TED2009
Aimee Mullins: My 12 pairs of legs
เอมี่ มูลินส์ และขาทั้ง 12 คู่ของเธอ
Filmed:
Readability: 3.8
4,380,008 views
นักกีฬา นักแสดง และนักกิจกรรม เอมี่ มูลินส์ มาพูดคุยเกี่ยวกับขาเทียมของเธอ ซึ่งมีถึง 12 คู่ด้วยกัน และพลังอำนาจที่ขาเทียมทั้ง 12 คู่นี้มอบให้แก่เธอ ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว ความงาม และความสูงที่เพิ่มขึ้นอีก 6 นิ้ว ด้วยลีลาที่เรียบง่าย ไอมี มูลินส์ จะนำเสนอมิติใหม่ในการมองเรือนร่างของมนุษย์
Aimee Mullins - Athlete and actor
A record-breaker at the Paralympic Games in 1996, Aimee Mullins has built a career as a model, actor and advocate for women, sports and the next generation of prosthetics. Full bio
A record-breaker at the Paralympic Games in 1996, Aimee Mullins has built a career as a model, actor and advocate for women, sports and the next generation of prosthetics. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:12
I was speaking to a group of about 300 kids,
0
0
3000
ครั้งหนึ่งฉันมีโอกาสคุยกับเด็กกลุ่มหนึ่งประมาณ 300 คน
00:15
ages six to eight, at a children's museum,
1
3000
2000
อายุ 6 ถึง 8 ปี ที่พิพิธภัณฑ์เด็ก
00:17
and I brought with me a bag full of legs,
2
5000
4000
และฉันก็เอาถุงที่เต็มไปด้วยขาเทียมมาด้วยหนึ่งถุง
00:21
similar to the kinds of things you see up here,
3
9000
2000
คล้ายๆ กับขาที่คุณเห็นบนเวทีนี้
00:23
and had them laid out on a table for the kids.
4
11000
2000
ฉันเรียงขาทั้งหมดบนโต๊ะให้เด็กๆ ดู
00:25
And, from my experience, you know, kids are naturally curious
5
13000
4000
จากประสบการณ์ของฉัน เด็กมีความอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติ
00:29
about what they don't know, or don't understand,
6
17000
2000
เกี่ยวกับสิ่งที่เขาไม่รู้ หรือไม่เข้าใจ
00:31
or is foreign to them.
7
19000
2000
หรือไม่เคยประสบพบเจอ
00:33
They only learn to be frightened of those differences
8
21000
2000
เด็กเรียนรู้ที่จะกลัวความแตกต่าง
00:35
when an adult influences them to behave that way,
9
23000
3000
เพียงเมื่อได้รับอิทธิพลจากผู้ใหญ่เท่านั้น
00:38
and maybe censors that natural curiosity,
10
26000
3000
ผู้ใหญ่อาจปิดกั้นความอยากรู้ตามธรรมชาติของเด็ก
00:41
or you know, reins in the question-asking
11
29000
3000
หรือตีกรอบในการตั้งคำถามของเด็ก
00:44
in the hopes of them being polite little kids.
12
32000
2000
ด้วยหวังว่าเด็กๆ จะรู้จักเป็นสุภาพชน
00:46
So I just pictured a first grade teacher out in the lobby
13
34000
4000
ฉันเลยนึกถึงภาพครูประถมอยู่ที่ห้องรับรอง
00:50
with these unruly kids, saying, "Now, whatever you do,
14
38000
3000
เธอบอกกับบรรดาเด็กๆ ซุกซน ว่า "เด็กๆ จ๊ะ ระวังนะ
00:53
don't stare at her legs."
15
41000
2000
อย่าไปจ้องขาปลอมของเธอ (มันไม่สุภาพ)"
00:55
But, of course, that's the point.
16
43000
2000
แต่ นี่คือจุดประสงค์
00:57
That's why I was there, I wanted to invite them to look and explore.
17
45000
3000
นี่คือเหตุผลที่ฉันไปที่นั่น ฉันอยากชักชวนให้เด็กๆ ได้มาศึกษาและเรียนรู้
01:00
So I made a deal with the adults
18
48000
4000
ฉันก็เลยตกลงกับผู้ใหญ่
01:04
that the kids could come in without any adults for two minutes
19
52000
3000
ว่าให้เด็กๆ เข้ามา โดยไม่มีผู้ใหญ่ เป็นเวลาสองนาที
01:07
on their own.
