
01:02
Department of Psychiatry. And in the lab, we were asking the question,
14
44000
6000
ในคณะจิตเวชศาสตร์ และในศูนย์วิจัยเรากำลังถามกันว่า
01:08
"What are the biological differences between the brains of individuals
15
50000
5000
"อะไรคือความแตกต่างทางชีวภาพระหว่างสมองของ
01:13
who would be diagnosed as normal control,
16
55000
2000
คนที่ถูกวินิจฉัยว่าปกติดี
01:15
as compared with the brains of individuals diagnosed with
17
57000
3000
เมื่อเทียบกับสมองของผู้ที่ถูกวินิจฉัยว่าเป็น
01:18
schizophrenia, schizoaffective or bipolar disorder?"
18
60000
5000
โรคจิตเภท โรคอารมณ์แปรปรวน หรือ โรคอารมณ์สองขั้ว"
01:23
So we were essentially mapping the microcircuitry
19
65000
3000
ดังนั้นงานของเราจึงเกี่ยวข้องกับการวาดแผนผังการเชื่อมโยงกันระดับจุลภาค
01:26
of the brain: which cells are communicating with
20
68000
3000
ของสมอง ว่าเซลล์ไหนสื่อสารกับ
01:29
which cells, with which chemicals, and then in
21
71000
3000
เซลล์ไหน โดยใช้สารเคมีอะไร และ
01:32
what quantities of those chemicals?
22
74000
3000
ด้วยปริมาณสารเท่าไหร่
01:35
So there was a lot of meaning in my life because I was performing
23
77000
4000
ชีวิตฉันจึงมีความหมายมาก เพราะว่าฉันทำงาน
01:39
this type of research during the day.
24
81000
3000
วิจัยแบบนี้ช่วงกลางวัน
01:42
But then in the evenings and on the weekends,
25
84000
3000
แต่พอตกเย็น และในทุกวันหยุด
01:45
I traveled as an advocate for NAMI, the National Alliance on Mental Illness.
26
87000
5000
ฉันจะออกเดินทางเพื่อทำงานสนับสนุนให้กับ สมาคมเพื่อโรคทางจิตแห่งชาติ
01:50
But on the morning of December 10, 1996, I woke up
27
92000
3000
แต่ช่วงเช้าของวันที่ 10 ธันวาคม 1996 ฉันตื่นขึ้นมา
01:53
to discover that I had a brain disorder of my own.
28
95000
4000
และพบว่าฉันมีความผิดปกติทางสมองของฉันเอง
01:57
A blood vessel exploded in the left half of my brain.
29
99000
4000
เมื่อเส้นเลือดในสมองซีกซ้ายของฉันเส้นหนึ่งแตก
02:01
And in the course of four hours,
30
103000
2000
และภายในระยะเวลาสี่ชั่วโมงต่อมา
02:03
I watched my brain completely deteriorate in its ability to
31
105000
5000
ฉันเฝ้าดูสมองของฉันเสื่อมลงอย่างสิ้นเชิงในเรื่องของความสามารถที่จะ
02:08
process all information. On the morning of the hemorrhage,
32
110000
4000
ประมวลผลข้อมูลทั้งหลายทั้งปวง ในเช้าวันนั้นที่เกิดเส้นเลืิอดในสมองแตก
02:12
I could not walk, talk, read, write or recall any of my life.
33
114000
6000
ฉันเดิน พูด อ่าน เขียน หรือ จำอะไรเกี่ยวกับชีวิตของฉันไม่ได้เลย
02:18
I essentially became an infant in a woman's body.
34
120000
4000
สรุปก็คือว่าฉันได้กลายเป็นทารกในร่างผู้หญิง
02:23
If you've ever seen a human brain,
35
125000
3000
ถ้าคุณเคยเห็นสมองของมนุษย์
02:26
it's obvious that the two hemispheres are completely separate from one another.
36
128000
3000
คุณจะเห็นได้ชัดว่าสมองแต่ละซีกแบ่งแยกจากกันโดยสิ้นเชิง
02:29
And I have brought for you a real human brain.
37
131000
6000
และฉันได้นำสมองจริงๆมาให้คุณดู
02:38
So this is a real human brain.
38
140000
7000
นี่คือสมองมนุษย์จริงๆ
02:46
This is the front of the brain,
39
148000
2000
ตรงนี้คือส่วนด้านหน้าของสมอง
02:48
the back of brain with the spinal cord hanging down,
40
150000
4000
นี่คือส่วนด้านหลังของสมองที่มีไขสันหลังยื่นลงมา
02:52
and this is how it would be positioned inside of my head.
41
154000
4000
และนี่คือตำแหน่งที่สมองจะอยู่ภายในหัวของฉัน
02:56
And when you look at the brain, it's obvious that
42
158000
2000
เวลาคุณดูสมอง จะสังเกตได้ง่ายว่า
02:58
the two cerebral cortices are completely separate from one another.
43
160000
5000
ส่วน เยื่อหุ้มสมองของทั้งสอง แยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง
03:04
For those of you who understand computers,
44
166000
2000
สำหรับท่านที่เข้าใจการทำงานของคอมพิวเตอร์
03:06
our right hemisphere functions like a parallel processor,
45
168000
3000
สมองซีกขวาทำงาน ทำงานทุกขั้นตอนพร้อมๆกัน
03:09
while our left hemisphere functions like a serial processor.
46
171000
4000
ในขณะที่สมองซีกซ้ายทำงานแบบ ทีละขั้นทีละตอน
03:13
The two hemispheres do communicate with one another
47
175000
3000
สมองของแต่ละซีกสื่อสารระหว่างกันเอง
03:16
through the corpus collosum,
48
178000
2000
ผ่านสะพานเชื่อมระหว่างทั้งสองซีกที่เรียกว่า คอร์ปัส คาโลซัม
03:18
which is made up of some 300 million axonal fibers.
49
180000
4000
ซึ่งประกอบไปด้วยแกนประสาทประมาณ 300 ล้านเส้น
03:22
But other than that,
50
184000
2000
แต่นอกจากสะพานเชื่อมส่วนนี้แล้ว
03:24
the two hemispheres are completely separate.
