TED2008
Benjamin Zander: The transformative power of classical music
เบนจามิน แซนเดอร์ ว่าด้วยดนตรีและไฟปรารถนา
Filmed:
Readability: 2.5
13,160,338 views
เบนจามิน แซนเดอร์ มีความหลงใหลที่ส่งผ่านไปยังผู้อื่นได้อยู่สองอย่าง หนึ่งคือดนตรีคลาสสิก และสองคือ การช่วยให้เราทุกคนตระหนักถึงความรักที่เราไม่เคยเข้าถึงมาก่อนต่อดนตรีคลาสสิก -- และที่สืบเนื่องจากนั้นคือ ช่วยให้เราตระหนักถึงความรักที่แฝงอยู่ในตัวเรา ต่อความเป็นไปได้ใหม่ๆ ประสบการณ์ใหม่ๆ และความสัมพันธ์ใหม่ทั้งมวล
Benjamin Zander - Conductor
A leading interpreter of Mahler and Beethoven, Benjamin Zander is known for his charisma and unyielding energy -- and for his brilliant pre-concert talks. Full bio
A leading interpreter of Mahler and Beethoven, Benjamin Zander is known for his charisma and unyielding energy -- and for his brilliant pre-concert talks. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:12
Probably a lot of you know the story of the two salesmen
0
0
3000
หลายคนในที่นี้อาจเคยได้ยินเรื่องของนักขายสองคน
00:15
who went down to Africa in the 1900s.
1
3000
3000
ซึ่งเดินทางไปแอฟริกาในช่วง ค.ศ.1900
00:18
They were sent down to find if there was any opportunity
2
6000
2000
ทั้งสองคนถูกส่งตัวไปสำรวจว่ามีโอกาส
00:20
for selling shoes,
3
8000
2000
สำหรับขายรองเท้าหรือไม่
00:22
and they wrote telegrams back to Manchester.
4
10000
3000
ทั้งสองส่งโทรเลขกลับไปที่เมืองแมนเชสเตอร์
00:25
And one of them wrote, "Situation hopeless. Stop.
5
13000
4000
คนแรกแจ้งว่า "ดูรูปการณ์แล้วหมดหวัง ไม่ต้องทำอะไรต่อแล้ว
00:29
They don't wear shoes."
6
17000
1000
คนในประเทศนี้ไม่สวมรองเท้ากัน"
00:30
And the other one wrote, "Glorious opportunity.
7
18000
3000
ส่วนอีกคนรายงานว่า "นี่เป็นโอกาสทอง
00:33
They don't have any shoes yet."
8
21000
2000
เพราะคนในประเทศนี้ยังไม่มีรองเท้าใส่เลย"
00:35
(Laughter)
9
23000
1000
(หัวเราะ)
00:36
Now, there's a similar situation in the classical music world,
10
24000
3000
เวลานี้ สถานการณ์ในโลกของดนตรีคลาสสิกก็คล้ายๆ กัน
00:40
because there are some people who think
11
28000
1000
เพราะมีบางคนที่คิดว่า
00:41
that classical music is dying.
12
29000
3000
ดนตรีคลาสสิกกำลังจะตาย
00:45
And there are some of us who think you ain't seen nothing yet.
13
33000
3000
แต่ก็มีพวกเราบางคนที่คิดว่า คุณยังไม่ได้เห็นอะไรเกี่ยวกับดนตรีคลาสสิกเลย
00:48
And rather than go into statistics and trends,
14
36000
4000
และแทนที่ผมจะสาธยายสถิติตัวเลขและแนวโน้มต่างๆ
00:52
and tell you about all the orchestras that are closing,
15
40000
2000
และเล่าเรื่องวงออเคสตราที่กำลังต้องยุบวงและปิดตัว
00:54
and the record companies that are folding,
16
42000
3000
รวมถึงเหล่าบริษัทดนตรีที่กำลังจะเลิกกิจการ
00:57
I thought we should do an experiment tonight -- an experiment.
17
45000
4000
ผมคิดว่าคืนนี้เราควรมาทดลองอะไรกันสักหน่อย -- ทดลองดู
01:01
Actually, it's not really an experiment, because I know the outcome.
18
49000
4000
จริงๆ ก็ไม่เชิงว่าทดลองหรอก เพราะผมรู้ว่าผลลัพธ์จะออกมายังไง
01:06
But it's like an experiment. Now, before we --
19
54000
2000
แต่มันก็ให้อารมณ์คล้ายๆ กับการทดลองนั่นละ เอาละ ก่อนที่เรา --
01:08
(Laughter)
20
56000
4000
(หัวเราะ)
01:12
-- before we start, I need to do two things.
21
60000
2000
-- ก่อนจะเริ่ม ผมต้องทำสองอย่าง
01:14
One is I want to remind you of what a seven-year-old child
22
62000
4000
อย่างแรกคือ ผมอยากให้คุณเห็นภาพเด็กอายุ 7 ขวบ
01:19
sounds like when he plays the piano.
23
67000
1000
ว่าเขาเล่นเปียโนลักษณะไหน
01:20
Maybe you have this child at home.
24
68000
2000
เด็กคนนี้อาจอยู่ที่บ้านคุณก็ได้
01:23
He sounds something like this.
25
71000
1000
มันจะออกมาทำนองนี้
01:24
(Piano)
26
72000
20000
(เปียโน)
01:44
I see some of you recognize this child.
27
92000
2000
ผมรู้ว่าพวกคุณบางคนจำเด็กคนนี้ได้
01:46
Now, if he practices for a year and takes lessons, he's now eight
28
94000
5000
ทีนี้ถ้าเขาฝึกต่ออีกปีและเรียนเปียโนต่อ ตอนนี้เขาจะอายุ 8 ขวบ
01:51
and he sounds like this.
29
99000
1000
มันก็จะออกมาทำนองนี้
01:52
(Piano)
30
100000
7000
(เปียโน)
01:59
Then he practices for another year and takes lessons -- now he's nine.
31
107000
3000
แล้วถ้าฝึกต่ออีกปีและเรียนสูงขึ้นอีก ตอนนี้เขาอายุ 9 ขวบ
02:02
(Piano)
32
110000
6000
(เปียโน)
02:08
Then he practices for another and takes lessons -- now he's 10.
33
116000
3000
แล้วก็ฝึกต่ออีกปีและเรียนสูงขึ้นไปอีก ตอนนี้เขาก็อายุ 10 ขวบ
02:11
(Piano)
34
119000
7000
(เปียโน)
02:18
At that point, they usually give up.
35
126000
1000
ถึงตอนนั้นพวกเด็กๆ ก็มักเลิกเล่นไปเอง
02:19
(Laughter)
36
127000
2000
(หัวเราะ)
02:21
(Applause)
37
129000
2000
(ปรบมือ)
02:23
Now, if you'd waited, if you'd waited for one more year,
38
131000
2000
ทีนี้ ถ้าคุณรออีกหน่อย ถ้ารออีกหนึ่งปี
02:26
you would have heard this.
