ABOUT THE SPEAKER
Joseph Kim - North Korean refugee
Joseph Kim escaped alone from North Korea at the age of 16, first to China and then to the United States.

Why you should listen

Joseph Kim is from the northern region of North Korea. Growing up during the great famine of the 1990s, at the age of 12 Joseph saw his father starve to death, his mother disappear and his sister flee to China to search for food. In 2006, when he was 16, he decided to make the dangerous escape alone out of North Korea to look for food -- and for his sister. While hiding in China, he met a Korean-Chinese grandmother who protected and fed him until he found help from Liberty in North Korea (LiNK), a NGO that provided more stabilized shelter and later helped him to escape to the United States.
 
Joseph arrived in the U.S. in 2007 as a refugee. He is now in college studying international business. He is still searching for his sister.

More profile about the speaker
Joseph Kim | Speaker | TED.com
TEDGlobal 2013

Joseph Kim: The family I lost in North Korea. And the family I gained.

โจเซฟ คิม (Joseph Kim): ครอบครัวที่ผมสูญเสียในเกาหลีเหนือ และครอบครัวที่ผมได้มา

Filmed:
2,657,148 views

โจเซฟ คิม ผู้ลี้ภัยที่ขณะนี้อยู่ในสหรัฐอเมริกา บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาในเกาหลีเหนือในช่วงแห่งทุพภิกขภัย เขาได้เริ่มต้นสร้างชีวิตใหม่ แต่เขายังคงตามหาครอบครัวที่พลัดพรากกันไป
- North Korean refugee
Joseph Kim escaped alone from North Korea at the age of 16, first to China and then to the United States. Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:12
I was bornโดยกำเนิด and raisedยก in Northทางทิศเหนือ Koreaเกาหลี.
0
965
3503
ผมเกิดและเติบโตในเกาหลีเหนือ
00:16
Althoughแม้ว่า my familyครอบครัว constantlyนิจศีล struggledต่อสู้ againstต่อต้าน povertyความยากจน,
1
4468
4800
ถึงแม้ว่าครอบครัวของผม
ต้องต่อสู้กับความอดอยากตลอดมา
00:21
I was always lovedรัก and caredได้รับการดูแล for first,
2
9268
3528
แต่ผมก็ได้รับความรักและการเอาใจใส่เสมอ
00:24
because I was the only sonบุตรชาย
3
12796
2151
ประการแรก เพราะว่าผมเป็นลูกชายคนเดียว
00:26
and the youngestสุดท้อง of two in the familyครอบครัว.
4
14947
3170
และเป็นน้องคนเล็กในบรรดาลูกสองคนของครอบครัว
00:30
But then the great famineความอดอยาก beganเริ่ม in 1994.
5
18117
3607
แต่แล้วมหาทุพภิกขภัยก็ได้เริ่มขึ้นในปีค.ศ. 1994
00:33
I was fourสี่ yearsปี oldเก่า.
6
21724
2459
ตอนนั้นผมมีอายุได้สี่ขวบ
00:36
My sisterน้องสาว and I would go searchingค้นหา for firewoodฟืน
7
24183
3797
พี่สาวและผมต้องออกไปหาไม้ฟืน
00:39
startingที่เริ่มต้น at 5 in the morningตอนเช้า
8
27980
1976
ตั้งแต่ตีห้า
00:41
and come back after midnightเที่ยงคืน.
9
29956
2806
และกว่าจะกลับมาก็หลังเที่ยงคืน
00:44
I would wanderระเหเร่ร่อน the streetsถนน searchingค้นหา for foodอาหาร,
10
32762
3888
ผมต้องเดินร่อนเร่ตามถนนเพื่อหาอาหาร
00:48
and I rememberจำ seeingเห็น a smallเล็ก childเด็ก
11
36650
2173
และผมก็จำได้ว่า เห็นเด็กเล็กๆ
00:50
tiedผูก to a mother'sแม่ back eatingการรับประทานอาหาร chipsเงิน,
12
38823
2822
ที่อยู่บนหลังของแม่ กำลังกินมันฝรั่งทอด
00:53
and wantingบกพร่อง to stealขโมย them from him.
13
41645
3224
และผมก็อยากจะขโมยอาหารจากเขา
00:56
Hungerความหิว is humiliationความอัปยศอดสู. Hungerความหิว is hopelessnessความสิ้นหวัง.
14
44869
4833
ความหิวโหยเป็นความอัปยศ
ความหิวโหยเป็นความสิ้นหวัง
01:01
For a hungryหิว childเด็ก, politicsการเมือง and freedomเสรีภาพ
15
49702
3203
สำหรับเด็กที่หิวโหยนั้น การเมืองและเสรีภาพ
01:04
are not even thought of.
16
52905
2752
ไม่ได้เป็นสิ่งที่อยู่ในความคิดของพวกเขาเลย
01:07
On my ninthที่เก้า birthdayวันเกิด, my parentsพ่อแม่
17
55657
2688
ในวันเกิดครบหกปีของผม พ่อแม่ของผม
01:10
couldn'tไม่สามารถ give me any foodอาหาร to eatกิน.
18
58345
3429
มิอาจจะหาอะไรมาให้ผมกินได้
01:13
But even as a childเด็ก, I could feel the heavinessความหนักเบา
19
61774
3944
แต่ถึงแม้ว่าผมจะเป็นเด็ก
ผมก็สามารถรับรู้ได้ถึงภาระอันหนักหนา
01:17
in theirของพวกเขา heartsหัวใจ.
