Deeyah Khan: What we don't know about Europe's Muslim kids
Deeyah Khan: Wat we niet weten over Europa's moslimkinderen
Deeyah Khan is working to create intercultural dialogue and understanding by confronting the world's most complex and controversial topics. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
I knew I had superpowers.
dat ik superkrachten had.
because I could understand
want ik kon begrip hebben
of brown people,
a conservative Muslim guy.
een conservatieve moslim.
my Afghan mother, my Pakistani father,
en mijn Pakistaanse vader,
but laid-back, fairly liberal.
ontspannen, redelijk liberale man.
of white people.
understand each other,
was always really worried.
even with the best education,
zelfs met de beste opleiding,
according to him.
toch gediscrimineerd worden.
to be accepted by white people
geaccepteerd te worden, was:
with me when I was seven years old.
toen ik pas zeven jaar oud was.
or it's got to be music."
bless him -- so it was music.
dus werd het muziek.
he gathered all my toys, all my dolls,
zocht hij mijn speelgoed bij elkaar,
a crappy little Casio keyboard and --
een pietepeuterig Casio keyboard --
for hours and hours every single day.
iedere dag urenlang oefenende.
for larger and larger audiences,
voor steeds meer mensen optreden
almost a kind of poster child
een soort schoolvoorbeeld
nice things about brown people,
over gekleurde mensen;
that my superpower was growing.
walking home from school,
op weg van school naar huis,
my favorite sweets called "salty feet."
salty licorice bits in the shape of feet.
in de vorm van voeten.
I realize how terrible that sounds,
hoor ik pas hoe smerig dat klinkt,
I absolutely love them.
in the doorway blocking my way.
in de deuropening.
and as I did that, he stopped me
maar toen ik dat deed,
you little Paki bitch,
to wipe the spit off my face,
van mijn gezicht te vegen,
hoping that any minute now,
wachtend op het moment
and make this guy stop.
en hem zou tegenhouden.
and pretended not to see me.
en deden net of ze niets zagen.
because I was thinking, well,
Where are they? What's going on?
waar blijven jullie, wat is dit?
coming and rescuing me?
I didn't buy the sweets.
the more successful I became,
attracting harassment from brown people.
met gekleurde mensen.
felt that it was unacceptable
in de sociale kring van mijn ouders
to be involved in music
dat een vrouw muziek maakte
to become attacked at my own concerts.
tijdens mijn eigen optredens.
I was onstage, I lean into the audience
vanaf het podium het publiek in leunde
is a young brown face
een jong gekleurd gezicht was.
of chemical is thrown in my eyes
in mijn ogen gegooid
and my eyes were watering
en dat mijn ogen traanden,
of Oslo, this time by brown men.
in de straten van Oslo,
stopped me in the street one time,
me op straat aanhield
I hate you so much
dat ik moest uitkijken.
and the job of whores,
en het werk voor hoeren
you are going to be raped
ik verkracht zou worden
another whore like you will not be born.
zouden worden geboren.
to treat me like this -- how come?
me nu zo behandelden -- waarom?
the two worlds,
tussen die twee werelden,
between my two worlds.
voor mij, zo leek het.
and the harassment was constant.
en met de dood bedreigd.
my mother sat me down and said,
dat mijn moeder tegen me zei:
we can no longer keep you safe,
je bent hier niet veilig meer,
I packed my suitcase and I left.
pakte mijn koffers en vertrok.
was that nobody said anything.
was dat niemand iets zei.
was alleszins openbaar.
nobody said anything.
-- niemand zei iets.
because she is one of us."
want ze is toch een van ons."
you know at the airport,
je kent dat wel, op het vliegveld,
you have these different suitcases
daar rond op die band,
that one suitcase left at the end,
altijd één koffer over,
the one that nobody comes to claim.
I'd never felt so lost.
ik voelde me nog nooit zo verlaten.
I did eventually resume my music career.
mijn muzikale carrière.
the same old story.
maar helaas hetzelfde verhaal.
saying that I was going to be killed
waarin stond dat ik vermoord zou worden
were going to flow
many times before I died.
zou worden voor ik dood was.
te wennen aan dit soort berichten,
to messages like this,
now they started threatening my family.
ook mijn familie te bedreigen.