39
134000
1000
คุณจะได้ยินเสียงแบบนี้
02:27
(Piano)
40
135000
9000
(เปียโน)
02:36
Now, what happened was not maybe what you thought,
41
144000
3000
สิ่งที่เกิดขึ้นอาจไม่ใช่อย่างที่คุณคิด
02:39
which is, he suddenly became passionate, engaged,
42
147000
3000
คือคุณอาจคิดว่า จู่ๆ เขาจะมีไฟกับมัน ใส่ใจจริงจัง
02:42
involved, got a new teacher, he hit puberty, or whatever it is.
43
150000
3000
กระตือรือร้น มีครูคนใหม่ ถึงวัยเจริญพันธุ์ หรืออะไรเทือกนี้
02:45
What actually happened was the impulses were reduced.
44
153000
4000
สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ คือ ความกระแทกกระทั้นจะลดลง
02:50
You see, the first time, he was playing
45
158000
1000
นึกภาพออกมั้ย ตอนที่เขาเริ่มเล่นครั้งแรก
02:51
with an impulse on every note.
46
159000
2000
ที่กระแทกลงไปทุกจังหวะโน้ต
02:54
(Piano)
47
162000
2000
(เปียโน)
02:56
And the second, with an impulse every other note.
48
164000
2000
ครั้งที่สองก็ยังกระแทกกระทั้นโน้ตเว้นโน้ต
02:59
(Piano)
49
167000
2000
(เปียโน)
03:01
You can see it by looking at my head.
50
169000
1000
คุณเห็นได้ถ้ามองที่หัวของผม
03:03
(Laughter)
51
171000
1000
(หัวเราะ)
03:04
The nine-year-old
52
172000
2000
เด็ก 9 ขวบ ...9 ขวบ
03:06
put an impulse on every four notes.
53
174000
1000
จะกระแทกลงไปทุกๆ 4 ตัวโน้ต
03:07
(Piano)
54
175000
2000
(เปียโน)
03:10
And the 10-year-old, on every eight notes.
55
178000
1000
ส่วนเด็ก 10 ขวบจะกระแทกทุกๆ 8 ตัวโน้ต
03:11
(Piano)
56
179000
3000
(เปียโน)
03:14
And the 11-year-old, one impulse on the whole phrase.
57
182000
2000
เด็ก 11 ขวบจะกระแทกครั้งเดียวตลอดทั้งช่วง
03:16
(Piano)
58
184000
3000
(เปียโน)
03:20
I know -- I don't know how we got into this position.
59
188000
2000
ผมไม่รู้ว่าท่าทางของผมออกมาแบบนี้ได้ยังไง
03:22
(Laughter)
60
190000
2000
(หัวเราะ)
03:25
I didn't say, "I'm going to move my shoulder over, move my body."
61
193000
2000
ผมไม่ได้บอกให้ตัวเองโยกไหล่ ส่ายตัวไปมา
03:27
No, the music pushed me over,
62
195000
2000
เปล่าเลย ดนตรีขับดันให้ผมมีท่าทางแบบนี้เอง
03:29
which is why I call it one-buttock playing.
63
197000
2000
ผมถึงเรียกว่าเป็นการเล่นแบบบั้นท้ายข้างเดียว
03:31
(Piano)
64
199000
2000
(เปียโน)
03:33
It can be the other buttock.
65
201000
1000
หรือจะเป็นบั้นท้ายอีกข้างก็ได้
03:34
(Piano)
66
202000
4000
(เปียโน)
03:38
You know, a gentleman was once watching a presentation I was doing,
67
206000
3000
คุณรู้มั้ย ครั้งนึงมีชายคนนึงได้ชมการบรรยายของผม
03:41
when I was working with a young pianist.
68
209000
1000
ตอนที่ผมกำลังสอนนักเปียโนรุ่นเยาว์คนนึง
03:43
He was the president of a corporation in Ohio.
69
211000
2000
ชายคนนั้นเป็นประธานบริษัทที่โอไฮโอ
03:45
And I was working with this young pianist
70
213000
2000
ส่วนผมก็ง่วนอยู่กับนักเปียโนวัยกระเตาะคนนี้
03:48
and I said, "The trouble with you is you're a two-buttock player.
71
216000
2000
ผมพูดว่า "ปัญหาของเธอคือ เธอเป็นนักเปียโนสองบั้นท้าย
03:50
You should be a one-buttock player."
72
218000
2000
เธอควรเป็นนักเปียโนบั้นท้ายเดียวรู้มั้ย"
03:52
And I moved his body like that, while he was playing.
73
220000
2000
และผมจับตัวเขาให้อยู่ในท่าทางแบบนั้นขณะที่เขาเล่น
03:54
And suddenly, the music took off. It took flight.
74
222000
2000
แล้วเสียงดนตรีที่ออกมาก็พลิ้วไหวมีชีวิตขึ้นมาทันที มันโลดแล่นออกมาเอง
03:57
There was a gasp in the audience when they heard the difference.
75
225000
2000
ผู้ชมถึงกับครางฮือตอนที่ได้ยินความแตกต่าง
03:59
And then I got a letter from this gentleman.
76
227000
2000
ต่อมาผมได้รับจดหมายจากผู้ชายคนนี้
04:01
He said, "I was so moved.
77
229000
1000
เขาเขียนว่า "ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก
04:02
I went back and I transformed my entire company
78
230000
2000
ผมกลับไปเปลี่ยนแนวทางบริษัทของผมใหม่หมด
04:05
into a one-buttock company."
79
233000
1000
ให้กลายเป็นบริษัทบั้นท้ายเดียว"
04:06
(Laughter)
80
234000
3000
(หัวเราะ)
04:10
Now, the other thing I wanted to do is to tell you about you.
81
238000
2000
ตอนนี้ อีกเรื่องที่ผมอยากทำคือ บอกบางสิ่งเกี่ยวกับตัวคุณให้คุณฟัง
04:12
There are 1,600 people, I believe.
82
240000
3000
เชื่อว่าคงมีราวๆ 1,600 คน
04:15
My estimation is that probably 45 of you
83
243000
3000
คำนวณคร่าวๆ ว่าอาจมีพวกคุณ 45 คน
04:18
are absolutely passionate about classical music.
84
246000
2000
ที่หลงใหลดนตรีคลาสสิกเป็นชีวิตจิตใจ
04:21
You adore classical music. Your FM is always on that classical dial.
85
249000
5000
คุณเทิดทูนดนตรีคลาสสิก เวลาฟังวิทยุก็เปิดแต่คลื่นดนตรีคลาสสิก
04:26
And you have CDs in your car, and you go to the symphony.
86
254000
3000
ในรถก็ยังมีซีดีดนตรีคลาสสิก แถมยังไปดูคอนเสิร์ตวงซิมโฟนี
04:29
And your children are playing instruments.
87
257000
1000
ลูกๆ ก็เล่นเครื่องดนตรีคลาสสิก
04:30
You can't imagine your life without classical music.
88
258000
2000
คุณนึกภาพไม่ออกว่าชีวิตจะขาดดนตรีคลาสสิกได้อย่างไร
04:33
That's the first group; it's quite a small group.
89
261000
2000
นั่นคือกลุ่มแรก เป็นกลุ่มค่อนข้างเล็ก
04:35
Then there's another group, bigger group.
90
263000
2000
แล้วก็มีอีกกลุ่มหนึ่ง ...เป็นกลุ่มใหญ่ขึ้น
04:37
These are the people who don't mind classical music.
