ABOUT THE SPEAKER
Nathaniel Kahn - Filmmaker
Nathaniel Kahn is an Oscar- and Emmy-nominated maker of documentary films. His journey to understand his distant father -- the legendary modern architect Louis Kahn -- became the film "My Architect."

Why you should listen

The architect Louis Kahn was known for formally brilliant modern buildings, but his personal life was utterly baroque: married with one child, he had two other children by two other women. His only son, Nathaniel, met him rarely; Louis died when Nathaniel was only 11. Nathaniel grew up to become a playwright and documentary filmmaker -- he worked on such award-winning films as 1996's My Father's Garden and Canary of the Ocean

His 2002 film My Architect traveled the world to uncover the mysteries of his father, looking for clues in Louis Kahn's body of work, in his work relationships and his personal ones. It's a film with meaning to anyone who seeks to understand the relationship between art and love. After My Architect, Kahn directed the Oscar- and Emmy-nominated 2004 documentary Two Hands, about the pianist Leon Fleischer, and produced a mockumental look at the director M. Night Shyamalan.

More profile about the speaker
Nathaniel Kahn | Speaker | TED.com
TED2002

Nathaniel Kahn: Scenes from "My Architect"

นาธาเนียล คาห์น กล่าวถึงภาพยนตร์สารคดีเรื่อง "My Architect"