51
186000
4000
สองซีกนี้ก็แยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง
03:28
Because they process information differently,
52
190000
3000
เนื่องจากวิธีการประมวลผลที่แตกต่างกันของแต่ละซีก
03:31
each of our hemispheres think about different things,
53
193000
3000
สมองแต่ละซีกคิดถึงเรื่องที่แตกต่างกัน
03:34
they care about different things, and, dare I say,
54
196000
4000
แต่ละซีกสนใจเรื่องที่แตกต่างกัน และ ฉันมีความเชื่ออย่างแรงว่า
03:38
they have very different personalities.
55
200000
4000
สมองแต่ละซีกมีบุคคลิกที่แตกต่างกันด้วย
03:43
Excuse me. Thank you. It's been a joy. Assistant: It has been.
56
205000
7000
ขอโทษนะคะ ขอบคุณคะ รบกวนด้วยค่ะ (ผู้ช่วย: เช่นกันครับ)
03:51
Our right human hemisphere is all about this present moment.
57
213000
4000
สมองซีกขวาของเราสนใจเกี่ยวกับปัจจุบัน
03:55
It's all about "right here, right now."
58
217000
5000
เกี่ยวกับ ณ ที่นี่ ณ เวลานี้
04:00
Our right hemisphere, it thinks in pictures
59
222000
3000
ซีกขวานั้น ประมวลผลหรือคิดเป็นภาพ
04:03
and it learns kinesthetically through the movement of our bodies.
60
225000
4000
และมันเรียนรู้โดยผ่านการเคลื่อนไหวของร่างกายของเรา
04:07
Information, in the form of energy, streams in simultaneously
61
229000
5000
ข้อมูลต่างๆจะอยู่ในรูปแบบของพลังงาน และ มันจะไหลหลั่งเข้ามาพร้อมๆกัน
04:12
through all of our sensory systems
62
234000
2000
ผ่านระบบการรับรู้ทั้งหมดของตัวเรา
04:14
and then it explodes into this enormous collage
63
236000
3000
และข้อมูลนี้ก็จะระเบิดเป็นภาพอันยิ่งใหญ่ที่ผสมผสานกันไปหมด
04:17
of what this present moment looks like,
64
239000
4000
เพื่อบอกลักษณะของปัจจุบันขณะนั้นๆ
04:21
what this present moment smells like and tastes like,
65
243000
3000
ปัจจุบันนี้มีกลิ่นอะไร มีรสชาติอย่างไร
04:24
what it feels like and what it sounds like.
66
246000
4000
มีสัมผัสอย่างไร และมีเสียงเป็นอย่างไร
04:29
I am an energy-being connected to the energy all around me
67
251000
5000
ฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ประกอบไปด้วยพลังงานที่เชื่อมต่อกับ พลังงานรอบๆตัวฉัน
04:34
through the consciousness of my right hemisphere.
68
256000
3000
ผ่าน การนึกคิด การรับรู้ ของสมองซีกขวา
04:37
We are energy-beings connected to one another
69
259000
4000
เราทั้งหลายล้วนเป็น สิ่งมีชีวิตที่ประกอบไปด้วยพลังงาน ที่เชื่อมต่อถึงกันและกัน
04:41
through the consciousness of our right hemispheres as one human family.
70
263000
6000
ผ่านการนึกคิด การมีสติ ของสมองซีกขวา และหลอมรวมกันเป็น เป็นครอบครัวแห่งมนุษย์หนึ่งเดียว
04:47
And right here,
71
269000
2000
และ ณ ที่นี่
04:49
right now, we are brothers and sisters on this planet,
72
271000
2000
ณ เวลานี้ เราเป็นพี่น้องกันบนโลกโลกนี้
04:51
here to make the world a better place.
73
273000
4000
เรามาเพื่อทำให้โลกเป็นที่ที่ดีขึ้น
04:55
And in this moment we are perfect, we are whole and we are beautiful.
74
277000
6000
และในเวลานี้ เราไร้ที่ติ เราสมบูรณ์ เราสวยงาม
05:02
My left hemisphere -- our left hemisphere -- is a very different place.
75
284000
5000
แต่สมองซีกซ้ายของฉัน สมองซีกซ้ายของเราทุกๆคน เป็นที่ที่ แตกต่างจากสมองซีกขวามากๆ
05:07
Our left hemisphere thinks linearly and methodically.
76
289000
4000
ซีกซ้ายของเรานั้นคิดทีละขั้นทีละตอน มีหลักการ
05:11
Our left hemisphere
77
293000
2000
สมองซีกซ้ายของเรา
05:13
is all about the past and it's all about the future.
78
295000
4000
สนใจแต่เรื่องในอดีต และ เรื่องในอนาคต
05:17
Our left hemisphere is designed to take that
79
299000
3000
ซีกซ้ายของเราถูกออกแบบ
05:20
enormous collage of the present moment and start
80
302000
3000
ให้หยิบภาพผสมผสานอันยิ่งใหญ่อันนั้น ภาพแห่งปัจจุบัน
05:23
picking out details, details and more details about those details.
81
305000
4000
และเริ่มแยกแยะรายละเอียด และ รายละเอียดเกี่ยวกับรายละเอียดต่างๆออกมา
05:27
It then categorizes and
82
309000
2000
และมันก็จะจัดหมวดหมู่
05:29
organizes all that information, associates it
83
311000
4000
และจัดระเบียบข้อมูลทั้งหมดนั้น และ เอามาโยงเข้า
05:33
with everything in the past we've ever learned, and
84
315000
3000
กับทุกๆอย่างในอดีตที่เราเคยเรียนรู้และสั่งสมมา และ
05:36
projects into the future all of our possibilities.
85
318000
3000
ต่อยอดมันออกไปในเป็นอนาคตแห่งความเป็นไปได้ทั้งหมด
05:40
And our left hemisphere thinks in language.
86
322000
4000
และ สมองซีกซ้ายของเราคิดเป็นภาษา
05:44
It's that ongoing brain chatter that connects me and my
87
326000
3000
มันคือเสียงพูดเจ๊าะแจ๊ะเรื่อยๆในสมองของเรา ที่เชื่อมตัวฉันและ
05:47
internal world to my external world.
88
329000
4000
โลกภายในของฉัน เข้ากับโลกภายนอก
05:51
It's that little voice that says to me, "Hey, you gotta remember
89
333000
4000
มันคือเสียงเล็กๆที่บอกเราว่า "นี่ อย่าลืม
05:55
to pick up bananas on your way home.