91
265000
2000
คนกลุ่มนี้ไม่รังเกียจดนตรีคลาสสิก
04:39
(Laughter)
92
267000
1000
(หัวเราะ)
04:40
You know, you've come home from a long day,
93
268000
2000
นึกภาพว่า คุณกลับมาถึงบ้านหลังจากตรากตรำมาทั้งวัน
04:42
and you take a glass of wine, and you put your feet up.
94
270000
2000
แล้วก็ไปรินไวน์มาแก้วนึง และนั่งยกขาพาด
04:45
A little Vivaldi in the background doesn't do any harm.
95
273000
2000
เสียงไวโอลินของวิวัลดีคลออยู่ใกล้ๆ ไม่ทำร้ายใครนี่นา
04:47
(Laughter)
96
275000
1000
(หัวเราะ)
04:48
That's the second group.
97
276000
1000
คนพวกนี้อยู่กลุ่มที่สอง
04:49
Now comes the third group.
98
277000
1000
ทีนี้มาถึงกลุ่มที่สาม
04:50
These are the people who never listen to classical music.
99
278000
2000
เป็นพวกที่ไม่เคยฟังดนตรีคลาสสิกมาก่อน
04:52
It's just simply not part of your life.
100
280000
2000
มันไม่ใช่ส่วนหนึ่งของชีวิตคุณเลย
04:55
You might hear it like second-hand smoke at the airport, but --
101
283000
2000
คุณอาจได้ยินมันผ่านๆ เหมือนควันบุหรี่ของคนข้างตัวที่สนามบิน
04:57
(Laughter)
102
285000
2000
(หัวเราะ)
04:59
-- and maybe a little bit of a march from "Aida"
103
287000
1000
-- หรืออาจเหมือนฉากสวนสนามของละครเรื่องไอดา
05:00
when you come into the hall. But otherwise, you never hear it.
104
288000
3000
ตอนเข้าชมการแสดงสด แต่ถ้าไม่นับเหตุบังเอิญเหล่านี้ คุณจะไม่เคยได้ยินมัน
05:04
That's probably the largest group of all.
105
292000
1000
นี่อาจเป็นคนกลุ่มใหญ่สุด
05:05
And then there's a very small group.
106
293000
2000
แต่ก็ยังมีกลุ่มที่เล็กมากๆ อีกกลุ่ม
05:07
These are the people who think they're tone-deaf.
107
295000
3000
คนกลุ่มนี้คิดว่าตัวเองแยกจังหวะโน้ตไม่เป็น
05:10
Amazing number of people think they're tone-deaf.
108
298000
2000
มีคนเยอะมากที่คิดว่าตัวเองเป็นแบบนี้
05:13
Actually, I hear a lot, "My husband is tone-deaf."
109
301000
2000
จริงๆ ผมได้ยินคำพูด "สามีฉันแยกจังหวะโน้ตไม่เป็น" บ่อยมาก
05:15
(Laughter)
110
303000
1000
(หัวเราะ)
05:16
Actually, you cannot be tone-deaf. Nobody is tone-deaf.
111
304000
3000
จริงๆ แล้วเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะแยกไม่เป็น ไม่มีใครที่แยกจังหวะโน้ตไม่เป็น
05:19
If you were tone-deaf, you couldn't change the gears
112
307000
3000
ถ้าคุณแยกจังหวะโน้ตไม่ได้ คุณก็ต้องเปลี่ยนเกียร์รถไม่ได้ด้วย
05:22
on your car, in a stick shift car.
113
310000
2000
รถเกียร์กระปุกน่ะ
05:24
You couldn't tell the difference between
114
312000
2000
คุณจะแยกความแตกต่างไม่ได้
05:26
somebody from Texas and somebody from Rome.
115
314000
2000
ระหว่างชาวเท็กซัสและชาวโรม
05:28
And the telephone. The telephone. If your mother calls
116
316000
4000
สำหรับโทรศัพท์ ถ้าคุณแม่ของคุณโทรมาหา
05:33
on the miserable telephone, she calls and says, "Hello,"
117
321000
2000
โดยใช้โทรศัพท์คุณภาพแย่มาก โทรมาพูดว่า "ฮัลโหล"
05:35
you not only know who it is, you know what mood she's in.
118
323000
3000
ไม่ใช่แค่คุณจะจำได้ว่าใครกำลังพูด แต่ยังรู้ว่าเธอกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน
05:39
You have a fantastic ear. Everybody has a fantastic ear.
119
327000
3000
คุณมีหูที่มีคุณสมบัติเยี่ยมยอด ทุกคนมีหูที่มีคุณสมบัติสุดยอด
05:42
So nobody is tone-deaf.
120
330000
2000
ไม่มีใครที่แยกจังหวะโน้ตไม่ได้
05:44
But I tell you what. It doesn't work for me to go on with this thing,
121
332000
4000
แต่ผมอยากบอกว่า ผมจะไม่ยอมทนกับเรื่องนี้
05:48
with such a wide gulf between those who understand,
122
336000
3000
กับการมีหุบเหวมโหฬารที่กั้นระหว่างคนที่เข้าใจ
05:52
love and [are] passionate about classical music,
123
340000
2000
หลงรัก และดื่มด่ำเคลิบเคลิ้มกับดนตรีคลาสสิก
05:54
and those who have no relationship to it at all.
124
342000
3000
กับคนที่ไม่ข้องแวะใดๆ กับมันเลย
05:57
The tone-deaf people, they're no longer here.
125
345000
2000
คนที่แยกจังหวะโน้ตไม่ออกนั้น ไม่มีอยู่อีกต่อไป
05:59
But even between those three categories, it's too wide a gulf.
126
347000
4000
แต่แม้ในหมู่สามกลุ่มที่เหลือ ก็ถือว่ายังมีช่องว่างที่กว้างเกินไปอยู่ดี
06:03
So I'm not going to go on until every single person in this room,
127
351000
4000
เพราะฉะนั้น ผมจะไม่รามือจนกว่าทุกคนในห้องนี้
06:07
downstairs and in Aspen, and everybody else looking,
128
355000
5000
ทั้งที่อยู่ด้านล่างและในเอสเพ็น รวมถึงทุกคนที่กำลังชม
06:13
will come to love and understand classical music.
129
361000
3000
จะหันมารักและเข้าใจดนตรีคลาสสิก
06:16
So that's what we're going to do.
130
364000
2000
นี่คือเรื่องที่พวกเรากำลังจะทำกัน
06:19
Now, you notice that there is not the slightest doubt in my mind
131
367000
5000
คุณอาจสังเกตว่า ผมไม่มีความลังเลสงสัยเลย
06:24
that this is going to work if you look at my face, right?
132
372000
3000
ว่าผลลัพธ์ต้องออกมาตามนั้น สีหน้าของผมบอกอย่างนั้นใช่มั้ย
06:27
It's one of the characteristics of a leader that he not doubt
133
375000
4000
คุณสมบัติหนึ่งของผู้นำคือ เขาจะไม่ลังเลสงสัย
06:31
for one moment the capacity of the people he's leading
134
379000
3000
แม้เสี้ยววินาที ในความสามารถของผู้คนที่เขากำลังนำอยู่
06:35
to realize whatever he's dreaming.