Filmed:
393,267 views

นาธาเนียล คาห์น แบ่งปันส่วนหนึ่งของภาพยนตร์สารคดีของเขา "My Architect" ซึ่งเกี่ยวกับการเดินทางเพื่อเข้าใจพ่อของเขา ผู้เป็นสถาปนิกชื่อก้องโลก หลุยส์ คาห์น ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ที่มีความหมายมากสำหรับผู้ต้องการเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างศิลปะและความมรัก
- Filmmaker
Nathaniel Kahn is an Oscar- and Emmy-nominated maker of documentary films. His journey to understand his distant father -- the legendary modern architect Louis Kahn -- became the film "My Architect." Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:12
One thing I wanted to say about filmฟิล์ม makingการทำ is -- about this filmฟิล์ม --
0
0
3000
สิ่งหนึ่งที่อยากจะพูดเกี่ยวกับการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ คือ
00:15
in thinkingคิด about some of the wonderfulยอดเยี่ยม talksการเจรจา we'veเราได้ heardได้ยิน here,
1
3000
4000
เมื่อลองคิดถึงการบรรยายอันยอดเยื่ยมต่างๆ เราได้ยินที่นี่
00:19
Michaelไมเคิล MoschenMoschen, and some of the talksการเจรจา about musicเพลง,
2
7000
2000
อย่างไมเคิล โมเชน หรือการบรรยายเกี่ยวกับดนตรี
00:21
this ideaความคิด that there is a narrativeการเล่าเรื่อง lineเส้น,
3
9000
3000
แนวคิดในการใช้บทบรรยาย
00:24
and that musicเพลง existsที่มีอยู่ in time.
4
12000
3000
และแนวคิดที่ว่าดนตรีคงอยู่คู่กาลเวลา
00:27
A filmฟิล์ม alsoด้วย existsที่มีอยู่ in time; it's an experienceประสบการณ์
5
15000
3000
ภาพยนตร์ก็เหมือนกัน เช่นเดียวกันกับประสบการณ์
00:30
that you should go throughตลอด emotionallyอารมณ์.
6
18000
3000
ที่เราควรรับรู้ผ่านอารมณ์
00:33
And in makingการทำ this filmฟิล์ม I feltรู้สึกว่า that so manyจำนวนมาก of the documentariesสารคดี I've seenเห็น
7
21000
2000
ตอนที่ทำภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมย้อนไปคิดว่าหนังสารคดีส่วนใหญ่ที่เคยดู
00:35
were all about learningการเรียนรู้ something,
8
23000
3000
เป็นเรื่องเกี่ยวกับการได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง
00:38
or knowledgeความรู้, or drivenขับเคลื่อน by talkingการพูด headsหัว, and drivenขับเคลื่อน by ideasความคิด.
9
26000
4000
ที่เดินเรื่องโดยผู้ประกาศ หรือเดินเรื่องด้วยแนวคิดต่างๆ
00:42
And I wanted this filmฟิล์ม to be drivenขับเคลื่อน by emotionsอารมณ์,
10
30000
3000
และผมอยากให้ภาพยนตร์ของผมเดินเรื่องด้วยอารมณ์ความรู้สึก
00:45
and really to followปฏิบัติตาม my journeyการเดินทาง.
11
33000
2000
ให้เหมือนเดินตามการเดินทางของผมจริงๆ
00:47
So insteadแทน of doing the talkingการพูด headหัว thing, insteadแทน it's composedใจเย็น of scenesฉาก,
12
35000
3000
ดังนั้นแทนที่จะมีคนนั่งบรรยายปาวๆ ก็เป็นประกอบด้วยฉากต่างๆไป
00:50
and we meetพบกัน people alongตาม the way.
13
38000
2000
ผู้คนที่เราเจอระหว่างทาง
00:52
We only meetพบกัน them onceครั้งหนึ่ง.
14
40000
2000
เราเจอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
00:54
They don't come back severalหลาย timesครั้ง, so it really chroniclesพงศาวดาร a journeyการเดินทาง.
15
42000
3000
พวกเขาจะไม่กลับมาปรากฎอีก เป็นการเดินทางที่เกิดตามเวลาจริง
00:57
It's something like life, that onceครั้งหนึ่ง you get in it
16
45000
3000
เหมือนในชีวิต ที่เมื่อคุณก้าวเข้ามาแล้ว
01:00
you can't get out.
17
48000
2000
คุณจะถอยกลับออกไปไม่ได้
01:02
There are two clipsคลิป I want to showแสดง you,
18
50000
2000
มีวิดีโอสองคลิปที่ผมอยากให้คุณดู
01:04
the first one is a kindชนิด of hodgepodgeของผสม,
19
52000
3000
คลิปแรกเป็นเหมือนจับฉ่าย
01:07
its just threeสาม little momentsช่วงเวลา, fourสี่ little momentsช่วงเวลา
20
55000
3000
ของช่วงเวลาสั้นๆสามสี่ช่วง
01:10
with threeสาม of the people who are here tonightคืนนี้.