90
337000
3000
แวะซื้อกล้วยตอนกลับบ้านด้วยนะ
05:58
I need them in the morning."
91
340000
1000
ฉันต้องการมันสำหรับพรุ่งนี้เช้า
05:59
It's that calculating intelligence that reminds me
92
341000
3000
มันคือความเฉลียวฉลาดที่คอยคิดคอยคำนวณและเตือนฉันเมื่อ
06:02
when I have to do my laundry. But perhaps most important,
93
344000
3000
ถึงเวลาที่จะต้องซักผ้า แต่สิ่งที่อาจสำคัญที่สุดที่มันทำคือ
06:05
it's that little voice that says to me,
94
347000
4000
เป็นเสียงที่พูดกับฉันว่า
06:09
"I am. I am." And as soon as my left hemisphere says to me "I am,"
95
351000
6000
ฉันคือตัวฉัน ฉันคือฉัน และทันทีที่สมองซีกซ้ายพูดกับฉันว่า ฉันคือตัวฉัน นั้น
06:15
I become separate.
96
357000
3000
ฉันแยกตัวเองออกจากอย่างอื่น
06:18
I become a single solid individual, separate from the energy flow
97
360000
4000
ฉันกลายเป็น คนหนึ่งคน แยกออกและไม่เป็นส่วนเดียวกับพลังงานที่ไหลไปไหลมา
06:22
around me and separate from you.
98
364000
3000
รอบตัวฉัน และ ฉันแยกออกจากคนอื่น เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ไม่ได้เชื่อมต่อกับคุณ
06:25
And this was the portion of my brain that I lost
99
367000
3000
และนั่นคือส่วนของสมองที่ฉันสูญเสียไป
06:28
on the morning of my stroke.
100
370000
2000
ในช่วงเช้าของวันที่เส้นเลือดในสมองของฉันแตก
06:30
On the morning of the stroke, I woke up to a
101
372000
4000
เช้าของวันที่เกิดเหตุการเส้นเลือดแตก ฉันตื่นขึ้นมาและรู้สึกถึง
06:34
pounding pain behind my left eye. And it was the kind of pain --
102
376000
5000
ความปวดแบบตุบๆหลังตาข้างซ้าย มันเป็นความเจ็บปวดที่รู้สึก
06:39
caustic pain -- that you get when you
103
381000
2000
กัดกร่อน – ความเจ็บปวด
06:41
bite into ice cream. And it just gripped me --
104
383000
4000
เหมือนเวลาคุณกินไอศครีมที่เย็นจัด ความปวดนี้จะมา
06:45
and then it released me. And then it just gripped me --
105
387000
3000
แล้วก็ไป แล้วมันก็มาอีก
06:49
and then it released me. And it was very unusual
106
391000
3000
แล้วมันก็ไป และเนื่องจากปกติแล้ว
06:52
for me to ever experience any kind of pain,
107
394000
3000
ฉันไม่ค่อยเจ็บ หรือเกิดความปวดบ่อยนัก
06:55
so I thought, "OK, I'll just start my normal routine."
108
397000
2000
ฉันก็คิดกับตัวเองว่า ไม่มีปัญหาก็แค่ลุกขึ้นและเริ่มกิจวัตรประจำวันก็แล้วกัน
06:57
So I got up and I jumped onto my cardio glider,
109
399000
3000
ฉันจึงลุกขึ้นและกระโดดขึ้นบนเครื่องออกกำลังกายของฉัน
07:00
which is a full-body, full-exercise machine.
110
402000
3000
ซึ่งเป็นเครื่องออกกำลังกายแบบ ออกกำลังทั่วทุกส่วนของร่างกาย
07:03
And I'm jamming away on this thing, and I'm realizing
111
405000
4000
ฉันก็ลุยอยู่บนเจ้าเครื่องนี่ และฉันก็อยู่ดีๆตระหนักว่า
07:08
that my hands look like primitive claws grasping
112
410000
4000
ทำไมมือฉันมันดูเหมือนจะกลายเป็นก้ามของสัตว์ดึกดำบรรพ์
07:12
onto the bar. And I thought, "That's very peculiar."
113
414000
3000
ที่กำลังหนีบราวจับของเครื่องอยู่ และฉันก็คิดกับตัวเองว่า "นี่มันพิกลจัง"
07:15
And I looked down at my body and I thought, "Whoa,
114
417000
3000
และฉันก็จ้องไปตามร่างกายของฉันและก็อุทานว่า
07:18
I'm a weird-looking thing." And it was as though
115
420000
3000
"โอ้ ฉันเหมือนตัวประหลาดจัง" ฉันคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคือ
07:21
my consciousness had shifted away from my normal
116
423000
3000
การนึกคิดการรับรู้ของฉันได้เปลี่ยนไปจาก
07:24
perception of reality, where I'm the person on the
117
426000
3000
วิธีการรับรู้โลกแบบปกติ ที่เราคิดว่าเราเป็นผู้ที่ยืนอยู่
07:27
machine having the experience, to some esoteric space
118
429000
3000
บนเครื่องออกกำลังกายและกำลังมีประสบการณ์นี้ กลายเป็นมุมมองที่แปลกประหลาด
07:30
where I'm witnessing myself having this experience.
119
432000
4000
เหมือนกับว่าฉันถอดตัวออกมาและกำลังมองกลับไปเห็นร่างกายตัวเองกำลังมีประสบการณ์นี้อยู่
07:35
And it was all very peculiar, and my headache was
120
437000
2000
เป็นความพิกลจริงๆ และหัวของฉันก็เริ่มจะปวดมากขึ้น
07:37
just getting worse. So I get off the machine,
121
439000
2000
ฉันเลยลงจากเครื่องออกกำลังกาย
07:39
and I'm walking across my living room floor, and I
122
441000
3000
และกำลังเดินอยู่ในห้องนั่งเล่น
07:42
realize that everything inside of my body has
123
444000
2000
และฉันตระหนักขึ้นมาว่า ทุกๆอย่างในร่างกายของฉัน
07:44
slowed way down. And every step is very rigid and
124
446000
5000
ได้ทำงานช้าลงอย่างมาก ทุกๆก้าวเป็นก้าวที่แข็งทื่อ
07:49
very deliberate. There's no fluidity to my pace,
125
451000
3000
และเป็นไปอย่างตั้งใจมาก การก้าวเดินของฉันไม่มีความลื่นไหลตามธรรมชาติ
07:52
and there's this constriction in my area of perceptions,
126
454000
3000
และขณะนั้นฉันถูกจำกัดในการสัมผัสรับรู้
07:55
so I'm just focused on internal systems.
