Raj Panjabi: No one should die because they live too far from a doctor
راج پنجابی: هیچ کس نباید به دلیل دوری از پزشک بمیرد
A billion people around the world lack access to health care because they live too far from a clinic. 2017 TED Prize winner Raj Panjabi aims to extend health services to the last mile. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
something my father taught me:
که پدرم به من یاد داد:
again and again,
که او بارها به من یادآوری کرد،
در کلاس چهارم هستم.
taken in my class in school
برای کتاب سال گرفته شده
to West Africa in the 1970s,
از هند به آفریقای غربی مهاجرت کردند،
of growing up there.
که آنجا بزرگ شوم.
that, really, any child would dream of.
که هر بچه ای آرزویش را دارد.
لیبریا را فرا گرفت.
had marched towards our hometown.
ارتش شورشیان به شهر ما رسید.
the only international airport,
توسط ارتش شورشیان،
and said, "Raj, pack your things --
"راج، وسایلت را جمع کن--
we were split into two lines.
دو صف تشکیل دادیم.
I was sitting with my heart racing.
نشسته بودم و قلبم بهسرعت میزد.
in another line,
به داخل بپرند،
from the community of supporters
که در اطراف ما بسیج شده بود
start a clothing shop.
یک دکان لباس فروشی بزند.
on weekends as a teenager
آخر هفته نزد پدرم میرفتم
و شلوار جین به او کمک کنم.
and that community of supporters
و آن گروه حامیان
to go through college
to become a doctor.
خود را دنبال کنم و یک پزشک شوم.
since I escaped that airfield,
١٥ سال گذشته بود،
had not escaped my mind.
از ذهنم نرفته بود.
به عنوان یک دانشجوی پزشکی،
the people we'd left behind.
به مردمی که ترکشان کرده بودیم خدمت کنم.
having just 10 doctors.
تنها ١٠ پزشک داشته باشد.
where those few doctors remain,
بیمار شوید،
rural rainforest communities,
در جنگلهای بارانی بیمار شوید،
from the nearest clinic --
از نزدیکترین درمانگاه فاصله دارید--
from conditions no one should die from,
که کسی نباید به آن دلایل بمیرد،
getting to me too late.
خیلی دیر شده بود.
who wakes up one morning with a fever,
که یک روز صبح با تب بیدار میشود،
the medicine she needs
که نیاز دارد به او
through the forest
پیادهروی کنید
in the world's most remote communities,
در دورترین مناطق روستایی زندگی میکنند،
in modern medicine and technology,
در طب نوین و فناوری داشتهایم،
reaching the last mile.
به مناطق دوردست نرفته است.
too hard to reach
خیلی سخت
روح من آتش گرفت.
too far from a doctor or clinic.
که از یک پزشک یا درمانگاه خیلی دور است.
didn't come from the outside,
کمک از خارج نیامد،
a chance to finish primary school,
حتی دبستان را به پایان برسانند.
she completed high school,
دبیرستان را به پایان رساند،
were getting treatment
برای بیماریهایی
they needed treatment for --
درمان نمیشوند--
and pneumonia.
مالاریا و ذاتالریه.
in rural parts around our world,
در مناطق روستایی سراسر جهان هستند،
could actually help us solve a puzzle.
میتوانند در حل یک معما به ما کمک کنند.
is structured in such a way
طوری ساخته شده
and prescribing medicines
و تجویز دارو
and doctors like me.
و دکتر مثل من است.
are concentrated in cities,
در شهرها متمرکز هستند،
have been left behind.
که موسو آنجا بود، فراموش شده بودند.
the medical care system?
تجدیدنظر کنیم چه؟
members like Musu
مانند موسو را
of our medical team?
گروه پزشکی خود داشته باشیم چه؟
health care from clinics in cities
که خدمات سلامت را از کلینیکهای شهری
with real training,
روی او سرمایهگذاری کنیم
to answer these questions,
به این سؤالات پاسخ دهم،
getting married that year.
میخواستیم ازدواج کنیم.
the wedding registry gifts
به جای هدیه عروسی
to launch a nonprofit.
پول داشته باشیم.
more romantic than that.
خیلی رومانتیکتر از این حرفها هستم.
Liberians and Americans
called Last Mile Health.
"سلامت در آخرین فرسنگ" را تشکیل دادیم.
within reach of everyone, everywhere.
به یک بهورز دسترسی داشته باشد.
in volunteers like Musu
روی داوطلبانی مثل موسو
diagnose and treat
families in her village.
روستای موسو را به او یاد دادیم.
every month to coach her.