21
58000
2000
กับคนสามคนที่อยู่กับเราในคืนนี้
01:12
It's not the way they occurเกิดขึ้น in the filmฟิล์ม,
22
60000
2000
ซึ่งไม่ใช่เพราะพวกเขามีส่วนร่วมในภาพยนตร์นี้
01:14
because they are partส่วนหนึ่ง of much largerที่มีขนาดใหญ่ scenesฉาก.
23
62000
2000
แต่เป็นเพราะพวกเขาล้วนแต่มีบทบาทในฉากที่ใหญ่กว่า
01:16
They playเล่น off eachแต่ละ other in a wonderfulยอดเยี่ยม way.
24
64000
3000
สิ่งที่พวกเขาพูด เติมเต็มให้กันและกันอย่างยอดเยี่ยม
01:19
And that endsปลาย with a little clipคลิป of my fatherพ่อ, of Louลู,
25
67000
2000
และในตอนท้ายสุดเป็นคลิปของคุณพ่อของผม ลูห์
01:21
talkingการพูด about something that is very dearที่รัก to him,
26
69000
2000
พูดเกี่ยวกับบางอย่างที่เขารักมาก
01:23
whichที่ is the accidentsการเกิดอุบัติเหตุ of life.
27
71000
2000
ซึ่งเป็นอุบัติเหตุในชีวิต
01:25
I think he feltรู้สึกว่า that the greatestใหญ่ที่สุด things in life were accidentalโดยบังเอิญ,
28
73000
3000
ผมคิดว่าเขาเห็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเกิดโดยอุบัติเหตุ
01:28
and perhapsบางที not plannedวางแผน at all.
29
76000
3000
ไม่ได้วางแผนก่อนเลย
01:31
And those threeสาม clipsคลิป will be followedตาม by a sceneฉาก of
30
79000
4000
และคลิปต่อจากนั้นจะเป็นภาพบรรยากาศของอาคาร
01:35
perhapsบางที what, to me, is really his greatestใหญ่ที่สุด buildingอาคาร
31
83000
2000
ที่อาจจะเป็น หรือที่ผมเห็นว่าเป็นสถาปัตยกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
01:37
whichที่ is a buildingอาคาร in Dhakaธากา, Bangladeshบังคลาเทศ.
32
85000
2000
ซึ่งก็คืออาคารในเมืองดักกา ประเทศบังคลาเทศ
01:39
He builtสร้างขึ้น the capitalเมืองหลวง over there.
33
87000
3000
เขาได้สร้างรัฐสภาให้ที่นั่น
01:42
And I think you'llคุณจะ enjoyสนุก this buildingอาคาร, it's never been seenเห็น --
34
90000
2000
ผมคิดว่าคุณคงดีใจที่ได้เห็น เพราะมันไม่เคยถูกเผยที่ไหนมาก่อน
01:44
it's been still photographedถ่ายภาพ, but never photographedถ่ายภาพ by a filmฟิล์ม crewพวกลูกเรือ.
35
92000
5000
เคยมีการถ่ายภาพนิ่ง แต่ไม่เคยมีการถ่ายเป็นภาพเคลื่อนไหวมาก่อน
01:49
We were the first filmฟิล์ม crewพวกลูกเรือ in there.
36
97000
3000
เราเป็นทีมแรกที่ได้เข้าไปถ่ายทำ
01:52
So you'llคุณจะ see imagesภาพ of this remarkableโดดเด่น buildingอาคาร.
37
100000
3000
คุณจะได้เห็นภาพอาคารที่น่าทึ่งนี้
01:55
A coupleคู่ of things to keep in mindใจ when you see it,
38
103000
2000
และระหว่างที่คุณดูมีสองสิ่งที่ผมอยากให้คุณคิดถึง
01:57
it was builtสร้างขึ้น entirelyอย่างสิ้นเชิง by handมือ,
39
105000
2000
อาคารนี้สร้างขึ้นด้วยมือทั้งหมด
01:59
I think they got a craneปั้นจั่น the last yearปี.
40
107000
4000
ผมว่าพวกเขาเพิ่งมีปั้นจั่นเมื่อปีกลาย
02:03
It was builtสร้างขึ้น entirelyอย่างสิ้นเชิง by handมือ off bambooไม้ไผ่ scaffoldingนั่งร้าน,
41
111000
3000
อาคารถูกสร้างขึ้นด้วยมือ บนนั่งร้านไม่ไผ่
02:06
people carryingการปฏิบัติ these basketsตะกร้า of concreteคอนกรีต on theirของพวกเขา headsหัว,
42
114000
2000
คนงานทูลตระกร้าใส่คอนกรีตไว้บนศีรษะ
02:08
dumpingการทุ่มตลาด them in the formsรูปแบบ.
43
116000
2000
แล้วเทมันใส่แบบ
02:10
It is the capitalเมืองหลวง of the countryประเทศ,
44
118000
2000
อาคารนี้เป็นดั่งศูนย์กลางของเมือง
02:12
and it tookเอา 23 yearsปี to buildสร้าง,
45
120000
3000
ใช้เวลาสร้างทั้งหมด 23 ปี
02:15
whichที่ is something they seemดูเหมือน to be very proudภูมิใจ of over there.
46
123000
3000
เป็นสิ่งที่พวกเขาภาคภูมิใจกันมาก
02:18
It tookเอา as long as the Tajทัชมาฮาล Mahalมาฮาล.
47
126000
2000
ใช้เวลาสร้างนานพอๆ กับทัชมาฮาล
02:20
Unfortunatelyน่าเสียดาย it tookเอา so long that Louลู never saw it finishedเสร็จ.
48
128000
3000