135
383000
2000
ในการบรรลุสิ่งใดก็ตามที่ผู้นำวาดภาพฝันไว้
06:37
Imagine if Martin Luther King had said, "I have a dream.
136
385000
3000
ลองนึกภาพว่าถ้าหาก มาร์ติน ลูเธอร์ คิง ประกาศว่า "ผมมีความฝัน
06:40
Of course, I'm not sure they'll be up to it."
137
388000
2000
แต่ผมไม่มั่นใจหรอกว่า ประชาชนจะทำได้หรือเปล่า"
06:42
(Laughter)
138
390000
3000
(หัวเราะ)
06:46
All right. So I'm going to take a piece of Chopin.
139
394000
2000
เอาละ ผมกำลังจะเล่นเพลงเพลงนึงของโชแปง
06:48
This is a beautiful prelude by Chopin. Some of you will know it.
140
396000
5000
บทโหมโรงที่งดงามไพเราะ ประพันธ์โดยโชแปง พวกคุณบางคนคงรู้จัก
06:54
(Music)
141
402000
28000
(ดนตรี)
07:22
Do you know what I think probably happened in this room?
142
430000
2000
คุณรู้มั๊ยครับว่า เมื่อครู่ผมคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนในห้องนี้
07:25
When I started, you thought, "How beautiful that sounds."
143
433000
2000
ตอนที่ผมเริ่ม พวกคุณคงคิดว่า "ไพเราะเหลือเกิน"
07:27
(Music)
144
435000
13000
(ดนตรี)
07:41
"I don't think we should go to the same place
145
449000
1000
"แต่คิดว่าเราอย่าไปที่เดียวกัน...
07:42
for our summer holidays next year."
146
450000
2000
ในช่วงพักร้อนปีหน้าเลยนะ"
07:44
(Laughter)
147
452000
3000
(หัวเราะ)
07:47
It's funny, isn't it? It's funny how those thoughts
148
455000
3000
ตลกใช่มั้ย มันตลกมากที่ความคิดทำนองนี้
07:50
kind of waft into your head.
149
458000
3000
วนเวียนอยู่ในหัวคุณ
07:53
And of course --
150
461000
1000
และก็แน่นอน --
07:54
(Applause)
151
462000
3000
(ปรบมือ)
07:57
-- and of course, if the piece is long and you've had a long day,
152
465000
2000
-- แน่นอนว่า ถ้าเพลงนั้นยาวมาก และคุณก็เหนื่อยมาทั้งวัน
08:00
you might actually drift off.
153
468000
1000
คุณก็อาจผลอยหลับไป
08:01
Then your companion will dig you in the ribs
154
469000
2000
แล้วเพื่อนก็จะเอาศอกถองตัวคุณ
08:03
and say, "Wake up! It's culture!" And then you feel even worse.
155
471000
4000
และบอกว่า "ตื่นๆ! นี่มันวัฒนธรรมนะ!" ซึ่งทำให้คุณรู้สึกแย่ขึ้นไปอีก
08:07
But has it ever occurred to you that the reason you feel sleepy
156
475000
3000
แต่คุณเคยฉุกคิดมั้ยว่า เหตุผลที่คุณรู้สึกง่วง
08:11
in classical music is not because of you, but because of us?
157
479000
2000
ตอนฟังเพลงคลาสสิกนั้น ไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่เป็นของพวกเราเอง
08:13
Did anybody think while I was playing,
158
481000
2000
ขณะที่ผมเล่น มีใครคิดบ้างมั้ยว่า
08:15
"Why is he using so many impulses?"
159
483000
2000
"ทำไมหมอนี้ถึงกระแทกกระทั้นหลายจังหวะเหลือเกิน"
08:17
If I'd done this with my head you certainly would have thought it.
160
485000
3000
ถ้าผมเล่นเพลงนี้ด้วยหัว คุณจะต้องคิดอย่างนั้นแน่ๆ
08:21
(Music)
161
489000
5000
(ดนตรี)
08:26
And for the rest of your life, every time you hear classical music,
162
494000
4000
และตลอดชีวิตที่เหลือ ทุกครั้งที่คุณได้ยินดนตรีคลาสสิก
08:30
you'll always be able to know if you hear those impulses.
163
498000
4000
คุณจะคิดอย่างนั้นเสมอ เมื่อไหร่ที่คุณได้ยินจังหวะกระแทกกระทั้น
08:34
So let's see what's really going on here.
164
502000
2000
มาดูว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ตอนนี้
08:36
We have a B. This is a B. The next note is a C.
165
504000
5000
นี่คือโน้ต B ส่วนโน้ตถัดไปก็คือ C
08:41
And the job of the C is to make the B sad. And it does, doesn't it?
166
509000
3000
และหน้าที่ของโน้ต C ก็คือ ทำให้โน้ต B เศร้า ..ใช่มั้ยครับ
08:44
(Laughter)
167
512000
3000
(หัวเราะ)
08:47
Composers know that. If they want sad music,
168
515000
2000
นักแต่งเพลงจะรู้ดี ว่าถ้าอยากให้ดนตรีออกมาเศร้าสร้อย
08:49
they just play those two notes.
169
517000
1000
ก็ให้เล่นโน้ต 2 ตัวนี้
08:50
(Music)
170
518000
5000
(ดนตรี)
08:55
But basically, it's just a B, with four sads.
171
523000
2000
แต่หลักๆ มันมีแค่โน้ต B ตัวเดียว กับความเศร้า 4 แบบ
08:57
(Laughter)
172
525000
2000
(หัวเราะ)
09:00
Now, it goes down to A. Now to G. And then to F.
173
528000
5000
ทีนี้ มันไปถึงโน้ต A ..สู่โน้ต G ..แล้วก็โน้ต F
09:05
So we have B, A, G, F. And if we have B, A, G, F,
174
533000
4000
ตอนนี้ก็เป็นโน้ต B, A, G, F และถ้าเป็นโน้ต B, A, G, F แล้ว
09:10
what do we expect next? Oh, that might have been a fluke.
175
538000
6000
โน้ตตัวไหนจะตามมา? โอ นั่นอาจเป็นเรื่องบังเอิญ
09:16
Let's try it again. Ooh, the TED choir.
176
544000
6000
ลองอีกรอบ กับคณะประสานเสียง TED
09:22
(Laughter)
177
550000
3000
(หัวเราะ)
09:25
And you notice nobody is tone-deaf, right? Nobody is.
178
553000
4000
และคุณก็รู้แล้วว่าไม่มีใครที่แยกจังหวะโน้ตไม่เป็น ..ถูกต้องมั้ย
09:29
You know, every village in Bangladesh
179
557000
2000
รู้มั้ยว่า ทุกหมู่บ้านในบังกลาเทศ
09:31
and every hamlet in China -- everybody knows:
180
559000
5000
ทุกหมู่บ้านในเมืองจีน ...ทุกคนรู้หมด
09:37
da, da, da, da -- da. Everybody knows, who's expecting that E.
181
565000
3000
ดา ดา ดา ดา -- ดา ..ทุกคนรู้ว่ามันต้องลงด้วยโน้ต E
09:40
Now, Chopin didn't want to reach the E there,
182
568000
3000
แต่โชแปงยังไม่อยากไปถึงโน้ต E
09:44
because what will have happened? It will be over, like Hamlet.