20
55000
2000
อยู่กันเอง
01:09
The doors open, the kids descend on this table of legs,
21
57000
4000
พอประตูเปิด เด็กๆ ก็มุ่งไปที่โต๊ะ
01:13
and they are poking and prodding, and they're wiggling toes,
22
61000
3000
และพวกเขาก็ทั้งจิ้ม ทั้งจับ แล้วจับนิ้วเท้ากระดิกไปมา
01:16
and they're trying to put their full weight on the sprinting leg
23
64000
2000
และพยายามเอาน้ำหนักทั้งตัวลงที่ขาเทียมสำหรับวิ่ง
01:18
to see what happens with that.
24
66000
2000
เพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
01:20
And I said, "Kids, really quickly --
25
68000
2000
ฉันก็พูดว่า "เด็กๆ ขอเวลานิดนึงนะคะ"
01:22
I woke up this morning, I decided I wanted to be able to jump over a house --
26
70000
4000
"ฉันตื่นขึ้นเช้าวันหนึ่ง ฉันตัดสินใจว่าอยากกระโดดข้ามบ้าน
01:26
nothing too big, two or three stories --
27
74000
2000
บ้านไม่ใหญ่มาก แค่สองหรือสามชั้น
01:28
but, if you could think of any animal, any superhero, any cartoon character,
28
76000
5000
ถ้าให้เด็กๆ นึกถึงสัตว์ ฮีโร่ หรือตัวการ์ตูนอะไรก็ได้
01:33
anything you can dream up right now,
29
81000
2000
ที่คิดออกตอนนี้
01:35
what kind of legs would you build me?"
30
83000
2000
เด็กๆ จะสร้างขาแบบไหนให้ฉัน"
01:37
And immediately a voice shouted, "Kangaroo!"
31
85000
3000
เสียงหนึ่งตะโกนตอบทันที "จิงโจ้"
01:40
"No, no, no! Should be a frog!"
32
88000
2000
"ไม่ ไม่ ไม่ กบสิ"
01:42
"No. It should be Go Go Gadget!"
33
90000
2000
"ไม่ ต้องเป็น โกโก แกดเจ็ต"
01:44
"No, no, no! It should be the Incredibles."
34
92000
2000
"ไม่ ไม่ ไม่ น่าจะเป็นเดอะอินเครดิเบิ้ล"
01:46
And other things that I don't -- aren't familiar with.
35
94000
3000
และอีกหลายอย่างที่ฉันไม่คุ้นเคย
01:49
And then, one eight-year-old said,
36
97000
2000
แล้วเด็กอายุแปดขวบคนหนึ่งพูดขึ้นว่า
01:51
"Hey, why wouldn't you want to fly too?"
37
99000
4000
"แล้วไม่อยากบินบ้างหรือ"
01:56
And the whole room, including me, was like, "Yeah."
38
104000
3000
เด็กทั้งห้อง รวมทั้งฉัน ต่างพูดว่า "นั่นสิ"
01:59
(Laughter)
39
107000
2000
(เสียงหัวเราะ)
02:01
And just like that, I went from being a woman
40
109000
3000
ณ เวลานั้น ฉันได้ก้าวจากการเป็นผู้หญิง
02:04
that these kids would have been trained to see as "disabled"
41
112000
4000
ที่เด็กๆ คงจะถูกสอนให้เรียกว่า "คนพิการ"
02:08
to somebody that had potential that their bodies didn't have yet.
42
116000
5000
เป็นคนหนึ่งที่สามารถทำในสิ่งที่ร่างกายพวกเขาทำไม่ได้
02:13
Somebody that might even be super-abled.
43
121000
2000
คนหนึ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นยอดมนุษย์
02:15
Interesting.
44
123000
2000
น่าสนใจ
02:17
So some of you actually saw me at TED, 11 years ago.
45
125000
5000
บางคนอาจเห็นฉันที่ TED เมื่อ 11 ปีก่อน
02:22
And there's been a lot of talk about how life-changing this conference is
46
130000
4000
และมีการพูดคุยถึงการสัมมานานี้ว่าสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตคนได้มากเพียงใด
02:26
for both speakers and attendees, and I am no exception.