น่าเศร้าที่มันใช้เวลานานเสียจนลูห์ไม่มีโอกาสได้เห็นตอนสร้างเสร็จ
02:23
He diedเสียชีวิต in 1974.
49
131000
3000
ลูห์เสียชีวิตเมื่อปี ค.ศ.1974
02:26
The buildingอาคาร was finishedเสร็จ in 1983.
50
134000
3000
อาคารสร้างเสร็จเมื่่อปี ค.ศ.1983
02:29
So it continuedอย่างต่อเนื่อง on for manyจำนวนมาก yearsปี
51
137000
2000
หลายปีให้หลังที่มีคนสร้างมันต่อ
02:31
after he diedเสียชีวิต.
52
139000
3000
หลังจากเขาตาย
02:34
Think about that when you see that buildingอาคาร,
53
142000
2000
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากให้คุณนึกถึงเมื่อคุณเห็นอาคารหลังนั้น
02:36
that sometimesบางครั้ง the things we striveมุ่งมั่น for so hardยาก in life we never get to see finishedเสร็จ.
54
144000
4000
คิดว่าบางครั้งสิ่งที่เราพยายามอย่างยากลำบาก กลับไม่มีโอกาสเห็นมันเสร็จสมบูรณ์
02:40
And that really struckหลง me about my fatherพ่อ,
55
148000
4000
นี้เป็นสิ่งผมที่ประทับใจเกี่ยวกับพ่อ
02:44
in the senseความรู้สึก that he had suchอย่างเช่น beliefความเชื่อ
56
152000
2000
เขามีความเชื่ออย่างแรงกล้า
02:46
that somehowอย่างใด, doing these things
57
154000
2000
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาทำเรื่องพวกนี้
02:48
givingให้ in the way that he gaveให้, that something good would come out of it,
58
156000
3000
เขาให้ในแบบที่เขาให้ เหมือนเขาเชื่อว่าจะต้องเกิดสิ่งดีๆขึ้นจากสิ่งที่ทำลงไป
02:51
even in the middleกลาง of a warสงคราม, there was a warสงคราม with Pakistanปากีสถาน at one pointจุด,
59
159000
2000
แม้กระทั่งในเวลาสงคราม สงครามที่เกิดระหว่างบังคลาเทศกับปากีสถาน
02:53
and the constructionการก่อสร้าง stoppedหยุด totallyโดยสิ้นเชิง and he keptเก็บไว้ workingการทำงาน,
60
161000
3000
ทำให้การก่อสร้างหยุดชะงัก แต่เขายังคงทำงานต่อไป
02:56
because he feltรู้สึกว่า, "Well when the warสงคราม is doneเสร็จแล้ว
61
164000
2000
เพราะเขารู้ว่า เมื่อสงครามสงบลง
02:58
they'llพวกเขาจะ need this buildingอาคาร."
62
166000
3000
ประชาชนจะต้องการสิ่งนี้
03:01
So, those are the two clipsคลิป I'm going to showแสดง.
63
169000
2000
เอาล่ะ นี่เป็นสองคลิปที่ผมจะให้คุณดู
03:03
Rollม้วน that tapeเทป.
64
171000
3000
เดินเทปได้เลยครับ
03:06
(Applauseการปรบมือ)
65
174000
7000
(เสียงปรบมือ)
03:14
Richardริชาร์ด Saulซาอูล WurmanWurman: I rememberจำ hearingการได้ยิน him talk at Pennเพนน์.
66
182000
3000
ริชาร์ด ซาวล์ เวอร์แมน: ผมจำได้ว่าเคยฟังเขาบรรยายที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย
03:17
And I cameมา home and I said to my fatherพ่อ and motherแม่,
67
185000
3000
วันนั้น พอกลับมาบ้านผมพูดกับพ่อกับแม่ว่า
03:20
"I just metพบ this man: doesn't have much work,
68
188000
3000
"ผมเพิ่งรู้จักคนคนหนึ่ง เขายังไม่มีผลงานมากนัก
03:23
and he's sortประเภท of uglyน่าเกลียด, funnyตลก voiceเสียงพูด,
69
191000
4000
แถมหน้าตายังออกจะน่าเกลียด แล้วเสียงก็ตลกๆ
03:27
and he's a teacherครู at schoolโรงเรียน.
70
195000
2000
เขาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียน
03:29
I know you've never heardได้ยิน of him, but just markเครื่องหมาย this day
71
197000
3000
ผมรู้ว่าพ่อกับแม่ไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขา แต่ผมจะบอกไว้ตอนนี้เลยนะ
03:32
that somedayสักวันหนึ่ง you will hearได้ยิน of him,
72
200000
3000
ว่าสักวันจะต้องได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเขาแน่ๆ
03:35
because he's really an amazingน่าอัศจรรย์ man."
73
203000
3000
เพราะเขาเป็นคนน่ามหัศจรรย์จริงๆ"
03:38
Frankตรงไปตรงมา Gehryเกห์รี: I heardได้ยิน he had some kindชนิด of a flingพุ่ง with Ingridอิงกริด Bergmanเบิร์กแมน. Is that trueจริง?
74
206000
6000
แฟรงค์ แกรี: ผมเคยได้ยินว่าเขาไปกิ๊กกับ อิงกริด เบิร์กแมน ตกลงจริงรึเปล่า?
03:44