20
65718
3035
ในหัวใจของพวกเขา
01:20
Over a millionล้าน Northทางทิศเหนือ Koreansชาวเกาหลี diedเสียชีวิต of starvationความอดอยาก in that time,
21
68753
5200
ชาวเกาหลีเหนือกว่าล้านคน
ต้องเสียชีวิตเพราะความโหยหิวที่เกิดขึ้นในเวลานั้น
01:25
and in 2003, when I was 13 yearsปี oldเก่า,
22
73968
3696
และในปี ค.ศ. 2003 เมื่อผมอายุได้ 13 ปี
01:29
my fatherพ่อ becameกลายเป็น one of them.
23
77664
2913
คุณพ่อของผมก็เป็นหนึ่งในนั้น
01:32
I saw my fatherพ่อ witherเหี่ยวเฉา away and dieตาย.
24
80577
3888
ผมมองคุณพ่อ ค่อยๆ โรยรา และตายจากไป
01:36
In the sameเหมือนกัน yearปี, my motherแม่ disappearedหายไป one day,
25
84465
4132
ในปีเดียวกัน วันหนึ่งแม่ของผมก็หายไป
01:40
and then my sisterน้องสาว told me
26
88597
1805
และจากนั้น พี่สาวก็บอกผมว่า
01:42
that she was going to Chinaประเทศจีน to earnได้รับ moneyเงิน,
27
90402
2601
เธอจะไปยังประเทศจีนเพื่อทำงานหาเงิน
01:45
but that she would returnกลับ with moneyเงิน and foodอาหาร soonในไม่ช้า.
28
93003
4195
แต่เธอจะกลับมาพร้อมกับเงินและอาหารในอีกไม่นาน
01:49
Sinceตั้งแต่ we had never been separatedแยกออกจากกัน,
29
97198
2951
เนื่องจากเราไม่เคยที่จะแยกห่างกัน
01:52
and I thought we would be togetherด้วยกัน foreverตลอดไป,
30
100149
2970
และผมคิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
01:55
I didn't even give her a hugกอด when she left.
31
103119
3873
ผมไม่ได้แม้แต่จะกอดเธอเมื่อเธอกำลังจะไป
01:58
It was the biggestที่ใหญ่ที่สุด mistakeผิดพลาด I have ever madeทำ in my life.
32
106992
4213
มันเป็นความผิดพลาดที่ใหญ่หลวงที่สุด
เท่าที่ผมเคยทำในชีวิต
02:03
But again, I didn't know
33
111205
1711
แต่จะว่าไปแล้ว ผมก็ไม่อาจรู้ได้
02:04
it was going to be a long goodbyeลาก่อน.
34
112916
3488
ว่ามันจะเป็นการอำลาจากกันที่ยาวนานเหลือเกิน
02:08
I have not seenเห็น my momแม่ or my sisterน้องสาว sinceตั้งแต่ then.
35
116404
4937
ผมไม่ได้เห็นแม่หรือพี่สาวของผมตั้งแต่นั้น
02:13
Suddenlyทันใดนั้น, I becameกลายเป็น an orphanเด็กกำพร้า and homelessไม่มีที่อยู่อาศัย.
36
121341
4219
ผมกลายเป็นเด็กกำพร้า ไร้บ้าน เร่ร่อน ในบัดดล
02:17
My dailyประจำวัน life becameกลายเป็น very hardยาก,
37
125560
3089
ชีวิตประจำวันของผมกลายเป็นความยากลำบาก
02:20
but very simpleง่าย.
38
128649
2052
แต่ก็เรียบง่ายนัก
02:22
My goalเป้าหมาย was to find a dustyเต็มไปด้วยฝุ่น pieceชิ้น of breadขนมปัง in the trashขยะ.
39
130701
4023
เป้าหมายของผมคือ
การหาเศษขนมปังสกปรกในถังขยะ
02:26
But that is no way to surviveอยู่รอด.
40
134724
2907
แต่นั่นไม่ใช่หนทางที่จะทำให้รอดชีวิต
02:29
I startedเริ่มต้น to realizeตระหนักถึง, beggingการขอทาน would not be the solutionวิธีการแก้.
41
137631
4718
ผมเริ่มที่จะตระหนักว่า
การขอนั้นไม่อาจเป็นการแก้ปัญหาได้
02:34
So I startedเริ่มต้น to stealขโมย from foodอาหาร cartsรถ in illegalที่ผิดกฎหมาย marketsตลาด.
42
142349
5326
ดังนั้น ผมจึงเริ่มขโมยอาหาร
จากรถเข็นขายอาหารในตลาดมืด
02:39
Sometimesบางครั้ง, I foundพบ smallเล็ก jobsงาน
43
147675
2965
บางครั้ง ผมก็ทำงานเล็กๆ
02:42
in exchangeแลกเปลี่ยน for foodอาหาร.
44
150640
2330
เพื่อแลกกับอาหาร
02:44
Onceครั้งหนึ่ง, I even spentการใช้จ่าย two monthsเดือน in the winterฤดูหนาว
45
152970
3146
ครั้งหนึ่ง ผมเคยใช้เวลาถึงสองเดือนในฤดูหนาว
02:48
workingการทำงาน in a coalถ่านหิน mineเหมือง,
46
156116
1743
ทำงานในเหมืองถ่านหิน
02:49
33 metersเมตร undergroundใต้ดิน withoutไม่มี any protectionการป้องกัน
47
157859
5775
ลึกลงไป 33 เมตรใต้ดิน โดยไม่มีเครื่องป้องกันใดๆ
02:55
for up to 16 hoursชั่วโมง a day.
48
163634
3433
นานถึง 16 ชั่วโมงต่อวัน
02:59
I was not uncommonผิดปกติ.