47
134000
4000
สำหรับทั้งผู้พูดและผู้เข้าร่วม รวมถึงตัวฉันด้วย
02:30
TED literally was the launch pad to the next decade of my life's exploration.
48
138000
6000
TED ทำให้ฉันก้าวสู่ทศวรรษใหม่ของการศึกษาชีวิตตัวเอง
02:36
At the time, the legs I presented were groundbreaking in prosthetics.
49
144000
5000
ตอนนั้น ขาที่ฉันนำเสนอเป็นนวัตกรรมใหม่ในวงการอวัยวะเทียม
02:41
I had woven carbon fiber sprinting legs
50
149000
2000
ฉันได้ขาสำหรับวิ่งทำจากคาร์บอนไฟเบอร์
02:43
modeled after the hind leg of a cheetah,
51
151000
2000
ออกแบบจากขาหลังของเสือชีตาห์
02:45
which you may have seen on stage yesterday.
52
153000
2000
ซึ่งคุณคงเห็นบนเวทีเมื่อวานนี้
02:47
And also these very life-like, intrinsically painted silicone legs.
53
155000
6000
แล้วยังมีขาซิลิโคนที่ทาสีได้เหมือนจริงมาก
02:53
So at the time, it was my opportunity to put a call out
54
161000
4000
เวลานั้นเป็นโอกาสของฉันที่จะเรียกหา
02:57
to innovators outside the traditional medical prosthetic community
55
165000
4000
เหล่านักสร้างสรรค์นอกวงการแพทย์อวัยวะเทียม
03:01
to come bring their talent to the science and to the art
56
169000
4000
เพื่อนำความสามารถของพวกเขาสู่วงการวิทยาศาสตร์และศิลปะ
03:05
of building legs.
57
173000
2000
ของการสร้างขาเทียม
03:07
So that we can stop compartmentalizing form, function and aesthetic,
58
175000
5000
เราจะได้เลิกแยกรูปร่าง การใช้งาน และความสุนทรีย์ ออกจากกัน
03:12
and assigning them different values.
59
180000
2000
และหยุดให้คุณค่าแตกต่างกันไป
03:14
Well, lucky for me, a lot of people answered that call.
60
182000
4000
ฉันโชคดีที่หลายคนยินดีให้ความร่วมมือกับฉัน
03:18
And the journey started, funny enough, with a TED conference attendee --
61
186000
5000
และน่าแปลกที่การเดินทางได้เริ่มต้นขึ้นจากผู้เข้าร่วมสัมมนา TED ท่านหนึ่ง
03:23
Chee Pearlman, who hopefully is in the audience somewhere today.
62
191000
3000
คุณชี เพิร์ลมัน ซึ่งหวังว่าวันนี้ท่านคงจะอยู่ในที่นี้ด้วย
03:26
She was the editor then of a magazine called ID,
63
194000
3000
สมัยนั้นท่านเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร ID
03:29
and she gave me a cover story.
64
197000
3000
ท่านให้ฉันเขียนเรื่องประจำฉบับ
03:32
This started an incredible journey.
65
200000
3000
เป็นจุดเริ่มของการเดินทางที่ยิ่งใหญ่
03:35
Curious encounters were happening to me at the time;
66
203000
2000
ช่วงนั้นฉันได้เจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจหลายเหตุการณ์
03:37
I'd been accepting numerous invitations to speak
67
205000
3000
ฉันได้รับเชิญหลายต่อหลายครั้งให้ไปพูด
03:40
on the design of the cheetah legs around the world.
68
208000
3000
เรื่องการออกแบบขาเสือชีตาห์รอบโลก
03:43
And people would come up to me after the conference, after my talk,
69
211000
3000
ผู้คนจะเข้ามาหาฉันเมื่อฉันพูดจบ
03:46
men and women.
70
214000
2000
ทั้งชายและหญิง
03:48
And the conversation would go something like this,
71
216000
2000
แล้วการสนทนาจะเป็นไปประมาณว่า
03:50
"You know Aimee, you're very attractive.
72
218000
4000
คุณรู้มั้ยคุณเอมี่ คุณเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก
03:54
You don't look disabled."
73
222000
2000
คุณไม่เหมือนคนพิการเลย
03:56
(Laughter)
74
224000
1000
(หัวเราะ)
03:57
I thought, "Well, that's amazing,
75
225000
2000
ฉันก็คิด "อืม น่าแปลกนะ
03:59
because I don't feel disabled."