برای پشتیبانی به او سر میزد.
medical technology,
full of medicines like this
and report on epidemics.
ردیابی و گزارش موارد همهگیری.
the dignity in Musu's work.
به رسمیت شناختیم.
we created a contract,
to have a real job.
of a child's cough with a smartphone,
to patients who've lost their limbs.
تا مطمئن شویم بسیاری
your family doctor would do
شما میتواند انجام دهد
family doctors could never go.
پزشکان خانواده هرگز نمیتوانند بروند.
is to care for patients
درمان بیماران
a chance to go to school.
که مدرسه برود.
in the eighth grade,
در کلاس هشتم،
A.B. as a community health worker.
و به عنوان بهورز آموزش دادیم.
door to door house calls,
زنگ میزد،
breastfeeding him,
Prince had started to waste away.
شروع به لاغر شدن کرده بود.
this color-coded measuring tape
با کدهای رنگی چگونه استفاده کند
of a child to diagnose malnutrition.
دور بازوی کودک پیچانده میشود.
was in the red zone,
and his mother to the river,
کنار رودخانه برد،
to get to the hospital.
a food supplement.
غذای کمکی را به مادر یاد داد.
and he's a chubby little guy.
و او چاق و چله شده.
he's pulled himself up to a stand,
و میتوانست بایستد،
community health workers.
چرا این کار را میکنند،
of school, this is the first time
این اولین بار است
to hold a pen to write.
که قلم به دست بگیرم و بنویسم.
have taught me something fundamental
درس بزرگی به من داده
transform our own conditions.
تا شرایط خود را متحول کنیم.
the will to serve our neighbors can be
که تمایل به کمک به همسایه این قدر قوی است
across the border from us in Guinea.
در مرز بین ما و گینه اتفاقی افتاد.
with vomiting, fever and diarrhea.
دچار استفراغ، تب و اسهال شده بود.
where the roads were sparse
shortages of health workers.
from one community to another.
به محله دیگر گسترش یافت.
we had already lost months,
ما چند ماه را از دست داده بودیم
like wildfire all across West Africa,
افسارگسیختهای سراسر غرب آفریقا
parts of the world.
جهان را فرا گرفته بود.
airlines started canceling routes.
خطوط هوایی شروع به لغو پروازها کردند.
people could be infected,
احتمالاً آلوده شدهاند،
that most of them would die,
احتمالاً خواهند مرد،
از دست داده بودیم،
of health workers
an outbreak had just happened.
که یک همهگیری تازه روی داده بود.
them to put on the masks,
نحوه استفاده از ماسک،
terrified if I'd made the right call
با ترس از این که آیا حرف درستی زدهام
humanity to its knees,
که ابولا بشریت را به زانو درآورد،
didn't surrender to fear.
to serve their neighbors.
learned the symptoms of Ebola,
علائم ابولا را یاد گرفتند،
to go door-to-door to find the sick
خانه به خانه برای پیدا کردن بیماران
who had been exposed to the virus
تماس با ویروس بودند شناسایی
the chain of transmission.
کمک کردند.
health workers risked their own lives
به خطر انداختند
and stop it in its tracks.
کمک کنند.
under control in West Africa,
تحت کنترل درآمده،
in rural health care
نظام سلامت روستایی
نقاط داغ بیماری شود،
قرار میدهد.
emergency system
all communities,
همه مناطق
روستای امیل باشد.
of Liberia's community health workers
by the conditions we face,
که با آن مواجهیم تعریف نمیشویم،
ناامیدکننده به نظر برسد.
آن شرایط تعریف میشویم.
into community health workers --
به بهورز دیدهام--
of West Africa,
aren't doing neurosurgery,
of everyone everywhere.
افراد در همه جا باشد.
millions of people dying
of these deaths are happening
of community health workers
آموزش دادهایم
30 million people by 2030.
تا سال ٢٠٣٠ نجات دهیم.
30 million lives by 2030.
جان ٣٠ میلیون نفر را نجات دهد.
thousands of workers like A.B. and Musu
مانند ای. بی. و موسو است
child and family in the country.
همه کودکان و خانوادهها قرار دهد.
with a number of organizations
سازمانهای دیگری هستیم
without technology.
نمیتوان این کار را انجام داد.
is going to steal our jobs,
شغل ما را از ما خواهد گرفت،
to community health workers,
been vital for creating jobs.
در اشتغالزایی داشته است.
without this smartphone,
بدون این گوشی هوشمند،
to be able to employ A.B. and Musu.
استخدام کنیم.
for technology to help us train,
که فناوری به آموزش ما کمک کند،
and better than ever before.
