Carl Safina: What are animals thinking and feeling?
คาร์ล ซาฟินา (Carl Safina): สัตว์กำลังคิดและรู้สึกอะไรอยู่
Carl Safina's writing explores the scientific, moral and social dimensions of our relationship with nature. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
what animals think and feel?
สัตว์ต่าง ๆ คิดและรู้สึกอะไรบ้าง
or does she just want a treat?
that our dog really loves us,
do they love us?
ซึ่งก็คือพวกมันรักเรารึเปล่า
to ask animals.
only of the human mind.
ที่มีเพียงแต่ในสมองของมนุษย์เท่านั้น
doing with those brains?
we can look at their brains
เราสามารถดูที่สมองของพวกมัน
our brain is inherited.
สมองของเรานั้นได้รับการตกทอดมา
to the first chordates.
ของสัตว์ที่มีแกนกลางแข็งพวกแรก
to the first vertebrates.
เป็นต้นกำเนิดของสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังพวกแรก
a nerve cell, looks the same
เซลล์ประสาท มีหน้าตาเหมือน ๆ กัน
about the minds of crayfish?
ของเครย์ฟิชบ้าง
if you give a crayfish
ถ้าหากคุณให้กระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ
to come out of its burrow,
ที่มีความผิดปกติเกี่ยวกับภาวะปริวิตก
และทำการสำรวจไปรอบ ๆ
we care about crayfish anxiety?
ของเครย์ฟิชมากแค่ไหน
as well as do most apes
เช่นเดียวกับลิงไม่มีหางส่วนใหญ่
intelligence of this invertebrate?
ในสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังชนิดนี้อย่างไรครับ
into a crevice in the coral,
เข้าในรอยแยกแคบ ๆ ในปะการัง
a moray eel is sleeping
มีปลาไหลมอเรย์นอนอยู่
to the moray, "Follow me,"
"ตามฉันมา"
and get the fish,
และจับปลา
and the grouper may get it.
และปลาใหญ่ก็จะสามารถจับปลาเล็กได้
have just recently found out about.
ที่เราเพิ่งจะค้นพบ
that ancient partnership?
a lot more about us
และมันบอกอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับเรา
from what they're doing
จากสิ่งที่พวกมันกำลังทำ
which is called teaching.
ซึ่งเรียกว่า การสอน
and killer whales share food.
และวาฬเพชรฆาตแบ่งอาหารกัน
in stock, off the shelf,
ดึงมันออกมาจากหิ้ง
of the deep sweep of time.
compared to a chimpanzee brain,
เปรียบเทียบกับสมองของชิมแพนซี
a very big chimpanzee brain.
เรามีสมองของชิมแพนซีที่มีขนาดใหญ่
because we're also really insecure.
เพราะว่าพวกเราไม่ค่อยจะมีความมั่นใจเท่าไร
all right, well, we see brains,
ก็ได้ ๆ เราเห็นสมองแล้ว
have to say about minds?
under the palm trees
แต่ยังคงอยู่ในภาวะระแวดระวัง
of what they're doing
ว่าทำไมมันถึงทำแบบนั้น
on the same plains,
of the same dangers,
and we became who we are.
และเราก็กลายเป็นสิ่งที่พวกเราเป็น
มาเป็นเวลานานแสนนาน
these elephants as being relaxed.
ช้างเหล่านี้กำลังผ่อนคลายอยู่
concerned about something.
อยู่อย่างชัดเจน
the voices of tourists
from a speaker hidden in bushes,
ที่ซ่อนอยู่ในพุ่มไม้
because tourists never bother elephants.
เพราะว่านักท่องเที่ยวไม่เคยกวนใจมัน
in confrontations at water holes,
เมื่อปะทะกันที่แหล่งน้ำ
and run away from the hidden speaker.
และวิ่งหนีไปจากลำโพงที่ซ่อนอยู่
that there are humans,
different kinds of humans,
นั่นเป็นมนุษย์คนละพวกกัน
and some are dangerous.
แต่บางพวกนั้นเป็นอันตราย
than we have been watching them.
ที่พวกเราเฝ้ามองพวกมันเสียอีก
ดีกว่าที่พวกเรารู้จักพวกมัน
find food, try to stay alive.
หาอาหาร และเอาชีวิตรอด
in the hills of Africa
ให้ไปปีนนเขาในแอฟริกา
we are basically the same.
โดยพื้นฐานแล้ว เราก็เหมือน ๆ กัน
เมื่อความช่วยเหลือเป็นที่ต้องการ
"พวกมันมีสติสัมปชัญญะหรือเปล่า"
it makes you unconscious,
มันทำให้คุณไม่มีสติสัมปชัญญะ
no sensation of anything.