76
227000
2000
"เพราะฉันไม่รู้สึกว่าฉันพิการ"
04:01
And it really opened my eyes to this conversation
77
229000
5000
นั่นทำให้ฉันเห็นถึงประเด็น
04:06
that could be explored, about beauty.
78
234000
2000
ที่อาจศึกษาได้เกี่ยวกับความงาม
04:08
What does a beautiful woman have to look like?
79
236000
3000
ผู้หญิงที่สวยต้องหน้าตาอย่างไร
04:11
What is a sexy body?
80
239000
2000
เรือนร่างที่ดึงดูดเป็นอย่างไร
04:13
And interestingly, from an identity standpoint,
81
241000
2000
และสิ่งที่น่าสนใจ ในแง่ของอัตลักษณ์
04:15
what does it mean to have a disability?
82
243000
3000
การเป็นคนพิการนั้นหมายถึงอะไร
04:18
I mean, people -- Pamela Anderson has more prosthetic in her body than I do.
83
246000
3000
อย่างพาเมลลา แอนเดอร์สัน มีของปลอมในร่างกายเธอมากกว่าฉันเสียอีก
04:21
Nobody calls her disabled.
84
249000
2000
ไม่มีใครเรียกเธอว่าเป็นคนพิการสักคน
04:23
(Laughter)
85
251000
5000
(เสียงหัวเราะ)
04:29
So this magazine, through the hands of graphic designer Peter Saville,
86
257000
4000
นิตยสารเล่มนี้ ผ่านมือของปีเตอร์ ซาวิลล์ นักออกแบบกราฟฟิก
04:33
went to fashion designer Alexander McQueen, and photographer Nick Knight,
87
261000
5000
ไปยังนักออกแบบเสื้อผ้า อเล็กซานเดอร์ แม็คควีน และช่างภาพ นิก ไนท์
04:38
who were also interested in exploring that conversation.
88
266000
2000
ผู้ที่สนใจอยากศึกษาเรื่องนี้เหมือนกัน
04:40
So, three months after TED I found myself on a plane
89
268000
3000
3 เดือนหลังจากสัมมนา TED ฉันก็ได้นั่งเครื่องบิน
04:43
to London, doing my first fashion shoot,
90
271000
5000
ไปลอนดอนเพื่อถ่ายแฟชั่นเป็นครั้งแรก
04:48
which resulted in this cover --
91
276000
1000
ผลที่ได้ก็คือหน้าปกนี้
04:49
"Fashion-able"?
92
277000
3000
แฟชั่น ทำได้
04:52
Three months after that, I did my first runway show for Alexander McQueen
93
280000
4000
3 เดือนหลังจากนั้น ฉันก็เดินแบบให้อเล็กซานเดอร์ แม็คควีน
04:56
on a pair of hand-carved wooden legs made from solid ash.
94
284000
5000
บนขาไม้ที่แกะสลักด้วยมือ ทำจากไม้แอชเนื้อแข็ง
05:01
Nobody knew -- everyone thought they were wooden boots.
95
289000
3000
ไม่มีใครรู้ ทุกคนคิดว่าเป็นรองเท้าบูทไม้
05:04
Actually, I have them on stage with me:
96
292000
2000
ที่จริง ฉันก็นำคู่นี้มาไว้บนเวทีวันนี้
05:07
grapevines, magnolias -- truly stunning.
97
295000
4000
เถาองุ่น ดอกแม็กโนเลีย ยอดเยี่ยมมาก
05:12
Poetry matters.
98
300000
3000
สุนทรียภาพ สำคัญ
05:15
Poetry is what elevates the banal and neglected object
99
303000
5000
สุนทรียภาพยกระดับสิ่งที่น่าเบื่อและไม่น่าสนใจ
05:20
to a realm of art.
100
308000
2000
สู่โลกของศิลปะ
05:22
It can transform the thing that might have made people fearful
101
310000
6000
มันสามารถแปลงสิ่งที่อาจทำให้ผู้คนกลัว
05:28
into something that invites them to look,
102
316000
2000
เป็นสิ่งที่ดึงดูดให้พวกเขามอง
05:30
and look a little longer,
103
318000
3000
และมอง
05:33
and maybe even understand.
104
321000
2000
และอาจเกิดความเข้าใจได้
05:35
I learned this firsthand with my next adventure.