49
167067
2364
ชีวิตแบบนั้นไม่ได้แปลกประหลาด
03:01
Manyจำนวนมาก other orphansเด็กกำพร้า survivedรอดชีวิตมาได้ this way, or worseแย่ลง.
50
169431
7561
เด็กกำพร้าอีกมากมาย มีชีวิตอยู่ด้วยวิถีชีวิตแบบนั้น
หรืออาจแย่กว่าด้วยซ้ำ
03:08
When I could not fallตก asleepนอนหลับ from bitterขม coldหนาว
51
176992
4136
เมื่อผมไม่สามารถจะข่มตาหลับได้
เพราะความหนาวอันแสนสาหัส
03:13
or hungerความหิว painsความอุตสาหะ,
52
181128
1467
หรือเพราะความหิวที่แสนทรมาน
03:14
I hopedหวังว่า that, the nextต่อไป morningตอนเช้า,
53
182595
2848
ผมหวังว่า เช้าวันรุ่งขึ้น
03:17
my sisterน้องสาว would come back to wakeปลุก me up
54
185443
2563
พี่สาวของผมจะกลับมา ปลุกผมให้ตื่นขึ้น
03:20
with my favoriteที่ชื่นชอบ foodอาหาร.
55
188006
2270
พร้อมกับอาหารโปรดของผม
03:22
That hopeหวัง keptเก็บไว้ me aliveมีชีวิตอยู่.
56
190276
3150
ความหวังนั้นเอง ที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่
03:25
I don't mean bigใหญ่, grandยิ่งใหญ่ hopeหวัง.
57
193426
2798
ผมไม่ได้หมายถึงความฝันอันยิ่งใหญ่อะไรแบบนั้น
03:28
I mean the kindชนิด of hopeหวัง that madeทำ me believe
58
196224
3122
ผมหมายถึงความหวัง แบบที่ทำให้ผมเชื่อ
03:31
that the nextต่อไป trashขยะ can had breadขนมปัง,
59
199346
2463
ว่าถังขยะอันถัดไปอาจมีขนมปัง
03:33
even thoughแม้ it usuallyมักจะ didn't.
60
201809
3133
ถึงแม้ว่าปกติแล้วมันจะไม่มี
03:36
But if I didn't believe it, I wouldn'tจะไม่ even try,
61
204942
3443
แต่ถ้าผมไม่เชื่อแบบนั้น ผมก็คงจะไม่พยายาม
03:40
and then I would dieตาย.
62
208385
2093
และแล้ว ผมก็คงจะต้องตายแน่
03:42
Hopeหวัง keptเก็บไว้ me aliveมีชีวิตอยู่.
63
210478
3938
ความหวังทำให้ผมยังคงมีชีวิตอยู่
03:46
Everyทุกๆ day, I told myselfตนเอง,
64
214416
2760
ทุกๆ วัน ผมบอกตัวเองว่า
03:49
no matterเรื่อง how hardยาก things got,
65
217176
2728
ไม่ว่ามันจะลำบากยากแค้นแค่ไหนก็ตาม
03:51
still I mustต้อง liveมีชีวิต.
66
219904
3902
ยังไงซะ ผมก็ต้องรอดให้ได้
03:55
After threeสาม yearsปี of waitingที่รอ for my sister'sของน้องสาว returnกลับ,
67
223806
4130
หลังจากการรอคอยการกลับมาของพี่สาวถึงสามปี
03:59
I decidedตัดสินใจ to go to Chinaประเทศจีน to look for her myselfตนเอง.
68
227936
4352
ผมตัดสินใจที่จะไปประเทศจีน เพื่อตามหาเธอด้วยตนเอง
04:04
I realizedตระหนัก
69
232288
2860
ผมตระหนักว่า
04:07
I couldn'tไม่สามารถ surviveอยู่รอด much longerอีกต่อไป this way.
70
235148
3650
ผมไม่สามารถที่จะเอาชีวิตรอดด้วยวิถีแบบนี้
ไปได้นานกว่านี้อีกแล้ว
04:10
I knewรู้ว่า the journeyการเดินทาง would be riskyเสี่ยง,
71
238798
2805
ผมรู้ว่าการเดินทางนั้นมีความเสี่ยง
04:13
but I would be riskingการเสี่ยง my life eitherทั้ง way.
72
241603
2897
แต่ถึงผมไม่ไป ผมก็เสี่ยงชีวิตอยู่ดี
04:16
I could dieตาย of starvationความอดอยาก like my fatherพ่อ in Northทางทิศเหนือ Koreaเกาหลี,
73
244500
4186
ผมอาจอดตายเหมือนกับพ่อของผมในเกาหลีเหนือก็ได้
04:20
or at leastน้อยที่สุด I could try for a better life
74
248686
3458
อย่างน้อย ผมควรที่จะลองดูเพื่อชีวิตที่ดีกว่า
04:24
by escapingการหลบหนี to Chinaประเทศจีน.
75
252144
3236
โดยหลบหนีไปประเทศจีน
04:27
I had learnedได้เรียนรู้ that manyจำนวนมาก people triedพยายาม to crossข้าม
76
255380
3230
ผมได้ทราบมาว่าคนมากมาย พยายามที่จะ
04:30
the borderชายแดน to Chinaประเทศจีน in the nighttimeยามค่ำคืน to avoidหลีกเลี่ยง beingกำลัง seenเห็น.