คุณไม่มีความรู้สึกต่ออะไรทั้งสิ้น
the thing that feels like something.
เป็นภาวะที่รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
if you're aware of anything,
ถ้าคุณตระหนักรู้ถึงอะไรสักอย่าง
และพวกมันมีสติสัมปชัญญะ
that make humans humans,
to match moods with your companions.
ในการจับคู่ความรู้สึกกับเพื่อนของคุณ
เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
you need to hurry up.
is contagious fear.
คือความกลัวที่ติดต่อได้
startle and fly away,
และเผ่นไปในทันทีทันใด
like everything else in life,
แต่ความเข้าอกเข้าใจก็เหมือนสิ่งอื่น ๆ
and has its elaboration.
และมีความละเอียดปราณีต
you feel sad, it makes me sad.
เช่นคุณรู้สึกเศร้า ทำให้ผมเศร้าไปด้วย
that I call sympathy,
ความรู้สึกเห็นใจ
has just passed away.
ย่าของคุณเพิ่งเสีย
but I get it; I know what you feel
แต่ผมเข้าใจ ผมรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร
to act on sympathy,
ให้ตอบสนองต่อความเห็นใจ
that makes us human,
ไม่ได้เพรียบร้อมความสมบูรณ์แบบ
we kill them and we eat them.
เราฆ่าพวกมันและกินพวกมัน
well, those are different species.
ก็มันเป็นสายพันธ์ุอื่นนี่นา
and humans are predators.
และมนุษย์ก็เป็นนักล่า
too well either.
เป็นอย่างดีเช่นกัน
only one thing about animal behavior
เกี่ยวกับพฤติกรรมของสัตว์รู้
human thoughts and emotions
ความคิดและอารมณ์ของมนุษย์
and emotions to other species
อารมณ์ของมนุษย์เหมือนกับสายพันธุ์อื่น
they're doing and how they're feeling,
ว่าพวกมันกำลังทำอะไรและรู้สึกอย่างไร
are basically the same as ours.
โดยหลักแล้วก็เหมือนกับของเรา
mood and motivation in us
และแรงผลักดันในตัวเรา
are hungry when they're hunting
พวกมันหิวเมื่อพวกมันออกล่า
their tongues are hanging out,
เมื่อพวกมันลิ้นห้อย
with their children
พวกมันเล่นกับลูก ๆ
be experiencing anything.
that other animals can think and feel?"
ว่าสัตว์อื่น ๆ สามารถคิดและรู้สึกได้"
through all the hundreds
จากเอกสารอ้างอิงทางวิทยาศาสตร์
that I put in my book
เป็นจำนวนนับร้อย
was right in the room with me.
คำตอบนั้นอยู่กับผมมาตลอด
and comes over to me --
และเดินตรงเข้ามาหาผม --
and exposes her belly,
"I would like my belly rubbed.
"อยากให้เกาท้องให้จัง
because we're family.
เพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน
and it will feel good."
more complicated than that.
ไปมากกว่านั้น
and we say, "Oh look, killer whales,
"โอ้ ดูวาฬเพชรฆาตสิ
คือ L22
เป็นไปตามกรอบกำหนด
we create an awful lot of it.
แต่เรายังทำเรื่องแย่ ๆ อีกมากมาย
of the Mediterranean Sea
ของทะเลเมนิเตอเรเนียน
strongholds of elephant range
และตะวันออกของแอฟริกา
into little shards.
ก็แตกแยกออกเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย
that we are driving to extinction,
ที่เรากำลังจะทำให้มันสูญพันธุ์
magnificent creature on land.
สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนผืนโลก
of our wildlife in the United States.
ในสหรัฐอเมริกา
we killed every single wolf.
เราฆ่าสุนัขป่าทุกตัว
south of the Canadian border, actually.
ที่อยู่ทางตอนใต้ของชายแดนแคนาดา
did that in the 1920s,
ในยุค 1920
they had to bring them back,
พวกเขาต้องนำพวกมันกลับมา
had gotten out of control.
to see the wolves,
visible wolves in the world.
this incredible family of wolves.
ครอบครัวสุนัขป่าที่น่าทึ่ง
and the young of several generations.
และเด็ก ๆ อีกหลายรุ่น
pack in Yellowstone National Park.
ในอุทยานแห่งชาติเยลโลสโตน
just outside the border,
อาศัยอยู่แต่ในเพียงขอบเขต
descended into sibling rivalry.
