Chimamanda Ngozi Adichie: The danger of a single story
ჩიმამანდა ინგოზი ადიჩი: სტერეოტიპების საფრთხის წინაშე
Inspired by Nigerian history and tragedies all but forgotten by recent generations of westerners, Chimamanda Ngozi Adichie’s novels and stories are jewels in the crown of diasporan literature. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
ისტორია გაგიზიაროთ,
საფრთხეს" ვუწოდებ.
გავიზარდე, აღმოსავლეთ ნიგერიაში.
2 წლის ასაკში დავიწყე,
უფრო ახლოსაა სიმართლესთან.
ამერიკულ საბავშვო წიგნებს.
პასტელის ილუსტრაციებით,
დედაჩემს ევალებოდა.
როგორსაც ვკითხულობდი:
ცისფერი თვალებით.
ჯანჯაფილის ლუდს,
ჯანჯაფილის ლუდი რა იყო.
ჯანჯაფილის ლუდი გამესინჯა.
ისტორიების წინაშე,
პერსონაჟი უცხოელი იყო,
უცხოელი პერსონაჟები უნდა ჰყავდეს
რაზეც უშუალო შეხება არ მქონია.
აფრიკული წიგნები აღმოვაჩინე.
როგორც უცხოურ წიგნებს.
მსგავსი მწერლების წყალობით,
სრულიად შეიცვალა.
შეკვრაც კი შეუძლებელია,
ბრიტანული წიგნებიც მომწონდა.
ახალ სამყაროს მიხსნიდნენ.
ლიტერატურაში არსებობა შეეძლოთ.
აღმოჩენამ ეს შეცვალა:
წიგნების შესახებ.
ნიგერიული ოჯახი მყავს.
ჩვენც მოსამსახურე გვყავდა,
ახალმა ბიჭმა დაიწყო მუშაობა.
ვიცოდით, მისი ღარიბი ოჯახი იყო.
ძველ ტანსაცმელს უგზავნიდა ხოლმე.
დედა მეტყოდა:
საჭმელი არ აქვს !"
სტუმრად წავედით
დაწნული კალათი გვაჩვენა,
ფოთლებისგან გაეკეთებინა.
რამის გაკეთება შეეძლო.
რამდენად ღარიბები იყვნენ
სხვა რამის დანახვა შეუძლებელი გახდა.
იყო მათ შესახებ.
როდესაც ნიგერიიდან გავემგზავრე
სად ვისწავლე ინგლისური
ინგლისური სახელმწიფო ენაა.
ე.წ. "ხალხური მუსიკისთვის" მოესმინა
გაზქურის გამოყენება არ ვიცოდი.
ეს ჩამრჩა გონებაში:
როგორც აფრიკელისადმი,
კეთილი განზრახვით.
ისტორია ჰქონდა აფრიკის შესახებ:
ყოფილიყვნენ მისი მსგავსნი,
უფრო ძლიერი, ვიდრე შეცოდება,
თანასწორ ადამიანებს შორის.
აღვიქვამდი, როგორც აფრიკელს.
ხალხი მე მიყურებდა
ნამიბიაზე არაფერი ვიცოდი.
როგორც აფრიკელს.
როგორც ერთ ქვეყანას მოიხსენიებენ,
რომელიც სხვამხრივ შესანიშნავი იყო,
აფრიკასა და სხვა ქვეყნებში".
მრავალწლიანი ცხოვრების შემდეგ,
ცნობილი სურათებიდან მცოდნოდა,
ადგილი ლამაზი ხედებით,
სიღარიბესა და შიდსისგან იხოცებიან,
თეთრკანიანი უცხოელი.
როგორც მე, ბავშვობისას
დასავლური ლიტერატურიდან მოდის.
ჯონ ლოკის ჩანაწერიდან,
"ურჩხულებს სახლების გარეშე"
როცა ეს წავიკითხე.
აფრიკული ისტორიების ტრადიციის დასაწყისს:
როგორც ნეგატივების სავანეზე,
რადიარდ კიპლინგის სიტყვებით,
ნახევრად ბავშვები" არიან.
ამერიკელ მეზობელს
ისტორიის სხვადასხვა ვერსია,
"ავთენტურად აფრიკული არ იყო."
რამდენიმე ხარვეზი,
არასრულყოფილი იყო,
რომ მოთხრობამ ვერ შეძლო
"აფრიკული ავთენტურობა" ჰქვია.
"აფრიკული ავთენტურობა" რა იყო.
პერსონაჟები მას ჰგავდნენ,
აფრიკული" არ იყვნენ.
დამნაშავე ვარ
პოლიტიკური კლიმატი იყო
სისტემის გაფრცქვნას,
ქუჩებში ვსეირნობდი,
მიმავალ ადამიანებს,
სირცხვილის გრძნობამ მომიცვა.
შესახებ მედია ცნობებში ჩაძირული,
იქცნენ ჩემს გონებაში -
ისტორია დავიჯერე
ერთადერთი მხარე.
მსოფლიოში ძალაუფლების სტრუქტურაზე ვფიქრობ
"იყო სხვაზე უფრო მეტი".