183
572000
2000
เพราะจะเกิดอะไรขึ้น? เพลงมันจะจบน่ะสิ เหมือนกับแฮมเล็ต
09:46
Do you remember Hamlet? Act one, scene three,
184
574000
2000
คุณจำแฮมเล็ตได้มั้ย องก์แรก ฉากที่สาม
09:49
he finds out that his uncle killed his father.
185
577000
1000
แฮมเล็ตได้รู้ว่า ลุงของเขาเป็นคนฆ่าพ่อ
09:50
You remember, he keeps on going up to his uncle
186
578000
2000
คุณจำได้ว่าเขาเอาแต่ตามล่าหาตัวลุง
09:52
and almost killing him. And then he backs away,
187
580000
1000
และเกือบจะฆ่าลุงด้วย แต่แล้วก็ถอย
09:53
and he goes up to him again and almost kills him.
188
581000
3000
และก็ตามล่าลุงอีก และก็เกือบได้ฆ่าอีก
09:56
And the critics, all of whom are sitting in the back row there,
189
584000
2000
พวกนักวิจารณ์ ซึ่งทั้งหมดนั่งอยู่แถวหลัง
09:58
they have to have an opinion, so they say, "Hamlet is a procrastinator."
190
586000
3000
ออกความเห็นว่า "แฮมเล็ตเป็นคนที่ชอบผลัดวันประกันพรุ่ง"
10:01
(Laughter)
191
589000
1000
(หัวเราะ)
10:02
Or they say, "Hamlet has an Oedipus complex."
192
590000
2000
หรือไม่ก็บอกว่า "แฮมเล็ตมีปมโอดิปุส"
10:05
No, otherwise the play would be over, stupid.
193
593000
3000
ไม่ใช่เลย แต่เพราะถ้าทำอย่างนั้นละครจะจบต่างหาก ไอ้พวกโง่
10:08
That's why Shakespeare puts all that stuff in Hamlet --
194
596000
2000
นั่นคือเหตุผลที่เชคสเปียร์ใส่รายละเอียดพวกนั้นลงไปในแฮมเล็ต
10:11
you know, Ophelia going mad and the play within the play,
195
599000
2000
มีเรื่องสาวน้อยโอฟิเลียที่กลายเป็นบ้า เป็นเรื่องที่ซ้อนอยู่อีกชั้นนึง
10:13
and Yorick's skull, and the gravediggers.
196
601000
1000
มีเรื่องกะโหลกของโยริค และพวกสัปเหร่อ
10:15
That's in order to delay -- until act five, he can kill him.
197
603000
3000
ทั้งหมดนี้เพื่อถ่วงเวลาไว้ -- จนถึงองก์ที่ 5 เขาถึงฆ่าลุงได้
10:18
It's the same with the Chopin. He's just about to reach the E,
198
606000
5000
เพลงของโชแปงก็ไม่ต่างกัน เขาเกือบถึงโน้ต E แล้ว
10:23
and he says, "Oops, better go back up and do it again."
199
611000
2000
แต่เขาบอกว่า "เดี๋ยวก่อน กลับไปเริ่มใหม่ดีกว่า"
10:25
So he does it again.
200
613000
3000
แล้วเขาก็กลับไปเริ่มใหม่
10:29
Now, he gets excited. (Piano) That's excitement,
201
617000
3000
ตอนนี้เขารู้สึกตื่นเต้นแล้ว...นั่นคือการเร้าอารมณ์
10:32
you don't have to worry about it.
202
620000
1000
คุณไม่ต้องไปกังวลอะไรกับมัน
10:34
Now, he gets to F-sharp, and finally he goes down to E,
203
622000
2000
ตอนนี้ลงมาถึงโน้ต F# และในที่สุดก็ถึงโน้ต E
10:36
but it's the wrong chord -- because the chord he's looking for
204
624000
3000
แต่มันผิดคอร์ด เพราะคอร์ดที่เขาต้องการ
10:40
is this one, (Piano) and instead he does ...
205
628000
3000
คือคอร์ดนี้ แต่เขาก็ยังให้ออกมาแบบนั้น
10:43
(Piano) Now, we call that a deceptive cadence, because it deceives us.
206
631000
4000
ซึ่งเราเรียกว่า การไต่ระดับโน้ตลงแบบลวง เพราะว่ามันหลอกเรา
10:48
I always tell my students, "If you have a deceptive cadence,
207
636000
2000
ผมบอกนักเรียนเสมอว่า "ถ้าคุณได้ยินการไต่ระดับโน้ตลงมา..
10:50
be sure to raise your eyebrows. Then everybody will know."
208
638000
2000
อย่าลืมยักคิ้วนะ ทุกคนจะได้รู้"
10:52
(Laughter)
209
640000
3000
(หัวเราะ)
10:55
(Applause)
210
643000
3000
(ปรบมือ)
10:59
Right. So, he gets to E, but it's the wrong chord.
211
647000
2000
ตอนนี้เขามาถึงโน้ต E แล้ว แต่มันผิดคอร์ด
11:01
Now, he tries E again. That chord doesn't work.
212
649000
3000
เขาเล่นโน้ต E อีกรอบ มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี
11:04
Now, he tries the E again. That chord doesn't work.
213
652000
3000
แต่ก็ยังเล่นโน้ต E มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี
11:07
Now, he tries E again, and that doesn't work.
214
655000
2000
แต่ก็ยังเล่นโน้ต E ต่ออีก มันก็ยังไม่ใช่อีก
11:10
And then finally ... (Piano)
215
658000
3000
และในที่สุด....
11:13
There was a gentleman in the front row who went, "Mmm."
216
661000
4000
มีผู้ชายที่นั่งแถวหน้าส่งเสียง "เฮ่อออ"
11:18
It's the same gesture he makes when he comes home
217
666000
2000
เป็นอาการเดียวกับที่เขาทำตอนกลับถึงบ้าน
11:20
after a long day, turns off the key in his car and says,
218
668000
3000
หลังเหนื่อยมาทั้งวัน ดับเครื่องรถยนต์ และพูดว่า
11:24
"Aah, I'm home." Because we all know where home is.
219
672000
3000
"อาา ถึงบ้านเสียที" เพราะเราทุกคนรู้ว่าบ้านอยู่ที่ไหน
11:27
So this is a piece which goes from away to home.
220
675000
3000
ดนตรีช่วงนี้จึงเป็นการเดินทางกลับบ้าน
11:30
And I'm going to play it all the way through
221
678000
2000
ซึ่งผมกำลังจะเล่นเพลงนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ
11:32
and you're going to follow. B, C, B, C, B, C, B --
222
680000
3000
คุณจะได้ติดตามโน้ต B, C, B, C, B, C, B --
11:35
down to A, down to G, down to F.
223
683000
2000
ไต่ไปถึง A ...ลงไปถึง G และถึง F
11:37
Almost goes to E, but otherwise the play would be over.
224
685000
2000
เกือบจะถึงโน้ต E แล้ว แต่นั่นจะทำให้เพลงจบลง
11:40
He goes back up to B. He gets very excited. Goes to F-sharp. Goes to E.
225
688000
2000
เขาจึงย้อนกลับไปที่โน้ต B อีก เขาตื่นเต้นมาก ไปที่โน้ต F# แล้วไปที่ E
11:42
It's the wrong chord. It's the wrong chord. It's the wrong chord.