ก็เริ่มจู่โจมญาติพี่น้องทันที
to rejoin her family.
เพื่อที่จะเข้าร่วมฝูงกับครอบครัวอีกครั้ง
because they were jealous of her.
เพราะว่าพวกมันอิจฉา
from two new males,
จากตัวผู้ใหม่สองตัว
outside the park and getting shot.
และถูกยิง
being ejected from his own family.
จำใจต้องออกจากครอบครัวของมัน
his hunting support,
แหล่งในการล่าของมัน
they hurt us more than they do?
ทำไมพวกมันไม่ทำร้ายเรามากมายแบบนั้น
part of a grey whale
who had killed that whale.
ที่ฆ่าวาฬตัวนั้น
had nothing at all to fear.
into three pieces with two companions.
กับเพื่อน ๆ ของมันอีกสองตัว
as the people in the boat.
ในขณะที่เรามีเด็กเล็ก ๆ อยู่ด้วย
to researchers lost in thick fog
หานักวิจัยที่หลงอยู่ในหมอกหนา
จนกระทั่งหมอกจางไป
was right there on the shoreline?
ก็อยู่ตรงแนวชายฝั่งนี่เอง
named Denise Herzing,
เดนิส เฮอร์ซิง
and they know her.
และพวกมันก็รู้จักเธอ
She knows who they all are.
เธอรู้ว่าพวกมันทุกตัวเป็นใคร
They recognize the research boat.
พวกมันจดจำเรือวิจัยของเธอได้
it's a big happy reunion.
มันเป็นเป็นการรวมญาติครั้งใหญ่อันแสนสุข
didn't want to come near the boat,
what was going on
of the people onboard had died
that one of the human hearts
all of the things that are going on
ถึงสิ่งต่าง ๆ ที่กำลังเกิดขึ้น
dolphin named Dolly.
a keeper took a cigarette break
คนเฝ้าพิพิธภัณฑ์ก็กำลังพักสูบบุหรี่
into their pool, smoking.
ขณะที่กำลังสูบบุหรี่
nursed for a minute or two,
ดูดนมสักนาทีสองนาที
that enveloped her head like smoke.
เป็นหมอกที่ลอยขึ้นไปบนหัวของมัน
to represent smoke.
to represent another,
that we think make us human.
and their minds have,
และความคิดของพวกมัน
that has ever been on this planet,
ที่เคยอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้
all jumbled up together.
that makes us human.
who care about our mates.
ที่ใส่ใจคู่ของเรา
who care about our children.
ที่ใส่ใจลูกหลานของเรา
sometimes ten thousand miles
หกพันไมล์ หรือบางครั้ง หนึ่งหมื่นไมล์
one meal, one big meal,
เพื่อส่งอาหารมื้อใหญ่
in the oceans of the world,
ที่ห่างไกลมากที่สุดในโลก
to the next is the chain of being.
เป็นสายโซ่ของชีวิต
and into that sacred relationship
และมันน่ากลัวต่อความสัมพันธ์
จากขยะพลาสติกของเรา
have plastic in them now.
ready to fledge --
ที่พร้อมจะบิน --
เต็มไปด้วยที่จุดบุหรี่สีแดง
we are supposed to have
ourselves after our brains,
ตามสมองของเรา
human life into the world,
เข้ามาในโลก
into the company of other creatures.
เข้ามาในสังคมของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ด้วย
that we are not alone.
พวกเราไม่ได้โดดเดี่ยว
in every painting of Noah's ark,
ในทุก ๆ ภาพวาดของเรือโนอาห์
is in mortal danger now,
กำลังตกอยู่ในอันตราย
let them continue?
ที่จะให้มันคงอยู่ต่อไปหรือเปล่า
ABOUT THE SPEAKER
Carl Safina - Ecologist, writerCarl Safina's writing explores the scientific, moral and social dimensions of our relationship with nature.
Why you should listen
Carl Safina explores how the ocean is changing and what those changes mean for wildlife and for people.
Safina is author of seven books, including Song for the Blue Ocean, which was a New York Times Notable Book of the Year, Eye of the Albatross, Voyage of the Turtle and The View From Lazy Point. Safina is founding president of The Safina Center at Stony Brook University, where he also co-chairs the University's Alan Alda Center for Communicating Science. A winner of the 2012 Orion Award and a MacArthur Prize, among others, his work has been featured in outlets such as The New York Times, National Geographic, CNN.com and The Huffington Post, and he hosts “Saving the Ocean” on PBS.
His latest book, Beyond Words: What Animals Think And Feel, explores the inner lives of animals.
Carl Safina | Speaker | TED.com