در گذشته کمک کند.
and keep certified.
I use online courses.
دورههای برخط استفاده میکنم.
flip charts and markers.
از وایتبورد و ماژیک استفاده کنند.
access to learn as I do?
امکانات مشابه ما دسترسی داشته باشند؟
to master those lifesaving skills
در یادگیری آن مهارتهای حیاتی خبره شوند
model of education.
تغییر دهیم. اینجا فناوری
education revolution
and edX have been leading.
سردسته آن هستند.
to my TED Prize wish.
آرزوی من یک جایزه تد است،
workers the world has ever known
که جهان تاکنون به خود دیده گرد آوریم
connect and empower.
ارتباط و توانمندی.
health workers around the world,
در سراسر جهان قرار خواهیم داد،
on giving kids vaccines
واکسیناسیون اطفال ارائه خواهد شد
on spotting the next outbreak,
با موضوع شناسایی همهگیری بعدی،
accredit these workers,
این بهورزان را به رسمیت بشناسند،
an under-recognized, undervalued group,
یک قشر ناشناخته و سطح پایین بمانند،
empowered profession,
و توانمند شوند،
of companies and entrepreneurs
تشکیل خواهیم داد
that can save lives
جان انسانها شده
to workers like Musu,
با بهورزانی مانند موسو مرتبط شوند،
serve her community.
به جامعه خود خدمت کند.
to persuade governments
تلاش خواهیم کرد دولتها را متقاعد کنیم
a cornerstone of their health care plans.
برنامه سلامت خود قرار دهند.
the academy in Liberia
در ایبریا طراحی کردهایم
really is possible.
will contribute to the training
قادر به آموزش
of community members
to their neighbors --
به همسایگان خود برسانند--
remote communities,
زندگی میکنند،
of West Africa,
to the mountains of Afghanistan.
تا کوههای افغانستان.
communityhealthacademy.org بروید،
or someone you know could help us
میتواند به ما کمک کند، به ما بگویید
over the next year.
طی سال آینده تأسیس کنیم.
are not self-made;
that have been part of this cause.
سهم داشتهاند.
of this community,
بخشی از این مجموعه هستیم،
to take on a cause
what my father taught me.
درباره درسی که پدرم به من داد،
that she's pregnant with our third child.
که او بچه سوم ما را باردار است.
for a woman in Liberia
was in her third pregnancy.
در سومین حاملگی خود بود.
with her first two babies.
از مراقبتهای پیش از زایمان محروم بود.
in the forest that had gone for 100 years
در یک جنگل، به مدت ١٠٠ سال،
trained her neighbors
به همسایگان خود
who was in her second trimester,
که در سه ماهه دوم خود بود،
to check on the baby,
تا بچه را چک کنم،
about her first two kids,
داستانهایی از دو بچه قبلی خود،
probe on her belly,
روی شکم او گذاشته بودم،
her baby's heartbeat.
صدای قلب بچه خود را میشنید.
my wife's eyes and my own eyes lit up
که چشمان همسرم و من برق میزد
and access to care has not.
و دسترسی به درمان برای همه نبوده است.
ABOUT THE SPEAKER
Raj Panjabi - PhysicianA billion people around the world lack access to health care because they live too far from a clinic. 2017 TED Prize winner Raj Panjabi aims to extend health services to the last mile.
Why you should listen
Raj Panjabi was nine when civil war broke out in his native country, Liberia. His family resettled in High Point, North Carolina, but he returned to Liberia as a medical student in 2005. He was shocked to find a health care system in total devastation. Only 50 doctors remained to treat a population of four million.
With a team of Liberian civil war survivors, American health workers and $6,000 he'd received as a wedding gift, Panjabi co-founded Last Mile Health. The organization saves lives in the world's most remote communities by partnering with governments to deploy, sustain and manage national networks of community health professionals. They currently support the Government of Liberia's deployment of more than 4,000 health workers to provide life-saving healthcare to 1.2 million people and protect against the next epidemic. Last Mile Health's network of community health workers can be leveraged in a crisis -- in the fight against Ebola, the organization aided government response by training health workers in southeastern Liberia.
Panjabi is a physician in the Division of Global Health Equity at Harvard Medical School, Brigham and Women's Hospital. He is a recipient of the Skoll Award for Social Entrepreneurship and was named to TIME's list of the "100 Most Influential People in the World" in 2016. As the winner of the 2017 TED Prize, Panjabi is creating the Community Health Academy, a global platform to train, connect and empower community health workers. The Academy aims to reinvent the education of community health workers -- and the leaders who support them -- for the digital age.
Raj Panjabi | Speaker | TED.com