TED2011
Elliot Krane: The mystery of chronic pain
อิลเลียท เครน : ความลึกลับซับซ้อนของอาการปวดเรื้อรัง
Filmed:
Readability: 4.4
2,012,954 views
เราคิดว่าการปวดเป็นแค่เพียงอาการของโรค แต่ในผู้ป่วยหลายๆรายนั้น พบว่าระบบประสาทได้พัฒนาให้เกิดผลสะท้อนกลับและทำให้อาการปวดกลายเป็นโรคที่น่ากลัวขึ้นมา เริ่มจากเรื่องราวของเด็กสาวรายหนึ่งซึ่งเพียงแค่การเคล็ดของข้อมือกลับทำให้เกิดเป็นฝันร้ายของเธอเลยทีเดียว Elliot Krane พูดถึงเรื่องความซับซ้อนของการปวดเรื้อรังและทบทวนข้อมูลที่เรียนรู้เพื่อให้เข้าใจอาการนี้ให้มากขึ้นและหาทางรักษาโรคนี้ได้อย่างไร
Elliot Krane - Pediatric anesthesiologist
At the Lucile Packard Children's Hospital at Stanford, Elliot Krane works on the problem of treating pain in children. Full bio
At the Lucile Packard Children's Hospital at Stanford, Elliot Krane works on the problem of treating pain in children. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
I'm a pediatrician and an anesthesiologist,
0
0
2000
ผมเป็นกุมารแพทย์และเป็นวิสัญญีแพทย์
00:17
so I put children to sleep for a living.
1
2000
2000
ผมทำมาหาเลี้ยงชีพโดยการทำให้เด็กหลับครับ
00:19
(Laughter)
2
4000
2000
(เสียงหัวเราะ)
00:21
And I'm an academic, so I put audiences to sleep for free.
3
6000
3000
และผมก็เป็นอาจารย์ ดังนั้นผมสามารถทำให้ผู้ชมหลับได้โดยไม่คิดเงินครับ
00:24
(Laughter)
4
9000
4000
(เสียงหัวเราะ)
00:28
But what I actually mostly do
5
13000
2000
แต่จริงๆแล้วงานประจำของผมก็คือ
00:30
is I manage the pain management service
6
15000
2000
บริหารงานในแผนกจัดการความปวด
00:32
at the Packard Children's Hospital up at Stanford in Palo Alto.
7
17000
3000
ที่โรงพยาบาล Packard Children's ที่สแตนฟอร์ดใน Palo Alto
00:35
And it's from the experience
8
20000
2000
และจากประสบการณ์
00:37
from about 20 or 25 years of doing that
9
22000
2000
การทำงานด้านนี้มากว่า 20 ถึง 25 ปี
00:39
that I want to bring to you the message this morning,
10
24000
2000
ผมจึงอยากบอกเล่า"สาร" บางอย่างให้ทุกคนในเช้าวันนี้ว่า
00:41
that pain is a disease.
11
26000
2000
ความปวดถือเป็นโรคอย่างหนึ่ง
00:43
Now most of the time,
12
28000
2000
ปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่แล้ว
00:45
you think of pain as a symptom of a disease,
13
30000
2000
เราคิดกันว่าความปวดเป็นอาการของโรค
00:47
and that's true most of the time.
14
32000
2000
ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นความจริง
00:49
It's the symptom of a tumor or an infection
15
34000
3000
อาการปวดเป็นอาการของการมีเนื้องอกหรือการติดเชื้อ
00:52
or an inflammation or an operation.
16
37000
2000
หรือการอักเสบหรือจากการผ่าตัด
00:54
But about 10 percent of the time,
17
39000
3000
แต่ประมาณ 10% ของแต่ละครั้ง
00:57
after the patient has recovered from one of those events,
18
42000
3000
ที่หลังจากผู้ป่วยเริ่มดีขึ้นจากอาการของโรคอื่นแล้ว
01:00
pain persists.
