Marina Abramović: An art made of trust, vulnerability and connection
Marina Abramović: ယုံကြည်မှု၊ အားနည်းချက်နဲ့ ဆက်သွယ်မှုတွေကနေ ဖန်တီးလိုက်တဲ့ အနုပညာ။
In her performances she’s been cut, burned, and nearly shot -- but Marina Abramović's boldest work yet is a gargantuan institute dedicated to transformation through art. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါ။
the razor blade, the hammer
သုံးနိုင်တယ်။
even killing me.
ငါ့ကို သတ်မယ်ဆိုရင်တောင်ပေါ့။
performance was easy.
the glass of water to drink,
and cut my clothes,
ကျွန်မ အဝတ်တွေကို ညှပ်လိုက်တယ်။
and stuck them in my stomach.
ယူပြီး ကျွန်မ ဗိုက်မှာ စိုက်လိုက်တယ်။
and cut my neck and drank the blood,
ဇက်ကိုဖြတ်ကာ သွေးကို သောက်တယ်၊
လုပ်ခိုင်းလိမ့်မယ်။
because it was just a normal opening,
အကြောင်းက ကျွန်မဟာ ပုံမှန် ပွင့်လျက်
and put me on the table,
စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ကာ
and put it against my temple.
ကျွန်မ နားထင်ကို တေ့တယ်။
and they started a fight.
သူတို့ စချတော့တာပေါ့။
and tears were running down my face.
ကာ မျက်နှာမှာ မျက်ရည်တွေ စီးနေတယ်။
with myself as a normal human being.
သူတို့ မနှစ်သိမ့်နိုင်ခဲ့ကြဘူး၊
it was at two in the morning.
မနက် နှစ် နာရီပါ။
what the performance is.
ဘာဆိုတာ ရှင်းပြပါရစေ။
so many different explanations,
များစွာသော ရှင်းလင်းချက်တွေ
for performance is very simple.
ကျွန်မရှင်းလင်းချက်က အရမ်းရိုးတယ်
and physical construction
in a specific time
တင်ဆက်သူ ပြုလုပ်တဲ့
အချီအချပြောဆိုတာ ဖြစ်လာတဲ့
make the piece together.
လက်ရာကို အတူ ဖန်တီးပါတယ်။
performance and theater is huge.
ခြားနားမှုဟာ ကြီးမားပါတယ်။
the blood is the material,
in the real time,
of these types of things twice -- ever.
ဘယ်တော့မှ နှစ်ခါ မလုပ်နိုင်လို့ပါ။
the performance is --
are always afraid of very simple things.
ရိုးရှင်းတာတွေကို အမြဲကြောက်ကြတယ်။
we're afraid of pain,
နာကျင်တာကို ကြောက်တယ်၊
in front of the audience.
တင်ဆက်နေတာပါ။
and push my body as far as I can.
ဝေးဝေး သွားလိုက် တွန်းလိုက် လုပ်နိုင်တာပါ။
from these fears.
ကိုယ့်ကိုယ်ကို လွတ်မြောက်စေပါတယ်။
you can do it for you.
သင်တို့လည်း လုပ်နိုင်ပါတယ်။
I actually fell in love with.
performances together.
အတူလုပ်ခဲ့တယ်။
and the pistols and the bullets,
ကျွန်မ ဖလှယ်တာလေ။
you have to trust the person completely
အပြည့်အဝ ယုံကြည်ဖို့လိုတယ်လေ။
is pointing to my heart.
ချိန်နေလို့ပါ။
is rushing and so on,
ပြေးဝင်လာနေတာတို့ စတာတွေဟာ
to another human being.
လုံးဝ ယုံကြည်မှုပါ။
both male and female energy.
အထီးနဲ့အမ စွမ်းအင် နှစ်ခုစလုံးပါ။
comes to an end, ours went too.
ကျွန်မတို့လည်း သွားတာပဲလေ။
like normal human beings do
of China to say goodbye.
မဟာတံတိုင်းပေါ် လျှောက်ခဲ့တယ်။
and he started from the Gobi Desert.
သူက ဂိုဘီ သဲကန္တာရက စခဲ့တယ်။
the 12 Chinese provinces,
ဖြတ်သွားနေတာပါ။
ဖွင့်မပေးခဲ့တုန်းကပါ။
how I see the public.
