Sue Klebold: My son was a Columbine shooter. This is my story
Sue Klebold: Mijn zoon was een van de Columbine schutters. Dit is mijn verhaal
Sue Klebold has become a passionate agent working to advance mental health awareness and intervention. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
van mijn zoon hoorde,
at Columbine High School,
op de Columbine High School,
before taking their own lives.
voor ze zichzelf van het leven beroofden.
in a state of grief and trauma.
in een staat van verdriet en trauma.
and permanent disability.
verminkt of gehandicapt.
deze tragedie echt was,
of deaths and injuries that took place.
in het aantal doden en gewonden.
the psychological damage
psychologische schade te kwantificeren
in rescue or cleanup efforts.
bij de hulpverlening en het schoonmaken.
the magnitude of a tragedy like Columbine,
van een tragedie als deze vast te stellen,
als blauwdruk
to commit atrocities of their own.
wreedheden willen gaan plegen.
for the community and for society
de gemeenschap en de maatschappij
to try to accept my son's legacy.
van mijn zoon te proberen te accepteren.
that defined the end of his life
van zijn leven heeft gedefiniëerd,
different person from the one I knew.
een heel ander persoon was dan ik kende.
diezelfde vragen.
I thought of myself as a good mom.
vond ik mezelf een goede moeder.
tot meelevende,
that I failed as a parent,
dat ik gefaald heb als ouder
that brings me here today.
waarom ik hier vandaag ben.
who knew and loved Dylan the most.
en het meest van hem hield.
what was happening,
wat er aan de hand was,
om de ervaring te delen
of someone who kills and hurts.
van iemand die moordt en pijn veroorzaakt.
I combed through memories,
mijn geheugen gepijnigd,
exactly where I failed as a parent.
als ouder gefaald had.
who didn't know me before the shootings,
die mij niet kenden voor de schietpartij,
als deze binnenkom,
has experienced loss
een verlies heeft geleden
te erkennen dat is veroorzaakt
caused by a member of my family
dat dat zelf niet meer kan doen.
verdriet heeft gedaan.
and even compassion
en zelfs medeleven,
my son's death as a suicide.
praat als zelfmoord.
so he could end his life.
om zijn leven te beëindigen.
until months after his death.
tot maanden na zijn dood.
he showed at the end of his life.
van zijn leven niet af te zwakken.
and talking with experts,
was rooted not in his desire to kill
niet kwam omdat hij wilde moorden,
when I talk about my son's murder-suicide
over de moord/zelfmoord van mijn zoon,
because it's more concrete.
liever noem, omdat dat tastbaarder is.
I'm talking about violence.
is to contribute to the misunderstanding
is bijdragen aan de misverstanden
mentale aandoeningen.
who have a mental illness
van de mensen met mentale problemen
om het leven komen,
to maybe more than 90 percent
75 tot misschien meer dan 90 procent
mental health condition of some kind.
hebben die te diagnostiseren is.
is not equipped to help everyone,
niet in staat om iedereen te helpen,
destructieve gedachten
only if they reach a behavioral crisis.
als ze een gedragscrisis krijgen.
to two percent of all suicides
van alle zelfmoorden
as they are rising for some populations,
zoals bij meerdere groepen het geval is,
will rise as well.
moord/zelfmoorden toenemen.
in Dylan's mind prior to his death,
gebeurde in het hoofd van Dylan,
from other survivors of suicide loss.
andere nabestaanden van zelfmoordenaars.
to help with fund-raising events,
en hielp bij inzamelingsacties,
survived their own suicidal crisis
die een zelfmoordcrisis hebben overleefd,
conversations I had
that Dylan could not have loved me
dat Dylan van me had gehouden
as horrible as he did.
that conversation,
omdat ze had geluisterd,
a young, single mother
alleenstaande moeder was
and was hospitalized to keep her safe.
voor haar eigen veiligheid.
would be better off if she died,
als zij dood zou zijn,
om haar leven te beëindigen.
was the strongest bond on Earth,
de sterkste band op aarde was
more than anything in the world,
dan van wat dan ook,
would be better off without her.
dat ze beter af waren zonder haar.