19
45000
2000
อาการปวดนั้นก็ยังคงอยู่
01:02
It persists for months
20
47000
2000
ปวดอยู่อย่างนั้นเป็นเดือนๆ
01:04
and oftentimes for years,
21
49000
2000
และบางครั้งนานเป็นปีเลยทีเดียว
01:06
and when that happens,
22
51000
2000
และเมื่อเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น
01:08
it is its own disease.
23
53000
2000
มันก็คือโรคนั่นเอง
01:10
And before I tell you about how it is that we think that happens
24
55000
3000
และก่อนที่ผมจะเล่าให้พวกคุณฟังว่าทำไมเราถึงคิดแบบนั้น
01:13
and what we can do about it,
25
58000
2000
และเราจะทำอะไรกับมันได้บ้าง
01:15
I want to show you how it feels for my patients.
26
60000
3000
ผมอยากจะแสดงให้คุณเห็นว่าการปวดมีผลอย่างไรกับผู้ป่วยของผม
01:18
So imagine, if you will,
27
63000
2000
ลองนึกภาพตามนะครับ
01:20
that I'm stroking your arm with this feather,
28
65000
2000
ถ้าผมลูบแขนของคุณด้วยขนนกนี้
01:22
as I'm stroking my arm right now.
29
67000
3000
เหมือนที่ผมลูบแขนของผมตอนนี้
01:25
Now, I want you to imagine
30
70000
2000
ตอนนี้ผมอยากให้คุณลองจินตนาการว่า
01:27
that I'm stroking it with this.
31
72000
2000
ผมลูบแขนผมด้วยสิ่งนี้
01:29
Please keep your seat.
32
74000
2000
อย่าเพิ่งหนีไปไหนครับ
01:31
(Laughter)
33
76000
2000
(เสียงหัวเราะ)
01:33
A very different feeling.
34
78000
2000
มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันมากครับ
01:35
Now what does it have to do with chronic pain?
35
80000
2000
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับความปวดเรื้อรังใช่ไหมครับ
01:37
Imagine, if you will, these two ideas together.
36
82000
3000
ลองคิดดูนะครับว่าถ้าเกิดความคิดทั้งสองร่วมกัน
01:40
Imagine what your life would be like
37
85000
2000
ลองคิดดูนะครับว่าชีวิตของคุณจะเป็นอย่างไร
01:42
if I were to stroke it with this feather,
38
87000
3000
ถ้าผมลูบคุณด้วยขนนกนี้
01:45
but your brain was telling you
39
90000
2000
แต่สมองของคุณกลับบอกคุณว่า
01:47
that this is what you are feeling --
40
92000
2000
มันให้ความรู้สึกเหมือนกับโดนส่ิ่งนี้
01:49
and that is the experience of my patients with chronic pain.
41
94000
3000
และนั่นคือประสบการณ์ของผู้ป่วยของผมที่เกิดภาวะการปวดเรื้อรัง
01:52
In fact, imagine something even worse.
42
97000
2000
แล้วลองคิดดูถึงสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นสิครับ
01:54
Imagine I were to stroke your child's arm with this feather,
43
99000
3000
ลองคิดดูว่าถ้าผมลูบแขนลูกของด้วยขนนกนี้
01:57
and their brain [was] telling them
44
102000
2000
และสมองของเขากลับบอกเขาว่า
01:59
that they were feeling this hot torch.
45
104000
3000
มันให้ความรู้สึกเหมือนโดนเปลวไฟร้อนๆนี้
02:02
That was the experience of my patient, Chandler,
46
107000
2000
นั่นเป็นประสบการณ์จริงของคนไข้ของผมแชนด์เลอ
02:04
whom you see in the photograph.
47
109000
2000
คนที่คุณเห็นในรูปนี้
02:06
As you can see, she's a beautiful, young woman.
48
111000
2000
คุณคงเห็นว่าเธอเป็นเด็กสาวที่สวยมากคนหนึ่ง
02:08
She was 16 years old last year when I met her,
49
113000
2000
ผมพบเธอครั้งแรกเมื่อปีที่แล้วตอนนั้นเธออายุ 16 ปี
02:10
and she aspired to be a professional dancer.