ရှုမြင်ပုံကို လုံးဝ ပြောင်းလဲလိုက်တယ်။
I made in those days
အရေးကြီးတဲ့ လက်ရာတစ်ခုက
အချိန်ဖြစ်ပြီး
some very strong, charismatic image,
ဩဇာလွှမ်းတဲ့ ပုံရိပ်ကို ဖန်တီးချင်ခဲ့တယ်။
for any war at any time,
အသုံးတည့်အောင်လေ။
but there's always some war, somewhere.
ပြီးသွားပေမဲ့ စစ်ဆိုတာက အမြဲရှိနေတာပဲလေ။
dead, big, bloody cow bones.
နွားရိုး နှစ်သောင်းခွဲပါ။
you never can wash shame off the wars.
အရှက်ကို ဘယ်တော့မှ ဆေးပစ်လို့မရဘူး။
and wars are coming off these bones,
ခြောက်နာရီ၊ အရိုးတွေကနေ စစ်ပွဲတွေ
an unbearable smell.
အနံ့တစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။
တစ်ခုခု ကျန်နေတယ်။
who really changed my life,
ပြသချင်ပါတယ်၊
which I just recently made.
လုပ်ခဲ့တဲ့ တင်ဆက်မှု တစ်ခုပါ။
when I said to the curator,
ပြတိုက်မှုးကို ကျွန်မပြောလိုက်တာက
an empty chair at the front,
can come and sit as long as they want."
လာထိုင်နိုင်ပါတယ်။"
this is New York,
ဒါ New York လေ၊
when the museum is open 10 hours,
သောကြာနေ့မှာ ၁၀ နာရီပါ၊
and I'm still sitting,
maybe 10 or 15 years ago --
၁၀ နှစ် ၁၅ နှစ်လောက်ကပါ၊
experience something different,
တွေ့ကြုံခံစားဖို့ လူတွေ လိုအပ်တာက
they would come and sit in front of me,
ကျွန်မရှေ့မှာ လာထိုင်ကြပေမဲ့
for hours and hours and hours
စောင့်ဖို့တော့
they're filmed by the camera,
ရုပ်ရှင်ရိုက်ခံရတယ်၊
except in themselves.
နေရာ မရှိကြဘူး။
when you look in somebody else's eyes,
မယုံနိုင်စရာတွေက အများကြီးပါ။
with that total stranger,
ငေးကြည့်မှုထဲမှာ
everything happened.
အရာရာ ဖြစ်ခဲ့တယ်လေ။
from that chair after three months,
နားလည်လိုက်တာက ကျွန်မဟာ
that I have a very strong mission,
ဒီအတွေ့အကြုံကို လူတိုင်းဆီ
of immaterial performing arts.
စိတ်ကူးမွေးဖွား ပုံပါ
the next day it's there.
နောက်နေ့ အဲဒီမှာပဲ ရှိတယ်။
you only have the memory,
မှတ်ဉာဏ်ပဲ ရှိတော့တာပါ။
ပြောတဲ့ ပုံပြင်ပေါ့။
လွတ်သွားတာပါ။
if you talk about immaterial art,
အကြောင်း ရှင်တို့ပြောရင်
absolutely highest art of all,
တကယ့်ကို အမြင့်ဆုံး အနုပညာပါ။
and then everything else.
ကျန်တာ အားလုံးရောပေါ့။
in Hudson, upstate New York,
ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီး
with Rem Koolhaas, an idea.
တည်ဆောက် နေပါတယ်။
you have to give me your time.
ပေးဖို့လိုတာပေါ့။
before you enter the building,
ခြောက်နာရီ နေပါ့မယ်လို့
a full six hours,
word of honor and you leave before --
..အရင်ထွက်သွားပါ။
you get a certificate of accomplishment,
လက်မှတ်တစ်ခု ရမယ်။
you have to do is dress in lab coats.
လုပ်ရမှာက စမ်းသပ်ခန်း ဝတ်စုံ ဝတ်ဖို့ပါ။
just a viewer into experimenter.
အရေးကြီးပါမှုပါ။
your iPhone, your iPod, your computer
for yourself for the first time.
အားလပ်ချိန် ရနေတာပေါ့။
wrong with technology,
ဘာမှ မမှားပါဘူး။
မှားတာပါ။
we have for ourselves.
to actually give you back this time.
ပြန်ပေးတဲ့ ဗိမာန်ပါ။
you start slowing down.