I left music and I moved to the US.
stopte met muziek en vloog naar de VS.
to do with this anymore.
going to be killed for something
laten vermoorden voor iets
it was my father's choice.
die was van mijn vader.
however many years of my life
for various organizations
die werkten met jonge moslims in Europa.
with young Muslims inside of Europe.
were suffering and struggling.
het zo moeilijk hadden.
with their families and their communities
met hun familie en hun gemeenschap,
about their honor and their reputation
belangrijker schenen te vinden
and the lives of their own kids.
van hun eigen kinderen.
so alone, maybe I wasn't so weird.
dat ik niet de enige was,
of my people out there.
meer mensen zoals ik.
don't understand
growing up in Europe
zoveel mensen zijn als wij,
with people that we choose.
met de mensen die wij verkiezen,
heartlands of Europe.
in the world, we're not free.
ter wereld zijn wij niet vrij.
does not belong to us,
onze toekomst is niet van ons,
and their community.
en hun gemeenschappen.
van jonge mensen
and they are suffering alone.
en ze lijden in hun eentje.
to honor-based violence and abuse.
aan gedwongen huwelijken,
te hebben gewerkt,
years of working with these young people,
kon blijven vluchten.
being scared and hiding
bang zijn en me verstoppen;
going to have to do something.
waarop ik iets moest gaan doen.
that my silence, our silence,
dat door mijn zwijgen, ons zwijgen,
my childhood superpower to some use
uit mijn jeugd in moest zetten
sides of these issues understand
in deze kwesties te laten zien
between your family and your country.
tussen je familie en je land.
and I started telling these stories.
en ik begon die verhalen te vertellen.
the deadly consequences of us
als we deze dingen niet serieus nemen.
ging over Banaz.
Kurdish girl in London.
Koerdisch meisje uit Londen.
whatever her parents wanted.
ze deed wat haar ouders wilden.
that her parents chose for her,
die haar ouders hadden uitgekozen,
and raped her constantly.
hij haar voortdurend.
to her family for help, they said,
ging voor hulp, zeiden ze:
and be a better wife."
en een betere vrouw zijn."
a divorced daughter on their hands
met een gescheiden dochter?
bring dishonor on the family.
de eer van de familie schaden.
her ears would bleed,
dat het bloed uit haar oren kwam.
and she found a young man that she chose
met een man die ze zelf had gekozen
en haar familie erachter
and buried underneath the house.
en begraven onder het huis.
she had been beaten to death
on the orders of her father and uncle.
op bevel van haar vader en haar oom.
in England five times asking for help,
al vijf keer om hulp had gevraagd,
going to be killed by her family.
haar zou gaan vermoorden.
so they didn't do anything.
dus deed niets.
facing these problems
hebben niet alleen problemen
and within their families' communities,
en de sociale kring van hun families,
geconfronteerd met onbegrip
that they grow up in.
in de landen waarin ze opgroeiden.
they look to the rest of us,
zoeken ze naar andere mensen,
several people said to me,
zeiden mensen tegen me:
this is just their culture,
do to their kids
being murdered is not my culture.
dat vermoord worden mijn cultuur niet is.
from backgrounds like me,
een achtergrond als de mijne,
the same protections
en dezelfde bescherming moeten hebben
I wanted to try and understand
wilde ik proberen te begrijpen
Muslim kids in Europe
tot extremisme en geweld.
to have to face my worst fear:
onder ogen moest zien:
for most of my life.
hebben lastiggevallen.
most of my life.
bang voor ben geweest.
een grote afkeer heb gehad,
interviewing convicted terrorists,
veroordeelde terroristen,
what was very obvious already,
Europe's colonial baggage,
Europa's koloniale verleden
failures of recent years,
buitenlandbeleid van de laatste jaren
in finding out was what are the human,
en persoonlijke redenen
are susceptible to groups like this.
waren voor dit soort groepen.
was that I found wounded human beings.
dat ik gewonde mensen vond.
that I was looking for,
waar ik naar zocht,
it would have been very satisfying --
wel bevredigend geweest --
were torn apart
uit elkaar waren gereten
and the countries that they were born in.
en het land waarin ze geboren waren.
is that extremist groups, terrorist groups
dat extremistische, terroristische groepen
of these feelings of our young people
gevoelens onder jonge mensen
channeling that toward violence.
-- cynisch genoeg -- richting geweld.
your family and your country
is more important than you
belangrijker dan jij
will always be white and never you."
altijd blank zijn en nooit jij."
the things that they crave:
ook dat waarnaar ze verlangen:
a sense of belonging and purpose,
bij te horen en een doel te hebben,
die ze accepteert en liefheeft.
zich sterk voelen.
are finally seen and heard.
worden daar gezien en gehoord.
for our young people.
for our young people and not us?
voor onze jongeren in plaats van wij?
is that we have to understand
dat we moeten begrijpen
are attracted to this.
van onze jongeren aantrekt.
of some of the guys in the film.
van sommige mannen in de film.
is that so many of them --
is dat zovelen van hen --
have absent or abusive fathers.
waren verlaten of misbruikt.
and compassionate father figures
brutalized by racist violence,
van racistisch geweld
to stop feeling like victims
hadden gewerkt
to my horror, that I recognized.
vond ik zelfs iets dat ik herkende.
as a 17-year-old as I fled from Norway.
toen ik uit Noorwegen was gevlucht.
and torn between cultures.
tussen twee culturen.