Nathanielนาธาเนียล Kahnคาห์น: If he did he was a very luckyโชคดี man.
75
212000
2000
นาธาเนียล คาห์น: ถ้าเป็นจริงเขาจะเป็นผู้ชายที่โชคดีมากครับ
03:46
(Laughterเสียงหัวเราะ)
76
214000
2000
(เสียงหัวเราะ)
03:48
NKNK: Did you hearได้ยิน that, really?
77
216000
1000
นาธาเนียล คาห์น: คุณเคยได้ยินจริงๆเหรอครับ?
03:49
FGFG: Yeah, when he was in Romeกรุงโรม.
78
217000
3000
แฟรงค์ แกรี: จริงๆแหละ ตอนเขาอยู่ที่กรุงโรม
03:52
MosheMoshe SafdieSafdie: He was a realจริง nomadเร่ร่อนไป.
79
220000
3000
โมเซ ซาฟดี: เขาเป็นคนชีพจรลงเท้า
03:55
And you know, when I knewรู้ว่า him when I was in the officeสำนักงาน,
80
223000
2000
รู้มั๊ย ตอนที่ผมรู้จักกับเขา ตอนที่ทำงานที่ออฟฟิศ
03:57
he would come in from a tripการเดินทาง, and he would be in the officeสำนักงาน
81
225000
2000
พอเขากลับมาจากการเดินทาง เขาจะทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ
03:59
for two or threeสาม daysวัน intenselyอย่างเข้มข้น, and he would packซอง up and go.
82
227000
3000
อย่างมากก็สองสามวันเท่านั้นแหละ แล้วเขาก็เก็บข้าวเก็บของเตรียวตัวจะไปอีก
04:02
You know he'dเขาต้องการ be in the officeสำนักงาน tillจนถึง threeสาม in the morningตอนเช้า workingการทำงาน with us
83
230000
4000
เขาจะทำงานอยู่กับเราดึกดื่นถึงตีสามตีสี่
04:06
and there was this kindชนิด of senseความรู้สึก of the nomadเร่ร่อนไป in him.
84
234000
2000
มีนิสัยนักเพนจรในตัวเขา
04:08
I mean as tragicอนาถ as his deathความตาย was in a railwayทางรถไฟ stationสถานี,
85
236000
6000
ไม่ว่าการตายของเขาที่สถานีรถไฟจะน่าโศกสลดแค่ไหน
04:14
it was so consistentคงเส้นคงวา with his life, you know?
86
242000
2000
เขาเดินทางไปนู้นมานี่อยู่เสมอๆ
04:16
I mean I oftenบ่อยครั้ง think I'm going to dieตาย in a planeเครื่องบิน,
87
244000
2000
คือ..ผมคิดอยู่บ่อยๆว่าถ้าวันหนึ่งผมเกิดตายในเครื่องบินขึ้นมาล่ะ
04:18
or I'm going to dieตาย in an airportสนามบิน,
88
246000
2000
หรือว่าที่สนามบิน
04:20
or dieตาย joggingวิ่งออกกำลังกาย withoutไม่มี an identificationบัตรประจำตัว on me.
89
248000
3000
หรือว่าตอนกำลังวิ่งออกกำลังกาย โดยที่ไม่มีบัตรประจำตัวอะไรติดตัวอยู่
04:23
I don't know why I sortประเภท of carryพกพา that
90
251000
2000
ไม่รู้ทำไมสินะ ผมพกมันติดตัวอยู่ตลอดเลย
04:25
from that memoryหน่วยความจำ of the way he diedเสียชีวิต.
91
253000
3000
เพราะผมจำได้ว่าเขาตายอย่างไร
04:28
But he was a sortประเภท of a nomadเร่ร่อนไป at heartหัวใจ.
92
256000
5000
แต่นั่นก็แหละ จิตใจของเขาเป็นนักเพนจร
04:33
Louisหลุยส์ Kahnคาห์น: How accidentalโดยบังเอิญ our existencesดำรงชีวิต are really
93
261000
3000
หลุยส์ คาห์น: ชีวิตเรามันช่างเป็นเหมือนอุบัติเหตุจริง
04:36
and how fullเต็ม of influenceมีอิทธิพล by circumstanceกรณี.
94
264000
4000
และก็ช่างเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจจากสถานการณ์ต่างๆ
05:56
Man: We are the morningตอนเช้า workersคนงาน who come, all the time, here
95
344000
5000
ผู้ชาย: พวกเรามาเดินออกกำลังกายที่นี่เป็นประจำ
06:01
and enjoyสนุก the walkingที่เดิน, city'sเมือง beautyความงาม and the atmosphereบรรยากาศ
96
349000
4000
เรามีความสุขที่ได้เห็นความงดงามของเมืองและบรรยากาศที่นี่
06:05
and this is the nicestที่อร่อยที่สุด placeสถานที่ of Bangladeshบังคลาเทศ.
97
353000
4000
นี่เป็นที่ที่สวยที่สุดในบังคลาเทศเลยล่ะ
06:09
We are proudภูมิใจ of it.
98
357000
2000
พวกเราภูมิใจกับมันมาก
06:11
NKNK: You're proudภูมิใจ of it?
99
359000
2000
นาธาเนียล คาห์น: คุณภูมิใจกับมันเหรอครับ?
06:13
Man: Yes, it is the nationalแห่งชาติ imageภาพ of Bangladeshบังคลาเทศ.
100
361000
3000
ผู้ชาย: ใช่สิ มันเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติของบังคลาเทศเลยนะ
06:16
NKNK: Do you know anything about the architectสถาปนิก?