50
115000
3000
และเธออยากจะเป็นนักเต้นมืออาขีพ
02:13
And during the course of one of her dance rehearsals,
51
118000
2000
และในการฝึกซ้อมเต้นของเธอนั่นเอง
02:15
she fell on her outstretched arm and sprained her wrist.
52
120000
3000
เธอล้มในท่าเหยียดแขนและข้อมือเคล็ด
02:18
Now you would probably imagine, as she did,
53
123000
2000
คุณคงคิดออกว่าเธอได้ทำอะไรไปบ้าง
02:20
that a wrist sprain is a trivial event
54
125000
2000
ข้อมือเคล็ดคงไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
02:22
in a person's life.
55
127000
2000
ในชีวิตนัก
02:24
Wrap it in an ACE bandage,
56
129000
2000
แค่พันด้วยผ้าพันเคล็ด
02:26
take some ibuprofen for a week or two,
57
131000
2000
กินยาแก้ปวดไอบูโพรเฟนสัก 1-2 อาทิตย์
02:28
and that's the end of the story.
58
133000
2000
ก็น่าจะหายแล้ว
02:30
But in Chandler's case, that was the beginning of the story.
59
135000
3000
แต่ในกรณีของแชนด์เลอ นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องราว
02:34
This is what her arm looked like
60
139000
2000
นี่เป็นลักษณะของแขนของเธอครับ
02:36
when she came to my clinic about three months after her sprain.
61
141000
3000
ตอนที่เธอมาพบผมหลังจากเกิดแขนของเธอเกิดการเคล็ดประมาณ 3 เดือน
02:39
You can see that the arm is discolored,
62
144000
2000
จะเห็นได้ว่าแขนของเธอสีเปลี่ยนไป
02:41
purplish in color.
63
146000
2000
กลายเป็นสีม่วงคล้ำ
02:43
It was cadaverically cold to the touch.
64
148000
2000
เมื่อคุณลองจ้บแขนเธอดูจะรู้สึกว่าเย็นมาก
02:45
The muscles were frozen, paralyzed --
65
150000
2000
กล้ามเนื้อแข็งและอ่อนแรง
02:47
dystonic is how we refer to that.
66
152000
3000
เราเรียกอาการนี้ว่า ดีสโทนิค
02:50
The pain had spread from her wrist to her hands,
67
155000
3000
อาการปวดกระจายจากข้อมือไปถึงมือ
02:53
to her fingertips, from her wrist up to her elbow,
68
158000
3000
ไปถึงปลายนิ้ว จากข้อมือไปถึงข้อศอก
02:56
almost all the way to her shoulder.
69
161000
2000
ลามไปถึงหัวไหล่
02:58
But the worst part was,
70
163000
2000
แต่สิ่งที่แย่ที่สุดคือ
03:00
not the spontaneous pain that was there 24 hours a day.
71
165000
3000
ไม่ใช่แค่อาการปวดนี้จะคงอยู่ 24 ชั่วโมงต่อวันเท่านั้น
03:03
The worst part was that she had allodynia,
72
168000
3000
สิ่งที่แย่กว่านั้นก็คือเธอมีอาการ อัลโลไดเนีย
03:06
the medical term for the phenomenon that I just illustrated
73
171000
3000
ซึ่งเป็นศัพท์ทางการแพทย์ที่ใช้เรียกอาการที่ผมเพิ่งแสดงให้ชมไปเมื่อสักครู่
03:09
with the feather and with the torch.
74
174000
2000
ด้วยขนนกและเครื่องพ่นไฟ
03:11
The lightest touch of her arm --
75
176000
2000
การสัมผัสแขนเธอแม้เพียงแต่เบาๆ
03:13
the touch of a hand,
76
178000
2000
การสัมผัสมือ
03:15
the touch even of a sleeve, of a garment, as she put it on --
77
180000
3000
แม้แต่การสัมผัสด้วยของปลายแขนเสื้อ,ของเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่
03:18
caused excruciating, burning pain.