77
258610
4787
ข้ามชายแดนไปยังประเทศจีนช่วงตอนกลางคืน
เพื่อที่จะไม่ให้ถูกจับได้
04:35
Northทางทิศเหนือ Koreanเกาหลี borderชายแดน guardsยาม oftenบ่อยครั้ง shootยิง and killฆ่า people
78
263397
3958
ตำรวจชายแดนเกาหลีเหนือมักจะยิง และฆ่าคน
04:39
tryingพยายาม to crossข้าม the borderชายแดน withoutไม่มี permissionการอนุญาต.
79
267355
3373
ที่พยายามข้ามชายแดนโดยไม่ได้รับอนุญาต
04:42
Chineseชาวจีน soldiersทหาร will catchจับ
80
270728
2651
ทหารจีนจะจับ
04:45
and sendส่ง back Northทางทิศเหนือ Koreansชาวเกาหลี,
81
273379
1854
และส่งชาวเกาหลีเหนือกลับมา
04:47
where they faceใบหน้า severeรุนแรง punishmentการลงโทษ.
82
275233
4340
ซึ่งพวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับการลงโทษขั้นรุนแรง
04:51
I decidedตัดสินใจ to crossข้าม duringในระหว่าง the day,
83
279573
3081
ผมตัดสินใจที่จะข้ามชายแดนในช่วงกลางวัน
04:54
first because I was still a kidเด็ก and scaredกลัว of the darkมืด,
84
282654
5433
ประการแรก เพราะว่าผมยังเด็ก และกลัวความมืด
05:00
secondที่สอง because I knewรู้ว่า I was alreadyแล้ว takingการ a riskอันตราย,
85
288087
4649
ประการที่สอง เพราะผมรู้กำลังเข้าเสี่ยงอยู่แล้ว
05:04
and sinceตั้งแต่ not manyจำนวนมาก people triedพยายาม to crossข้าม duringในระหว่าง the day,
86
292736
3415
และในเมื่อไม่มีคนพยายามจะข้ามชายแดนในช่วงกลางวัน
05:08
I thought I mightอาจ be ableสามารถ to crossข้าม
87
296151
1690
ผมคิดว่า ผมอาจจะข้ามชายแดนสำเร็จ
05:09
withoutไม่มี beingกำลัง seenเห็น by anyoneใคร ๆ.
88
297841
3425
โดยไม่ถูกพบก็เป็นได้
05:13
I madeทำ it to Chinaประเทศจีน on Februaryกุมภาพันธ์ 15, 2006.
89
301266
3908
ผมไปยังประเทศจีนได้สำเร็จ
ในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2006
05:17
I was 16 yearsปี oldเก่า.
90
305174
2228
ผมอายุ 16 ปีในขณะนั้น
05:19
I thought things in Chinaประเทศจีน would be easierง่ายดาย,
91
307402
2920
ผมคิดว่าชีวิตในประเทศจีนจะดีกว่า
05:22
sinceตั้งแต่ there was more foodอาหาร.
92
310322
3273
เพราะว่าที่นั่นมีอาหารมากมาย
05:25
I thought more people would help me.
93
313595
3056
ผมคิดว่า จะมีคนช่วยเหลือผมมากขึ้น
05:28
But it was harderยาก than livingการดำรงชีวิต in Northทางทิศเหนือ Koreaเกาหลี,
94
316651
4013
แต่ว่า มันอยู่ยากว่าในเกาหลีเหนือเสียอีก
05:32
because I was not freeฟรี.
95
320664
1695
เพราะว่าผมไม่ได้มีอิสรภาพ
05:34
I was always worriedกลุ้มใจ about beingกำลัง caughtจับ
96
322359
2745
ผมวิตกกังวลตลอดเวลาว่าจะถูกจับได้
05:37
and sentส่ง back.
97
325104
2795
และถูกส่งกลับไป
05:39
By a miracleปาฏิหาริย์, some monthsเดือน laterต่อมา,
98
327899
3271
แต่ด้วยปาฏิหาร ไม่กี่เดือนต่อมา
05:43
I metพบ someoneบางคน who was runningวิ่ง
99
331170
1443
ผมได้พบกับบุคคล
05:44
an undergroundใต้ดิน shelterที่พักอาศัย for Northทางทิศเหนือ Koreansชาวเกาหลี,
100
332613
3342
ที่ทำปฎิบัติการใต้ดินให้ที่พักพิงกับชาวเกาหลีเหนือ
05:47
and was allowedได้รับอนุญาต to liveมีชีวิต there
101
335955
2608
และได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นั่น
05:50
and eatกิน regularปกติ mealsอาหาร for the first time in manyจำนวนมาก yearsปี.
102
338563
5352
และได้กินอาหารเป็นมื้อปกติเป็นครั้งแรกในหลายปี
05:55
Laterต่อมา that yearปี, an activistกิจกรรม helpedช่วย me escapeหนี Chinaประเทศจีน
103
343915
4481
ต่อมาในปีนั้น นักปฎิบัติการคนหนึ่งได้ช่วยผม
หลบหนีออกจากประเทศจีน
06:00
and go to the Unitedปึกแผ่น Statesสหรัฐอเมริกา as a refugeeผู้ลี้ภัย.
104
348396
4221
และไปยังสหรัฐฯ ในฐานะผู้ลีภัย
06:04
I wentไป to Americaสหรัฐอเมริกา withoutไม่มี knowingรู้ดี a wordคำ of Englishอังกฤษ,
105
352617
3300
ผมไปยังอเมริกาโดยไม่รู้ภาษาอังกฤษสักคำ
06:07
yetยัง my socialสังคม workerคนงาน told me that I had to go to highสูง schoolโรงเรียน.