101
364000
3000
นาธาเนียล คาห์น: แล้วคุณเคยรู้เรื่องเกี่ยวกับสถาปนิกที่สร้างบ้างมั๊ยครับ?
06:19
Man: Architectสถาปนิก? I've heardได้ยิน about him; he's a top-rankingจัดอันดับสุดยอด architectสถาปนิก.
102
367000
7000
ผู้ชาย: สถาปนิกเหรอ? ผมเคยได้ยินนะ ได้ยินว่าเขาเป็นสถาปนิกเก่งอันดับต้นๆ
06:26
NKNK: Well actuallyแท้จริง I'm here because I'm the architect'sสถาปนิก sonบุตรชาย,
103
374000
3000
นาธาเนียล คาห์น: คือ ที่จริงแล้วผมมาที่นี่เพราะผมเป็นลูกชายของสถาปนิกคนนั้น
06:29
he was my fatherพ่อ.
104
377000
2000
เขาเป็นพ่อของผม
06:31
Man: Oh! Dadพ่อ is Louisหลุยส์ FarrakhanFarrakhan?
105
379000
2000
ผู้ชาย: ว้าว! พ่อของคุณคือ หลุยส์ เฟอร์ราคาน เหรอ?
06:33
NKNK: Yeah. No not Louisหลุยส์ FarrakhanFarrakhan, Louisหลุยส์ Kahnคาห์น.
106
381000
3000
นาธาเนียล คาห์น: ครับๆ เอ่อ ไม่ใช่ หลุยส์ เฟอร์ราคาน ครับ ที่ถูกคือ หลุยส์ คาห์น
06:36
Man: Louisหลุยส์ Kahnคาห์น, yes!
107
384000
3000
ผู้ชาย: หลุยส์ คาห์น ใช่ๆๆ
06:39
(Laughterเสียงหัวเราะ)
108
387000
2000
(เสียงหัวเราะ)
06:41
Man: Your fatherพ่อ, is he aliveมีชีวิตอยู่?
109
389000
2000
ผู้ชาย: แล้วพ่อของคุณ เขายังมีชีวิตอยู่รึเปล่า?
06:43
NKNK: No, he's been deadตาย for 25 yearsปี.
110
391000
3000
นาธาเนียล คาห์น: ไม่ครับ พ่อเสียไป 25 ปีแล้ว
06:46
Man: Very pleasedยินดี to welcomeยินดีต้อนรับ you back.
111
394000
3000
ผู้ชาย: ยินดีมากที่คุณกลับมาเยี่ยมนะ
06:49
NKNK: Thank you.
112
397000
1000
นาธาเนียล คาห์น: ขอบคุณครับ
07:30
NKNK: He never saw it finishedเสร็จ, Popป๊อป.
113
438000
2000
นาธาเนียล คาห์น: เขาไม่ได้อยู่เห็นที่นี่ตอนสร้างเสร็จ
07:32
No, he never saw this.
114
440000
3000
เขาไม่เคยได้เห็นภาพนี้
07:57
ShamsulShamsul Waresสินค้า: It was almostเกือบจะ impossibleเป็นไปไม่ได้, buildingอาคาร for a countryประเทศ like oursของเราเอง.
115
465000
4000
ซามซุล วาเรส: มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างอาคารในประเทศนี้
08:01
In 30, 50 yearsปี back, it was nothing, only paddyข้าวเปลือก fieldsสาขา,
116
469000
4000
เมื่อ 30-50 ปีก่อน ที่นี่ไม่มีอะไรเลยนอกจากทุ่งนา
08:05
and sinceตั้งแต่ we invitedได้รับเชิญ him here,
117
473000
3000
พอพวกเราเชิญเขามาออกแบบ
08:08
he feltรู้สึกว่า that he has got a responsibilityความรับผิดชอบ.
118
476000
2000
เขาเลยรู้สึกว่ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ
08:10
He wanted to be a Mosesโมเสส here, he gaveให้ us democracyประชาธิปไตย.
119
478000
3000
เขาอยากเป็นโมเสสของที่นี่ เขานำประชาธิปไตยมาให้เรา
08:13
He is not a politicalในทางการเมือง man,
120
481000
2000
เขาไม่ใช่นักการเมือง
08:15
but in this guiseหน้ากาก he has givenรับ us
121
483000
2000
แต่ทว่าบทบาทของเขาได้ทำให้เรา
08:17
the institutionสถาบัน for democracyประชาธิปไตย, from where we can riseลุกขึ้น.
122
485000
3000
ได้มีสถาบันเพื่อฟูมฟักประชาธิปไตย
08:20
In that way it is so relevantที่เกี่ยวข้อง.
123
488000
4000
เกี่ยวพันกันอย่างลึกซึ้ง
08:24
He didn't careการดูแล for how much moneyเงิน this countryประเทศ has,
124
492000
2000
เขาไม่ได้ใส่ใจว่าประเทศนี้มีเงินสักแค่ไหน
08:26
or whetherว่า he would be ableสามารถ to ever finishเสร็จสิ้น this buildingอาคาร,
125
494000
3000
หรือว่าเขาจะสามารถสร้างอาคารนี้ให้สำเร็จได้หรือไม่
08:29
but somehowอย่างใด he has been ableสามารถ to do it, buildสร้าง it, here.
126
497000
3000
แต่เขาก็ทำมันจนได้ สร้างอาคารขึ้นมา ณ ที่ตรงนี้
08:32
And this is the largestใหญ่ที่สุด projectโครงการ he has got in here, the poorestที่ยากจนที่สุด countryประเทศ in the worldโลก.
127
500000
5000
นี่เป็นงานชิ้นใหญ่ที่สุดที่เขาทำที่นี่ ที่ประเทศที่จนที่สุดในโลก
08:37
NKNK: It costราคา him his life.
128
505000
2000