105
323000
4000
ฉันเรียนรู้สิ่งนี้ด้วยตัวเองจากการผจญภัยครั้งต่อไป
05:39
The artist Matthew Barney, in his film opus called the "The Cremaster Cycle."
106
327000
4000
ศิลปิน แมททิว บาร์นี ในบทภาพยนตร์ของเขา คือ "วงจรเครมาสเตอร์"
05:43
This is where it really hit home for me --
107
331000
3000
นี่เองที่ทำให้ฉันเกิดไอเดียบรรเจิด
05:46
that my legs could be wearable sculpture.
108
334000
2000
ว่าขาของฉันสามารถเป็นประติมากรรมที่สวมใส่ได้
05:48
And even at this point, I started to move away from the need to replicate human-ness
109
336000
7000
ถึงจุดนี้ ฉันเริ่มถอยจากความคิดที่ต้องเลียนแบบลักษณะของมนุษย์
05:55
as the only aesthetic ideal.
110
343000
2000
ที่เคยคิดว่าเป็นความงามสูงสุด
05:57
So we made what people lovingly referred to as glass legs
111
345000
4000
เราก็เลยสร้างสิ่งที่คนมักเรียกกันเล่นๆ ว่า ขาแก้ว
06:01
even though they're actually optically clear polyurethane,
112
349000
4000
แม้ว่ามันจะทำจากโพลิยูรีเทนแบบใส
06:05
a.k.a. bowling ball material.
113
353000
2000
ซึ่งก็คือ วัสดุทำลูกโบว์ลิ่งนั่นเอง
06:07
Heavy!
114
355000
1000
หนักจริงๆ
06:08
Then we made these legs that are cast in soil
115
356000
2000
แล้วเราก็ทำขาคู่นี้ขึ้นโดยหล่อจากดิน
06:10
with a potato root system growing in them, and beetroots out the top,
116
358000
4000
โดยมีรากมันฝรั่งโตอยู่ในนั้น และบีทรูทโผล่ออกข้างบน
06:14
and a very lovely brass toe.
117
362000
2000
และมีนิ้วเท้าทองเหลืองอย่างงาม
06:16
That's a good close-up of that one.
118
364000
2000
รูปนี้จะเห็นชัด
06:18
Then another character was a half-woman, half-cheetah --
119
366000
2000
อีกตัวละครหนึ่งเป็นครึ่งหญิงครึ่งเสือชีตาห์
06:20
a little homage to my life as an athlete.
120
368000
2000
อุทิศแด่ชีวิตนักกีฬาของฉัน
06:22
14 hours of prosthetic make-up
121
370000
3000
ฉันใช้เวลา 14 ชั่วโมงในการเสริมแต่ง
06:25
to get into a creature that had articulated paws,
122
373000
4000
เพื่อเข้าไปอยู่ในร่างสิ่งมีชีวิตที่มีอุ้งเท้า
06:29
claws and a tail that whipped around,
123
377000
4000
กรงเล็บ และหางที่เหวี่ยงไปมาได้
06:33
like a gecko.
124
381000
2000
เหมือนจิ้งจก
06:35
(Laughter)
125
383000
1000
(เสียงหัวเราะ)
06:37
And then another pair of legs we collaborated on were these --
126
385000
4000
และขาอีกคู่หนึ่งที่เราร่วมสร้างขึ้นมาคือคู่นี้
06:41
look like jellyfish legs,
127
389000
2000
คล้ายๆ แมงกะพรุน
06:43
also polyurethane.
128
391000
2000
ทำจากโพลิยูรีเทนเช่นกัน
06:45
And the only purpose that these legs can serve,
129
393000
3000
และประโยชน์เดียวที่ขาเหล่านี้มี
06:48
outside the context of the film,
130
396000
3000
นอกเหนือจากใช้ในภาพยนตร์
06:51
is to provoke the senses and ignite the imagination.
131
399000
3000
ก็คือ กระตุ้นความรู้สึกและจุดประกายจินตนาการ
06:54
So whimsy matters.