78
183000
4000
ทำให้เกิดการปวดแสบปวดร้อนอย่างมาก
03:22
How can the nervous system get this so wrong?
79
187000
3000
ทำไมระบบประสาทถึงได้แปลผลผิดพลาดได้ขนาดนี้
03:25
How can the nervous system
80
190000
2000
อะไรที่ทำให้ระบบประสาท
03:27
misinterpret an innocent sensation
81
192000
2000
แปลผลการสัมผัสอย่างเบาๆผิดพลาด
03:29
like the touch of a hand
82
194000
2000
เช่นการสัมผัสของมือ
03:31
and turn it into the malevolent sensation
83
196000
3000
กลับแปลผลเป็นความเจ็บปวดอย่างมากมาย
03:34
of the touch of the flame?
84
199000
2000
เหมือนกับการถูกเผาด้วยเปลวไฟ
03:36
Well you probably imagine that the nervous system in the body
85
201000
3000
เราอาจจะลองจินตนาการถึงระบบประสาทในร่างกายของเรา
03:39
is hardwired like your house.
86
204000
2000
เหมือนกับระบบไฟในบ้านของคุณ
03:41
In your house, wires run in the wall,
87
206000
2000
ในบ้านคุณ สายไฟอยู่ในผนังใช่ไหมครับ
03:43
from the light switch to a junction box in the ceiling
88
208000
3000
จากสวิทซ์ไฟไปยังกล่องเชื่อมต่อบนเพดาน
03:46
and from the junction box to the light bulb.
89
211000
3000
จากกล่องเชื่อมต่อไปสู่หลอดไฟ
03:49
And when you turn the switch on, the light goes on.
90
214000
2000
และเมื่อคุณเปิดสวิทซ์ ไฟก็ติด
03:51
And when you turn the switch off, the light goes off.
91
216000
3000
เมื่อคุณปิดสวิทซ์ ไฟก็ดับ
03:54
So people imagine the nervous system is just like that.
92
219000
4000
เราคิดกันว่าระบบประสาทก็คงจะเป็นแบบนั้น
03:58
If you hit your thumb with a hammer,
93
223000
2000
ถ้าคุณทุบหัวแม่มือคุณด้วยค้อน
04:00
these wires in your arm -- that, of course, we call nerves --
94
225000
3000
สายไฟในแขนของคุณซึ่งเราเรียกกันว่าระบบประสาท
04:03
transmit the information into the junction box in the spinal cord
95
228000
3000
จะนำส่งข้อมูลนี้ไปสู่กล่องเชื่อมต่อในไขสันหลัง
04:06
where new wires, new nerves,
96
231000
2000
ซึ่งมีสายไฟใหม่ ระบบประสาทตัวใหม่
04:08
take the information up to the brain
97
233000
2000
นำข้อมูลนั้นส่งไปยังสมอง
04:10
where you become consciously aware that your thumb is now hurt.
98
235000
4000
ซึ่งทำให้เรารู้สึกเจ็บที่หัวแม่มือ
04:14
But the situation, of course, in the human body
99
239000
2000
แต่สถานการณ์จริงในร่างกายมนุษย์
04:16
is far more complicated than that.
100
241000
3000
มันซับซ้อนกว่านั้นมาก
04:19
Instead of it being the case
101
244000
2000
แทนที่จะเกิดขึ้นแบบว่า
04:21
that that junction box in the spinal cord
102
246000
2000
ที่กล่องเชื่อมต่อในไขสันหลัง
04:23
is just simple where one nerve connects with the next nerve
103
248000
3000
มีการเชื่อมต่อของเซลล์ประสาทแต่ละตัวแบบธรรมดา
04:26
by releasing these little brown packets
104
251000
2000
โดยการปล่อยถุงสีน้ำตาลเล็กๆ
04:28
of chemical information called neurotransmitters
105
253000
3000
ซึ่งมีข้อมูลทางเคมีที่เรียกว่า "สารสื่อประสาท"
04:31
in a linear one-on-one fashion,
106
256000
3000
โดยปลดปล่อยทีละตัว
04:34
in fact, what happens
107
259000
2000
ที่จริงแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ
04:36
is the neurotransmitters spill out in three dimensions --
108
261000
2000
สารสื่อประสาทถูกปลดปล่อยออกมาทั้งสามทิศทาง
04:38
laterally, vertically, up and down in the spinal cord --
109
263000
3000
ทั้งด้านข้าง หน้าหลัง บนและล่างในไขสันหลัง
04:41
and they start interacting
110
266000
2000
และเริ่มมีปฏิิิกิริยา
04:43
with other adjacent cells.