226
690000
2000
ซึ่งเป็นคอร์ดที่ผิด มันผิดคอร์ด ไม่ใช่คอร์ดนี้
11:45
And finally goes to E, and it's home.
227
693000
2000
จนสุดท้ายก็มาถึงโน้ต E ..กลับถึงบ้านเสียที
11:47
And what you're going to see is one-buttock playing.
228
695000
3000
และที่คุณกำลังจะได้ชม คือการเล่นแบบบั้นท้ายเดียว
11:50
(Laughter)
229
698000
3000
(หัวเราะ)
11:53
Because for me, to join the B to the E,
230
701000
2000
เพราะสำหรับผม การจะดื่มด่ำช่วงโน้ต B ถึง E
11:56
I have to stop thinking about every single note along the way,
231
704000
5000
ผมต้องหยุดคิดเรื่องโน้ตทุกๆ ตัวที่ปรากฏระหว่างทาง
12:01
and start thinking about the long, long line from B to E.
232
709000
5000
และเริ่มนึกถึงการเดินทางแสนยาวไกลจากโน้ต B ถึง E
12:07
You know, we were just in South Africa, and you can't go to South Africa
233
715000
4000
เราเพิ่งพูดถึงแอฟริกา และคุณก็ไม่อาจไปเยือนประเทศนี้
12:11
without thinking of Mandela in jail for 27 years.
234
719000
3000
โดยไม่คิดถึงแมนเดลาที่ต้องถูกจองจำอยู่ถึง 27 ปีได้
12:15
What was he thinking about? Lunch?
235
723000
2000
เขาคิดเรื่องอะไรอยู่ในตอนนั้น อาหารเที่ยง?
12:17
No, he was thinking about the vision for South Africa
236
725000
3000
เปล่าเลย เขาคิดเรื่องวิสัยทัศน์สำหรับแอฟริกา
12:21
and for human beings. That's what kept --
237
729000
1000
และสำหรับเพื่อนมนุษย์ นั่นคือสิ่งที่อยู่ในหัวเขา
12:22
this is about vision. This is about the long line.
238
730000
3000
นี่คือเรื่องของวิสัยทัศน์ เรื่องของการเดินทางยาวไกล
12:25
Like the bird who flies over the field
239
733000
2000
ดุจนกโผบินอยู่เหนือพื้นดิน
12:27
and doesn't care about the fences underneath, all right?
240
735000
4000
และไม่สนใจแนวรั้วเบื้องล่าง โอเคนะครับ?
12:31
So now, you're going to follow the line all the way from B to E.
241
739000
3000
ตอนนี้คุณกำลังจะติดตามการเดินทางจากโน้ต B ถึง E
12:34
And I've one last request before I play this piece all the way through.
242
742000
4000
แต่ผมอยากขออะไรสักอย่าง ก่อนจะเล่นเพลงนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ
12:38
Would you think of somebody who you adore, who's no longer there?
243
746000
5000
อยากให้คุณนึกภาพคนที่คุณรักดั่งดวงใจ ผู้ซึ่งจากคุณไปแล้ว
12:43
A beloved grandmother, a lover --
244
751000
3000
คุณยาย คนรัก
12:47
somebody in your life who you love with all your heart,
245
755000
3000
คนที่ในชีวิตของคุณนั้น คุณรักเขาหมดใจ
12:50
but that person is no longer with you.
246
758000
3000
แต่คนๆ นั้นไม่ได้อยู่กับคุณอีกแล้ว
12:54
Bring that person into your mind, and at the same time
247
762000
3000
นำคนๆ นั้นมาแนบใจคุณตอนนี้ และขณะเดียวกัน
12:57
follow the line all the way from B to E,
248
765000
4000
ก็ติดตามการเดินทางจากโน้ต B ถึง E
13:01
and you'll hear everything that Chopin had to say.
249
769000
8000
และคุณจะได้ยินทุกสิ่งที่โชแปงอยากจะบอก
13:09
(Music)
250
777000
111000
(ดนตรี)
15:00
(Applause)
251
888000
7000
(ปรบมือ)
15:07
Now, you may be wondering,
252
895000
5000
ตอนนี้คุณอาจกำลังสงสัย
15:12
you may be wondering why I'm clapping.
253
900000
6000
คุณอาจสงสัยว่าผมปรบมือทำไม
15:18
Well, I did this at a school in Boston
254
906000
2000
คือว่า ผมทำแบบนี้ที่โรงเรียนหนึ่งในบอสตัน
15:20
with about 70 seventh graders, 12-year-olds.
255
908000
4000
กับเด็กชั้นมัธยมหนึ่งประมาณ 70 คน อายุราว 12 ขวบ
15:24
And I did exactly what I did with you, and I told them
256
912000
2000
ผมทำเหมือนที่ทำต่อหน้าพวกคุณเปี๊ยบ และก็บอกพวกเด็กๆ
15:26
and explained them and the whole thing.
257
914000
1000
อธิบายให้พวกเขาฟัง เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง
15:27
And at the end, they went crazy, clapping. They were clapping.
258
915000
2000
และพอถึงช่วงสุดท้าย พวกเขามีอารมณ์ร่วมมาก พวกเขาปรบมือ
15:30
I was clapping. They were clapping.
259
918000
1000
ผมปรบมือ พวกเด็กๆ ก็ปรบมือ
15:31
Finally, I said, "Why am I clapping?"
260
919000
2000
สุดท้ายผมก็พูดขึ้นว่า "ผมปรบมือทำไมรู้มั้ย"
15:33
And one of the little kids said, "Because we were listening."
261
921000
1000
มีเด็กคนนึงตอบว่า "เพราะพวกเรากำลังฟังอยู่ไง"
15:34
(Laughter)
262
922000
5000
(หัวเราะ)
15:40
Think of it. 1,600 people, busy people,
263
928000
2000
คิดดูสิครับ มีอยู่ 1,600 คน ซึ่งมีชีวิตที่ยุ่งวุ่นวาย
15:42
involved in all sorts of different things,
264
930000
2000
แต่ละคนก็มีชีวิตในแบบที่แตกต่างกันไปสารพัด
15:45
listening, understanding and being moved by a piece by Chopin.
265
933000
6000
ต่างกำลังฟัง เข้าใจ และจิตใจสั่นไหว ไปกับดนตรีของโชแปง
15:51
Now that is something.
266
939000
1000
น่าทึ่งใช่ไหมครับ
15:52
Now, am I sure that every single person followed that,
267
940000
3000
ทีนี้ถามว่า ผมมั่นใจหรือเปล่าว่าทุกคนจะเป็นอย่างนั้น
15:55
understood it, was moved by it? Of course, I can't be sure.
268
943000
2000
เข้าใจและตื้นตันใจไปกับเสียงดนตรีนั้น แน่นอนว่าผมไม่มั่นใจหรอก
15:58
But I tell you what happened to me.