127
457000
4000
ได้เฉพาะระบบภายในเท่านั้น
07:59
And I'm standing in my bathroom getting ready to
128
461000
2000
และฉันก็ยืนอยู่ในห้องน้ำ กำลังเตรียมตัว
08:01
step into the shower, and I could actually hear the
129
463000
2000
ที่จะก้าวเข้าห้องอาบน้ำ และฉันสามารถได้ยิน
08:03
dialogue inside of my body. I heard a little voice
130
465000
3000
บทสนทนาในร่างกายของฉัน ได้ยินเสียงเล็กๆ
08:06
saying, "OK. You muscles, you gotta contract.
131
468000
3000
พูดว่า "เอาหละ กล้ามเนื้อส่วนนี้ เจ้าต้องเกร็งขึ้นมานะ
08:09
You muscles, you relax."
132
471000
1000
ส่วนกล้ามเนื้อนั่น เจ้าจงคลายตัวซะ"
08:10
And then I lost my balance, and I'm propped up against the wall.
133
472000
3000
และฉันก็เสียการทรงตัว และไปพิงอยู่ที่กำแพง
08:13
And I look down at my arm and I realize
134
475000
4000
ฉันมองลงไปที่แขนของฉัน และรู้สึกว่า
08:17
that I can no longer define the boundaries of my body.
135
479000
4000
ฉันแยกไม่ออกแล้วว่าอะไรคือแขนอะไรคือกำแพง
08:21
I can't define where I begin and where I end,
136
483000
4000
ฉันไม่สามารถแยกออกว่าตัวฉันคือส่วนไหนบ้าง เริ่มต้นที่ตรงไหนจบลงที่ตรงไหน
08:25
because the atoms and the molecules of my arm
137
487000
3000
เพราะว่าอะตอม และโมเลกุลของแขนฉัน
08:28
blended with the atoms and molecules of the wall.
138
490000
4000
หลอมรวมไปกับอะตอม และโมเลกุลของกำแพง
08:32
And all I could detect was this energy -- energy.
139
494000
4000
และสิ่งที่ฉันก็รับรู้ได้อย่างเดียว คือพลังงาน
08:36
And I'm asking myself, "What is wrong with me?
140
498000
2000
และฉันก็ถามตัวเองว่า "นี่ฉันเป็นอะไรไปนี่
08:38
What is going on?" And in that moment, my brain chatter --
141
500000
3000
เกิดอะไรขึ้น" และ ณ ขณะนั้น เสียงจอแจในสมองของฉัน
08:42
my left hemisphere brain chatter -- went totally silent.
142
504000
3000
เสียงจอแจของสมองซีกซ้าย ก็เงียบกริบลงทันที
08:45
Just like someone took a remote control
143
507000
3000
เหมือนกับว่ามีใครคว้ารีโมทควบคุมสมอง
08:48
and pushed the mute button. Total silence.
144
510000
3000
และกดปุ่มตัดเสียง จนมีแต่ความเงียบสนิท
08:51
And at first I was shocked to find myself
145
513000
3000
ทีแรกฉันรู้สึกตกใจที่พบตัวเอง
08:54
inside of a silent mind. But then I was immediately
146
516000
4000
อยู่ภายในสมองที่เงียบสนิท แต่ทันทีนั้นฉันได้หลงเสน่ห์
08:58
captivated by the magnificence of the energy around me.
147
520000
4000
กับความสง่างามของพลังงานที่อยู่รอบตัวฉัน
09:02
And because I could no longer identify
148
524000
4000
และเพราะว่าฉันไม่สามารถแยกแยะ
09:06
the boundaries of my body, I felt enormous and expansive.
149
528000
3000
ร่างกายของฉันต่อไปได้แล้ว มันทำให้ฉันรู้สึกยิ่งใหญ่ และขยายตัวออกไป
09:09
I felt at one with all the energy that was,
150
531000
4000
ฉันรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับพลังงานที่มีอยู่
09:13
and it was beautiful there.
151
535000
3000
และมันก็สวยงามที่รู้สึกอย่างนั้น
09:16
Then all of a sudden my left hemisphere comes back
152
538000
2000
ทันใดนั้น ซีกซ้ายของสมองก็กลับมา
09:18
online, and it says to me, "Hey! We got a problem!
153
540000
3000
ทำงานอีกครั้ง และมันก็พูดกับฉันว่า "เฮ้ย เรามีปัญหาแล้ว
09:21
We got a problem! We gotta get some help."
154
543000
2000
เรามีปัญหาแล้ว เราต้องการความช่วยเหลือ"
09:23
And I'm going, "Ahh! I got a problem.
155
545000
2000
และฉันก็เลยนึกได้ว่า "โอ้ ฉันมีปัญหาแล้วหละ
09:25
I got a problem." So it's like, "OK. OK. I got a problem."
156
547000
3000
ฉันมีปัญหา" แล้วก็ "เอาหละ เอาหละ เข้าใจแล้ว ฉันมีปัญหา"
09:28
But then I immediately drifted right back
157
550000
3000
แต่เสร็จแล้วฉันก็ลอยกลับไป
09:31
out into the consciousness -- and I affectionately
158
553000
3000
เป็นหนึ่งเดียวกับพลังงานรอบตัวฉัน
09:34
refer to this space as La La Land.
159
556000
3000
ที่ที่ฉันเรียกอย่างเอ็นดูว่า ดินแดน ลัลลา
09:38
But it was beautiful there. Imagine what it would
160
560000
2000
ดินแดนนั้นมันสวยงาม ลองจินตนาการดูว่ามันเป็นอย่างไร
09:40
be like to be totally disconnected from your brain
161
562000
3000
ถ้าหากว่าคุณตัดขาดจาดโดยสิ้นเชิง
09:43
chatter that connects you to the external world.
162
565000
3000
จากเสียงจอแจของสมองที่เชื่อมต่อตัวคุณกับโลกภายนอก
09:46
So here I am in this space, and my job -- and any
163
568000
3000
ในดินแดนนี้ ทุกๆอย่าง งานของฉัน
09:49
stress related to my job -- it was gone.