111
268000
3000
กับเซลล์ที่อยู่ติดกัน
04:46
These cells, called glial cells,
112
271000
2000
ซึ่งเรียกว่าเซลล์เกลีย
04:48
were once thought to be
113
273000
2000
ซึ่งครั้งหนึ่งเราเคยคิดว่า
04:50
unimportant structural elements of the spinal cord
114
275000
2000
เป็นส่ิงที่ไม่ได้สำคัญอะไรมากมายที่อยู่ในไขสันหลัง
04:52
that did nothing more than hold all the important things together,
115
277000
2000
และไม่ได้ทำหน้าที่อะไรนอกจากยึดให้สิ่งสำคัญต่างๆอยู่ใกล้ๆกัน
04:54
like the nerves.
116
279000
2000
เช่นพวกเซลล์ประสาท
04:56
But it turns out
117
281000
2000
แต่กลับกลายเป็นว่า
04:58
the glial cells have a vital role
118
283000
2000
เจ้าเซลล์เกลียนี้มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่ง
05:00
in the modulation, amplification
119
285000
2000
ในการช่วยแปลงสัญญาณและขยายสัญญาณของระบบประสาท
05:02
and, in the case of pain, the distortion
120
287000
3000
และกรณีการปวดนี้ มันกลับบิดเบือนสัญญาณ
05:05
of sensory experiences.
121
290000
3000
ของการรับความรู้สึก
05:08
These glial cells become activated.
122
293000
2000
เซลล์เกลียเหล่านี้ถูกกระตุ้น
05:10
Their DNA starts to synthesize new proteins,
123
295000
2000
สารพันธุกรรมของมันสังเคราะห์โปรตีนใหม่ๆ
05:12
which spill out
124
297000
2000
ซึ่งกระจาย
05:14
and interact with adjacent nerves,
125
299000
2000
และมีปฏิกิริยากับเซลล์ประสาทข้างเคียง
05:16
and they start releasing their neurotransmitters,
126
301000
3000
แล้วปล่อยสารสื่อประสาทออกมา
05:19
and those neurotransmitters spill out
127
304000
2000
สารสื่อประสาทนั้นจะกระจายออกไป
05:21
and activate adjacent glial cells, and so on and so forth,
128
306000
3000
กระตุ้นเซลล์เกลียอีกหลายๆตัว
05:24
until what we have
129
309000
2000
จนกระทั่งเกิด
05:26
is a positive feedback loop.
130
311000
2000
ผลสะท้อนย้อนกลับทางบวก
05:28
It's almost as if somebody came into your home
131
313000
2000
คล้ายๆกับการที่มีคนมาที่บ้านคุณ
05:30
and rewired your walls
132
315000
2000
และปรับแผงไฟในผนังของคุณใหม่
05:32
so that the next time you turned on the light switch,
133
317000
2000
ซึ่งกลายเป็นว่าถ้าคุณเปิดสวิทซ์ไฟ
05:34
the toilet flushed three doors down,
134
319000
2000
ชักโครกอาจจะกดเอง
05:36
or your dishwasher went on,
135
321000
2000
หรือเครื่องล้างจานเปิดทำงานเอง
05:38
or your computer monitor turned off.
136
323000
2000
หรือหน้าจอคอมพิวเตอร์ปิดตัวเอง
05:40
That's crazy,
137
325000
2000
ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกมาก
05:42
but that's, in fact, what happens
138
327000
2000
แต่นั่นคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
05:44
with chronic pain.