269
946000
1000
แต่ผมจะบอกคุณว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม
15:59
I was in Ireland during the Troubles, 10 years ago,
270
947000
3000
ผมอยู่ในไอร์แลนด์ช่วงที่บ้านเมืองปั่นป่วนเมื่อ 10 ปีก่อน
16:02
and I was working with some Catholic and Protestant kids
271
950000
3000
และกำลังทำงานร่วมกับเด็กๆ ชาวคาทอลิกและโปรเตสแตนท์
16:05
on conflict resolution. And I did this with them --
272
953000
4000
งานด้านการแก้ปัญหาความขัดแย้ง และผมก็ทำแบบนี้กับพวกเขา
16:10
a risky thing to do, because they were street kids.
273
958000
2000
ถือว่าเสี่ยงเอาการ เพราะเป็นเด็กเร่ร่อนตามท้องถนน
16:12
And one of them came to me the next morning and he said,
274
960000
3000
มีเด็กคนนึงเข้ามาหาผมตอนเช้าวันรุ่งขึ้น และบอกว่า
16:16
"You know, I've never listened to classical music in my life,
275
964000
3000
"รู้มั้ยครับ ผมไม่เคยฟังเพลงคลาสสิกมาก่อนเลยในชีวิต
16:19
but when you played that shopping piece ... "
276
967000
1000
แต่ตอนที่คุณเล่นดนตรีช้อปปิ้ง"
16:20
(Laughter)
277
968000
3000
(หัวเราะ)
16:23
He said, "My brother was shot last year and I didn't cry for him.
278
971000
4000
เขาบอกว่า "พี่ชายผมโดนยิงเมื่อปีก่อน และผมก็ไม่เคยร้องไห้ให้กับเขา
16:28
But last night, when you played that piece,
279
976000
1000
แต่เมื่อคืนตอนที่คุณเล่นเพลงนั้น
16:29
he was the one I was thinking about.
280
977000
3000
เขาคือคนที่ผมนึกถึง
16:32
And I felt the tears streaming down my face.
281
980000
2000
และน้ำตาผมก็ไหลอาบแก้ม
16:34
And you know, it felt really good to cry for my brother."
282
982000
3000
และคุณรู้มั้ยว่า มันรู้สึกดีมากๆ ที่ได้ร้องไห้ให้กับพี่ชายของผม"
16:37
So I made up my mind at that moment
283
985000
2000
ผมเลยตั้งปณิธานตั้งแต่เดี๋ยวนั้น
16:39
that classical music is for everybody. Everybody.
284
987000
7000
ว่าดนตรีคลาสสิกจะต้องมีไว้เพื่อทุกคน ..ทุกๆ คน
16:47
Now, how would you walk -- because you know,
285
995000
2000
ทีนี้คุณจะใช้ชีวิตยังไง -- เพราะคุณก็รู้
16:49
my profession, the music profession doesn't see it that way.
286
997000
4000
อาชีพของผม อาชีพทางด้านดนตรีไม่ได้มองแบบนี้
16:53
They say three percent of the population likes classical music.
287
1001000
3000
พวกเขาบอกว่า มีประชากรราว 3% ที่ชื่นชอบดนตรีคลาสสิก
16:56
If only we could move it to four percent, our problems would be over.
288
1004000
4000
ถ้าเราเพิ่มจำนวนเป็น 4% ได้ ปัญหาของเราก็จบ
17:01
I say, "How would you walk? How would you talk? How would you be?
289
1009000
3000
ผมบอกว่า "คุณจะทำตัวยังไง จะพูดจาแบบไหน จะเป็นคนแบบไหน
17:04
If you thought, three percent of the population likes classical music,
290
1012000
3000
ถ้าคุณคิดว่ามีประชากร 3% ที่ชอบดนตรีคลาสสิก
17:08
if only we could move it to four percent. How would you walk?
291
1016000
2000
และถ้าเราจะเพิ่มเป็น 4% คุณจะทำตัวยังไง
17:10
How would you talk? How would you be?
292
1018000
2000
จะพูดจาแบบไหน จะเป็นคนแบบไหน
17:12
If you thought, everybody loves classical music --
293
1020000
2000
ถ้าคุณคิดว่าคนทุกคนหลงรักดนตรีคลาสสิก --
17:14
they just haven't found out about it yet."
294
1022000
2000
เพียงแต่พวกเขายังไม่รู้จักมัน"
17:16
(Laughter)
295
1024000
1000
(หัวเราะ)
17:17
See, these are totally different worlds.
296
1025000
2000
เห็นมั้ยครับว่า มันเป็นคนละโลกกันเลย
17:20
Now, I had an amazing experience. I was 45 years old,
297
1028000
3000
ผมมีประสบการณ์น่าทึ่งอยู่เรื่องนึง ตอนอายุ 45 ปี
17:23
I'd been conducting for 20 years, and I suddenly had a realization.
298
1031000
5000
เวลานั้นผมทำหน้าที่นำวงมา 20 ปีแล้ว และจู่ๆ ผมก็ตระหนักถึงบางสิ่ง
17:29
The conductor of an orchestra doesn't make a sound.
299
1037000
3000
ว่าผู้นำวงไม่ได้เป็นคนที่ทำให้เสียงดนตรีเกิดขึ้น
17:32
My picture appears on the front of the CD --
300
1040000
2000
มีรูปของผมอยู่ตรงหน้าปกซีดี
17:34
(Laughter)
301
1042000
3000
(หัวเราะ)
17:37
-- but the conductor doesn't make a sound.
302
1045000
2000
-- แต่ผู้นำวงไม่ได้เป็นคนทำให้เกิดเสียงขึ้นมา
17:40
He depends, for his power, on his ability to make other people powerful.
303
1048000
4000
พลังของเขามาจากการที่เขาสามารถทำให้คนอื่นๆ มีพลัง
17:44
And that changed everything for me. It was totally life changing.
304
1052000
4000
และนั่นคือประสบการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตผม มันเปลี่ยนชีวิตผมไปอย่างสิ้นเชิง
17:49
People in my orchestra came up to me and said,
305
1057000
1000
คนในวงออเคสตราเข้ามาถามว่า
17:50
"Ben, what happened?" That's what happened.
306
1058000
2000
"เบน เกิดอะไรขึ้น" นั่นละคือสิ่งที่เกิดขึ้น
17:52
I realized my job was to awaken possibility in other people.
307
1060000
5000
ผมตระหนักว่า หน้าที่ของผมคือการปลุกความเป็นไปได้ในตัวคนอื่นๆ
17:57
And of course, I wanted to know whether I was doing that.
308
1065000
3000
แน่นอนครับ ผมอยากรู้ว่าตัวเองกำลังทำหน้าที่นั้นอยู่หรือเปล่า
18:00
And you know how you find out? You look at their eyes.
309
1068000
3000
คุณจะมีวิธีรู้ได้ยังไงรู้มั้ย คุณก็มองตาพวกเขา
18:03
If their eyes are shining, you know you're doing it.
310
1071000
4000
ถ้าดวงตาของพวกเขาเป็นประกาย คุณก็รู้ได้ว่าตัวเองกำลังทำอยู่
18:08
You could light up a village with this guy's eyes.
311
1076000
1000
คุณปลุกชีวิตคนทั้งกลุ่มได้ด้วยดวงตาของผู้ชายคนนี้
18:09
(Laughter)
312
1077000
2000
(หัวเราะ)
18:11
Right. So if the eyes are shining, you know you're doing it.