164
571000
3000
และความเครียดความกดดันต่างๆเกี่ยวกับงาน มันหายไปหมด
09:52
And I felt lighter in my body. And imagine
165
574000
3000
ฉันรู้สึกว่าตัวเบาขึ้น ลองนึกต่อว่า
09:55
all of the relationships in the external world and any
166
577000
4000
ความสัมพันธ์ต่างๆในโลกภายนอก
09:59
stressors related to any of those -- they were gone.
167
581000
3000
และความเครียดที่มากับความสัมพันธ์เหล่านั้น มันหายไปหมด
10:02
And I felt this sense of peacefulness.
168
584000
5000
มันทำให้ฉันรู้สึกถึงความสงบ
10:07
And imagine what it would feel like to lose 37 years of emotional baggage!
169
589000
5000
และลองนึกต่อไปว่ามันจะรู้สึกอย่างไร ถ้าได้สลัดทิ้งความรู้สึกทุกข์สุขที่แบกมาทั้งชีวิต ทั้ง 37 ปี
10:12
(Laughter) Oh! I felt euphoria --
170
594000
5000
(หัวเราะ) โอ้ ฉันรู้สึกปีติ
10:18
euphoria. It was beautiful.
171
600000
3000
ความปีติ มันสวยงามจริงๆ
10:21
And then, again, my left hemisphere comes online and it says,
172
603000
2000
และแล้ว อีกครั้งหนึ่ง สมองซีกซ้ายก็กลับมาอีกและมันบอกว่า
10:23
"Hey! You've got to pay attention.
173
605000
2000
"เฮ้ย เธอต้องสนใจหน่อยแล้ว
10:25
We've got to get help." And I'm thinking, "I got to get help.
174
607000
2000
เราต้องการความช่วยเหลือแล้วนะ" และฉันก็นึก "ฉันต้องการช่วยเหลือแล้ว
10:27
I gotta focus."
175
609000
2000
ฉันต้องมีสมาธิ"
10:29
So I get out of the shower and I mechanically
176
611000
2000
ฉันเลยออกมาจากห้องอาบน้ำ
10:31
dress and I'm walking around my apartment,
177
613000
2000
และแต่งตัวด้วยความพยายามสูงมาก และฉันก็เริ่มเดินไปเดินมาในบ้านของฉัน
10:33
and I'm thinking, "I gotta get to work. I gotta get to work.
178
615000
2000
และฉันก็คิดว่า "ฉันต้องไปทำงาน ฉันต้องไปทำงาน
10:35
Can I drive? Can I drive?"
179
617000
3000
จะขับรถได้ไหม ฉันจะขับรถได้ไหม"
10:38
And in that moment my right arm went totally
180
620000
2000
และในวินาทีนั้นแขนข้างขวาของฉัน
10:40
paralyzed by my side. Then I realized,
181
622000
3000
ก็เป็นอัมพาต และห้อยอยู่ที่ข้างตัว ฉันจึงรู้ตัวว่า
10:43
"Oh my gosh! I'm having a stroke! I'm having a stroke!"
182
625000
3000
"ตายแล้ว เส้นเลือดสมองฉันแตกแล้ว เส้นเลือดแตกแล้ว"
10:46
And the next thing my brain says to me is, "Wow!
183
628000
3000
และสิ่งต่อไปที่สมองฉันคิดก็คือ
10:49
This is so cool." (Laughter) "This is so cool!
184
631000
6000
"ว้าวเจ๋งจังเลยนี่" (หัวเราะ) "มันเจ๋งจริงๆ
10:55
How many brain scientists have the opportunity
185
637000
2000
จะมีนักวิจัยนักวิทยาศาสตร์ทางสมองกี่สักกี่คน
10:57
to study their own brain from the inside out?"
186
639000
3000
ที่ได้มีโอกาสศึกษาเข้าไปข้างในสมองของตัวเองแบบนี้นะ"
11:00
(Laughter)
187
642000
2000
(หัวเราะ)
11:02
And then it crosses my mind, "But I'm a very busy woman!"
188
644000
4000
และฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่า "แต่ฉันเป็นผู้หญิงที่งานยุ่งมากนะ"
11:06
(Laughter) "I don't have time for a stroke!"
189
648000
3000
(หัวเราะ) "ฉันไม่มีเวลาให้กับเส้นเลืิอดในสมองแตกนะ"
11:09
So I'm like, "OK, I can't stop the stroke from happening,
190
651000
2000
ฉันก็เลยคิดต่อว่า "ไม่เป็นไร ฉันห้่ามไม่ให้เส้นเลือดแตกไม่ได้
11:11
so I'll do this for a week or two, and
191
653000
3000
ถ้าอย่างนั้นก็ลองดูไปสัก อาทิตย์หรือสองอาทิตย์ดู และ
11:14
then I'll get back to my routine. OK.
192
656000
2000
แล้วค่อยกลับเข้าสู่ตารางเดิม ดีๆ เอาตามนี้ก็แล้วกัน
11:16
So I gotta call help. I gotta call work."
193
658000
2000
แต่ตอนนี้คงต้องเรียกร้องหาคนมาช่วยแล้วหละ ฉันต้่องโทรไปที่ทำงาน"
11:18
I couldn't remember the number at work,
194
660000
2000
แต่ฉันไม่สามารถนึกเบอร์โทรศัพท์ที่ทำงานได้
11:20
so I remembered, in my office I had a business card
195
662000
2000
แต่ฉันนึกขึ้นมาได้ว่าในห้องทำงานที่บ้านฉันมีนามบัตร
11:22
with my number on it. So I go into my business room,
196
664000
3000
ที่มีเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองเขียนไว้ ฉันก็เลยไปที่ห้องทำงานของฉัน
11:25
I pull out a three-inch stack of business cards.
197
667000
3000
และดึงปึกนามบัตรออกมา มันหนาตั้ง 3 นิ้ว
11:28
And I'm looking at the card on top and even though
198
670000
3000
และฉันก็มองไปที่นามบัตรใบแรกที่อยู่บนสุด
11:31
I could see clearly in my mind's eye what my business card looked like,
199
673000
4000
และแม้ว่าในสมองฉันนึกภาพออกว่า นามบัตรของฉันที่หาอยู่หน้าตาเป็นอย่างไร
11:35
I couldn't tell if this
200
677000
2000
ฉันดูไม่ออกว่านามบัตรใบนี้
11:37
was my card or not, because all I could see were pixels.