I've learned from others
ik van anderen heb geleerd,
the so-called decision or choice
beslissing of keuze
that we choose what car to drive
waarop we een auto kiezen,
op een zaterdagavond.
in an extremely suicidal state,
medical health emergency.
lost access to tools of self-governance.
en zijn hun zelfbeheersing kwijt.
make a plan and act with logic,
en zich logisch gedragen,
is distorted by a filter of pain
door een filter van pijn
interpret their reality.
van de realiteit dicteert.
at hiding this state,
in het verbergen van deze toestand
good reasons for doing that.
een goede reden voor.
suicidal thoughts at some point,
suïcidale gedachten gehad,
ongoing thoughts of suicide
suïcidale gedachten
van manieren om te sterven
recognized and treated
en behandeld worden
was not purely a suicide.
was niet alleen een zelfmoord.
suicidal thinking became homicidal.
gedachten moorddadig werden.
and there are no simple answers.
en er zijn geen eenvoudige antwoorden.
that was perfectionistic and self-reliant,
en hij vertrouwde alleen op zichzelf,
to seek help from others.
om hulp van anderen zou vragen.
triggering events at the school
meegemaakt op school
debased and humiliated and mad.
vernederd en boos voelde.
of rage and alienation,
van woede en vervreemding deelde,
en breekbaar was,
owned any in our home.
for a 17-year-old boy to buy guns,
voor een 17-jarige om wapens te kopen,
without my permission or knowledge.
of ik het nu wist of goedvond of niet.
and many school shootings later,
en vele schietincidenten op scholen later,
heeft mijn hart gebroken,
op mijn lichaam en geest.
I got breast cancer,
kreeg ik borstkanker
I began to have mental health problems.
begon ik mentale problemen te krijgen.
into a family member
dat ik een familielid zou tegenkomen
zou worden door de pers
a terrible parent or a disgusting person.
of walgelijk persoon te worden genoemd.
four years after the shootings,
vier jaar na de schietpartij,
op de getuigenverklaringen,
for the depositions
the victims' families face to face.
onder ogen zou moeten komen.
six years after the shootings,
zes jaar na de schietpartij,
om voor het eerst openbaar te spreken
to speak publicly about murder-suicide
into this spinning cycle of terror
in een neerwaardse spiraal van angst
or reason my way out of it,
of mezelf eruit te redeneren,
me probeerde te vermoorden.
was trying to kill me,
werd toen het enige
to have a malfunctioning mind,
in de hersenen te hebben
became a brain health advocate.
geworden voor hersen-gezondheid.
en door voor mezelf te zorgen,
as normal under the circumstances.
on all that had happened,
op alles wat er gebeurd was,
spiral into dysfunction
waarin mijn zoon terecht kwam
over a period of about two years,
that he needed help
dat hij hulp nodig had
and taps into my feelings of guilt
en voedt mijn schuldgevoelens,
die ik heb gehad
gedachten te stoppen
meest voorkomende doodsoorzaak
how much we want to believe we can,
hoe graag we het ook willen geloven,
that we are somehow different,
op de een of andere manier anders zijn,
would never think of hurting themselves
aan zou denken zichzelf te kwetsen,
do come to pass,
daadwerkelijk gebeuren,
to forgive ourselves for not knowing
vergeven dat we er niet van wisten
vragen hebben gesteld
hebben gevonden.
misschien lijdt,
to what the other families lost.
met het verlies van andere families.
doesn't make theirs any easier.
de hunne niet vergemakkelijkt.
I don't have the right to any pain,
dat ik geen recht heb om te lijden,
op het volgende neer:
the most vigilant and responsible of us
en verantwoordelijken onder ons
ABOUT THE SPEAKER
Sue Klebold - ActivistSue Klebold has become a passionate agent working to advance mental health awareness and intervention.
Why you should listen
Sue Klebold is the mother of Dylan Klebold, one of the two shooters at Columbine High School in 1999. Since the massacre, Sue has spent years excavating every detail of her family life, and trying to understand what she could have done to prevent it. In 2016, after years of evading public scrutiny, Klebold published A Mother's Reckoning: Living In the Aftermath of Tragedy, a powerful memoir in which she explores the crucial intersection between mental health and violence. As a passionate advocate for brain health awareness and intervention, she is donating any profits from the book to mental health charities, research and suicide prevention, hoping for solutions that will help parents and professionals spot and thwart signs of trouble.
Sue Klebold | Speaker | TED.com