106
355917
4379
ถึงกระนั้น นักสังคมสงเคราะห์ก็ยังบอกผมว่า
ผมต้องไปโรงเรียนมัธยมปลาย
06:12
Even in Northทางทิศเหนือ Koreaเกาหลี, I was an F studentนักเรียน.
107
360296
4199
แม้แต่ในเกาหลีเหนือ ผมยังเป็นนักเรียนขั้นบ๊วย
06:16
(Laughterเสียงหัวเราะ)
108
364495
1384
(เสียงหัวเราะ)
06:17
And I barelyเพิ่งจะ finishedเสร็จ elementaryเบื้องต้น schoolโรงเรียน.
109
365879
3707
และผมแทบจะไม่จบโรงเรียนประถมด้วยซ้ำ
06:21
And I rememberจำ I foughtต่อสู้ in schoolโรงเรียน more than onceครั้งหนึ่ง a day.
110
369586
3304
และผมจำได้ว่าผมมีเรื่องชกต่อยในโรงเรียน
มากกว่าหนึ่งครั้งต่อวัน
06:24
Textbooksตำรา and the libraryห้องสมุด were not my playgroundสนามเด็กเล่น.
111
372890
3938
ตำราและห้องสมุดไม่ใช่ที่สนุกของผมเลย
06:28
My fatherพ่อ triedพยายาม very hardยาก to motivateกระตุ้น me into studyingการศึกษา,
112
376828
3745
คุณพ่อของผมพยายามมาก ที่จะผลักดันผมให้เรียนหนังสือ
06:32
but it didn't work.
113
380573
2551
แต่มันก็ไม่สำเร็จ
06:35
At one pointจุด, my fatherพ่อ gaveให้ up on me.
114
383124
3143
ณ จุดหนึ่ง พ่อของผมหมดหวังในตัวผม
06:38
He said, "You're not my sonบุตรชาย anymoreอีกต่อไป."
115
386267
3969
ท่านบอกว่า "แกมันไม่ใช่ลูกของฉันอีกแล้ว"
06:42
I was only 11 or 12, but it hurtทำให้เจ็บ me deeplyลึก.
116
390236
4752
ผมอายุได้ 11 หรือ 12 ปี
แต่นั่นมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมาก
06:46
But neverthelessแต่, my levelชั้น of motivationแรงจูงใจ
117
394988
2661
แต่อย่างไรก็ตาม ระดับความพยายามของผม
06:49
still didn't changeเปลี่ยนแปลง before he diedเสียชีวิต.
118
397649
4707
ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต
06:54
So in Americaสหรัฐอเมริกา, it was kindชนิด of ridiculousไร้สาระ
119
402356
2805
ดังนั้นในอเมริกา มันออกจะเป็นอะไรที่น่าขัน
06:57
that they said I should go to highสูง schoolโรงเรียน.
120
405161
3027
ที่พวกเขาบอกว่า ผมควรจะเข้าโรงเรียนมัธยมปลาย
07:00
I didn't even go to middleกลาง schoolโรงเรียน.
121
408188
2424
ผมยังไม่เคยไปโรงเรียนมัธยมต้นเลยด้วยซ้ำ
07:02
I decidedตัดสินใจ to go, just because they told me to,
122
410612
3384
ผมตัดสินใจไป แค่เพราะว่าพวกเขาบอกให้ผมไป
07:05
withoutไม่มี tryingพยายาม much.
123
413996
2408
โดยไม่ได้พยายามอะไรมากนัก
07:08
But one day, I cameมา home and my fosterอุปถัมภ์ motherแม่
124
416404
3413
แต่วันหนึ่ง ผมกลับบ้านมาและแม่บุญธรรมของผม
07:11
had madeทำ chickenไก่ wingsปีก for dinnerอาหารเย็น.
125
419817
3209
ทำปีกไก่ย่างเอาไว้สำหรับเป็นมื้อเย็น
07:15
And duringในระหว่าง dinnerอาหารเย็น, I wanted to have one more wingปีก,
126
423026
3254
และระหว่างมื้อเย็นนั้น ผมอยากที่จะกินปีกไก่อีกสักชิ้น
07:18
but I realizedตระหนัก there were not enoughพอ for everyoneทุกคน,
127
426280
3196
แต่ผมก็รู้ว่า มันมีไม่พอสำหรับทุกคน
07:21
so I decidedตัดสินใจ againstต่อต้าน it.
128
429476
3497
ผมก็เลยตัดสินใจที่จะไม่กิน
07:24
When I lookedมอง down at my plateจาน,
129
432973
2325
เมื่อผมมองลงไปยังจานของผม
07:27
I saw the last chickenไก่ wingปีก, that my fosterอุปถัมภ์ fatherพ่อ had givenรับ me his.
130
435298
5136
ผมเห็นปีกไก่ชิ้นสุดท้าย
ที่พ่อบุญธรรมของผมยกส่วนของท่านให้
07:32
I was so happyมีความสุข.
131
440434
2318
ผมดีใจมาก
07:34
I lookedมอง at him sittingนั่ง nextต่อไป to me.
132
442752
2263
ผมมองไปที่ท่านซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ผม
07:37
He just lookedมอง back at me very warmlyรุ่ม,
133
445015
3316
ท่านแค่มองกลับมายังผมด้วยสายตาที่อบอุ่น
07:40
but said no wordsคำ.
134
448331
2672
แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
07:43
Suddenlyทันใดนั้น I rememberedจำได้ว่า my biologicalชีวภาพ fatherพ่อ.