132
402000
3000
ฉะนั้น การคิดนอกกรอบก็สำคัญ
06:57
Today, I have over a dozen pair of prosthetic legs
133
405000
6000
วันนี้ฉันมีขาเทียมกว่าหนึ่งโหล
07:03
that various people have made for me,
134
411000
2000
ที่คนหลายคนทำมาให้ฉัน
07:05
and with them I have different negotiations of the terrain under my feet,
135
413000
4000
ด้วยขาเหล่านี้ ฉันมีอำนาจต่อรองกับพื้นที่ใต้เท้าของฉัน
07:09
and I can change my height --
136
417000
2000
ฉันเปลี่ยนความสูงของตัวเองได้
07:11
I have a variable of five different heights.
137
419000
2000
ฉันมีความสูงแตกต่างกันถึง 5 ระดับ
07:13
(Laughter)
138
421000
2000
(เสียงห้วเราะ)
07:15
Today, I'm 6'1".
139
423000
2000
วันนี้ฉันสูง 6 ฟุต 1 นิ้ว
07:17
And I had these legs made a little over a year ago
140
425000
3000
ฉันได้คู่นี้มาเมื่อประมาณปีที่แล้ว
07:20
at Dorset Orthopedic in England
141
428000
2000
ที่ดอร์เสต ออร์ธอเพดิก ที่ประเทศอังกฤษ
07:22
and when I brought them home to Manhattan,
142
430000
2000
พอฉันนำมันกลับบ้านที่แมนแฮตตัน
07:24
my first night out on the town, I went to a very fancy party.
143
432000
2000
คืนแรกที่กลับไป ฉันก็ไปงานเลี้ยงแฟนซีงานหนึ่ง
07:26
And a girl was there who has known me for years
144
434000
3000
และที่งานก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักฉันเป็นเวลาหลายปี
07:29
at my normal 5'8".
145
437000
2000
ที่ความสูงปกติของฉัน 5 ฟุต 8 นิ้ว
07:31
Her mouth dropped open when she saw me,
146
439000
2000
เธออ้าปากค้างตอนเห็นฉัน
07:33
and she went, "But you're so tall!"
147
441000
3000
และพูดว่า "แต่คุณสูงจังเลย"
07:36
And I said, "I know. Isn't it fun?"
148
444000
2000
ฉันตอบว่า "ใช่ สนุกดี ว่ามั้ย"
07:38
I mean, it's a little bit like wearing stilts on stilts,
149
446000
2000
มันเหมือนกับเราใส่ไม้ต่อขายืนอยู่บนไม้ต่อขาอีกที
07:40
but I have an entirely new relationship to door jams
150
448000
3000
แต่ฉันได้ความรู้สึกใหม่กับการถูกประตูหนีบ
07:43
that I never expected I would ever have.
151
451000
2000
ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสมาก่อน
07:45
And I was having fun with it.
152
453000
3000
และฉันก็สนุกกับมัน
07:48
And she looked at me,
153
456000
2000
เธอมองฉัน
07:50
and she said, "But, Aimee, that's not fair."
154
458000
2000
และพูดว่า "แต่เอมี่ มันไม่ยุติธรรมเลย"
07:52
(Laughter)
155
460000
3000
(เสียงหัวเราะ)
07:55
(Applause)
156
463000
2000
(เสียงปรบมือ)
07:57
And the incredible thing was she really meant it.
157
465000
4000
สิ่งที่ตลกที่สุดคือ เธอหมายความอย่างที่พูดจริงๆ
08:01
It's not fair that you can change your height,
158
469000
2000
ไม่ยุติธรรมเลยที่คุณเปลี่ยนความสูงได้
08:03
as you want it.
159
471000
2000
อย่างต้องการ
08:05
And that's when I knew --
160
473000
2000
และวินาทีนั้นฉันก็รู้
08:07
that's when I knew that the conversation with society
161
475000
3000
ฉันรู้ว่าประเด็นของสังคม
08:10
has changed profoundly
162
478000
2000
ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
08:12
in this last decade.
163
480000
2000
ในทศวรรษที่ผ่านมา
08:14
It is no longer a conversation about overcoming deficiency.
164
482000
5000
ไม่ใช่ประเด็นเกี่ยวกับการเอาชนะความบกพร่องอีกต่อไป
08:19
It's a conversation about augmentation.
165
487000
2000
แต่เป็นประเด็นของความลึกซึ้ง
08:21
It's a conversation about potential.
166
489000
4000
เป็นประเด็นของความสามารถ
08:25
A prosthetic limb doesn't represent the need to replace loss anymore.