201
679000
3000
ใช่นามบัตรของฉันไหม เพราะว่าตาฉันเห็นแต่ภาพ
11:40
And the pixels of the words blended
202
682000
2000
จุดต่างๆของอักษรดูกลมกลืนไป
11:42
with the pixels of the background and the pixels of the symbols,
203
684000
3000
กับภาพพื้นหลังของนามบัตร และสัญลักษณ์ต่างๆนาๆ
11:45
and I just couldn't tell.
204
687000
2000
ฉันแยกอะไรไม่ออกเลย
11:47
And then I would wait for what I call a wave of clarity.
205
689000
3000
ฉันก็ได้แต่รอให้สมองกลับมาทำงานชั่วขณะหนึ่ง
11:50
And in that moment, I would be able to
206
692000
3000
และในขณะนั้น ฉันสามารถ
11:53
reattach to normal reality and I could tell
207
695000
3000
ที่จะเชื่อมกับโยงโลกปกติที่คุ้นเคย ทำให้ฉันแยกแยะได้ว่า
11:56
that's not the card ... that's not the card ... that's not the card.
208
698000
2000
นามบัตรใบนี้ไม่ใช่ ใบนี้ก็ไม่ใช่ ใบนี้ไม่ใช่
11:58
It took me 45 minutes to get one inch down
209
700000
4000
ฉันใช้เวลา 45 นาที ที่จะหาดูนามบัตรผ่านไปได้แค่หนึ่งนิ้ว
12:02
inside of that stack of cards.
210
704000
2000
จากทั้งหมดที่อยู่ในกองนั้น
12:05
In the meantime, for 45 minutes, the hemorrhage is
211
707000
2000
ในเวลา 45 นาทีนั้น เลือดก็ไหลออกมาจากเส้นเลือดแตก
12:07
getting bigger in my left hemisphere.
212
709000
2000
และกำลังขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ ในสมองซีกซ้ายของฉัน
12:09
I do not understand numbers, I do not understand the telephone,
213
711000
3000
ฉันไม่สามารถเข้าใจตัวเลข ฉันไม่เข้าใจว่าโทรศัพท์คืออะไร
12:12
but it's the only plan I have.
214
714000
2000
แต่มันก็เป็นทางเดียวที่ฉันมีอยู่ตอนนั้น
12:14
So I take the phone pad and I put it right here. I take the business card,
215
716000
3000
ฉันก็เลยหยิบโทรศัพท์และวางมันไว้ตรงนี้ และฉันหยิบนามบัตร
12:17
I put it right here, and
216
719000
2000
และวางมัันไว้ตรงนี้
12:19
I'm matching the shape of the squiggles on the card
217
721000
4000
และฉันก็เล่นจับคู่ กับสัญลักษณ์ในนามบัตรที่ฉันไม่เข้าใจ
12:23
to the shape of the squiggles on the phone pad.
218
725000
3000
แล้วจับคู่ให้ตรงกับสัญลักษณ์ ที่หน้าตาเหมือนกันกับบนโทรศัพท์
12:26
But then I would drift back out into La La Land,
219
728000
3000
แต่แล้วฉันก็ลอยกลับไปสู่ดินแดน ลัลลา
12:29
and not remember when I came back if I'd already
220
731000
3000
และพอได้สติกลับมาอีกครั้งฉันจะจำไม่ได้ว่่า
12:32
dialed those numbers.
221
734000
1000
กดเบอร์ไหนไปแล้วบ้าง
12:33
So I had to wield my paralyzed arm like a stump
222
735000
4000
ก็เลยใช้แขนที่อัมพาตให้เป็นประโยชน์ เหวี่ยงมันขึ้นมาเหมือนท่อนไม้
12:37
and cover the numbers as I went along and pushed
223
739000
3000
และเอามาปิดเบอร์ที่กดไปแล้ว
12:40
them, so that as I would come back to normal
224
742000
3000
เพื่อว่าพอกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
12:43
reality, I'd be able to tell, "Yes, I've already dialed that number."
225
745000
5000
ฉันจะสามารถบอกได้ว่า "ใช่ฉันกดเบอร์นี้ไปแล้วนะ"
12:48
Eventually, the whole number gets dialed
226
750000
2000
ในที่สุด ฉันก็กดเบอร์โทรได้หมด
12:50
and I'm listening to the phone, and
227
752000
2000
และฉันก็ยกหูโทรศัพท์เพื่อฟัง
12:52
my colleague picks up the phone and he says to me,
228
754000
3000
และเพื่อนร่วมงานของฉันก็รับโทรศัพท์ และเขาก็พูดว่า
12:56
"Woo woo woo woo." (Laughter) And I think to myself,
229
758000
5000
"วู่ วู่ วู่ วู่" (หัวเราะ) ฉันคิดกับตัวเองว่า
13:01
"Oh my gosh, he sounds like a Golden Retriever!"
230
763000
6000
"อุ้ยตายแล้ว เขาฟังดูเหมือนหมาโกลเดนรีทรีฟเวอร์เลย"
13:08
And so I say to him -- clear in my mind, I say to him:
231
770000
2000
และฉันก็พูดกับเขา ซึ่งในสมองของฉันมันชัดมากกับคำพูดที่จะบอกเขาว่า
13:10
"This is Jill! I need help!"
232
772000
2000
"นี่ ฉันเอง จิล นะ ฉันต้องการความช่วยเหลือ"
13:13
And what comes out of my voice is, "Woo woo woo woo woo."
233
775000
3000
และเสียงที่ฉันเปล่งออกมาคือ "วู่ วู่ วู่ วู่ วู่"
13:16
I'm thinking, "Oh my gosh, I sound like a Golden Retriever."
234
778000
2000
และฉันก็คิดว่า "เอาหละคราวนี้ ฉันเองก็ฟังดูเหมือนหมาหมาโกลเดนรีทรีฟเวอร์เหมือนกัน"
13:18
So I couldn't know -- I didn't know that
235
780000
3000
ฉันเลยตระหนักได้ว่า ฉันไม่สามารถรับรู้ และ ฉันไม่รู้
13:21
I couldn't speak or understand language until I tried.
236
783000
3000
ว่าฉันพูดไม่ได้ หรือ ไม่สามารถเข้าใจภาษาได้ เมื่อฉันได้ลองพูดออกมา
13:24
So he recognizes that I need help and he gets me help.