135
451003
4844
ทันใดนั้นเอง ผมนึกถึงคุณพ่อแท้ๆ ของผม
07:47
My fosterอุปถัมภ์ father'sพ่อ smallเล็ก actการกระทำ of love
136
455847
2973
การแสดงออกเล็กๆ อันเนื่องด้วยความรัก
ของพ่อบุญธรรมของผม
07:50
remindedเตือน me of my fatherพ่อ,
137
458820
2221
ทำให้ผมระลึกได้ถึงคุณพ่อ
07:53
who would love to shareหุ้น his foodอาหาร with me
138
461041
3000
ผู้ซึ่งยินดีที่จะแบ่งอาหารของท่านให้กับผม
07:56
when he was hungryหิว, even if he was starvingที่หิวโหย.
139
464041
4637
เมื่อท่านหิวโหย แม้ว่าตัวท่านเองนั้นก็อดอยาก
08:00
I feltรู้สึกว่า so suffocatedขาดอากาศหายใจ that I had so much foodอาหาร in Americaสหรัฐอเมริกา,
140
468678
4332
ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ
ผมมีอาหารมากมายในอเมริกา
08:05
yetยัง my fatherพ่อ diedเสียชีวิต of starvationความอดอยาก.
141
473010
3467
แต่พ่อของผมต้องตายเพราะความอดอยาก
08:08
My only wishประสงค์ that night was to cookปรุงอาหาร a mealอาหาร for him,
142
476477
4203
พรข้อเดียวที่ผมอธิษฐานในคืนนั้น
คือขอให้ผมได้ทำอาหารสักมื้อให้ท่าน
08:12
and that night I alsoด้วย thought of what elseอื่น I could do
143
480680
3491
และในคืนนั้นเอง ผมก็ได้คิดอีกว่า
ผมยังจะทำอะไรได้อีก
08:16
to honorเกียรติ him.
144
484171
2216
เพื่อที่จะเป็นเกียรติแก่ท่าน
08:18
And my answerตอบ was to promiseคำมั่นสัญญา to myselfตนเอง
145
486387
2734
และคำตอบของผมก็คือ การปฏิญาณสัญญากับตัวเอง
08:21
that I would studyศึกษา hardยาก and get the bestดีที่สุด educationการศึกษา
146
489121
3430
ว่าผมจะตั้งใจเรียนให้หนัก
เพื่อความเป็นเลิศทางการศึกษา
08:24
in Americaสหรัฐอเมริกา to honorเกียรติ his sacrificeเสียสละ.
147
492551
3564
ในอเมริกา เพื่อที่จะเป็นเกียรติแก่การอุทิศของท่าน
08:28
I tookเอา schoolโรงเรียน seriouslyอย่างจริงจัง,
148
496115
2536
ผมตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง
08:30
and for the first time ever in my life,
149
498651
2800
และเป็นครั้งแรกในชีวิตของผม
08:33
I receivedที่ได้รับ an academicวิชาการ awardรางวัล for excellenceความเป็นเลิศ,
150
501451
3897
ที่ผมได้รับรางวัลความเป็นเลิศทางวิชาการ
08:37
and madeทำ dean'sคณบดี listรายการ from the first semesterเทอม in highสูง schoolโรงเรียน.
151
505348
5614
และอยู่ในรายชื่อนักเรียนกลุ่มหัวกระทิ
ตั้งแต่เทอมแรกในโรงเรียนมัธยมปลาย
08:42
(Applauseการปรบมือ)
152
510962
7632
(เสียงปรบมือ)
08:50
That chickenไก่ wingปีก changedการเปลี่ยนแปลง my life.
153
518594
2730
ปีกไก่ย่างนั้นเปลี่ยนชีวิตผม
08:53
(Laughterเสียงหัวเราะ)
154
521324
4057
(เสียงหัวเราะ)
08:57
Hopeหวัง is personalส่วนบุคคล. Hopeหวัง is something
155
525381
3592
ความหวังนั้นเป็นเรื่องส่วนบุคคล
ความหวังเป็นอะไรบางอย่าง
09:00
that no one can give to you.
156
528973
2509
ที่ไม่มีใครสามารถให้กับคุณได้
09:03
You have to chooseเลือก to believe in hopeหวัง.
157
531482
2920
คุณต้องเลือกที่จะเชื่อในความหวัง
09:06
You have to make it yourselfด้วยตัวคุณเอง.
158
534402
3167
คุณต้องสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวคุณเอง
09:09
In Northทางทิศเหนือ Koreaเกาหลี, I madeทำ it myselfตนเอง.
159
537569
3240
ในเกาหลีเหนือ ผมสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง
09:12
Hopeหวัง broughtนำ me to Americaสหรัฐอเมริกา.
160
540809
2713
ความหวัง นำผมไปยังอเมริกาฯ
09:15
But in Americaสหรัฐอเมริกา, I didn't know what to do,
161
543522
3000
แต่ในอเมริกาฯ ผมไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
09:18
because I had this overwhelmingล้นหลาม freedomเสรีภาพ.
162
546522
5032
เพราะว่าผมมีอิสรภาพที่แสนจะมากมายท่วมท้น
09:23
My fosterอุปถัมภ์ fatherพ่อ at that dinnerอาหารเย็น gaveให้ me a directionทิศทาง,
163
551554
4051
ณ ที่โต๊ะอาหารเย็นนั้น พ่อบุญธรรมของผมได้ชี้ทางให้ผม
09:27
and he motivatedมีสาเหตุ me and gaveให้ me a purposeวัตถุประสงค์
164
555605
3526
และเขาได้ผลักดันผม และให้จุดหมายกับผม
09:31
to liveมีชีวิต in Americaสหรัฐอเมริกา.
165
559131
3927
ในการมีชีวิตอยู่ในอเมริกาฯ
09:35
I did not come here by myselfตนเอง.