167
493000
5000
ขาเทียมไม่ได้แสดงถึงความจำเป็นที่ต้องทดแทนสิ่งที่ขาดหายอีกต่อไป
08:30
It can stand as a symbol that the wearer
168
498000
3000
แต่เป็นสัญลักษณ์ว่าผู้สวมนั้น
08:33
has the power to create whatever it is that they want to create
169
501000
3000
มีพลังที่จะสร้างสรรค์อะไรก็ตามที่เขาต้องการสร้าง
08:36
in that space.
170
504000
2000
ในพื้นที่นั้น
08:38
So people that society once considered to be disabled
171
506000
3000
ดังนั้น คนที่สังคมเคยบัญญัติว่าเป็น "คนพิการ"
08:41
can now become the architects of their own identities
172
509000
5000
บัดนี้ได้กลายเป็นเป็นสถาปนิกของอัตลักษณ์ตัวเอง
08:46
and indeed continue to change those identities
173
514000
2000
และเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ของตนไปเรื่อยๆ
08:48
by designing their bodies
174
516000
2000
โดยการออกแบบร่างกายของตน
08:50
from a place of empowerment.
175
518000
3000
จากอำนาจแห่งตัวตน
08:53
And what is exciting to me so much right now
176
521000
5000
สิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้นตอนนี้
08:58
is that by combining cutting-edge technology --
177
526000
4000
คือเมื่อมีการรวมเทคโนโลยีล้ำยุค
09:02
robotics, bionics --
178
530000
2000
ศาสตร์หุ่นยนต์ ไบโอนิกส์
09:04
with the age-old poetry,
179
532000
2000
กับสุนทรียภาพที่มีมานมนาน
09:06
we are moving closer to understanding our collective humanity.
180
534000
6000
เราเริ่มเข้าใจความเป็นมนุษย์ของเรามากขึ้น
09:12
I think that if we want to discover the full potential
181
540000
5000
ฉันคิดว่าถ้าเราอยากจะค้นพบที่สุดแห่งความสามารถ
09:17
in our humanity,
182
545000
2000
ของความเป็นมนุษย์
09:19
we need to celebrate those heartbreaking strengths
183
547000
4000
เราต้องเฉลิมฉลองความแข็งแกร่งที่เจ็บปวด
09:23
and those glorious disabilities that we all have.
184
551000
3000
และความบกพร่องที่งดงามทั้งหมดที่เรามี
09:26
I think of Shakespeare's Shylock:
185
554000
3000
อย่างที่ไชล็อก ตัวละครหนึ่งของเชคสเปียร์ พูดว่า
09:29
"If you prick us, do we not bleed,
186
557000
4000
หากท่านแทงเรา เลือดเราไม่ไหลหรือ
09:33
and if you tickle us, do we not laugh?"
187
561000
3000
และหากท่านแหย่เรา เราไม่หัวเราะหรอกหรือ"
09:36
It is our humanity,
188
564000
3000
ความเป็นมนุษย์ของเรา
09:39
and all the potential within it,
189
567000
2000
และความสามารถทั้งหมดที่อยู่ในตัวเรา
09:41
that makes us beautiful.
190
569000
3000
นี้เองที่ทำให้เรางดงาม
09:44
Thank you.
191
572000
1000
ขอบคุณ
09:45
(Applause)
192
573000
7000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Aimee Mullins - Athlete and actorA record-breaker at the Paralympic Games in 1996, Aimee Mullins has built a career as a model, actor and advocate for women, sports and the next generation of prosthetics.
Why you should listen
Aimee Mullins was born without fibular bones, and had both of her legs amputated below the knee when she was an infant. She learned to walk on prosthetics, then to run -- competing at the national and international level as a champion sprinter, and setting world records at the 1996 Paralympics in Atlanta. At Georgetown, where she double-majored in history and diplomacy, she became the first double amputee to compete in NCAA Division 1 track and field.
After school, Mullins did some modeling -- including a legendary runway show for Alexander McQueen -- and then turned to acting, appearing as the Leopard Queen in Matthew Barney's Cremaster Cycle. In 2008 she was the official Ambassador for the Tribeca/ESPN Sports Film Festival.
She's a passionate advocate for a new kind of thinking about prosthetics, and recently mentioned to an interviewer that she's been looking closely at MIT's in-development powered robotic ankle, "which I fully plan on having."
Aimee Mullins | Speaker | TED.com