პოლიტიკურ სამყაროში,
ვინ გადმოგვცემს მათ,
მარტო სხვა ადამიანის ისტორია მოჰყვე,
"მეორე მხრივ".
ამერიკელების ისრებით
სახელმწიფოს დაცემით
სახელმწიფოს შექმნით
როგორი სირცხვილი იყო,
"ამერიკელი ფსიქოპათი" -
სერიული მკვლელები არიან.
გაღიზიანების ფონზე ვთქვი.
მომსვლია მეფიქრა,
სერიული მკვლელია
უკეთესი პიროვნება ვარ,
ეკონომიკური ძალაუფლების გამო
შტაინბეკი და გაიტსკილი.
უნდა ჰქონოდათ
მოგონებაზე ფიქრი დავიწყე.
ბედნიერი ბავშვობა მქონდა,
შეკრულ ოჯახში.
ბანაკში დაიღუპნენ.
სამედიცინო დახმარებას ემსხვერპლა.
ავიაკატასტროფაში დამეღუპა,
წყალი არ აღმოაჩნდა.
ხელფასს ვერ იღებდნენ.
საუზმისას ჯემი არ გვქონდა
მოიცვა ჩვენი ცხოვრება.
რამაც მე ჩამომაყალიბა.
მის ნამდვილობაში კი არაა,
კატასტროფების კონტინენტია:
საშინელი გაუპატიურებებია კონგოში
ვაკანსიაზე ნიგერიაში.
სხვა ისტორიებიც არსებობს
ქვეყანასა თუ ადამიანზე
მსგავსების ნაცვლად.
ორივე მხარე მცოდნოდა,
ფიდის ოჯახი ღარიბი
მსოფლიოს გაუზიარებდა?
ჩინუა აჩებე "ისტორიების ბალანსს" უწოდებს.
ნიგერიელ რედაქტორზე,
ბანკში სამსახური მიატოვა,
გამომცემლობა დაეარსებინა.
ნიგერიელები წიგნებს არ კითხულობენ.
კიდეც წაიკითხავდა,
ხელმისაწვდომი იქნებოდა.
ინტერვიუს მისაცემად.
მომიახლოვდა და მითხრა:
მაგრამ დასასრული არ ვარგოდა.
რომელშიც აი ეს მოხდება..."
თუ რა უნდა დამეწერა.
ქალბატონი იდგა,
ჩემივე მეგობარ ფუნმი ლიანდაზე,
სატელევიზიო შოუს უძღვება ლაგოსში
დავიწყება ყველას გვირჩევნია?
გულის ოპერაციაზე,
ლაგოსის ჰოსპიტალში ჩაატარეს?
თანამედროვე ნიგერიულ მუსიკაზე,
ინგლისურად და პიჯინურად,
სტილით დამთავრებული.
ქალი ადვოკატის შესახებ,
უაზრო კანონი გაასაჩივრა,
ქმრის თანხმობა მიეღოთ
ნოლივუდის შესახებ,
რომლებიც არაფრისგან ფილმებს ქმნიან,
როგორ მოიხმარენ იმას რასაც ქმნიან.
ჩემს ამბიციურ სტილისტზე,
და თმის დამაგრძელებლებს ყიდის.
ბიზნესს იწყებენ და ხანდახან არ უმართლებთ,
გაღიზიანება მეუფლება
უუნარო მთავრობის გამო,
მთავრობის მიუხედავად
მხატვრულ წერას ვასწავლი
სურს მონაწილეობა,
ახლახანს არასამთავრობო დავაფუძნე,
ისტორიების გაზიარება სურთ.
დაკნინებისთვის იყენებენ,
თანაბრად შესაძლებელია.
ღირსების შელახვა შეუძლიათ,
ღირსებასაც აღადგენენ.
რომლებიც ჩრდილოეთში გადასახლდნენ.
სამხრეთულ ცხოვრებაზეა.
ცალმხრივ ისტორიებს,
ცალმხრივი ისტორია არ არსებობს,
ABOUT THE SPEAKER
Chimamanda Ngozi Adichie - NovelistInspired by Nigerian history and tragedies all but forgotten by recent generations of westerners, Chimamanda Ngozi Adichie’s novels and stories are jewels in the crown of diasporan literature.
Why you should listen
In Nigeria, Chimamanda Ngozi Adichie's novel Half of a Yellow Sun has helped inspire new, cross-generational communication about the Biafran war. In this and in her other works, she seeks to instill dignity into the finest details of each character, whether poor, middle class or rich, exposing along the way the deep scars of colonialism in the African landscape.
Adichie's newest book, The Thing Around Your Neck, is a brilliant collection of stories about Nigerians struggling to cope with a corrupted context in their home country, and about the Nigerian immigrant experience.
Adichie builds on the literary tradition of Igbo literary giant Chinua Achebe—and when she found out that Achebe liked Half of a Yellow Sun, she says she cried for a whole day. What he said about her rings true: “We do not usually associate wisdom with beginners, but here is a new writer endowed with the gift of ancient storytellers.”
(Photo: Wani Olatunde)
Chimamanda Ngozi Adichie | Speaker | TED.com