313
1079000
2000
เพราะฉะนั้น ถ้าดวงตาเป็นประกาย แสดงว่าคุณกำลังทำหน้าที่นั้นอยู่
18:13
If the eyes are not shining, you get to ask a question.
314
1081000
3000
ถ้าดวงตาไม่เป็นประกาย คุณต้องถามคำถามนึง
18:16
And this is the question:
315
1084000
1000
คำถามนั้นคือ
18:17
who am I being, that my players' eyes are not shining?
316
1085000
6000
ฉันกำลังเป็นคนแบบไหน ถึงทำให้ดวงตาพวกเขาไม่เป็นประกาย?
18:24
We can do that with our children, too.
317
1092000
1000
คุณทำแบบนี้กับลูกๆ ของคุณก็ได้
18:25
Who am I being, that my children's eyes are not shining?
318
1093000
5000
ฉันกำลังเป็นคนแบบไหน ถึงทำให้ดวงตาพวกเขาไม่เป็นประกาย?
18:31
That's a totally different world.
319
1099000
2000
นั่นจะเป็นโลกที่ต่างไปอย่างสิ้่นเชิง
18:33
Now, we're all about to end this magical, on-the-mountain week,
320
1101000
5000
ตอนนี้เรากำลังจะจบสัปดาห์อันแสนวิเศษ หนึ่งสัปดาห์บนภูเขา
18:39
and we're going back into the world.
321
1107000
1000
และกำลังจะหวนคืนสู่โลกปกติ
18:40
And I say, it's appropriate for us to ask the question,
322
1108000
4000
ผมอยากบอกว่า เราสมควรถามคำถามนี้ นั่นคือ
18:44
who are we being as we go back out into the world?
323
1112000
5000
"เรากำลังเป็นคนแบบไหนในเวลาที่กลับไปใช้ชีวิตในโลก?"
18:49
And you know, I have a definition of success.
324
1117000
2000
คุณรู้มั้ยว่า ผมมีนิยามของความสำเร็จอยู่อันนึง
18:52
For me, it's very simple. It's not about wealth and fame and power.
325
1120000
2000
สำหรับผมมันเรียบง่ายมาก มันไม่ใช่ความร่ำรวย ชื่อเสียง อำนาจ
18:54
It's about how many shining eyes I have around me.
326
1122000
3000
แต่นิยามนั้นคือ มีดวงตาที่เป็นประกายมากแค่ไหนรอบตัวผม
18:58
So now, I have one last thought, which is
327
1126000
3000
ทีนี้ผมอยากฝากความคิดสุดท้าย ซึ่งก็คือ
19:01
that it really makes a difference what we say --
328
1129000
3000
สิ่งที่เราพูดนั้นสร้างการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นได้จริงๆ
19:04
the words that come out of our mouth.
329
1132000
2000
ถ้อยคำที่ออกมาจากปากของเรา
19:06
I learned this from a woman who survived Auschwitz,
330
1134000
4000
ผมเรียนรู้เรื่องนี้จากหญิงที่รอดชีวิตจากค่ายนาซีเอาชวิตซ์
19:10
one of the rare survivors.
331
1138000
1000
เป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตไม่กี่ราย
19:11
She went to Auschwitz when she was 15 years old,
332
1139000
4000
ตอนที่ถูกส่งตัวไปที่นั่น เธออายุ 15 ปี
19:16
and her brother was eight, and the parents were lost.
333
1144000
7000
เธอมีน้องชายอายุ 8 ขวบ ทั้งคู่พลัดหลงจากพ่อแม่
19:23
And she told me this, she said,
334
1151000
5000
เธอเล่าให้ผมฟังว่า
19:28
"We were in the train going to Auschwitz, and I looked down
335
1156000
3000
"เราอยู่ในขบวนรถไฟที่กำลังไปค่ายเอาชวิทซ์ สายตาฉันมองลงต่ำ
19:31
and saw my brother's shoes were missing.
336
1159000
2000
เห็นว่ารองเท้าของน้องชายหายไป
19:34
And I said, 'Why are you so stupid, can't you keep your things together
337
1162000
3000
ฉันเลยพูดว่า "ทำไมแกถึงซื่อบื้ออย่างนี้ ดูแลข้าวของแค่นี้ทำไม่ได้หรือไง
19:37
for goodness' sake?' " The way an elder sister
338
1165000
1000
..ให้ตายเถอะว่ะ"
19:38
might speak to a younger brother.
339
1166000
4000
-- พูดแบบที่พี่สาวจะพูดกับน้องชาย
19:42
Unfortunately, it was the last thing she ever said to him,
340
1170000
3000
โชคไม่ดีที่นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่เธอได้พูดกับน้อง
19:45
because she never saw him again. He did not survive.
341
1173000
4000
เพราะเธอไม่มีโอกาสได้พบน้องชายอีก เขาไม่รอดชีวิต
19:49
And so when she came out of Auschwitz, she made a vow.
342
1177000
2000
หลังจากรอดจากค่ายเอาชวิทซ์ได้ เธอให้ปฏิญาณกับตัวเอง
19:52
She told me this. She said, "I walked out of Auschwitz into life
343
1180000
4000
เธอเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง เธอบอกว่า "ฉันออกมาจากค่ายเอาชวิทซ์ กลับคืนสู่ชีวิต
19:56
and I made a vow. And the vow was, I will never say anything
344
1184000
5000
และฉันให้ปฏิญาณกับตัวเอง คำปฏิญาณนั้นคือ ฉันจะไม่พูดอะไร..
20:02
that couldn't stand as the last thing I ever say."
345
1190000
3000
..ที่ไม่อาจคงอยู่ในฐานะคำพูดสุดท้ายที่ฉันจะพูดออกไป"
20:05
Now, can we do that? No. And we'll make ourselves wrong
346
1193000
4000
ที่นี้พวกเราทำอย่างนั้นได้มั้ย ไม่ได้หรอก ไม่งั้นเราจะทำให้ตัวเองต้องเป็นคนผิด
20:10
and others wrong. But it is a possibility to live into. Thank you.
347
1198000
7000
และทำให้คนอื่นเป็นฝ่ายผิด แต่มันเป็นความเป็นไปได้ที่เราจะใช้ชีวิตแบบนั้น ขอบคุณครับ
20:17
(Applause)
348
1205000
5000
(ปรบมือ)
20:23
Shining eyes, shining eyes.
349
1211000
11000
ตาเป็นประกาย ตาเป็นประกาย
20:34
Thank you, thank you.
350
1222000
3000
ขอบคุณครับ ขอบคุณ
20:38
(Music)
351
1226000
5000
(ดนตรี)
ABOUT THE SPEAKER
Benjamin Zander - ConductorA leading interpreter of Mahler and Beethoven, Benjamin Zander is known for his charisma and unyielding energy -- and for his brilliant pre-concert talks.
Why you should listen
Since 1979, Benjamin Zander has been the conductor of the Boston Philharmonic. He is known around the world as both a guest conductor and a speaker on leadership -- and he's been known to do both in a single performance. He uses music to help people open their minds and create joyful harmonies that bring out the best in themselves and their colleagues.
His provocative ideas about leadership are rooted in a partnership with Rosamund Stone Zander, with whom he co-wrote The Art of Possibility.
Benjamin Zander | Speaker | TED.com