166
563058
3120
ผมไม่ได้มาที่นี่ด้วยตัวผมเอง
09:38
I had hopeหวัง, but hopeหวัง by itselfตัวเอง is not enoughพอ.
167
566178
4954
ผมมีความหวัง
แต่ความหวังอย่างเดียวนั้นมันไม่เพียงพอ
09:43
Manyจำนวนมาก people helpedช่วย me alongตาม the way to get here.
168
571132
4154
มีคนมากมายที่ช่วยผมตลอดทางจนผมมาถึงจุดนี้
09:47
Northทางทิศเหนือ Koreansชาวเกาหลี are fightingศึก hardยาก to surviveอยู่รอด.
169
575286
3988
ชาวเกาหลีเหนือยังคงต่อสู้อย่างมาก
เพื่อที่จะเอาชีวิตรอด
09:51
They have to forceบังคับ themselvesตัวเอง to surviveอยู่รอด,
170
579274
2789
พวกเขาต้องบังคับตัวเองให้มีชีวิตรอด
09:54
have hopeหวัง to surviveอยู่รอด,
171
582063
2755
มีความหวังที่จะมีชีวิตรอด
09:56
but they cannotไม่ได้ make it withoutไม่มี help.
172
584818
4761
แต่พวกเขาไม่สามารถที่จะทำได้
โดยปราศจากความช่วยเหลือ
10:01
This is my messageข่าวสาร to you.
173
589579
2346
นี่คือข้อความจากผมสำหรับพวกคุณนะครับ
10:03
Have hopeหวัง for yourselfด้วยตัวคุณเอง,
174
591925
2709
จงมีความหวังสำหรับตัวคุณเอง
10:06
but alsoด้วย help eachแต่ละ other.
175
594634
3112
แต่จงช่วยเหลือกันและกันด้วย
10:09
Life can be hardยาก for everyoneทุกคน, whereverที่ไหนก็ตาม you liveมีชีวิต.
176
597746
6582
ชีวิตอาจจะยากลำบากสำหรับทุกๆ คน
ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน
10:16
My fosterอุปถัมภ์ fatherพ่อ didn't intendตั้งใจ to changeเปลี่ยนแปลง my life.
177
604328
3786
พ่อบุญธรรมของผม
ไม่ได้ตั้งใจที่จะเปลี่ยนชีวิตของผม
10:20
In the sameเหมือนกัน way, you mayอาจ alsoด้วย changeเปลี่ยนแปลง someone'sใครบางคน life
178
608114
4372
เช่นกัน บางทีคุณอาจจะเปลี่ยนชีวิตใครสักคน
10:24
with even the smallestน้อยที่สุด actการกระทำ of love.
179
612486
4520
ด้วยการแสดงออกเพียงเล็กน้อยด้วยความรัก
10:29
A pieceชิ้น of breadขนมปัง can satisfyพอใจ your hungerความหิว,
180
617006
5118
ขนมปังชิ้นเล็กๆ สามารถทำให้คุณหายหิว
10:34
and havingมี the hopeหวัง will bringนำมาซึ่ง you breadขนมปัง
181
622124
3101
และการมีความหวังจะนำขนมปังมาให้คุณ
10:37
to keep you aliveมีชีวิตอยู่.
182
625225
2285
เพื่อให้คุณมีชีวิตต่อไป
10:39
But I confidentlyมั่นใจ believe that
183
627510
3217
แต่ผมเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่า
10:42
your actการกระทำ of love and caringดูแล
184
630727
3458
การแสดงออกด้วยความรักและความห่วงใยของคุณ
10:46
can alsoด้วย saveประหยัด anotherอื่น Joseph'sโจเซฟ life
185
634185
3404
สามารถที่จะช่วยชีวิตของโจเซฟอีกคน
10:49
and changeเปลี่ยนแปลง thousandsพัน of other Josephsโจเซฟ
186
637589
5442
และเปลี่ยนชีวิตของโจเซฟอีกหลายพันคน
10:55
who are still havingมี hopeหวัง to surviveอยู่รอด.
187
643031
4002
ผู้ที่ยังคงมีความหวังที่จะมีชีวิตรอด
10:59
Thank you.
188
647033
1307
ขอบคุณครับ
11:00
(Applauseการปรบมือ)
189
648340
9098
(เสียงปรบมือ)
11:36
Adrianเอเดรีย Hongฮ่องกง: Josephโจเซฟ, thank you for sharingใช้งานร่วมกัน
190
684561
2825
เอเดรียน ฮอง: โจเซฟ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน
11:39
that very personalส่วนบุคคล and specialพิเศษ storyเรื่องราว with us.
191
687386
3182
เรื่องราวส่วนตัวที่แสนพิเศษนี้กับพวกเรานะครับ
11:42
I know you haven'tยังไม่ได้ seenเห็น your sisterน้องสาว for, you said,
192
690568
3225
ผมรู้ว่าคุณไม่ได้พบพี่สาวของคุณเลย ตามที่คุณพูดนี่ก็
11:45
it was almostเกือบจะ exactlyอย่างแน่นอน a decadeทศวรรษ,
193
693793
2460
เกือบจะสิบปีได้แล้ว
11:48
and in the off chanceโอกาส that she mayอาจ be ableสามารถ to see this,
194
696253
2417
และเผื่อว่า นี่จะเป็นโอกาสที่เธออาจได้เห็น
11:50
we wanted to give you an opportunityโอกาส
195
698670
1827
เราอยากให้โอกาสคุณ
11:52
to sendส่ง her a messageข่าวสาร.