အရှိန်စလျှော့ချတယ်၊
to learn how to drink water --
သင်ယူတော့မှာပါ။
for maybe half an hour.
နာရီဝက်လောက်ကြာနိုင်တယ်။
the magnet chamber,
some magnet streams on your body.
စီးကြောင်းတွေ ဖန်တီးမယ်။
you go to crystal chamber.
you go to eye-gazing chamber,
ငေးကြည့်ဆောင်ကို သွားမယ်။
a chamber where you are lying down.
အဆောင်ကို သွားမယ်။
of the human body,
အခြေခံ အနေအထား သုံးခုပါ။
mentally and physically,
ပြင်ဆင်ပါတယ်။
something with a long duration,
အချိန်ကြာကြာလေး
it can be a theater piece,
ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
because now you are comfortable.
အချိန်ကြာတဲ့ ထိုင်ခုံတွေမှာ အခုတော့
where you're going to see the work.
အပို့ခံရတယ်။
because it's been a long day,
အကြောင်းက နေ့ကရှည်ကြာပြီကိုး။
transported to the parking lot.
for a certain amount of time,
အတော်ကြာလေး သင် နေလိုက်တယ်
you just, you know, go back,
making my institute in Brazil,
ဆောက်နေပါတယ်။
to Canada and everywhere.
နေရာတိုင်းမှာပေါ့။
a kind of simple method,
ရိုးရှင်းမှုဆီကို
in your own life.
you can make life, too.
ဘဝကို ဖန်တီးနိုင်တယ်လေ။
of being bored, being angry,
လုံးဝ မချင့်မရဲဖြစ်ခြင်း၊
the amount of rice you're counting.
ဒီ အစဉ်တစ်ခုလုံးကို ဖြတ်သန်းတာပါ။
amount of peace you get
အေးချမ်းမှု အတိုင်းအဆ
that you don't hear anything,
together without sound,
ခံစားနေတဲ့
just the simple silence.
တကယ့် တိတ်ဆိတ်မှု သက်သက်ပါ။
we like in our life.
အမြဲကို လုပ်နေကြတာပါ။
if you always do things the same way.
ဘာမှ ဖြစ်မလာတာပဲ ရှိတာပေါ့။
I'm afraid of, the things I fear,
အရာတွေ၊ ကြောက်တဲ့ အရာတွေ
that nobody's ever been.
နယ်မြေကို သွားဖို့ပါ။
if you experiment, you can fail.
စမ်းသပ်ရင် ကျရှုံးနိုင်တယ်လေ။
and you don't fail,
over and over again.
ထပ်ကာ ထပ်ကာ ကျော့ကျော့နေတာပါ။
right now need a change,
တစ်ခု လိုအပ်ပြီး လုပ်ဖို့လိုတဲ့
is a personal level change.
အဆင့် ပြောင်းလဲမှုလို့ ထင်ပါတယ်။
လုပ်ဖို့လိုပါတယ်။
to change consciousness
လောကကို
how it's different,
and they're not right,
and there's hunger in the world
ကမ္ဘာမှာ ငတ်ပြတ်တာတွေ၊
ကျွန်မတို့ လုပ်တာက
to this whole thing?
ဆောင်ရွက်မှုက ဘာလဲ။
the one you don't know,
in their eyes, right now?
အပြည့် ကြည့်ပေးနိုင်မလား။
of your time, that's so little.
တာပါ။ တော်တော်တော့ နည်းပါတယ်။
don't be self-conscious.
ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိမထားမိစေနဲ့။
stranger in your eyes, in his eyes.
သူ့မျက်လုံးထဲကို ကြည့်လိုက်ပါ။
ABOUT THE SPEAKER
Marina Abramović - Performance artistIn her performances she’s been cut, burned, and nearly shot -- but Marina Abramović's boldest work yet is a gargantuan institute dedicated to transformation through art.
Why you should listen
Marina Abramović burst onto the '70s art scene with cathartic performances that tested the limits of spectator participation and personal safety. The Artist Is Present, a Museum of Modern Art performance in which thousands of viewers queued for hours to face Abramović across a table, moved many to tears, and launched Abramović into mainstream celebrity.
Her latest work-in-progress is the MAI (Marina Abramović Institute), a sprawling upstate New York complex devoted to the preservation of durational performance pieces, arts education and the pursuit of heightened consciousness through Abramović’s artistic practices.
Marina Abramović | Speaker | TED.com