237
786000
3000
เพื่ิอนร่วมงานของฉันก็เลยรู้ว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ และสุดท้ายก็มีคนมาช่วย
13:27
And a little while later, I am riding in an
238
789000
4000
และอีกสักพักหนึ่งฉันก็อยู่ในรถฉุกเฉิน
13:31
ambulance from one hospital across Boston to [Massachusetts] General Hospital.
239
793000
4000
จากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเมืองบอสตัน มุ่งไปทางโรงพยาบาล แมสซาชูเซตส์ เจเนอรัล
13:35
And I curl up into a little fetal ball.
240
797000
2000
ฉันขดตัวเข้าเป็นลูกบอลกลมๆ
13:37
And just like a balloon with the last bit of air,
241
799000
7000
และคล้ายกับลูกโป่งที่ใกล้จะหมดลมแล้ว
13:44
just, just right out of the balloon,
242
806000
3000
และมีความรู้สึกว่านี่คือเฮือกสุดท้ายแล้วของลูกโป่งนี้
13:47
I just felt my energy lift and just -- I felt my spirit surrender.
243
809000
4000
ฉันรู้สึกถึงเฮือกสุดท้ายของพละกำลัง และฉันสัมผัสถึงการปลดปล่อยของวิญญาณของตัวเอง
13:51
And in that moment, I knew that I
244
813000
6000
ในวินาทีนั้น ฉันรู้ว่า
13:57
was no longer the choreographer of my life.
245
819000
3000
ฉันไม่ได้เป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตตัวเองแล้ว
14:00
And either the doctors rescue my body and give me a
246
822000
3000
ถ้าแพทย์ไม่สามารถช่วยฉันได้ และมอบโอกาส
14:03
second chance at life, or this was perhaps
247
825000
3000
ที่จะมีชีวิตต่อไปอีกครั้งหนึ่ง ก็แปลว่า
14:06
my moment of transition.
248
828000
2000
นี่คือวินาทีของการลาจากไปสู่ที่อื่นแล้ว
14:13
When I woke later that afternoon, I was shocked
249
835000
4000
ช่วงบ่ายๆวันนั้นฉันตื่นขึ้นมา และก็รู้สึกตกใจ
14:17
to discover that I was still alive. When I felt my spirit surrender,
250
839000
5000
ที่ได้พบว่าฉันยังมีชีวิตอยู่ ตอนนั้นที่รู้สึกว่าวิญญาณยอมจำนน
14:22
I said goodbye to my life.
251
844000
3000
ฉันได้บอกลาชีวิตตัวเองไปแล้ว
14:25
And my mind was now suspended between two very
252
847000
4000
แต่ตอนนี้จิตของฉันลอยอยู่ระหว่าง
14:29
opposite planes of reality. Stimulation coming in
253
851000
4000
โลกสองโลก ที่แตกต่างกันมากๆ มีสัญญาณกระตุ้นต่างๆวิ่งเข้ามา
14:33
through my sensory systems felt like pure pain.
254
855000
3000
ผ่านระบบการรับรู้ และสัญญาณเหล่านั้นที่เข้ามาทำให้รู้สึกปวดมาก
14:37
Light burned my brain like wildfire, and sounds
255
859000
4000
แสงสว่างแผดเผาสมองเหมือนกับว่าไฟป่า
14:41
were so loud and chaotic that I could not pick a
256
863000
4000
ส่วนเสียงก็ดัง และสับสนอลหม่านมากจนฉันไม่สามารถแยกแยะ
14:45
voice out from the background noise,
257
867000
4000
เสียงพูดออกจากเสียงรบกวนอื่นๆได้
14:49
and I just wanted to escape. Because I could not identify the
258
871000
4000
นั่นทำให้ฉันอยากหนีพ้นไปจากทุกๆอย่าง และเนื่องจากว่าฉันไม่สามารถแยกแยะ
14:53
position of my body in space, I felt enormous and expansive,
259
875000
5000
ว่าร่างกายของฉันคือส่วนไหน ทำให้ฉันรู้สึกใหญ่มโหฬารและกว้างใหญ่ไพศาล
14:58
like a genie just liberated from her bottle.
260
880000
4000
เปรียบเหมือนยักษ์ในตะเกียงที่เพิ่งถูกปลดปล่อยออกมาจากขวด
15:03
And my spirit soared free, like a great whale
261
885000
5000
และจิตใจของฉันทยานไปอย่างอิสระ เหมือนปลาวาฬยักษ์
15:08
gliding through the sea of silent euphoria.
262
890000
5000
ที่กำลังร่อนร่ายไปมาในทะเลแห่งความสุขสงบ
15:14
Nirvana. I found Nirvana. And I remember thinking,
263
896000
8000
นิพพาน ฉันได้พบนิพพาน และฉันจำได้ว่าคิดกับตัวเองว่า
15:22
there's no way I would ever be able to squeeze
264
904000
3000
ฉันไม่มีทางบีบตัวตน
15:25
the enormousness of myself back inside this tiny little body.
265
907000
5000
ที่ใหญ่โตขนาดนั้นกลับเข้าร่างกายเล็กๆได้
15:32
But then I realized, "But I'm still alive! I'm still alive,
266
914000
4000
แต่ฉันก็ได้ตระหนักขึ้นมาว่า "ฉันยังมีชีวิต ฉันยังมีชีวิต
15:36
and I have found Nirvana. And if I have
267
918000
4000
และฉันได้พบนิพพานแล้ว และถ้าฉัน
15:40
found Nirvana and I'm still alive, then everyone
268
922000
3000
ได้พบนิพพานและยังมีชีวิตอยู่ ก็หมายความว่า ใครๆ
15:43
who is alive can find Nirvana." And I pictured a world
269
925000
7000
ที่มีชีวิตอยู่ก็สามารถพบนิพพานได้" และฉันนึกภาพของโลก
15:50
filled with beautiful, peaceful, compassionate,
270
932000
4000
ที่เต็มไปด้วย ผู้คนที่มี ความสวยงาม ความสงบ ความเมตตา
15:54
loving people who knew that they could come to
271
936000
3000
และความรัก ผู้คนที่สามารถเข้าถึง
15:57
this space at any time. And that they could
272
939000
4000
พื้นที่แห่งนี้ได้ทุกเมื่อ ทุกคนสามารถเลือก
16:01
purposely choose to step to the right of their
273
943000
4000
ที่จะก้าวไปทางขวาออกจาก
16:05
left hemispheres and find this peace. And then
274
947000
5000
สมองซีกซ้าย ไปซีกขวา เพื่อเข้าถึงความสงบอันนี้
16:10
I realized what a tremendous gift this experience
275
952000
4000
และฉันได้ตระหนักว่า การค้นพบนี้สามารถเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่
16:14
could be, what a stroke of insight this could be
276
956000
4000
สามารถเป็นการรู้แจ้งที่ยื่งใหญ่แค่ไหน
16:19
to how we live our lives. And it motivated me to recover.