196
700497
2228
ส่งข้อความถึงเธอน่ะครับ
11:54
Josephโจเซฟ Kimคิม: In Koreanเกาหลี?
197
702725
1136
โจเซฟ: เป็นภาษาเกาหลีหรอครับ
11:55
AHAH: You can do Englishอังกฤษ, then Koreanเกาหลี as well.
198
703861
2608
เอเดรียน: คุณพูดภาษาอังกฤษ
แล้วพูดภาษาเกาหลีต่อได้เลยครับ
11:58
(Laughterเสียงหัวเราะ)
199
706469
3908
(เสียงหัวเราะ)
12:02
JKJK: Okay, I'm not going to make it any longerอีกต่อไป in Koreanเกาหลี
200
710377
2341
โจเซฟ: เออ ผมคงจะไม่พูดเป็นภาษาเกาหลีแล้วล่ะครับ
12:04
because I don't think I can make it
201
712718
2741
เพราะว่าผมคิดว่าผมคงจะทำ
12:07
withoutไม่มี tearingดุเดือดรุนแรง up.
202
715459
3656
โดยที่จะไม่ปล่อยโฮไม่ได้แน่ๆ
12:11
Nunaหนูนา, it has been alreadyแล้ว 10 yearsปี
203
719115
4721
นูนะ นี่ก็ 10 ปีมาแล้ว
12:15
that I havenที่พัก’t seenเห็น you.
204
723836
6521
ที่ผมไม่ได้เจอพี่
12:22
I just wanted to say
205
730357
3392
ผมแค่อยากจะบอก
12:25
that I missนางสาว you, and I love you,
206
733749
4184
ว่าผมคิดถึงพี่ และผมรักพี่นะ
12:29
and please come back to me and stayพักอยู่ aliveมีชีวิตอยู่.
207
737933
4343
และได้โปรดด้วยเถอะ
กลับมาหาผมและโปรดมีชีวิตอยู่ด้วย
12:34
And I -- oh, goshเอ้ย.
208
742276
4886
และผม -- โอ้พระเจ้าช่วย
12:39
I still haven'tยังไม่ได้ givenรับ up my hopeหวัง to see you.
209
747162
4320
ผมยังไม่หมดหวังที่จะได้พบกับพี่
12:45
I will liveมีชีวิต my life happilyเป็นสุข
210
753591
4662
ผมจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
12:50
and studyศึกษา hardยาก
211
758253
3319
และขยันเรียนให้มาก
12:53
untilจนกระทั่ง I see you,
212
761572
2077
จนกว่าผมจะได้พบพี่
12:55
and I promiseคำมั่นสัญญา I will not cryร้องไห้ again.
213
763649
4579
และผมขอสัญญาว่า ผมจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว
13:00
(Laughterเสียงหัวเราะ)
214
768228
1557
(เสียงหัวเราะ)
13:01
Yes, I'm just looking forwardข้างหน้า to seeingเห็น you,
215
769785
2588
ครับ ผมจะตั้งตารอที่จะได้พบพี่
13:04
and if you can't find me,
216
772373
2271
และถ้าพี่ไม่สามารถตามหาผมได้
13:06
I will alsoด้วย look for you,
217
774644
3072
ผมจะมองหาพี่อีกแรง
13:09
and I hopeหวัง to see you one day.
218
777716
2736
และผมหวังว่าจะได้เจอพี่ในสักวัน
13:12
And can I alsoด้วย make a smallเล็ก messageข่าวสาร to my momแม่?
219
780452
3336
และ ให้ผมส่งข้อความสั้นๆ
ให้แม่ของผมด้วยได้ไหมครับ
13:15
AHAH: Sure, please.
220
783788
1651
เอเดรียน: แน่นอน เชิญเลยครับ
13:17
JKJK: I haven'tยังไม่ได้ spentการใช้จ่าย much time with you,
221
785439
2789
โจเซฟ: ผมไม่ได้ใช้เวลามากมายกับแม่
13:20
but I know that you still love me,
222
788228
1912
แต่ผมรู้ว่า แม่ยังรักผมอยู่
13:22
and you probablyอาจ still prayอธิษฐาน for me
223
790140
2944
และบางที ยังคงสวดมนต์เผื่อผม
13:25
and think about me.
224
793084
3120
และคิดถึงผม
13:28
I just wanted to say thank you
225
796204
2152
ผมแค่อยากจะบอกว่า ขอบคุณครับ
13:30
for lettingการปล่อย me be in this worldโลก.
226
798356
3534
ที่ให้ผมได้เกิดมาบนโลกใบนี้
13:33
Thank you.
227
801890
1469
ขอบคุณครับ
13:35
(Applauseการปรบมือ)
228
803359
5324
(เสียงปรบมือ)
Translated by Kelwalin Dhanasarnsombut
Reviewed by Uzma Daraman

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Joseph Kim - North Korean refugee
Joseph Kim escaped alone from North Korea at the age of 16, first to China and then to the United States.

Why you should listen

Joseph Kim is from the northern region of North Korea. Growing up during the great famine of the 1990s, at the age of 12 Joseph saw his father starve to death, his mother disappear and his sister flee to China to search for food. In 2006, when he was 16, he decided to make the dangerous escape alone out of North Korea to look for food -- and for his sister. While hiding in China, he met a Korean-Chinese grandmother who protected and fed him until he found help from Liberty in North Korea (LiNK), a NGO that provided more stabilized shelter and later helped him to escape to the United States.
 
Joseph arrived in the U.S. in 2007 as a refugee. He is now in college studying international business. He is still searching for his sister.

More profile about the speaker
Joseph Kim | Speaker | TED.com