นาธาเนียล คาห์น: มันแลกด้วยชีวิตของเขา
08:39
SWSW: Yeah, he paidต้องจ่าย. He paidต้องจ่าย his life for this,
129
507000
3000
ซามซุล วาเรส: ใช่ เขาแลกชีวิตของเขาเพื่อสิ่งนี้
08:42
and that is why he is great and we'llดี rememberจำ him.
130
510000
4000
และนี่แหละคือเหตุผลที่เขายิ่งใหญ่เหลือเกิน และพวกเราจะจดจำเขา
08:46
But he was alsoด้วย humanเป็นมนุษย์.
131
514000
2000
แต่ในขณะเดียวกันเขาเป็นแค่คนธรรมดา
08:48
Now his failureความล้มเหลว to satisfyพอใจ the familyครอบครัว life,
132
516000
5000
ที่นี้ ที่ชีวิตครอบครัวเขาล้มเหลว
08:53
is an inevitableแน่นอน associationสมาคม of great people.
133
521000
3000
เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้สำหรับผู้คนที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย
08:56
But I think his sonบุตรชาย will understandเข้าใจ this,
134
524000
3000
แต่ผมหวังว่าลูกชายของเขาจะเข้าใจ
08:59
and will have no senseความรู้สึก of grudgeความเสียใจ,
135
527000
2000
และไม่รู้สึกขุ่นข้องหมองใจ
09:01
or senseความรู้สึก of beingกำลัง neglectedที่ถูกทอดทิ้ง, I think.
136
529000
3000
หรือรู้สึกถูกทอดทิ้ง
09:04
He caredได้รับการดูแล in a very differentต่าง mannerลักษณะ,
137
532000
3000
ผมว่า เขามีวิธีรักที่แตกต่างออกไป
09:07
but it takes a lot of time to understandเข้าใจ that.
138
535000
2000
และมันก็ยากที่จะเข้าใจได้
09:09
In socialสังคม aspectแง่มุม of his life
139
537000
4000
ในชีวิตสังคมของเขา
09:13
he was just like a childเด็ก, he was not at all maturedสุก.
140
541000
2000
เขาเป็นเหมือนเด็กเล็กคนหนึ่ง ไม่ค่อยมีความเป็นผู้ใหญ่
09:15
He could not say no to anything,
141
543000
2000
เขาปฏิเสธอะไรไม่ลงสักอย่าง
09:17
and that is why, that he cannotไม่ได้ say no to things,
142
545000
3000
และนี่แหละคือสาเหตุ เพราะเขาปฏิเสธไม่เป็น
09:20
we got this buildingอาคาร todayในวันนี้.
143
548000
3000
เราจึงมีอาคารอยู่ที่นี่ในวันนี้
09:23
You see, only that way you can be ableสามารถ to understandเข้าใจ him.
144
551000
3000
คุณเห็นมั๊ย นี่คือทางเดียวที่คุณจะเข้าใจเขาได้
09:26
There is no other shortcutทางลัด,
145
554000
3000
ไม่มีทางอื่นที่ง่ายกว่านี้
09:29
no other way to really understandเข้าใจ him.
146
557000
3000
ไม่มีทางอื่นที่จะทำความเข้าใจเขาได้ดีกว่านี้
09:32
But I think he has givenรับ us this buildingอาคาร
147
560000
8000
แต่ผมว่าที่เขาได้สร้างอาคารหลังนี้ให้เรา
09:40
and we feel all the time for him,
148
568000
2000
ทำให้เรารู้สึกถึงเขาอยู่ตลอดเวลา
09:42
that's why, he has givenรับ love for us.
149
570000
3000
เขาได้มอบความรักให้พวกเรา
09:45
He could not probablyอาจ give the right kindชนิด of love for you,
150
573000
3000
เขาอาจไม่สามารถให้ความรักคุณได้ดีเท่าที่ควร
09:48
but for us, he has givenรับ the people the right kindชนิด of love,
151
576000
3000
แต่สำหรับเรา เขาได้ให้ความรักที่ดีงามกับประชาชน
09:51
that is importantสำคัญ.
152
579000
2000
นี่คือสิ่งสำคัญ
09:53
You have to understandเข้าใจ that.
153
581000
2000
คุณจะต้องเข้าใจว่า
09:55
He had an enormousมหาศาล amountจำนวน of love,
154
583000
2000
เขามีความรักอยู่มหาศาล
09:57
he lovedรัก everybodyทุกคน.
155
585000
2000
เขามีความรักต่อทุกคน
09:59
To love everybodyทุกคน, he sometimesบางครั้ง did not see
156
587000
4000
ในการรักทุกๆคน บางทีเขาอาจจะมองข้าม
10:03
the very closestที่อยู่ใกล้ที่สุด onesคน,
157
591000
3000
คนที่อยู่ใกล้ตัวเขามากที่สุด
10:06
and that is inevitableแน่นอน for menผู้ชาย of his statureความสูง.
158
594000
5000
และนั่นก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้สำหรับคนที่ยิ่งใหญ่อย่างเขา
10:15
(Applauseการปรบมือ)
159
603000
7000
(เสียงปรบมือ)
Translated by Pat Likitswat
Reviewed by Sritala Dhanasarnsombut