I did not choose destruction,
ik koos niet voor geweld,
instead of a gun.
in plaats van een geweer.
is because of my superpower.
is the answer, instead of violence.
het antwoord was en niet geweld.
de boeven en de slachtoffers.
come to terms with the fact
didn't have to be on a collision course
niet altijd hoefden te botsen,
where I found my own voice.
waarin ik mijn eigen stem vond.
like I had to pick a side,
of our young people today
of radical Islam
van de radicale islam
that festers in these open wounds.
initiated into the village,
worden ingewijd,
just to feel its warmth."
om haar warmte te voelen."
to meet your expectations?
jullie verwachtingen in te lossen.
in plaats van voor jullie eer.
why they're so angry and alienated
zo boos en vervreemd zijn
before their happiness?
een vriend van je kind zijn,
their experiences,
to seek it somewhere else?
tempted by extremism,
geneigd tot extremisme:
that your rage is fueled by pain?
wordt gedreven door pijn?
to resist those cynical old men
die cynische oude mannen te weerstaan
for their own profits?
a happy, full and free life?
volwaardig en vrij leven is?
door jou en niemand anders.
just another dead Muslim kid?
dode moslimkind worden?
listening to our young people?
eens luisteren naar onze jongeren?
into something more constructive?
manier te gebruiken?
what happens to them.
wat er met ze gebeurt.
to make them feel differently?
to see them and notice them
zodat we ze zien en opmerken
or the perpetrators of violence?
ofwel daders worden van geweld?
and consider them to be our own?
en ze als een van de onzen zien?
of violence look like ourselves?
als de slachtoffers er uitzien zoals wij?
and heal the divisions between us?
en de afstand tussen ons dichten?
to give up on each other or on our kids,
of onze kinderen niet opgeven,
will not work against extremists.
en vergelding niet tegen extremisten.
to huddle in our houses in fear,
dat we ons angstig verschuilen,
more wounds in our societies
creëren in onze gemeenschappen,
to spread their infection more widely.
verder in kunnen verspreiden.
sent this photo of her daughter.
deze foto van haar dochter.
for extremists.
voor extremisten.
with their superpowers
that we need to build together,
die wij samen moeten bouwen,
opneemt en ondersteunt,
ABOUT THE SPEAKER
Deeyah Khan - FilmmakerDeeyah Khan is working to create intercultural dialogue and understanding by confronting the world's most complex and controversial topics.
Why you should listen
Deeyah Khan is an Emmy and Peabody award-winning documentary film director and founder of Fuuse, a media and arts company that puts women, people from minorities and third-culture kids at the heart of telling their own stories. In 2016, Khan became the first UNESCO Goodwill Ambassador for artistic freedom and creativity. She has received many honors for her work supporting freedom of expression, human rights and peace, including the Ossietzky Prize, the University of Oslo's Human Rights Award and the Peer Gynt Prize from the Parliament of Norway.
Born in Norway to immigrant parents of Pashtun and Punjabi ancestry, Khan's experience of living between different cultures, both the beauty and the challenges, shapes her artistic vision. Her 2012 multi-award winning documentary, Banaz: A Love Story, chronicles the life and death of Banaz Mahmod, a young British Kurdish woman murdered by her family in a so-called honor killing. Khan's second film, the Grierson and Bafta award-nominated Jihad, involved two years of interviews and filming with Islamic extremists, convicted terrorists and former jihadis. One of Fuuse's recent initiatives, born of Deeyah’s own experiences, is sister-hood, a digital magazine and series of live events spotlighting the voices of women of Muslim heritage. Khan has also produced a number of critically acclaimed albums, including Listen to the Banned, a compilation that brought together musicians from around the world who have been subject to persecution, 'censorship and imprisonment.
The focus of Khan's work and access to voices that are often overlooked and misunderstood has led to increasing demand as a speaker at international human rights events and platforms including the United Nations. She was described by The Times of London thus: "To say Deeyah Khan is an inspiration is an understatement. She is one of the bravest, most indomitable women … facing down bullies and extremists with intelligence and unflinching spirit."
(Photo: Geir Dokken)
Deeyah Khan | Speaker | TED.com