277
961000
9000
ถึงวิถีชีวิตของคนเรา และการตระหนักได้ครั้งนี้ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะฟื้นตัว
16:28
Two and a half weeks after the hemorrhage, the
278
970000
3000
ประมาณสองอาทิตย์ครึ่ง หลังจากอาการตกเลือดในสมอง
16:31
surgeons went in and they removed a blood clot
279
973000
2000
ศัลยแพทย์ได้ทำการผ่าตัด เอาก้อนโลหิต
16:33
the size of a golf ball that was pushing on my language centers.
280
975000
3000
ก้อนโลหิตขนาดใหญ่เท่าลูกกอล์ฟ ที่ไปกดส่วนของสมองที่เกี่ยวกับภาษา ออกไป
16:36
Here I am with my mama,
281
978000
2000
ในรูปนี้่ ฉันอยู่กับแม่ของฉัน
16:38
who is a true angel in my life. It took me eight years to completely recover.
282
980000
8000
คุณแม่เป็็นนางฟ้าในชีวิตฉันจริงๆ ฉันใช้เวลา 8ปี กว่าจะหายดีอย่างสมบูรณ์
16:47
So who are we? We are the life-force power of the universe,
283
989000
5000
เคยสงสัยไหมว่าพวกเราคืออะไร ฉันคิดว่าพวกเราเป็นพลังแห่งชีวิตของจักรวาล
16:52
with manual dexterity and two cognitive minds.
284
994000
5000
ที่มีไม้มีมือ และสมองที่คิดได้สองแบบ
16:57
And we have the power to choose, moment by moment,
285
999000
4000
และเรามีอำนาจในการเลือก ในทุกขณะว่า
17:01
who and how we want to be in the world.
286
1003000
4000
เราจะเป็นใคร และอย่างไรในโลกนี้
17:06
Right here, right now, I can step into the
287
1008000
2000
ณ ที่นี่ เวลานี้ ฉันสามารถก้าวเข้าสู่
17:08
consciousness of my right hemisphere, where we are.
288
1010000
4000
จิตของสมองซีกขวา ได้ทันที
17:12
I am the life-force power of the universe.
289
1014000
4000
ฉันเป็นพลังงานแห่งชีวิตของจักรวาล
17:16
I am the life-force power of the 50 trillion beautiful
290
1018000
3000
ฉันเป็นพลังงานแห่งชีวิตของโมเลกุล 50ล้านล้าน โมเลกุล อันสวยงาม
17:19
molecular geniuses that make up my form, at one with all that is.
291
1021000
5000
และชาญฉลาด ที่ประกอบตัวขึ้นเป็นร่างกายของฉัน ฉันเป็นหนึ่งกับทุกๆสิ่ง
17:25
Or, I can choose to step into the consciousness of
292
1027000
3000
หรือ ฉันสามารถก้าวเข้าสู่จิตของ
17:28
my left hemisphere, where I become a single individual,
293
1030000
4000
สมองซีกขวา ที่ที่ฉันกลายเป็นคนหนึ่งคน
17:32
a solid. Separate from the flow,
294
1034000
3000
เป็นเนื้อหนังร่างกายที่จับต้องได้ แยกออกจากพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ตลอด
17:36
separate from you. I am Dr. Jill Bolte Taylor:
295
1038000
3000
แยกออกจากคนคนอื่น ฉันคือ ดร.จิล โบวท์ เทย์เลอร์
17:39
intellectual, neuroanatomist. These are the "we" inside of me.
296
1041000
7000
นักคิด นักกายวิภาคศาสตร์ระบบประสาท นี่คือ ตัวฉัน ทั้งหลาย ที่อยู่ข้างใน
17:50
Which would you choose? Which do you choose? And when?
297
1052000
7000
คุณคาดว่าจะเลือกที่จะเป็นแบบไหน คุณเลือกที่จะเป็นแบบไหน และเมื่อไหร่
17:59
I believe that the more time we spend
298
1061000
4000
ฉันเชื่อว่าถ้าหากว่าเราใช้เวลาของเรามากขึ้น
18:03
choosing to run the deep inner-peace circuitry
299
1065000
3000
กับการเลือกที่จะอยู่ในภาวะของสมองที่ทำให้เราสัมผัสความสงบในตัวเรา
18:06
of our right hemispheres, the more peace we will
300
1068000
3000
ที่มาจากสมองซีกขวา เราจะเป็นแหล่งเกิดของความสงบ
18:09
project into the world, and the more peaceful our planet will be.
301
1071000
4000
ให้กับโลก และโลก และสังคมของเราก็จะมีความสงบมากขึ้น
18:13
And I thought that was an idea worth spreading.
302
1075000
5000
และฉันคิดว่าทั้งหมดนี้เป็น ความคิดที่น่าเผยแพร่ค่ะ
ABOUT THE SPEAKER
Jill Bolte Taylor - NeuroanatomistBrain researcher Jill Bolte Taylor studied her own stroke as it happened -- and has become a powerful voice for brain recovery.
Why you should listen
One morning, a blood vessel in Jill Bolte Taylor's brain exploded. As a brain scientist, she realized she had a ringside seat to her own stroke. She watched as her brain functions shut down one by one: motion, speech, memory, self-awareness ...
Amazed to find herself alive, Taylor spent eight years recovering her ability to think, walk and talk. She has become a spokesperson for stroke recovery and for the possibility of coming back from brain injury stronger than before. In her case, although the stroke damaged the left side of her brain, her recovery unleashed a torrent of creative energy from her right. From her home base in Indiana, she now travels the country on behalf of the Harvard Brain Bank as the "Singin' Scientist."
Jill Bolte Taylor | Speaker | TED.com