139
329000
2000
กับการปวดเรื้อรัง
05:46
And that's why pain becomes its own disease.
140
331000
3000
ทำให้การปวดกลายเป็นโรคอย่างหนึ่ง
05:49
The nervous system has plasticity.
141
334000
2000
ระบบประสาทมีคุณสมบัติในการปรับเปลี่ยน
05:51
It changes, and it morphs
142
336000
2000
มันเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนรูปแบบ
05:53
in response to stimuli.
143
338000
2000
ในการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นต่างๆ
05:55
Well, what do we do about that?
144
340000
2000
แล้วเราทำอย่างไรดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น
05:57
What can we do in a case like Chandler's?
145
342000
3000
เราจะทำอะไรได้บ้างในกรณีของแชนด์เลอร์
06:00
We treat these patients in a rather crude fashion
146
345000
2000
เรารักษาผู้ป่วยกลุ่มนี้แบบการรักษาทั่วไป
06:02
at this point in time.
147
347000
2000
ณ เวลานั้น
06:04
We treat them with symptom-modifying drugs --
148
349000
3000
เรารักษาพวกเขาด้วยยาที่ช่วยปรับอาการ
06:07
painkillers --
149
352000
2000
เช่นให้ ยาแก้ปวด
06:09
which are, frankly, not very effective
150
354000
2000
ซึ่งก็เห็นกันอยู่ว่าไม่ค่อยได้ผลสักเท่าไหร่
06:11
for this kind of pain.
151
356000
2000
สำหรับการปวดประเภทนี้
06:13
We take nerves that are noisy and active
152
358000
2000
เรารักษาเซลล์ประสาทที่ถูกกระตุ้นตลอดเวลา
06:15
that should be quiet,
153
360000
2000
ทั้งที่ควรจะอยู่เงียบๆ
06:17
and we put them to sleep with local anesthetics.
154
362000
2000
โดยการให้ยาชาเฉพาะที่เพื่อให้สงบลง
06:19
And most importantly, what we do
155
364000
3000
และสิ่งสำคัญที่เราได้ทำก็คือ
06:22
is we use a rigorous, and often uncomfortable, process
156
367000
4000
เราได้ใช้กระบวนการที่เข้มงวดและค่อนข้างอึดอัด
06:26
of physical therapy and occupational therapy
157
371000
3000
ทั้งกายภาพบำบัดและกิจกรรมบำบัด
06:29
to retrain the nerves in the nervous system
158
374000
3000
เพื่อฝึกให้ระบบประสาทกลับมาทำงานเหมือนเดิมอีกครั้ง
06:32
to respond normally
159
377000
3000
เพื่อให้ตอบสนองได้อย่างปกติ
06:35
to the activities and sensory experiences
160
380000
3000
เพื่อให้การรับรู้ความรู้สึกเป็นไปอย่างปกติ
06:38
that are part of everyday life.
161
383000
2000
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตในทุกวัน
06:40
And we support all of that
162
385000
2000
และเรายังช่วยสนับสนุน
06:42
with an intensive psychotherapy program
163
387000
3000
โดยการทำโปรแกรม จิตบำบัดอย่างเข้มข้นกันเลยทีเดียว
06:45
to address the despondency, despair and depression
164
390000
3000
เพื่อรับรู้ถึงความสิ้นหวัง ความซึมเศร้า
06:48
that always accompanies
165
393000
2000
ซึ่งเกิดขึ้นพร้อมๆกับอาการ
06:50
severe, chronic pain.
166
395000
2000
ปวดอย่างรุนแรงและเรื้อรังนี้
06:52
It's successful,
167
397000
2000
ซึ่งมันก็ประสบความสำเร็จอย่างดี
06:54
as you can see from this video of Chandler,
168
399000
2000
อย่างที่คุณได้เห็นจากวีดีโอของแชนด์เลอร์
06:56
who, two months after we first met her,
169
401000
2000
นี่เป็นภาพ 2 เดือนหลังจากที่เราพบเธอครั้งแรก
06:58
is now doings a back flip.