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Nathaniel Kahn - Filmmaker
Nathaniel Kahn is an Oscar- and Emmy-nominated maker of documentary films. His journey to understand his distant father -- the legendary modern architect Louis Kahn -- became the film "My Architect."

Why you should listen

The architect Louis Kahn was known for formally brilliant modern buildings, but his personal life was utterly baroque: married with one child, he had two other children by two other women. His only son, Nathaniel, met him rarely; Louis died when Nathaniel was only 11. Nathaniel grew up to become a playwright and documentary filmmaker -- he worked on such award-winning films as 1996's My Father's Garden and Canary of the Ocean

His 2002 film My Architect traveled the world to uncover the mysteries of his father, looking for clues in Louis Kahn's body of work, in his work relationships and his personal ones. It's a film with meaning to anyone who seeks to understand the relationship between art and love. After My Architect, Kahn directed the Oscar- and Emmy-nominated 2004 documentary Two Hands, about the pianist Leon Fleischer, and produced a mockumental look at the director M. Night Shyamalan.

More profile about the speaker
Nathaniel Kahn | Speaker | TED.com

Data provided by TED.

This site was created in May 2015 and the last update was on January 12, 2020. It will no longer be updated.

We are currently creating a new site called "eng.lish.video" and would be grateful if you could access it.

If you have any questions or suggestions, please feel free to write comments in your language on the contact form.

Privacy Policy

Developer's Blog

Buy Me A Coffee