170
403000
2000
ซึ่งกำลังตีลังกาหลัง
07:00
And I had lunch with her yesterday
171
405000
2000
ผมเพิ่งได้กินข้าวเที่ยงกับเธอเมื่อวานนี้
07:02
because she's a college student studying dance at Long Beach here,
172
407000
3000
เพราะเธอเป็นนักศึกษาที่กำลังเรียนเต้นอยู่ที่ Long Beach นี่เอง
07:05
and she's doing absolutely fantastic.
173
410000
2000
และเธอก็ทำมันได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
07:07
But the future is actually even brighter.
174
412000
4000
แต่อนาคตก็ยิ่งจะดีขึ้นกว่านี้อีก
07:11
The future holds the promise
175
416000
3000
อนาคตที่มีสัญญาว่า
07:14
that new drugs will be developed
176
419000
2000
กำลังมีการพัฒนายาตัวใหม่ขึ้นมา
07:16
that are not symptom-modifying drugs
177
421000
3000
ที่ไม่ใช่แค่เป็นยารักษาตามอาการเท่านั้น
07:19
that simply mask the problem,
178
424000
2000
ซึ่งจริงๆแล้วเป็นการปกปิดปัญหาไว้
07:21
as we have now,
179
426000
2000
อย่างที่เรามีใช้กันอยู่ในตอนนี้
07:23
but that will be disease-modifying drugs
180
428000
3000
แต่ว่ายาตัวใหม่นี้จะเป็นยาที่ช่วยปรับโรค
07:26
that will actually go right to the root of the problem
181
431000
2000
ซึ่งจะลงไปแก้ตรงที่มาของปัญหา
07:28
and attack those glial cells,
182
433000
2000
และโจมตีเซลล์เกลีย
07:30
or those pernicious proteins
183
435000
2000
หรือโปรตีนที่เป็นอันตรายต่างๆ
07:32
that the glial cells elaborate,
184
437000
3000
ที่เซลล์เกลียได้สร้างขึ้น
07:35
that spill over and cause this central nervous system wind-up,
185
440000
3000
ซึ่งกระจายไปทั่วและทำให้ระบบประสาททำงานผิดพลาด
07:38
or plasticity,
186
443000
2000
หรือปรับเปลี่ยนไป
07:40
that so is capable
187
445000
2000
นั่นคือความสามารถของมันในการ
07:42
of distorting and amplifying
188
447000
2000
บิดเบือนและทำให้การแปลงผล
07:44
the sensory experience that we call pain.
189
449000
2000
ของระบบประสาทสัมผัสที่เราเรียกว่าการปวด
07:46
So I have hope
190
451000
2000
ซึ่งผมก็หวังว่า
07:48
that in the future,
191
453000
2000
ในอนาคต
07:50
the prophetic words of George Carlin will be realized,
192
455000
3000
คำพูดของคุณจอร์จ คาลิน จะเป็นจริงขึ้นมา
07:53
who said, "My philosophy:
193
458000
2000
คนที่พูดว่า "ปรัชญาของผมก็คือ
07:55
No pain, no pain."
194
460000
3000
ไม่มีความเจ็บปวด ก็ไม่มีความเจ็บปวด"
07:59
Thank you very much.
195
464000
2000
ขอบคุณมากๆครับ
08:01
(Applause)
196
466000
6000
(ปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Elliot Krane - Pediatric anesthesiologistAt the Lucile Packard Children's Hospital at Stanford, Elliot Krane works on the problem of treating pain in children.
Why you should listen
It's an awful problem to contemplate: How do you help a young child in pain? As director of Pain Management Services at Lucile Packard Children's Hospital at Stanford, Elliot Krane works on solving this problem, studying and treating kids who are undergoing surgeries, suffering from complications of diabetes -- and kids suffering "neuropathic pain" resulting from injury to the nervous system itself.
Elliot Krane | Speaker | TED.com